장음표시 사용
61쪽
so DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &e.
re Conico GREGORII A S. VINCEN- Tlo ad quantitates infinite parvas applicaxit, atquc sic Via vcre analytica in calculum differentialem & summatorium seu intcgralem incidit, quali hodie in Gcometria sublimiori utimur. In Anglia cundem calculum, seu methodum fluxionum stylo Anglicano, ad quantitates finitas applicavit I ROOR TAiLOR in Methodo inre mentorum Hrecia se inversa , quae Londini iris , in q. plag. I pro diit. De obscuritate, qua in scribendo usus Autor, publice conquestus est JOANNEs BERNO ULLI, ut adeo mirari desinant icctores in sublimioribus nondum satis vcrsati , siquidem hinc inde haesitent. Continentur tamen in hoc opere lectu. digna. f. 32. Integram Mathesin puram, una cum Algebra & calculo differentiali, succinctu explicavit MILHEL
interprete a tyronibus vix intclligetur, qui tamen Iloc duce commode utuntur in repetendis iis, quae ex aliis Autoribus didicere. In iis, quae ad Algebram communem spectant, cum
hac Synopsi convcnit Tractatus de Algebra itidem Anglice scriptus &Londini 1717, in 8. reg. editus plag.
is a RONAYNIO: recentior enim analysis in eo desideratur, & methodus Tangentium atque de maximis.& minimis per methodum exhaustionum illustratur. S. 33. Equidcm BERN HARD Us N I E U xv E N T Y T in Considerationibus circa Anal eos ad quantιtries ιns ste parvas aulicata principia se calcati disserenitatis usium in res venius problemaιιbus Geometricis Amstes. I 60q,in 8. plag. 3 ) & in Consideration bus sicundis circa calcati di serentialis principia Amstet. An. I 696, in 8. plag. 3 contra calculum differentialem. nonnulla dubia movit, & hinc in Anal, In torum A eod. A. I 69 1, in 8. plag. ao, Tab. a i 2 methodum aliam substituit; sed non modo LElB
3697, p. a a I & seqq. , verum Ctiamictiam Cl. JACOB Us HERMANNUS , nunc ' Mathematum Professor Fran- cofurtanus , in Responsione ad illas consederationes secundas, Basileae, Anno
satissecerunt; quamvis memini, quod hic L Et B N l T i o non ex assc satisfecerit, quod quantitates infinito phr-Vas tanquam cntia realia consideret, cum tamen non sint nisi modus loquendi, qui cxhibet, stylo Jungiam,
toleranter vera, quemadmodum clarissime docui in Ontologia, in quaercalia ab imaginariis ubivis discrevi Analysi tamen infinitorum Neu--emrtiana in rem suam uti norunt intelligentes. BERN HARDUS DE FON
TE NELLEI, . Anno sitit. Iris, quo primum haec Commentatio edita est. Vide infra, OP. VI. b. Iri.
62쪽
VENELLE, Academiae Regiae Scientiarum, quae Parisiis floret, Secretarius, idiomate patrio An. I 727, Parisiis in A. reg. Alph. 3 , plag. 3, Tab. I edidit Elementa Geonactriae infinitorum EUmens de la Geometrae des, nis , in quo potissimum sibi propositum habet, ut calculos hodie receptos ex ipse notione infiniti deducat. Considerat vero, quemadmodum omnibus fere Mathematicis solenne est, infinite magnum & infinite pamVum Mathematicorum per modumentis realis. Satisfaccre intendit theoria sua iis , quibus Analysis infinitorum moderna suspecta videtur, ut adeo hic loci commemorari debuerit
f. 34. In Actis Philosophicis Amglicanis pro mensibus Septembri &Octobri Anno 17o8, editis scripserat IOHANNEs KEIL L, invent rem A rithmeticae fluxionum, sine Omni dubio primum este NEWTONUM,
candom tamen postea, mutatis nomi- re & notationis modo, cditam esse a
L his Nirio in Actis Eruditorum. L E ι Η Ν l T riis, cui haec Acta miserat Cl. S L O A N E , tum Societatis Regalis Secretarius, in litoris d. Mar-rii An. i ii datis, de injuria stibi illata conquestus desiderabat, ut KEtL-δ.l US publice testaretur, non fuisse sibi animum L E I B N i T I O imputandi, quasi alienum inventum sibi attribuerit. Enimvero Κ E i L Li V s in epistola ad cun dcm SLoANiUM. data,
quta primum scripserat defendit & j
ostendere conatur , quomodo ex Newtonianis sua deduxerit. Cum candorem suum jam apertius , quam ante oppugnari existimaret L E i 8 NI T I U s, sibique parum comvenire arbitraretur, ut provectiori aetate post tot documenta vitae cum apologia defenderct ; in literis ad SL DANIUM d. as Decembris An. a ii datis, aequitati Societatis committebat, annon coercendae sint vanae & injustae voci rationes, quas ipsi N E is T O N o improbari putabat confisus cundem sententiae suae libenter daturum indicia. Iussit Societas monumenta antiquiora consuli S Sociis aliquot in mandatis dedit, ut in eam i cm inquirerent & quae in scriptis antiquis invenirent ad cam, una cum sententia sua, referrent. Hi pronunciarunt, NE TONUM esse primum inventorem, nec ΚEtLLIUM inventum cidem
vindicantem injuriam fecisse LEI MN I T l o. Iussit adeo Societatis Regiae in lucem editum est Londini I Ia, in q. plag. I S) Commercium Di l licum D. IOHANNis COLLINs O aliorum de Anahsi promota , & per Europam inter Mathematicos distributum. Continentur in eo cxcerpta ex litoris, quorum autographa co
servat illustris Societas Rcgalis , unal cum Epistolis N E w T O N I atquel LEis Ni Tli, quae iam apud νΑLI Is 1UM Tomo tertio operum leguntur, Tractatus de Analysi per aequationes numero terminorum infinitas
63쪽
1, DE PRAECIPIIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, 'e.
de quibus modo diximus, & Relatio ac sententia Commissariorum, quam
poris Viennae in Austria degebat, nec Commercium epistolicum ibidem videre ipsi contingebat. Cum igitur ex ipso per littcras quaererem, num idem in Actis Eruditorum rcccnstri &quaedam ad ipsum reponi consultum judicaret ; consultius ipsi videbatur, ut charta quadam volante, suppresso loci ac Autoris nomine, publico significaretur , ipsum esto Viennae nec Commercium epistolicum vidisse, atquc ex litteris JOANNIs BERNOULLI cxcerptum publicaretur , quo rationes continebantur, cur inventum
calculi differentialis ipsi dubium reddi minime possit. Inde ansam arripie
bus Anglicanis , tum in Diario literario quod Hag. v Comitum prodibat, paulo durius. de LE1Η NIT l o atque BERNO ULLio scribendi. Quamobrem cum L EI BNITIO limbres modestiae transgrcdi videretur, a se impetrare non potuit, ut ipse responderet. Scripsit tamen sententiam suam ad amicos , ad quas ejus literas NE TONUS quoque respondit, tumque apparuit, quae a KEILL i o dicta fuerant , consentiente &approbante NEWTONo prolata fuisse. Epistolas hasce L E I EN ITII at
que. NE TONI idiomate Anglico l
cum excerptis nonnullis aliis Historia xionum suae latine conscriptae adjecit Ios Ep Η V s RApΗso N , in qua originem dc progressum hujus methodi brevis sino compendio exhibere intendit. Prodiit Londim ITIS , in q.
plag. 16 . Quid sibi proposuerit
Autor, ipse in praefationc monet, scilicet inventiones praecipuas in hoc genere primis suis autoribus speciatim asserere de vindicare , dc inprimis D. NEwTo No inventori longe & tempore primo , & praestantia invcntionum praecellentissimo, de aditum patefacere tyronibus ad haecce facilius& cxplicatius, adeoque ut cuivis introductionis loco ad N romana, Gynaeana aliorumque inventa & conis
gesta in hoc genere inserviret. Si quis historiam Analyseos infinitesimalis conscribere volici, ut origo &progressus pateret, ac unicuique quod suum est tribucretur ; illi multo majore studio ac solertia inquirendum icsset in ea, quae a tempore CAUALLERII usque ad praesens a Geometris fuere edita, & accurate determinan dum , quantum unusquisque eκ inventis alterius sibi notis vel proficere potuerit , vel actu profecerit : ubi certa a probabilibus exacte distinguenda. Sed alibi in Logica de historia scicntiarum de artium mentem nostram aperuimus & uberius expli
S. 36. Controvcrsia haec de inventove calculi differentialis postea imagna animorum contentione agito
64쪽
C p. IV DE SCRIPTIS ANALYTICIS. 33
ta , praesertim inter KEILLIUM & rum ordinis cujuscunque inscrioris JOANNEM BERNO ULLIUM , de describantur,simul descriptionemCum qua inprimis legi possunt Acta Eru- varum organicam N romanam deditorum Lipsientia. Nostrum jam non monstrat. Plurima hic reperies adest eam definire, cum discussoni hic t Geometriam sublimiorem specitantia. non fit locus, sine qua definiri nequit, Alter horum autorum, Londini a 33, nec hoc nobis sumimus. Neque opus in A. in publicam lucem omisit Exe est ex Actis laudatis huc transcribere, i citationem Geometricam de Desiripit
quae ibidem legi possunt. Nos veno ne Linearum Curvarum splag. Io .ramur merita N E w T o NI , vcner, i Tradit primum descriptionem curvamur merita LEI BNlTII , BEM rum primi generis, seu linearum se- NOULLII , aliorumque ; aequum l cundi ordinis , deinde vero descrip- existimamus, ut suum cuique tribua- tionem Linearum cujuscunque orditur, & gloria, quae dat vires praeclara i nis ope Linearum ordinis inferioris agendi, excitentur magna ingenia; l & denique descriptionem sectionum
in aliorum merita extollenda proni conicarum ope plurium rectarum cir-
sumus: principiis tamen Philosophiae ca polos moventium. Diversa tamen moralis advertium judicamus de laude sunt cjus theoremata ab illis, quae
altercari, nec ulla nos autoritas mo- tradit prior , & plura hisce etiam ma-vebit, ut altercationibus istiusmodi jora promittit in una aut altera exemcalculum adjiciamus. citatione post paucos menses edem s. 37. Antequam igitur recensio da: Nobis tamen huc usque, praeterni praesenti Autorum colophonem eam quam hic commemoramus, imponamuS, monemus curvarum de- nullam videre licuit. Utiles sunt des- scriptionem plurimum promovisse criptiones curvarum generales ad COLINUM MAC LAURIN, Ma- - Theoriam Curvarum condendam,
theseos in collegio novo Abredo- qualem adhuc desiderari supra S. Is,nensi Prose rem , & GULI ELMUM c. 3) monuimus. Quid enim tribuen-BRAI KENRID GE , Ecclesiae An- dum sit definitionibus geneticis , vel glicanae Presbyterum. Edidit ille ex Synus Geometrica HONORATI Londini An. I7ro , in A. plag. Is, FABRY, e Societate Iesu , intelligi--
Tabb. Ia) Geometriam orianuam Grec tur, quae Lugdum Gallonum in gra, Descriptionem Linearum curvarum uni- tiam tyronum edita An. I 66s , inversalem. Docet in Cadem, quomo- Ia. Alph. I. cum figuris multis in 'dolineae secundi, tertii, quarti tan- folio excusis , & cui accessere triademque ordinis cujuscunque descri- opuscula , nimirum de Linea Si. hantur,& ubi ostendit,quomodo lineae nuum or secloide, de maximis se minis omnium ordinum altiorum ope linea- mis centuria ct S Eses Trigonometria G. 3 EI M.
65쪽
ue DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &c.
planae. Absit tamen, ut cum Autoribus Anglis, quorum Tractatus hic commendavimus , aequipares BARTHOLOMAEi I N TIER l, Florentini, ad no
va arcana Geometraca detegenda aditum,
qui Beneetenti I7o3 , in q. plag. 13, Tabb. et & APOLLONIUM ac SERENUM Promotum, qui Neapoli 17o4 in q. plag. 9,Tab. 12 luccm adspexit, ubi sectionum conicarum graduum superiorum genesin tradit. A tyronibus tamen ca legi non inconsultum est, antequam ad sublimiora Anglorum
inuciata pedem promoveant. S. 38. CCeterum multa ad calculum differentialem & integralem spectantia peti debent ex Actis Eruditorum , ex Historia & Commentariis Academiae Regiae Scientiarum, qui quotannis Parisis prodcunt & Amfrelia mi recuduntur, ex Transactionibus Anglicanis , cx Miscellaneis Berotinensibus, & Commentariis Petropolitanis , de quibus singulis supra diximus g. 36 , & seqq. cap. I . Inter Algebraistas inprimis quoque nominari debebant JoHAN. FAUL.
cus insignis , cum quo per aliquod tempus cgit C ARTES IUS, cum Al-gcbrae Iacarct, & IUSTUs BYRGi Us VI LNE L M I Halguae Landgravit M chanicus , sed illius scripta pcrpauca, hujus nulla videre hactcnus licuit. g. 39. Coronidis loco adhuc O, iservamus, in gratiam tyronum idio natu Anglico Institutiones fluxionum 1 cdidisse Hu Mi RREBUM DIT TON,
in quibus praecepta calculi explicat& exemplis quibusdam selectis illustrat, cum istiusmodi libellus adhuc desidet arctur. Post obitum Autoris novam editioncm dedit J o is A N N E sCLARRE, Regi a sacriε ordinariis, quae sub titulo: An In tution of
mons , Londini An. I 725, in 8. rta. plag. 162 prodiit. In corundem usum L. T R E VI G A R Sectionum comis carum Elementa methodo facillima demonstrata edidit Caniabrigia Artit 7 i , in . reg. Alph. I , Plag. I. Tabb. a n. Ia). In compendium misit Tractatum analyticum de sectionia hiis conicis HospIT ALPI, in quo methodus genetica cum analytica cΟΠ-jungitur, ut in Geometria & Algebra vel mediocriter versatus praecipuas sectionum conicarum proprietateS addiscere possit. Addidit nonnulla, quae in Hospi TALIO desiderantur, sed ad Principia Philosophiae naturalis
mathematica intelligenda requiruntur. In Italia vero FRANCIs C Us XAVERI Us BRUM ET TI , Sacrario Pontificis Maximi CLEMEN Tis XII Praefectus, sub titulo : Deu Ari metica commune e operiosa Traitato, seu Tractatus de Arithmetica communi &speciosa. Romae A. a 3i, in q. Alph. I, plag. ra, Iab. a ) Introductionem edidit ad scripta arithmetica & analytica intelligenda, in quo praeter Arith- mcticam, Algebram quoque & Analysin infinitelimatem rcccntiorem perspicue cxplicat, ut adeo plura in hoc op re reperiantur, quam tituluS promittit.
66쪽
g. r. Rigonometria in gratiam I Astronomiae primum inventa : unde PTOLEMatis sub ini. tium operis sui Astronomici tantum hujus doctrinae exponit, quantum scopo suo sufficere visum est, & recentiores Astronomi passim institutionibus Astronomicis Trigonometriae praecep ta praemiserunt. f. a. Magis hanc scientiam excoluit IOHANNEs DE RE Glo MONTE in Libris quinque de Triangulis om-mmodis , An. I 66, conscriptis, & rimserga, mortuo Autore, a SCHO NERO An. I 333, in fol. et Alph. I rplag. editis. Idem quoque Canonem Sinuum novum condidit assumto radio pro unitate, coque in fiacitiones decimales diviso, cum ante idem inoo scrupula dividoretur. Immo ipse primum radium sumebat εο & nonnisi in fratctiones decimales subdividebat: sed cum animadverteret praestare in calculo, si sinus totus sit l, c noncm suum reformavit, aut noVum potius condidit. Canon Sinuum ad radium 6o ooo constructiis subjungitur ejusdem Tabulis Directionum Proseistionumque, de quibus in Astronomia dicemus. Eum in plerisque fcquitur CLAViUS S. 2ε, c. I S. 3. Canonem Sinuum ad radium
quaeque scrupula secunda Quadrantis uipputavit JOACHIMUS RHETICUS,
quem, mortuo Autore, una cum Sinibus primi & postremi gradus ad eun dem radium & ad singula secunda scrupula Quadrantis edidit BARTHO
num I 6I3 , in fol. 3 Alph. 2 r plag. , qui adjecit principia Sinuum ad ra
supputata & sinus decimorum , tricesimorum & quinquagesinorum quorumque scrupulorum secundorum per prima & postrc-ma 3s scrupula prima ad radium
jus Canonis usus inprimis est in corrigendis Tabulis Sinuum atque Tam gentium vulgaribus. s. q. Multum nimirum Trigonometriae perficiendae incubuit RHETICUS, Mathematum Professor itte-bergenta , sed qui relicta Professione ad CopERNiCUM prosectus &apud cum egit : quemadmodum Cnopere Palatino de Trianguris apparet , quod ab ipso coeptum consummavit L. VALENTINUI O Ilo, Prin ' cipis Palatini Friderici IV Ele toris. Math
67쪽
Mathematicus. Prodiit An. I 6 Is, in lfol. ai Alph. II plag. . Contincn- ltur in eo I. RHETICi libri tres de fabrica Canonis doctrinae triangulorum , & a. ejusdem liber quartus de triangulis globi: 3. ΟτΗo Nis libri quinque de triangulis globi sine angulo recto : ε. prolucus Canon trian. gulorum.
g. s. PITI SCUs vcro & ipse Trigonometriam egregie illustravit editis quinque de cadem libris An. IS99, porum cditio tertia auctior prodiit rancos. An. Is Ia , in q. a Alph. r splagJ. Libris istis subjicitur Canon
Sinuum, tangentium & secantium una cum libris undecim , in quibus trigonometriae usus in solutionc problematum Geodaeticorum, alti metrico rum, architectonicorum, geographicorum , gnomonicorum & astronomicorum ostenditur , quae a nobis suis in locis per eandem soluta. S. 6. Non minus commendari merentur UILLE BRORDI S N E L LIi doctrina Triangulorum Canonica libri quatuor , quibus Canonis sinuum , tangontium & secantium constructio, triangulorum tam planorum, quam sphaericorum expedita dimensio breviter ac perspicue traditur, una cum Canone Secantium. Post mortem Autoris eos edidit MARTi Nus ΗΟRTENsIus, Delsensis Lugd. Bat. I 627, in R plag. as & tractatus problematum modaeticorim & sphaericorum adjecit , quibus utriusque Trigopo-
metriae usus coccluta An. Iys I, PHILIPPUS LANasERGlus edidit Geometriam Triangulorum, quae Anno I 663, . GHIsargi in Gesandia in fol. plag. a i auctius recusa & primum inter opera diis locum tenet S. 26, c. I . In eo Tri onometriam tam planam, quam sphaericam , & constructionem sinuum atque tangentium perspicue explicat, quemadmodum jam sec rat GEORGIUs PURBACHIUS, Pra ceptor RES lo MONTANI , Professor Matheseos in Academia Viennensi, qui in promovcndo Matheseos studio plurimum operae collocavit, &de cujus meritis plura dicemus in Astronomia. g. 8. Insignis ad Trigonometriam accesso facta est, Logarithmis a I mΗANNE NEPExo , Barone Merchisionii Scoto , in candem introductis. Prodiit Mirifici LogarιIhmorum cin inis descriptio oraque usis in utraque
Trigonometria omna Logistica m thematica expiscatis, Eaenburgι I6I ,
rente mortuo, recusem est opus auctius An. I 6 Is. Accessere nempe tractatus aliqui de lagarithinorum constructione posthumi. In codem opere continetur regula generalis facilius solvendi triangulorum sphaericorum rectangulorum casus omnes,
cui similem nos quoque dedimus in Elementis nostris. Caeterum logarithmi isti ab iis, quibus nunc utimur, sunt diversit supposuit enim N E-ra Rus in prima eorundem constructio Diuit Zod by Coo
1s DE PRAE CIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, &e.
68쪽
fructione togarithmum Sinus totius seu radii o , ut multiplicationem &divisionem in Trigonometria plerumque prorsus evitaret, nec additionem vel subtractionem substituore opus
g. s. Canonem N E p E R i ad sim gula minuta prima quadrantis conis structum ad dona secunda cxtendit BENI AMIN URs i Nos, Mathem licus Electoralis Brandenburgicus, dc cum Canonis tam naturalis, quam artificialis constructionem , tum Trigonometriam utramque & quidemiphaericam juxta NE PERUM explicavit in Trigonometria, Colonia An. I 6 2 F,
in . edita constat liber I Alph. raptag. de Canon a Alph. II plaS. .
Multa continet lectu digna, praescrtim quoad constructionem Canonis& praxin Trigonometriae sphaericae. g. Io. Postquam KEPLERus hoc togarithmorum genus a IUSTO BYR-
tum , scd illo reprehendente in Ru-dolphinis f. II, in privatos tantum usus reservatum , ad Astronomiam transtulerat; ipsius gener JACos UsBARTsCHI Us Canonem URsINI reduxit, resectis tribus ultimis cyphris,& particulam anti logarithinorum
exactiorum ad singula bina secunda, Tabulamque logarithmorum indicis prostaphaereseos supputavit atque Heptacosiadem Lepiarianam ad singula scrupula secunda dilatavit. Hastabulas, sub soceri Κ E p L E R I auctoritate, Sagam edidit An. rogo , sed ob nolysi Oper. Mathem. TOm. V.
Manuales Logarithmica An. IToo,
rccudi fecit JOHANN. CAs PAR EDSENsCΗM ID, Med. D. S. II. Ex consilio NE PER I logarithmoriun formam immutavit HEN-RI CUs BRIGGl Us, Professor Ge metriae Oxoniensis , ita ut togarithmus unitatis fieret O , quemadmo dum nos exposuimus in Elementis Arithmeticae cap. 8. Construxit Ononem Logarithmorum numerorum vulgarium ab I usque ad ao ooo &a so ooo usque ad Io oo oo, quem in Arithmetica Logarissmica una cum
methodo inventcndi logarithmos de usu eorundem exhibuit An. I 6 a , in fol. Sed mox Gouda An. Icta 8, in
di fecit ADRIAN Us VLACQ GΘ danus , qui logarithmos Briggianos
numeris minuit, lacunam intelao ooo & po ooo explevit, ut Ioologarithmorum chiliades exhibuerit, Canonem triangulorum seu Tabulam sinuum & tangentium artificialium ad
la scrupula prima quadrantis adjecit, in descriptione vero Briggiana quindam hic illic immutavit , quaedam omisit,quaedam adjunxit. Idem postea
An. I 633, Canonem sinuum atque tangentium artificialium extendit ad
singula dena secunda & sub titulo Trigonometriae artificialis seu Magni
69쪽
18 DE PRAECIPUIS SCRIPTIS MATHEMATICIS, 3de
Canonis triangulorum Logarithmici,
Guda in fol. s Alph. 3 plag. , adjectis Chiliadibus viginti Logarith.
morum pro numeris naturali sericcrescentibus H. BRIGGII, cdidit. S. I 2. Inchoavcrat idem B RiGo Ius Canonem sin mim & tangentium artificialem pro grad bus graduumque centctimis ; sed morte praepeditus non absolvit. Quae adeo deficiebant, supplevit HENRlCUs GEL-L'BRAND & An. 16 33, sub nomino Trigonometriae BriIannua publicavit
9. I 3. Sub eodem TragonomeIria Britannica nomine, scd Anglico idiomate Opus trigonometricum praeclarum edidit J OH A N NES NEwTON,
plag. 3, in quo continentur I. coninstructio & usus Canonis simium &tangentium naturalis atque artificialis , a. solutio triangulorum , tam planorum , quam sphaericorum , 3, chiliades centum rigarithmorum pro numeris vulgaribus, ε. Canon log rithmorum pro sinibus & tangentibus ad singulos gradus & partos graduum ccntcsimas , s . Canon logarithmorum pro sinibus & tangentibus ad tres primos Quadrantis gradus &partes graduum mill limas. g. Iq. Fundamentum Logarith- morum breviter quidem , attamen perspicue exposuit ST I FELi us in Arithmetica integra S. T. C. I. Lib.
hic fere novum I brum intcgrum scrLbi de mirabilibus numerorum , scd oportere, ut se hic si bducat S clauassis oculis abeat. Utilitatcm factionum decimalium ad creprimendos numeros propc Veros, qui in calculo cκ- cludant errorem quantuin tib t cxiguum, adeoque contemnendum, dudum ante monstravit REGlOMONTANUs. Hisce igitur luminibus usi sunt BYRGius atque NEph Rus in Logarithmis computandis. Recentiores vero alias invenere methodos ,
de quibus in Algebra agitur. Illatamcn, qua usi sunt Canonis conditores , ad captum tyronum composita, adeoque a nobis in Arithmetica
S. II. An. I 643, Bononia in . t Alph. i plag. BONA VENTURA CA-vA LL E RII Trigonometria plana osphaerica, linearis se togarithmica, cum canone duplici Trigonometrico &chiliade numerorum absolutorum ab I usque ad Io ooo , corumque loga-iithmis ac differentiis , opus Autore suo dignum, prodiit. Eodem usus est GEMINI AN Us RONDELLI, Mathem. Professor Bononiensis, qui An. Iros, Bononia in A. sa Alph. ra plag. Trigo uriam universalem linearem se togarithmicam, Italico idiomate edidit, cum Canone sinuum, tangentium & secantium , atque lO-garithmorum sinuum & tangentium& decem chiliadibus logarithmorum pro numeris vulgaribus. S. . IO. SETHI ΛRDi Idea Πλ
70쪽
vnometria demonstrata, quae cum Praelectione de Cometis de Inquisitone in B U L Li A L DI Auronomiae Philolaitae fundamentum, Oxonii An. Ios , in
concisa & characteribus expressa. Ejusdem vero indolis est Trigonometria WILHELΜI OUGI TREDI, quae cum Canone sinuum, tangentium& secantium Londini I 637, in Φ.
In eundem quoque censum veniunt IOANNIs Mi L so N Principιa Trigonomeιriae succincte demonstrata, quae Lugduni Bataetorum An. III 8, in 8. plag. I , ain. 2 prodiere. S. II. RICH ARDUs NoRwooDin Trigonometria , quae Anglico serumone Lond. I 6 3 I , in A. recusa ,
i Alph. 3 plag. praeter Trigonom triam planam & sphaericain, logarith-
morum doctrinam explicat, & omnia Trigonometriae sphaericae problemata per duo axiomata fundamentalia NE-pE RI solvit. Adjiciuntur Canones sinuum 3c tangentium naturalium atque artificialium, cum Io chiliadibus logarithmorum pro numeris vulga
An. I7as , Londini in 8. rcg. Alph. I, plag. 8 Trigonometriam planam S sphaericam omnem cxplicatam deindit & ejus usum in Navigatione, Astronomia , Geographia , Architectura militari, Geodaesa & Euthy- metria, atque Gnomonica prolixe commonstravit in libro sermone Anglico edito sub titulo : The Doclaine plain and spheracat TrigonomeII.
g. I9. Compendium Trigonometriae plana ct sphaericae non contemncndum,
dit JAcogus GPODEN , e So. cietate Iesu, in quo regulae accurate demonstrantur & exemplis utilibus ex Geodaesia, Astronomia & Geographia petitis illustrantur. Adjiciuntur palmaria ex EUCLIDE theoremata , cum Canonibus sinuum , tangentium & logarithmorum contractis. S. ao. Incursibus Trigonometriam bene explicant DE CHALEs atquc OZAN AM f. q. 7. c. I . Praeterea
in multis aliis libris, qui de Astronomia & Naxigatione conscripti sunt, Trigonometria tam plana , quam sphaerica explicatur. Sed de eo dicemus suo loco, quando illorum mentionem facturi sumus. g. a I. Tabula Sinuum se Tangem rium itemque Logarishmorum separatim oditae commendantur U L A C C Iquae Haga Comitum An. I 663 , pr
dierunt, & OZAN A MI, quae juxta cas correctae. Quid nos in nostris praestiterimus, quae Hala IIII plag. 2o prodierunt, & I728, recusis ex
praefatione iisdem praefixa intelligi
potest. f. ra. Analysis speciosa Trigo. nometriae sphaericae , primo mobili, Triangulis rectilincis & Progressioni Arithmcticae & Gcometricae aliisque variis Problematis applicata a R. P. IACOBo ΚREs Λ, e Socictate Io