장음표시 사용
141쪽
. Mamalus hic vident di inguendus esse . Maenale Lycaonis filio Apollodor 3 8, 1. . quanquam id non sactam est phoi osson Ni in Lycaon enim quanquam suu Ἀ- -- p - trase M. Atalanis autem. mae a plerisquAdivitur Iasi silia, Eurie. Phoenn. 152 sq. . Euripidi Phoenn. 1169. adin L spicere videtur Mollodor. 4 9, 2. est Maenali filia in qua genealogia Hellanicum secutus videtur Euripide'. ' 'men ε 'iol. a abrilsi et ausi Quoniam igitur Atalani dieitur emilanione peperisso Partheno poeum, qui fuit e septem aduersus Thebas v. Apollod. ita e t 3 6 3. , videtur Ucmaenalus iunio esse Lyca ni filio. . Omnino v o in alae fabula omnia vehemento turba' i sunt. V. ---- - α in Dian. 216 sqq. et ini Pp ad Aia. V. H. 13. L inprimis e laon. vim Scho Apollon et 1055 Στυμφαλἴδας Φερεκυδος φροὶ οὐ γυναῖκα ἀπ ορνιδας εἶναι, καὶ αναιρεθθαι πρὸς Προκλέους, πλαταγῆς δοθείσης αυτῶ προ τ --εῖν
Similia tradidit noster, non omnino eadem quae
Pherecydes Vid ibi p. 180. Dixit enim Hellanicus, Merculem pium ἔ- μασκευάσαι - α -- κτον, τρα- b. e. et vitaculum, quum alii illud a uia
cano Talmeatum Herculi narrent a Minerua datum fuisse. v. Soho Apollon 2, 1057. et ex eo Phaινoris in V. πλαταγήν. Stymphalides autem nomen acceperunt a lacuqum
142쪽
Hutarch, in Thes. p. 7. C. ubi iiiiiiiis amptem adolescontum totidemque virginum per nouem ah-
επὶ τοῖς ρισθεῖσιν ωρισμενον δ' ειναι, την μὲν ναυν
τως εἰς δου παραγίγνονται ἐπὶ την Περσεφονημ' in δὲ σιοσκουροι, μη ἀπολαμβάνοντες την ἀδελφην, τὴν Av--ς, συμμύαν πω - , 7 θραν δὲ αἰχμα- αζουσι. . Haec eodem modo narrat, praeter alios eram Solusi. -- 1, 100 missa tamen Hellavi aei' sine iacta. Theseus dieitur Neptuni filius quum alii enim Aegei. Athenarum regia filium dieant, quia Neptunus et A geu in fano,ineruae cum Aethra Vna 'cis concubuerunt, ex Neptumis, quod ex ea natum es et Aese
143쪽
sia Pelopis Mici MIM- 4M5 . vir sapiens et vates. v. Eurist med. 68din' 'hoc Eurip. Hippol. i.
Pirithou .alias dicitur Ixionis ex Larissa filius. v. Amiaωd 1, 8, 2. Quod hic Thesous dicitur Helenam rapuisse κομιδῆ νίαν, id quam vim habeat, intelligitur e
nicus escuit quot annos tum Theseus hahuerit. Δι-
que tamen altera Ocriρ tura et ni inusitata eat. v. simita
τοφ το ἀτους nempe Thesei filios, Acamantem et Dem p ntem αὐλθειν ἐκεina aduersus Troiam , πως εἰ
i Irruenisse eos Troiae matrem et Inde secum abdu
144쪽
στειον, sed alterutrum delendum est. v. Sebetis obsa riti in Hellenica. P. 16. . .
Harpocrat. - . tigias γτες αὐτόχ'ossita Milla ἀ- ώς Ελλάνικος φησι, καὶ Αἰγινῆται, καὶ Θηβαιοι. Arcades omnium Grau Mxum antiquissimos fuisse, et II. ηὐήνους cognomi ' i's, res est notissa'a. V. 'M.
145쪽
xisse, interdum ab Vlysse, quia hic o ionem ab illo dii. Cit per matrem Vid. Ouid met. 13.146 omninoque Ruhn-kem historia crit oratorum Graecorum P. 133. edit. Relah. OL M.' pinorum Graecomim. Scilicet Alii '
es a Vbi,si miihi . ruit Autolyci filia . atque adeo mi
curia neptiε. V. Homer Odyas λ, 84. - Kήουκες Eumolpidae fuit famili: sacra Athenis, cuius pars Sacra administrabat, para in ludis tumidius impediebat quae laiama riginem uectat a Cerycs, fili inrcurii. V. Hu. 4, 1. 8, 103. et quos laudat acorus ad Isocr. paneg. 42. P. 115. p. l. edit. 2. quibus add. -henae. 6. P. 234. . ubi est lex Solonis de his sacrorum ministris. Inprimis lectu dignae sunt Henr Aug. Zeibi ii disse . taliones de cerycibus mysticis, itemb. 1752 4. Praecipua cerycum mysticorum officia breuiter indieavi in Lexie. Xenophoni. Vol. III. P. 180. b. De LeogOra V. Athenas. 9 P. ssu A. et Scho Aristo . Dubb. 109.
. - - LXXXXV. MDL Aristorii 46. 873. et ex eo Pharaoran in V. Κολαινίς φησὶ δε αλάνικος, M.tινον 'Eρμου - όγον -
Statua Dianae Colaenidis erat in Μyrrhinunte, PamAttico tribus Pandionidis. v. Pausan. 1, 31. P. T7. quo
146쪽
LXXXXVI. Seho Aristoph. Ninn. 706. του συν uaeram σαν is ταλῶς Παταιεῖς ---τεύεσθαι,μοῖς.
Seruos, qui vel terra vel mari inter ciues militareant, manu missos fuisse ex antiquis scriptoribus recte demonstrauit Iolti rid. Reitemeterua in Geschichre und
ius rei exempla vi de eius Veritate dubitare nequaquam liceat. Non modo enim Plataeenses seruos manu mis xunt in pugna inrathonia, teste Pavaan. 1, 32. P. 79. sed idem nonnunquam in summa calamitate fecissem guntur aliae quoque ciuitates supplementum exe eitus ut Lacedaemonii in bello cum Atheniensibus Tyetaeo duce rem bene gerentibus V. Iustin. 3, 5, . , aliisque in bellis. V. Plutareh. in vita Cleomenis c. 23. . opp. p. 815. . et Athenae. 6. P. 271 ubi etiam de bat haris quibusdam gentibus similia reseri, laudatis eam in rem variis scriptoribus. Simile quid de Atheniensibus, obsesso Conon ante pugnam ad Arginusas de qua vid. Diodor Sic. 13 97 sqq. auxilia mittentibus extat apud
Xenoph. helten. 1, 6 17. et 18. Atque de hac ipsa pugna nauali quae 93, 3. pugnata fuit, intelligi debet
Soholion ad Aristoph. l. I. ita ut οἱ συνναυματησαντες δουλοι sint Atheniensium Cons. v. 190 sq. ibique Schol et
33. Verum dubia videri possit interpretatio participii ἐγγραφέντας quum enim ιγγρα -- dicantur ii, qui .el in album virorum, vel inter milites aut assiarios,
vel inter aera ios referuntur, in nostro loco vel ea explicatio quam medio loco attuli probanda est, vel potius cum Palmerio in Exercitationibus in optimos auctores
147쪽
. tib Athe ensibus praemii loco donatos: Supplenda io. tim sorin verba. ,--uxus. H πι' αὐ- --, exemplum aliud quanqliani non mihi notum est, metimi haec quam inimo loco posui e Ulicatio reliquis praes randa videtur propter adieeta verba ta Πλαταιεῖς, hoceat, ὁ Πλαταιεας. Sive alim haec simpliciter uert inus aeque ac Plataeen)ea, siue toti trim utemus, en lenii scholias ae hae est relatos inter Plataeenses, by est, eodem quo Plataeenses iure et loco esse tu os. Ita ipse Aristophanes Rann 704 - 706. γαρ αἰσχρον λεπις τους μεν--μαχήσαντας μίαν, , καὶ Πλαταιοι εὐθυς εἶναι, κἀντὶ δουλων δεσπύτας. mal aeenses autem ius ciuitatis Athenis acceperant pro regi h uplum oriam erga Atheniem os a Ni Huni cuius rei certi imum documentum sexu tum est Hebi situm , in Demostianis oratione adu. Ne eriti P. 1380 sq. edit. Reish. ex quo satis apparet, Plataeenses, tque adeo deinde seruo , quamuis ciues fac γε tameμ
M iqniensibus datam suisse, nemo tacite reperiret ubi ,-t in Musam. Id enim cimus Ol. 87, 2 factum esse. c. quum etiam narra-e dicatur de seruis, qui pra in Mgitimas interies..ent, rursus Potest valde du- a 41 in Qui enim Hellanicum etiam de isto scripsisse credit, is tempus, quo ille mortuus sit, nimis longopin os i Wxelligitur. Quare iam supra g. 2. e tr. Mino in qu opimonem, quum diserto Lucium testimonio τ' pian x probari pos e negaui. JHuli magis mihi pro b retur, hi quis in Scholio, de quo agimus, non 'Iia ab
νικος legendum esse diceret, sed Καλλίμαχος , quem Con. εsat in ' με 'im, e quorum commentariis Scholis
in isti mpi llam miti Vid. a te Biblioth, in eo. . . u. p. 37M init Harro. Sed ne librario quidem accusando puto. Quidni enim Hellanicus Grani.
148쪽
maticus intelligatur, non Historicus m in 'i' omnis dissiculis facile ae imidiim tollatii
δε ελχὶν δεῖ κακῶς ἀκουσαι, καὶ δημον μαρτυρει δὲ - τι των με πρεσβυτέρων Ελλάνικος των δὲ νεωτερων
Plutarchum tamen puto tre tantum Commemoras e,
quia tres initio Persia constanter videntur auxiliari vc luisse qua Pos dein Democratus, quaritae nam praesecis , Graecis addu cersi. ano vero μ' sedoti nariotionein quino ruit latitauunch με, apparet, verba μαρ
τυρει inc' vertenda esse contra eum testatur, ut de
placitis philosophorum , 14 et αυτ iqvxo au'
δίκην, ἀδελφιδουν, ὀ Ἀλων, ἀποκτείναντος δολοεντι,
149쪽
., o Gles seu ἀποκτανθε in συγκροτσθαι δίκην - στρ πω μνιδων πὰρεσκεύασεν , o μετα τὴν κρίσιν Ma Aρης. Doctum vocatur hoc Scholion abiernio ad Am D r. p. 82l et insigne fragmentum a Meursio de Are pag. e. 10. T. II. Opp. p. 428 Neuter sensisse videtvit diffisitates quibus ille locus laborat. Neuter enim quiequari attulit ad eum emendandum, quum tana meum valde corruptum esse mihi persuasissimum habeam, ilia quod muratus L . pro Ἀνταλον legendum docuit eost TH v. via correctione nihil verius est. Nam Ἀλως, Perdicia, quae erat Daedali soror, filius, discipurus Daedali, quem magister, veritus ne propter ingenii praestantiam ipsum aliquando superaret ex arce Mineruae deiecit, diserte ἁλως vocatur apud Amm Adbr. 3, 15, de recte videtur idem Meuratus apud Pausan. 1, 21. p. 49 et 1, 26 p. 62. - κάλως, καλου
Iegitur reponere Ἀλως et Ἀλων. Nempe narrat ibi Pausanias, in via, quaina theatro ad arcem duceret, epul-
tii esse Talum a Daedalo intersectum. Etiam apud i Πιμιαμφρον RHως in πλως mutari debest.
Plures Talos fuisse et saepe inter se contusos bene obseruauit myn. l. l. p. 220 sq. me Talo igitur omnia certa videntur. Vtinam vero quis aeque certam attulerit priorum Misorum emendationem. Sed etiam nuperus ita librum Eurip. editor, M. Mestatae, vel omnia putauit esse intellectu facillima, vel nihil habuit quo depravata corrigeret Ego saltem, quaenam potissimum Scholii verba vitio laborent et emendatione egeant, Pameia ostendam. Scilicet 1 non intelligi potest, quid sibi velit eri,um ἔφασαν. Etsi enim dicere quis voluerit eo indieari, Athenienses iis, qui Lacedaemone aduenissent, in his han enim vim habet particula καί v. Homm . it. Hi omninoque --. 8, p. 340. D. Oresti, rem nasea asse tamen quam recie potest, quid et quo conanio na
150쪽
rauerint 2 aequo obscurum est vocabulum,nιος. a xi finis, hoc est, vel exitus, euentus, Vel Propositum, Gurao, ridereique ta demi ἀμφότεροι illi qui sunt et . Haud dubi orestes eum comatibus et Atheniemsea. Quomodo vero hi ac poterant ἐπανεῖν, laudare p, an tamen difficultatem puto omnium minimam esse. Potest enim ἐπαινεῖν significare evera, Vt apud Euri
rint igitur utrique cupere, ut res cito ad finem perduceretur. Sed 5 qua tandem ratione verba ista cohae-xent cv Verbis sequentibus Ex uniuera enim or tionis serie cognoscitulo, Hellanicum nouem aetates com putasse inde a prima causa in Armpago acta aqua ad Oresiis iudiesum. 6 Ultima igitur dissicultas existit ex adverbio στερον, quum omnes consentiant, primum in Areopago iudicium factum esse demarte ob interfectum
Halirrhothium. v. a fragm. XVIJ Hoc diserte te intue riu am i, 21 P. 49 ubi nam at in templo Aesculapii - κρήνην, παρ v λέγουσι Ποσειδῶνος παιδα, 'ALὐήόθιον, θυγατερα Ἀρεως, Ἀλκίππην αἰσχυνοντα, αποθανεῖν υπουρεως, καὶ disti ἐπὶ ita enim lego pro auro quas particulas saepe inter se permutatas esse vel unus Gnterus docere steat in syntagi de ratione emendandi. Graecos auctores p. 14. τουτα τω φον γενέσθαι κνα τον. t. l. 28 p. 8. υρειος πάγος καλουμενος, τιαρκτος υρης ενταυθα ἐκρίθη Taceo alios, taceo ipsam temporum rationem. Num igitur ex si1τερον iaciamus
μερον ' Immo πρῶ- 4n ianερ- in dialecto Lesbica vel Mitylenaea poni potuit pro προλον Ne hoc
quidem. Nam statim στερον bis positum est in notione nativa. Quae quum ita sint quum tot ac tantis hic locus dissicultatibus prematur neque sm ego qui-am 3ciam, quiriuam nquam eas tollere conatu sit. variis modis eum tentaui, quorum eum tantum om- memorabo qui nunc quidem mihi maxime placet, quanquam non diuiteor, me nullam aliam ob causam in eo