Fragmenta

161쪽

- . ALLLANICI FRAGMENTA. 102 10s. a.

Bhid προτερον spectat ad eam expeditionem, qua P .lynici, genero uo, contra fratrem eius Eteoclem qui Thebano regno Polynicen exuerat v. fragm. ΑΦ ,

sex aliis ducibus in auxilium proiectus erat, et in qualiolus seruatus fuerat equi Arionis beneficio. v. 'gimshib. 70. CL. Homor Il. ψ, 346 sq. M L Eurip. Phoen 41l et Herm. Mon der Harde in opere ad fragm. LIIII. Iaudato, P. 517 -527. Sed δευτέρα στρατεία suscepta est contra Laodamantem Eteoclis filium. Ibi in proelio ad Glisantem Bosotiae oppidum commisso, amisit -- drastu filium, reliquis ducibus servatis. m. Pausan. 9, 5. P. 722 qui et ipse oppidum illud per unum cacriptum, exhibet, sedHomeris fi 504. per duo A CL snte p. ad Suph Θα. Nam praepoaitionem ἐν saepe signiscar exta apud a multis viris doctis iam obseruatum est, . c. a Perizon ad Ael. V. H. 2, 25. cuius locis add. xenoph. Ages 2, 23. ἐν Amκτροις. 7, 5 ti Κορίνθt'. bellen. 7, 5.18. ιν πια - - 'ν Μαντινειε. CL quos laudat bresesi dilucidati Thuc. p. 119. et Ginliser ad Platon. Menex. c. 13. et dupra fragm. XXI.

4άτων ψεῖν καὶ ἐτέραν πολιν οἰκεῖν τὸν δὲ λαβοντα, ορμον καὶ τον χιτωνα Ἀρμονίας, ἀναχωρῆσαι εἰς Αργος,1 ψίναυτος του μρους τὴν βασιλείαν ἰδίποδος που χρ ρῆσαι.

mirrum editis, sed haud dubie corruptus Certe προτεῖναι recte mutasse nucken in προθεῖναι videtur quan-

162쪽

HaLLANICI FRAGMENTA. a. a. Mae

quam nec repugnaueriti admodum a quia tueri velit προ- ναι. Nam similis locus est apud Schol. Hecub. 6M.

προβαλων exspectet. Idem Valchenarius pro που χωρῆ - σαι emendauit π πω σαι et Paulo Post inseruit

mnia. atque adeo a nuper editore Matthaeo recepta, qui etiam ipse pro κρίνο-ος του μερους legendum suspiacatur κρίναν elinil του μερους. Sed tamen Vel sic in toto, loco inest nescio quid obscuritatis inest etiam omisi a quod sentio quam aio Umsit placere etianisi, cui culpas tribuenda sit Hellanico ne an Scholiastae vel libra iis, , vix definiri posse existimem. Saltem de ultimis dubitatio quaedam mihi subnascitur. Nam vix dici poto Adrastus filiae dedisse allin. Marmoniam ortuitum, moiquam ipse narratus esset eum a Polynice ac passe. Pram terea satis constat, Adrastum filiam suam dedisse Polynici uxorem. Vid vel Idrain sab. 69. Itaque malim Vel rsemax leolonem τὴν γατρα - Ἀργείαν, ζψ-

pertineat ad Polynicen ves certe legeret 'πιρι Ἀδραστον ' γεμ posita post , αρίσατο distinctione minitori. suae posterior ratio mihi praeserenda videtur etiam ideo quia sic tollitur diffieulias illa, quae oritur e forma quβatiui contracta θυγατρα, quae non quidem defendi non potest, sed in tali seriptore malis est vel Hellanicus, vel scholiastea. h. e. vel antiquissimo vel nouo es is pro saleo, videtur inibi habere insolens quid. Ceterum ad hanc eandem historiam spectat etiam alius eiusdem Sc liastae locus ad Phoenn 61 ubi .ad illa verba, quibus poeta dicit, Oedipum sibi oculos exuishe, haec δελ-dit ὁμοιο σαῶ Ἐλλα-ικος omnino eons Pherae L P. 188. De alio Hellantei loco , qui ad Boeotica reserendus videtur, dixi Cf. r. XXXVIII. .

163쪽

Aυσχεραίνοι δ' αν τις πως τινές φασι λορας καὶ Λευκαλίωτος εἶναι Πρωτογένειαν , του Πι αρου 'Oπουντ α ρὶ - - .Hὶς Θεσσαλίας. ' Aαρναζ de rudi quodam nauigii genere dicitur satis saepe. Vid. Pherecydis fragm. II. Eodem modo κιβωτος senes si 14. in historia de dilaniis Noahibeo. -- 'Oπους in epigrammate alnid&rabonem s. p. 425 et apiidm Veh. Vol. III. Analecti inter αδέσποτα nr DCXXV. VOCatur δη- τροπολις Λοκρων. - opuntis nauale, quod sinum puntium terminabat, dictum est Κυνος Vid. Strab. l. l. ubiti in quoque memorat, Deucalionem mi habitasse, quo ipso loe Pyrrhae monumentum ostendi narrat, tDeucalionis Athenis Liuius 28, 5. Cynum Locridis dicit esse emporium puntioriri 'rbis, mille passuum ainari sitae. Ex his aliisque veterim scriptorum locis a

paret, in Soholiis 2 'eoorie idyli 15, 141 , ubi Deue

lion legitur ἐν Κυδνω τῆς Λοκρίθος habitasse, Eribendum esse ἐν κυνεο id quod dudum perspexit Hon ad Apollodor. p. 1039. - χθρυς etiam a Schol. Theocris S, M. et

164쪽

του μήλου τουωδμήτου , ἐλανθος ουτος, φακλει δων ἐπιοντων, Μεσσήνης εἰς 'Mῆνο σανεχωρη- καῖ' αλιν γίνεται πῶς Κοδρος, dein leguntur in Gebentiesu inmotu Graecis p. 51 sq. Vbi lamen perperam scriptum esse Πηλευς' Intico Mebe iam animaduertit, qua λκιροης quoque male exhibet pro Ἀγχιροης - Codri maiores paulo alite enumerauit Pausanras 2 18 p. 151 sq. quo duce eos et ipse nominaui ad Pherecyd fragio X L p. 1υ edit. alterius. - De Helyene eiusque filiis dixi in libro do dia lecto Macedon et Nexandri p. 8 - 14. - De Salmo. ne et Neleo a Pherecyd. p. 119 sq. et 151 et supra ad fragm. XL - De Melantho vid. Metira deis igibus Ath niensium 3, 10 in eius opp. T. I. p. 711 - 16 qui idem

de Codro ibid. a. 11 - 14. . . 16 -- rari e poniti

Laudat hunc locum Phaooon sed ita ut pro Ionico Παρνησσου habeat commune Παρνασσου quod Parisinus quoqu Codo Goliorum exbibet Do vatiarissima istii

165쪽

144 RELLANICI FRAGMENTA. 105 106, in seribendo hoc nomine diuersitato vid. Syan .. -

Priene ruit unum e duodecim illis oppidis Ionicis, et quidem in Caria. v. Hero GL 1 142. Iam vero Cadmus, qui 3 imus historiam condere instituit, fuit Mile Utas auetore Plinio ILIV. 5, 29. . SI et 7, 56. s. 57. Miletum autem constat inprimis nobilitatam suisse coloniarum, quas emisit, multitudine v. Strab. 7, p. 319. A. B. 1δ, p. 589. B., et Frid. Eberh. Rambachii diss. de ueto eiusque coloniis, Hal 1790. . . nec admodum longe dissita nab oppido eri . F. ω. 8, 24 P. 647 . 'sortisse uitur Cadmus hie deduxit Prienen coloniam Iab

Quae ei vera sunt, minus recte editur in loco G invictis sex strornm. 1. p. 305 C. οὐ δὲ Υπερβορέους na xkoivinis τα -- ωγ μα- τορεῖ - διδάσκεμαι δε αυτους δικαιοσυνην, μη ὐεωφαγυντας, αδε ἀκροδρυοδ αλωμένους. Et in Theodoreti de Graecorum affectibus curandis disputatioiae XII. Vol. 1 v. p. 1024. q. edit. Sehula uiat. 1772. 8 E- ως ἐν sis Iστορίαις ἔμιτους Τπερβορέους οἰκεῖν μὰν σὰρ - μπαια ορη, ἀσκεῖν δε δικαιοσυνην , μὴ κρηφαγουντας ἀλῶ ἀκροδρυοις χρωμ νους. De loco, quem incolant IIyperborei consentit cum Hellanico Damastes an libro περὶ 'E ων apud Steph. B . unde fortasse rectius hic locus referri poterat ad Hellanici αρ αρυκα ομιμα. i. supra . . Quodsi Theodoretum sequimur, fragmentum Putabimus esse ex Hellanici I 1τορίαις, e quibus non dubito quin pleraque eius pelita Mot. Sed in scribendo huius sentia nomine

166쪽

, BELLANICI FRAGMENTA. 100 167. x 145

per diphthongum, semel onitariis est Hellanicum Se L DIlon. 2. 677. non tamen iit Codice Parisiensi. Alidas ipse quoque scribit per simplex , t 4, 11. Sic etiam Antψαι beεsalonioenai in Brunckii Analecu. Vol αύπερβορέων. Ipsam horum opulchrum . historiam illustrant Gedomi recherches' stir aes Hyperborgens, intem. de . Pacad. de I et B. L. T. VII. P. 113 - 126 et Banierno ivellas reflexion aur es euples appelle Hyperbo-

'perboreis. T. M. Commenti Petropol.

δάμαλις διῆλθεν, ωιταλίαν μεταπεσειν δε ἀνὰ χρόνον τὴν νομασίαν εἰ το νυν σχῆμα ουθὲν θαυμαστον, ἐπεὶ καὶ των Ελληνικων πολλὰ το παραπλη*o πέπονθεν ονο-

νικος οἴεται, tar του ταυρου τὴν νομασίαν ταυτην Πεν,

167쪽

pollodori 2 5, 8 diserto ita scribitur. Idque iam Stephani interpretes viderunt. Sed pro μίμου reponi debere ' μου . Primus, ni fallor docvit He ius ad Mouod P. Mi ex editt. Vett. Quatuor Diomedis equo' xum nomina, Praeter alios recenset 'gi a xl.

Vera videtur esse scriptura, quam Hellanicus secum. est. Eurip. Androm. 19 sq. et M Z Lycoph r. 175. p. 24. b. Apud Strab. 9, p. 431. D. stabitur Ool Nomvbi vidi. Taseime . Vol. III. P. 587.

Auctor Συναγωγῆς λεξεων χρησίμ ων , MIkeri Anecdot Graeci Vol Ι. p. 362 24 Αἶμον τὸ ορος υδε--τέρως βκαταος διὰ παντος, καὶ Θιονύσιος, καὶ Ελλάνω κος, καὶMδοξος, Apud Pliniu- 4, 11, 18 aliorius ponitur iaculine. Apud sundem 31, 4, 30 et Thucyd. 2 96. genus ambiaguum est. Rectius etiam scribi clina adspiratrone, do

168쪽

Idem tradit 1 fici in h. v. sed omisso nomine Hellani-hi Scilicet Gelo erat antiquus Siciliae tyrannus, v. M-

. 23, 4, 4. Darii Hystaspidae temporibus CL Herodot. r. 153 Sed video tamen dubitari posse, an hic Gela sue iit'esa tanditor, mi ab Herodoto 7 145. Focatur

Scilicet ut recte misten obseruauit, tribuitur diri

169쪽

tem, Hellanicum scripsisse Κιλικίας, non via , t Uu-- vero de istis Codico usum esses Mesa enim Minotio erat a Cappadoci, et inomina Asia et Ia-λικία non raro inter se Permutari notum est. Conssupra ad fragm. LXI

τεναγην περὶ τῶν νοματων αυτων διαφωνουσιν ου πάν- - φαο τονλαντos s. Quae ab Hellanico, et a Scho ad Ol. 7. 23. 24. 25. 32. Pluribusque locis, item ad Bia,tath ad B. p. 315 et a Diodoro Siculo , 61. PODς, ea apud. biodor 1, 4 extri et in schol uom ad odyM. 4 208. Poda appellatur. Et Apollodorus quidem dicit eam fuisse Neptuni ex Amphitrite Oceanide filiam sorore Tritonis Solis uxorem is Scholimia Nomerico dicit ut eadem Soli Phaethonteiri alios que liberos peperisse.. sciblice cur insula maris, in heroinam s.ci mide in mutata, Neptuni filia dicatur, sponte patet sua. meque obscurum est, cur Solis uxor Nam Plinius II. N. 2, 2. refert, Rhodi nunquam Tanta iubila obduci, ut non aliqua hora sol cernatur. E'dem 'go si a gismunx est. eur a nonnullis v. Sehin Pindari L 7, 24 sq. Veneris filia fuerit nominata. Insula enim egregio Pulchra et amoena esse traditur a Sueton. Tiber c. 11.

170쪽

HELLANICI FRAGMENTA 11 - 119 149

Odyss. I. I. Poδη vocatur Asopi filia. Ego vero Scholiastae huius auctoritate uti veritus sum.

. . .

bere.

min. Schol. o n. 3. 335. 'Iάσι' ἀπο αδλου τὸ γένος καταγει, εος αλανικος. Alias Iason dicitur Aesonis o Polymede filius. APOL Iod 1 9, 16. Sed vera tradidit Hellanicus. Nam cretheus, Aesonis pater, sui Aeoli ex Enaret filius v. Apollod. 1, 7, 3. s. uera ad fragm. XL

VIII

Sehes Pindar. Nem. 3. 4. αλανικος πάντας τοms ἐν του Ἀργοῖ πλευσαντας Πρακλει συστρατευσα φροίν. Ipse indurus l. i. Telamonem tantum commemorat, qui secutus sit Herculem in expeditionem contra Amazonas. In Troicis Hellanicum rem tradidisse putat Boecutus, haud dubie propter fragm. XXXVIII. CXVIIII. Schol. Eurip. Med. . περὶ δε τῆς εἰς Κορινθον μενοικησεως Iππευς εγιτίθεται καὶ Ελλανικος. Nempe Iason, occiso Pelia, patruo suo, rege Iolci regia est potitus, Acastoque Peliae filio cs ad fragm. II. , quod ecum Colchos ierat, regnum Paternum tra-