Curtii Sprengelii ... Opuscula academica

발행: 1844년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

autem eum Mophago, Myngem eum aspera arteria iussammatos aut lividis maeulis gangraenam sphaceliumque indicantibus obsessos plerique repererunt. Neque tamen neganduin interdum, et ab ipso orgagnio hae organa ab omni vitio immunia deprehensa esse, ut constrictum quidem pharyngem aut pituita saretumat nequaquam graviter alienatum viderit. Solus fere allinus ante quadraginta sere annos ganglia nervorum ed vicalium haei nus vidit inflammata ut tunieae sanguine turgerent quae observatio uberius confirmata symptomata morbi e liaria et principalia u- lustrare potest. Ganglia enim ervicalia pharyngi praeprimis ita

provident, ut accessorium Willisi augeant, tu nervus eum musculis cucullari et sternomastoideo energiam tribuat, eontractio spastica o lateralis horum etiam musculorum exponitur. Ceterum meningum instammationem, quam iam veteres divinarant, nostra etiam aetate observationibus confirmarunt Me dius, Misi erus et herardini. Hic per nervorum tunicas Pr pagari eam inflammationem vidit Iusto siectorem cerebri molem ipsiusque medullae spinalis, oneretidnem quoque cum velamentis recentiores haud raro invenerunt. Existit autein id vitium ex eadem caussa, quam ariditas cordis Pulmonumque agnoscit, siquidem nervorum distentione eonvulsionumque atrocitas et in aliis morbis, pilepsiae exemplo ac maniae, aindem siccitatem

producunt.

Huic autem expositioni eo libentius adhaereo, quo clarius est, virus rabie haudquaquam vasis lymphatieis sorberi, nequo glandulas prius afficero quam nervos, diutissime etiam morari, antequam nervorum systema hactenus alienatum sit, ut diras pati possit convulsioneo.

Actum hunc solemnem auspicaturo placet caput quoddam ex artis medicae historia tractare, in qua quidem investiganda, tradenda ac scribenda optimos vitae meae annos degi Elegi nimirum quaestionem de artesianae philosophiae efficacia in mutandis ariis medicae indole Cartesius enim ad internecionem

162쪽

sere scholastieos philosophos prosequens, in eo totus suit, ut matheseos studium eum philosophia iungeret, ut orporis compagem e minimis corpusculis onflatam ex eorum atomorum forma ac rationibus exponeret, unde et mediet eleberrimum virum imitantes similia ratioeinia in theoriam medieam introduxerunt, ipsamque morborum eurationem his argumentationibus superstrue dam esse existimarent. Ut igitur ordine progrediar, inchoa

dum est ab iis praeceptis Cartesii, quae landamentum doctrinae ipsius constituunt. Est autem princeps assertum, a quo Pro ficiscitur omnis Cartesii naturalis philosophia, spatium corpusque non re ipsa differre, sed modo duntaxat, quo a nobis oncipi soleant. Revera enim extensio in longum, latum profundumque, quae spatium onstituat, ipsi dicitur eadem plane esse eum illa quae corpus stabiliat. Cum autem ex hoe solo, quod corpus sit extensum in longum, latum et prolandum, sequatur, illud esse substantiam, Me valet etiam de spatio ideoque vacuum esse omnino nullum, cum nusquam non reneriatur substantia, perhibet. Hine etiam, si quae adsint particulae, quas tornos Oeent, has

et corporis participare indolem, ergo etiam dividi posse in infiniatum E aeui suga aliquid explicare vetabantur artesii asseelae

pariter a atomorum sormas et molas credere aeternas, constantesae moveri aut mutari nescias. Alterum praeceptum, e priori fluens, Orporis motuin ipsum exponere studet. Cum nempe essentia materiae sola sit extensio, praeterque eam nihil ceterae eius qualitates tanquam modi ortuito et extrinsecus accidentes eonsiderantur. Motus ergo orporum qualitas quaedam est neutiquam ab internis orporis viribus pendens, sed impulsum agnoscens a primo motore, Deo nimirum, qui primitus materiae s euitatem motriem impertiit. Disserunt autem eorpora a se inviaeem pro cohaerentiae maiori vel minori gradu hic eum inte

no motu et proelivitate ad eumdem in uidis, ille eum quiete est iunetus, nisi ab externis rebus impulsus contingat. His suinpositis Cartesius ad efficientes transgreditur aussas, quas final

bus ubique esse praeserendas autumat. Non tantum enim nos debere nobis arrogare, ut divinorum participes consiliorum nos esse putemus, sed materiales caussas rimari nos oportere, ut sapientiam Dei cognoscamus. Ex sorma enim motibus atque figura materiae effectus ipsius posse unice exponi. Antiquatis igitur seliolasticorum mussis finalibus quibus solis inhaerebant substituit artesius eas ipsas rationes, quas per plurima saecula negleetas, tanquam primordia verae philosophiae naturalis considerare Iieet. In his autem rationibus uberius dilucidandis magnus vir haud abstinuit ab opinationibus iisque commentis, quae ingenii potius lusus quam naturae praeeepta dicenda sunt. In initio enim rerum omnium particulas infinitas mundi spatium implevisse, haud globosas, quoniam globuli haud satis impleant spatium, sed cuiuslibet formae. Hane vero, qualisqualis suerit principio, non P tuisse non successu temporis fieri globosam, eum ingenti vi mota

163쪽

corpuseula usque semet invicem inpegerint, attriverint a laevigaverint. Quiequid corpuscula agitata detriverint, ramenta subtillissima seu scobes minutissimas iis impleri intervalla corpusculorum, hactenus tamen, ut et concitatiori motu circumpellantur et rotentur, quam ipsa corpuseula primaria, quia per angustas vias et obliquas expellantur. Vortices certos sormant eae subtilissiuiae se es, quorum centrum corpusculum quodvis constituit, polis suis praeprimis vicina ramenta attrahens. Eam hypothesi coin- mentus esse Cartesius videtur, ut magnetismi phaenomen exponeret, neque ainen ea abstinuerunt, qui postea vel vitae leges vel phaenomena vivi corporis explicaturi erant. Corporum denuitiae terrestrium elementa in tria potissimum genera acutissitnuin

philosophi ingenium dividit. Quaedam enim opinatur in varia

quasi brachia divisa atque hinc inde expansa, tanquam arborum minos haec esse maxime, quae a materie coelesti deorsum pulsa sibi mutuo adhaereant. Alin vero esse solidiora et angulosa, quae si maiora, vi gravitatis descendant, minuscula, maioribus immixta manere intervallaque occupare ab ipsis relicta. Tertium genus esse oblongum atque bacillorum aemulum, quae prioribus semet interserant, neque tamen facile iis neetantur. Id quidem commentum latissime regnavit Per omnem artis nostrae ambitum.

Namque, postquam uicali et acidum ad dignitatem primordiorum

eorporis organici evecta erant, figuram eorum comparare consuerunt cum elementis artesianis, ut alterius formam cum eillis, alterius cum parallelepipedis oratis componerent, neutros autem sales ex intrusis bacillis in foramina orpusculorum angulosorum exponerent. His autem commentis alia Curi ius adiunxit, physiologiam Orporis huinani etiam inagis illustratura, colorum puta cribrorumque et sermentorui applicationem Coelionem enim et ciborum digestionem nil aliud esse quam separationem subtiliorum chyli particularum a crassioribus, quae rein neant, velut in colo et cribro similo contingit. Sanguinem rubrum parari ex albo hylo sementationis ope, sicut succus uvarum albus, dum fermentat, in rubrum vinum abeat. Ea xΡ sitio, licet inepta, hactenus aine arrisit medicis ut millies sererepeteretur. In ea autem sermentatione evolvi ignei ei similem, qui e coniuncto serro cum acido nitri elicitur. Eius ignis adminieulo rarefactus sanguis irruit in arterias, quarum diastole, quinis et ipse cordis motus, efficiuntur sola sanguinis ebullitione. Progredientem per arterias sanguinem etiai magis rarefieri autumat Cartesius, ut tandem in naturam spirituum vitaliuin animalivmque mutetur, solidiores Ver Particulas venis iterum, quae eum arteriis cohaereant, revehi, unde Cartesium suisse circuitus ab Harvae stabiliti propugnatorem, Patet. Haec autem philosophandi ratio variam eamque memorabilem exseruit efficaciam in arte medica Protinus illud coinmentum de inertia omnis materie atque de vis verae desectu in corpore Peperit Statilianam doctrinam quamvis proclivitas schola-

164쪽

rum germanicarum ad mystieam theologiam et domitiatio archei, seu principii spiritualis, ab elmontio stabiliti, eam theoriam iam

praeparassent. Primum enim et palmariuin tablii praeceptum fuit, orpus nulla vi pollere, sed omnem inpulsum extrinseeus accipere, unde et innum motum nuncupavit actum spiritualem, sicut Malebranchius, Cartesii assecla, a Deo proficisci omnem motum in mundo perhibuerat. Priusquam autem hoc modo a testi doetrina in scholas medicas introduceretur, iamdudum commenta ipsius de forma an figura primorum elementoruin adeo placuerunt atavis maximo medicis, ut omnem hemieam artis medicae theoriam iis superstruerent. Neque satis intrari possumus levitatem saeculi dicam an inertiam, qua lactum est, ut eae hypotheses, omni prorsus ratione carentes, tamdiu tamen in sch lis defensa suerint et exomatae Brunneri enim experimentis, Bovies egregiis ratiociniis et riderici Hosmanni doctrinae tandeincessit resutatio ea cominentorum illorum, ut risui traderentur et contemtui. At vero pernicies ingens', quae ex iis manavit opin tionibus ae scholae commentis, arti nostrae ipsique saluti generis humani per saeeuli sere spatiui magnopere nocuit. Quibus rite perpensis acillime olligitur, maiorem noxam arti salutiferae inserri non posse, nisi ex hypothesium praepostero usu atque eratiociniorum applicatione ad regulas ariis.

ORATIO EX S. Ut iuvenem hunc, cuius patrem iam in discipulis habui carum,

in amicis amantissimum, d honores summos ainbeundos ominendarem, constitui, de honore medici verba facere Eum autem honorem vel maximum versari in servitio naturae probaturus, o diar ab iis, quae prima rerum omnium stamina dicuntur. Homo omnium curiosus, negligens sui, infinitae in alienis pervestigandis industriae, successuum adeo felicitate clarus, Delphici vero moniti vel immemor vel contemtor, semet turpiter

ignorat se inter illa, quae sui ponit arbitrii, ineptissim sacperegit atque gubernat, quia vel sui scientia caret, vel si ea pollet, malo ac obiter duntaxat ea utitur ad sanitatei et nimiet corporis servandam. Quotus autem quisque naturam corporis investigare eupit atque cognoscere, is sensus suos, aere fidosque rationis speculatores acuat, auctaque per artem horum 1a-Dj9jtipso b G ole

165쪽

euitate ab iram exploret, sola si natura praemonstrante, Per

intentos sensus assequetur strueturae modum. Neque alia datur,

quiequid inmuti fingant, quicquid moliantur praeeipites, via, praeter eam, quam natur munivit. Omnis prominodum inedietaeientia doctrina nititur solius naturae: namque ratiocinia omnia de mussis unctionum, quas corpus nostrum exercet, ni e natura proficiseantur, hane solam magistram confiteantur, utilia esse ne vana pros to videntur. Ut unicum asseram exemplum, liquores, quos natura in orporis variis organis quovis momento parat, tam arcana sunt indolis ae mixtionis, ut omnia omnitim a ulorum inventa, etiam splendidissima nostrae aetatis, parum duntaxat lu- eis ut quaestioni solvendae senerent. Nee doetissimus aut dexterrimus quisque artifex hemicus vel guttulam emoris nutroris illius, quo oculi hum tantur aut narium penetralia irrigantur eonfieere potest. Ascensuri autem ad primam molitionum omnium functionumque caussam, nonne cogimur plane a compelliamur, ut et nostram lateamur ignorantiam et naturae veneramurae adoremus sapientiam et αυτοκρατείαν φ Ortum primi impetus

quis exponere audet Leges eius quis intelligit Ille profecto

solus, qui onsensum unum, congrua omnia esse in eorpore, atque κυκλον γεγενηιιένου πην ora τρισκεσθαι, eum Hippocraticis auctoribus perspexerit. Ut enim eor, quod prineeps nonnulli viscus habent, agat, nervoruin eget efficacia, quae lacertos eordis excitet. Neque nervis hae facultas nisi a cerebro est. Atqui huius potentia inputanda arteriarum sanguini, per cordis ipsius actionem in cerebrum impulso. Caussa ergo essectu suo prior, tamen ab hoc pendet. O quain sensere semet elusos, qui sagaeitate sua elati, sperarent caussam motuum vitalium invenire vel in ipsa partium labrim vel in humorum elementis Sero tamen Post tot conatuum vanitatem visum fuit, oportuisse prius intelligere, vitam esse longe superiorem omni mechanismo paria ter ae hemica mixtione, redeundum igitur esse ad naturam, cuius opera omnino legibus universalibus consorinia sunt. At ingravem illabuntur errorem, qui mortalium commenta de naturae legibus pro ipsis naturae scitis habent. Disserunt autem commenta hominum ab ipsis naturae legibus, quod illa, paucis observationibus ne inductioni nixa generali nec necessaria consecutione effieiuntur, sed arbitrio potius aut lubitu eonformia sunt. Aeutissima mentis acies et intentissima, ut has cognoscat

ex se ac intelligat leges, nihil sere valet, a sola vero natura disti omnia Graeei philosophi, qui in metaphysica vera ertaque pleraque explorarant ac tradiderunt, in primis tamen eorporis nostri principiis magnopere allucinati sunt, quod naturae nutibus minus obsequerentur, quam suis opinationibus. Simili

plane ratione ac doctrina de corporis nostri natura comparata est disciplina de medicaminum venenorumque actione. Etenim quae-eunque pro genio saeculi commenti sunt homines, ut vires me-

dieaminum et Metus generalibus subucerent legibus, concidunt

166쪽

sere innia, dum observationibus fidis neglectis, solo ratiocinio stabiliuntur. Quid enim, ut vel in unico subsistam exemplo, doetrina de Eotie per metallorum seriem regnante iuvavit ad vires metallorum exponendas' erram enim hydrargyrum, sti-bium etincumque quanta efficaciae diversitate gaudeant, ut et sibi quadantenus Opposita sint, ferri exemplo hydrargyrique, tral tisium est et tritissimum. Quibus positis intelligitur, multo onsultius agere, qui, valere iussis de elemento metallico, Eolino

nimirum, quaestionibus, naturam Orporum solam, liberi a servitio opinationum, percontantur, fida observatione duce et eoinite. Quam parum explorata est venenorum natura, quam mir

cvloruin sere plena, quam dira eorum emeaeia, ut nec acer Aehilles, nec sortis Diomedes, nec prudens lysses, nec divina Socratis natura mortis effugium consequantur. Et medicus ipse, tametsi in artis sapientia princeps sit, tironem tamen se profitebitur, venenortim actionem expositurus. Mortalium sortissimus quisque, summoque sanitatis vigore aetatisque superbus, vel guttulas paucas acidi ortassici deglutiat confestim concidet, velut sulmine ictus. Quomodo id exponendum, quaenam artis praesidia huic veneficio opponenda sint, etiamnum latet. Viperarum venenum quot quantaque exhibet mysteria quandoquidem vel millesima grani pars sufficiat ad passerem illico trucidanduin eum gummis aemulum venenum saporisque sere expers subitaneam tamen putredinem cieat eum dolores vehementissimi topici eum tumoribus inflammatoriis, clero, vomitu bilios et animi defeeti nibus symptoinata sistant aegerrime coinponenda ac dilucidanda; eum et liquoris ammonii eum oleo succini s. aquae Luciae usus theoriam sere nullam admittat Crotali horridi virus eur sitim exstingui nesciat et gangraenam itissime letalem satiat, cur Polygala Senega ac renanthes Serpentaria praesentissima largiantur adminicula, plane nescimus. Quid iuvat omnis physica hemicaque doctrina, ut haec pateant arcana 3 Quodsi ad verum res exigitur, soli naturae unique confidendum observationi, quae, quicquid noceat aut opituletur, Ment. Hi subsistit prudentia, nee

inani figmentorum licentiae indulgens, solertiam acuit, observandi ardorem auget, ut occulta in lucem trahantur. In sanandis autem morbis principatum sibi vindicat natura, quae Vulnera pura sua consolidat sponte et ossa fracta, si medicus, naturae minister, peregrina arcet, separata in situm naturalem reponit. Ulcera quomodo consaneselint Nonne puris solius benigni ope, quod ars nulla, sola natura patrare potis est Vix alieni quid furtim vel palam in corpus agit, cum consest natiira salii neseia lacessita motus te ad expellendiim , t --ο-ra noceret, ad mitiganda aspera, ad spissa solvenda, ad mutandam partium mixtionem hactenus, ut orporis humoribus similes fiant. Sic etetur febris, euius salubritas quanta sit, brevibus diei nequit. Id eximii autem habet omnis labrilis motus, ut incurabilium alioquin morborum sanationem reddat Persectam Eam

167쪽

autem obserVare, tempora circumspicere, succurrere naturae si sorte obstaculis impeditur, patrare ea, quae sapientissimo consilio molitur, medici est ut et summum honorem medico decerneresa sit, si inserviat nutibus naturae sebrum excitantis. ine et δηι ιιουργον summum καὶ τεχνθην nuncupat naturam Galenus, quae et dolores producit, tot malorum auctores, vilae tamen simul custodes, quibus alliciuntur mutanturque uinores, subiguntur et areentur aliena, viresque hactenus laeessuntur, ut stases et quae alioquin nocitura essent, amovere possint. Itaque egregie monuit antiquus ille Hippocraticus auctor, την φυσιν nαίδευτον ἐουσαν καὶ Ου ιαθουοαν τα δεοντα ποιειν καὶ ἀνευρίσκειν

τρους vetus illud praeeeptum statuit. Satis igitur constat, auditores, medici esse, naturno legos circumspecte nudire atque fideliter exsequi, ut uininum naneiseatur honorem, nempe ministri naturae. Talem se exhibuit stator atque verus auctor artis nostrae, Cous senex, ubique non solum monens, sed suo etiam exemplo probans, optimum medicum esse naturae suetatorem. Tales naturae ministri suerunt medici, quotquot in omnibus propemodum nationibus et saeculis honores summos assecuti sunt. Hinc et spero iuvenem patriae virtutis enuthim, qui se iam ad honores

academieos capessendos aeeingit, summum quaesiturum esse honorem in natiirae ministerio. Diyitigeo b Corale

168쪽

LOQUELAE INSTRUMENTA.

Si loquelam humanam cum veteribus Stoicis dixerimus esse vocem articulatain atque ratione emissam, a veritate haud longe recedere nobis videmur. Etenim vocein simplicem vel instinctu ac necessitate bestiae emittunt, si modo pulinonibus praeditae sunt et larynge sermonem vero edere nequeunt, nisi voci modos imponere ac artieulare eam ope peculiariis in organoruin voluntati conseiae subiectorum, possint. Imitari quidem loquelam huinanain discunt varia animalia, quibus lingua liberius novetur, maxime psittaci, picae, iurni et corvi nequaquam vero sermο- cinantur, cum nulla voluntatis conscientia, nullum rationis vestigiuin hanc Producat garrulitatem, servitutis potius nuctorainentum, quam testimonium rationis. Sed haec postea diligentius Iain deorganis sermoni inservientibus praecipialnus.

a LINGUA. Est autet partium earum omnium concentus quae Oro continentur et id constituunt, necessarius ad loquelam sormandam.

Quarui primaria est lingua, mobilissima ea muscillis nervisque copiosis instructa pars, quae arbitrio movetur, eum nervi gangliis haud orti libertatem motus et conscientiam producant. Princeps eorum nervorem est hypoglossus, seu lingualis medius, inore spinalium nervorum pluribus radieulis inter corpora olivaria et pyramidalia originem petens, dein iuxta arteriam vertebralem e soramine condyloide ossis basilaris emergens, timnervo aecessorio illisit, eum ervi libus supremis et phrenico et pare vago nastomosans, in musculos ossis hyoidis et linguae ipsius ita abiens, ut ope filamentorum etiam eun gustatorio ramo

quinti paris iungatur. Alter nervus, qui motibus linguae inservit, glossopharyn-geus, e medulla oblongat ortus, a pare vago seiunctus, Per

169쪽

soramen iugulare ita prodit, it et cum sympathie nervo et eum vago lingatur, distributus in constrictorem pharyngis, ossis hyoidis museulos et ipsam linguam. Flaud deest is nervus innibus animal thus, quae lingua gaudent, ut et pisces ramulo gaudeant vagi nervi, vices huius glossopharynge gerenter se hypoglossuseessat in amphibiis, iioriim lingua lateribus firmata immobilior ει quam in superioribus ordinibiis Ortus nervi acustici e ruri, bus crebelli seu orpore restisomni, prori imus hypoglosso, a Gallio nuper dispeetus, mutitatem explicat cui surditato pleruinque innetnm.

Cum principes notores linguae hi sint nervi Deile quis erusoeerit, eodem modo agere etiam eos posse in animalibus ae inhumano genere, ni superior necessaria esset facultas rationis, conscientiae et liberiatis, qua carent hestiae. Nusculi linguae sere iidem in superioribus animalium ordinibus sunt ac in homine. Tria constitu uiit Strata parallela, it elim utrumque externum, Styloglossi coinpositum n processu natum styloideo, latera linguae et margities obvestit et apicem de-muin attingit medium vero a radice ipsa inferiores occupat parales, a postiea parte maSSae ein brariosae iunctilin, quae cuin epiglottide et Osse hyoide linguam neetit. Praeterea ab ossibus his laseiculi terni linguam adeunt, qui sursum tendentes, fibras lingualis muscini declis Sant, antrorsum vero ita secedii iit, ut v eua spatia ab alio musculo, genioglosso, qui et cum osse 1οido eohaeret, plerumque verticali et radiato, occupentur. Eo inii sculo lingit antrorsum trahitur et cava redditur retrorsum contrahitur hyes et Styloglossis. Quorum alter si eum musculo linguae peculiari simul agit, id organon latera versus tendit Deorsum lingua movetur ceuliari e musculo linguali. Retraetio autem linguae non mustulis duntaxat illis, hyo- et styloglossis, Persieit ir, sed elevation ei iam mandibulae inferioris, ossis hyoidis et ipsius oryngis. In quo quidem munere primas sere partes habent musculi mylohyοidei, seu transversi

inandibulae, qui os hyoides ipsamque linguam elevant, hanc autem palato apprimunt Iidem fini inserviunt stylohyiadet, biventres maxillae et ipsi pharyngis constrictores, ut in deglutiendo

Deilius lottis claudatur. Dein inlisentiis eireumflexus palati detrahit molle palatum, auxialiante palatopharyngeo, it lingua eo melius cum palato iungatur. Ea linguae mobilitas varia est in variis animalibus Geu fatim quidem praeeipi potest, eam linguae formam, qua homo gaudet, in omnibus propeinodum animalibus deesse. Vel enim angusta est et longa, maxime in iis, quae proxime ad humanum genus aecedunt papillis variis obsita, ut gustui soli inservire v deatur vel stim artilaginea, ornea aut ossea, ut in vibus et amphibiis, ilibus ad ingestionem ciborum solari data esse a paret. Sic myrmecophagarum pariter ac Plearum lingua, qua in mirum in modum prolongare valent, soli ingestioni inservit.

170쪽

Linguae adlisio ad dentes et palatum plerasque producit literas consonantes, linguales dictas, dentales et palatinas, ut infra

uberius ostendetur.

Possitne autem quisquam, lingua orbatus, loqui, diu dubitatum est, relatis tamen variis observationibus contrariis, quae, haud necessarium esse id organon demonstrare dicebantur. Primus Galenus refert, aegrum quemdam, spasmis eruciatum, inguae anteriorem partem sibi ipsi praemorsisse, potuisse tamen postea loqui de differ in Orb. e. . . Dei nota est Salmuriani pueri historia, qui gangraena per variolas orta perdiderat linguam totain, neque tamen eo minus potuit postea iteras plerasque pronuneiare. Rolandior peculiaris in Eph nat. cur dec. I. ann. . app. Et Bartholinus narrat, eidae cuidam praecisas esse linguae mire tumidae superfluas partes, superstite tamen loquela, hist anat. II. 22. Cui a piratis dimidia lingua abscissa fuerat, per trietinium obmutuit fulgure tamen dein ictus, ut alter Croesi filius, terrore potissimum sermocinandi facultatem recuperavit. Tulpii Obs. I. e. 4 i. Cum a salivatione Parisiensis cujusdam viri lingua in immensum tu mitisset, imperellus chirurgus dimidiam fere partem praecidit: perinde autem distincta superfuit loquela ac antea. Wel schsyllog obs et cur med epis agin. b. Puella Londinensis, quae per carcinoma linguam perdiderat, pronunciare plerasque literas potuit. λ ea Le' xura grus a ui d. philos Transact. II.

33. III. 14. Denique Iussievus lyssiponi vidit puellam γλωσ-οον, quae bene loquebatur. Item de ac de aris, a. 1718 p. 6 sq. Et Aurranus Argentoratensis peculiarem tractatum de eiusmodi casu conscripsit. Et inguis feminae lo

quela, Arg. 1779. .

Tot ver exempla cum negari nequeant, quaeritur, quomodo explicandam osterant loquelam sine lingua.

Rotandus iam latetur, superfuisse aliquid de radice linguae, qua, dum palatum molle vehementer detraxerit puer, ipsi palato admota potuerit linguas palatinas proferre Galeni, elsellii et

Tulpi casus linidiam solummodo linguae partem attinent, ubi superstes pars omnino potuit ita agere, ac si tota lingua adhuc adfuisset. Quem anglici annales narrant, casus mirabilis quidem initio videtur, cum ne ullii in quidem linguae vestigium adfuisse, sed tumorem duri taxat immobilem, ad vulam exiensum, principio referatur. Sed mox arsonsius mirabilem eam narrationem ita illustravit, ut genioglossos musculos superfuisse testetur, qui satis mobiles, licet nonnisi violenter agitati, linguae vices gesserint. Idem addit, literas eas, quae apice linguae nunciantur, Dat net Ebraeis dictas, haud potuisse puellain proferre. Tali modo mirabilia evanescunt et incredibilia. Confirmatur haec exposito acutissima Iussievi inquisitione. Musculos geniοglossos et is superstites vidit, et vulam satis longam latamque Puella, dum sibilantes proferre et dentales vellet

SEARCH

MENU NAVIGATION