Fragmenta

71쪽

so HELLANICI FRAGMENTA. 7.

φῆναι τουργος 'Iπποβοτον. Eustathius agitur, ut Phavorinus in v. υργος Verbis mutatis, re ipsa tamen cum Scholiota omerico

nomentii, nisi quod Hellanici nomini non addidit προ is nomen Vsitos in P vorini libris scribitur isti

βαno pro 'Iπποβοτον. et Ιασον pro 'Iάσω, sed recte articulus τον ponitμ ante θάνατον Paulo aliter rem 1arrat Pom amus 2. q. p. 145 quo auctore Argus, Pholoes ei exsilia nepos qui pρε Phqronea regnaui et regionem Mnomine appellauit, filios habuitriosum atque Phorbantem. Phorbantis filius fuit Triopas Triopaeuasus atque Agenor. Ias' siliam habuit Io, qua in Aegyptum prosem eM. η-mius vero, qui inte Lyncea, Abantispa eiu regii est, Dat quain Getariorem, Sthenelae filium, Cretopi, Agenoris filii 'nepotem expulerat, regno eiecit nepotes Agenorss. Tum demum Abantis filii regnum inter se diuiserunt, ita quidem, ut Acrisius Argi maneret, Proteus Heraeum et

Mideam et tryntha et oran aia maritimam teneret. Manias igitur ne meminit quidem Masgi. sed c. 22. p. 166. vocat ilium ei ipsum Aopae filium. Minus cum Hellanteo consenis Charax apud Steph. BD in V. Παφρασια Πελασγος, inquit, 'Aρεστορος παῖς, τρου Ea βάσου Priminus in Graecia antiqua P. 43. legendum

72쪽

ΗΕLLANICI FRAGMENTA: . si

esse dicit 'Iάσου, et sane ita dicitur Arestoris pater apud Soh L Eurip. rest. 1646. Sed a v. m. in Argi liis commemoratur Eκβασος, et ' ως demini in posteris Criasi, qui fuerit basi frater Pherecydes apud Schol. Eur . hocnn. 1123 Arestorem dicit filium Phorbantis. . του Αργου, μετοικήσας ευργους ς me ιείνου μω τότε - πίαν, στερον δὲ δεκαδίων - , χα- βο ιευσεν ω εἰκοσιπέντε, κο ὶ ἄλιν Παὐsimiasti tatun Sed tamen in his vix maior apparet ab Hellanici narration diuersitas, quam in iis quae Apollodorus tradidit 2, 1, 2 sq. me agro Larissae me roranda videntur, quae Aristides Aegypt T. II. p. 35 l. edit Iebb. dixit το περὶ Ααρωσαν ὁιον, θαλα ταννει το παλαιον, πολλὰ τεκμηριοι. Sed de Larissas eo,

ditore rursus non idem sentiunt seriptores, quoriam alii eam conditam tradunt ab Acrisio, Abantis ex calia

filio Danaῆ patre. v. Apollod. 2, 2, 1, et infra ram. Poteram mulio plures easque diversas diuers resin seriptorum sententias afferre. sed hae ridentiis

sufficere posse. Immo iam dicendum est, quid ego sentiam. Icilicet non temere spernendam puto Hellanici narrationem. Nam hoc saltem certum videtur, Argos

aliquando Iason dictum fuisse. Homer Odysso 245. ibique Schol qui cum Pausania sicli etiam laici litis, quod Iasum, riopae filium regnasse dies Argis,

quanquam Castor, eumque secutus Eusebius, v. Scaliger thes tempP. P. 113. eum non agnoscunt. CL Steph .R . in . Aερος. . Schol. Eurip. Orest. 930. Iam quum de his vera tradidisse videatur a lassicus, 'miumque esiasti iraticiniam sibi reohsentientem habeat hnumero et nominibus filiorum riopae, nihil obstare arbitror, quominus uniuersam eius hac de re narrationem recte sequi ac tuto possέmus. Est imo hi quoque locus in iis, qui omnium Mellantes peium deside Hum in studiosissimo quoque rettuli inii ui amabluui

73쪽

IIII. Gho Apollon. hod. l. 162. δυο δέ εἰσι Κηφεῖς ὁ μεν, - ου, ὁ μνημο--M Aπολλωνι- ὁ δὲ λερος, ου μνημονευε Ἐλλανικος ἐν τω περὶ Αρκαδίας. me his infra diuere constitui ad Περσι in fragm. LXIIII. IX. Mamertinus in vita Thucydidis, non procul ab inl ,t;, p. 313. edit. Onon postquam Phereca dem dixerat Μiltiadis genus ab Aiace et Aeaco deducere, μαι et ii τούτοις, inquit, καὶ Eia νικος, ο τιγραφομν Haec Asopia, quod libri nomen Maoπὶς potius quam Dumn ierinis andum arbitror in 'minatiuo videtur hiisse pax Bq-ωαών. Asopus enim erat Boeotiae nauius ab antiquissimo flataeenssuin rege ita letiis v. Parasa a. 9, 1. P. 12ὶ Thebas Praeterlaberis. v. ruris . 9, p. 408. D. Vnde γῆ Ἀσωπια apud Euri 1id. Suppi 571. est terra Thebasa, et Plinio teste Η. N. 3 12. 21. Euboea uigo a poetis dicitur Asopia Thebauum vero fluuium hic intelligendum es se, quanquam Strabo 8, p. 382. a tres praeter illum Asopos commemorat. X e cognosci potest, quod aputii amni. h. ii Dei. ordo rogres3us es e legitvit Iropter , quia iovis . si mine tactus suisset Iam vero de is eius fuerat, quia ausus erat ipsum iovem perimus. Iupiter enim Aeginam , Asopi filiam raptam traiistulit in insulam Oenonen in mari Aegaeo inter Atticam et Argolidem sit hi, quae inde ab illo tempore psa quoque Aesimie nomen accepit ouoc . ,12 6. et Sohol sind. Isthm 5, 44 it Diodori sic. 4, 2. Herodot. 8, 46 omninoque Car. h. IIullera Aeginetica, Berol. 1817. Huius situ Aeginae siliu atque adeo nepos Asopi

74쪽

fuit Aeacus, auus Aiacis. v. Apollod. l. L). Quod ad ipsum Minus Miltiadis attinet, non idem sentiunt vel res. Cum Hellanico tamen consentit Heroaotus 5, 35. et μοι PinaQ. Nevi 2, 19. a quo non solum illi dos et Cimon etiam Thucydides et Alcibiades gelius ad Aiacem referre dicuratur. Unde et Marcellinus I. I. et Suidas in V. Θουκυδίδει Thucydidem tradunt Iil

Dicitur .iisto opus non innium Mela, verum minii 'Aτοίδες, quanquam liue non retulerim Afrisani locum apud Euseb. Praep. evang. 10. 10 p. 489. A. Ata ' - - γου - μἐγρι προλη 'Oλυμτάδος - τη- άγεται εἰκοσι. -- τα- γὰρ. Ἀθηναίων ἱστορουντῆς Ελλάνικos

numerus putari possit adhibitus Me propterea, quia duorum scriptorum Ἀτθίδες commemorantur. Sic Athe- meus , P. 23. C. ἐν συμποσίοις --γων καὶ IVAMaiasin idem numerus pluralis extat etiam apud Harmorartionem. Vid mox iram XL A 17uoclide 1, 7 nomi natur dii δετικὴ ξυγγραφη De hoc loco dixi supra g. 4. In reliquis, ubi laudatur, locis omnibus est singularis 'Arθίς. Quotnam in libros diuisum fuerit hoc opust definiri non potest Quatuor minimum fuisse, patebip

75쪽

M HELLANICI FRAGMENTA. 11. 12.

mavorinus qui hunc locum exscripsit, pro M-δρ- babet νενταπύρον quod a d dubio vitiosum est. Nam, alia iugummiis mixtam, etiam abra roset Ris Neleiis diestitit Codri filius CL mura lecti. Att. 5. 8. T. II. Opp. p. 211. et intronos thes T. F. P. 1899. Reliquorum, qui do deleo eiusque in Ioniam colonias deductione egerunt, scriptorini iocos iam darit φο - adio m. h. in Diai . M. etiam ego in dias do dihi Aleriandr. p. 13. noti x siue in libro de dialectomaced et Alex P. 13. q. not. 22 qu sodem loco eligi inconstantiam oripit me in dele nomine. Non vero matas scribendum esse, sed 'um,nontendit etiam Broinctius in Lectionibus ad analecta p. 84 97 98. 103 it Eustara ad Odyss. p. 1681, 55. . Illud tamen hoc loco non praetermittendum est, Neleum istum a Pausculi 4, 2. p. 283. dici filium ρσέως, nepotem 4eoli. gnomine Nepinni, ae m M. λ, 237 - 254. Neptuni ipsius e Tm o Crethei uxore, silium undo intelligi potest locus Scho amli Rhod. l. 156. Νηλευς γαρ Ποσειδωτος, quo eodem loco recenset duodecim elei e Chloride Hiisque uxoribus filios..1uorum nobilissimus fuit Nestor. Pro Ἐρυθρὰ in has orini libris scribliti 'Eρυθρα. sed fortasse verior scriptura est 'Eρυθραί It antiquus scriptor Hesrodotus 1, 42. - Ἀ-histori'm e tinet quam lacus hic:

Eustath ad Homeri Odyss. h. p. 454, 80. φασὲκ- τον αλανικον ἱστορειν, τι Νηλεὐ Πελία τι ἀδελ- φθ μαχεσαμενος, ἐλθεν ἐξ Ιωλκου ias τὰ κατα Μεσση-Quamuis enim non additum legatur operis nomen,

tamen vix puto dubium esse posse quin recte hic locus desumtus dicatur ex Attica Hellanici historia. Sesto

76쪽

HELLANILI FRAGMEhTA. 12. 13. 14. 55 χώραν παρασχόντων. De re ipsa eminentiunt rimamias

l. l. et Apollodor L 9 8 sq. Dicus erat Μagnesiae in Thessalia urbs, sedes casti. V. Strab. 9 P. 436. ovo r. 3, 13, 2. Acastus autem erat Pelia ex An

lo, et omnes Nelei filios, excepto Nestore, in tersecit V. Omer. l. λ 688 - 692 Apollod. I. s. s. Quod Vero a. l. Pylos tribuitur esseniae, quae erat Peloponnesi regio inter Eleam ex Laconicenisiis v. Strab.

eilicet hic Erichthonius erat Vulcani ex Atthide, Cranai filia, vel ex Minerua, filius, qui pulso Amphi-

et tone Athenia regnauit. v. Poma H 6. Illum eundem esse atque Erecbineum, docet Callimachus apud Solint Hom. Il. s. 547. immo de regib. Atheniens. 2. l. T. 1. Opp. p. 629 sqq. et in Gronoo thes T. In P. 1058. De Panathenaeis ipsis usticienter exposuit idem mursius libro peculiari, qui insertus est ipsius operum Tomo II p. 549 496. et Grore i thesauro T, VII p. 77 - 108. In illo libro ad hunc locum Pertinet iu-.. primis cap. 3. s. reliqui de sesiis Graecoxum libri, in eodem Gronouiani iboauri torno collecta. XIIII.

77쪽

Diuersus igitur sui hic Phorbas, rex curetum, qui Euboeam habitasse diminiux Stris. 10 p. 465. C. et 467. . , ab illo quem a Pausania dici Argi silium, vidimus ad fragm. VII. Fortasse etiam hic Phorbas diuersus fuit ab illo Phorbanis, de quo haec leguntur apudorid inet. 11 413 - ,templ; prosinus Inuia cum Phlegyis iaciebat Delphica Phorbas. quippe videtur suisse olenius 'fortasse denique diuersus ab eo, quem nonnulli testo Apollodoro 2 5 5. dixerunt patrem iu

n.men idscriptum est, in numerum eorum, qui ex At thidos libro primo desumti laudantur qui Harseo cratio in conficiendo exico rerum Atticarum. Vel ab D. iicis oratoribus commemoratarum recte putari potest

ut aliis a iptoribus Atticis . it etiam Hellanici Avica

potissimum historia praecli ue usus esse. Accedit, quod valde probabile est, Atthidem ista in Hellanici fuisse Athe nionilibus notissimam, neque de Harpocrationi verendum fult, ne forte siqn quilibet qui simpliciter laudari vidi aetii.lianici librum primum, cogitaret statim de Attic eius hi,toria re dem est x tio fragmenti XVI. et LXXIIII

De re ipsa non est quod multis exponam, quum plurimi viri docti hoc argumentum pertractarint, V. C. Nic. Cragius

de rep. ηι ed. i. 11. Peria Gai Ael. V. H. 3, 20, M. cur Solitaeger dias philol. de ΠHotibus, Lacedaemoniorum ρρrvis, meimst. 1730 4. Capperonuis reche ches fur histoire et refclavage de Hilotes, Vol. XXIII.

78쪽

HELLANICI FRAGMENTA. 15. 6. 57

nunc locum excerptum esse ex Atthide Hellanici, viiii ipsum argumentuli addicat, certissime mihi h beo persuasum. Idem legitur apud tymologum α- snum in V. Aρειος παγος, et in δυναγωγii ξεων χρησμμων, in MIheri Anecdot Graec. Ol. I. p. 444. sed paulo aliter Nam ut omittam, quae non ad Hellanici I cum pertinent, quod uterque pro vi τῶν φόνην, tedium quasi praeses est legit hia τον φονον, et Pra eedentia male distinxit sic ἐπὶ apud Behherum recte ἐπεὶ τα φονικά δικαζε δε o Aρης, in quibus omnibus praeserenil videtur Suidas lectio, in sequontibus pleniorem et ad intelligendum faciliorem lectionem Et molon ιι exhibet quam indo, nimirum hanc hi, ετ δορυ ἐκεῖ λυρης, Ποσειδωνος ηατογορήσαντο διὰ το φόνον του ιο αυτου Ἀλιροθιου Ita editur.), τε ἀπέμεινεν αυτον Ἀρης βιασάμνον - την θυγατερα θερεος καὶ - ρ - α θυγατρος, sua etiam εἰ er. ως φησιν Ἀλα ἐν κριό . Hallirhothius dicitur Neptuni ex Euryse Nymph filius apud Aροι dor. 3, 14. 2. De ipso Areopago tua Sue appellationis cauat alii satis

79쪽

5s HELLANIC FRAGMENTA. 16 17. 18. dixeriint Min altis in Areop so, qui liber extat nonianium in ipsius opp. . IL p. 365 sqq. sed etiam

apud Gronop. to thes T. V. p. 2065 sqq. et I . Nich. Dilhereus in diss philol. de Areopago, en 1640. . inserta etiam dissertationum eius academicarum To

Areopagus, vetustissimum Athenarum et totius Graviae tribunal, ad Act. 17, 19. Viteb. 1677. . reliquique interpp. ad Act. l. l. t. de Cana1 recherches su PArέopage, in Mem de Pacad. de I et B. L. T. VII. p. 174-200 Peria ad Aelium V. si 15. et infra fragm.

καὶ Ποσειδῶνος Imrοθοων, ὁ τῆς Ἱπποθοωντίδο φυ- MD Drώνυμος ως Ελλάνικορ ἐν δευτέρα ΛwMopsellicet Antisthenes Atheniensis tribuum nomina, mutauerat, earumque numerum auxerat, constituerat etiam decem phylarcho Pro quatuor, et populos in totidem tribus descripserat. v. Herodot 5, 69. In illorum igitur herbum numero, quorum nominibus appellatae sunt iribus sui etiam Hippothoon. Eodem modo rem narrat ipso Herodoto laudato, Pausanias 1, 5, P. 12. sq. f. i. 39 P. 4 et Oll. 8, 110. Ceroon fuit Neptuni filius, auctoribus Choeril apud Pausan. I, 14. p. 3ε. et Gelli N. A. 15, 21. Sed 'ginus eum PM- sim vocat filium Vulcani. lib. 8. 158 etc.

Harpocration in v. ἱεροφάντης' res δὲ os τῶνδεροφαντων, δεδήλωκεν Ἐλλάνικος ἐν δευτερα Aτθίδος.

Quum vero nos areamus illa Hellanici de hierophantis, qui erant Modoxumathuniensium genvs -- positione, contuni esse debemus iis, quae viri docti e inrita scriptoribu hanc in em collegerunt, V. c. --

80쪽

HELLANICI FRAGMENTA. 13. 19. 59sius in Eleusiniis c. 13. T. II opp. p. 494. et apud GrO M. L . T. VII. p. 138. q. me orati et Heral ad lita 5. Arnobii gentes, p. 169 et 214. d. Lugd. at 165i. 4. emoratu dignum est, quod hi

mphantae, postquam in pontificatum uecti erant, ut castIssime sanctissimeque sacra facerent, cicuta sorbitione castrati leguntur. V. diero a IouiM. V

Harpocration Mo-υχία - τοπος παραθαλασσιος

Μαο γ' Eadem habet horum in exim p. 203. et Stadas nisi quod hic legit ἐν δευτερ', et του Παντευκλέους, quam posteriorem lectionem recte damnat mura lecti. Att. 1, 14. II. Opp. 'I044. q. quanquam Iam GC nouius annot itti ad Harpocrati a legendum esse cointendit του παντ-αεονς, celeberrimi et perillustris mgra. Vberius mentem Hellanici exponit Vlpianus ad Demosth. orat de cor P. 73. C. d. Hieron. Wolf Bas.

λέγοντος, ρτι Θρακές ποτε στρατευμπια κατα των Lκουντων Οὐχομενὀν τον Μινυειον Hanc enim lectionem praesero alteri τον Μινυαῖον ob locum Thucya. 4. 76. Vbi v. Duker et Plin. H. N. 4, 8. . 15. , ais Bouet

αυτοῖς οἰκησαι τον τοπον, τον περὶ τὴν Μουνυχίαν οστις επωνομάσθη παρ αυτῶν εἰς τιμὴν του βασιλέως. Erat igitur Munychia locus liquis circa Piraeeum in quo exstructum eo templum Dunae I lonymae, et qWo minebant, curis τυν τριηραρχῶν ἐδικον ο λνανται, τινες τω ἐξεταζομένων ἐν Λιραιε v. Ulpian. l. l. et I 'aus. Q. p. 4. Non multum disserunx, quae Schol.