Fragmenta

131쪽

110 HELLANICI FRAGMENTA II.

ubi tamen, Sehol Baro Eoio in Cadmus hineo ανδραγαεια generum sibi adsciuit, et genuit Echi. on ex Agaue Penthea. v. -san. l. L et Pherecydra

Ad hanc eandem historiam pertinet locus Schol. Eurip. Phoenn 666. ὁ μὲν μανικος λωφ-ἀα-

quod salua summa eius doctrina dixerim ita, ut d plieite mihi errasse videatur. Primo enim pro Φερεκρατης, quod in omnibus editt. legitur habet Φερεκυδες, de qua mutatione, ex Hai Menarii ingenio prosecta, et quam Mauhias in sua Seho ru- Eurip. edi btione p. 146 recepit, ne verbulum quidem dixit deinde

Scholiasten dicit inverse rem narrare et nomina Pherecydis et Hellanici permutasse quod Plane verum esse

ωκώ ad quem muom NeFnius, non ipsum draconem lapide occisum fuisse narrant. ae Cadmum lapidibus petiisse illos. γενεις, qui deinde se ipsi mutuo inters erint. 'ginum rectius laudauit tab. 178. Memnisesbinico consentit, ut onae et a sci cum Pherecrate. Non igitur eandem rem narrarunt Hellaniacus et Pherecydes Haec propterea mihi asserenda putaui. n. forte qui , non inspectis locis ipsis, solam magni auctoritatem secutus errorem latius propageti te araeon quaedam dixit Muncter ad Anionis. Uberi 2 Ceterum etsi Cadmus tribus sex secutis Phoroneo iunior est, et Thebis in Boeotia regnauit, noni meri reprehendendus Videtur Hellanicus, qui Hrecomm nqque Boeotorum res in Phoronide potissimum nare uerit. Nam iam supra ad som. VII. e Pausani navi raui, ipsum genorem, Cadmi Patrem, genus duxissea Phoroneo. f. Scho Grip. Phoenri 2I2. 298. Quare etiam Βο- Ωικὰ dixi fortasse referenda me ad Phoronidem. - eos e Phoronidis libro secundo et Meiamo attuli iam Bagm. LII. et xx.

132쪽

ΗLLLANICI FI AGMENTA. 78. 111

Iani postquam eos Hellanici loco attuli qui ab antiquas Maptoribu ita laudantur, ut operis nomen addi, turn x mixtir pervelidum est ad illos carent op

ris nomine. In his ordiriandis Diovat in li-

sensem secutus sum v. supr. I. 11. . quo auctore Hel-- Ianicus non temporum rationem sequendam sibi putauit in narrandis historiis, sed de quoque loco, narra uit, line si inemorabili gesta sint. non adiri h m mxa is quid prius tempore esset, quidve posterius Cinthini potissimum ordinandi viam, quam mi et ego visque ignoro admodum lubricam esse, ingressus sim, Causa fuit haec quod nulla mihi nota esset firmior. -- lem si quis. mihi monstrare voluerit magnam ei: gratiam habebo, satis habens periculum fecisse. I sem.

ιυριι νιε νουμηνίαις ἀναπαυονται.

De priori huius loci parte, usque ad ἄν-ν, em sentit eum Hellanico ut ricis Fidi Suph πια in Θή - κατὰ τὰς Αἰγυπτίας Θηβας, inquiens, τι σπήλαιον. o ταῖς μὲν μαις ημέραις πληρομαι ἀνεμοw κατὰ δε τας τριακήδας ου πω παντελῶς Quae deinde sequax M. iur, dubii an ad Hellatii cum tanquam ad auexorem -- serenda sint, immo puto, n oui verba esse, et vo-bulo ἐκλογη illum ipsum Esellanici loeum intelligi, ad quem illustrandum similia asserat mirabilium scriptori. Quare δοξαι non ut infinitiuum accipiendum esse arbitror. sed vi tertiam personam optatiui in a isto primo Vnde

133쪽

porro coniicio, ante ανεξέταστον excidisse parismi lanius et pro δυσπαρατητον, quod verbum nihil est, gen-

diui videtur δυσπα δεκτον, rix probabile, in credibiis, .el etiam dista intemetu. Nam in litteris Ex neste

extingui potuerunt lineae subtiliores, ita vi existeret II. Iam sumamus eum, qui forte dictaret illum locum li-

brario , inuenisse in codice in Aram AIITON, qui norum est, librarium, qui nullo modo in lige-xet monstrosviri vocabulum etiam cinuta ,se in 'Ipsum nomen δυσπαραδεκτος Stephanus posuit quidem in Indice Thesauri Graecae linguae, et vertit dimisitis admissu s. Perceptu, nulla vero auctoritate munivit. Sed in

Londinensi Thesauri illius editione voL III p. 3250. A. laudati sunt loen ruta, Basitai Ah. Choesoriomi. Et

δυσπαραδεκτως ἔχειν legitur apud obbium XII. 4, T. quae sormula non minus quam adiectivum illud tam active dicitur, quam 'Miue Praetereia α μιτος ei ει ραδεκτος piniue surpata reperiuntur in Am nti seon libris de syntaxa, ut p. 75, 17. p. 85, 4. P. 86, 4. p. 165 23 P. 195, 15 16 p. 13. 12 et pluribus lo- eis, quos SFlburgius in Indice laudauit verbum στρέφεσθαι defluuio dictum, puro inessere, uot με. Sed hoc laedi, ubi de Euripo dscitur, rectius vertas reciprocare. Ita enim Plinius . N. 2, 7. s. 100. .Euristi, avi Mob in Euloea .eptio die ac nocte recte contis.

eo Phaoor in v. μεμβοι, IKλλανικός φησι τους Κρεμβους περὶ τὰς Νείλου οὰς οἰκειν. Horum vivendi rationem describere dicunt Diodorum. Erant autem rembi, triste diis Simson ad a. 2828. genus Arabum qui inise Iium et mare jubrum habitarunt. Cone 2D-mer. Od. δ, 84 ibique Mimim P. 1484, 62. item Strab.

134쪽

1 P. M. et Theodor Lac Diamar vomaustandem naans, rabieris uradmesopota ens in deni testen Miten, Berol. 1786 8 4, 30. H. qui remo ali i apse bus habitasse inter Sidonios et Aethiopo alae, menquo non malo derivare videtur ab Hebraico vanis, quod auetia principem significat.

Plutareh. o D et Osiri T. II opp. p. 364. D. τον Oσιριν Euo νικος ἔσιριν ἔθηκεν, ἀκνιοέναι - των ἱεμρεων λεγομενον. -υτ γαρ νομάζων διατι- τον θεὸν, De Osiride praeter Rothii dissertationem ad fragm. III. Iaudatam inprimis vid Ioblonali panth Aegypt 's qui etiam j 10 et 13. hun Hellanici locum tractat. et dicit fortasse per nomen illud a quibusdam tantuin Aegyptiis pronunciatum esse ob diuersam, qua terentur, dialectum , sed ortasse etiam ex ipsis Aegyptiorum sacerdotibus quosdam illud ita interpretat esse, ut aia.3nificaret regem aemulorem vel a via auctorem. LXXX. b. '

Athenaeus 1, p. 34. A. Θεοπομπος ὁ πιος τὴν ἄρ--λον-τορει εὐρεθηται, 'ολυμα - παρὰ τον Ἀλφειόν-- Ἐλλά-ιος δέ φησιν - τι Πλιιανο -- Αἰγύπτου ευρεθῆναι τὴν ἄμπελον. Eustathius ad Nomer Odyss. . p. 1635. 16 nulla Hellanici mentione facta . sim te scripsit haec: θήνοαος -- τορει, - - ἄρι-ον ευρεθθαι πρωτον, Umινθυνι πολει Αἰγυπτου. Hi duo loci alter alterum iuuant Nam πρωτον recrupere haud dubie debebat Schweighriuserus, sed apud Eu-

aut tum reponenduin puto ανθινο αμα ipsa est o tarsi in Notitia orbis antiqui aenisntia, et messelingit

ad Herodot 2 6. A quo vitis et ara vini parandi inuent ait, diuera tradidere veterea Vid. At με lib. 2.

135쪽

Gronoui thes antiquiti Graec via. VIII., eam 3 hi A gy 3Haeis Hellanteus baud dubie etiam ea posuisse putandus est, quae eum de orphica theologia, hoc est cosmogonia docuisse commasci retuli ad Φοινικικα. Dubitari enim, ἡ potest, quin Lesbius noster Hellanicus intelligendus si

collegerit, an spurium aliquem eius librum pro genuino habuerit, equidem definire non audeo. Hoc certum est, non solum Hellanico, sed etiam aliis historicis Graecis.

Μosen innotuisse dici etiam at illa lib. 1 contra I lian. 15. d. ρα - ει, τοῖς mamres Iesiosi rem φοις γνωριμιλότατος ἐν Μωσῆς, εξ αυτωνί γεγραφασιν ἔξεστιν ἰδεῖν Πολεμων τε γαρ ἐν τοπρώτ) των Ελληνικων

καὶ τεροι προς τουτοις Inachum etiam Tatianos orati contra Graecos p. 172. . eiusd edit facit Mosis aequalem. Elua verba sunt u κατὰ Ἀναχον πεφννεν ὁ Μωσῆ Sed et Tretianum et alios scriptores eccleώas os, contra ethnicos disputantes, interdum studio res Graecorum Mose recentiores fecisse, ut eo sortius eorum, qui antiquitatem suam iactitarent, vanitatem reprimemni, iam

136쪽

de quo Scholiastae errore fuse dixit Spanhemius ad eundem Calli=nachi locum Vbi altera Pitane, quae ad Eur tam in Laconica erat, intelligenda est. mavorinus is

duae huius nominis ciuitates ruerunt, se in Phthiotide. altera in Euboea tamen utraque nimis remota fuit ab

Aeolid'. Erythmi 'utem suu Vnum e du'decim illis Ioniae oppidis, ii ' si tim post mimiiqnem lonicari, Neie duce susceptaφ. condita sunt, . fragm. XI. ns prouerbio ipso eiusque origine nihil praeter Zenobii traditionem asterre sciunt Erasmus aliique Paroemiographa. si lectionem Ερετριεων, quae non minus qud vitio 'scriptura ατυανη etiam in I tu Lexico p. 317 a codice Dr densi exhibetur veram esse constaret, non dubitarem etiam i monea i Laconicam nitelligere, utpote quae alia quoque, ubi simpliciter IMisa vocatur, intelligens da t. vi pudi Paman. 16. P, Irim L imisueu

137쪽

habile sit quod Alamanem de Pitana Laconica minisse. - ex Αι--. i. p. 3l. C. Ita hoc prouerbitrio P sus ex Hellanici υργολμοις illustralidum sumasse Z-bii dicendus fuerit. Quia vero prouerbium sic potissia 'murn ατανη εἰμι, quasi de aliqua persona, dictum fuit, vix dubium videtur quin Pitana, Eurota filia Euadnes mater, intelligi debeat, de ira vid Pindar Olymp. 6 46. AEM. ibique Sehor. Locum Heli te de urbe Asso qui ad Αἰ-κα reserendus videtur, uera iam tetigi 6.

ἐστὶ τῆς Ἀσίας, . Mis Musino Conserenda inprimis sunt Scholia codicis Parisint,

quali Codice videtur usus esse Phauori a Scilicet maxime tres fuerunt Phinei primus Beli filius, frater C

phel. v. ad iragm. LXIIII. Aethiopiae regis alter Ag nore es Neptuno natus, qui sal desa in Thracia, vel

secundum Hellanicum in Paphlagonia regnauit, Apo Dd. 1 g. 21. , et quem alii Phoenicis filium atque adeo Agenoris nepotem vocant, qui in Phoenicia regnauerit; v. Sehes Apollon. l. l. s. Salmas ad Solin. p. 402 570. 867. tertius denique commemoratur ab Apinor 3 8, Lycaonis filius.

138쪽

dio Hylam dictum suisse Φιλοδαμου καὶ Κυηκος filium. In hoc Theocriter holias e Ioco liceat obiter obseruara non modo librariorum .eterum et editorum recentiorum negligentiam, nam in omnibus mas invexi, edition bus, etiam in Bel iana, Meaegitur ελκος pro Miliam ut apud Scho Homer ad Il. 558. sed peculiarem quoque illitas Scholiastae Theocritet idiotismum. Dicit enim, 'la- fuisse Philodami et Ceycis filium. Iam vero eo

uomine Φιλοδάμου exsculpendum putarem minae armcuius nomen, nisi plane similis locus esset apud eund. Se l. 16. 49. κυκνον τὸν Ποδειδωνος καὶ Κήυκος hoc loco enim recte editur , Milicet vel Ma in lingua tum aliorum Scholiastarum, tum Theoerite huius Sehon stae Interdum ostiel, vel tales loci explicandi sunt ita, ut et veri patris nomen, et nomen mariti, cum cuius uxore alius rem habuerit allatum dieatur huius generis

habuerat cum Panti hia, quae quum postea Thespio μ' psisset filia quam ex Glauci concubitu conceptam Peperit , Thespii filia putata et vocata fuit. Ita apud Taeta.

praecipue rem illustrant. Cons. iterum SAM Apollon. Rhod. 1, 172. 482. Ceterum consentit eum Apollonio

139쪽

et LXXX1m. b.

Graecis p. 12 nisi quod hic est lamia communia Loλαον. - Coniuractionem εος, ut Oτι, et similes, etiam ante. In.

fimilitum poni. non moniliarem, ni i virum Grai e non inviuri imi vidissem, vitii vim coninguere posse quaei dixi iis Ad nisi, ad Iriouis Grais es L p. 638. Neque enim φορμῆσαι in εφορμήσαι Πrutandum cuiquam vi-, debitam; quan puniis stant e ιυ ita edidit, nisi etiam: mo ήος et 'Mώ-- libendum Opis'mur. - ἐφορει-- immitu dii tumesam, ait irruere tu suae, quilibet ipso

intelligit. -- De causa evoccasione adam valde diue saeismat veterum geluentiae. Vid quae dixi ad Pherecyd.

ναικος χων παιδα. μυσιππον, ἔγημεν Ιπποδάμειαν την

140쪽

goedii/i quam scribendatum oecasionem privebuit, monopus est ut multis eam illast rem Paucula quaedam annotabo. Imprecationum illarum mentionem etiam facit

illo tanqum emisio tribuit OG familia Philapis. Viide a Sophoele Eleetr. 10. πολυφθορον voeatur δωμα Πελοπιδων Pro ἐπιβουλευσαν - αυτω, Villoison dedit ἐπεβουλησαν , Ἀτρέα κι, Θυέσττ', τους'

δι αυτῶν dat mi isti αυτῶν ' Pro πεωης et Ἀφ -- berghi legendum puto Πίσης, ut Illoisonus recte didit. Ibi enim versatus erat Chrydippus v. Pisander apud Som. Erurist Phoeno. 17M ' ersoriasse ludis qui posse ea olympia Meti Mihi QMarti de t. saltem ad hos ludos pertinent epigrammata incae menti in Brun-ekii Analecti T. I. P. 486. D. III. et Lucilli ibid. T. II. p. 317. n. II. ii quo D 'Rique Mite x Vocat II m . δεών. Scio tamen, rem aliter narrari ab aliis v. omnino

Est hic trophius iunior, non confundendus cumrit da patre . Crissifilio, Phoci nepote. v. Schol. Grip. r. 33. Diadem autem ipso Apolline iubet esse . rem duxisse Electram, --- --, eo in o Euris'. r. 165β.