장음표시 사용
61쪽
vero temporis longe praeclarioreii , quod CAROLus BoRaoruius& MARiA AMALiα omnium retro Pritici in gloriosissimi, R gnum administrent. Quemadmodum enim ex illorum imperio
suavissimo , & sapientissimo , Neapolitanae Aulae, & Reipublicae ;ita ex illorum pietate, ac religione, Capellae Palatinae,& Divino Cultui, plurimum accessit , acceditque in diem splendoris , dignitatis, & ornamenti.
Capellani unde iam . it. De Cura Imperatorum Orientis. III. De Gero Palatino Regum Francorum primae Oecundae*rpis. Iv. Et tertiaestirpis. De Capellanis Regum mspaniae.. vi. De Ciso Palatino Normannorum Sicilis Regum. vii. SMevorum. VIII. Et Aragonum. iv m Gero Palatino R gum Neapolitanorum Andemdensium. κ. Aragonum. xl. Et Austriaeorum . ni. Deci esserio Regis. xiin De ejusdem Hremo nario. xiv. Et Concimatore
Lerici, qui in oratoriis Palatinis Principuin sacris rebus vacabant, Capellani di isti sunt ;quod Capam S. Martini in Palatio custodirent, & in Castris deferrent. Hanc illius v cis originem tradunt Val afridus Strabo lib. de
Reb. Eccles cap. 3 I., Honorius in Gemma animae cap. III. Durandus in Rationali lib. 2. capia Ioo quibus consentiunt Auctores recentiores.Atque ab hujusmodi sacrarum Reliquiarum cura, quae eis incumbebat, Custodes quoque nomine Capel Ianorum nuncupati fuere. Anastasius enim in vita Leonis I. ait: me em iuuit super femina Ap larum Ostodes ,
qui dicuntur Capellani ex Gero Romam: idest , qui ex officio sibi iniuncto Apostolorum Corpora custodirent. Qui iidem Martyrarii, & Custodes Martyrum dicebantur. In nonnullis tamen Anastasii editionibus illi appellantur Cubiculari i: verum idem suisse munus Cubiculariorum & Custodum, ostendit να, GOG
62쪽
Glossario doctissimus Cangius. Idque totum firmatur ex Hinc inam in libello de Ordine Palatii cap. I 6. ubi Cyllanum v cat Custodem Palatii: non quod illi eommissa esset Palatii eustodia, quo munere laici iungebantur , sed quia Custos esset Palatinae Capellae,&sacrarum Reliquiarum, quae ibi asservabantur. Neque tamen hoc unum erat Capellanorum ossietum:
siquidem & Divina persolvebant ossicia in oratorio Palatino , S in Aula , & in Castris Divinum ministerium peragebant .
Utrumque hoc illorum munus indicant Synodus Liptinensis an- a. cap. a. &Carolus M. lib. I. Capitul. cap. a. ubi statuunt,
ut non alii pergerent ad bella Clerici, qtiain qui delignati essent propter Divinum miniserium, Mi aru inice olemnia
adimplenda, O Minorum Patrociria portanda. Uerum enim vero praeter sacrarum Reliquiarum eustodiam , & Divinarum rerum celebrationem, Capellani saepissime temporalia negotia in Aula administrarunt. Nam agebant saepissime Principum Cancellarios , Notarios , Consiliarios, Legatos , supremos quoque Regni moderatores. Quinimo olim Caneellarii dicebantur Capellani , quod plerumque Capellanis id muneris committeretur : & quod Cancellaria olim dicta fuerit Capellata , quia mos erat asservandi in Capella, Regia diplo: rata,& monum menta . Hoc sensu Monachus Sangallensis lib. i. de Carolo M. cap. q. refert hunc Imperatorem adscivisse in Capellam suam Clericum quemdam, qui optime noverat dictare, ac seribere . Hinc etiam innumera leguntur privilegia a veteribus Regibus concessa, quibus Capellani subscribunt. Ita legitur apud Pirrum in notitia Panormitanae Ecelesiae , concessio illi a Rogerio Duce, filio Roberti Guiscardi facta anno io86. , & signata per manum Ronaldi Capeliani mei. Similia exempla passim apud Veteres Occurrunt. Clerici igitur Palatini, quos Cape lanos dixere, sacra, & temporalia implebant sepissime : & hinc non exiguus erat illorum in Aula numerus , nec exigua digni
II. Ita quidem res se habuit in Aula Constantini Imper toris, cui plures adhaesisse Episcopos , Presbyteros, Diaco nos ad sacra obeunda, jam diximus ex Eusebii, Sozomeni, &Socratis testimonio. At vero illorum opera piissimus Impera
63쪽
qttor non ad sacra dumtaxat munia inebatur. Nam Eusebius in illi is vita lib. . cap. i8. eum seribit sacros Ministros omnibus Ornatos virtutibus constituisse tinius Domus Custodes . Et cap. 36. resert in bellicis expeditionibus, Episicoporum nedum preces, sed& conlilia implorasse: Conflant nus militares Ordines eduxit , ct de expeditione eum Episcopis, quos secum habebat , communicabat, exsimans oportere ex his aliquot ad pie
tatis incia maxime idoneos perpetuo sibi adesse. Illi vero libem ter quidem se secuturos, nee vestigium ab eo discessuros, sed una militiam obituros, ct apud Deum supplicibus votis se pugnaturos excipiebant. Hae ille soluntatum ct disrumprine sone vehementer delactatus, totius expeditionis quasi vestigia eis expressi. Constantini exemplo, qui successere Imperatores , adhaesere . Frequens enim apud Graecos Scriptores mentio occurrit Clericorum, qui Divinis persolvendis Officiis in Palatio vacabant: & Palladius memorat Presbyterum Palatii opprellum in tumultu contra S. Joanneni Chrysostomum excitato. Hi Clerici ante Leonis Armenii tempora, extra Palatium de gebant, in Edibus quisque suis; & tertia noctis vigilia ad Palatium conveniebant, ut Matutina officia decantarent. Uerum cum contigisset, ut illis permissi sicarii in Imperatoris nemcem conjurati , Aulam noetu ingressi , Leonem in Oratorio Palatino hymnum praecinentem interfecerint; impetu primum saeto in Phonascum, seu Cleri Magistrum, qui Imperatori similis erat facie, statura, & capitis tegumento : ea causa fuit constituendi in Aula ipsi domicilium Cleri Imperatorii, &quidem non longe ab Imperatoris cubiculo. Rem narrant Cedrenus& Zonaras in Leone Armenio. Nec exiguus erat illo rum in Aula numerus, ut ex dino constat in libro de Oisciis Ecclesiae, dc Aulae Constantinopolitam. Praecipui tamen fuere, Protopsaltes, quem dicit Exarchum Cleri Imperatorii: Domesticus , quena dicit Exarchum Cleri Imperatricis: Proto- papas, qui saepe unus erat in Ecclesia , R in Aula: Magister, Canonarchas ita dictus a decantandis quibusdam hymnis: Lampadarius, cujus erat Imperatori lampadem praeserre; Archidiaconus denique, quem non habebat Ecclesia, sed Aula. Ab eo Clero praecipui sesti dies magna cum pompa in Palatio ce F lebra-
64쪽
alebrabantur qandoque etiam in magna Ecclesia, si ad eam se contulisset Imperator. Ad Protopipam spectabat Imperatorem lingulis itientibus inungere , ejusdem mensam in magnis s, lemnibus benedicere; & aquam in Epiphania consecrare, si non a lesset Patriarcha. Archidiacono quoque, aliisque prim ribus Cleri Inperatorii sua erant ossicia Fopria, quae apud
Codinum legi possunt. Qui idem cap. 6. & 7. indigitat illorum
indumenta, nempe camisiam, seu tunicam lineam caeteris vestibus superinjectam ; ita tamen ut Protopsaltes & Domesticus candidis uterentur camiliis ; Lampadarius , Magister , & Cantores purpureas vestes induerent. Illud etiam ex dino mi ligitur , Imperatricem scilicet suum habuisse Clerum , cujus princeps dicebatur Domesticus. Iam vero nedum in Aula Clerus Imperatorius sacra peragebat , sed etiam in castris. Nam illorum munus erat , deserre ad castra sacras Reliquias , & Imagines ; quod Grecis solemne suit se tradit Lupus in Dissertatione de antiqua disciplina Christianae militiae. Inter eas praecipua fuit Im.igo Christi ad Abagarum milia , quam Philippi cum Ma ritii Imperatoris Ducem adversus Perm , & Heraclium adversus Chrosroen detulisse reserunt Cedrenus & Theophanes. Vel celebrem quamdam Beatae Mariae Uirginis Imaginem deferebant, quam quotannis summa religione in Palatio expositam in Magna
Hebdomada , narrat Codinus cap. I a. Hanc contra Balduinum,
Flandriae Comitem detulit Alexius Imperator , ut resert Nicetas: & ad eamdem veluti ad asylum coniugit Anna Imperatrix Andronici vidua , cum a Ioanne Cantacugeno timuit in ordinem redigi , ut ipsemet scribit CantacuZenus. Praeterea Clerus Imperatorius , ante praelium ineundum , solemili ritu vexi, la consecrabat: cujus rei testis est Leo Imperator in Taeticis, seu libro de re militari cap. II. R I9. Hunc vero Clerum magnae dignitatis & auctoritatis in Aula fuisse , non oliscuris colligitur argumentis. Archidiaconus enim Palatii , elli principem inter eos locum minime occuparet , attamen seligebatur ex amplissimo Ordine Exoratacoelorum , seu quorumdam Diaconorum , qui una cum Patriarchis sedebant in Synodis , & eorum unus Chariophylax dictus , primus erat post Patriarcham Clericus. ει
inde selectissimi Clerici adsciscebantur in Clerum Imperatorium.
65쪽
Idque diiserte tessatur Nicephorus Gregoras in sua Hillaria scribens, solitos suis te Imperatores adgregare Clero Palatii sui doctos & pios viros, quos deindo Ecclesiis praeficerent. Nam
frequenti iis me e Clero Imi eratorio creatos Patriarchas, & Episcopos, observat Thomallinus p. I. lib. a. cap. III. de Beneficiis. Iidem apud Imperatores plurimum valebant gratia & au-etoritate . Hinc Photius, ut gratiam sibi conciliaret Basilii Imperatoris, adhibuit operam Theophanis Clerici Palatini, po-hea Caesariensis Episcopi, uti narrat Nicetas invita Ignatii. . Nec minore polluit auctoritate apud Leonem Armenum Proto- psaltes Palatii, utpote qui illum incitavit, teste Zonara, contra sacrarum Imaginum cultum. Et Nicephorus lib. I. cap. 6. memorat tres Clericos Palatinos, qui Michaele Paleologo imperante, una cum Beco Patriarcha omnia Imperii negotia administrarunt. Ex his perspicuum est, Clerum Imperatorium, in Oriente in magno honore , ac existimatione suisse.
III. Iam ex iis , quae dicta sunt de Oratorio Palatino Regum Francorum primae stirpis, & de Capa S. Marti ni eo loci aD servata, consequens est, plures illis Regibus in Aula adhaetisse Clericos ad sacra facienda. In illorum numero recensendi sunt Apion ius e Capellano Clodovari I. Episcopus Inculismensis Fortunatus e Clerico Radegundis Reginae, Episcopus Pieta-viensis, & alii plures , quos e Palatio Dagoberti II. ad regendas Ecclesias prodiisse, scribit in vita S. M oaldi Episcopi Tr
virensis apiad Surium, die II. Maii, Stephanus Leodientis. Clericos Fredegundae Reginae memorat Gregorius Turonentis lib. 8. Hist. cap. 29. &lib. 7. cap. 7. Ac verosimile est, Syagrium Episcopum Augustodunensem fuisse a sacris domesticis Brune-childis Reginae. Nam Gregorius M. lib. 7. ep. II 3. huic stri .hens, dicit, securam convocandae Synodi commisisse Syagrio quem pesrumproprium nosimus. Hujusnodi Regum & Reginarum Clerici, qui deinde Capellani dicti sunt, potuere tum sacra Oratorii, tum profana Aulae munia obire. Sane piissima
Bathil lis Regina uleiatur S. Genesii postea Lugdunentis Anti stitis opera ad plurima pietatis ossicia ; uti legitur in illius vita apud Surium, die a 6. Januarii. Ex his videas, illius stirpis Reges consuevisse sibi praeclarissimos Clericos in Aulam adsci-
66쪽
ψψscere , quos deinde Ecclesiis praeficiebant. Idque adeo familiare erat, ut cum Clotarius II. restituit electionum a Ciero & populo faciendarum libertatem, attamen sibi reservaverit jus nominandi aliquem ex Palatinis. Ita resert Petrus de Marca lib. S. cap. I. de Concor. Sacerd. & Imperii. Uerum sub secunda Regum Francorum stirpe longe major fuit Cleri Palatini numerus, dignitas, & auctoritas. Adgregabantur Capeti e Regiae Clerici ex quolibet ordine , & alii quidem Regis, alii Reginae obsequio addicti erant. Unde inter Hincmari epistolas legitur una inscripta: Pres teris Diaconis , Suidiaconis , ct caeteris Geruis, in Palatio Domno nostro Regi, o Domni Reginae , ae illarum fidelibus Ecclesiastico ministerio consulentibus. Et hinc Concilium Mogunt inuna anno 8I3. can. 22. in tresci alias dillinxit universos Clericos; alios nempe sub Episcopi cura degentes ἱ alios Abbatibus subjectos ; alios inservitio Domini Regis constitutos. Quoniam vero ex hac Clericorum iii Aula frequentia , fieri facile poterat, ut improbi illuc consu- gerent, vel qui a sacris ordinibus dejecti essent, illic ministrarent ; hinc Concilia Meldense anno 8 3. can. 38. & Aqui Ggranense II. anno 836. lib. 2. cap. 2. a Regibus exoptarunt,
ne ulli in Capellam Regiam admitterentur sine sui Episcopi approbatione; sicque & Capellis Regiae dignitati, & disciplinae Eccletiasticae consulebatur. Neque ex solis Clericis conflatus erat Clerus PalatinuS; imo etiam ex plurimis Monacliis. Ut enim Observat Thonustinus p. I. lib. 2. cap. I II. de Beneficum Monasteria praeitantissimis pietate 8c doctrina viris adfluerent, adigebantur quod. ammodo Reges, ut illorum aliquos in Aulam accerserent . Hincmarus & Ludovicus e Monasterio Sandionysiano, Benedictus Abbas Ananiae, Adelardus & Uala Abbates Corbet enses, diu versati sunt in Palatio Ludovici Pii,&Caroli Calvi. Id ipsum tradit Petratius lib. I. cap. Io. de Orat. Reg.Gall. ubi inter Monachos Palatinos recenset S. Ans-bertum sub Theodorico, Alauinum sub Carolo Magno, Ul-duinum &Amalarium sub Ludovi Pio, Ansegissim sub Lothario Ludoviei filio. Addit, Regibus tertiae stirpis etiam plu res Monachos adhaesisse; ut colligitur ex Bullis Nicolai III. , Clementis U. ,& Clementis Q. , Dibus Consessario Regis fit
67쪽
potestas permittendi esum carnium Monachis Aulicis. Jam vero perspicuum fit, Clerum Palatiiuina sub secunda stirpe viris undequaque doctissinis claruille. Hujusmodi suere Rb Cirolo Magno Alcvinus ejus magister, Adelardus, Angilbertus, Egin-hardus; & sub Ludovico Pio Hilduinus, Helisacharus , Rabanus Maurus; &sub Carolo Calvo AElieas, Parisientis postea Episcopus D aliique. Horum quippe nomina ob editos libro; praeclarissima habentur. Quin etiam viris pietate praestantistimis Clerus Palatinus adfluebat. Nam in Aula aliquandiu versati sunt sanctissimi Episcopi plures, uti ΚVedastus sub Clodo-vaeo; S. Germanus sub Childeberto; S. Medardus sub Clotario; S. Modoaldus sub Dagoberto; S. Ludgerus sub Carolo Magno:& alii plures, quos laudat Petratius lib. I. cap. 26. & 27. Atqui tamen nedum doctrina , nedum pietate effulgebant Clerici H- latini , sed etiam generis nobilitate . Hoc nomine Petratius lib. I. c. IO. laudat Sanetum Romanum Clericum Clotarii II. , M. Vanilogesilum , Audoenum, Ansbertum Clericos Regis Dagoberti, Nithardum, Hincinarum , Fulconem Remenses Antillites, & Ebroinum Episcopum Pictaviensem , Clericos Ludovi ei Pii & Caroli Calvi , ex amplissimo genere procreatos . Ιmo Regiae stirpis Clerici, ut Arnulphus Episcopus Metensis, Modoaldus Trevirensiis , Fulradus , Drogo cooptati sunt in Clerum Palatinum. Cum igitur tot tanti sique titulis emineret, hinc habebatur uti primum praecipuumque in tota Gallia Clericorum Collegium. Observat Petratius lib. I
cap. 2 . ex antiquis nonnullorum Regum monumentis , olim
Capellanos Regum subsignasse horum Diplomata, quod non exigui honorii est argumentum, Archiepisicopos inter Episco posiqne. Hinc quos voluissent Reges magno honore pro qui , hos declarabant suos Capellanos. Ita Pipinus, cum superatis Longobardis, adiit Cassinense Monasteritam , honoris citu Mori os constituit suos Capellanos,uti legitur lib. q. cap. II 3. Chronici Cassinentis. Pariter Carolus M. eodem honoris titulo ornavit illius Monasterii Abbatem , uti legitur ibidem lib. q. cap. Io λ. Uerum non solis honorum titulis clarebat Capella norum dignitas: cum amplissima Regni & Aulae officia limen, committerentur. Frequelitissime enim fuere a Consilio Prin-
68쪽
q scipis, ita ut Adelardus in libro de Ordine Palatii asserat, Consilium Principis conflatum esse ex Clericis laicisque. Fuse de Clericis Consiliariis Principum agit Tliomassinus de Benef. p. I. lib. cap. 24. Frequentissime etiam agebant in Aula Cancellarios, Notaritas, epistolarum Magistros, quae munia a Carinti M. aevo usque ad saeculum decimumquintum, non in Gallia
1 blimi, sed ubique sere , ut tradit Tliomassinus, Clerici ut plurimum administrabant. Hinc in vita Hadriani I. apud Anditialium, donatio saeta a Carolo M. Romanae Sedi , dicitur exarata per AEtherium re tosislanum ae prudentissimum Capellanum G Notarium suum. Et passim leguntur antiqua Regum Diplomata a Capellanis Clericisve subscripta. Ita privilegiis Longobardorum Principum Beneventi , quae exhibet Ughellius, subseribunt Clerici Scriba: Sacri Palatii. Nue raro Clericis Aulicis ampli Ismae Legationes demandabantur. Id probat Petratius lib. I. cap. 37. adductis exemplis Rodigandi &Fulradi, quos Pipinus Legatos ablegavit ad Romanum Pontificem, quocum agerent de Longobardico bello: & Aleuini, qui Legatum egit apud Leonem III. & Offam Anglorum Regem : Amalarii, & Ualae quos Carolus M. & Ludovicus Pius Rininam misere, ut Romanam Liturgiam in Galliam transferrent. Fuse Thomassinus p. a. lib. I. cap. 37. tradit quam crebrias, quam graves Regni Legationes obierint Clerici. Legatis adjungendi sunt Missi Dominici , quos in varias Provincias ablegabant
Francorum Reges, ut una cum Episcopis consulerent, ne
quid disciplina Ecclesiastica detrimenti caperet: hi enim non raro e Clero ipso Palatino seligebantur . Tandem plurimum sa-cit ad hujus Cleri dignitatem, quod ex eo coetu omnes sere a Episcopi crearentur. Idque adeo usitatum erat Francorum Regibus, ut cum Carolus Calvus in Concilio Tullensi Ecclesiam Senonensem contuli Iset Ganeloni Clerico Capellae suae, dixit, se id fecisse juxta ecinsuetudinem praedecesserum meorum Regum . Hunc morem a primis Galliae Regibus derivatum aci sua usque tempora probat Petratius lib. I. cap. 34. &33. ita ut Clerus Palatinus ad instar fuerit Seminarii, e quo innumeri, & praecla rissimi ad regendas Ecclesias educerentur Episcopi: etsi quan
doque Episcopi Galliae, praesertim Hincinarus Remensis, in
69쪽
has frequentissimas Palatinorum promotiones insurgebant , quod convellerent electionum libertatem , & aliquando indignos obtruderent tanto ministerio. IV. Sub tertia Regum Francorum stirpe, neque tanta suit Clericorum in Aula copia , neque dignitas tanta . inamvis enim Roberto Regi piissimo Clerici supra centum , ut scribit Helgaldus , in Capella ministraverint , attamen successoribus Regibus longe inferiores numero in Aula adhaesere. Ex his vero adhuc nonnulli occurrunt , qui dignitate vel do- strina praestarent. Nam Helgaldus in vita Roberti Regis recenset inter illius Capellanos Theodonem Regis consanguineum. Et Petratius lib. I. cap. s. testatur Diplomata quaedam Henrici I. & Philippi I. subsignata legi ab Episcopis, Capellanisque.
Is idem censet, Sugerium Abbatem Sandionysianum, qui supremum egit Regni moderatorem , & Ludovici Grossi vitam litteris consignavit , e Capella prodiisse Ludovici UI. & VII. utpote quia ab his Regibus , titulo fidelis ac familiaris donabatur. Rigordus Scriptor rerum a Philippo II. gestarum, & Guillelmus Brito , fuere ejusdem Regis Capellant: sicuti Guillelmus Carnotensis Capellanus S. Ludovici , & Scriptor illius vitae. Pariter Carolum U. & UI. nonnullos doctos viros in suam Capellam adscivisse , testatur Petratius , qui ipse Eleemosynarium egit in Aula Henrici IT & Ludovici XIII. Regum Francorum. Uerum nonnisii Francisco I. imperante , Capella Regum Galliae, non modo pristino restituta est splendori , sed etiam novis honoribus aucta , & in eo honorificentiae gradu collocata , quo nunc temporis effulget. Ille enim praeter Magnum Eleemosynarium , de quo alibi dicendum est) duo Capellae Regiae addidit amplissima officia , anno IIa I. nempe Primi Eleemosynarii, & Magistri oratorii. Primus Eleemosynarius vicarias agit partes Magni Eleemosynarii eo absente , hinc illius icarius natus dicitur a nonnullis . Hinc etiam illius ossicium magno in honore habetur , & plerumque Episcopis , non semel Cardinalibus committi consuevit. Magister Oratorii tertium a Magno & Primo Eleemosynariis locum obtinet magnae quoque dignitatis , quam praeclarissimi Episcopi , vel Cardinales occuparunt. Praeest Oratorio Regis conflato ex uno Capellano
70쪽
ordinario : octo Capellanis in orbem deservientibus : odio Clericis oratorii in orbem pariter deservientibus et duobus Vecturariis dictis Sommires a serendis saum is seu farcinis. Capellanorum munus est, singulis diebus Sacrum facere submitsa voce , Rege praesente e si illi delint, id muneris spectat ad Capellanum Ordinarium. Clericis vero Oratorii incumbit cura praeparandi quidquid spectat ad Sacrum coram Rege celebrandum, sedem & pulvinaria Regi apponendi, sacramque surpellectilem custodiendi. Illorum unus summo mane adest in lalutatorio Regis cubiculo, ut illie ab Eleemosynario audiat qua liora, quo in loco Rex accedat ad Sacrum audiendum . Uecturariis denique imminet cura ad sportandi omne instrumentum ad eum locum , quo Rex se consert ad rem divinam faciendam. Sunt 8c alii Capellani ad Sacrum peragendum coram Aulicis , quos S. Rocci vocant, quod gratiante lue, Aulici lios libi Clericos constitui a Rege petiissent. Hi etiam dicuntur Eleemosynarii si commvn, vel de la quia nonnullas largitiones distribuunt; illi tamen minime sunt de Capella Regis . In hac vero insignem honoris gradum occupant octo Eleemosynarii dicti servam, aut de quartier, quia por orbem Regi adhaerent, & ministrant in rebus divinis. Horum originem re petit Petratius lib. I. cap. 76. a Caroli VIII. aevo. Nam prie decessioribus Regibus unus suit Eleemosynarius, & unus iti dem Sub-Eleemosynarius, seu Clericus eleemosynae : cumque Carolo VIII. imperante , ille Magnus Eleemosynarius dici coeperit, hinc aliis Clericis antiquum Eleemosynarii titulum communicarunt. Horum plures in Aula sua habuisse leguntur Ludovicus XII, Franciscus I, Henricus II, Carolus IX. Ucrum ab Henrico IV, & successoribus Regibus non nisi octo ad id muneris adscisci in more suit. Ad hos itaque spectat, absentibus Magno & Primo Eleemosynariis , omnia illorum , munia obire, sive in Capella Palatina, sive in alia Ecclesia , , quo Rex accedat, sive in Liturgia, sive in Coronatione Re gis, sive in aliis omnibus sacris caeremoniis. QEamobrem, surgente de lecto Rege, adesse debet Eleemosynariorum unus,
qui supposito illius genibus pulvinari, fleetens & ipse genua
prope Regem, recitet preces matutinas, tum audito, qua bora, Dissili od by Corale