Fragmenta

151쪽

13 HELLANI cI FRAGMENTA M.

aequimore, quam quia non sim ineliora. Milicet priores huius loci partes transponendas puto et paucaea quaedam mutanda, hoc modo τοις ἐκ Λακ ἐλθ. καὶ τω - οἱ Ἀθηναῖοι, τὴν δίκτ' ἔστασαν ἐννέα γενεαῖς σω

stitutione nihil admodum puto offensurum eas viros doctos, nisi omissionem vocabuli o υ ναῖοι, quod

vulgo legitur ante ἔφασαν. Sed illud, quanquam ab ipso loci sensu alienum, facile a sciolo quodam Potuisse serioribus temporibus addi, apparebit opinor, ex iis,

quae iam mihi asserenda erunt ad coniecturam meam defendendam. Nam Desse interdum in veterum scriptorum libris ordinem verborum turbatum, nemo sa-ello negaueriti Insigne huius generis exemplum idemque notissimum est in Luciani incomio Demosthenis, ubi integrum solium alieno loco positum suo ordini restituit eximium Gesneri acumen. id eius annotati ad viciam T. III. Opp. 51L p. 5I4 sq. et 519. Sicola hense ad Theore Adoniaα. p. 268. C. p. 265. A. edit. 2. non male iudicare videtur, apud Strabon 8, p. 365. A. d. Casaub. p. 561 9. d. time&ν verba κωλ θαι εὐαλέπτας reponenda esse . 14. post V ab lum Mas . Et Sin. Miuis verba enophontis,emore.

παυσοντος, collocanda iudicat 3, 6, 1. post verba Σω-

α ς δέ. Multa alia exempla collegit, omninoque de toto hoc genere tam Vtiliter quam caute disseruit, G se Harmannus in libello de emendationibus per trans' positionem vitiorum, Lips 1824. 4. 2 δὲ illud post υστερον nullo modo locum habere potest et haud dubie mutari debet in Nam transire facile potuisse in δο, δὴ autem et δὲ saepissimo inter se permutari, quis nescit sic apud Xenoph. Cyrop. 2, 3. 1. Pro μλος δε in edd. Vett. legabatur . δη, et contrara. 5, 3 in omnibus editt. legitur ἐκ τουτου δὲ, pro quo min. κ

152쪽

τα ἐπινωια ἔθυεν 8 His vero mutationibus admissis, sponte intelligitur, locum etiam ita, Vt indicaul esse. distinguendum . et 4 δε quod est post noς, mutam

CL Ernest et mndenh ad menam. 1, 2, 3. 4 Voeabu Iumus Woτέρων refero ad solos artem et Neptunum hoc' sensu ita quidem, amfo litis exitum approbarendi, uerque in deorum iudicio acquiesceret. Nempis indicati fuerant ata et Neptunus in omnibus diis Eis igitue Μars ceciderit causa, tamen satius putasse videtur iudicio

omnium deorum Ontentum es8e, quam I Ouas turbas

mouere. Neptunum autem nihil praeterea desideraturum sui3- , per patet. Restat igitur ut demonstretur, poτέρους in plurali dici posse tantum de duobus, pro φοτερος Vel supω. manc in rem vero laudasse suffetet duo Iheocriti locos, qui melle causae validissime patrocinantur. Prior est idyll. 10, 33 ubi Battus de se suaque

φοτερως μευ φυσδειν. f. Polion Rhod 1, 153. Mia xime vero dubitari posse intelligo de usu verbi φάναι, κ' mea quidem sententia iungendi cum oeabulo δίκην Sed

quanquam ingenue profiteor, mihi nullum laeum noti tesse, in quo verbum illud habeat hane risii ianiam quunt

ex mea coniectura et ex ratione loeus iniit omisi ,-u carebat, tolerabilem sensum fundat, et bene Graece di catur δίκην ειπει, non tantum de iudice ut sit senten-

153쪽

4, 8, 14 vix puto me propter lanieri exH φάναι interpretationem dignum esse virorum doctorum castigationibus, praesertim si perpenderint, fortasse hunc ipsum rari

mn verbi usum, qui videtvit non sine probabilitate quad. m. deriuandus esse ex antiqua Hellante dialecto v. svr. 8. , Messae, ut inito res rinperetur doctim hoc scholion unde etiam orta videtur interpositio nominis olu παιοι ante Verbum ἐπισαν Puto enim, postquam iam lacta esset, per libra omini haud dubie negligentiam, Maera illa loes laceratio, Grammaticum aliquem males dulum. v ωασαν haberet quo referretur, inseruisse e sequentibus o Ἀθηναῖοι. Haec, quae olim scripsi. tantum abest ut omnino delenda putem, ut etiam nunc ea marianam partem probanda cenam , Qua ipsa des sa, quumque res sit insertissinia. . et do qua disputari possit postea quaedam addidi, quibus illa vi gis etiam stabilirentur. Sed tamen, quum mihi locum diligentius inspicienti et aliae dissicultate obortae sint, et via, quam anno 1787. ingressa' eram, nimis visa sit

esse lubrica praesertim quum δώκην φάεια pro dis. εἰπεῖν Graece dici vix possit alia eaqtie lutiore via inc dendum esse iudico. Eligat Iector eruditus, utram Volet. l. si neutra Placeit veriorem commonstret Scilico

inprimis quaerendum est, quinam ain οἷ ἐκ δαο -- τος ab θωτες Iam possent quidem audiendi videri, qui

Electram et Pyladem intelligerent, a quibus Orestem in patranda eaede adiutiun fuisse scimus ex Sophoetis a ero. Atque ex hac interpretatione, et pristia me emem datione, non solusorestes in iudicium vocatus falise,

tandus esset, sed Electra quoque et Pylades. Posset igitur Orestes, tanquam praecipuus caedis auctor, solus nominatus videri, quod etiam alias fieri constat. At nemo alius veterum tale quid tradidit, sed omnes de solo Oresteaceusato consentiunt. Nec magis probari posset, si quis intelligi posse existituaret Erigonam, Aegisthi ex Clytae mnestra filiam, huiusque auum Tyndarum, quibus Athenienae , quid in iudicio de Oreste autum esset, narit sent.

154쪽

. leguntur quidem in Ebmologie M. p. 38, 42, 4.

την, προστρωπιον τοῖς Ἀθηναίοις γενέσθαι vira Dora A. lique et Εὐλιανο aeribendum mae, amite, ut Heraque, radi stiis in Graecia seriata T. HI Opp. p. 87. At his hominibus non opus fuisse, ut ex Atheniensibus demum quomodo causa Orestis acta esset, cogno--erent, quum ipsa Erigone inter Orestis acclinatoressierit, euidens est; niri sorte dicamus, eos sero, post quam iudicatum iam esset, aduenisse. Itaque in Hiram incerta satius puto fateri, nobis omnino ignotum esse quanam o ἐκ Aακεδαιμονος ἐλθοντες fuerant. Non errare videatur qui simpliciter eos dicat hospites ex La- daemone aduenas. Ex hac ratione υνο isti et Ain nienses intelligantur per ἀμ--οis, et nomen inis recte acci fatur de iudicii exitu ut apud Platon lib. 11. de legg. T. II. Opp. p. 937. D. - τέλος των ἔμπροσθεν

δικιω. Fateor tamen, me etiam in eo, quod tractamus,

Seholio aegre articulum se desiderare. Pro καὶ τ ' LMu autem gerim Ma --οὐ μιστου. Deinde quae iet potest et debet, quomodo Athenienses dio p

sint hoc de Oreste iudicium egisse iue constituisse στῆ ψ, quum Eumenides id fecisse Paulo post Meantur. Scilicet hane verbi is in notionem in hunc locum conuenire nego. certum esse potius arbitror, ad verbum minori , quod etiam tranώtiue pro in σαν Dorice dici ex Pindar Olymp. 10, 70. et Isthm. 7, 19. apparet, supplenda esse Verba τω λογφ, sicutiquup διανήχεσθω et similia significant rationa perae.- Et verbum πτά- .c velimpliciter, ves adiectis illis τὰ λογον, non raro tam apud alios quam apud μαι-

155쪽

Oratione ostendcinius , iustiis esse ei similem. Rursus in

Theaeteto T. I. Opp. p. 157. B. ἐάν τι τὰ στῆσν τιν λογιμ, a quis dis tundo demonatrauerit, aliquidssae Paulo

-- aliquid sie LM an de coiiscribenda historia c. στήσας ἐνταυθά που ταυτα, postquam docuit, in hac fera narrationis parto Uicer ea, quas narrauerit. His exemissi inorificitur, in verbo ἐσταναι eas definiendi P0-- statem. Itaque vertis: προ δίκην ἔσταμ ἐν α γεμμψοστερον Dete. Ita enim legendunt esse nunc quoque emaeo, ita intelligenda existi ino iudicium dixerunt habitum fuiεε nouem aetatibu usuram te. Deinde, inter es re et in inserendum putem -- vel λαώquod absorberi facile potuit a sequente illo εἶ t. . Pro 'Aρείου πάγου sitatius esset ἐν Αρείφ πάγφ. Vid. Lexic Xenophoni. Vol. II. p. 88. Pro δικρους reponendum esse aio: δικρο εἶπεν, s. In sine fragmen ii pro μα- inanem ἐφοι-- sis nulla verborum traiectiori viamur opus esse, et totus .cus Latine redo sic potesti s restis iudicio tu Areopago narrateιitam Hellanicus, ita scribens hi verbis i is aduenisve, hospitibus pii ex Lincedaemone Menerant, mentem εο inter alia etiam id narrarum, quioa de rota anciue rat. Quumqua trique eritum iudicii laudarent, Athe

nienses iudicium illud ostenderunt factum esse nouen α

ισιibus post quam Mars et Neptunus de Halirrhothio cum

quwn Oxorem suam Procrin Erecia istium, occidis-oet cauaam in Areopago ixit, tanquam damnatus uexilium Mia sex aetatibus post. Sed post Daedali iudi--- causam . qui glutian avi oria fulium, perfraudem interemerat, e reus -- eras, uibus aetntitus seri haeo Fudari filio, intaemnestra, quae Agamemnouem interfecerat, ab oreat occi a essecit in causa fuit , o actio iudiciumque ab Eumenidita conjuare ' Oceau,

156쪽

qui post i icium reueraua Argi rex factu est Minerua Mara oderunt iudices. Sed de uniuersa mea sente ii velim, iudicent viri me poetitiores Pergendum ovast reliquorum verboraim illustrationem Cephalus patro usu eat Deione, Phocidia rege matre Diomede, uini filia v. Apollodor. 1 9 4. quo loco Honius post alios probabiliter legendunt coniicit ομμάτιδος pro Danuδος, et Anionis Limer. c. i. . Procris sui Erechthei sexti. Ain hiensium regis filia, cephali uxor. Hanc ille risecautus et inuitus sagitta iaculo confecit in venatione.. Quam ob caedem ab Areopagitis damnatus fuit sempiterno ea illo. V. Apouod 3, 15 1. Ceterum in nostro loco

recte quidem Neuratus l. l. verbum γε retulit ad hoc ipsum exilium, quia ei satiuus δωρος nisi aliquid additur,

non cum hoc verbo eum participio δι--εὶς coham .ret, atque adeo δίκην δικασθεὶς recte vertitur inlicio, ninraim, sed tamen videntur illa verba diari cύς δικα-

octis γεν, propter memoritum ύς, puppe, duri quid et inusitati habere quare' et εἶπεν si μα- legem

dum esse paulo ante monui mediatis, qui sui ex Erechthei posteris V. Dioc Sie. 4, 6.), videtur eodem, sere tempore cum Cephalo vixiὸse. Quam ego Puto causam Me, cur non distincte Hesmucus definierit tempus, quo iudicatus fuerit Daedalus. resum ab Emmenidibus accusatum suisse non dicunt omnes. Nam Euripidi quidem eadem quae Hellanico sententia probatur, sed alii Orestis accusatorem fecere Tyndareum, id quod refellit Par antiis β. 34. p. 6M. alii hanceu

dem Tyndareum et Erigonam, de qua opinione paulo,operius dixi alii Perilaum uarii filium, Clytaemn

strae patruelem, de quo vid. Pausan. l. l. Diuersitatem narrationis breuiter notauit etiam Taetae ad reophr.

ταιιι νηστρας θυγατρος Sed a inerua et inrto eum fuisse iudicatum solus dicere videtu Hellanicus. Nam alii , ut Demosthene adv. Aristocratem p. 641 27. Qit-

157쪽

dum Mini diis iudicium illud tribuusit iis quidem, ut, quilin aeqvidia essent suffragia condem litium et absoluentium, inerva suo oleuio perficeret absolutionem quo alludit Cic. Mil. 3. Cf. Victor. V. L. 13, 23. In cuius rei memoriam Postea emper obseruata est haec consuetudo, ut quum a ria essent suffragia, reus absolueretur vidis . Henim Boeoter ωοψηφία s. ealculus Mineruae in eius Dissertati academicis, N. gent. 1658. . editis, P. 270- 319. et Aug. CorneLStoe manni duae dissertati de calculomineruae Lips.1796 4. Alii Orestem simpliciter dicunt iudieatum iso a diis. Sic Ariamis Platon 2. Tom. II p. 2 M.

τὸν ορέστην ἀφεθῆναι λογος εν τοῖς ἄλλοις θεοις κοινο- μενον, εἰς τον Ἀπολλω το ἔργον ἀνενεγκοντα. Et tamen

ante p. 176. dixerat: τὸν 'Oρισπι,ν φασὶ τὰς ημισεἰως ud μετα ut μντα Qui igitur a duodecim diis orestem

iudieatum suis, dicunt, eortim sententia repugnare videri potest locis Schol. olion et Ennii ad fragm. XXVI laudatis, ubi Mineruam quoque et Martem in duodecim deorum collegio fuisse vidimus. Ita putare qui possit, Demosthenem et qui eadem dixerunt, non δωδεκα dicere debuisse, sed δεκα saltem Plautus pi- dic. 5. 1, 4. Iouem a reliquis Undecim diis distinguit, haec scribens: Si undecim deos praeter sese secum adducat Iuppiter ' Repertimin vero in veteribus ut iu que linguae scriptoribus exempla satis multa nume iram tegri pro imminuto positi. Et omnino quidem similes loci unt apud Apollodor. 14. 2. Ποσειδῶν ἐν '

Conca. i. Et in prior ad Corintbios epistola 15 5. de Iesu: φθη Κηφα, ἶτα τοῖς δώδεκα. t tamen ab

rant. Praeter Petrum, Thomas et Iudas Iscariotes, ita

v ἐ-έα dicendum fuisse videaturi Sic a Romanis Cen. tumuiri dicuntur, qui re era erant centum et qui queo Iudicium ipsum factum est rege Athenis Omophonte, ' Phanodemus apud Athenaeum 10 P. 4ST. C. et Tatea ad Lycophr. 374. et valde nobilitatum vi-

158쪽

detur apud Veteres. Saltem Zopyrus, auetore Plinio H. 33, 12, 55. Areopagitas et iudicium Orestis in cui bus scyphis eaelauit. - in oreatis historiam ilh1strauit, et de hoc ipso, quem modo tractauimus,meia Ianici loco docte disseruit, achetus de matria Com-.mentatres fur les Epistres rooide T. II p. 255 M. Facile autem perspicitur, haud idoneos auctores secutum esse Sehesiasten Aeseis Eumenid. 690 quum scriberet σημεlaam, τι πρωτ' ἐπὶ 'Oριστο γιρον δίκη Ad Hellanici rum videtur etiam reserenda maeula eius narratio, quam supra attuli e Taeta S. 4.

ATA ANTIA A.

XXXVIIII. SohoLionurri n. i. Πάπρωιῶυος, ὁ Μενοιτίου, τρεπόμενος ti/' ο τι τῆς - δος, περιι,-- ἀι,--μπταίσματι Παιδα πὰρ ἡλικι τημ Ἀμφιδαμ -- Οὐκ ἀσήμου Κλησωνυμον, Villoia. λισωνυμου, , σπερ τινες, Αἰανην, Villois. ιαν Verba περὶ στραγάλων omittens περὶ ἀστραγάλων συνθεὶς ἀπο-υνεν ' τὶ τουτιν ὁ φυγών, εἰς Φθία- ἀμ--, ρκεῖ, κατὰ συγ--- silao λλει συννα Φιλίαν ἐς περβάλλουσαν προς ἀλλήλους φυλάξαντες, Villois. διαφυλάEαντες os ιου hia 'Itio Lστράτευσαν. Hi οριαπαρὰ Eώιανειμ γ illois Ελληνι Hicienoetius, qui Patroclum genui e Sinone la v. Scho Apollon Rhod. 1, 69. , fuit Actoris filius ex Aegina Asopi filia. v. Schol Hom. Il. , 10. Debet igitur distingui a Menoetio illo, qui fuit Iapeti e Clymen oceani filia, filius, frater Atlantis et Promethei. v. ID- sed theog. 509. q. et Sehes Aeschyl. Prom. Ad

item ipsam pertinet locus Οι idii epist e P. 1, 3 73 sq. 'Caede puer facta Patroclus Opunta reliquit, Thessalicam- quo adiit hospes Achillis humum ' Nomen pueri quod

non magia habet O rius, quam συγγνώμα, Patrocii et M

159쪽

chillis, apud Apollodori 13 8 est Κλυσώ-μος. Ceterari retuli hunc locum ad Atlantidem, quia supra adsumin XXIIu dixi, videri Troica fuisse partem altantiu

dis , sed γο- -- recte ad alio utillanici lilatos

seni.

ot om Ostis 125 - M uritia ' καρας Mil aias του γε νεαλπε et Lusui . ad La. P. 1528 5 τον Ιασίωτα γεωργον si κατα τον ' λάνικον ἔστορία ἔχει, Κρ τα το γένος, ιος τίον καύνιέρας. Quum Iasion etiam ab Apollod. 12. 1. et Schol. d. Aug. ad Eurip. Phoenii iisi dicatur Electrae Atlantidia de qua maram LXXI. et Iovis sitius, rater Dardani, non dubito, quin φέρας in Eustathii loco. quanquam ita legitur apud Phaoor quoque in V. 'Iασίωνα. mutandum sit in 'Hλέκαρας. Etiam in Scholiis ad Odyss. La quae Creu- us Meletentatum e disciplina antiquitatis Parte I. Lips. 1817 8. p. z. o Codice Palatino 45 edidit, et quae Butimanqua auae Scholiorum in haseam editioni Berol. 1821. d. Inseruit, legitur Ima In iisdem Sc liis Iasion voediu βράτεος καὶ - νίας ἀ- Alii mini iaciunt Μinoia et Phroniae Nymphae

filium, ut Schol. Theocr. 3, 60. a quo eodem ut ab H aiodo theog. 969 sqq. dicitur a Cerere amatus ex ea genuisse Plutum. Vnde satis apparet allegorica fabulae orbo Scilicet diuitias sibi paravit Iasion ex agricultura.

160쪽

Si locus sanus et anteger est Theopompust uti ridebet Hestantum exae ipsisse Ad M perii ii verbiis ἀναι- m -- et quis fuerit illo Nephus, ignomne illud quidem satis mihi apertum videtvit, quaenam Potissimum Oropus in indigenda siti mam Stephanus praeter Boeotiae Oropum commemorat quatuor alia linius nomi-

- oppida: lane limine Syriae, Argi, Thm-iae. Sed Boeoticum intelligendari puto quia P uanuti a M. P. 83. narrat, Oropiorum in Boeotia ciuitatem de agro contendisse cum Atheniensibus, et his tandem eum adiudicatum fuisse a res' Philippo, sicuti iam olim Oropus in Atheniensumi potestate fuerat. --ndo sortasse ea inlicari debet locus Thucyd. sta M. ubi φῶ- dicuntur 'A- ναίων υπηκοοι, - et quia elisis 45, 27. colligi potest, Atheniense ipsam Vrbem sibi vindicasse serioribus temporibus. Anno enim belli Peloponne iaci vigesimo Bom. oli eam proditione Atheniensibus eripuerant, este hostentidea, Q. Mait igitur vel Hellauici aetate, vel allatea, similis inter utramque ciuitatem contentio orta esse.

ita ut ἀνακοινουντια pertineat ad Athenienses. Genitivi

α- ί-ωτuari nisi in D liuos , a 'εΜὰγπίφ mutandi su inpendent ab omisrom suo πρεσβε . Per Telemuren apparet non Herculis ex Ause filium, in Arcadis citatium posse intelligi qui apud Aristidem T. I. p. 520. edit Lebb.

primam coloniam Pergamum ex Arcadia deduxisse legitur, et in Mysia regnauit tempore belli Troiani, de quo Telepho multi narrarunt, . . Taetae ad Lyco r. 206.

et 209. Immo oropius quidam Hephus intelligendua

est, quanquam alias a scriptoribus antiquis non memoratus. Multi enim parentes filiis imponebant nomina hominum antiquissimis temporibus celebrium. Sic interam