Musæ Etonenses sive Poematia in duos tomos distributa. Tom. 1. 2.

발행: 1755년

분량: 186페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

151쪽

rao MUSAE ET ONENSES

Saepe vacillanti tardo molimine Muta Profuit extremum substituisse pedem: Non nihil est pariter doctae invigilasse lucernae, Non nihil est paribus saepe vacasse iocis ;Μilitiam sensisse levem, sensisse severam, Junctaque ad Aonias vota tulisse deas. Qui lusus quondam norat, max seria noscet, Quique comes fuerat saepe fidelis, erit. Sie ad Amicitiam, paria haud juga ferre dolosos. Effingit natos ΜΑΤER ET ONΑ suos.

152쪽

MUSAE ET ONENSES. III

Nec Modum habet, neque Consilium, Ratione, Morique

Tractari non Viat. ---EGNANT Affectus nulla Ratione do-Qui Ratione carent; Juvenis, cui durus adesis Ossibus haeret Amor, frustra Molimine magno Aggreditur, si qua rabidum vi pectore possit Excussisse Deum, siqua divellere Nodos, Laxatumque Jugo valeat subducere Caum. Hybemas quoties obscoeno in Limine Noctis Sustinuisse Nives, Cervice tulisse Catenam Fcemineam, exactique piget meminisse Furoris. Jamque triumphati cedunt de Corde Calores, Cedit Amor, vulsisque alis, fractaque Pharetra Innocuam vibrat Flammam, & sine Viribus Ignes. At quorsum haec ' nempe ut vi mox graviore recurrat Pulsa

153쪽

1aa MUSAE ET ONENSES.

Pulsa Venus, iterumque ultrici saevior Ira, Majori ducat cumulatum laude Triumphum. Illum si forsan iaculetur fulmine ocelli P0llis, sive Chloe; Ratio fugit, excidit omnis Quippe Dolor; rursus mser intermisia retractat Vincula, & agnoscit veteris Vestigia Flammae. Caligant oculi, crebris tinnitibus Auris Pulsa sonat, nervi trepidant, infractaque Vocem Lingua premit, toto gelidus tum corpore Sudor

Liquitur, incerto prorumpens Flumine, nec Mens, Nec color est simplex, unaque in Sede moratur. Inde redit Rabies eadem, notusque recursat, Sed magis auctus, Amor; rursus dare Colla Catenae, Limina sueta petens ardet, foribusque superbis Afiixus miserum nocturna cum face cantat,

Amplexuque tenet postes, atque oscula figit. Laeta sedet, victrix, & Formae conscia Virgo, Et fruitur Poeni 3, ω questus ridet Amantum. Nec tam dissicile est vitare Cupidinis Artes, Occultosque

154쪽

MUSAE ET ONENSES. Ias

occultosque Dolos, quam captum Retibus ipsis Exire, & validos Veneris perrumpere Nodos. Hic Labor, hoc opus est , facilis descensus Amoris. At semel incluse coeca inter Moenia, Tedii Illudit latebrosus, & irremeabilis Esror. Non secus aestivus leni fluit Agmine Aquarum Per medias Torrens Valles; nec prodigus Alveum Transilit, at subito si Iupiter humidus Austris Laxet, erant quae densa modo, & liquefacta remittat Frigora, concretasque Nives; late exit abundans, obicibus ruptis, humiles spatiatus in Agros Mole nova Torrens; nullaque coercita Lege Dat Stragem late, atque ingens dominatur Aquae Vis.

155쪽

12 MUS AE ET ONENSES.

Nec Modum habes, neque consilium, Ratione Morique

Tractari non vult. ----

I sapere incipiat, dum desipit, aeger Oresti, Et Furiis tendat ponere Iura suis, Stultitiae Pondus si certo Examine penset, Abnormis fieri nec sine lege velit, Insanum magis hunc Pueri, clamentque Puellae, Insanire aliqua quod Ratione paret. Qui minor exclusum Juvenem Dementia versat tIncertum raptat quem, Furor alter, Amor. Nititur Ille quidem, pugnatque resurgere saepe, Nitenti at Cossum deprimit usque Jugum. Exclusus redeami Limenque infame revisam t Cantabo & pernox Grasidos ante Fores t Ut doleam rursus, rursusque e udar; inultae Sub

156쪽

MUSAE ET ONENSES. Ias

Sub Solea ut trepident saepe rubente Nates λ Non ita; Servitium, tristesque valete Catenae, Nullus amor tanti est, victa recede Venus.' Magna quidem loquitur, sed frustra Μagna locuto Excutiunt visae sortia Verba Fores. Juravit quoties rediturum ad Limina nunquam,

Periurus quoties Pes tamen Ipse rediti Perfusum gelida Μulier si vexet, olivo Ceu sit perfusus, clarior ardet Amor. Quo magis hic obstat, saevit magis aspera Pestis, Saevius ut luctans Cassibus haeret Aper. Errat enim, caeco Finem qui quaerit Amori ;Aestari quovis Limite nescit Amor. Sic ubi Carceribus sese effudere Quadrigae, Praelapsi Cursu Flumina, Pisa, tua ;Lora simul, laxasque in Collo sentit habenas, AEquora Equus raptim nactus aperta volat ;Frustra exclamat Eques pressa stomachosus habena, Ille fugit Curru surdior Ipse suo. Eγων

157쪽

que moveris

Usque DE Us ; qui si non esset ubique, fuisset Nusquam aliquid. Circumque oculos infra

sque supraqu.

Inflectas, opifex opere ent se monstrat in omni . Rursum Animi contende aciem, flammantia Mundi Moenia transgredere, &, tibi quod sit materiai Cunque, relinque audax; Vestiam per Inane, repertum Ecce DEuM l en Spatium praesenti numine Plenum. In tua deinde iterum atque in te descende; quis omnia Artifici iacit Verbo, facta omnia servat tmis regit hunc Solemi has terrast haec Sidera λ ventos Quis ciet & mulceti quis vinclis Rinora fraenat tHic satis apparet nobis D us ; hic tibi sese ostendit, Scelerate: velis num penna Columbae

158쪽

Sit tibi, qua fugias t tranes ergo aethera, in altum Descendas, centro lateas telluris in imo; Te citius fugias, quam qui tibi visus ubique est. Visus ubique licet DEus est, licet omnia complet, Quem non Templa tenent, angusto aut limite Coelum; Praecipuam tamen ille Piorum in pectore sedem

Eligit , haec colit, hic sunt templa Illius, & ipsis Essieit hic divina suum praesentia Coelum.

Voce tamen magni oppugnat celsa atria Coeli Terrigena, & linguae confisiis viribus, ultro Provocat, ac summum ciet in certamina PATREMVermiculi frater. Regalis tempora intra Scilicet exornet, solioque insidat, & aequet Imperium terris, non sequet pectora coelo. Irritus est, postquam arma DEI ad coelestia venit Mortalis mucro. Cur telum imbelle sine ictu .

Eminus emittit i Quem possit vincere Febris, Hic speret superare DEUM, qui maximus orbem Imperio tenet, & praesenti Numine servat. Proinde

159쪽

118 MUSAE ET O NENS ES.

Proinde tonet Verbis : at, tu cum fulmina torques, Τe, Pater, horrescit, nec inania murmura ab alto Dissultare putat, vanasve ardescere flammas. Tum trepidum caput in latebras abscondit, & omnes Projicit ampullas; tum veros fronte pavores ostendit, coelo fassus regnare Tonantem. Respice Pudaeos, delectaeque agmina Gentis, Semita divisum patuit queis sicca per aequor,

Perque diem nubes, & noctu lucidus Ignis Designavit iter εἶ queis esurientibus esca inpluit e nebulis, medioque e vulnere fissi Marmoris elicuit puros sitientibus haustus Ipse DEus , nec voce DEUΜ gens impia cessat oppugnare suum: donec jam vindicis ira Numinis ardescit, saevitque per agmina Pestis, Et vasto fauces Τellus recludit hiatu Infernas, barathrumque duces absorbet in imum.

Sic olim magnus coeli regnum arrogat armis Lucifer, elatusque tumenti pectora fastu, Jure

160쪽

Jure negat sibi nata: locum tenuisse secundum, Sit licet hoc ingens, mihi non satis, inquit; dc ipsum Qui nunc omnipotens audit, solioque potitus Jam nectit nostiis servilia vincula collis, Spero equidem, o socii, superis detrudere regnis. Et nos tela manu valida, atque volatile fulmen ' Spargere, & ipsius rutilos imitarier ignes

' Possumus.' At magnis temerarius excidit ausis: Jam DEiis egit equos, volucremque per agmina cUrrum, Quo totum intremuit Coelum, flammasque trisulcas Contorsit, fictas non ille bitumine flammas Sulphureol trepidosque immani turbine ad Orcum Demisit, solido hic cohibent adamante catenae, Quaesitum hic meruit sibi tanta Superbia regnum. , ΤΟ Μ. I. Κ

SEARCH

MENU NAVIGATION