장음표시 사용
501쪽
ad Deum landerenu eorpus castigarent, manuum labori vacarent, et ruriculas in religione instituerent. Hanc Congregationem an. 1537 approbavit Paulus III, Pius IV vero, praeseripta ei regula S. AuPstini , sub nomine Clericorum regularium S. M oli, cui Ecclesia eorum Ticini sacra erat , inter ordines religiosos retulit. Extra Italiam non erexerunt Monasteria sust. S. 5. Iemitae. Caeteros Ordines aemulata est Societas Jesu , cujus audior fuit S. Ignatius nobilis Hispanus anno 149l natus , qui aeeoplo in defensione Pampelonae contra Gallos vulnere, mirabilibus Sanctorum gestis, quorum vitas in lecto decumbens legebat, excitatus, ut sanitati restitutus , post iter Ierosolymitanum, Barcinonae, cum esset annorum triginta, ad perducendam linguam latinam cum pueris in schola considero non est dedignatus. Compluto , ubi Philosophias operam n
vabat, ad declinandam persecutionem contra se exortam anno 1528 Parisios ivit, qua in Urbe eo successu litterarum studia continuavit, ut an. 1534 Philosophiae magister renuntiaretur. Sex iuvenes litterarum studiosos , nimirum Franciscum Xaverium, Petrum Ie Feure, Iacobum Lainer, Alphon- sum Salmeron , Nicolaum Bobadilla et Rodriqvox asseclas nactus in Ecelesia montis Marirrum prope Parisios votum do colenda omnimoda pauperlato et do procuranda proximi salute emisit. Post tres annos prius Venetias , dein Romam prosectus cum sociis , Faber et Lainelius munus docendi in universitate Romana, reliqui vero facultatem verbum Dei pra dicandi a Sede Apostolica obtinuerunt. Tandem Paulus IIIan. 1540 Societatem Iesu non solum approbavit, et sub Sedis Apostolicae patrocinium constituit, verum etiam plurimis privilegiis exornavit. Ordini Fundatores sequentem Gederunt constitutionem. Finis primarius Societatis est gloriam Dei et
animarum salutem promovere. In candidatorum susceptione
attendendum est ad Corporis sanitatem et formam, ad ingenium et facultatem cum hominibus conversandi. Rigidus duorum annorum novitiatus est praescriptus, in quo Novitii uno mense in exercitiis spiritualibus a S. Ignatio conscriptis vacare, alio infirmis ministrare, alio devotionis causa peregrinari mendicando , toto autem novitiatus tempore vilissima servitia domestica obire. Consuetis tribus votis quartum M-
502쪽
ditum fuit de missionibus suscipiendis ad nutum Romani Pontificis. - Ouoad Pupertatis votum attinet Iesultae possunt
donationes sponte oblatas accipere, et ad mendicandum semper parati esse debent, Collegiis vero, in quibus litterae traduntur, licitum est habere landos aliosque redditus in usum docentium et discentium. Singuli ossicium divinum recitant privatim. Omnes socii fuerunt divisi in tres classes , nimirum in SoliolasMos approbatos, qui omissis tribus votis ordinariis altiores disciplinas in Collogiis docebant; in coadjumres Clerires, qui ad Gymnasia et curam animarum applicabantur, mediumque inter Scholasticos et Laicos hi dicebantur Coadjutores temporaritin locum tenebant; denique in Professos, qui post novam probationem quartum votum de missionibus f scipiendis nuneupabant, hisque potissimum impendebantur. Expissessis Ordinis Superiores eligebantur. Praepositus Generalis Romae residens sex expertos probatosque Assistentes x Germania, Polonia, Gallia , Hispania, Lusitania et Italia electos ad latus habuit. Praepositi Generalis et Assistentium eleetio fiebat in Congregatione generali. Praepositus Generalis, interrogatis praevio Provinciali et tribus aliis Iosuitis prudentio.
ribus Superiores inferiores designabat. Rectores Collegiorum, nitorumque Institutorum Superiores suorum subditorum talenta et moralitatem quolibet anno Praeposito Generali significare tenebantur. Iesultarum Societas, faventibus terrae Principibus aliisque primi ordinis viris, intra breve temporis spatium tanta coepit incrementa, ut per totum orbem catholiacum diffunderetur. Ast postremis saeculis validi hostes i surrexerunt in Iesultarum ruinam conspirantes. Initium factum
suit in Lusitania, qua agente Iosepho de Carvatho, Marchi lio de Pombal, Regio administro, an. 1759 exularunt. Dux da Choiseul , primarius Ludovici XV administer essecit, ut an. 1762 ei iam in Gallia Iesultarum Societas aboleretur. In abolitione suas habuit partes etiam Comitissa de Pompadour,
quae cum aegrotaret et Patri Sacy Iesultae peccata sua consessa fuisset, ad Consessarii mandatum aulam deserere noluit.
Similis sors Jesuliis obtigit in Hispania sub Aranda Begis administro, in Ducatu Parmensi et in regno Neapolitano. Imo urgentibus Aulis Burbonicis ipse Ponti x Clemens XIV anno l773 dio 21 Iulii universam Meletalom suppressit edito Brevi, quam Catharina II Russiae imperatrix executioni non dedit. Pius VII editis an. 18 14 apostolicis litteris Societatem Iesu restituit, quas in diversis orbis catholici proxinciis revixit. In America Iesultae tres Novitiatus habent, nempe inuaulaudia, ad S. Ferdinandum in dioecesi S. Ludovici, et
503쪽
in Canada. MIendum, quod anno 1844 in Helvetia gravis contra ordinem Iesuilarum exorta sit persecutio, cui ausam de dii liber Eugenii Sue in fronte gerens titulum et u Iudaeus errans π in quo auctor turpi calumula Jesultarum lamam
6. Fratres misericordiae, Patrea Orasea, Piaristae, Lararisise, Redemptorinae. Novum ordinem monasticum , turandis et sustentandis
infirmis destinatum landavit Ioannes a. 1495 in Poriugallia natus, homo laicus, qui post multos annos terras oberrando transactos a. 1540 Granatae in Hispania domum conduxit elinfirmorum eurae se dedicavit. Quia Dei misericordiam imitari videbatur, Episcopus Tuitieusis, eum Joannem de Deo ain ellavit, et propriam vestitus forinam asseelis praescripsit, quiratres misericordi nominati sunt. Post mortem demum Ioa
nis a. 1550 seeutam Pius V a. 1572 Ordinem eum tribus votis monasticis et obligatione infirmos ex collectis eleemosynis gratis curandi apponavit. Auctor Congregationis Patrum Oratorii suit S. Philippus Nerius Florentinus, Romae philosophici, at theologicis diseL plinis imbutus, et a juventute pietatis, salutisque animarum studio stagrans. Presbyter a. 1551 ordinatus Hospitale pro p regrinis erexit, in cujus oratorio sacram Scri,uram explicabat, et colloquia do rebus divinis instituebati Paulus Iua. 1558 ei unam Ecelesiam dono dedit. Novi istituti fructibus
permotus et asseelas nactus S. Philippus Nerius, in eadem Urbe Roma, Congregalionem Patrum Oratorii dictam landavit, a Paulo V an. 1612 eum suis constitutionibus confirmatam, cujus scopus praecipuus fuit, eultum divinum publice exe eere, et exercitia spiritualia eum auditoribus instituere. P tres Oratorii vestitum Clericorum saecularium gestabant, et
libertate Congregationem pro lubitu deserendi gaudebant. Ad exemplum S. Philippi Nerii etiam in Gallia Petrus Borullius Cardinalis a. 16ll Congregationem Patrum Oratorii Iesu i stituit ad resormandum et excolendum clerum Gallicanum , quam solemniter approbavit Paulus V a. 1612. Ad parvulos in litteris et pietate instituendos saec. XVII S. Iosepnus calasantius, nobilis Arago, ordinem Patrum pia-
αὶ uarii Petrus I. 1. de vita et morib. S. Ignatii Loyolae , Petrus Ribade ira in lib. V. de vita s. Ignatii, Extraiis des assertions dangemu- 'ses ete., Sehleget Hist. Beel. , Dietata Mohelera, Annali d'lialia , Εpbemerides Venet.
504쪽
rum scholarum, vulgo Piaristarum landavit. Abdicato Vitarii Generalis Episcopi Orgelitani munere, et Romam prolaetus cum in hac urbe pueros haud paucos rudes et sibi relictos reperiisset, in domo a se empta scholam aperuit, eosque ii terarum rudimentis et pietate imbuere sategit. Eidem is a iunxerunt alii Clerici, atque ita a. 1600 exorta est Congregatio Presbyterorum, quam Paulus V et Gregorius XV ad ordinis religiosi dignitatem cum tribus votis monasticis et tuarunt, et statuta a S. Iosepho Calasantio composita approbarunt. Postquam S. Iosephus Calasantius munus Goneralis Ministri deposuit, ordo iterato in Congregationem mutatus est; sed Clemens IX Patres piarum scholarum eo induxit, ut
tria monastica vota nuncuparent.
Congregationem Lagaristarum, vel Missionum, ad puma das potissimum peccatorum conscientias destinatam, instituit S. Vincentius de Paulo, in pago Pour pauperibus parentibus uatus, in Conventu PP. Franciscanorum et in Universitate T losana diseiplinis philosophicis et theologicis imbutus, et aa.
1605 dum vigesimum nonum ageret aetatis suae annum a pDratis captus et Tunetem in captivitatem abductus, a qua IN heratus et in Galliam reversus, Curatoris auimarum in par
chia Aichensi, et in domo Comitis de Foigny paedagogi munus suscepit. Ansam landandae Congregationis Vincentio dedit quidam subditorum suorum, qui cum hominum opinionis gauderet, morbo assiicius horrenda crimina consessus asi; qua occasione Vincentius, hortante etiam pia comitissa, totam communis talem ad consessionem peccatorum genoralem delaonendam per
moviti Perspectis salutaribus hujus rei fructibus familia comitis do Folgu a. 1624 Lutetiae domum pro suscipiendis, et bona pro
sustentandis sacerdotibus subministravit, qui identidem pagos visitarent, udrbum Dei praedicantes ei consessiones excipie tes. Sacerdotes ad hoc munus paratos Vincentius collegit, e rumque directionem suscepit; sic coaluit Societas, quam Umbanus VIII, nomino Congregationis missionum a. 1632 solemniter approbavit. Mus socii etiam Lazaristae dicti sunt, quoniam primaria eorum sedes apud Ecclesiam S. Laetari Parisiis erati Ii, exactis duobus probationis annis, tria vota monastica omittebant, et stabilitatem in electa vitae ratione vovebant. Tamdius etiam ad infideles Evangelii praedicandi causa se contulerunt. Propagati fuerunt per Galliam, Italiam, Hispaniam et
Congregationem SS. Bedemptoris a Benedicio XIV an. 1749 approbatam, cuius socii Redemptoristae nominari consuevere, landavit a 1732 alphonsus de Liguori, Neapoli nobili
Senere natus, post strepitum forensem au. aetatis 26 Clem
505쪽
adseriptus, anno 1772 Εpiseopus de S. Agasti a Gothorum designatus, et a Gregorio xvI a. 1839 in Sanctorum album relatus. Fundator suis asseelis sequentes fines proposuit: vita regulari et ascetica perfectioni morali studere, ignorantes r ligione imbuere, perditos in viam salutis reducere, praeciliente Episcopo animarum curatoribus opitulari, iuvenes initteris et scientiis erudire. Anno 18l8 civitas Triburgensis in Helvetia eos in sua ditione considere permisit, et a. 1828 Viennensis in Austria eis domum cum ecclesia et facultatem eandidatos induendi concessit sa). Ad haec: nova virorum congregatio prodiit salmanti oan. 1752 sub invoeatione Iesu Νararaoni; quamobrem Nazaraenorum communiter est dicta. Λuctorem habuit Ioannem V rella et Losada Hispanus, qui ejus constituendae et dilatandacteausa plurima perpessus incommoda, supremum tandem diem obiit Ferrariast an. 1769 sanctitatis fama clarus. Eamdem p
stmodum Pius VI P. II. approbavit a. 1784, interque ordines
Religiosos recensuit, confirniavitque Saeramentum, quo ejus Alumni, praeter consueta tria vota, solemniter se obstringunt, tuendi, scilicet Bemam Virginem Mariam ab nora originis μα-- immunem fuisse.
S. I. Sors Ordinum Equestrium ordinem Templariorum, agento Philippo Pulchro, a si mento Vabolitum fuisse iam alibi narravimus. Quoad Teut ni eorum sortem attinet, erus bona in pace Posaniensi an. 1806inita Domui Austriacae concessa sunt ea conditione, ut Scin
per unus ex Principibus sit Supremus ordinis Magister. υ eupata ab Anglis a. 1800 insula Melita, ordinis Ioanitiei Sedes, Supremus Magister in Siciliam concessit. In congressu generali, annis 18 14 et 1815 Viennae in Austria habito, ordo Joanniticus propriam et independentem sedem impetrare non potuit. Ferdinandus I Austriae imperator a. 1839 Ordinem Joanniticum in regno Longobard Venetiano restituit, et cum Sedis Apostolicae consensu in supremum ordinis Magistrum elegit Ioannem Baptistam Cappellari a Columba, Gregorii XVInepotem, qui potestatem suam etiam in Equites Melitenses in Ducatibus Parmensi, Mutinensi, et Lucensi existentes
S. 8. Moniades. Quemadmodum inter viros, ita inter foeminas familiae
506쪽
religiosae exortae sunt educationi juventutis, et charitatis operibus quam plurimuin destinatae. S. Angela in agro Brixieu- si nata an. 1506 personas sui sexus au puellas educandas collegit, et sub S. Lirsutae patrocinium constituit, unde Urs linae nominatae sulit. Paulus Ili anno 1544 Ordinem approbavit. Victoria Furnaria a. 1605 Genuae virgines, quae a e ruleo vestibus coloro vocantur Coelestes, in unum con regavit. S. Franciscus Salesius, Episcopus Gene vensis, Anecti ubi residebat, a. 1610 Societatem landavit, in quam confugere Possent mulieres , quae ob corporis debilitatem , vel paupertatem, vel viduitatem, in aliis ordinibus non suscipiebantur, easque castitati et obedientiae simpliciter adstrinxit, nullum rigorem corporalem praescribens. Primam hujus Soeie- talis directionem suscepit Ioanna Francisca Fremiol, vidua Baronis de Chantal. Postea S. Franciscus Congregationem in Ordinem monasticum convertit sub regula S. Augustini, quum
Paulus V confirmavit a. 1618 sub nomino ordinis Visitationis B. M. Virginis; ab ipso tamen Fundatore etiam Salesianas dictae sunt. S. Vincentius de Paula a. 1618 landavit Sororesch-ita tia, quarum scopus est infirmis omnis sexus et conditionis assistentiam pracstare. Comitissa Magdalena do Cano sa Veronae nata, ad medelam morum corruptelae serendam,
in patria sua a. 1808 sundamenta jecit Congregationis Fili
rum charitatis, seu Canossarum, quas puellas plobeas instituunt. Candidatas anso induitionem per quatuor annos probantur I induiso unum annum in Novitiatu transigere debent , quo elapso vota simplicia emittunt. Votis nuncupatis adhuc per semostro manent sub Magistrae Novitiarum regimine, quo expleto numisma , ceu Instituti insigne accipiunt. Franciscus I
Austriae imperator an. 1815 eis dedit Monasterium SS. Iosephi et Fidelii Veronae, et Conventum S. Luciae Veneliis. Sedes Apostolica a. 1819 hoc novum Institutum confirmavit, et fuit propagatum in Italia et Tyroli. Leopoldina Naudoi, ex Gallia oriunda, Voronas a. 1817 sundavit Ordinem sororum Sacrae familiae, eisquo Jesum, Mariam et S. Iosephum ceu exemplaria, quae semper prae oculis habere deberent, proposuit et normam vivendi praoscripsit. Gregorius XVI P. M. hunc ordinem confirmavit. Novum ordinem Sororum B. V. Mariae septem Dolorum instituit Theodora do Campostrini, qui suit approbatus a Gregorio XVI a. 1835. Emittunt S rores tria vota solemnia, et non solum pietatis operibus, Verum otiam puellarum oducationi vacant fuὶ.
507쪽
S. s. Dueiplina poenitentialis. Cirta disciplinalem poenitentiam Concilium Tridentium Sessione XXIV decrevit, ut pro peccatis publice commissis
e quibus alios scandaligatos fuisse constat, poenitentia publica Imponatur, facta tamen Episcopis potestato ejusmodi poenite tiam, si consultius duxerint, in secretam mutandi. Sed rerum adjuncta, posterioribus temporibus, jam ita comparata erant ut decretum istud vix executioni daretur. Altamen Benedi- Srnodo a. 1724 Romae celebrata do restituenda
publica disciplina poenitentiali serio cogitavit. De Indulgentiis
Concilium Tridentinum definivit, earum usum esse populo christiano quam maxime salutarem, in eis tamen concedendis moderationem adhibendam , et abusus circa cas extirpandos esse: Secundum hoc decretum reapse Indulgentiae tum a Bomanis Pontificibus, tum ab Episcopis impertitae sunt. Sic B nedictus XIII illis, qui vesperae ad sonitum campanae salutationem angelicam, nec non illis, qui Rosarium recitarent, indulgentias largitus est. Pius VII an. 1810 fidelibus in terris Austriacis, praescriptas conditiones impleturis, indulgentias plenarias in sesto Sanctissimi Nominis Iesu et per totam eius Met4Fam lucrandas concessii sui. ' S. 10. conelusio. Ex memorabilioribus Beligionis et Ecclesiae Iesu Christi
eventibiis, earum statum ab exordio ad nostram usque aetatem perspeximus. Quod historia cujusvis aevi testatur, et data occasione saepius observavimus, nunc monti nostrae vividius obversatur, nimirum Ecclesiam Catholicam tot polentissimorum hostium insultus saevissimos sustinuisse et superasse ita, ut perpetua ejus victoria nonnisi virtuti divinae eam roboranti adseribi queat. Iudaei et idolorum cultores, et i ter hos Imperatores Romani, orbis terrarum Domini, calum- tormentis, per tria saecula in Christianos adhibitis, nascentem Ecclesiam non valuerunt supprimere; errores, haereses, schismata, quac non minus potentia, quam sapientia saeculi suffulciebantur, veritatem catholicam eradicare non potuerunt; barbaries, ignorantia, abusus, superStilio, m rum corruptela, quae nonnunquam late per Ecclesiam gras-S'antur, semen divinae sapientiae et sanctitatis in ea recon-ἰ uni non sussi carunt. Ecclesia a Christo landata haec omnia obstacula superavit, o tot acerrimis pugnis semper victrix, e b) cone. Trid. , Κlein Hist. Eeel. Duili od by Cooste
508쪽
tot sordibus semper purior et splendidior prodiit, et post 363
lustra in praeliis Domini transaeta, venerabilem frontem n bilibus cicatricibus exornatam suis adversariis tabescentibus et pereuntibus ostendit. Haec, qualia in nullius alterius instituti vel civitatis historia occurrunt, evidenter demonstrant Salvatoris divini promissionem: κ portae inseri non praeva lebunt adversus cam n non fallere. Ecclesia catholica non solum usque ad consummationem saeculorum perdurabit, Verum etiam in diem magis dilatabitur et vegetior evadet, dummodonos qui in sortem Domini vocati sumus depositum custodiamus, devitantes profanas vocum novitates et oppositiones salsi nominis scientiae, quam quidam promittentes, circa fidem exciderunt , vigilemus, in omnibus laborumus, opus saetamus Evangelistae, ministerium nostrum impleamus, praedicemus Vedibum, instemus opportune, importune, arguamus, obseeremus, increpemus in omni patientia et doctrina, in omnibus nosmetipsos praebeamus exemplum bonorum operum in doctrina, in intcgritate, et gravitato, ut is, qui ex adverso est, vereatur, nihil habens malum dicero de nobis. Sic luceat lux nostra coram hominibus, ut videant opera nostra bona, et glorifitent patrem nostrum, qui in coelis est αὶ μ) l. Tim. e. 6., n. Τ . lo Tit. II., Maui. d. 16.' 6. A. M. D. G. B. V. M. S. F. H.
509쪽
hortatus damnatum taediis dominaeone ordia numquam assixum apparatos Praetexto
erripiens ex grOSSO qui anno ei reiter a carnibus, lacte, et omnibus ex coitu genitis
agerrimo assumpta vestigium Praedieta Medauru
inter Anglos exige adi Carmoniam Reeehetti Clarus ab Christianus
Orientale n. 5so Iambliei Galilaeos gratulationea tributis
dominam coneordiaeumquemarixam apparatus praetextu
arripiens ex rudi mi anno ei rei ter leo subitane scandala
Assumpta lauigium praedicata Medaura inter et Anglos erigendi Harmoniam Beee iii
Christiani 155 Huic 574 libertatem Disitiros by Corale
510쪽
1. Historiae eeelasiastieae notio et divisio . . pag. 1. 2. Historiae eeelesiasticae utilitas χ2n 3. Fontes hisιoriae eeelesiastinae n 3κ 4. Praeeipue testium Ores η Gi, S. Testium deaeteritas aestimatur n4n 6. Aestimatur eorum sineeritas n5v T. Auxilia histor ea n 6. 8. Regulae erineae n7, 9. Dores historiae pragmaticae η ais 10. Ordo remporum et rerum observandus . . . m 8, 11. Seriptores historiae eeel. primis 3 saee. . . ri ibi , 12. Seriptores Graeci a saee. IV ad VII ..., 9,, 13 Seriptores B. E. Ialini ejusdem aetatis ... n 10n 14. Seriptores H. E. medii aevi graeei . Gin 15. Seriptores ejusdem aeui latini. . . . P . . n ibin 16. Seriptores re E. aevi recentioris vll
DE FUNDATIONE ET PROPAGATIONE EccLESIAE CHRISTIANAE.
. Sistus eirilis popularum genia . 13n 2. Status religiosus gensilium a ibi η 3. Status rivilis Iudaeorum v 16 a 4. Status religiosus Iudaeorum In 5. Statira Iuterarum, in primis philosophiae . . n 18a 6. Nativa. puerit. eι adoleseent. I. christi. . . nis, T. Christi baptismus , 20a 8. Doetrina Chrisu tuo ν. vi praet . v ms 9. Rasiones, quibus Christus probavit doctri suae d
10. Saeramenta a Christo instituis η ibin 11. Apostoli et diseisiai christi. x 23