Musæ Etonenses sive Poematia in duos tomos distributa. Tom. 1. 2.

181쪽

iso MUSAE ET ONENSES.

His ames dici Pater.

AEC, artes pueri gaudent ubi discere, & artes Exercent, olim quas didicere, viri; Haec Pater HENRicus construxit moenia,

seerras

Dignatus Musis constabilire domos. Ipse etiam hic alter ne dedignere, GEORGI, ET ONAE dici, nec minus esse, PATER :Ipse etiam, quamvis absens, at numine praesens, Ouos Rex fundavit, Rex tueare Lares. Terna licet triplici donent te Regna corona, Et maria aequoreo cuncta tridente regas; Maiores inter palmas, ne speme minores, Quas grata offerimus nos, tua turba, manu. Ipse quidem Imperii curas ac pondera nosti, Et sentis, oneri sis licet aequus, Onus; Non leve, tutelae Britonum invigilare tuorum, Tutelae

182쪽

MUSAE ET ONENSES. I 3I

Tutelae Europes invigilare, grave est: Hic Pater, hic Princeps, placidus patiare vocari: Gloria si pulla est, non grave pondus erit. Hinc dum GERMANus, GALLUsquΕ hinc voce fatigat, Hic gladium ut condat, stringat ut Ille, tuum: Sussiciat nobis, torto si arriseris ore, Hos titulos tibi non displicuisse, sat est. Nec tibi displiceant, nec tu, Rex magne, tributa, Quae tibi nostrae opis est solvere sola, nega. Ipsa tibi Pallas, Victor fortissime, texit Fronde triumphali saepe, tegatque i caput a Ipsa & Pacifica devinxit tempora Oliva,

Quae nituitque tuis, quae niteatquei comis e Sis tamen his Laribus PATER , extruxisse Minerva Quos olim vellet, nunc habitare velit. Seu Pacem, ingenti seu volvas pectore Bel Ia, Da Pacem a nobis, da tua Bella cani. Praesidio munita Tuo, Te laudet E TONA, Tu, qui digna geris carmine, carmen ames.