장음표시 사용
21쪽
Elenchus Capitum.. ealefacere. p. I 49. Ωuaestionis solutio. p.
Iso. III. Gerebrum movere. p. Is I. I U. Tra birationemfacilitare. p. 362.
XXV. De glandula pituitaria. p. Is . Gussitus. ibid. Figura se substantia. ibid. Vasa. ibid. Ne i. ibid. Infundibulum.
p. Is s. V secundum Baininum. Is 6. Alitis usin fecundum Bartholium. p.rs 6. stri rejicitur. p. Is 7. Verus usus, exponitur. p. I 8. I 9.
XXVI. De glandulis oculorum. p. I 6o. Earum nomina. ibid. Prioris situs. ibid. Lualis in brutis. ibid. Gya ejus. p. I 6 I. Puncta lach malia. ibid. Vin huius
glandulae quatuor. Primus, complanare foramen in nares. p. 16 I. 62. Secundus , humectare oculos. p. I 62. Eam non
solam esse ea am laehrymarum. ibid. Tertius reiicitur. p. I 63. martus ex ptisatur. ibid. Placentini sententia cor rigitur. ibid. Origo lachrymarum. 16A. Modus lust exprimantur. p. I 6s. Proprius usus glandulae uehrymalis. p. I 66. Exterior oeuli glandula desieribitur. ibid. MusAmmasa ibid. Vsus. p. I 63. Ωuatis cognatio lachrymarum eumfudoribus, O uriηa ct in quibus eonveniunt se differunt. 167. I 68. I 69. X X U II. De glandulis artuum. p. ITO. Species harum glandularum enumerantur. ibid. Ruoben u glandulae eoncatenatae huc referantur. ibid. Illarum inteη se convenientia. p. I7I. Differentiae , no-
22쪽
minum,magnitudinis , figurae .ibid. rin locis dictis glandulae sampar reperian tur. ibid. An pili e glandulis abimentum pεtunt. p. IT 2. Verus harum glandula rum usus. p. I73. Cur plures in inguine. p. I74. Morbi harum glandularum. p. 37s. Bubones simplices se maligni. ibid. Eorum cauμ eommunes duae. ibid. Prior.
ibid. Pserior. r7 6 X X VIII. De glandulis speciei conservationi dicatis in maribus, & primo de
testiculis. P. II 6. Methodi generalis ratio. ibid. Testum numerus se situs. I 77. Dus tunicae quinque . ibid. Substantia se figura. ibid.
. Hasa. 178. I. Arteriae, II. Venae, ibid. . III. Nervi, I79. IV. LMnphaeductus. ibid. V. ductus nerveus proprius. 18 .
XXIX. De epididymidibus & vasis de-
Didiomidis deseriptio. ibid. Cuν nonniis . hil hueat. I 8 I. Eorum a mones ct uinfas. I 82. Arteriae ct Genae quid hue eontribuunt. ibid. An semen ex illosaninguine conficiatur. I 83. Cur tristentur animalia post eoitum. I 84. Objectio ex frigiditate eastratorum , ct ejus solutio. p. I 86. Semen gradatim elaborari. ibid. Actio se usus tesiculorum 9c. p. 187. obiectioni alteri de organorum horum defectu re ondetur. ibid. VIus medullae in deferentibus. 188 .ejus situs erfigura. - Ι 89. XXX. Da
23쪽
Elenchus Capitum. XXX. De vesiculis seminalibus. 289. Earum situs idi deseriptio. ibid Ruales in. apris. ibid. ct in porcello Indico. ID. u- DL ibid. non exeipere semen a testiculis , sed peculiare genus conficere. ibid. ve si eulae feminales in equo duplices, membra. Nea ctglandulo . .. I9l. XXX. De Prostatis. p. 193. Eorumstus, magnitudo, figura, subsantia, Dr. ibid. Prostat aprorum. ibid. HisnI94. De eodem variae sententia. ibid. Prima re ieitur, eos non excipere semen ab aliis partibus genitum. ibid. Secunda, II et si repugnat- I9y. Tertia , argumentis coormatur , quae refutaνtur. Ib. Tria ege Ieminis genera probatur. I96. Prostat, non esse sedes gonorrhaeae. p. 197. Verus Uul prosatarum. p. 99. Obsematio. ZOO, XXXII. De glandulosa substantia corporum nervosorum deque glande pe-
Hujus earnis glandulos descriptio praesertim in equo, ibid. Item glandis penis.
XXXIII. De glandulis prolis propalationi in sueminis, S primo de tes i
Harum glandularum divisio, ibid. testum muliebrium ab illis mirorum dioerentiae quinque. ibid. descriptio C. Hosmanis
ni eventilatur. 2o3.2o4. 2Os. testium horum vassa praep aranxia, reducentia,
24쪽
deferentia , p. 2o6. Non Me duo gemera deferentium in feminis , ibid. D . ferentium insertio , p. 2o7. Vsus tubarum , Tuiae quales in equa , ibid. Tubases uteri spiracula , ibid. Tubaae at
. τrahere femen virile , p. a Io. Muomodo dedueitur ad uterum. 2Io. Modus rima ormationis conceptus. 2II.
XXXIV. De alis, clitoride & carunisculis myrtiformibus. 2II. Nympharum numerus situs , subnantia.
ibid. Clitoridis substantia , situs, ibid.
partes, vasa , 2I3. Caruncularum mymtiformium numerus , magnitudo , Istus , hymen. ibid. VIus. ibid. XXV. De glandulis prolem nutrientibus , & primo de Placenta uterina.
Mus varia nomina. ibid. eotyledones quid, ibid. eas non esse vasorum inofulationes. ibid. Placentae stus. p. 214. Anguli uteri cum cornubus comparantur. Muid tubae , ibid. Numerus partium. p. 216. Nuo sensu in gemellis plaeenta die tur una. ibid. Placentae magnitudo , subsantia. p. 2I7. Dissert a musculo ,
miseere , glandula proprie dicta , ibid. Substantiam ejus esse duplicem ,
P. 218. In quibus animalibus deest placenta. ibid. Dus varietas in diverinis animalibus. 2 9. Cur aliquando di- mi . ibid. vasa quatuor haber ab utero. . 2a O. Tria a chorio. ibid. lymphaedistis pia
25쪽
- plaeentae di euiter inveninntur. ibid. Eos gelatinae θeciem referre. ibid. Et
eaemerare in funiculi papillas. 222. v forum horum exortus ct quo decurrunt. Gelatriam lmphaeductuum mtinere fusegi. ibid. Probatur quinque argumentis. 22 3, 2a4. Vsus placentae, 226. Variae Anatomicorum fententiae δε eodem ibid. Rquipend: sententia examinatur, ibid. Arantius quoque corrigitur, 227. ut ct Bartholinus, Ibid. Harvaeus verus sibid. Duo suetarum genera fetui de sinata, ago. Primum eislosum, ibid.
Alterum albugineum, 23 I. Eorum tran
stum ab uteri in Morii plaeentam, 232. Ruibus υ sis inde absportetur, ibid. r. Venis, ibid. Lymphae uductibus, 222. XXXVI. De mammis. p. 233 Earum nomina, ibid. Situs. p. 234. Nu merus partium. 23s. Magnitudo , nu
ra. 236. Vasa. 237. Arteriae , venae smervi , IV haeductus. ibid. Tubuli lactiferi. 238. VIus mammarum. ibid. . Sanguinem non es materiam lactis. p. a 39, An chrius si ibid. Materiam la-- ctis esse duplicem. 24o. Iissem. abid. Et Jermatteam, ib. & p. 24r. Mammas ege organa seretoria. a a XXXVII. De glandulis adventitiis, earumque primis rudimentis & produ-- ctionis modo. χ43Methodi ratio. ibid. Prima glandularum V noυarim rudimenta , ibid. Ruae ad ea
26쪽
spetrant. 244. Pars mιttens, nec vena, nee b haeductus neque arteria sola. ibid. Sed imprimis nervus , 24 . --dus prosictionis harum glandularum. ibid. Materiam solas nervos suppedita-- re. 246. Probatur primo , a materiae' militudine. 247. Secundo , a virtute ejus formativa. ibid. Tertio, a nervorum, disributione in nθυα glandul- sibid. Modus quo perseiuntur glandulae. 248XXXVIII. Divisio glandularum adventitiarum , & primo de sanis. 24SDimiduntur in sanas ct morbosas. ibid. Suo sensu dicantur sanae. ibia. Historiae
duae glandularum fanarum, p- 249. &as XXXIX. De glandulis morbosis earumque generibus & differentiis. p. . as ciDisso glandularum morbo rum . ibid. Pensiles ct earum genera. ibid. Coneatenatae. ibid. Late connexae. ibid. Seroinphularum disserentiae. ibid. I. Aealore. ibid. 2. A eo sentia. 3. A mobilitate. 4. Astu. s. Anumero. 6. Ab infammatione , suppuratione , induratione ,
ulceratione. 23 2XL. Destrumis& strophulis in specie, earumque differentiis. 2 3Divisio glandularum late connexarum iu rophul, , ct frumas, ibid. Earum merentiae. ibid. Serophularram deferi-prio.
27쪽
pite. 2sq. Causae augmentationis in tantam molem. ibid. Prima, fecunda , ibid. Tertia , 2ss. Strumarum descriptio , ibid. Cur non perpetuo augeantur, ibid. Transationis earum causae. 2s6. Caussa cur eυanseant, ibid. Cur de novoDeincrescunt , as . Tres usae eradicationis strumarum , 2 8 ad quas 'artes transferuntur , ibid. Strumae externae in-
rnarum signa , ibid. ubi frequentius reperiuntur, 149. An ranulae ad ruismaae spectant, & an pedarthrocace. ib. Dilogus di rum. 26O. 26I.
28쪽
Una de totius corporis trir-mani glandulis tractare mihi scopus sit; ipso in lim 1-
niunt , investigare ; unaque differentias , quibus ab itidem distri minentur, annotare visum est. Et quo felicius haec disquisitio procedat, generaliores quasdam partium distinctiones praelibabimus. Solent partes distingui, in spei matteas TUA; , Scylanguineas , quam distinctionem non- partivus nulli explodunt; quod omnes partes pri- iVos naam suam originem materiae srminali ex V si aequo debeant, idque omnino concedendum est. Videtur tamen haec distindito aliam ob causam admittenda ; scilicet , quia partes illae, quas specialiter spermaticas dicimus , minore multo sanguinis copia proluuntur, quam illae , quas Ianguineas appellamus. Videntur cnim illae, cum tantillo sanguini perfundantur, ex principiis primogeneis iisque eonsonili su eo aueras, plurimiim consistere ; hae vero plusculum de natura sanguinis participare, ob copiosum & continuum ejusdem ad
29쪽
Gundu- ipsas affluxum. Glandulae ergo non partia μή . bus sanguineis, sed spermaticis potius sunt eis, spe ' accensendar. Reservata itaque in posterum glandulis sua inter partes sipermaticas sede, impraesentiarum aliam partium divisionem instituamus. Dividamus igitur in tenaces &friabiles ; tenaces, sunt ossa, partes fibro- far , & membrano friabiles, parene mata vocantur, quae subdividuntur in pa- renchymata glandularum, viscerum, mu-'1culorum , cte. Verum si cui magis placeat ad dichotomiam haec revocate, commode poterit, recurrendo ad divisionem primo propositam. Nam parenchymata apte dividuntur in sanguinea Sc fermati ca. Parenchymata san uinea subdividun-
fantilinea tur in mussculorum carnes, & viscerumpa- sper- rencs mala. Nam profecto carnes musculorum quodammodo ad parenchymata re ferri possunt; nimirum , quatenuS sumuntur pro ea carnis musculois parte, qua tendinem infarcit : verum quia caro musculosa ex communi usu loquendi, concretum quid denotat, scilicet carnem illam quae ex tendine & sanguineo paren-chymate conflatur , omnino a nudo parcnchymate distinguitur: quanquam non nego, eam in sua mixtura nonnihil parenchymatis obtinere. Positant ergo parenesmata sanguinea subdistingui in mera parenchymata, nempe , illa visee
rum ; & tu ea , quae partibus fibrosis
30쪽
commiscentur, nimirum illa musculorum. Parmehymata etiam spermatica consimilem divisionem admittunt. Alia quippe eorum , fibras nonnullarum partium V ' η' spermaticarum infarciunt ; nempe , illas
ventriculi, intestinorum , vesicae, uteris cutis verae, &c. Glia , circa vasa congesta sunt, ut illa glandularum, & illud eo- classis rebri. Adeoque demum glandulas ad proprias sedes inter corporis partes reduxi-
Restat instituamus eo arationem inter collatis easdem & partes , quibussum iis maxime conVenit. Sunt autem misera nonnulla, fingua & cerebrnm, quamvis forte hoe nu u
mero viscerum accensendum sit. Aliqui autem addunt lienem, de quo suo loco videbimus. Enimvero Authores aliqui numerant septem viscera ; nimirum , eor, Tentris I p tmones, hepar, lienem, utrumque renem, i mnis se ventriculum; quanquam meo quidem Vi arbitratu ventriculus in hunc numeruna
minime recipiendus est nisi eo nomine, avium ventriculos intelligamus ) quoniam ille in caeteris animalibus, carnosa& san uinea substantia destituitur; & nihil fere cum caeteris viseeribus commune habet, nisi quod in ventre situs sit. Quodulinguam & eerebrum attinet, quid de iis statuendum sit, capitibus sequentibus determinabimus , & proximo