Institutiones historiae ecclesiasticae novi foederis ad usum scholarum seraphici ordinis auctore R.P. Claro Vascotti

발행: 1851년

분량: 529페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

Virtembergae ejus scripta deliriis reserta in lucein edidit. Nactus est asseelas in Germania, Gallia, Anglia et America septentrionali. Fatis cessit a. 1772. Anno 1830, quo seditio erupit, nova secta orta est in Gallia, cujus auctor SatnNSimon a. 17M in eadem terra n bili genere natus sequentia principia praedicavit: Christiani mus asilictorum est Religio; per praeceptum dato Caesari, quae sunt Caesaris, humana familia in duas partes inaequales dispescitur ; tristitia et gaudium in hoc mundo inaequaliter diastribuuntur ; anthitesis inter το ideati praesentis et to reati futurae vitae, quam industriae conatus magis evolvit et promovet , hanc terram in Iacro marum vallem mutat; Christiana Religio suam missionem implevit, eique necessario succedere debent dominatio et sapientia, quae omnem anthi insim tollant, et non tantum felicitatem pro sutura vita, quemadmodum Eva gelium spondet, sed etiam pro praesenti veritatem et realit tem procuret; Protestantismus, Christi Religionem absorbens et destruens, problema negative solvit, positivorum impletio, quae secundum aeternum Evangelium auream adseret aetatem, reservata sait Saint imoni; ejus rovelatio amplectitur spiritum et corpus, Deum sociat mundo, praesentat veritatem catholici

spiritualismi et philosophiei materialismi, in harmoniam adducit felicitatem et Daternitatem, quam Christi Beligio promittit quidem, sed non Ia ivr ; omnes habent idem jus ad Dei

proprietatem, quam ipso generi humano laudi instar dedit, nihilominus honorum communitas non est introducenda, sed haereditatis lex sino exeoptione abolenda; nulla familia ad agricolturam et abiectos laboros est destinata; quilibet aecipit secundum propriam capacitatem, societas directioni servorum Dei est subiecta; hierarchia constat Presisteris, Theologis et Diaeonis ; Dei intuitu forma regiminis est theoreuea; intuitu

meritorum, virtutum et talentorum aristoermica, respectu boni promovendi, demoreatis. Haec principia ore et calamo propagarunt ejus discipuli Olindus , Rodriguer , Lectoralior et

I horminior; ast eum Ensantin, e sectae cahitibus unus, novam revelationem in lucem proferret, mulieribus potissimum sodevovere et polygamiam introdueere conaretur, eum Bodri- uea a. 183l ceu apostatam condemnavit, et Sansimoniani huariam sunt divisi. Lugduni anno 1832 solicitarunt operarios adseditionem contra regimen politicum ; quapropter conventicula

luerunt eis interdicta. Ita haec secta vix nata, mortua est in

Gallia, et nonnisi in Aegypto reliquiae reperiuntur ia .

492쪽

37. Mulieres fanatisae. Cassiarina Theot Barantonii an. 1725 in Gallia nata eodementiae venit, ut a. 1773 donum prophetiae sibi attribuens

in Vulgus spargeret, se esse Matrem Dei, secundam Evam, in hunc mundum missam, ad homines regenerandos. Patrocinio Domini Gerte , Prioris Carthusianorum, et Maximiliani B hespierre freta, et mulieribus stipata, conventicula celebrabat, et Suae sectas nomen dare volenti, una ex mulieribus die bai: u intra frater; veni homo mortalis ad immortalitatem, mater Dei aditum tibi patefeeit. v Ita in sanctuarium introductus,aceeudebantur candelae, et disponebatur ad laudos Enti supremo canendas. Tum duae mulieres in genua provolutae eius crepidas osculabantur, concinentes a gloria matri Dei a illa vero lavabat manus, dicens K Filii Dei, mater ejus est in medio Vestrum. v Postea omnes adstantes osculabantur frontem Matris

Dei, quae singulis manus imponens, aiebat u filioli mei, ego diligo vos omnes. . inseo eaeremoniis finitis, quilibet jureju-raudo spondebat, se velle usquo ad ultimum vitae momentum gloriam Dei promovere. Mortua est in carcere m. 1793.

Phantasiae deliriis abrepta quoquo fuit Clottides Sure ia. Coumelle Lahrausse, Perigordii s1747 nata, et 19 annorum juvenis Tertio Ordini S. Fretinesset adscripta. Venust

tem e vultu suo viva abigens ealce, varia itinera ingressa est, ut populis sua deliria commonicaret. Vaticinabatur , Clerum spoliandum, ordium religiosos abolendos, nobilitatem extirpandam, bellis finem imponendum, unam societatem et in ea Perlaetam aequalitatem introducendam esse. Romam prosecta,

tantam hahuit audaciam, ut summo Pontisici principia libertatis et aequalitatis exponeret, eumque ad dominii temporalis abdicationem exhortaretur. Iussu Pii VI in arce S. Angeli inelusa, et ad Direetorii Galliei petitionem libertate donata, ex hae vita decessit in Gallia an. 1821. Alia sanatica Ioanna Lontheotis, prodiit Londini, quae sua sumta pietate plurimos sibi conciliavit, iisque persuasit, Sea mo mandatum habere omnibus sibi non adhaerentibus i teritum mox seeuturum annuntiandi, a quo soli ipsius sectatores salvi sint futuri. Hisce, in pignus salvationis epistolam promisit munitam sigillo non prius agringendo, quam ingrueniemundi interitu. Rusmodi epistolarum 144 millia sibi esse asseruit, secundum numerum in Apocalypsi praenimitatum. Porro mentita est, sa esse laeminam in Apo laypsi comm moraiam , et Spiritum Sanctum sibi praecepisse, ut iuxta de'

scriptionem in Apoealrpsi de I spiritibus et M senioribus,

493쪽

aute thronum Dei stantibus, totidem ex suis discipulis virosesigeret. Libros quoque edidit deliramentis et blasphemiis r

serios. Denique an. 18 4 annoS 65 nata, ventre intumescente, se novum Messiam, meliorem Ecclesiam conditurum in utero geStare eo eventu annuntiavit , ut ejus asseesae praetiosissimum pro insante Iiascituro apparatum compararent. Ast e dem anno ad exitum properante ante Messiae partum mo tua, et cadavere a Modicis aperis non gravida, sed viseeribus nimium extentis tumida deprehensa est , quo tacto ejus sectatores a plebe insultati , lapidibus impetiti et dissipati sunt. Sequenti tamen anno eorum nonnulli per plateas dies discurrebant, et Messiam advenisse Hamabant f .

38. Causae celeris propagationis innovalionum religiosarum. Mirum videri potest, sic dictam sacrorum reformationum tam celeriter Europae regiones pervasisse; ast si in ea fas inquirimus omnis evaneseit stupor. Erant autem sequenlos:

1. Doctrinae heterodoxae Marsilii Patavini, Viclem, Hussi, Ioa nis de Vesalia, Ioannis Vessehi et sententiae liberiores Desidεrii Erasmi Roterodamensis ac Philippi Burgundi, Episcopi Ultrajeetensis populos ad novationes religiosas disposuerunti 2. Studium litterarum antiquarum, eo tempore pervulgatum, effecit, ut multi principia liberiori sentiendi rationi faventia adoptarent, et litterarum elegantiae se ita assuefacerent, ut theologiam scholasticam, et cum ea doctrinam Catholicorum , tali involucro propositam , despicerent. 3. Status theologiao scholasticae , quae dum inutilibus disquisitionibus occupabatur , Religionis principia et dogmata illustrare, solidis argumentis stabilire , et contra heterodoxorum objectioncs vindicare negligebat , adeoque discipulos suos adversariis impares dimittebat. 4. Mores depravati et in rebus theologicis ignorantia plurimorum LI

riuorum tam saecularium, quam regularium, laicis offendiculo erant, eosque omni erga se reverentia et fiducia privabant. 5. Varii abusus in Ecclesiam Dei insecti animos multorum reformationis desiderio aestuantes sacrorum reformationi conciliarunt. 6. Hos abusus jam patulos primum aggrediendo reformationis Antesignani, incultae plebi sucum secerunt , sibi cordi esse maculas ab Ecclesia abstergere, non vero noli tonom immutare. T. Amor libertatis naturae humanae ingenitus gratam, jucundamque hominibus sensualibus red- u) Alis. Haras Hist. de Franee, Bellaney inprusin ete.

494쪽

didit sacrorum reformationem, quae a potestate Deelesiastica, Missae sacrificio, consessione auricularI , satisfactione sacramentali, jejuniis, abstinenliis, verbo a servitutis jugo liberationem praedicabat. 8. Speciosum princietum, solam Scripturam Sacram esse credendorum et observandorum sontem, a quo vis homine rationis compote et linguae gnaro, interpraetandam, ejusque in linguam vernaculam versiones novae doetrinae accomodatae ingentem hominum fascinarunt et seduxerunt.

s. Dogma arridens de sola fide hominem justificante traxit eos, Pi per viam latam ambulare cupiunt. 10. Coeli ius abolitio placuit Clericis tum saecularibus, quam regularibus

utriusque sexus, qui etiam greges sibi comissos ad nova sacra Perduxerunt. 11. Multorum consensum extorserunt Neoteriei

mediis subdolis, veluti sibi vietoriam in disputationibus adseri-hendo, Religionem Catholicam ceu idololatriam, Pontificem ceu Antic istum, Saeerdotes ceu diaboli servos dissamando, abusus et superstitiones inter essentialia reserendo. 12. Tandem Novatores amplam in rebus sacris potestatem et hona ecclesiastica concesserunt Principibus saecularibus, qui ambitione et tueri studio impulsi non solum ipsi ambabus ulnis sacrorum reformationem amplexi sunt, verum etiam subditos ad eam violenter pertraxerunt , ut laetum legimus in Germania, Suecia, Dania, Hollandia, Helvetia , Anglia , Molia et

Hibernia. S. s. Elpeetus Reformalionis saerorum. Tristes , quos produxit esseetus sacrorum Besormatio , ad Religionem, mores, litteras et statum politicum reseruntur. Quoad Beligionem attinet, Neoteriei, rejeeia Iesu Christi Ecclesiae insallibili auctoritate, talem in religionis negotio invexerunt cogitandi libertatem, quae ad omnem religionem christianam radicitus evellendam perducit. Et reapse Reformat res praeeipua Religionis Iesu Christi do ata negarunt, alia adulterarunt, disciplinam ecclesiasticam inverterunt, Salutaria statuta et instituta sustulerunt, et permulti eorum in purum delapsi sunt rationalismum. Oualis morum corruptela ex sacrorum reformatione suxerit , colligitur ex mutuis litibus , odii, conviciorum et perseeutionum plenis , ex sorto Michaelis Serveti , ex 'modo D dracensi, aliisque eventibus permultis. Lutherus ipse ρο- sterioribus vitae suae annis conquestus est, mores Vitientie gensium, caeterorumque, quibus praeerat, multum deserior smdditos fuisse. Subsequis temporibus perditos fuisse Prote,

495쪽

tantium mores inflantur Godefridus Arnoldus in sua historia ecclesiastica, Spenerus et alii de partium studio minime sua, speetia Quid mirum i Dogma: π sola fides justiseat ei salvat hominem a honestatis studium inter Protestantes Mn potest

non ener are.

Perperam gloriantur Proinflantes, se littoras profanas ad apicem perduxisse, cum ex historia pateat, non ex Sacrorum reformatione, sed ex restaurata superiori periodo litteratura antiqua, et enato inde servidiori frequentioriquo scientiarum amore, earum incrementa descendisse; post vero reformati nem plura suerunt tam in Catholicorum, quam in Proiustantium coetu, quae rem Litterariam illustrandi, et promovendi o casionem dederunt. Si in Theologiae sanctuarium oculos coriis ciamus , videmus Neoteriem ansam solum catholicis dedisso antiqua historiae eeclesiasticae monumenta evolvendi et per serutandi, doctrinas Religionis praesertim controversas , m jori studio et cura, novisque argumentis comprobandi et vi dicandi. Generatim sustema protestantium Theologiae magis nocuisse , quam profuisse, nemo inficias ibit. Tandem sacrorum reformatio pacem et tranauillitatem reipublicae civilis turbavit, mutui amoris vi via dissolvit et inter Christianos, quos prius sacer unius Reli 'onis sancti simae nodus arcte constringebat, tot ac tanta aurgia , odia ,

inimicitias, persecutiones et bella genuit, ut plerae lue r omnes, in primis Helvetia , Gallia , Anglia , Seotia, Hibernia et

Germania coneuterentur , dilacerarentur , et humano sanguina foedarentur.

CAPUT VII.

Circa ritus notandum , quod festis hactenus introductis nova quaedam accesserint. S. Pius V instituit sestum B. V. Mariae de Vietoria in memoriam victoriae de Turcis in pugnana ali apud insulas Echinadas relatae. Innocentius XI sestum N minis Mariae ad universam Ecclesiam extenditi Benedietus XIV sestum Vu gaudiorum B. V. Mariae introduxit Clemens MDstum Ss. Nominis Iesu secunda Dominica Ianuarii ubique celebrare iussit, Datum conceptionis B. V. Μariae ad universam Eeclesiam extendit, et sestum Rosarii dominica prima Oetobris celebrandum universale reddidit eo quod victoria a Carolo VI reportata de Turcis, et corura non multo post so

496쪽

lula , supplicationibus Sodalitatum Bosarii adseribebatur. Ad nonnullorum terrae Principum petitionem Benedictus XIV D- flos dies ad eos restrinxit, qui hodie adhuc a Catholicis celebrantur, imposita fidelibus in sestis abolitis saerum audiendi obligatione, a qua, postulantibus aulis, clemens XIV eos liberavit. Generatim periodus V ritibus ecclesiasticis haud fuit propitia, quemadmodum ex reformationibus in Italia, Austria et Gallia susceptis patet su). S. 2. Mores christisnorum. Quamquam Christianorum mores partim per salutaria concilii Tridentini decreta, partim per studium quorandam Episcoporum piorum , quos inter S. Carolus Borromaeus , et S. Franciscus Salesius eminuerunt , et partim per Ordines religiosos , qui pietatis restaurationem, et relisiosam iuventutis educationem prae oculis habuerunt , In metus suerint mutati r nihilominus posterioribus huius periodi saeculis morum eorruptela aa culmen pervenit. Non opus est eam describere , quam oculis nostris conspicimus , omnique ex parte persentiscimus. Id solum commemoramus ,

vitia hujus aevi principalia esse ingens quoddam voluptatum sensualium desiderium ac studium , incredibilem de propria

intelligentia et praestantia superbiam , et effraenem sui psius amorem seu egoismum, qui subjectionis iugum excutere, et societatis vincula solvere conatur. Sed iniustus foret, qui non eoncederet, hane quoque aetatem variis praerogativis mora-ralibus, variisque virtutibus nituisse. Erant sane in toto orbe

catholico permulti, qui vitae sanctitate Ecclesiam Dei illustrarunt , omniaque adversa, bonorum laeturam , earceres , tormenta, imo ipsam mortem pro vera Iesu Christi Beligionapertulerunt. Quod vero huic aevo praecipuo laudi tribuendum , est quaedam erga aulicios beneficentia , do qua tot instituta nro orphanis , pro pauperibus , pro infirmis , promulis , aliisque miserabilibus personis condita testimonium perhibent. f. 3. Reformationes Monaelorum , Maurini , Tranistae , Observantes, conventuales , Reformati, Carauecini, Augustiniani, carmeluae discalceati.

In Gallia an. 1618 celebris coaluit congregatio Naurinorum, a S. Mauro S. Benedicii discipulo , qui in Gallia

497쪽

primum Benedictinorum monasterium Iundaverat, sie dicta et a Gregorio XV approbata. Isaee, S. Benedicti regulae nova quaedam statuia addidit, et proprium generalem Ministrum sibi selegit, qui domicilium fixit Parisiis in Claustro S. Geomani, et cui mox 150 religiosae familiae se subjecerunt. Ex Maurinis alii verbum Dei praedicabant, consessiones excipiebant , aliasque lanctiones sacras obibant, alii juvenes, poti simum nobiles educabant atque erudiebant. Maurinorum tomgregatio habuit in suo gremio viros celeberrimos do historia ecclesiastica, patristica, diplomatica Optime meritos, quos inter eminuerunt Mabillonius, Monis onius, Ruinarius, Maditentus , Durandus est. Austeram et hominibus gravia delicta expiaturis aec modatam resormationem feeit Ioannes Bouthillier de Banee in Monasterio Cisterciensium, la Trappe dicto. Is natione Gallus , et nobilissima prosapia orius , postquam usque ad a num astatis 38 vitae licentifri indulsisset , mortua Dueis

Montharon uxore, amasia sua, adeo commotus est, ut Monasterium illud , suis in fundis situm, ingressus , atque A bas oreatus Monachos suos, quibus Trappistarum nomen inha sit , ad rigidissima instituta admittenda permoveret 1664 . Vi horum debebant ab hominum consortio segregati vivere , perpetuum silentium Servare, preces diu noctuque in citoro persolvere, labori manuum vacare, oleribus et fructibus v sci , super palea induti dormire , quotidie vesperi sepulchrasodere ad refricandam mortis memoriam. Ob nimiam austeriatatem Besormatio haec paucos habuit sectatores. Anno 1843 nonnulli Trappistae ex Gallia, in Africam transeuntes, ibidem unum Monasterium excitarunti

Iam praeterita periodo filii S. Franeisei erant divisi in Rig

dos et Laaeos. Bigidorum variae existebant Congregationes, quarum celebrior erat illa landata in Italia a. 1368, a Paulino, qui a Thoma Ferimano. Ordinis Seraphici Ministro Generali licentiam obtinuit cum quibusdam sociis vitam solitariam agendi, et RegmIam S. Francisci striclissime observandi. Leo X has Franciscan rum divisiones aegro forens, sollicitatus etiam ab Imperatoro Maximiliano, aliisque Regibus ei Principibus, statuit omnem discordiarum lamitem,ex linguere, et dissidentes ad conto diam redigere. IIunc in finem an. 1517 capitulum Generalenomas in conventu Aracaelitano celebrandum indixit, in quo

cum laxi rigidam regulae observantiam recusarent, summus Pontifex Rigidis demandavit ut nomina diversarum tangregationum deponerent, et in posterum solo Fratrum Minorum regularis Obsersantina aut breviter Oburrantium nomine e

498쪽

sent insimul. Ita Leo X omnes Bigidos in unum e regavit, ipsisque facultatem secit Ministrum Generalem totius O dinis eligendi, cui, ceu legitimo S. Francisci successori, sigillum aphicae Religionis tradidii. Laxis vero Christi Vic

rius jus concessit nominandi Superiorem Mogistri titulo o nandum ea conditione , ut a Ministro Generali ordinis eo firmaretur. Ast taxi hac dispositione haud eontenti, omnem lapidem moverunt ut evaderent omnino independentes. Reapse temporis progressu a Sede Apostolica ius obtinuerunt proprium Ministrum Generalem nabendi. Ita lactum, ut ex una radice duo pullularent germina. Rigidis Observantium ab austera regulae observantia, Laxis Consenιualium a Conventibus nomen inhaesit. Conveniuales etiam Minoritae vocari e-sueverunt. Observantes reformarunt Ioannes do Guadal o ,

et Petrus uel par hispani, qui an. 1518 Romam venientes a Ministro Generali Sinhetis varia monasteria obtinuerunt, in quibus regula S. Francisei stricte observabatur. Inter reformatores Ordinis Seraphici eminuit Petrus de Alcantara, Datribus suis asperrimum vitae ηenus praescripsit, et adulto III amelissima impetravii privilegia. Hi in Hispania Eae Leeati, in Gallia Re laesi, et in Italia Reformali vocabantur, tria unius Besormationis nomina. Stephanus Molina an . 1533 a Clemento VI lavorabilem obtinuit Bullam e In Suprema etc. nqua Pontifex Bosormatos approbavit. Tandem Urbanus VHIedlia anno 1639 Bulla quae incipii K Iniunctis x decrevit,

ut observantes et reformati, communem haberent Gener

lem Ministrum so . Coppuccinis originem dedit Matthaeus do Bassi, a Beo natali in Dueatu Urbinatensi ita dictus, frater laicus ex O

dine Franciscanorum Observantium, qui cum a Saeerdote Nonasterii Montis Falconis audivisset, S. Francisci habitum cucullo acuminato instructum fuisse, desiderio sagrans, Fundatorem suum in hac quoque re imitandi , mox tale vestis mentum sibi eonfoeit. Intelligens autem , hane novitatem a suis haud concessum iri, anno 1525 clam Romam petiit, atque a Uemente VII impetravit, ut sibi et asseclis suis talem ha bitum gestare ot ubique verbum Dei praedicare liceret ea tamen lege , ut in eremis viverent et ad contestandam Provinciali suam intriectionem suotannis in Capitulo previnciae se sisterent. Hatthaeus in Marchia Ancontiana seclem suam Fgens non paucos imitatores nactus est, qui ad arcendas Ob-

499쪽

servantium persecutiones conventualibus Meesserunt. Tandem , intercedente pro eis Ducis Camerini uxore, Pontificis nepte, an. 1528 a Clemente VII sub nomino congregationis fratrum minorum conventualium de vita eremiticaCappurein rum approbati sunt. Anno sequenti cappureini in Capitulo Matthaeum de Bassi Vicarium generalem, Ministro generali conventualium subjectum elegerunt, et nova statuta pro Ordine ηuo condiderunt, inter quae erant; unteum serculum ex came et jusculo constans prandentibus quotidio apponendum et solis diebus sestis lactucam addendam, seria quarta carnibus a stinendum, in itinere pedibus incedendum, ab Ecclesiis aurum , argentum et sericum arcendum , certis diebus ei sus flagellandum,aliis silentium observandum, nulla missarum stipendia accipienda esse. Matthaeus post duos menses munus suum

deposuit , et paulo post ad Observantes rediit. Eidem suc-eessit Ludovicus de Fossembrano , qui propter importunam severitatem et dominandi cupidinem an. 15M ex ordine eiectus est. Huic Cappureini substituerunt Bemardinum Oechinum, avitae sanctitato et sacra eloquentia elarum; ast hic elam deserta Italia ad Prolestantes transiit ei uxorem duxiL Hane ob causam ordo Cappuccinorum in haeresis suspieionem incidit, et aliquot annis lacultate praedicandi privatus est. Postquam autem Cappuccini suam orthodoxiam probarunt, per omnes terras propagati sunt. Progressu temporis, derelicta vita eremitica,

a Paulo V an. 1619 jus proprium et independenim Ministrum

generalem sibi eligendi obtinuerunt. Bosormationi inter Augustinianos eremitas ansam ded

runt octo hujus Ordinis Missionarii in Hispania, qui a. 1533

in Mericum profecturi caleeamenta deposuerunt, et veStem elana erassiori consectam adoptarunt. Eorum exemplum moX plures secuti alias austeritates addiderunt, quas eum caeteri repudiarent, saeta separatione, nova Augustinianorum Congregatio exorta est, a Sixto V an. 1585 approbata , cujus membra Augustinia ni diseiactati nominari consueverunti

Similem resormationem in majori abstinentia, rigidiorii unio, viliori vestitu, sagollationibus et frequentioribus pro-us Consistentem inter Carmelitas in Hispania suscepit S. Theresia , au. 1515 Abulae nobili genero nata , et vigesim aetatis anno Ordinem Montalium Carmelitarum ingressa, quam approbavit Pius IV an. 1562. Εamdem inter Monachos sui Otainis introduxit opera potissimum Ioannis a Sancta cruee cirea annum 1560. Hi Nonachi a nudis pedibus Carmeluani diseiactati dicti sunt. Quoniam caeteri reformatis adversaba

tur, clemens VIII an. 1500, data rigidioribus facultate pr

500쪽

prium iri aepositum generalem habendi, Ordinem in duas com gregationes divisit ia).

4. Noli ordines Resigiosi; Theatini, Bamabitae,

Sommascenses.. . .

Primus Theatinorum sundator suit Caietanus, nobili Thi naeorrem prosapia Vicentiae natus , qui postquam in Urbe patria aliquandiu infirmis curandis, peccatoribus convertendis, et morti damnatis praeparandis operam dedisset, Romae cleri mendationem meditari coepit. Caietano se adjunxit Ioannes Petrus Carata Episcopus T asinus et Archiepiscopus Brundusinus in regno Neapolitano ad animarum salutem procura dum, atque ita societas eoaluit, quam ingressi tria vota mona stica emittere, et voluntariis fidelium donis vivere tenebantur.

Clemens VII an. 1524 hune ordinem approbavit et Paulus IV

nomen camon orum regularium congregationis LMmamensis ei

tribuit; nihilominus ab Episcopatu Caralla, qui ad Summi Ponti is dignitatem sub nomine Pauli IV eveetus est, vulgo Thaa- lini vocati sunt. Propagati fuere in tota Europa. Alium ordinem fundarunt m. 1530 tres nobiles Medi lane es , mmirum Antonius Maria Zaecaria , Bartholomaeus Ferrem et Iacobus Antonius Imrigia, qui vota monastica emiserunt , et curam potissimum animarum sibi proposuerunt, ordinem approbavit Clemens VII an. 1532. Eidem adseripti nominati sunt clarita regulares S. Pauli Apostoli, quem sibi patronum et exemplar elegerunt; mstea vero ab Ecclesia S. Bamabae, quae Mediolani, eis tradita suit, Bamabitarum n men Meeperanti Cum tardius Mediolani et Ticini litteras publice docerent, virosque eruditos et scriptores in gremio suo haberent, saei o decimo septimo ita se commendarunt, ut in Galliam , Austriam, aliasque terras introducerentur. Novam societatem fundavit S. Hieronymus Aemilianus, senatorio Venetorum genere natus , prius miles dissolutus, dein in eaptivitato calamitatibus ad meliorem frugem perductus. A gravi morbo liberatus poenitentiae et eharitatis operibus totus se dedit , potissimum autem puerorum per luem ρο- Stiseram parentibus orbatorum euram gessit. ios nactusan. 1531 in pluribus ditionis Venetianae urbibus Orphanotr phia erexit, ae tandem Sommaseas in agro Bergomensi, undes ii Sommaseenses dicti sunt, sedem suam fixit. Asseclis suis Praeseripsit, ut silentium servarent, orationes diu noctuque

SEARCH

MENU NAVIGATION