De capella regis utriusque Siciliæ et aliorum principum liber unus auctore Josepho Carafa c.r

발행: 1749년

분량: 533페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

torii. Nonnulli etiam memorantur Ca'llani Regum primae 3 Dynastis, quos Oratorio Palatino mancipatos sui sta conjicere licet. Monachus Inculismeniis cui testis est Bignonius lib. i. e. a 30 scribit Inculis num Episcopatum datum a Clodovam Apionio Capellano suo. Aiglibertus Episcopus Cenomanensis, qui floruit regnante Childerico, Archicapellanus dicitur in ejus achis. Cangius in Glossario laudat Beribarium sub Clotario, dc Rieulphum sub Dagoberto Archicapellanos . Denique Gregorius Turonensis lib. 8. Histi cap. 29. memorat Clericos Fre degundae Reginae: & Gregorius M. lib. 9. ep. I ao. Syagrium Episcopum indicat addictum obsequio Brunechildis Reginae. Praeterea certum est,Reges Francorum primae stirpis in Palatio suo servasse S. Martini Reliquias, quas in bellicis expeditionibus secum deferebant, & ad quas sacramenta fidelitatis persolvebantur. Id enim constat ex laudatis Placitis Theodorici, &Childeberti, & ex formulis Marculphi. Servabantur etiam in eorum Palatio aliae Sanctorum Reliquiae. Meminit namque Marculphus in quadam formula lib. I. cap. U. Reliquiarum , quas Rex varias in Provincias deportari faciebat,ut ad eas prinstarentur sacramenta fidei , quae tibi, filioque deberentur. Et Petratius libit. de Orat. Reg. Gall. cap. q. S. & o. probat in more suisse apud Francorum Reges Merovingiae stirpis , Sa ctorum Reliquias domi suae custodire , easque deserre culia hostibus congressuros; atque ita factum a Cliaovaeo I. , Child berto I., Clinario I., aliisque. Iam vero ex hac religione erga Sanctorum Reliquias , causa etiam emergebat habendi Oratorium , & coetum Clericorum , qui divina Ossicia persolveret. Nam selemne suit Ueteribus, ut ubi Sanctorum praesertim Martyrum , quiescerent Reliquiae , ibi secra peragerentur. Hi ne nedum deputabantur Custodes Martyrum , & Monumentorum ; sed & ordinabantur Clerici , qui ibi sacris operarentur . Quod ipsum indicat Concilium Chalcedonense can. 6 vetans aliquem ordinari , nisi in Ecclesia civitatis , pagi, aut in Martyrio , aut in Monasterio . Concilium Aurelianense II. can. I 3. hos eossiem vocat Martyrarios. Et a Concilio Epaonensi can. 23. expresse statutum est, non esse collocandas Martyrum Reliquias in Oratoriis , nisi Clerici depu-

32쪽

tarentur cineribus Mallendi frequenna famulentur

U. A Capa illa S. Martini Turonensis, quam in oratorio Palatino asservatam, Sin castris delatam innuimus, Oratoria dici caeperunt Capellae : ut in Placito Childeberti apud Mabillonium, Oratorium Regis nuncupatur Capella S. Martini . Hanc huius vocis etymologiam tradit Monachus Sangallensis lib. I .de vita Caroli Magni, ubi ait: De pauperibus supradictis quemdam optimum dictatorem riptorem in Capellam suam os umbΘ, quo nomine Francorum Reges propter Capam S. Martini, quam ad bella portabant, Sancta sua appellare solebant. Emadem assignat Ualafridus Strabo de Reb. Eccles cap. 3 I. Dicti sunt imitur Capellani a Capa B. Martini , quam Reges Franco in is adjutorium iactoriae inpraeliis solebant secum habere. Eadem est sententia Honorii in Gemma

animae cap. I 28. , & in sermone de S. Martino: cui subscribunt Baronius, Cangius, Thomassinus, Mabillonius, aliique. Neque audiendusJoannes Pilesiacus scribens in queri Eccl. Gallic. Graecam esse illius vocis originem, quae concavitatem denotat : cum inauditam esse eam vocem apud Graecos , Ioannes Meursus testetur. Pariter rejiciendae sunt interpretationes Glossctographi, qui in cap. de Consecr. Dist. a. dictam putat Capellam, quod caprarum pellibus tabernacula tegerentur ῆ & eorum , qui ejusdem dictionis originem accerserunt a verbo Capio. Itaque Capellae vocabulum primo occurrit in Marculpho, qui medio siculo septimo floruit, lib. I. sermul. cap. 38. ubi refert, Francorum Proceres juras e

manu posita in Palatio syper Capellam Domini Martini. Hic Capellae vox Reliquias ipsas denotat: uti & in Charta quadam

edita a Mabillonio lib. de re. Dipl. ubi Theodoricus Rex anno 68 o. ait: Sua mano .... in Oratorio nostro super Capella d mni Martini, ubi reliqua Sacramentapercurribant, hau debirent conjurare. At in altera Charta Childeberti Regis anno 7 Io.i psum Oratorium nuncupatur Capella: Sie ab us viro Grimori fuit judicatum , uisex homenis de Verno , ex de s Latiniaeo bone fideus in Oratorio suo seu Capetis S. Martini immemorata h=meris debirent conjurare. Quid vero ea fuit D.

Martini Capa Z Non alia sane juxta Cangit sententiam in Glosi

33쪽

serio , quam illius brevis tunica. Atqui tamen Hieronymus

Bignonius in notis ad Marculphi sermulas lib. I. cap. 38. ccnset, non ullam D. Martini vellem denotari; sed Capsam, seu CapelIam , aut thecam, ubi cius recondebantur Reliquiae. In eadem est sententia Petratius lib. I. de Orat. Reg. inll. cap. I. N a. eo ductus momento, quod qui S. Martinum laudarunt Paulinus Nolanus , Severus Sulpitius , Gregorius Turonen sis, nullam illius Capae, seu tunicae mentionem injecerint: imo ex epistola quadam Theodomari Abbatis Casinensis ad Carolum M. infert Capae vocem, tunicam quamdam denotantem ab Italis, non a Francis derivatam. Haec tamen non adeo vinlida sunt, ut tangit sententiam convellant: praesertim cum Veteres Capam, non Capsam dixerint B. Martini. Quod vero hujus Capae nulla occurrat mentio apud antiquos ἱ causa es Io potuit, ut optime advertit Gallicus cap. a. q. q. , quod ea aetate nondum illud vestimenti genus Capa diceretur, quo nona, ne donari coepit Leculo septimo adolescente. Memorarunt tamen Sulpitius, & Fortunatus , brevem, hispidamque Beati Martini vestem, quae nudis brachiis, pinus solum ambiebat. ad Theodomari epistolam lib. I. Chron. Casin. cap. II. ibi serino est de Cappa, seu Cucullo Monachorum, quod vestime ti genus, totum corpus contegentis , diversum sane est a Capa, de qua agimus. Atque haec est illius dietionis Capellae origo, quo nomine deinceps omnes sacrae AEdes donatae sitnt. Quin & ipsa saera suppellex ad rem divinam faciendam dicta est Capella. Hoc sensu Carolus M. in suo testamento apud Egin-hardum, vetuit dividi Capellam suam: & hoc sensu etiam non semel userpat vocem Capellae S. Merardus Comes in suo testamento apud Cangium in Glossario . Sed & Cancellaria Prineipis dicta est Capella ; eo quod in Oratorio Palatino Archivium, Diplomata , & Regni monumenta alservarentur. Η ine in Concilio Franco retensi an. 79 . can. 3. Carolus M.

post condonata delicta Thasloni Duci Bojoriim, jussi, ut unum Diploma hujus veniae deponeretur in sacri Palatii Capella . Et de Anglia, testatur Spelmannus, Archivum Regium in Capella custiatri , quae proinde dieitur Capella Rotulorum. In Statutis Davidis II. Regis Scottae leguntur litterae, B a quae

34쪽

quae emanarunt de Capella Regis. Unde qui describendis Regiis publicisque instrumentis addicebantur, Capellani olim a diebant . Denique illud notandum est cum Petratio lib. I. cap. 8. Capellam Regis proprio & stricto sensu sumptam, non esse sacram .ssidem ipsam in loco aliquo constructam; sed coetum Clericorum, qui Regis sunt a sacris domesticis. Qua de re subicumque Rex fuerit, sive in civitate, sive in caris, domi forisque, terra marique, babet Capellam suam : quemadmodum ubi Rex , ibi Aula. VI. Regnante Carolo Magno sacrarum rerum amantissimo, &ejus stirpe, haud facile est dictu, quantum Capellata Palatina splendoris & dignitatis acceperit. ordo Romani Ομficii , quem Pipinus invexerat in Galliam, quemque Carolus M. egregie promoverat, & propagaverat, ibi potissimum vigebat . Sangallensis Monachus lib. I. de eccl. cura Caroli Magni cap. 33. ipsum exhibet, ut ducem & moderatorem cantus ecclesiastici, lectionum , & Ossiciorum , quae celebrabantur in Capella Palatii: in qua nec ullum sinebat adscribi Clericum, nisi qui & litteras sciret, & eantum. Refert idem Scriptor, quibus ille se muniret vestibus, cum noeturnis adesset ossiciis, di quanta circa ipsum esset Cleri eorum frequentia. Et Egin-hardus in illius vita testatur: Ecelesiam mane, ct vespere , item nocturnis horis, ct Sacrificia tem re, quoad eum valetudo permiserat, impigre frequentastat. Hinc Palatina Ecclesia, veluti omnium exemplar habebatur, ad quam se coeterae omnes consormarent, & tamquam magistram aemularentur. inare cum voluit Leo III. ut in Gallia recitaretur Symboldm more Romano, sine particula, hortatus est Misses Caroli M. ut ita in Regia Capella recitaretur, cuius exemplo se

terae Ecclesiae accomodarent. Nec una erat Francorum Regibus Capella Palatina, imo cum plura eis essent Palatia, plures quoque ipsi habuere Capellas: omnium vero famosissima dicitur a Gausredo in vita S. Bernardi, Capella Palatii Aquisgranensis, quam a Carolo M. excitatam Leo IIL eonsecraverat.

Plura de hac Capella scribit Eginhardus in vita Caroli Magni: eamque pluribus Sanctorum Reliquiis ditatam constat ex se mone Caroli de illius sundatione, quem refert Miraeus in Cod.

35쪽

liar. donaticap. II. Ibi enim ait Imperator, se Pignora Apost

orum, Martyrum, Consetarum, Virginum, ex variis Regnis , praecipue Graecorum, collegisse, atque in eam Capellam intulisse. Hujus instar, aliam inchoavit Capellam Ludovicus Pius in Theodonis-Villa, cujus meminit Continuator Regi- nonis ad an. 939. Neque enim minori erga Divina ossicia is dio assiciebatur: unde eum Davidi assimilat Theganus, aitque plus nimio indutiisse Consiliariis suis, quod psalmodiae, &lectioni totus vacaret. Et cum ad ipsum scriberet Agobardus de multis, quae imperium illius foedarent, non potuit non j stis laudibus incere studium & assiduitatem illius ad Divina OG ficia frequentanda. Successores Reges secundae & tertiae stirpis habuisse Capellas Palatinas , habuisse & Capellanos plures, qui in Aula rem divinam facerent, cui ipsi saepi sine inter rant , constat ex Petratio, toto libro de Orat. Regum Galliae. Inter eos eminuere in omni pietatis genere Robertus &S. L dovicus , quos Divina frequentasse Ossicia, noctu diuque in Capella sua; plures ad sacrum ministerium Clericos aluisse; praecipuas anni QIemnitates summa coluisse religione ', Oratorio etiam portatili usta esse ad sacra Mysteria conficienda , ubi iter agerent; & alia plurima pietatis argumenta, reserunt Hel-galdus, Nangius, Gaustidus de Beli loco, scriptores illorum vitae. Testis est Petratius lib. I. cap. 4. nulla fere a Regibus Palatia constructa, ubi non esset oratorium ad sacra peragenda : Robertum excitasse in Palatio AEdem D. Nicolao sacram ;Ludovi eum VII. in Aula Sacellum B. M. Virgini consecrasi se & Sanehum Ludovicum in honorem Spineae Christi Coronae, quam a Balduino Orientis Imperatore acceperat, Sanctam Capellam Parisiensem cum Clericorum coetu construxisse . Nam etiam Regibus secundae & tertiae stirpis mos fuit Sani horum Reliquias in Aula custodiendi, ut idem tradit Petratius lib. I. cap. 6. & 7. Ita Hugo Capetus Sanetorum Magio-rii, Sansbnis, & Magiovii Corpora in Capellam intulit Palatinam; quam etiam Parochiali jure donatam voluit. Et de Roberto ejus filio seribit Helgaldus, quod jucundabatur in Saninrum Pignoribus a se auro , argento bene ornatis. Refert Cangi usin Glossario verbo Capella Chartam Caroli Simplicis, ubi Rex

36쪽

I ait se Reliquias B. Virginis Walburgis collocasse in Capella Palatii Attin iaci , 8e duodecim ibi deputasse Clericos: qui diu noctuque Divina horis e Gentibus frequentem o M. Has

Reliquias deserri consuevisse cuin in hostes castra movetiantur, diserte constat ex Coracilio Liptinensi anni 7 a. , & ex Capitularibus Caroli M. lib. 7. cap. Io ubi statutum ibit, ut nullis Clericis fas esset in hostem una cum exercitu pergere , nisi iis, quibus opus erat ad sacra munia obeunda , & ad Sanctorum Pignora portanda. Regnantibus vero tertiae stirpis Regibus , celebre vexillum dictuin Auriflammeum , ex ara B. Dionisii sumptum , summa religione , in hostes ferebatur . Iidem sere mores obtinuere in Oriente, cujus Imperatores con gressuri cum hostibus , & Reliquiis Sanctorum , & Aurinam- meo utebantur . Tandem Capellae Palatinae Regum Galliae, nedum Sanetis Pignoribus instructae erant , verum etiam splendidissima sacra suppelle stile . Ut enim constat ex re per

toriis Regis Roberti apud Helgaldum , & Ludovici Grossi

apud Sugerium , & Caroli UI. apud Petratium lib. 2. cap. q. N 5. ibi recensentur Calices , Cruces, Evangeliorum libri, Candelabra, thuribula , simulacra, & alia sacri ministerii instrumenta, magno in nun ero, ex auro vel argento conflata:

ornamenta etiam Sacerdotalia miri operis, Lmmique pretii . Atque ex his satis superque patet , quam antiquo, de quam splendida, suerit Capella Palatina in Aula Regum Francorum . Et nunc temporis habent Galliae Reges Capellam , nedum in Parisiensi Palatio , verum in Palatio Fontisbellaquei a Francisco I. excitatam , & in Versaliensi a Ludovico XIV. constructam , quas describit Martinierius in suo Di- .stionario Geographico. VII. In Aula Hispana a Suevorum Regum aetate Sapellum extitisse Palatinum , conjicit Turturetus in libello ad hanerem edito. Nam Concilium Lucense anno 367. , regnante a

Theod miro celebratum , dum suas singulis Episcopis Dioeceses attribuit , Episcopo Duiniensi Regiam familiam assgnat: Adsedem Dumiensem familia Regis. Εκ quo colligit ille, ita habuisse Hispanos Reges propriam Ecclesiam Aulae, & Aulicos Sacerdotes, uti Aulae Antillitem : rejicitque Garciae Maiis

37쪽

sententiam, qui nomine similiae Regiae denotari censet Monachos Dumientis Monasterii, quod Regii erat juris . Addit, in Historia gentis Hispanae par. a. cap. φ, jussu Alphonii Sapientis conscripta , Regiam Domum subditam dici Episcopo Dumiensi: hocque idem asserere Lucam Tudenuem , & Ambrosium Morales Hispanos Scriptores. Regnantibus deinde Gothis , nullam quidem expressam mentionem occurrere Capellat, &Capellanorum Aulae Hispanae: vestigium tamen ejus rei deprehendi in Concilio Toletano v II. cap. I. ubi memorantur

Sacerdotes, qui adstringebantur juramento, Regi sese fidos

sere . Horum nomine censet Turturetus Aulicos sacerdotes

indigitari. Eugenium quoque Toletanum Antistitem e num ro suisse Palatinorum Sacerdotum opinatur, quod ab IdelsonsbToletano lib. de viri illustr. cap. is dicatur Clericus Regiae Ecclesiae : eum Ecelsae Regiae Geriem esset egregius. Quamvis Hispani Scriptores nomine Ecclesiae Regiae, non Ecclesiam Palatinam , sed Toletanam interpretantur , quod am plissima Civitas illa olim diceretur Urbs Regia. Si vera tamen narrat Iulianus, vel si vera a majoribus accepit, fuit Gothis Hispaniae Regibus Capella Palatina, ubi S. Leocadiae Cor. pus tumulatum erat. Is enim scribit in suis advers n. 289. Aere semul a ma,ribus in S. Leocadiae Sacella Regis, Corpus

sepultum fuisse in Aule Saeuis, ct prope femorum Virginis,

in pariete locatum thronum fuisse Regis Recessunthi, Gul

Num more purpura auroque tectum. Sub tertia Regum Hispaniae Dynastia, Regum nempe Legionis &Castellae, notia obseuris argumentis Ecclesia Palatina asseritur. Ferdinandus cognomento Magnus Legionis 8c Castellae Rex omnibus intererat nocturni diurnique ossicii Horis, concinens & ipse cum Clericis, quin & agens quandoque partes Praecentoris. Ita de eo narrat Rodericus lib. 6. de reb. Hisp. cap. I 3. ad an . Io63. : Ecclesiam vespere mane, nocturni ue horis Sacrifieii tempore fres emabat, inrerdum eum Clericis in Dei laudibus modulando, Interdum etiam vices Cantoris explebat.

Atqui hane Ecclesiam nonnili Palatinam fuisse, illud suadet, quod Rex singulis noctibus, singulis quoque diebus, mane, &vespere, Aula egredi, & ad Ecclesiam pergere, haud saei le

38쪽

16 potuisset. Idem dicendum est de Ioanne Aragonum &Stelliae Rege, quem etiam quotidie Divinis affuisse Officiis, testis est Marinaeus Siculus lib. ai : Nuotidie rebus divinis errareis imterfiat. Narrat & idem Auctor , I sabellam Castellae & Arag niae Reginam nusquam defuisse Divinis officiis, quae in Regia ejus Capella decantabantur ; si quid vitiose pronuntiaretur, ipsam emendavisse; Ηoras quoque Canonicas ipsam quotidie perseivisse: Semper enim sacris rebus, ct Divinis O in aderat . In quibui se quis forte Sacerdotum suorum , qui sibi rem disinam celebrabant , aut Horas Canonicas, em Psalmos ean hant , errasset in dabo, persentiebat, σ tamquam Magistra discipulum admonebat. are praeter multas extraordis

rias σ votisas orationer , Horarium quoque , Sacerdotum more , quotidie persolvebat. Tandem, cum in nonnullis privilegiis ab Alphonso UI. coneessis Antistiti Compostellano, medio sere duodecimo saeculo; atque in Lege Hispana ab Alphon-so IX. edita, mentio fiat Capellanorum Aulae Hispanae, jam haerendum non est, quin antiquis Hispaniae Regibus fuerit Palatina Ecclesia. Quam vero nunc temporis litant, describiti Turturetus Capellanus Philippi IV. in libro de Sacello Regio eap. 4. de cujus Clero, & Liturgia inserius dicendum erit. Sed praeter hane Ecclesiam Palatinam, alia sunt in Aula Hispana Sacella, ubi privatim a Capellanis Aulae, sacra Mysteria conficiuntur, Rege praesente. VIII. Est etiam hoc loco commemoranda Capella Palatina Regum Angliae, quod olim sacrarum rerum cultu , & Cle ricorum frequentia plurimum effulserit, &ad haec usque tem pora illius supersint vestigia. Sane Alsredum Regem, qui nomno imperabat saeculo, habuisse in Aula sua Capellam, indicat illelmus Neubrigensis lib. a. de gest. Regum Angliae. Narrarat enim illum horas diei cujuslibet ita tripartiri ilitum, ut lectioni & orationi octo dicaret, totidem Regni disponendis negotiis, totidem corporis necessitatibus explendis. Erat in illius Capella cereus, qui noctu ardebat interdiuque, & ho ras demonstrabat singulas , de qua re ipsum Capellani commo nebant. Librum quoque ossiciorum Ecclesiae, sinu suo seinpergestabat, ut ad ca se conserret, quoties ei id esset otii. Aliis

etiam Duiliam by Corale

39쪽

etiam antiquis Angliae Regibus non defuisse in Aula oratorium , ubi rei divinae vacarent , vel ex hoc uno conjici potest argumento , quod illorum decem enumerat Matthaeus Paris in Henrico III, in Sanetorum Albo relatos . Nec defuit Regibus, qui successere. Nam millelmus ille, qui saeculo unde-eimo Angliam subegit, ut scribit Malmesburiensis lib. 3. Reg.

Angi. Religionem Chrisianam quantum oculam poterat ita frequentabat, ut quotidie Mis P inseret, e pertim , ct

matutinos omnos audiret . Cui adjungendus est clariis Mus Angliae Rex . Richardus, quem primum semin O:1Maium surgere solitum , & in Ecclesiam pergere, ut Divinis Omnibus adesset Officiis, narrat Rogorius. Adjungendus quoque est Henricus VI, quem tribus quotidie Millis solemnibus interesse solitum, praeter alias, quae stibinilla voce recitabantur , stribit messim-ghamus ad an. ia73. Quotidiana haec pietatis officia, non ali hi Aeste potuissent Reges, noctu diuque explere, nili in Ecclesia Palatina . Ibi itaque Divinis ossiciis, & Missarum solemniis vacabant : ibi praecipuas anni festivitates agebant , quas summa religione & pompa coluisse in Aula sua Anglos Reges, indieat non semel dum istoria sua Froiit artus. Et a Polydoro Virgilio lis. S. Hist. duae praecipuae memorantur in Aula Anglicana sacrae caeremoniae; quarum una spectat ad curandas strumas, quod festis quibusdam diebus, multiplici ritu praestabant

Angliae Reges: altera vero suit, annuli contra comitialem, morbum benedictio, quae in die Parasceves agi consuevit. Porro ad rem divinam iaciendam numerosum in Aula alebant Clerum; adeo ut non semel Romani Pontifices aegre tulerint tot Episcopos, Clericos, Monachosa suis avelli Ecclesiis,&A lae addini. Id etiam aegre tulit Petrus Blesensis ep. I . ad Clericos de Capella Regis data, qua graviter eos hortatur, ut ex emplo suo, sese ab Aulae periculis subducerent: qui tamet ep. ISo. mitigavit asperius dicta in Aulicam vitam, fassus expedire Ecclesiae , ut Clerici aliqui in Aula versentur , dummodo non officio suo delint, non Aulae vitiis maculentur . Causa etiam orat, cur minus probaretur illorum in Aula frequentia ; quod non tam sacris rebus, 'quam temporalibus negotiis tractandis incumberent: cum Reges ossicia fere omnia Aulae,

40쪽

8& Regni, Clericis committere consueverint. Enumero autem Clericorum Capellae Regis suit Magnus Eleemosynarius: quo munere fundius est Guardus Foxius sub Henrieo VIII. 8c illelmus Biel sub Regina Elisabetha, ut resert Petratius lib. i. cap. 29. ex eo Capellam Angliae Regum inserens, ad Capellat Regum Galliae normam , cini possitam fuisse. Nunc etiam temporis in ipsa Aula Anglicana etsi miserando schismate a Romana Ecclesia disjuncta antiqui moris vestigia supersunt. Ut enim constat ex Dum lio & Roussetio in taeremoniali Angliae eap. I. q. est in Palatio Regio Capella, cui qui pra est, Decanus dicitur, plerumque ex Epistoporum numero, eique nonnisi Rex inualinet. Spinat ad Decanum inferiores C pellae ministros designare , atque hi sunt : Vice-Decanus ;duodecim Ecclesiastici ad rem divinam faciendam ; viginthCantores laici , qui dicuntur Capellae Clerici ; duodecim Scirotares ad rem mulicam, Custos Capellie ; tresique Caduceatores , qui argenteam virgam serunt. E numero Clericostrum Capellae sunt, Magister artis musicae, duoque organistae E coetu autem Ecclesiasticorum, unus spiritualem gerit eu-ram Auli eorum, quippe qui mane quolibet preces ipsis indicit ; si qui aegrotant, ad eos invisendos, monendosque accedit ; si quid in re divina illis obscurum, dubiumque occurrit, explanat. In ea Capella ter singulis diebus preces aguntur; singulis vero Dominicis, & festis duae conciones habentur; resque Divina celebratur cum cantu, musicisque instrumentis. His diebus Rex ordinis Periscelidis torquem gestat , uti etiam in anniversariis nλtivitatis, & inaugurationis suae: atque ad Uiurgiam nummum offert aureum, quem Byzantium vocant, quod ibi cusus fuerit primum, porrigente oblati nem Supremo Regiae Domus Praefecto. Atque id quidem in , Nativitate Domini, Pascha, Pentecoste, festo omnium Sanctorum : siquidem in aliis nonnullis diebus festis aurum offertur : in Epiphania vero aurum, ibus, &myrrha. In praecipuis etiam solemniis, atque prima cujuslibet mensis Dominica, solet Rex eum Aulicis suis Eucharistiam sumere. Ad conciones habendas in Palatina Capella, constituti sunt quadraginta octo Capellani, quorum quatuor in orbem singulis mensi-busa

SEARCH

MENU NAVIGATION