De capella regis utriusque Siciliæ et aliorum principum liber unus auctore Josepho Carafa c.r

501쪽

Deo possuwur favorabiture σμυ- . Sane exponi nobis nuper seisi, quod ob siugularem devotionem, quam ad Beatam Mariam Virginem Dei Genitricem ,-Sanctum Vehae m grabangelum geris in Capella tua, in pus quamplures Cape lani ad Rrsiendum Domino in o eiis D vinii siunt deputati , fluuiis Sabbati, Missam solemnem , ct alias Horas Canonicarde Beata Maria etiam eum eantu, fluviis vero martis diebus cium S. Michaelis hujusmodi Iemniter euiarari facere posse , fummopere cupis: Nor igitur tuis votis in hac parte favorabiture annuentes, tibi, ut tam in dicta Capella , quam extra eam quocumque asio loco conlenienti , ct honesio , per propriss Capelumiper te deputatos , ct pro tempore deputa

dos Fngulis Sabbati , ct martis diebui , vis fisum solemne ,

aut duplex occurrant; quo casu , sequenti die , Missas, solemnes, ct eum nota de Beata Maria rirgine , ω de Saricto Michaele, ae alias inras Canonicas ,-Disins O ia ceu Mari facere Iibere, ae litate valeas, devotioni tuae despecialis dono Matiae tenore praesentium indulgemus. Tunc temporis, Capellam Regum Lusitaniae fuisse Ecclesiam Sanctae Mariae de Escada tradit citatus Auctor lib. q. cap. ra. Historiae Regu hi Lusitaniae. Uerum ab Emmanuele Rege, anno II 8 I. exci tata est Palatina Capella D. Thomae Apostolo, Indiarum Protectori consecrata, hac polita inscriptione : Deo optima Maximo . Sub bonise Divi Thomae Apostoli . me Rex Emmanu ICapellam Regiam racavit, di translata fuit. An M. D. LXXXI. . Locum 'ofanari vetat Religio Et huic Palatinae Ecclesiae Cl mens XI. anno I II 6. addidit Patriarchalis,& Cathedralis E elesiae dignitatem , sub invocatione tamen Sanctae Maria: Virgini L in caelum assumptae. II. Porro nedum Palatina Capel Ia, &insignis, & antiqua fuit in Aula. Liistiana ; verum etiam Maioris Capellani dignitas, ut pote quae sub antiquis Lusitaniae Regibuς obtinuit,& ea ut plurimum clarissimi Episcopi donabantur . Constat enim ex decem libris Historiae Regum Lusitanorum a laudato Auctore editis, hanc Majoris Capellani dignitatem gessisse sub Alphonso U. Rege Ioannem Mamielem Episeopum Se

502쪽

ne II. Rege, Ferdinandu ia de Miranda, Episcopum Uiselensem sub Joanne III. Paulum Pere ira, Priorem Majoricensem ; Franci una Vasconcellos Episcopum Lamacensem, deinde Ulysii ponensem: sub Emmanuele Rege , Petrum Uag Gaviaon Episcopum Guardensem: sub Sebastiano Rege, Ferdinanduin Vasconcellos Archiepiscopum Ulyssi ponense n, Iulianum de Alva Episcopum Mirandae, &Joannem de Castro Regium Consiliarium: denique sub Cardinali & Rege Henri-

eo, Sebastiani patruo, Majorem egisse Capellanum, tum praefatum Joannem de Castro anno II 8 o. tum Georgium de Atai de Episcopum Ui jensem, deinde supremum in Lusitania Vindicem Fidei. Sed & Decani ipsius Capellae Regiae ex Episcopis creabantur. Nam inter alios hoc munere sensti sunt, anno issi. Turibius Lopeg Episcopus Mirandae, Reg usque Consiliarius; &anno I 37 . Emmanuel de Almada Episcopus Angrae. Mortuis Henrico, &Sebastiano Regibus, nulla superstite prole, Philippus II. Rex Hispaniae Lusitano imperio potitus est; quamobrem nulli fuerunt in Lusitania Reges usque ad annum l6 l. quum regnante in Hispania Philippo IV excitata seditione, Joannem Ducem Brigantinum ex atavis Regibus progenitum, Lusitani Regem salutarunt. Eo imperante sub nomine Joannis IU. Alvarus Costa Episcopus Uiseiensis Majorem egit Capellanum. Joanni IV. successit Alphonsus UI.: in citius Aula Emmanuel a Cuntia Episcopus Helvarum , Regius Consiliarius, circa annum i 636. Maioris Capellisi munere fungebatur eodemque anno Franciscus de Sottomayor Episcopus Targensis Decanum agebat Regiae Capellae. Is vero sub Petro II. Alphon si UI. successore electus Episcopus Lama centis, fuit quoque Major Capellanus: cui in eodem munere successit Ludovicus deSousa, Regius Consiliarius, & Episcopus primum Bonae, deinde Archiepiscopus Ulymponensis, &Cardinalis . Archiepiscopo Ulysii ponensi Majori Capellano

subrogatus suit in eo munere anno IIoa. Joseph de Lencastre Episcopus Letriensis, Regius Consiliarius, & supremus in Lusitania Fidei Vindex. Denique anno I7OS. Nunus da Cun ha de Atalde, Praefectus Regiarum Cortinarum , Episcopus

503쪽

48i Targensis, donatus est Maloris Capellani dignitate , & anno

17 Ia. Cardinatatu auctus. Atque hi amplissimi Episcopi s eris Aulae Lusitante rebus praefuerunt ad annum usque III 6. eum a Clemente XI. Pontifice optimo Maxinm Capella Regia in Patriarchalem Ecclesiam erecta est, Magnoque Capullano dignitas Patriarchae Ulysii ponensis addita suit. III. Ncque tunc primum Lusianos Reges , Majoresque suos Capellanos Romani Pontifices m. agnis honoribus assce runt et siquidem jam antea plurima, & amplissima illis coni lerant privilegia. Diximus Capite quarto hujus libit, Leonem X. datis Bullis anno 33I . Ranno is II. declarasse a Majori Capellano discutienda , ac definienda esse negotia sive civilia ,sive criminalia Capellanorum , & Aulicorum omnium, tum etiam negotia Ecclesiarum Regii juris. Hasce Bullas exhibetit Cabedus in libello de Patronatu Regiae Coronae, & Sousa in Historia Regum Lusitaniae : tunc vero temmaris hoc ministerio sungebatur Petrus de Meneges Episcopus Guardensis, Emmanuele regnante. At insigniorem Magno Capellano potesta- tein addidit idem Pontifex Leo X. Brevi edito die ia. Junii, anno III 8. statuens, ob censurarum in Regios Magistratus inflictarum frequentiam, ut ne ullis Archiepiscopis, Episcopis, aliisve Praessilibus totius Regni fas esset censuras proferre

sive in Regios Magistratus, si ve in Civitates, & Oppida Regni , nisi antea a Maiori Capellano discussa, ac probata suisset causa serendi censuras . Hanc Leonis X. Constitutionem habes to. a. monumentorum Historiae Lusitanae, Auctore Antonio Cajetano Sotica, pag. 2 9. ibi: nisi iratur huiusmodi supplicationibus Delinati , tibi. qui pro tempore fuerit in Caprila dicti Emmanuelis Regis Major Capellanus, qui etiam, ut idem asserit Rex , Iudex es Ordinarius familiarium, ct

Cariatium usius Emmanuelis Regia, de quorum numero pro majori parte Rectorei, Correctores nuneupati Provinetarum, ct Civitatum hujumodi exsunt in omnibus eausis ad forum Ecclesasticum pertinentibus per Sedem Aristi eam deputatur , de validitate, vel nullitate eensurarum, o poenarum eccle Fasticarum per quoscumque locoris ordinarios Iudices , Comm arios in oliquem, vel aliquos ex modernis . pro tem

504쪽

48 a

re exististibus Proetlaetaram, di missum Rectoribus hujusmodi, set aliis Regiis Commissariis Faraneis nuncupatis ,

seu eorum minifris pro tempore promulgatarum , tam per viam

appellationis , quam inplicis querelae cognoscendictave latione remota eassi; te repererit esse latas, observari faciendi , sis minus relaxandi, is dum eorum eognitio pependerit , ne interim dictorum Rectorum in jure duendo. justiti. ministranda mpulis eorum regimini commissis incium eesset, em rarum earumdem essectum recepta in forma juris idonea

cautione de ejus mandatis parendo Moenia , σ ob HUMeensuris, ct aliis etiam pecuniariis paenii quibussis Iudicibus , Opersonis inhibendi , ct brachium faeculare eontra imobedientes in eandi, est' in 'xmses etiam per edictum fluHU- eum consito tibi , er dicto pro tempore exisenti Maseri Capellano de non tuto Drocedendi, ae alia omnia , di singula in eisdem praemissi , ct circa ea quomodolibet opportuna faciendi, gerendi, σ exequendi , Apostolica auctoritate, im re praesentium plenam , O liberam concedimus saeuitatem. Id etiam a Julio IIL Pontifice statutum est, datis litteris die 8. Decembris, anno IIII. Majori Capellano Regis Lusitaniae, ibidem a Musa relatis, quibus Suspensionis poenam, Inter-dietumque ab ingressu iaclesiae pronuntiat in Archiepiscopos , Episcopos, aliosve Antistites Regni Lusitaniae, qui Tegios M gistratus, Regnique Civitates innodassent censeris , quas

Magnus Capellanus ratas minime habuisset. In eos quoque Clericos totius Regni, qui in locis Regiae venationi addictis venarentur, M ijorem Capellanum censuras, aliasve poenas in figere posse statuit Leo X. litteris conscriptis die I 6. Septem rhris, anno Isi'. Episcopo Lamaeensi Majori Capellano, ubi ei committit et quatenus ad Vsius Emmanuelis omnimodam requisitionem, omnes, ct fingulos talaricos etiam in sacris, Presb eratus Ordinibus eonstitutos sub excommunicationis, aepe mariis poenis tuo arbitrio imponendis , ct moderandis,

ser mini os tuos exstendis, moneas, quatenus in aliquo ex

dictis Bisis, ct aliis oris prohibitis sine ipsius Regis expressa

IIcentu venari, aut per Illa eum eam us, vel accipitribui, seu falconibus, aut alio venatario apparatu sagari praesumant. Cum

505쪽

Cum itaque Majori Capellano amplissima tae iura eommunieata essent aequum erat, & consentaneum , ut ne caeteris

Regni Episcopis inferior esset ordine, quibus dignitate praestabat, ex Episcoporum numero, ipse accerseretur. inanio brem cum Joannes de Castro Regius Consiliarius , Maiorque Capellanus tum Sebastiani Regis, tum Henrici Cardinalis,ae Regis, Episcopali dignitate minime effulgeret ei tamen Pius V. Pontifex Brevi dato, die Is. Iunii, anno IIII. fas esse dixit, ut jura, iacultates, & praerogativas Majoris Carpellani exerceret, quamvis nulla dignitate praestaret . Ita resere laudatus toties Antonius Cajetanus Sousa lib. q. cap. II. pag. 6i Historiae Regum Lusitaniae. IV. Sed & Cleriem Palatinos Lusitanorum. Regum plu- , rimis donarunt beneficiis Romani Ponti es. Nam putento Ioanne III. Rege Portugalliae, ut sibi integrum, liberumque, fieris Ordinibus innexos , & residentiae legibus .dstrictos, & a tractandis saecularibus negotiis prohibitos in Consilium suum adsciscere, quorum doctrina, ac pietato adjuvaretur Respublica: Paulus III. Romanus Pontifex Breve edidit die a8. Septembris, anno IIῖ8. permisitque, om nibus , σε singulis dictorum Regnorum personis uel uineis , Atam in Deris,' etiam Pressurasus ordinibus ransituris , etiam ructumque , quotcumque, ct qua cumque Beneficia Helesiastea obtinentibus, ut gugmdiu in humanis egeris, in tuo Consito Intersenire, di interesse, ct risus e falis eo pro tempore introducius, non tamen ad forum Geleso 2Deum spectanter audire , cognoscere prout justitissuadebit, terminare libere, ae luite valeant. Munificentior tu eumdem Ioannein Regem Iulius III. Pontifex in quodam Brevi lignato die a 3. Martii anno i III. Clericis, qui in Consilio is sederent , potestatem fecit dicendi sententiain, jusque riaden- di in causis criminalibus, quin irregulares evaderent, Vesullis censuris alligarentur ὴ eosdemque, dum Regis obsequia . addidit in Aula versabantur, liberos dixit a residentiae vinculo,' quo sive in suis Ecelestiis, sive in Coenobiis suis, si ex Mon chorum numero fuissent , adstringebantur . Iam diu antea Joannes XXII. die 3. Martii, anno 13as. Alphonsum Por

506쪽

tugalliae Regem hoc donaverat privilegio, ut qui Cleriei irulius Auta, &obsequiis mancipati erant , suorum Benefici ruin proventibus fruerentur, etsi in iis minime reliderent, imo nec tilia luam illic residentiam fecissent. U. Quamvis tot emineret titulis Capella Regum Lusitaniae , insigniorem tamen assecuta est dignitatem, splendoremque cum Brigantini Duces ad imperium pervenere. H rum namque summa semper fuit erga res sacras religio , ut proinde nobiligit nam habuerint in Palatio Durali Civitatis

privilegiis pluribus a Romanis Pontificibus cumulatam. Ut enim refert idem Antonius C etanus Sousa lib. 6. Ilist. Lusit. Paulus III. Romanus Pontifex anno Theodoro L Duci Brigantino potestatem fecit habendi in Capella sua Clericos plures, qui Divina officia ritu Romanae Ecclesiae persolverent , eisque Iulius III. anno III a.dc Gregoriu III. anno IIII. Sacerdotia plurima contulere, quae Priebendarum loco essent. Oratorium domesticum Brigantinis Ducibus concessit Pius U. & saeuitatem ministrandi ibi Baptisini eorum filiis. A Gregorio XIII. Pontifice, Brevi dato, die aci. Decembris, anno i 576. sicrae illae pro expiandis defunctis Indulgentiae, quas Romae in Ecclesia S.Gregorii lucrantur Fideles, cominunieatae sunt Capellae Palatinae Ducum Brigantinorum, ita ut Sierum ibi in Ara principe squam idcirco privilegiatam nun cupant) celebratum pro defuncti expiatione, hunc abitu rei satisfactionis necessitate. Alio insuper Brevi ejusdem Pontificis die a a. Aprilis, anno i 38 i. Clericorum illius Capellae Collegio addita est Decani Dignitas, quem Princeps praesen

taret Archiepiscopo Eborae, is vero institueret, quique resi dentiae vinculo adstringeretur, Divinis praeesset Officiis, &eur.iret Si ituta servari a Principe lata. Tum quoque idem Pon ti sex signato Brevi, die 8. Augusti, anno is 8 I. Thesaurarium, secundam a Decano Dignitatem in eadem Capella constituit ; litteras quoque dedit in s arma Brevis, die Io. Augu sit , anno i 38 i. ut quotidianae distributiones iis denegatae Clericis, qui Divinis persolvendis Officiis defuissent, Capellae sartis tectis concederentur. Denique privilegio ejusdes .

507쪽

Pontificis fas erat in ea Capella Divina omnia ossicia lemni ritu celebrari , Eucharis lain asservari , eamdemque statis ruibusdam diebus publicae adorationi exponi . Successores einde Pontifices nova, & insignia in Capellam, Capellanos

que Brigantinorum Ducum beneficia adjunxere. Nam ex Br vi Sixti H die ro. Januarii, anno IS9o. Clericis praedictae Capellae permittuntur quotidianae distributiones, si alibi eis commorandum esset, ut Principi famularentur. χ'd privilegium eisdem firmavit, extenditque Clemens VIII. die II. Augusti, anno i 392. Liuin etiam ab eodem Clemente VIII. Pontifice, die i8. Septembris , anno IGI. potestas Duci Brigantino facta est, ut sibi adjungeret Clericos quamvis residentiae legibus adstrietos ad civilia, & saecularia munia exer-eenda , dummodo ne in criminalibus negotiis jus redderent. Hucusque tamen Capellae, & Capellanis Brigantinorum Principum imminebat Archiepiscopus Eborae, tamquam Dioecesinus; at Gemens VIII. Breve edidit anno I 6oi. die I 8. S ptembris , quo Decanum , Capellanos, aliosque Clericos Capellae S. Hieronymi in Civitate Uecae immunes, exemptosque declaravit ab Ordinarii jurisdictione, ita ut nec visitari, nec censuris innodari ab eo possent, neque vel ratione contractus, aut delii Η, aut Beneficii ullo modo ei subessent, ubi-

eumque versarentur ; sed Qti Apostolicae Sedi immediate se licerentur . Hujus privilegii executio demandata est Decio Carasae Archiepiscopo Damasceno, Ponti fieto in Lusitania Ministro, deinde Cardinali, & Archiepiscopo Neapolitano: R Sousa lib. 6. Hist. Lusit. pag. 3o2. plura profert exempla vindicatae a Pontificiis Ministris exemptionis illorum Capellanorum ab Ordinaria auctoritate. Praeterea eodem Clemen-ie VIII. annuente, litteris datis die Io. Martii, anno 26o Divina Ossicia Majoris Hebdomadae in ea Capella noctu cel brari ex litteris Urbani VIII. die Io. Februarii, an. I 636. Sanctiis mam Eucharistiam asservari fas erat. Denique Brigantino Duci a Clemente VIII. Brevi emanato die II. Decem bris , anno I 39 i. potestas facta est eligendi sibi Consessari uin, quem maluisset ex adprobatis ad audiendas Confessiones, qui

crimina, & censuras, quarum absolutio esset Apostoliuae Sodi

508쪽

reservata, etiam in Bulla Coenae, relaxaret; & lactieinio nusum permitteret iis diebus, quibus illorum esus fuerat inte dictus. Ex his itaque Romanorum Pontificum privilegiis facile colligitur, quanta dignitate excelluerit Capella Brigantinorum Principum, cui Decanus, Thesaurarius, Capellani sexdecim, aliique plures Clerici, & Cantores quotidiana Divinorum Oseficiorum celebratione inserviebant. Illud etiam ex his colligitur , summam semper fuisse Brigantinorum Principum religi nem , pietatemque in sacris domesticis rebus colendis , a gendisque: quo nomine a Clarissimo Sousa lib. 6. Hist. Lusit. praesertim laudantur Brigantini Duces Iacobus IV. & Ioannes Lutpote qui Capellam, Capellanosque suos opibus, privilegiis, splendidissima Gera suppellectile cumularunt, εc sacris eaere emoniis, Divinisque ossiciis rite, ae magnifice in Capella sua agendis summo stladio incubuerunt. VI. Atavorum in Rem Divinam pietas traducta est ad posteros, imo splendidissime aucta siquidem Ioannes V. Gloriosissimus Rex Lusitanorum tanto studio , tantaque sertur religione erga sacrum ministerium, ut merito de eo dici possit,

quod olim Leo Pontifex scripsit de Theodosio Imperatore, ipsi non solum Regium, sed etiam Sacerdotalem inesse animum ; quodve de Constantino scripsit Eusebius, ipsum esse

tamquam Episcopum ἡ eidemque acclamari, ut olim Concilium Chalcedonense Marciano Augusto, Sacerdoti Imperatori. Eo igitur petente, Clemens XI. Pontifex Maximus an. I7 Io.

Bulla, quae incipit, A solatur miniserio, antiqua jura Majoris Capellani rata habuit, constituitque Capellam Regiam D. Thomae Apostolo dicatam Collegiatam Ecclesiam, cui insignis Clericorum coetus ex sex Dignitatibus, decem & odio Canonicis , duodecim Beneficiatis, octo Mansionariis conflatus ininistraret. Hos omnes Rex vi Iuris Patronatus Regii nominavit , Magnusque Capellanus Nunus de Ataide instituit. Deinde anno I7I6. ab em Clemente XI. Pontifice Capella Regia aucta est dignitate Cathedralis, & Patriarchalis Ee- elesiae, sub titulo Sandis Mariae in Caeluin assumptae , divisa Provincia , & Dioecesi Ulyssi ponensi in partes duas orient lem , & incidentalem quarum prima veteri subesset Archi

509쪽

piseopo, alteram Magnus Capellanus, idemque Patriarcha administraret . Primus vero Ecclesiae occidentali Ulyssiponensi Patriarcha Magnusique Capellanus datus est Thomas Almeida, olini Epistopus Lamacensis , & Portuentis , vir amplissimus ;eui ad majorem honoris cumulum decreto Regis die II. Februarii, anno IIII. eaedem praerogativae concessae sunt , quae Cardinalibus in Lulatania conceduntur . Sed ex Clementis XII. Constitutione anno I 737. Patriarcha: Ulyssi ponensi conjuncta est perpetuo iure dignitas Cardinalitia. Canonicis quoque Capellae Regiae, seu Patriarchalis Ecclesiae, qui Principa -

Ies dicuntur, privilegia plurima collata sunt, tum a Romano Pontifice, tum a Rege, cujus decreto die a Decembris, anno i Iὸ. parem honoris , & dignitatis locum cum caeteris Episcopis Regni acceperunt. Porro aliis Constitutionibus datis anno IIII. & I ao. Clemens XI. majora beneficia in Pa- triaretialem Ecclesiam effudit, quartam insuper partem proventuum Episcopalium Lusitaniae eidem Ecclesiae addixit, Rege petente. Quibus omnibus novum robur addidere Pontifi-ees Innocentius XIII. Constitutione,-die IS. Maii i a I. dc Clemens XII. Constitutione, quae ineipit Re Iigiosa Chrisianorum Priscisum , data anno II 38. Tum a religiosissimo Principe, cujus eximio erga Divinum Cultum studio nondum faetum erat satis, etsi tot, & tantis beneficiis Patriarchalem Ecclesiam cumulasset, conscriptus est Clerus numerosus , atque insignis in Presbyteros , Protonotarios, Subdiaconos , Accolitos, Canonicos, Beneficiatos, aliosque ordines distinetus ad sacrum eiusdem Ecclesiae ministerium ;Cantores quoque plurimi addidit, qui illic modis musicis Divina officia decantarent , statutumque est, ut in omni saero ministerio peragendo mores, ritusque Romanae Ecclesiae, &Pontificiae Capellae servarentur. Tandem , quod ex ea divisione Dioreelis Ulyssi ponensis in partes duas plura sequerentur incommoda , Sanctissimus Pontifex BENEDICTUS XIV. Constitutione lata Idibus Decembris, anno II o. Pontificatus anno primo, quae incipit Salvatoris no I , sublata divisione illa, unam eamdemque constituit Patriarchalem & Cathedralem Eccletiam totius Dioecesis Ulysiiponensis, Capel-

510쪽

lam nempe Regiam, ita ut antiquae Cathedrali servaretur dignitas Collegiatae Eccletiae sub titulo S. Mariae. Alia deinde ejusdem Pontificis Constitutione Divisiproeptorti, edita die 2 i. Julii, anno i 7 I. in antiquo Episcopio Ulysii ponensi nobilissilinum Clericorum Seminarium excitatum est , ubi Gel

siasticis disciplinis, sacris ritibus , & ecclesiastico eantui addiscendis pro ministerio Patriarchalis Ecclesiae , Clerici darent

operam. Romanorum Pontificum in hanc rem Constitutiones plurimae extant in Bullario Romano , tum etiam una cum pluribus Regiis Chartis tomo quinto monumentorum Historia

Regum Lusitaniae, Auctore Antonio injetano Sousa Teatino. Ex quibus omnibus patet, Capellam Regiam, seu Ecclesiam Patriarehalem Ulysii ponensem, ob summam, ac sere singularem Joannis V. Regis munificentiam, & pietatem, nulli in toto Christiano orbe Ecclesiae, vel Ministrorum copia , dignitate, & opibus, vel sacrarum rerum cultu, & splendore, vel denique privilegiis, juribusque, concedere. Merito proinde Sanctissimus Pontifex BENEDICTUS XIV. cujus eximia est erga Principes de Ecclesia optime meritos munificentia, ut hujus Principis pietatem perpetuo commendaret, illum, successoresque Lusitaniae Reges, hoc ipsb anno I 749. ornavit titulo Regis Fideissimi: quo eos insigniri titulo expetiit, curavitque Emmanuel Peretra de Sampayo, Commendatarius Equestris ordinis Christi, Orator Regis apud Pontificemis, vir amplissimus, & multiplici nomine de tanto Rege opti

me meritus.

VII. Iam de Liturgia dicendum est, quae olim viguit in

Capella Regis Lusitaniae, antequam Patriarclaesis Ecclesiae dignitate ornaretur, ordinem hujus Liturgiae sub Ioanne IV.

constitutum eruimus e monumento quodam Lusitano idiomate edito ab Antonio Cajetano Sousa tonao q. pag. 738. Histo riae Regum Lusitaniae. Is ergo ita se habet. Regem in iis sestis solemnibusque diebus, quum Regia pompa adest Divinis in Capella sua Ossiciis, Magnus Capellanus conscium facit, m-Nia in promptu este, horamque imminere faciendae Rei Divinae. Tum spectat ad illum, qui est a summis imperii negotiis, oratores Principum admonere, ut ad associandum Re-