Disputatio academica de Amoso

31쪽

- 18 Quibus omnibus bene perpensis, Verosimillimum est, Amosum 7 16 die ora voia

luisse pastor ego sum, et ve misi Ueram i endeno, fruet ια, leti e Meidendo, letum quaero. Hac ratione tum cibum, quo uti soleret, tum operam, in qua interdum occupatus fuerit, exposuit, Ptumque responsum dedit Amaziae, inius oratio haud dubie lautiorem idundi rationem signisicabat. Quae ea ita sint, nemo Prophetam ditioribus hominibus annumeret. Ae merito talem descripserunt eum HieronJmm Cyillus Mo. Theodoretus, alii. ita ipsius eonditionem adumbranie aa . Nonnulli, ex recentioribus, consentientes eu non fuisse potentem Peeorum dominum, assimaruut non tantum, eum aliis inserviisse, sed sortem etiam ipsius, inmquam ilissimam depinxerunt. Quid ejus rei sit, non certo constat. Fieri potest, ut ditioris cuiusdam Iudaei pecoribus praepositus fuerit, vel quod . D. Michaelis, eael, abn alii voluerunt, ut parvam patris gregem filius Orientalium more, duxerit. Verum incerta mittimus. Hoc caveamus modo, ne eum, qualicunque ita conditione usus suerit, eum sedibus istis tenuibusque conseramus homunculis, quales pastores hodierni vulgo hahentur, qui raro saltem reliquis ominibus excellunt. Tariusque etiam eruditions

Ut ampla sui disputatio de Amos genere, vitae conditione a vietu, in breviseri sequens de eius sortis vicissitudinibus, quae in Cod Hebr. traduntur, narratio. Paue enim de iis, quod valde dolendum est, ibidem nobiscum ommunicata sunt, eaque omni libro Amos continentur. At quaenam sint videamus. Quae postquam explieuerimus, nonnulla, de quibus hic disputandi locus est, adjiciemus. Amosus, avidis instar, pastorum more, tractus, Pascuis excellentes, pervagari solebat. Mores ejus, indolos, sermo, universa denique eum agendi tum dicendi ratio indicia ostendunt illius vitae generis, ut a iuventute assuetus fuit. Quod si, iis praesertim in regionibus, aliquam vim habet ad ingenium excolendum, elatioresque sensus in hominum animis excitandos, hanc vim atque essicacitatem In eo se-Ilcissimo exercuit, et egregias quasque saeuitates, menti inditas, seminum instar so

vit, explicuit, propulit. Non enim ingenti eruditione erat praeditus. Abhorret illa

32쪽

Uerumque ab Hebraeorum ingenio, eique aetati saltem prorsus ineuntis est. Quidquid enim eruditionis nomine ornent Lichh. Iul. III. g. 567ὶ hoc tantum demonstrat, eum non otiosum, nec socordem rerum, tunc temporis in patria et alibi gestarum, testem suisse. Non tantum nomine erat Iudaeus, neque solis ritibus peraeus. sacram proavorum eligionem absolutam esse putabat Patriae flagrabat amor et Ie-

hovae cultorem se praestabat optimum ejusdemque vindicem acerrimum. Populi aut historiam bene eallobat, splendidam avidis Salomonis aetatem noverat, sed simul mavissimas illas tempestates, quas toleraverati Menti alto infixa manebat miserais gentis dilaceratio, cujus detrimenta ipsis oculis ornebat, quaeque in dies e mulari, subinde uisu ad eum ruina exserebatur. Idolorum cultus, quem viderat, Perniciosissima ipsi erat resp. pestis, prorsus eontraria egi Mosaicae, euius scientia erat imbutus, quam ex scriptis, antiquiiste venerandis, repetierat, et toto animo amaro didicerat istum cultum aestus adspicere non poterat, nisi civitatis interitum Properare vellet.

De Amos iuventuto nihil scripto mandatum est. Opinatus est eget. praes in Amos. eum semet ipsum erudirisso coniecit Berinoldius Ein p. 161 seq. eum iuvenem in meliorem conditionem fuisse translatum, qua dam frueretur, hominum eruditiorum institution usus suerit. Non improbabilo est, eum Hierosolvma The-ho haud proees emota, Iiquoties adiisse, sive ad sesin celebranda, sive ad res qualescumque tandem persiciendas. Qua opportunitate, quid ipsi contigerit, et quibusnam viris obviam factus sit, certo dici nequit. Aequiescamus potius ipsius diaetis, qua hoe saltem consimant, eum in Scholis Prophetarum non edoctum suis.

Causam, quae eum permoverit ad Prophetae munus suscipiendum, ipso brevissime si explicuit Cyt 5. De sumsit ma Iehονα ab ovibus, quibu pascendia intentus eram. Quod quomodo iactum sit, non exposuit. Uberior ejus re deseripit a sobria et parca ejus dieendi rationes horret, et magis convenit Iesajae, eleganter et sub limo vocationem suam describenti Ies. . , et Ieremiae, qui eum suo modo εe--.tus est cap. I. . Datilius cetia P. 1 i. seqq. , C Iustius es 4. F. et summus NiemeDrus Karaliterkunde IV. aderat. p. 631 sqq. suspicantur, mosum, grarissimam aetatis suae eorruptelam animo volventem, vehementi servore subito eorreptum suisse ad vitia ista perstringenda. Quum vero illa loquendi formula, quame- σα hraei

33쪽

- 20 hrae omnia Iebovae tribuunt, tam lato pateat, dissicile est semper definire, quid

solito rerum eura aeciderit, an vero singulari agendi ratione a Deo esseeium sita omnes , utrameamque sententiam amplectentur, sine dubio alatim eon dent, Deum euneta gubernare, et Peculiarem Hebraeorum euram egisse. Iam cum salsorum Prophetarum , quos merito perstringit Michas. 5 cap. numerus tantus suerit inosi

aetate, quid mirum, si plerique Prophetae, qualicunque tandem modo a Ieti ova instigati sint ad ultum ipsius aerius tuendam Quo facto, summo iure Prosessistunt, se a Iebova missos fuisse. Accedit alia causa, quare, summa moderante Providentia, hoe munus Amos mandatum sit. Ordo Prophetarum, Inter Israelitas oraecipue, non maximi habebatur, V. o. regnanto Aebilo I Reg. 220 Prophetae, cum vietu, tum vestitu a reliquis civibus distincti, facile dignoscebantur, saepiusque -- arae, oram populo orationem habentes, vix vel ne vix quidem audiebantur. xspectandum ergo orat, sore ut Populus lubentius aures praeberet viro, nullam Pr phetae speciem ostendens idquo eo etiam magis, quod locus, in quo prodiit, fuit Bethel, ubi peregrinus erat. Eiusmodi enim adventus et oratio, homines, novi Tebus inhiantes, allicero solent. Eichia ini. s. 566. an loten Bybel. IX D. p. 2207. Nonmilli ex veteribus interpretibus eontenderunt, eum primum inter pastores docuisse, deinde ad Israelitas a contulisse Cyrillus Alexandrinus in praes ad Am sum suam pionem hae ration proposuit μειδη - ἡ ἀγαθός. καὶ πισου MIM ἐργάτM , τὸ της προφητείας εὐθύς κατεπλο πιι ανιυμ , καὶ προεφέπευεν οὐκ D τοῖς Ηροσολυμοις - ' ἐν in τοῖς ἐπ τῶ παπιθις is ἀρχαῖς τῶν Diso G αυτου Miameo πινος φροντισμάτων εἶτα καὶ εἰς αὐτην ψιώμνο των miιAn. Theodoretus cap. I. duplici Graee Codicis sui errore de ptus, ni ειν inqvit, se ae ra1ς ώς - δεκουὲ δρμωμνα- τῆ Καριαθιαρεὶμ τῆς Ha ἀποκαλυψγιος ἔτυχε, κανω προσιτάχ', σῆς μυ-λη τοὐς λόγου ποιεῖσθαι Ua Utrum hactenelus Ovid. Car . Introd. III. p. is , Perhibens, Emosum non tantum n regno Israelia, sed etiam inte Iudaeo vaticinatum esse , hanc sententiam probaverit , an potius ad tempus remoti a.

respexerit, non manifesto apparet.

Belieiis Iudaeae uaelibus in regnum in tribuum s e tulit, quo quanam o Portu uitate factum su, conjiei inritum potest Beriholdius aini. II p. 16ia. Mis-Picatur ve amicorum, vel samiliarium ausam eum impulisse, ut Patria relicis, uorouciscaretur. Fieri potest, ut pace vigenis, eum gregibus fines regni transgresβus

34쪽

fuerit, quo facto brevi Bethel et pervenerit vid. I. a). st etiam quaestio, saeptias

agitata, utrum Vates, Postquam Prophetae munere sanetus est, vitam pastoralem missam secerit, ne ne Ribera in Proph. min. p. ai5ὶ Eum oe non fecisse di-eeres ex Ara. 7 16. Quod tamen, cum ex coli. aeq. versu, dubium videatur, non urgemus; et hane quaestionem, utpote minus gravem, cujusque iudicio relinquimus. Tempus, Per quod inter Israelitas versatus sit, ab aliis longius ab aliis brevius fuisse statuitur. Fuerunt qui ex libro ipso demonstrarent, eam non Perpetuo Bethelemansisse, sed terram Israelis peragrasse. Itaque oratio, quae eap. 6 2-5. Eicbh ubeedio Proph. Got 1816. I h. p. 61. et cap. 6 continetur, Samariae; eap. sto'. aeqq. non in urbe, sed in agro, festi, messiacie ora celebrati, o Portunitate, iis habita esso videtur vid. Berth. l. L p. 1619 seq.' Saltem si quid ex satis accura- in rerum Israelitarum notitia, quam se habuisse nonnumquam ostendit, possit esti ei, non improbabile est, eum diutius, quam vulgo creditur, in hoo regno commoratum fuisse, quamvis concedendum est, eum, fama ad ipsum Perlata, Plerarumque rerum cercorem seri potuisse. Quidquid assumatur, hoe consint, eum Bethele, est fortasse occasione, coram Populo lationem habuisse. Tunc temporis uexobeata II auspiciis, ultus Vitulorum sorabat, et summa huius urbis in regno Israelis erat dignitas. Vocatur enim Sacrarium regis et domu i erit c t 3. . Rox es in iste festo adstat alisquin enim axtemplo eum adire non potuissent, cytoo . Hae re Propheta sorte permotus suit, ut disertam regia saceret mentionem 7 s). In hae nobilissima urbe, messium inter splendidum sacrorum apparatum, in ipso ortasse templi atris, Prodiit Amosus. Locus, in quo morabatum turba, quam oculis ipse cernebat cultus uesartas, euneta, ipsi

in mentem revocabant, sanctum illiud Hierosolrmorum emplum, veneranda agmina, Iehovam suavibus illus carminibus latulantia, sacra divina, et antiquitate sanetis. Suc- euriunt ipsi pericula, alamitates , interitus, quae Israelitis imminebant, eaque perpendens . eum aliae cogitationes adiis succederent, subito verba facit, qnereIas emfundit, perniciemque minime vitandaui annuntiata PopuIus congregatus ipsum Io-

qui sinit et auditi Mi sollicitantur timentque rident alii et murmurant. aud mulium abest, quin seditio oriatum Fama ad Pontisicem 25 desertur. Regem rei certiorem reddi Prodit, deinde loquitur, in Aruosum invenitur Vates divinus, falsa eriminatione audiis cognitisque irati Amaaia contumeliis, digestau suae eon- --

35쪽

venienter respondit, et bene perspiciens, se non amplius iis hominibus prodesse posse, neque eo in Io: e mauere, sapienti consilio regnum reliquit, et in patriain suam se recepitas. 5.

Traditio de morte Amosia IIae sunt, quae M. Hebri de Amos sortis vicissitudinibus Oeest. Reliqua

quae do iis narrantur, traditionis auctoritate nituntur. Ex quibus ea, quae ad mortis ipsius genus pertinent, omnium maximes plorari merentur non, quoniam magni sunt pretii, sed quia ad antiquitatis ingenium cognoscendum, traditionumque originem et propagationem investigandas, magnas asserunt utilitates. Disputationi ut heno decurrat, et simul quam brevissimo absolvatur, ea quae veteres do Amori

morte tradiderunt, inseramus.

Aliorum Prophetarum infelix sui vitae sors, aliorum miserrimus exitus. Novimus ex scriptis, quae Ieremiae nomen Pra se serunt, quot quantasque dissicultates hie perpetuo pertoleraverit; quibusnam angustiis interdum Pressus sit, quales contumelias injuriasque saepius perduraverit Zacharias Ioiada filius, in templi atrio Iapi-

dibus obrutus , truculentam mortem subierat a Chri Ar I . Manasse insontium sanguine Hierosolyma Polluerat, quorum numero quin Prophetae annumerandi sine, nou dabitandum esse videtur Reg. 21 16 coli. I Io Iudaeis euentioribuaist facinora alte menti inhaerebant Christi aetate ab iis abhorruerunt, eaque ma me detestati sunt Matth a r So', qui etiam Prophetarum occisorum numerum , et gravissima e-- supplicia mirum in modum tunc temporis exaggerarunt, ut di-sorio liquet ex relatione ebr. IV 5 - 59. Quid ergo acilius, quam eiusmodi mortem etiam Amos tribuere, cujus singendae, ipsius repulsa aptam occasionem praebebat. Judaei, licet istam atrocitatem aversantes, Patribus tamen non meliores orant. Omnis generis molestiis Iesum, ejusque Apostolos circumvenire, iisquo insidias struu-xe perpetuas, ae mala quaecunque acerba parare, semper et ubique maximo eum studio onabantur. Quibus si addamus, mortem nefariam scelestissimamque Servatori illatam Stephanum lapidibus obrutum, Iacobum gladio caesum, alia, ausa est in promtu quare querelas de intersecus Prophetis toties repetantur Matth. 23 57. Apoes

36쪽

Prophetae eum Apostolis aetnen edere singantur de Romae interitu, quae siero, Imorem instar Legatorum Divinorum sanguine ontaminata erat Apoc. 13 sto . Christiani, quae a Iudaeis traditione acceperant, recolentes, quaeque ipsi vel experti erant, vel viderant, animo volventes, summo honore vi ros illos prosequebantur, eorumque memoriam non seriare non Potuerunt.

Magna illis viris habita reverentia, et gravis, quem ex duae eorum oris acceperint, dolo originem dederunt sepulcris, quae lixisti aetate summopere curabant,c Matth α3 us . Non minus sui Christianorum studium memoriae eum antiquorum, tum recentiorum doctoram colendae quod cum in dies augeretur, in dies etiam majori cum religdino ipsormn epulcra prosequebantur , Ita ut Hieronymi aetate magni quid de religione meruisse eenseretur is, qui eiusmodi monumenta conde-xet, vel condita investigaret, saepiusque adireti mutusmodi temporibus fieri aliter non potuit, qui lihellus, qui de singulorum sepulcris exponeret, omnibus gratissimus esset qualem olim exstitisse suspicari lienisset, etiamsi non ad nostram Pervenisset notitiam. At talis etiam nunc superest.

Librum intelligo de Ditis Propbetarum, cujus hoe eonsilium fuisse, eriusque vitae inscriptio 343ἱο - καὶ που κεῖται dubitare nota sinit Liber illo adjicitur operibus

Epiphanii, et a nonnullis eidem tribuitur. Alii alium auctorem suspicantu i in his Peruvius, existimans hunc esse ψευδεπυρας Pro ter excenta mendaciorum nugas, quibus eat 'inraua praes ad Tom. II. Perum Epiph ossi laudo. Quae ratio neruinum me, nisi qui piphani meduli tum isti et, quique ut et, is Jesu scelerusis foetus, eclaria sua Placitis Hucina , maj ein, quam par est, Patribus auctoritatori conceda. movebiit, ut alium seripi e quaerat. Quin ipsi Ithron nulla antiquitatis vestigia insunt , quae, si datur occasio, alibi exponi merentur.

Hoc tamen constat, scriptorem suis3 Christianum, ut ipse, laudatis in vita Sime vis, et Iohannis Baptistae . . locis, manifesto dolarat. Liber, quis tandem auctor suerit, a multis lectus et saepius descriptus est. Mag-nns exemplorum numerus causa fuit, quare passim tam misere corruptus, et subinde novis traditionibus auctus sit. Quod quum iu Patrum scriptis universo animadvertatur, tu ejusmodi libello eo minus mirandum est. Talem Collicem ita eorruptam ei auctum secuti esse videntur auctorea duorum codicum, quibus in edendis Theo

37쪽

doret operibus, usus est Schulatus Codiei nimirum Augustani et Florentini, quo-xum ille seeuto nono vel decimo exaratus esse dicitur, et bene distinguendus est a Codie Aug. ex quo ad ed laud. libri de Vit. Proph. variantes Eetiones notatas inti In illis Codd. argumento libri cuiusque nonnulla adiecta sunt, quae Propheta vitam paucis absolvunt mmabakuko tamen nihil reserunt. Quod si factum sit, quoniam locus non supererat, suspicio oritur, ea ab aliena manu his Codd. inserta esse, euius rei Schulatus nullium fecit mentionem. Dissentiunt praeterea illi μα- numquam, attamen in rebus minoribus Codex A. interdum ampliores, quam Cod. F. traditione profert v. c. de Iona. Parvam Herumque est discrimen hos inter et ea quae in libello de vitis Proph. reperiuntur. Alia tameti in bis Codd. in cominpendium redacta, alia huius explicata sunt CR Oa, quae de Zephania Haggaeo, Zainaria et Malaclita traduntur bi quae via librarii ipsi adscripserunt, vel potius ex exemplo suo desumseruti Additae sunt etiam iis Codd. nominum Propriorum cuiusque rubetae explicationes 4. S. , aliaque haud pauca, quae cuique collationem instituenti, statim in oculos incurrunti

Quam parum dissentiant Codd. laud. a libello, de quo diximus, manifesto apparet ex iis, quae de Linoso perbibent, et speciminis Ioco adseripsimus. Narrauondi hoc libro solenta more praemissa p. inscripuo i βis του ἀμας, προ του, καὶ που Misai. Cod. x et F. 'μως ὁ προφή ra1 ολος μήθη- δεκουὲ ἐν γῆ Ἀμὰ ς ἔν ἐκ θικουὲ καὶ Αρ -

σεβουλιν' ἔστι δἐ πατὴρ Dali του προφήτου Ἀρια συχνως αὐτον συμπανέσας δεος ἀνεῖλεν

των δυο δαμαλων τῶν χρυσων Καὶ - ἐμπνέων ὐ- νεν καὶ ἐτάφιιώκει. . εις την γῆν αυτου, καὶ ἀπέθανεν, καὶ Daς, ἐκεIμυ τῶν πατέρων υτ υ. Ad

38쪽

- 25 -

Admodum dissi ede est iustum da singniis traditionibus Iudicium ferre. In univerosum observari potest, veterea imprimis studuisse, cujusque Prophaeis tribu aeeu rate reserie Sic v. c. ortum Michae ex Ephraimo Joelis ex Rubeno, Obadiae extirhe, Si emo, Malachiae ex Sebulone repetunt. Tribus Simeonis praecipua magnas partes agit, eui annumerant 1 Nahumus, ahahuhua, Zephanias. . Quin etiam iis iuIoeis, tibi in libro de vitis Proph. patria nulla sit mentio, hae additur in codd. et F. In his enim aggaeus, Zacharias, Malachias Levi a suisse traduntur. Nonnullae traditiones antiquitatis notam prae se serunt in quibus est traditio, quis refert, Nahumum ea urbs, et 'κ eram Iordanem alis, oriundum esse ma ni is euin hujus nominis urbes antiquitus sessis videntur altera, in. Galilaea, quae Epiphani aetate supererat, euiusque Hieronmus, ejus aequalis, mentionem injecit. Altera trans fluvium, quae, quia tune sorte in oblivionem abierat, ab hoe non e-- memoratur. Haud pauca certe ex antiquiore Iudaeorum tradicone sunt recepta, quare multari quae h. l. leguntur, ab Hieronmo iis tribuuntur. In his narratio do IIa Iulo, ad Danielem tionibus cinetum, cum prandia misso Hieron in praes. ad Hahah.). Micbas, Amos aequalis eum altero Micha, qui Achab tempore vixit. eonfunditur viter ad Mieh. et phllosophie de Geschielite oder liber die radition, Francos. 13ar. p. Iro . Pleraque tamen deinde ambristianis aueta et exornata esse videntur, Iudaeorum moro quibus nihi magIs placebat. Diibites igitur, variis lxa ditionibus de Obadia. Iona, deha , allis, eum apud Hieri, tum apud Epiph perlectis, utrum ea, quae addita sunt, Christianis, an potius Iudaei tribuenda sint uteronymum librum Εpἰph novisse, ea illius se tiplis, quantum scio, non apparet. Illa, quae de Amos morio traduntur, sine dubio ex eodem sonte repetita sunt. Judaei enim tradunt eum ablata, flio Amaxiae, baculo interfectum esse, quod Lutherus minus prudente re pit. Alii serunt, eum elao iubente Ierobeamo, temporibus impacto, Siserae insine caesum esse Iusiimini. I. I. p. ). Hoe etiam receptum est In libro, qui Dorotheo tribuitur, quique ut auctor saepius tendit ex Epipliani multa repetiit. Imprimi tamen id egit ut ex minoribus Proiapbeus, de quibus solis exposuit, vaticinia notaret, quae ad Iesum Christum H

39쪽

Iriodorus habet uet- ea serto MMum est . Ex hora narratione, male intel- eeta, alterum vitium videtur sucose, quod ipsi eum Judaeis, aliisque, ut dein videbimus, Christianis Scriptoribus commvno est. Amaaiam enim acerdosem cum res ejusdem 'minis confudit. Quam cum vidisset, alterum narrasse lium. 6 Amosum necasse, Ham4 Uraiam hoc see e putavit Dorotheus ille, si iu-telligatae Pseudo Dorothe aec. . medio post C. N. , plabauu see in medio)libellum, Diodorus autem Hispalensis inentiis me. VH illius sciapta cognoscere potest. Locum utriusque apponamus, quo dicta melius intelligantur iisque narrationem, quae in Martyrolosio Bomano, cuj subna marimam partem suerunt Diodori seripta, adiungamus. Dororaeus Isiodorum Martyrolamum Romanum. Hune Amasias crebro ver Amos, id est, Uuiuo Tecue in Palaestina, S. beravit. Sed tandem filius outius, quem Amasias Rex mos Propheta, quem A- eum, lavo clava tempo frequenteri plagis assecit masias sacerdos frequenter Tibus capitis Percussis, ne Novissime Ozias, illius eius, plagis asstitit, et filius eju.

ea it spirans adhuc in ter vecte per tempora transsi Osas vecte per tempora Tam suam percussus venit, o crudeli morte necavit transsi tu sui postea se post duos vero dies mox tamen semivivus evectus in ivivus in patriam deve- tuus, ibique sepultus est terram suam, Post aliquot tus , ibidem exspiravit

dies, desore nimio vulneris sepultusque est cum Patri- animam cunetantem sua 'us suis. vit sepultusque est cum Patribus suis.

in Prophelam, ut iram e dedignationem ostenderet. Traditiones piphani non raro contradicunt Hebrae codici. Quod saeptiis ex oeis, non bene intellectis, et perperam ollatis, ut vidisnus, suam originem repetit. . ex A. etiam illo, quo usus est Petarius, Zachariam Joasi Iudaeorum Regia aequaein eum Oeentiore Propheta permuis It I. I. II p. 49, equo omittenda sutis in hac uinatione ea, qua de Iona narramur. Verum, quaevio de uaditionibus illis

40쪽

amplior est, quam ut'. l. pertraetari possit mota inne sus Mint. Vidimns rea ipsas in iis misere interdum contortas esset qua expedire non facilius est quam vera a salsis discernere. Quod vix bene fieri potest, nisi antiquiisus ingenium eiusque indolem penitus herapecta habeamus i ceterum e veteribus, qui de Propheias egerunt, breviter exposuit Carpgorius l. l. Iu P. 8 l. . . Itaque hae de Amos morte traditio a plerisque aecepta et Ionge lateque propagata est. Quare .non miramur Ecclesiam Romanem, eum inter Martyres collocasse tu Mart3rologio, eique eonsecrasse diem 31 Maurui. Inn nullis tamen ejus libri exemplis nomen Amos reticetur vid. IIarenb. I. I. introd. p. 43 . Graeci alium diem ipsi dederunt 15 mensis Junii Harenberg. I. l. p. tax Eusebius et Hieronymus xe vunt, eius sepulcrum ipsorum aetate adhue Theho a eommonstratam suisse. Hoe,li diando etiam narrarunt Itinera rit, qui Manndreudo I by ab aeeolis, ut commmemorat, accepit, illud sae in vico, monti imposito ap. Harenberg. l. I. p. 73 coli.

Veritarem hui s uacillanus alii in dubium, axunt nega II. Quibus eo lumhentius assentimis, quo probabilio eiusdem est origo, quoque magis repugnat haec euin indiciis, quas lilaeo Ainem insunt. Quae em Meurate eonserantur et dijudi- nuir, demons trant, eum dia etiam post raditum ex regno Israelis vixisse. Ut vero hanc quaestionem xiis pertractemus, primo ridendum est, quo tompore Pro phein munere fungi e perlu

Tempus desinitur, quo Primum in publicum Prodieris.

Εκ ap. 7 hoo confrat, Amosum, regnante Ierobeam II, Bethele Prophetae instario publieain maius o. Quod uuam tum primum Reexit, ne ne dubitatur quod tamen non veros do est. Aegrae moerium est, quando hoe Bethel saetum sit. Iti-quirendum ergo resint, quonam tempore Prophetae mons adieriti. Faemu inter antiquiores qui statuerent, Amosum, regnante Amagia iam vati--e natum fuisse. In his Bar Hebraeus, et qui ex eodem atque hie sonis hausisse videtur, Imacinus π Quo inspeeto, huius traditionis origo est in prorat Erro nimirum ex Amagiae Meerdotis eum Rege Iudaeorum permutatione sine dubio ais derivandus cos. s.', minime vero hae traditi, aliquam acoepit auctoriistem, Dis cuin