장음표시 사용
261쪽
- . canonum ullan huius Concilii mentionem fecisse, quod post sua dumtaxat tempora Concilium illud editis libris publicatum fuerit, cuius canonem 7 citavit saeculo septimos Isidorus Hispalansis Epiu..isi mi wpus de ossic Eccles lib. a. ap. de exorcist. Exorcista , cum Ormnantur in id accipiunt, ut dicit camn de manu Ensio ilibellum, in quo scriptisunt exorcishii,ctc. Quae lunt iplissima verba canonis T. Carist traginiensis 4. ωpoli haec Synodum hanc citatam fuisse ab Hincmaro' Remensi, Burchardo. Ivone 6 Gratiano recte notavit Perronius. Et hae quidem de canonibus ad facio ordinalsonum ritus
speciantitas , quos reueis huius Concilii putamus, licet privatus uirini huius centim, de quatuor canoni in collectionis auctor sit . te sub ho titulo , Ilaim Eulasta Antiqua alios tam orientis quain
occidentis Ecclesiae canones collocasset id enim inprimis colligitur ex praefatione Carthaginiensis huius synodi, in qua expresse usseritur, Aurelium Carthaginiensem Episcopum una cum Episcopis statuisserraefatio SP ea, qua ad ordines Ecclesiasticos canonici necessaria sunt disciplinis. Et quam uis haec verba dubium ingerere possint, an alia tituta praeterquam de sacris ordinationibus tractantia huic Synodo sint attribuenda, non contemnendum tamen videtur,quod ante meanimadvertit Perronius,
geraque huius synodi statuta convenire statui fricanae Meles. istius temporis ac primo quidem canone petendum dicitur ab Epicς-- - eopo i si credat istam Trinitati Deitaim ins H- , θ οηsubstantialem ' Quod contra Arianos positum tunc ubique.per Ecclesiam dispersos. Item β κονιο veteri testamenti unum eumdemque credu auctorem, Deum y quod petebatur ad exclutionem Manicheorum tunc per fricam vagantium AE teste Augustino libro de Haeresibus
cap. 6 apud Carthaginem praecipue abominanda suae secti scelera exercentium t plura nefaria namque in commixtione perpetrantes ge- inu, mrationem impediebant, ut , inquit Augustibus nutia μώ-Ho condemiant , contra quos 'oc in capite petitur ab ordinarus, Episcopo si nuptias no impuibet ratem petitu si extra Euufam catholicam nullis salνetura Quod contra Donatistas positum est, qui
extra Ecclesiam niversalem in parte Africae meridionalis constituti suis salutem promittebant, 'ate per omnem Asricam dispersi magno in numero habitabant. Unum tantum additur,s in Baptismo omnia peccata . id est tam illud originale contractum, quam illa, qua luntariὸ admissa sunt,dimittantur: od contra haeresm Pelagianam constitutum
262쪽
eam venti it , non nisi antic ab Aurelio dammtus reperis synodo Cinhaesniensi , merito queritur, fieri potuerit, quod anno 39s conira Pelagi haeresim pro orduratione interrogati sint
Episcopi verum cum in conse sit apud omnes, ante Pelagium scripsisse eius discipulum Caelestium, e ante omnia haeresis Pelagianae capita librum conscriptum fuisse contra peccati originalis traducem, qui ad Africam mitti potuit, antequam auctores ad Africam pervenerunt quandoquidem in primo Concilis Carthaginiensis capite de solo, contra originalis peccati traducem errore fiat mentio, lucet prosecto, Capituliun hoc editum suisse ante mani at caeteri agianae haerestos capita, cum solus contra peccati traducem error innotuisset ex libro Caelestii,qui non anno circiter μα ut putat Garnerius dissert.r. deprimis auctoribus haeresis Pelagianae, scriptus ruit,sed ante an. 398. ut fidem facit prae sentis Synodi capitulum . quod in antiquo Codice
Barberino vocatur, rasati Capitulorum de sacris ordinationum itibu , quae capitula Synodo Caruaminiensi quartae exuli onme dubium
putamus adscribenda. s. Habetur tit. 2o at Episvin totum divini vacet mamn au Canon. ao.
Africanae Ecclesiae conveniat, nemo eruditus ignorat constat enim Africam prae caeteris orbis Catholici regionibus habuisse praedica lues Episcopos, de Apostolicam ad Timotheum de nadic Diserbo ctrinam diligentius observasse. Vocabant Afri conciones ad populumrractat vi Episcopales δε cum Donatista de Macario somniassent, quod ad populum concionatus fuisset, respondet S. Opta us libro 3 contra Parmenianum o lacutum eum esse aliquid in popula constat, sed iψ- . Optatus. 3πMindi Micisi rei causa non tamen tractandi, quod est Episvorum id
adeo propriuin siisse Episcopis Astis censentium Baronio eruditi, ut usque ad tempora in Augustini in Astica solos Episcopos praedicasse
existiment, numquam presbyteros nisi in absentia Epilcoporum. Durasse aiunt consuetudinem usque ad tempora Valeri Hipponensis Episcopi, qui cum graecus erat, linguam latinam non latis ad praediis candum noverat, Augustinum suo loco praedicare permisit Gaudebat Valerius, inquit Possidius Cala mensis Episcopus in vita Augustiani cap. s. quod sibi divinitus homo concederetur talis, qui posse Perse BAmdiu Dei. doctrina salubri Ecclesiam Dei adistarc cui reis homo natura
263쪽
impleri minime, sciernebat. Addit quod Miguli in exemplo accepta ab Epiβορ potestate presbyteri nonnulli coram E fiscopu populi tractare
coeperunt verbum Dei. Haec Possid Dis, loquens proculdubio de Carthagini elisi Eccletia , in iluam Aurelius Cari traginiensis Episcopus eum, vi dem morem introduxi ; item Luadu ipse Augi istinus epistola 77. - uruque , inquit, de sermone presburarum , qui te praseηiepstpri' infinditui . Sicque correia mos ille, quem in Hiero mus epist Lad Nepotianum sugillaverat Pe amoti tu illas est, in quibus Eoa filii Mere ei. mi, o prasini vi uisopi . novoqui.
6. Caelerum hocce ex ioco alius canon exponi potes . citius titulus ordine 2 q. sic habet ut quando pscopus verbum facit nullus disce-
canonis . dat. Veriim ubi titulus trahe Episcopia . ibi canon legit suerdos. Sacer te verbum faciente in Ecclesia , qui egressus de auditori fuerit , ex communicetur. Si titulus ille tolus mendax inveniretur, Episcopi loco Sacerdotis nomen substituere non auderem a sed cum errores an in tit
lo, huius Concili irrepserint, corrigere non omittam Fateor quidem, fideles olim Episcopos suos magna attentione auscultasse non sine nota at qua exire licuisse;versi cum aperiae essent anua Ecclesiae usque
ad missam cathecumenorum antequam tractatus habebantur ab Epirein iis, tantum crimen dicemus, de Ecclesia durante tractat Episcopali exire, ut obinde excommunicatio ferretur in egredientes ' putarem itaque more in Alrica mutato, ubi sacerdotes quidam praesente Episcopo praedicabant, aliquos contro inclignatos fuisse, qui acquies .cere nolebant huic disciplina noviter introducta , ubi presbyteri praedicare incipiebant, exisse de Ecclesia, quorum temeritati ut occurreret Aurelius, statuit hunc canonem a
canoni conveniret, canon se de persecutione ab infidelibus mora avret, nihil amplius requireretur ad canones alteri Concilio long anteriori adscribendos, itandoquidem inti stro ferme saeculo ante Synodum A. Carthaginiensem perlecutiones infidelium per Africam ceί
rim Verum de pinecinoae aut infidesibus, ne verbum quidem in ca
264쪽
.i rictis administretur. Alii pervetusti Codices hunc canonem ita legunt Christianum Catholicum, qui pro Catholica Ide tribulationes a Ali sestim
ritur, omni honore a sacerdotibus honorandum , etiam in quotidiani via, ct ministerio. Aa tua: Severinus si innius rjugis illa Africana EG inni in clesiae perlecutio Donatistis authoribus concitata, qua plures Cathois, lici ab iisdem gravissima paterentur hisce canonibus occasionem, dedisse videtur. Nec vana is innii divinatiori Donatistis enim
praecipuos eorum asseclas circumcelli ius Catholicis in Africa suisse infestissimos, interito conia Parmenianum Donatistarum principem libro scribit S. Optatus currebant per omnes nundimis, ubi aere alieno oppressi, liberabant a creditoribus, at nolentes metu mortis immis
hant i vias publicas obstruxerant Marmis instructi, dominos deis hiculis suis exi ilsos ante mancipia sua dominorum locis sedentia se viliter currere impellcbant: erant rabidi, irati, subtiles in seductionibus, in caedibus immanes . ut fidem facit S. Optatus libr. r. addens de β Opx tempore Iuliani apostatae, quod multi ex eorum numero per loca plurima cruentvi operati sunt cordes, in Ecclesia Lemellensi ab iis βριν Hiare catholiri Disoni Otiis sunt , in Mauritaniae civitatibus eorum his unita inum sint in ueri matrum, quisum irascituri. Et ne
crederes, haec illis tantum temporibus accidisse , adest nobis Augustinus, qui variis locis de Donatisurum violentiis e queritur, signanter vero epistola so ad Bonificium comitem, cuius auxilium contaeos implorat, ut mulcta pecuniaria ijs imponeretur, a quibus aliquas violentias Eccles Catholica ulterius pateretur. Profert exemplum Maximiani agiensis Episcopi a Donatistis variis vulneribus ad mortem usque percussi, omittere se fatetur, quam multa horrenda Epineopia clerici perpessi sent, quod quνωπι - ος- extincti suηt, o Auinia. oius WEpiscopi minin o lingua rMisa est, nominili ratam ruriiuati. Et cum haec aliaque leonius in D. Augustino, mirari non debemus
canonem 3 tempore D. Augustoni loquutum de tribuuii ne ro Christiana religione perpessa Patres vero incipiunt Canonem , christianum Catholicum , ut innuerent illum contra. Donatissas statutum, quibuscum controversi sui de nomine Catholici, quo fideles ab ipsis erant distincti, vide Collationen Cari h giniensem. 8. Titulusqq. sit δε tonsura clericorum Canon vero habet cleri Canon ..
265쪽
mi nec cinam intru , πιι Mi in codex Gentauri sis legit in -- Misaeo , bacterinus vero Codo , nec Misam radat, sicuti etiam legit Frontoduceus quae eaeo si tenenda foret, sam constaretc nonem hunc graecismum sapere , quin imo impositae a schismaticis
calumniae vires addere, cum atri inces tempore Michaelis Cerularii schismatici graeci latinis pro crimine imponant , quia barbam rari t. quod certe luco aliquo obiicerent , ii antiquitus ratio barbae canone prohibita fuisset. Sed appage cum tali lectione, to nec innuit coar
iunctionem Conico barba . de quibus statuit canon , quod euclericus non nutriret, ileraque exempliri non addunt radar Mundeat , ac meritori quia canon constitutus est contra clericin qui comam nutrire volebant, idque qua occasione factumst, jam ii vestigi inus Monachos tondi aut radi consuevisse, ex antiquorini
monimentis patet , nec probatione indiget, cum D. Augustinus ex Italia monachatum in Africam introducens monachos tondi praeceperit et advenerant quidem alite tempora D. Augustini eremitae aliqui aut monachi de aegyptiorum coenobiis, Hierosolymorum Ecclesiis
Carth ginem, sed adeo raro , ut sacrilegus Carthaginiensium populus eos tamquam novum aliquid exciperet, icut innuit salvianus lib. R. de providentia ubi addit de monachis per Augustinum introductis, salvianus. - istra sua intraui, o in Davi lina Carthaginis niurasDat tum o allidum i recisis raram uentium jabis ad coim iis ηιπε, tam infelix ille populus quam infidelis ne convitisat re execratio vix poterat. Atque hinc iactum putem, aliquos ex monachis crionitos incedet volu ille , de quibus D. Augustinus libro a retracti Ava' stin cap. II. quod criniti erant quidam oram. o luitur . August. ex Opere monachorum , ubi cap. i. ob contentiones, iurgia inter
monachos hae de re exorta ad instinitam Aurelii Carthaginienus Epiccopi ita in eos invehitur amita in Mum est, uine tonsores operorario quia η- licas olucres imitaris dicunt, quo depilari riseni, Μ --- ρο v. Herearis inrisis iura dicere νορ re quosum crim-μ. - astrum prato humusta μηλοmia oneramur. Sed
inquies , quorsum haec omnia de monachis, ubi eanon agit de clericis 'scio responsionem eminentissimi Cardinalis Barcini j Monachismum in Ecclesia Asricana huius Concilii tempore ascitum fuisse in clerum,&Imperatorem Theodosium lib.3a cod. de Episcopis clericis , hoc
anno 398 rescripsisse , si quos Episcopi deesse sibi clericos arbitraremuri ex monactarum numero tectius eos ordinandos sine timimprobo
266쪽
improbo solutioneni sed est: his confirmio. Cum eniinpassim huiu, Concili temii e moriarii in clerum aistinerentur, inter illosjeriaque esiit ex crinitis, voluerunt etiam conram nutrire sine tonsura ad ordinum gradus promoveri , quod hoc canone prohibitum innuit
titulus , de tonsura claricorum. Qu*d si tamen cuiquam id minus arriis deat,addi potest crinitos illos comam&barbam longiores gestas e quod eas post Episcopalem tonsuram ex quadam inistra sacrae scripturae interpretatione numquam amplius radi sinerent, qua ex re ne idem tumultus in clero oriretur, qui inter monachos suerat, cautum est Memnone , ne clericias comam nutriret , aut barbam, sed si non rasis 'ultem praecius, Minore cleri Asticani , ex parte aliqua declinatas gestarent. 9. Titulussi. ciu quantumlibet Hrba Dei erudi ui artificis citis, , crictum querat. Non mea . primum, sed Eminentissimorum Cardianalium Baronil Perroni sententia est , hune canonem cum seciuentibus statutos fuisse contra quosdam monachos . qui ex schola 'Iiuchitarum e Massilianorum eruperant errantes , monachos clericos manibus operari non posse, contra quos in Areustinus librum
suum de vere monacturam composuit, cuius rationem reddit lib. x r tradi cap.ri ut de vere Mamuhorum Itham o Mum, ita me, Augustin.
istitionibus relincisorum viνere volebam ritu nihil verantes via , cessat tabe haberent , vel supplerent , sed potius supplere praceptum
σνangelicum existimarant atque jactarent , ubi Dominus villa resticite volatilia coeli , lilia agri. Unde etiam inter laicos inferioris propositi, sed tamen udiaferventes existere coeperant tumultuosa certamina, quibus Ecclesia turbaretur , aliis hoc , aliis illud defendentibus. Haec do
motractis , qui dum saepius in lenim cooptati nec artificio viditam quaerebant , nec alios quaerere sinebant, occasonem dedere luiribus Africanis statuendi hunc canonem , quem sequuntur eadem de re duo
ali canones sa. A. ex quibus lucet non omnes centum di quatuor canones unius Concilii esse posse, quandoquidem unum Concilium tres eanones eadem de re constituitis, verosimile non videatur. io Quid plura anonis i statuit et clericum per creaturas uran --i te acerrimὸ obiurgandum , si perstiterit nisiti excommunicandum quod huius Concili tempori congruit, cum occasio canonis desumi potuit ex Donatistis , de quibus ad Parmenianum Donatistarimi Disilire by orale
267쪽
' Deo halineremscuntur. . . . . iuris impietati commixtum , --ines e Ni jurotes libenter auditis. Hoc enim uothetium ne
committerent Helici catholici, in ic Donatistarum errorem foverentirem obviare potuit canon,uti, canon 68 ex paenitentibus civicus non ordinetur alieri Donat illarum errori, qui omnis generis nomine etiam clericos, Episcopos inter poenitentes collocabant , de quo lati iis ad canones Concilii Carthag. s. an. o. clericus hamitarum o schisma ticorum ram conripia qua dalitates evitet aqualiter. Quod tempori
Donatistarum, qui schis amitici vocaluntur aptatum constit a cano sim q. usque ad 8o quiuii agitur de poenitentibus, quae statuissent, reteruntur non selum a Burinardo, Ivone Ornotens, 5 Gratiano in decreto r6. Quaest.6.- . etiam mastia ex parte probamura
Leonei epist. si ad Theodorum is intima antiquitati consona esse , in notis ad canonem 78. Io tuetur Gabriel Alba ineus. Can. 8 q. ut Episcopus nullum prohibeat ingredi Ecclesiam i audire verbum Dei, spe gentilem fiν hareticum , spe judeum usque ad missam Cathecuinenorum. Ex quo patet canouem titutum tuisse , dum paganismus nondum extinctus erat in Provinciis Christianis, ut norat
Cardinalis Perronius . quocum erimm . statuta omnia licet huic synodom,nessem adscribenda, pleraque rahuius synodi convenientia subicrabunt Aurelius Carthaginiensis Episcopus , Donatum Talabricensis primae sedis di Augustinus
Hipponensis , qui cum caeteris Episcopis mense Novembri convenire potuerunt , quod tunc Gildonei qui tyrannidem contra Imperium in Africa assumpserat Diublato annua Synodus celebrata sit, quae huc usque celebrari non valuerat . quidquid Barcinium secuti complisses existimarint, hoc eodem anno GKalend. Iuni aliam Synodum ples 'riam Carthagine habitam fuisse.
268쪽
CAΡVT IX. De Concilio Carthaginiens post Consulatum
Honoris . Carthaginiensi S. an oo.
post Consulatum Manlij dc Eu, tropi habito.
3. Habet praueatio hanc Sy dum habitam fuisse possconsulatum, αἱ putionsulatus anxie a 'ri ermittin udi , utra et ex Baro,
s. anon 3 q; de sacerdotibus o leviris, ut Buxoribisse conmeant, ubi inquiritu etiam de continentia Subdia nivirum, quos in Astica ab uxoribus fisi abstinere debuise ostendimus. s. anon XI. agit contra errorem Donatistarum de manu non imponenda Iapsis sacerdotibus, cuius disciplina rari adducitur, crisariu Patrum tricanorum testimonii comprobatur. 7. Canonari agi de molatriis per Imperatores destrueηdis, ex quo cum
269쪽
sar rescriptum impetrarent , quod lib.3 . de Episcopis melineis Cod Theodosiani reperitur , de quo sit mronius ad annum 399. numero ulta extat huius synodi praelatio in Concilio vulgo Africano,
nec aliud statutum refertur in ea , quam de legatione ad Imperatores transmisi quamvis, ut in Poronius, alia complura hac in s mdo statuta fuerint male a suo capite in Collectionibus Canonum sit. canorum avulsa, de Concilio post Consulatum Flavii Stiliconis tribu- . ta apud Dionysium ci collectione graeco. latina Canones vero huius Synodi putamus eos esse, quibus aliquid ab Imperatoribus petendum innuitur , quorum tituli referuntur a Dionysio Exiguo subnum.s8. de reliquiis ,--- - M umerauriis Mantiu . Sub num.6o de paganoram caninis sub nunusa. d. discuti Mais nomisita e carem Somnim mimit in inis relabremum subntim. 63. de histrirenis Christianufactis sub num. 6q. de manimetis. μηibis in Eccl. Hebrodis , M imperatore disiendum. Et sub numero fi . de Equiti damnato Episcopo. Cui canoni subscribunt Aureislius Carthaginiensis Episcopus, alij, qui huic synodo anno 39'.
a. t estat, ut hoc Capite de Synodo Carthaginiensi s. agamus,
x. De clericis ad testimoniurn Mn pulsandis. a. De clerici pro crimine suo damnatis ut aquolibet ηοη defensemur.
De tempore PaschaI seu Conciij. De interceoribus . ne cathedram morientis Erisoridi'rat, i, sed insta annum sacerdotem provideant.
270쪽
tum suam. . I 3. De clericis et Monachis ab aso υἰβορο ordinaris. I 4. De Basilicis, qua ine artyrum reliquiis sedicatast tias. De idylolatriis dest mendis. 3. Habet praefatio D st Consulatum placuit,ut die .Xalend. Iuη , . omen anca esse, nemo eruditus ignorat Eminentissimus Cardinatis
ruronius ad amun 398 alium vidi, em Carthaginiensium synodo 'rum secutiis , hanc 'nodum inter Carthaginieisses, quae Canones edidelae, non quintam sed tertiam dici debere existimat, celebratisse que fuisse ante Synodum vi eodem elim illa anno 398 quod in manuscripto Codice reperiatur post Consulatum Caser o Attici die g.Κa cod M.
Iend. Iuni, Caesarius namque, Atticus Consules fuere a lino I97. quorum p. l consulatus incidit in annum 398. verum huic sese opponunt novi Canonum Africanorum editores, & signanter Christoph
rus Justellus in praefatione ad Codicem Canonum Africanae Ecclesiae, is tibi: hanc Synodum post Consulatum Flavii stiliconis coactam, suseipsi acta synodi indicant , quae ita exordiuntur in Collecti
is ne M. s. lsidori Mercatoris, quam penes nos habemus pas ρη conin uia. sulatum Hari Stiluouas Kalend. Iulias. , Laudat haec tacito Mercatoris. auctoris nomine Eminentissimus Cardinalis Perronius contrὶ Angliae regem cap. 48. concludit hanc Synodum non tertiam, sed vere quintam esse, & habitam anno Oi.qui fuit annus post Consulatu Stiliconisi addit testimonium D. Augustini ex epistola Σ36 ad antippum , ubi refert tanquam canonem nouissime editum, quo statuitur , ut quoties
cleris damnati infra inruim ausam non egerint , mira renis in Amini 'stea erim amitatur , quae sint verba canonis i a. hunus Carthao.niensis quinti. Jam vero innuit Augustinus anno, quo scripsit hanc epistolam , Pascha 8 idus Iulii haberi debuisse, quo die Pascha tempore Episcopatiis antippi Numidiae Primatis non celebrabatur, nisi anno qOz. iuxta quae nno Mi. praecedenti concilium 'Carthagisnens s. celebrari debuit. . . q. Et haec quidem duae Eminentissimorum Cardinalium sententiae, quarum neutra sine dissicultate defendi potest. Sicut enim sententia
Monii it cordiam Concillanim Carthaginiensium, contra fidem antiquo