Fragmenta

51쪽

nicus ita laudatur, ut non solum patria, sed ne opus 'quidem, in quo narrasse aliquid traditur additum sit. Tales enim loci magna cum Probabilitate referri sero sem

per possunt ad aliquod Pur, cuius auctorem ex iis, quo dispiuaui, Minium Hellanicum fuisse appareat.

g. 10.

sed noua exo itur dissimilias. Quaeri enim recte Potest, quomodo factum sit ut Hellanteus, 1 Iistoricus et Geographus ), grammaticis etiam tricis te in pus impenderet. Quod de illa quidem aetato parum verisimile videtur Milicet in illo loco Homeri 'in οἱ ἐς Ου -- ναντο, σαὰ ἀχνυμενοι περ ταίρου χραισuειν lani. cus περ Aeolice dictum putasse traditur pro περὶ et in alio eiusdem IIomeri loco , - θεος δμ παντα τελε-σ. Πρεσβα ιος θυγατηρ Arar, i πάντας ἀται Ουλομεν Ipro θεὰς διὰ legi iubebat coniunctum θεοσδια, h. e. miis τις ita ut λι-- sit accusativus, pendens a verbo 'mumta,

qtiod dictnm sit pro τελειοῖ, et cohaereat cum nomine στη equa ratio ite distinctio delenda esε et post τε ζευτθ. Neutram interpretationem puto se Viris doctis esse valde probatu-

mn. Nam περ in priori loco haud dubie est quamuis,

a later Geographos enim eclo nuerat Hellanteum multa librorum eliis Nineuia luculenter docent. Docet etiam Agathemertia compendiariamin geographia expositionum libro I. pag. a. dἰt. Hudson hae dicens 'Eλλανικος γαρ έσβιος, ανῆς πολυηστωρ,

ἀπλαστως παρέδωκε τὴν ἱστοριαν. Antea enim dixerat, Anaximandrum Male,ium primum ait stim ess Drheni terrarii in talaula pingere , Postea vero Ieca laeum Milesiilni , qui silerit ἀνη no- λυπλανης, eandem rem diligentius et B a in lirationem usque egisse. Significat igitur,mel Ianicum in Geogri Phorum numero Poriendum

quidem esse, εed ἀπλάστως, hoc est. Si inpliciter, et tahulis geographicis non additis, do situ regionum et rhium tradidisso. Vt enim πολυωτωρ idem est, qui πολυπλανης ita etiam ἱστορία proprie tribuitur ei, qui multo populos, muliorum vidit et urbas. aa II o, 65I ad h. l. maeαιλ. p. 035,

52쪽

et in aliis etiam locis iunctum reperItur eum καί ' . Quod quum Hellanicus non magis ignorare potuerit, quam lo-emn sane innitem b, νός περ χραισμεῖν - ui eum stemmii Mast gen

liuo ἐταίρου, cum Verbo hin timeto. At nonns faeilius erat, vel εταίρω legere, et ad toαι μεῖν referre, vel ingenuiuo τι ἰέρου mi. am statuere particulam περὶ vel ἔν - , quae satis saepe in his desunt 'nam χnusitata et haud dubi tali ratione coniunctionem dictionem eneruical in praepositioirem inutare rus enim non

53쪽

LO IMENTATIO nego, in nonnullis Pindari locis ' περ cum apostrisholegi pos e Pro περι tamen quo lyrico et dithyrambico licet id an spico liceat dubitos limbo in Homer in losum alium reperiri, in quo minis- ii, eum dis de pro πιρι' )- θεόσδια vero in alam o loco. r. ς - ειτα Vel τα εὐθεos, quale , quaeso monstrum 8 Ηο rendum Prosecto et ingens Tota dissicultas, quae in eo ' t, unde pendeat, tolli, opinor optim rivim νμbaudiendo verbo εοτὶ qua ellipsi nihil usitativa est' hvel ita ut illi nominatiui pro absolutis habeantur, URO et ip- tio est vallatissima. A qque inepta est terxi Heli uiri explicatio, qua omiani suis apud Πωue' rum' non uici scribendum putabat, neque adeo a verbo murim derivabai, sed a Verbo ἀνιαν. nod quam insul sum esset, iam Scholiastes animaduertit, ανιειης docens dicti meββ Pr αναπείθοις, et, si contristandi notio illi verbo ino. deberet, degendum ess νιψ N. Aliud huius gen Ha exemplum est; ubi pio λεα uisanicus uri iij dum putauit θηλεας ' Quum igitur Hella ni cum Lesbium non verisimile sit ita ignarui fuisse linguae antiquae atque Homericae, ut summum Poetam im

eo Vid. not. til. Icilicet videtur Hellauimis ex analogia Maopost'tionis αμφὶ iudicasse. Nam illud. 3. - lesiiur ριπι e' Atque hanc rationem aemii videntur ii, qui post τε μ eoim posuisunt, ut o i ritia, o Ductum , is Vol sodpaene magia probem, ut eum Sehreuelis Aliisquo comma ponatur,atquo adeo λο sit ipsa Me deo. Nam Hii in symposio,

non item Marathius.

54쪽

gere posset ausum esse vocabulis et verboriam larinis uti. eiu uni nersa lingua analogia pugnantibus quumque

non intelligi possit, quo consilio historieus a talis potissimum nomeri locis . in quibus plane nihil est,

quod lucem afferre posse videatur historiae, disserere potuerit non repugnem, si quis haec ad alium quendam Hellanicum referre velit, quem constet et salieni probabile si his rebus operam dedisse. Talem autem repselisae inibi videor apud si iam in Q IIτο πιο νοα ιμ- meoim Hie enim Ptolemaeus ab eo traditur non solum

Aristarehum sectatus esse atque Propterea Vocatus fuisse 'Eπιθετης, verum etiam Hellanicum grammaticum audiuisse, qui fuerit discipulus Agathoelia, ut Agathocles Zenodoti Ephesii. Ergo vellanicus isto et inutio uitior Mi Lesbio -- videin Alim ristarchi aequalis suisse.

Aristarchus autem floruit circa Olymp. 56 sub piosemaeo Philometore Het ex eadem schola Zeno doleagrammaticus e qua Aristarchus. Vt enim genodo ii dogmata per Aristophanem mirima scum Aristarcho tradita sunt ita Hellanie per Agathoclem. quae omnia egregie adiuuant meam seliteiitiam ' in audatis iocis Eustathii et Scholiastae minoris intelligi debere Hellanicum iuniorem, grammatscum. Ill ud Vero, quod addidi, ex eadem schmia egressos esse Aristarchum et IIellanicum, nolim ita quoquam intelligi, ' me inde collegisse putet, eos semper et ubique praeceptoris vestigia persecutos essἔ. Immo laetio fieri potuisse intelligitur alteruter discipulus non omnia magistri placita comprobaret vel non nulla illis adderet de suo. Et illos ipsos enodo ea disciplinae asseclas paulo ante utique vidimus de interpretandata licui res dissensisse. sed quia Hellanicus praeceptis Zmnodoti imbutus erat, inde explicari quodammodo Potest,

ista Veri, repetiit nudoeia l. i. pag. 36αo probatam etiam Volso in Prole menia ad ommia p. 193. minus tamen, t visitur, Dahimon l. i. PH. 126.

55쪽

34 . COMMENTATIO vndo fuerit Illi tania in emendandis et pro lubito Inte

prelai dis locis Homericis tamque temeraria audacia. Scilicet antiqua in rebus graminaticis seueritas, quae inprimis Aristarchum nobilitauit, videtur magnam partem a Zenodor prosecta esse, quam quum imitari vellet Hellanicus abusus ea ad audaciam progressus est. De eodem Hellanico grammatico intelligi fortasse possit locus Scholiastis Sophoclei ε ad verba: ευστηι 44 πα λύθασιν,

inquit, λιν λέγειν, ἀ)αὶ του σιωπα. si δὲ munis πι- χίασται, hoc quid ibi velit, praeter alios explicauit

Austem hist crit Hom. 2. 5, 2, p. XI. q. d. I DI . οτι Ελλανικος ποτε αναγΩ/ωσκων τὰ γIροδοτου ' ), επε, Περὶ δὲ τωνδέ μοι ευστομα κείσθω ' οὐ ρων εἰς δυο λέξεις, αλ ιός αν τις εἴποι, ταυτα ἔστω εὐσωμα. Certe hic apparet idem studium contrahendi duo vocabula in unum, quod supra cernebatur in vocabulo θεόσδια. Nam εὐστ μα. Vt recte explicatas esse lingitis sunt ori ac palato meunda. Sic apud Leliodorum φοίνικες dicuntur

τὴν βαλαν--μ-- Legendum igitur apud Herodotiran

putarem: ευ στόμα κείσθω q. d. quiesco mihi os h. e. tam cearn nisi ευστομα uno verbo iam olim lectum suisse scirem ex antiquis scriptoribus. Plutarchus v. c. dicit: περὶ μεν ουν των μυστι; ων - εὐστομα μοι κείσθω καθ'

στω, καὶ ταγεπao μου ἔστω προς αυτους ευστομα. Non vero distrahendum esse vocabulum εὐστομα cui dentissime docet formula δε λώπερ τουτου νυν γ ῆιαν εὐφημα κείσσω, qua πιeodorus Melochita ,sus est. In hac enim imitatioso

ἔκ ad Pliiloctet. 20I. li 2, 17 l. Vnde soriasso rictum est, ut Suidas in v. H-μεῖν se mulam Hωτομα κείσθω ionicam diueret. ἱ ad Herodoti l. i. ' Aelli iop. io p. 6I, in edit. Commetin. 1590 8.

ii ii desertu oraculorum p. 4l7. C. Sic idem Plinurino do ex lio P. MI C. et Inipos 2, 3, 2 P. 63 E. iii Hist. Anim m. 1 , 28. xir ubi tamen verba ἔστω προς --ος

ευστομα videritur vertenda esse ne pia diAPLeeant.

56쪽

DE HELLANILO. 4. 10. 11. 35

mulae Ierodoteae est satas manifesta. - Sed ne quid dissimulem, vadentur meae Hellanico iuniore sententiae verba

quaedam obstare, quae nomini Hestantes Eustassius a didit, in priori loeo , - νικος κατὰ se παλαι b lat ρων in altero b δὲ ταλαιοί -σιν, - - νικος

Quam tamen difflicultatem facile ita lolli posse arbitror, vi Eustathium, cuius aetate utriusque Hellanici libri periissent,

iis, ipse fidere deberet scriptoribus se antiquioribus, quilmssent quiaein virtusque Hellanici scripta sed aucto res eorum , solent, non patriae nomine disiii ixissent. confudisse inter se dicamus iuniorem et antiquiorem . ves potius ita vi ustathium putemus recte ita loqui potuisse propterea, quia tamen etiam iunior ille Hellanteus tredecim fere saecula vixit ante Eustathium , mnino vero hoc quoque iri geniue meliora haud dubia ei ceriori sciromus, si per tesoporis edacem iniuriam n-C Iisset, ut ad nostra tempora perueniret liber Denietrii Magnetis περὶ opi νυμ- πο ζτων - συγγέ-ἐπιν 'i

tim antro hane cominentationem recte possent sed

quum nonnulla huc spectantia superesse iniselligorem, quae hactenus tractari commode non potuerint sed quae tamen nonnullis saltem neque plane iniucunda esse ii

que nullius usus videantur promiscue illa hoc loco, euut quodque se mimum offerret, appendicis loco inerre placuit. Huius generis illud est, quod miniso in indico

auctoriani, quibus usum se profitetur in consciendis hia. storiae naturalis libris V et VI, ponit Praeter alios etiam Hellanicum. Hoc Pro2terea moneo, ne, si quis sorten Ex his autem, quae supra scripsi, miror Dalumannum I. I. pag. 126 collegisso, mihi Hellaniciun historicum videri etiam talibus nunusia grammaticis immoratum esse. Etymologia quidem in 'eum noluiuiiquam indulsisse largior. Vid. Nam 129. et alia. Id vero iustorici persona non est ;ndignum. m do quo ad vis Laert. 1, M. Diuitia by CO

57쪽

lecto hoc indicio in mea res Miriimmellanici collectione quaesiverit nec inuenerit locos ex illis libris depromtos,

gligenter me putet et supino versatum esse in hac o- Contendere enim quouis pignore possum, ne m. quidem in illis libris mentionem a Plinio fieri cuantes. Quod quomqdo iactum sit, equidem non definio. Potuit Plinius suissetens esse putaru si in indice illo se

dicasset, e quonam in quoque libro profecisset. sedi tui etiam nomen Hellanici in ipsis Plinii libris vel e cidere vel deprauari. Hoc certe factum est in eodem Plinii opere eo lo ubi IIliene ab Anticlide vocari dicitur Celadussa , ab Hellanio Ariemis. Ibi vulgo segitur Helladia nomen 'x me verbo quidem do ad im ziionis varietate certiores lectores reddidit Harduinus Sed rectius tamen edidit. Nam in indice auctorum, quem libro quarto praefixi Plinius, non Helladius memoratur, ed Hellanicus. Eodem modo apud Me 'in v. 'Aγβάτανα, ubi laudatur Euάδιος - στοιχuco, non male videtur Berchelius legendum coniicere πιλάωως, ita ut intelligatur eius opus, quod inscripserat E iuis ὀνο-las, quodque videtur ad litterarum ordinet composuisse. variat etiam lectio apud Ps tkenaeum Quanquam enim ibi in omnibus quas vidi, editionibus II ncis legitur in oratione Graeca dubito tamen, an temere et casu nomen Hellanici irrepserit in versionem Latinam, h. e. dubito, an non in codi 'aliquo repei tum fuerit ab interprete nomen Hellanam. Sed genuinum esse Seleuci nomen, docet adiecta libri, cuius auctor esse dicitur, mentio is γλωσσαιε, qui sem-bi v. e. in odit. Me Diutie m p. res 1608 8 p. 189. ' Quanquam eam et alii indo seire debebat, o cognoscere poterat exis, quae do illo loco disputauit Bemiarii. α amitinero in Paralipomenia domistoricis Graecis p. IM. q. Q. Fabrae. Hami)1709 8. qui tamen seruandam apud Minium putabat lectio νιμ

58쪽

per alias tribuitur Seleuto. Similis locus est apud Lutatium, Stili scholiasten q) qui pastoris illius, ut expositus a matre Linus traditus fuit, nomen inveniri dies in historia Heleni, quo loco iam Burthim vidit i gendum esse Helianici. In has minutiarum farragine

fortasse qia s exspectet etiam hoc, ut verbo dicam de nomine Hellanici uberius enim in opusculis nuper coniunetim editis p. 27 - 29. demonstratum tui, non illud compositum esse ex Ἐλλὰς me ψ- et Uri, ista esse adiectivum gentile miniuκος, milia sorma mare ος, et, quod in multis nominibus propriis fieri solet, a centu in antepenultimam retracto Κλλανικος Quo factum esse videatur, ut in Scholiis a Villoisono primum

editis ' narratio do Patroclo non παρα Euarim, sed παρα βαλον sire reperiri dicereiin b. Certe qui penula

limam nominis syllabam corripiendam putauerti, non recte reprehendetur a quoquam praesertim quum . . extri idem ab Avieno factum esse viderimus. - Sed

ne te lector, diutius morer, utque te his minuitis dei ligatum quodammodo recreem liceat tua pace, adscribere locum quendam Dionysii Halicarnassensis, paulo quid εm eum longiorem, sed quo nullus reperiatur eleg ntius et verius depingere antiquissimae histo. Hae faciem atque formam. Scilicet postqvii egerat de filialoacis bello Peloponnesiae paulo antiquioribus. In quorum numero etiam Hellanicum ab eo poni supra vidimus pergit ita , ουτοι, inquit προαιρεσει τε μοι ἐπηραντο περ τὴν κλργω τῶν ποθέσεων καὶ δυνάμεις ἡ πολυ τι διαφερουο aes no αλληλωπι οἱ μεν τὰς EL

d ad Thobaid. I, 581 e inis ad fragm. LII.

e ad Iomer Iliad. l. f Similia in a liabus fragm. CXXXVI et XXXVIIII. iii Iudici de liue1d. p. 38, 36.li Hoc idem Us tribuit IIelian co nominatim, P. 189, 10. Θουκυ-

59쪽

λων ἐκφέροντες, ἔν- καὶ τὸν αὐτὸν φυ ἰώττοντες - σκωπον, σαι διεσωζοντο παρα τοῖς ἐπιχαγρίοις μνῆμαι κατα ἔθνη τε καὶ κατὰ πολεις εἶ ἐν ἱεροῖς, εῖ ἐν βεβήλοις ἀποκείμενα γιροφαὶ ταυτας εἰς-- θ άπτάντων H- τε νεγος mi . Gας παρυ- o τε α στιδέντες αὐτων τι, μήτε φαιρουντες ἔν αἷς καὶ μυθοι τινες soσαν Oro ' του πολλου πεπιοτευμ ο a ρονου, καὶ θεατρι- καί τινες περιπετειαι, πολυ- ῆλίθιον ἔχειν τοι νυν βο- κουσαι ). λεξιν V. 'ς επὶ το πολυ την αυτὴν παντρο - δευσαν, - πιυς αντους προειλο- των φιαλώπων χαρακτῆρας, την σαν καὶ κοινην καὶ ο δε αν καὶ συντομον, καὶ τοις πραγμασι ars οσφυῆ κῶ μηδεμίαν σκευωρίαν ἐπιφι, - σαν τεχνικήν, ἐπιτρέχει μέντοι τὶς ρα

60쪽

OPERUM HELLANICI RELIO VIAE

Quum fieri uillo modo possit, ut singula Hellanici

scripta eodem orditae, quo dita sunt, a me recer Seianis tur, qui nc illud quidem clana quod naria eorum Prl-muni vel litanum fuerit recensere constitui ex ordinelii rarum, a quibus incipit cuiusque inscriptio. Quia

vero tantus horum librorum numerus reperitur, ut hinc quidem valde dolendum sit, nobis iantum honarum serum ereptum 86e, illinc mirum cuique videri debeat. quomodo tandem deo saeuire potuerit temporis edacitas, ut multorum vix nomeo, ex omnibus autem bris o unus quidem isteger, conseruaretur vix du'hito, quin tanta diuersoruin librorum multitudo valde minuenda sit ita, ut non parici eorum habeantur pro operum quorundam partibus, inuas peculiaribus quam

que Dominibus ipscribere vel ipsi Hellanico placuerit, quem postet Huaama imitatus site vel scriptoribus a iabus laudantur. Hos enim in laudandis antiquiorum scriptorum operibus non raro ita versatos esse, non solum ea docent, quae Aeliantis de variis ingu- larum Carminum Homelicorum artiunt insciiytiouibuε