Fragmenta

241쪽

DE SYLLABIS ET VERBIS NDIS AC TOLLENDIS, ET D GLOSSIS

In initio primum scribendum διανοιαν pro νοιαν, Aristid initio Platon 1. et noum lecti. 7, 9 e Pla-

242쪽

In medio scribendum ανανταγω/ιστοι pro ανταγωνιστοι,

Serna. 4. - επιδειμενου γαρ μου λογους τινας - νο-

μαστοτοτα pro νομαστα, in fine Panath het ὀνομαστοτάτω d pro ονομάτων, de Paraph quod olim in ὀνομαστων inuramini. In edit Aristiae legitur mut-α- ραπιχ- θέσθαι pro παρακα θω ι hi Panath. 3 - 1 αμπελου pro σκυλου, in Rhodi ac πολι ἐν σκυλου μοιρ λελειπται. - μετίρου pro στερου, in Rom.

243쪽

. . an odit. Distud. ad inviti ,m similiter et Aleib. I. T. . i118. . anui ruit, μαθὼν γὰρ γνοικεῖς, ω βέατιστα a ad orthodox quam 59 P. 425. C. t T. I. p. 5M T. I. p. 525 T. I. p. 323. x T. II. p. 147. Est enim Iocu Platonia in Protag. T. L p. 826. D.

M vers. 213. A 'letet. 29. pro et est κρατη legendum, υφρατης. . anni ad h. l. et Alberti Obs in . . p. 2I3 qui idem p. 472. apud Et in m. in v. αμαρτθαι pro ἀτυχῆσαι legi vult brore r. et p. 29. apud anoMu . p. 1 5 pro σοφίας novari reponi iubet μέ -- r. quam emendationem Boiasonadius P. Ioe recte a milua est. Idein libertis P. Ios in Glosa vett. iis legit is

φεaim, proserit. --, Aru mi. Vulgo Mot ἀφέλημα. In fine scribendum καθωσίωτο Pro Mi ista, MLatis in Reg. quo loco coniecturam nostram scriptus eodo, ut et aliis permultis, confirmavit. - τελευτέον-

244쪽

a T. I. p. 59. Ante hunc locum in edit Aristia rositum est: Mό -

παντα pro ἄπων. . . . .

duntii haec: Hoc addam denique, reperisse me verbum , cui et . eaput et pedes desint. Nam Pro μη, nisi mo vehementer fallit, ce-

Iam Meut syllabae, sic etiam voces unius syllabae non raro vel desiderantur, Vel vacant. Ac primum καὶ et συκdesunt saepissime ): tum διψ, παρα προς, ἐ- aras, et alia, quae nihil est opus in ginatim omnia recensero' Contra Masaepe supereat 3 et oia q), ut initio Stetit. 1. ' et is initio in m. ut aliqua de mutiis proferam. s In edit Aristiae additur: Nihil enim huiusmodi a nobis in Aristide est annotatum ne quid nimis ' Quemad modum porito voces monosyllabae, sic etiam polysyllabas nonnunquam eodem amo Vel desunt supersunt. Aestetit litteras initio diximus vel geminari saepe, vel geminatas reddi singulas sic in vocibus integris accidit, ut eae propter similitudinem nunc frustra eminentur, nuncMin unam duae contrahantur: quanquam hoc etiam per aliam inscitiam fieri Oolet. De contracti exempla pauca

245쪽

224 IM DE SYLLABIS ET VERBIS

in oecuri ere.

dissimilium nihil est opus exempla producere. . Si in iliter, ut dixi, temere gemina'tur Voces. Sic mπθανεται

cum τεχνίτης e priore versu sit inepte repetitum. Quid quod Platon 3. ' decem verba sunt e tertio proximo versu alieno loco inculcata Iam in Neptun legitur διαδυοῖν δὶς iseri συνιουσι; in vacat δὶς, Hic inseruntur in edit in istiae , quemadmodum et alite igὶς Serm. 3. T. I. p. 313. teste codice antiquo. Et mox post celebrari adduntur haec: Vol aliter quod ait de rhetorica Platon 1. T. BL P 570 gίνεται ἰν- ut ῆς υπερ νυδικαιου συστῶσα καὶ - σαί- ωσπερ ἀφ' ων, περ H,ον, τουτο ἴσχυσαν νομα ἱ νομοι in his νομα superfluum habeo. Quomodo enim recte dicatur aliquid ἰσχύειν του - ν- Pomum dispicere. ut ex istoria disci potest quandoquidem solent Dinmia texit quoque anno liurari. Denique sic in Geneol ' dicit ητε γαρ παρουσά σοι τῆς γενεσεως μεγιστον ἀγαθον πάγου τον ἐνιαυτον S αρχῆς εἰς τέλος ' τε αυτίκα διαδεξο viva in πάλιν ἀρχὴ, cui ταυθ' ἐωῖς -- ἔτους, καὶ ταυτ -- να , - -- ν σοι προ-ης - 4 4ρηστῆτυχη τροφειον ἀποδι μα eic equidem ut dieam quod

Mntio, tria haec: καὶ ταυτ ου, prorsus eiicienda P

to, quippe qua de prioribuε κω Πυθ' ενος οντος--, excreverintis Atque aiae de sintilibus.

246쪽

inter iegendum, docereio init, ubi Men. Parti via iussi' dekomittenta esso, plura exempla addere'veritus sum. d) ubi parumis ouauperes, putauila tqui, iugenda sit, plerin qua ii maniimium M. Vt exempli colligendi laboro recto super- aedem ma 4 -M Videar, pr-erum Φ,um binii veteres aeripi m m oditoreae do is monero lactinos nos

hi ius sum, qui loeus obuersatus ait inmiti Canaari.

non edit Aristia seqiiuntur iam haec . Quare aio aemius quamosactum s , possint haec F tiri Nam et rae a. cir ua fiat ini- ,,ι--, annum optimum ab initio reducit, et tu aeetitum' mox in λ,,tium, idque eodem anno, Parern et avita aecundia avibua nu- ,, triment praemia tibi persolvit. Pollitur enIm hei elegante κα- ,,θέστηκεν pro poάνεται, quemadmodum in Asclep. . T. I. p. 41. Λ,dixit: θαυμαστως ως ἐπιτήδειον καθεστηκεν. Si qui tamen nihil

untur de quibus Paul mi t dicem a Nunc ad ea pergamus loca, in quibus jura 'erba, femusque integri non- 'uxiqua': et addendi is , inuisitendi i mimi quamvis

247쪽

que similitiido laeum iust et rit enim aliquoties . eum duo versus continui idem habent initium, ut alterum scriptores quasi descriptum transsiliant, et omittant. u. ius generis lacunae sunt in Aristide septem, ut Ieriores praeteream de b in libri quidem sex nostra conimctura postremam implevit. Atque illae quidem sunt Leuctr. 5. ' in Rom. Platon 3 sub fin ' Platon. 2. Iinitio Serm. i. 'ὶ et Sem. 4. Nam in prima ante μ'

τέρους κρίναντες in secunda post προχωρεῖν desunt: αὐτοῖς, βουλοντο , ἀμήχανον, και κατάρας ἐγγυς το δὲ μ' 46 προχωρεῖν in tertia ante λεγεται desunt: λεγεται γαρως

του αυτου τουτου παραγράμματος, καὶ Ουτω λυθήσεσθαι, mi ἀτελειαν. Iam nostra conieςtura habetur S m. 2.quanquam haec fortuita potius est, quam ingeniosa. Cum enim sic. I geretur: τις--λα ε γε ο ὐκ ἀρκεῖ quod et sensua et vectorum ratione poeticum quid deesse non obseure significaret eodem fere tempore, quo haec Volv bam, in Homeri versum:

easu incidi ι eumque ἔπα- ου φαυλον-τοιησάμν' cum et versus his esset huic loco monveniens, et verborum simili

248쪽

μένα. Plura Prosere exempla non est necesso ad ea, quae supersunt, Verba contendimus quae quoniam glo sis fere debentur de his dicendum resisti

600. B.

d T. II p. 279. e T. I. p. 276 T. I. p. 341. g T. I. p. 3M M OD a. f.' H Ea vel preseontextu pontuitur, Vel huic Inseruntur. Atque hei merito deploranda Venit superioris temporis librariorum inscitia, qui, quaecunque vra lineas inimnis auetoribus loco glossarum seu gi seniat rari sic, . cantur notae, qua gloasas sive dissicilia vocabula brevit, explicant annotata operiebant, ea vel emendationes esse

contextus, vel membra censentes, temere et inscite nunc expulsa vera scriptura, nunc apud Veram contextu i

fouerunt. Neque hoc in mi tantum contigit, quam quam saepissime, ait noum leuit 2 ii. πολεμ α 5, 27. ibid. 4, 1 ex Eurip. Phoenn. 206. 727. 885. 76 987.1O13. IS90 1735.med. 668. cap. 18. ex Aristoph. E clario. 1065. et cap. 21. ci g. 32. 287. ostminimus verum etiam in oratoribus, ut ex nostro pruinuni docebinius. Pro contextu glossa ponitur primum de Paraph. )48 ubi τετταρες et ημῖν legitur in carminibus pro λορες et ἄμμι - Iam initio in Serv. , pro μααραττουπι inscripto 'gebatur διαχειριζm σι. . Pro αιρα is Platon m σπεύδει. -- roiτιχωρησιωτες , sic legendum docui muc in eiusdem fine επιτρεα αντες - Pro προς Sem. 1. et He 3 cύς. quae quo Pertineant, nem non

249쪽

pro e Nait o suprascKptuni. Hautem ad Plura verba veniamus 2 de Contard. ' pro his ἀδε--κοινῆνομίζει τὶς antiquus habebat haec: μκρον τε νομιουμεν εἰ- ναι, quod est priorum erudita interphetatio. Sed quid his fiet, qua Leuctr. 5. in eodem antiquo' guntur: ἀλλ' A.,-- ῶν ἄλλων δίκαιον παραμνδυνευσαι, κὰν εἰς τοσαυτην ἀγνωμοσυντ ἐμπεσειν αυτους συνεβη, πῶς

- υπερ εαυτῶν μαλλον ἐλίσθαι τα ἐλτιστα χρὴ, τομωτα ἀγαθα εἰργασμένους ἀνθρώ---ποδεώ, pro hia ἀλλ' ἡ τῶν, o uir iu-ων παρακανδυνευσα εἰς τοσαύτην γνωμφύνη εμπε - διν δεινὰν γαρ

ε u . s. ad xii. - et L. p. εω. In contextu porro glossam positam, tribus locis do. een libri, multis aliis nos deprehendimus. Primum a initium Panath sic legitur καὶ mi μνον τῶν πυρῶν καὶ κριθλ - τὰ σπέρματα αὐτοις, ἀλλὰ καὶ τῆς δικαι συνης καὶ xv αλλης πάσης ματης τε καὶ πολιτείας ἐκπιων αυτοῖς In τὰ σπέρμα τα In antiquo desunt haec: εἴη τὰ σπέρματα αὐτοῖς. - Ac similiter quod extrema in Rom. legitur: --ἄς--περαιρει τους προ-vins Milτον πατέρα, σον ουδ' εἰπειν ραδιον, τερους αυτὰς περαέρει, tria postremo credo habere superflua. In edit. Arraιid adduntur haec is Quare sic rectius poMuit et haecis verti Dinto inseruam priores et trem φαμι - ,,gil eximi isuperat, uantum si diisti possis Quod autem paulo ante ' legitur: ουδ' ἔστιν ειπειν ευρειν τους μειζόνων τετυχη-τας, horum εἰπεῖν eest in Aldino cod. tanquam του εὐ-ν exporitis. --.Iam quod 1. de Simo.

250쪽

ADDENDIS AC TOLLENDIS. 229

stremam haram vocum non habet scriptus eo sex. - via. te quid etiam videtvi eo loco accidisse, quo u γίζεται pro σοφίζεται perperam legitur. - Nos porro, quod Platon 2. legitur, ακοὴν δέ τινα κατγηγορουντες. καὶ ταυτ Ουδ ιτυτο σαφῆ τὴν κοὴν in his την ἀκοαὶν pro glossa habemus. - Neque secus in his de Panath. πότερον ταῶτα μό- λι--παες,- - αγμιν- si a re' ἰθος πολει, η ταῖς μυτῶν πατρίσιν - ἄν συμβουλσέντες καὶ ταυτα καὶ ταλλα παρχειν, σα ν πολει illud κατα50ηθος e scholiis huc relatum puto siquidem non raro solent illa ,-- ῆθος dictum aliquid monere. - simili

ter quod in Asclep. dicit: κλ. --ris Grata, b M

ροπιδα γῆν, οἰκουμένην Μεροπωρ, quatuor haec P strema tollenda censeo, tanquam explicationem vocabuli Μεροπιδα atque adeo is Pro την made Positum, ut et

He 5. 3 et obb. Alibi quidem sic ait: καὶ σαρὶ Κῶ ταυτ ρο - Μεροπωα etc. - sed quid his ruri

sum siet, quae extrema et de Conmes ex iliad. M 218. leguntur: σκε θεοῖς επιπεωνται quae tam sunt hoc loco aliena, vix ut in scholiis potuerint locum habere. clario hoc animi causa sui olim in margine positum, et ab imperitis an contextum postea receptimi. Eodem Certe modo quondam in Horatio antiquissimo versum inepti simum inter ceteros quasi verus esset, Ositum reper . In editi Aristici additur: , ac simile possem e Cicerone,, proferre, nisi nollem nimis audax videri. Neque illud simile potest huic dici, cum in Roni ex Homerocitat haec: u καὶ δέκα τόσσοι εἱεν οἱ ἀντίπαλοι, quae nusquam in poeta reperias nam vel aliter potuit haec suo tempore, vel ex alio OPere legere, Vel etiam, ut saepe, memoria labi.

a T. I. p. 107. b T. I. p. 228. e p. 225.d T. I. p. Φ80 e do quo v. p. 52 T. II. p. ras. ω T. I. P. 1 . Pro hoc exemplo in edit Ariaria duo alia positamini, aio: ,quod Platon. I. T. II. p. 4 . Iegitur καὶ τηρο ἐπ--ψαν δια τουτο εἰλήφασι παρ αυτων απτ ααλσο συμβολον μαγ