Disputatio academica de Amoso

발행: 1828년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

ANNUENTE SUMMO NUMINE, EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

AMPLISSIMI SENATUS ACADEMICI CONSENSU

NOBILUSIMAE FACULTATIS THEOLOGI E DECRETO,

PUBLICO AC SOLENNI EXAMINI SUBMI T

IN AUDITORIO NAJORI.

LUGDUNI BATAVORUM,

Aeademiae Typographos,ri Dcccxx VIII.

5쪽

a C. ,

6쪽

CARISSIMAE

8쪽

F I RO DOCTISSIMO

psan in earum rerum eo lationem meidere nolebant, quae in illi in oeminam prorsus non eonveniant qua uerae Ea suscipere, impium, quin nefas esse dum. Tanta benevolentia, lamque insigni pietate me filium Mevit, et perpetuo amplexa est, ut Matris, insania mih ereptae virem non tantum explaverit, sed in omnibus quiu eumque negotiis mihi sere annos mitia illatam , qua gravior nulla profecto mihi umquam aeeidere potuit. Tu temporis etiam orbatus sum Patre optimo erius memoriam anete et religiose ex are, infiniis, quid vere paterna benelleia, paterea monita, linque forenta minis molere, meredibilem mihi semper voluptatem ereat. Neque umquam hae statis reminueor, num qu m, ut Par est, tamve et eo et exis . O virum ea mina muralemisset selieitate.q in ilIi gaudent, quorum Parentum viis ad extremam usque seneetatem producitur quihusiste hoe insuper benMeiam eoaeeditur, ut aliquam fialtem, quale meumque tandem pro hisee Parentum amoris testimoniis gratiam ua et habere, et referre o inti Quam e illo tempore in amixein Moes ista demissimi Paula, non opus est, ut Tibii Me vero reseere nequeo, illam me dolore sere raeturam fuisse, nisi Mater ab tera miti superfuisset. Hune enim dolorem Hare mitigavit et ardens quo emper statvo, Illius deSiderium, semper quoque, quantis potuit, lenire et restituere studuit. Hae vero saepenumero eogitanti mihi simul ultro in animam reeurris, is amant s. iamel Nam non modo me diseipulum olim inevisti, ut si solent, qui optimi magistri non modo ut usi quia suis alumnis exquisitam Metrinam tradunt, et ensibus eo imhuunt, sed et plura rasi aerepta refero Te is sum et uto etiam nune monitore, vitae dure, integro a eo ad me audiendum, et e-- solamium, mihi sueeurrendum, et auxiliandum paratissimo. Memini, neque uinuuam me iniui se desinam sermones, Tecum habitus, uda nihil suavius, nihil tum tua censeo.

9쪽

Qua opportunitate quoties praesentia narravi, quoties praeterii reeoluit 'ne de Iasi quando sermo fiebat, ponis. In mentem evora intue Boii Tia. Visi misi is , meis i miliarἰtati, an diaeiplinae, plus debeam, nescio. casu nimirum in eontio soliHlas, ut Ipsius eum privata, tum publiea institutione pestbiennium ruerer, quae ab omnibus, quotquot Virum eognoverunt, eleganter eruditum. et vero tuo antiituitalia sensu imbutu in semper et numquam glans, Hebrari solet ut, quod exinde non maiores metus ipse pereeperim, vehementer diaeam. eam uentes audivi, iueundissimam vitae partem tempore, in e ruta praebere innumera quiuus si studia indefessa aeredant, delieus exἔmias eam nullis alus voluptatibus omparandas, hae aetate perripi. Eventus me non sesellit Stadiorum ardor, a Te, reliquisque PraeeePtoribus exestatus viam in Ivit et esseest, ut iis esse;plinis, quas antea amare didioram, aliquam pro meis viribus operam impenderem. Diae eoniunctissimorum Amicorum consoriia, suavia viso vitam non tantum, ut solet, iue--

quoque amorem foverunt, auxeont, laevarunt.

Quo quum commemoro, Praereptores, quibus tum in Literarum, tum in ThooIoelao studiis usus sum, Impr Is elebrari merentur qui uiuam qualesque stat , Ibi referre, snpervaeaneuni est. Sunt illi Tibi notissim; neque saeue quemquam, vel medioestinaedoetum latent Iara illa Nomina, quae singula disriplinis, quas tuentur, exitiam svnt ornamentum, a Leidens Λeademiae nostraeque Patriae insigne reus afferunt. Quid Tibi repotam beneseia ab Iliis In me ollata, auxilia, quibus studia uvarunt, aliaque id generis permulta Saeptus enim hae Te eum Ommunicari, omniumqne Theolosqxe. ne reliquos nominem, Prosessorum, et arissimi Promotoris, alaCularem heiacvitatem L

nullos, qv ex setiolis, in quanis Graeeorum et nomanorum serἰpis expiliantur ad

est, ut ho tempore et in hae eadem; istiusmodi gravia,ἰniae Doetrinae tractanda ea tio obtineat, ut illi, qui Literis humanioribus penitus imbuli sunt, Ipsi totos se ei te dere non dubitetis, eum probe setant, librorum, ex quibus illae metrinae petendae sunt. explIeationem Literarum studio revera esse eeensendain. Allisuntur dii, et tamquam sponto invitantur ad libros eos legendos, diurnaque manu terendos, quotquot in I oratii, ita Summa, eholas ventitant. Neque aliter fieri potest, quin in me tanta tam e eondita tamque exquisita, qua praeditus est, oetrina, ursum levem reddat Asperam. quae ad germanam eorum Iibrorum interpretationem dueit, Iam planam seri et aestem, . Dum Dueem sequaris, ipse sum experius. In me .cendo te Summus stultum rip rae ipse collo vit, atque insigni avore et amἔeilia me prosequens, nulli pepereit -- visis ut ad maiorem in ham diseiplina praestaritiam me addueeret ' rixit Deus, ut

10쪽

Someri Veneram a prinei pem , quem later Theologos sib vind eavit, loeunt quam diuti Theologἔae, de qua dixi, pars eurum. ., tum e mehe Cod interpretatione eontinetur. Utriusqn voluminis irae alio tam aret vineulo eonnexa aest, ut, nisi illud eum lineo iungatur, malis in Iebr. Cod. ex . . . illustranda impedita maneant Hebraei

vero neglectis. . . minime expliear possIL Optimi quique horum Iiurorum Interpre-- hoe suo Us exemplo eomprobarunt, in his cl. --iua, qui diseipulis suis illud oon.

inuo ineuleare, et datis speeiminibus ostendere solet. Itaque iurulligitur, quantopere matulandum ηἱ nostra Reademiae, quam duo Celeberrimi Linguarum orientali limon l. vii a nant. Alter eorum Palmitis, eum in Tuo, et in meo animo Ioeum tenet, ut de Eoeogitantes ne loquentes nobis uinquam Satis hidulgeam 1 sive ina iam re uiatm1 ---t, quam ubique adeptus est, sive ipsum Visum in uua quotidiana elegani, in mentem revocamus. Ille omnἰ mea erte laude tanto superior est, quanto praeclarius Ipse sibi monumentum a seriplis suis rondidit. Ipsi si quos ego in ebr. Cod explieatione, aliisque diseiplinis, quibus publicum Con- ei natorem instruetum esse oportet, progressus seeerim, ilIoa, inquam, huie Hustri viro, quem audivisse euiusque et publiea et privata institutione usum esse omnes annummant. Et ego quantum ei debeam graius recor e dubius,ntea maia milii profuerit, benignitasne tua et eoiisuetudo familiaria, an doetrina elegan et Mendi ratio, quam, si quam aliam, Veterea sine dubio Birineti dixisseut. Sunt fortasse, qua iuvenem , narrantem se talia a Praeeeploritata beneseia areepis . inanem gloriolam laetare, eontendant. Atiamen hae quam vera sint, Ipse ognovisti. Quae eum saepius oeum ommuniearem, ab Hamaltero, uim inter Doctorea Viro, non ineipere non potui. Tum mihi deerant, et nune etiam desuui verba, quibus instignem, quam mihi erudiendo impendit, operam, ut par est, elebrem quae qualis et quanta sit, a nemine, nisi ipsius diseipulo exedi potest. Cui vero hae sortuna meit heatissima', quae, quo longavariti Ipsius diaeiplina versaris.1 Nostrates, exterae etiam Nationes, VIPum D in Min

propagatis. ognoverunt: at tantum gloriam, quam Elia paravit, noverunt inlaam vero laudem, quam a suis alumnia in tuae, non noverunt. Quod qui Persentiaeere eupiunt, hane urbem ut adeant, quaeso Virum publiel et privatim doeentem audiant, eum Iulue mi rem aliis desperata expedientem, omnibus omniare pondentem Misentur immensam doetrinae opiam, suntis instar perennis fluentem, Ineredibilem memoriam, meruiuiruti aeut uinque ingeritum. Quid i illi a Quadiseiplinam transeant quod quum sererint, ipsi experientur, quia metore, quantoque Aruleo diseipuli Blo utantur et mihi quoque uti contigerit.

SEARCH

MENU NAVIGATION