Roman history. : Pamphlet vol

253쪽

Res inde a bello Hispaniensi usque ad Caesaris necem

gestas ita tractabo, ut primum de fide et auctoritate scriptο-riini qui aetatem tulerunt disputent, deinde temporum ordines quantum eri potest accuratissime explicem. Pam Prior. I. leolaus Bam cenus.

Atque prinium dicendum est de laesa Damasceni vita Caesaris, omnium librorum de rebus annis 45 es 44 gestis scriptorum, qui quidem hodie exstant, longe vel

stis, tilio. Cuius libri tragni Iata neque pauca neque exi a - namquani totius libri vix dimidiam ess inni partent semata mi excerptis Constantinianis. Verum ut omnia

illa excerpta ita haec quoque ubique laede inquinata sunt et mendis, quomin eo lura sustuli Meeheler mus Gen. XV p. 309 s. et lacunis, quae multo plures sunt quam quas indicaverunt Car. Mnelle F. II. G. III p. 274. et

Gnil Lyitulorst histor Graeei min. I p. 93 .hoditores Seriptum esse libruni lios Augusti niortem Asbae s mus rhen. XXXIIIp. 2 3b probabiliter exposuit in Quamquam enim Augusti indidem rerum ab ipso gestarem seriptori notum fuisse eertis argumentis eo robari non postsi veri tamen valde simile est. Sed in hae sese habet res verba e 1

Δοκας δε si κτλ. collegit ea scripta esse me expeditiones a Druso in serinaniam saetas.

254쪽

Et eum Nicolaus ain antium ter octogesimili ageret tuo terni ore Angustias de vita decessit non ita mulis post videtur liber editus esse.

Quanta fides sit Nimia habenda quaereniem non fugiet illum, quamquam res vere et Mneere narraturam se se ipse praedicat es e. 2 Maeo- 'o priri mi in is r irparμέ- a , oio et iri iuui omini eth δεηθεiuv),

nimium in modum Auli ustum laudibus offerae. Quo studio ductus vel a veritate lutulum recedere nini lubitat. Velut D tavi illi nnveni sere annos natum viae laudationem irinebrem habuisse, quattuordecim anno natum togam brilem impsisse eum contendat, utroque loe quo maior

sit gloria pueri annorum numerum minuit. idem in maius res extollendi studio eum uergem De Nimi Dam rem , dim Bonn. 869 p. 7 tribuo, quod eruginia eontra a sarem viros conivramo illumque triinta quinque vulneribus

Consos Sun e e Pontia eterorum eriptorum auctoritatem tradit. Frustra enim O. E. Selimidi Fleeheis annal suppl. XIII p. 674 Bnergernni refellere conatus est.

Etsi igitur aut Nicola uti debemus auctore, ah altera pari non obliviscendum est hominem eum fuisse et philosophum et eruditum qui vel Augusti amicitia non imissimus haberetur Romae praeterea eum versatum emetraditum est et ex libro ipso rerum Romanorum pertiniueum cognoscimus heredit quod unus omnium aequalis est

rebus tuas describit et in lamilla multo uberius piam ceteriserIptores prodit. Itaque aliquantum eris auctoritatis Decia triliuenduin St.

De fontibus quibus hauserit et quae ratio inter eum et ceteros scriptores intercedat, non multum potest proceri affirmari, quibus de rebus inso disputabo. 2. Suetonius et cassius Dio.

Ex steteris reruni seriptoribus Suetonium fui Dione, Alii irinum eum Plutare ho Poniungendos esse prinio obtutu apparet Primum igitur quaeramus, uum Suetonius et Dio

255쪽

adeo inter se consentiani, ut ex eodem sonis hausisse pniandi sint. Melonii vitam Caesaris esse tripertitam Ni sen monuit mrui Aen. XL p. 497) e. 1 4 a

sarii, vita. e. 45-7 eius habitiis ultus litores, e 76-88 eius mors nariatur, e quibus partibus secundum temporisor linem prima, ceterae per species dispositae imi. Quo

fit, ut eomplura bis enarrentur velut e 6 et 74 divortium eum Pompeia laetum, e 1 et 4 Sullae ad optimates de Caesare dicta, e re 4 fama de caesare a Nicomede corrupis etc., quae ni sentem cognoscamus denuo sunt

Coiitra Cassius Dio auctorem quo utitur ita sequi videtur, ut quo ille ordine res narraverit eundem ipse quoque servet. Qua in re id unum meminisse oportet expli-eationes interdum apud eum inveniri, quae ab ipso videantur additae quales sunt XLm 44, 2 s. de imperatoris appellatione 46 5 et 6 de consulibus, XLI 1 et 2 de

unius viri Inlperio. Quantopere nuten Dionis et Suetonii narrationes congruant, ut cognoscatur exempli gratia conseramus suet.

e. 37 9 et Dionis l. XLIII e. 19 s. eadem serie eaedem res naminin iis, ut interdum ad verbum consentiant: primum quattuor caesaris triumphi es. Dio XLIII 19, 1 εrpaxi Suet. 37 quater eodem xv pK τε- σi illi μας κτλ. mense, sed interiectis diebus. deinde illiinni in Caesarem cantie Dio XLIII 20, 2 fuet. 49 et 80 ubi ad verbum congruunt: Dio 20, 2 Kωσα Misera Suet. 49 Gallias Caesar λατας dουλωσατο, uiσπα subegit, Nicomedes Caesarem. M imμηdm- Parvam vero illam differentiam, nod, cum Dio XLIII 2l 1 Caesarem eum quadraginta elephantis Capitolium ascendisse ultimo triumphomini die proserat, Suetonius o. 37)priore aliquo die De saetum esse narrat, Suetonii errore laetam esse puto.

256쪽

Rlusus Pimgrunni eriptore Caesaris in populum liberalitaten deseribentes, eum uterque Caesarem ramentum, oleum, recenos nummos , suos pollicitus lini erat ' net

commemoret Quae postrein de ludis a Caesare iatntis ab utroque traduntur, ita possunt ex eode in Olite fluXISSe ili X Om- plurium rerum munierati in alter alteras elegerit. On-8ensus vero in eo cernitur, quod uterque Suet. 39 Dio 23, b, praetoris filium prodiisse gladiatorem perbibet Neque a Di0ne Caesarem senatores iv Maenam pugnaturos prodire prohibuisse diuente dissenti Suetonius Calpenum pugna enu unS, quoniam Blli Iulii e senatu eiectum esse verbis, quondam enator ' ostenditur.

Itaque non dubito hae Dionis ei Suetonii capita ad eundem sontem revorare. Idem mmose posse videtur Suetonii e 76 s. eum Dione conlatis. Atque primum videtiuis eodem imodo quo uel nius e. 76 et honores enumerat nimios et Caesarem patrissmores sprevisse et ex libidine administrasse eiu publicam uarrat, etiam Dionem euo hi ores enumerare XILII 43, 1; ,Ἀ-3 6 45,1--3 XLIV 4. 7, 31, in quitas Omnessere, qui apud Suetonium exstant, inveniuntur, lam omnia

diligenter cominemorare XLIV 42, , 3 44, 2 4b, H, 2, 3 47, 3 et:). Deinde eongruit Suetonii e 78 eum Dionis l. XLIV e. 8; uimirum Dio ut sole plura praebet, sed vel ad verbum

inter se conRentiunt:

Suet. 78 Adeuntis se eum plurimis honorificentissimisque decretis universos patres conscriptos sedens pro aede Veneris Genetriet cx-eepit. Di XLIV 8, 1 επε ibhro .... si τε πλε tu, in ταμε irui Apum inriti H voi arpoσηλω citi tib v τὰ οὐ

257쪽

Si vero uelant e. 79 initium, quo exponitur quin modo duo tribnni expulsi sint a Caesare, conserimus eum

Dionis l. XLIV o. et 10 prini adspectu nimium videntur inter disse Te. tiam ut ex eodem uterque scriptore

hausisse possit. Dissentiunt enim ita ut seriis Latinis Melanius laetam esse statuae deligationem, Di Caesarem appellatum esse regem a populo, deinde Suetonius in vincula coniectum esse eum, qui impinmisset diadema, Dioeum, ni primus regem appellasset Caesarem, tradant. Quod vero Suetonitis paullo inlr: si nilun 'aesarem a populo regena esse appellatura conimemorat, nihil releri nam manifestum est seriptorem ipsum suo more hanc regii nominis repulsam eum altera, quae Lupercalibus acta est, niunxisse. Sed etiani et erae disserentiae facile possunt expediri. Si en illi liininius ara is ne id stilod uetonius tradit etiam eos qui diadema imposuerint a tribunis in ius vocatos esse , Omissiam esse idque ad eius narrationem addimus plenissimae sit et eum eieris eripioribus App. b. e. II 108, Ples. caes. 60, 2 6i,4 satis congruit Mei ius vero seriis Latinis statuam esse deligatam dicens eodem modo erravit, quo supra p. 5 errantem eum leprehendimus. In seqnentibus, cum diadema ab Antimio Lupercalibus Caesari oblatum esse memoriae prodat, Suetonius brevior est, quam qui singillatim eum Dione comparetur, neque

verba eongruentia:

sussieiunt ad ommunem sentem demonstrandum. Si deinde ut las M. Dionis sequimur ordinem, in-veminus apud utrumque tribunos expulsos proximis comitiis

nonnullis consules esse declaratos Di Il,4 Suet. 80 med ), item Brutum a popul excitatum esse ad rem publi- eam defendendam. In eo quoque onmuni, quod primo

258쪽

- 10 loco commemorant epigramma L. Bruti statuae inscriptiuii:,utinam viveres '. Tum Dionis e. 15 eiusdem auctoris quo uel iis utitur vestigia reperiuntur sati liuilla. Velut uterque quae te liba limis lituis narrabantur saniam esse dicit:

Suet. 79 quin etiam varia Dio XLIV i5, 3 droia . . fama pererebruit .... proximo ivoς diελθειτος ως

in quibus sibyllae quoque verba plane ougruunt. Etiam sententiam, quae est apud Suetonium e. 80:

hQuae ausa es niuratis naturaiuli sui destinata negotia, ne assentiri negem esset utc. legimus audem, etsi pluribus verbis in ultima Dionis c. I paragrapho Sotiani praeterea, tuae Caesar eiusque uxor videbant, et tiroiligium quod actutu cis ea nocte, quae necis diem

praecessit, ea deni Dio XLIV 17, 1 et 2 et uetonius 81 med. reserunt sere iisdem verbis. Postrem nemo negabit etiam in ultimo caesaris die deseribendo seriptores ita ongruere, ut ex eodem sontecos hausisse statuendum sit. Quod iis lem fere verbis: Suet. 81 ob haec . . . . diu Dio. 18, 1 povetooος 'cunctatus οὐ di ταυτα

ineipiunt, minus valet mai0ris autem momenti est. luod uteriliI Caesarent neealum esse taeentem et brevi ante mortem totum se velasse commemorat et quod amam relatat uterque Caesarem exclamasse: καὶ συ τέκvov.

Ex hae eontinua e gnientia apparet Dionem et Sue

259쪽

ionitu e dein secutos esse uelarem. Quis vero sterii ille, iam est quaerendimi. Atque primum dicendunt est in Dionis l. XLIII e. 43 me ad L XLIV . I nihil esse, quo, ut compluribus usum esse sontibus Dionem putemus, adducamur. Etiam

mmu ui rupi os καί mpo:λετομέ-iv drvo'σα crpalpa κτλ.quo loco ortasse putet quispiarii aliuni scriptoren ad hilii luit esse non secessit Dio ab eo sonte qui ei eum ire innio cominussis est, vide enim Suet. c. 45 finem, ubi eadem quac in Dionis e. 43 exponuntur. Ille autem quem hiemi secutus est auctorem Latina videtur in a seripsisse. am eum Antonium latino vocabulo, quo nusquam alibi sus es upca itiλio nominet XLIVAE, ), sequi videtur, ut haec ex latino seripi e translata sint. Qui peritissimus fuit rerum inmanarum antiquarum nam l. XLIII e. 43, 2 Albanorum 'ges, a quibus Inlii Originem derivabant, spectat. eque indignumenius rei nientio fiat videtur, eandem ilia hi tationem num Iuli lio iure saeiarit illui verbis iis ripOGiax v iudieatur,

Deinde Dionis meis peritum se praestat Romanae historiae l. XLIV e. 12, ubi M. Brutum non prognatum esse ex eo Bruto, qui Tarquinios expulerit, dicit, cum alii ut Cicero Brut 53), icolaus e. 19, p. 10, 29 Dindorsi Appianus sb. c. Ι 112, p. 796, 2 Mendela. hoc pro certo habeant. Novit igitur ille controversiam illam antiquitus

260쪽

taretii ratis 1, 1 eti videmus. Quem scriptorem Caesaris panibus non favere ubiqueremi potest. Quod a Dione alienum est, qui de caesare optime iudicaverit ses. XLIII 50, 2 et XLIV 1 et 23.

Si haec omnia cogitatione complectimur, id quod IIuimbaeli diss. Bonu 1878, Quaeritur quid . . Di . . Livio desum1Herit p. 37 etsi non demonstravit tamen haud

iniuria suspicatus est, Iudeita Caesar in Orientis. 32, de aliis Dionis libris evicit Livium hie quoque esse Dionis auctorem non improbabile esse iudieabimus

Atque si Dionein eonterimus euin Livii lieri oelia 116, rerum gestarum Seiries fere eadem est, nisi iluod excerptora priore honorum enuineratione Dio XLIII 43, 14. transiisse ad alteram videtur Dio XLIV 4, 2-7, 3 omissis eis quae Caesar ad rem publicam administrandam instituit Dis XLIII 46 XLIV a). Uuo tamen loco gravior exsint diserepantia Tria enim illa saeta, quibus invidia ontra

Caesarem orta est, quae Dio et Suetonius ita narra iit uiprimo loe Caesarem senatui otiore deserenti non ad-8urreXisμe, alter iniuste eum egisse in Caesetium Flavum

et pidium Marulliini tribunos, tertio diadema ei oblatum esse Lupercalibus reserant, in perioelia e proseruntur ordine, ut nitimo demum lue iniuria tribunis illata om-

memoretur. Neque vero dubium esse potest, quin hociali una sit. Nam Luperealia habita sunt a. d. XV kal. niart. . Caesaris eum tribunis rixa ire serias Latinas quae a. d.

VII kal. ebri finitae sunt, saeta esse videtur cf. infra p. l . Livius vero, quent aliis quidem locis a rei, transponendis non abhorruisse insta p. 4 videbimus, ei hi verum ordinem mutaverit ausa excogitari non potest. Itaque praesertim enni periocta non ex ipso Livio, sed ex