Fragmenta

발행: 1826년

분량: 286페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

eollegit'), sed eiusmodi quoque seriptorum recentiorum loci, in quibus aliorum, praeter Homericos, imbrorum particulae peculiaribus nominibus insigniuntur. Talis locus extat apud Sextum Empiricum ubi Herodotus laudatur δε τιν περὶ τῆς 'Αργείας ερείας λόγι', ho est, lib. cap. l. item apud Menandrum Rhetorem ). ubi Herodotum laudat ἐν τοις Αἰγυπτι-ιοῖς. Ne quid tamen hoc in genere praeripiam eruditis lecto ribus ita mihi versandum esse intelligo, ut iis quosque libro inscripuonibus insignitos exhibeam quas repererim in libris eorum, ni soli nobis eas seruarunt. similiter utrum in Hiima libelli parte ubi eas operum Hellanici reliquias quae Hilla inscriptione mem Tata laudantur, compositas et ad unum aliquod maius Hellanici opus relaias exhibere animus est laude dignus 'im, an reprehensione, prorsus per doctorum virorum auffragia velim decerni qui iidem perpendant, in hoc rerunt genere saepe satis haberi debere, si quis verisimilia

dixerit, raro perueniri, e m probabilitatem , quae patveriori consilii Oh De hoe opere praemittendum videtur motri Iovi. eium cod. M. p. 177, ed. HOeachel siue T. I. p. 104.12. dit. e. r. ingit ibi de Sopatri Sophistae ἐκλογαῖς Προροις, easque dicit compositas esse ἐκ vi ν Αἰλίου, δἰ m heres edidit Mu- λυ περὶ 'Aλεξανδρ ς καὶ

σματικὰ πολλὰ συλλεξας, και διαφορα τεὐα, ις' τελος του κτου λογου καταντήσεις. mis lectis quilibet attolli.

62쪽

τῶν ἔντων τὰ μέν ἐστιν αγαθὰ τὰ δε κακὰ , τὰ σἀδιάφορα ἀγαθὰ ριὲν ουν αι ἀρεταὶ καὶ τὰ μετεχοντα αυ των κακὰ δὲ καπι-- Hὶ τὰ μετέπωτα κακίας. ἀδιάφορα δὲ τὰ μεται τουτων, πλουτος οἰ- ζ q, Haec leguntur apud Amam in dassem Epictet. 2, 19. et indo ...d Gril. N. A. Hemiis apposuit Verba: oris i ψας -τως --ος λεγει, τοῖς Aret minis.

Hellanicus igitur fortasse auctor fuit illius dogmatis, quod postea in Stoicorum scholis valde frequentatum fuit.

et quod e ipsius Zenonii mente praeclare explicat Cis. deliin. 5, 16 sqq. Potest profecto illa locus desideriunt omnium Hellanici librorum .ehemmiter augero etiam in

eorum animis, qui in cognoscenda philosophiae historia id sibi agendum esse putant. t. quo ex fonte Ogma quodque haustum sit, intelligant. Quomodo vero conciliari hic locus potest emi loco Phesia paulo ante allato quomodo idem homo eodem in opere et philosophum recte agere potest et fabularum fictorem, vel certe narratorem Scilicet hi quoque apparet utilitas

eiu loci, quem supra .l 1 laudaui e Dionysio. Nam Idem ille Hellanicus, qui h. l. praeelarum edidit erudi- tionis et apientiae specimen . non dedecem putauit suam personam, si aliis in locis, ubi merae historiae narrandae

essent, rem quamque ita , ut fando vel aliis modis acceptaset narrando redderet. Vnde necessario debuit nonnulla vel si mauis multa, scriptis suis immiscere, quae vel sana ratio demonstraret vana esse nec ullo, do fide digna. Fortasse hic locus desumtus est ex Aegyptiacorum praelatione, in qua multis modis potuit sapientiam suam et iudicandi iacultatem declarare, quo magis perapicerent lectores, ubi narrasset res omnem fidem

humanam superantes, id ab ipso laetum esse non iudicii infirmitate, sed resigi a quadam in narrando diligentia.

63쪽

Confirmat haec Heiodotus 2 37. χαλκιων ποτq- ρι- πίνουσι. Pro monstro illo κυας θοχαλκους transpositis litteris legenduin oth κυαθος χαλκοπιῆς, iam ante

dationitin, ver unius Vri senarii diligentia nonstrabit. v. c. ad Theocrit Adonia Z. p. 201. A. p. 199 extr. ed. 2. Vbi τητώομενοι facit ex ηττωμενοι. uiribus exemplis ipse rem eandem illustrare aliquando constitui, qui inter syniagma, de ratio io Graecos Miores emendandi. auctum dabo, et aliorum virorum doctorum et meis qualibuscunque obseruationibus et θύνιον autem quid sit, Aurenaeιι non magis docet, qu*m alius vllua grammati- eua. Videtur coli quoddam genus sume ita dictu nisverbo ut vel potiua poculi nua coli liquam similitudinem habens.

Cur tot annis nomen non dissollierlin, ausam hic reddundam esse tutelligo. Milo post enim, miam nouam anterimi lium ecutionem promiseram , a vidit 't vir docti simus, quem nominam nihil' i et, ii rex, lin eno ost dex t so idem syntagma publicare secum mustitius o. Ego igitur, qui huic viro 'ulta deberem, pietatis causa consilium meum abieci. Nunc, quum eum de edendo Camera syntasmate non amplius cogitas, vidissem , tandem post annos sero quadraginta illud novae fragmentorum Hellanici divom subieci, nullis tamon vel perpaucis additamentis auctiim, praeterquam in qua Aristidis editim et hiana suppGuyaset. Illa ameli pavea, qua iam olim, antequam Hullatitui operum reliquias ederem, libello Cai ieriano adscripseram, seruanda censuI. Ita saltem ex parte bonum nomen existimabor, et oierit qui quo piniae iis Pl*r exempla adiicere.

64쪽

ηULLAM CI FRAGMENTA 3. 43οις, καὶ ἱερον μέγα καὶ πνον ἐν ιέσυ λειοθινον otia

ηυρετρα λίθινα ἔσω του ἱερολακανθαι πεφυκαοι λευκαὶ καὶ μελαιναι. αυτοῖς δ' οἱ στεφανοι πιβέβλMνται νω,

Hunc locum Gul. Canterus Novarum Lectionum liti.

cap. 1. P. 214. edit tertia primus e Codice F senesiano edidit, sed qui a Gmur . Tomo tertio vi ne Padis noua illa lectio a repetens, totiam istud capiua libro iertio auulsum post librum octauum posuit et librum nonum inscripsit. Est autem locus dissicillimus, et qui dubie corruptus. μήγυρις ea ipsa concio , θροισμα, πλῆθος, interprete Erymol M. Iia legitur apud Homeru- ., M. Vi igitur, iis cum duritie qua dant accipi pors videtur de loco conuentus. Quare si quis legere voluerit ἐν αυτρ, quod Casaubonus au

sit, non me habebit magnop.ere dissentientem, Praeser- im quum etiam demonstratum sciam a viris doctis V. o.

a Valekenario LI. . P. 19l. A. P. 190. Q est. 24 Praepse ilio m interdum a librariis negleetam fuisse. Nam quod Schweghauserus edidi αυτη, nihilo melius est

quam αυτή. Multo rectius Scripsisset αυτ γ, hic, hoc loco quanquam nec hoc ita explicari in ellipsi potest. -- Sed certius est, in sequentibu multa esse in τροφη. . . Pro enim, quod ipsa rei, tura docere videtur, putabam us legendum esse, ut legit Salmas. ad Solin. p. 34. B. Desendi tamen εσα potest quia sici ci nouitas et admirati augetur. - Tum quo usura-Wu verba ἐπ αυτρῖs an ad de04 Hoc no Putem. isso enim dii dicuntur deposuisse coronas, nec ellequi dixerit coronae diis iniectas uni, pro ii red

miti sunt coronis Corrigo igitur ἐκ αυτως, nempe ακάνθαις. Ex ita scriptum est apud Salmas l. l. et Schwebr

65쪽

44 HELLANICI FRAGMENTA 3.

quia iam adest ἐπὶ non tamen mihi placeret, si quis egeret απo, quae sui aliquando mea ipsius opinio, sicut

non solum fragm. v. nudo genimio iunctum est, omissa Praepositione ἐκ vel αστο, ed etiam apud Leocrit idyll. 18, 44. - Sed pro aevi Ἀκανθου του ανθους Graecismi ratio postulat τουτοσκιχνθου ανθους Vel certe, quae satio ob simplicitatem et tacilitatem praeserenda vide tur του ἀκατ- ἄν m, ut o pertineat ad G H, et Pro ροιῆς ανθος ob copulam καὶ idem linguae genius taceo enim psam auctoris mentem rescribi iubet siοινῆς --υς Atque sic edidit Schmethauserus, Cantaro et orsati no monentibus. Etiam huius generis exempla. librarios non raro scrip isse si pro ου attulit in eodem Commentario Valchenaritι p. 262. C. p. 259. d. 2. Porro pro καὶ ουτως Schweighisua e MS recepit κω ουτοι Sequens ἀν-υσι est,rma Ionica, M. upri f. d. et post του anie στε μHis inserenda videtur particula quae iacile potuit ob similitudinem absorberi a sequenti syllaba τε Scio tamen, ab aliis quoque scriptoribus bonis particulam illam interdum omitti Sic Xen.

τω πιαδα. - Ουοι - παις -- Lectione ita coim stituta, non difficile erit totius loci sensum perspicere, ad quem tamen facilius assequendum paucis annotationibus conserae conabor. Scilicet quum plura oprida IIndii nomine appellata suerint, rua Librae oppidum intelligendum esse iam alii observarunt. v. Steph. 'a in h.

v. ibique in temp. - αγνον ερον Daleca/ I. Vertit Splendidum templum. Sed possumus hac versione recte CR-rere. Nam etiam apud Aenoph. ges ii visunt φεγνὰ ἰερὰ temptatum neu scolous aςinoribu polluta, quam explicationem totu ille locus ipso docet. unde peccasse

Putandus est Leunctas itis, quum αγνα illa ἱερὰ verteret

sacrisicia pura Nam Cornel Nepos Ages . . diaerte dicit templa deonun sanct saepissime rusum risu et

66쪽

HELLANICI FRAGMENTA 3. 45

kρεια inter se permutata esse inmodicibus, doceri potest vel e Xenoph lis Anab . , 5, 1 ubi editio luminalio habet pro is e. - θυρετρα μα templi ex magna illa Description de ' Ego te, quae a doctis Franeo - Gallis Lutetiae Parisiorum editur explicari posse dicit Getιxem Commentatiolaum Herodotearum P. I. Lips.1819. . p. 98. - raciaeνθα sunt arbores acaciae. Sed ἄκανθος est arbor Aegypti non vimen aut virgultum, neque odorata sed innium apta coronis nectendis. Haeceκαet θοι dicebantur Thebaicae sed nascebantur etiam in aliis regionibus ' Haec debeo Sal/riciar l. l. Cons. SchneLderi exicon in v. κανθα et ακανδ ος, et Seruius

Virgil. Ge. 2, 419. Distis. Ionice sim est m--

Punicum, quod idem vocatur granatum, ob granorum, quibus inius abundat multitudinem. Apponebatur sa mensis secundis quod Matronis Mario docet, in Brian. ciui Analecti T. II. P. 249. vers 1l3. . Est vel syla 'sire vel domesticum. Hoc rursus varii generis est. A dr Matthiolus ad Dioscor 1. 127. p. 19M M. ed Cam. Bauhin Fres 1598 sol. - Res ipsa, quae hic narratur.

tota redit ad superstitionem veterum Aegyptiorum Et fabulas. Nimirum Typhon interiecit Osiridem fratrem.

CL Herodot 2, 144. qui simul docet, illis temporibus non homines in Aegypto regnasse credi, sed deos. Osiride igitur interfecto quum audiuissent dii reliqui Typhonem regnum inuasisse, omnes fugam capesεunt, conueniunt in locum sancium et tutum atque in tristi . tiae signum, fortasse etiam ne agnoscerentur statim a persequentibus, coronas suas ibi deponunt , quae nunquam emarcueriint. Haec quidem videtur suisse antiquis sima istius de Typhone fabulae ratio. Sed quum ea transiisset ad Graecos, multa variis modis in ea mulata sunt. Re enim ad suos deos translata narrationem effinxerunt

satis ineptam Typhonem scilicet, Terra filium. urarim rium asseclasse, neminem deorum eius imp tum sustἱnuisse, immo omnes praeter Iouem et, neruam, in Aegyptum coniugisse, et Dyhone eos

67쪽

si BELLANICI FRAGMEN TA. 3. 4.

vestigio sequente calliditate usos an varias bestias se mutasse tandem Typhonem Iouis fulmine percussum ad exstinguendam staminam se mari immisisse, sed ab Ioueinde extracturi magno aliquo monte tectum fuisse, quem alii Aetnam alii Caucasum fuisse dicunt alii alios. v.

APinon Rhod. 2, 1214 ibique Schol et Antonin Libera c. m. in schol Pindari ol. 40 et 11 quosque saudant interpp. ad 'gin sab. 152. CL Theodor 'olii ratio de gigantibus, quae est ad calcem Stophani Byzantini Bercheliani, p. 475. qui inprimis id agit, ut o stendat, quium sibi inuicem contraria tradiderint de hae sabula veteres. Copiosius ea n e veteribus nariauit Boia chartus Hieroz. 1, 2, 34. p. 339 sqq. qui admodum ingeniose demonstrare conatus est, latere sub ea Mosis histo iam me quo viri doctissimi conatu ;berum cuique peri missum esto iudicium. Bochartum praeter alios secutus est Berm mittitis emptiacorum lib. s. e. 4. Si militer Edmundus Dicit iso nis in Delphis Phoenicissantibus cap. 2. demonstrare conatur, sub Typhonis nomine latere regem illum Basaiiis Og, cuius gigantea sitatura o libris Mosaicis nota est. Non denique negligi d bent Eberh. Rud Roth diss de Osiride Isido. Horo ac Typhone. diis olim egyptiis. en 1671 4 et Ia bions i pantheon Aegypt 5, 2 inprimis . . et q. 23 ubi citam agit de cognomine αβυς cons Banie diss sur phon, in .vem dea acad. de L et B. L. T. III p. 116 136. Sed multo praestantiora sunt, quae did8ervit creuietam l. l. Pas. 261 - 297.

68쪽

BELLANICI FRAGMENTA. 4. 47αττου τότε βασιλευοπιι τουτm γαρ a σθέντα στι λειτου μετὰ νου, καὶ ἐμὲ δεῖπνον καλέσαι τον Ἀμ-- καὶ μετα ταυτα των ω νένι αυτὴν ἔχοντα, ἐν πέμψαι ποτε ἀστρατηγον, Αἰγυπτίω/---- ουντω/, υς λωτοτου Παρτάμιδος μῖσος ἀποφανθῆναι βασιλέα. Hunc locum quem et apsum Canterol. L pag. 215. desciniis ex Hellanici Aegyptiacis desumtum esse, omnes facile, qui eius argumentum et seriem orationis in As nae perspexerint, largientur. Quare non dubitaui eum hic statim afferre reliquos qui ad hoc opus pertinere videantur, infra allaturus. - Post Ελλάνικος vel post μασιν , subaudiendum esse verbum prio vel simile, quiuis intelligit. Sic in Atticis Platon l. T. II p. 6 verbum φησι est, omissum in hi, ovia rium μους. Pro περικαDuo incis praetuli praeeunte Schweigh sero, myικ εστάτων, introit ad ἀνθεων referatur. Quinam flores intulligendi sint. Certo dici non potest. Bosas misse probabile fit, quia Indorum Magi rosam seruntur tanti seciose ut ad conciliandos Principui animos non alia re lubentius, quani rosis uteretitur vid. r. ParisIiit in Rosa aurea omnique aeno acra. 1728. 4. p. 69. - Pro Παρτάμιδι ut Παρτάuιδος Schwel-χEuserus ex duobus Codd. edidit Παταρμιδι et Πατάρμιδος. Apud Herodoti MN 2, 161 sq. rex nominatur Aa Lης, sed alius vis speciatus, quem hic ad Amasin misit, dicitur Πατάρβ)ημις - Pro φ , quod male in edi

tiones Casai b. secundam et tertiam irrepserat, restitui ex ca/itero φ ων et το Παρτέμιδος μῖσος est odium Aegyptiorum in I riamidem. Eodem modo apud Euri Orest. 432 si ροίως πισος, et apud Arion in Lysideae. U. p. 205. C. d. Steph. in verbis eo του φωκλέους ξενισμον, genitivus est obiecti. s. Schol. Eurip. Hec. 83o Orest. 81i et, Schol Baroc. ad Phoenn. 5 i. '41. Plura huius generis attuli Vol. I. Annotationum ad

Dionem in sum 4 44 Huius aegyptiorum ii regem

69쪽

4s HELLANICI FRAGMENTA. . .

odii lausas asser Herodotus l. l. Reliqua narrat paulis aliter de modo autem, quo Amasis sibi regia beneuolentiam conciliauerit, nihil habet.

GO 'Eλλάνικος ὁ Λεσβιος στορεῖ ἐν πρώτ Αἰολικων. Paulo aliter Schol. Pindar. Nem l l 43. περὶ τῆς 'Oρε- μου τὴνΑἰολίδα ἀποικίας , πιλατινιος ἐν τιμ πρωτα περὶ Αἰμαι νάπτορ αν ubi, ' anteal νη- recie deleuisse videtur meo tua. De re ipsa quod ille meminit coloniae in Lesbum deductae hic coloniae quam restes in Aeolidem deduxerit, optime exposuit Strabo 13, p. 582, B. Scilicet Aeolicae huius colonii auctor fuit Orestes, non tamen eam pesseest sed eo in Astadia mortuo, emthilus, restis ex Erigone quae Aegisthi sita suit, spurius filius '), successit, et progressus est usque in Thra- 'ciam, sexaginta annis post Ilii excidium, quo ipso tempore in Pelopisnnesum redierunt aeraclidae Deinde A chelaus, Penibili filius, coloniam Aeolicam deduxit in

eam regionem, quae postea Cyzicena dicta est. Denique Graus, vel potius Gras, Archelai huius filius natu minimus, progressus est ad Granicum fluuium usque, et cum maiore exercitus parte in Lesbum traiecit. ConLAthenae. 11, p. 466. C. ibique Cashub et quae Inet a verbis supra adscriptis praemisit, ubi ρας appellatur Orestis απογονος omnino in scriptoribus est quaedam haec narrandi discrepantia. Ceterum illa ipsa duorum Scholiastaraim comparatio novum argumentum praebet

eorum, quae eum disputavi q. s. ellanioni nempe,

etsin id musan. a. 18 p. 15i. Alius est sentitilus ills quem Sme dis interemit, auctor Aristotele Polit. 5, 10. Nili , qui iram. CHLAE. inter codri maiore nitrumuius Diuitiae by

70쪽

etsi simpliciter et sine patriae nomine laudetur, semper tamen Lesbium intelligendum ase. Huius operiri cuius partem constatuisse videmur EΣBIR , nulla no minatim fragmenta laudata reperi. Sed quae cum aliqua pjobabilitate inde deamnis videatitur, infra asserenda

erunt.

Scilicet φοινι aliis significat palmam arborem sed Hellanicus usus est eodem Vocabulo de palmula lauetu. Quo eodem modo. οίνιξ accipi debet apud Nero Me 172. ' iis, demisiore in q, 5. p. 449. ut bat. hanc anabasii vel partem appendiem suus o Aegyptiacorum villantes. Quae quidem sententia, quum Ammonii, teste Herodoto 2, 42 Aegyptiorum non minus quam Aethiopum coloni fuerint, et Asiμους In Aegyptiorum lingua lovem significauerit, valde probabilis esset nisi Ath naetiis ipse diserte addidis et verba

iniit. - De Ioue Hammone habemus peculiarem Pisidia Strauehi dissertationem, Vileb. 1669. 4. editam, quademvnstrare Conatur. Hammonem eundem ess quemo iniim Noachi filium.

SEARCH

MENU NAVIGATION