장음표시 사용
31쪽
ila stari Δ Liqui , ut numerum forte septena-
non esse rium retineant ventriculi loco Lm-NU tu. guam substituunt. Verum inique Non enim est membrum internum , nec in ullo ventre conclusum , ut inter viscera numeretur, quin neque unius gcneris parenchymate donatur , quemadmodum caetera viscera. Superius enim
glandulosm quid sub cute continet : interuis & inserius tota musculosa est , musculique usum & actionem praebet, titi mox probabimus. Quapropter e viscerum censu omnino excludendum arbi
Larantis hanc partem glandulam esse contendit, & e numero musculorum explodit. Si sensuum testimonio credamu3, linguam praeter membranam ejus &Va- ex tribus diversis substantiis conflatur. Etenim immediate subtus membrana ejus , pulpa quaedam occurrit , praesertim
versus illius radicem , de qua suo loco. Reliqua linguar substantia ex fibris subtulissimis varie implexis constat: inter quas pinguedo quisam peculiaris , lubricitatem iis , & ad quemlibet motum aptitudinem praestanS, intertexitur. Quae partium complexio sorte in causa fuit, cur e rautius An sit
32쪽
tius partem hanc glandulam esse voluerit. Lubenter quidem ei concessero, linguam e tribus illis substantiis componi :quin etiam dabo , nec ingratiis I fibrosas linguae partes, ab aliis omnibus musculis, discrepare. Verum ubi plane linguam musculum esse negat, ei assentiri non pota sum. Partes suas tueri hisce argumentis conatur: in et Substantiam linguae omni genere fibrarum donatam esse, & adeo intertextam , ut a se invicem sejungi nequeant, ut in musculis.1 Nullas esse fibras ligamentales in lingua ad robur, quod in musculis expe
3 Nullos nervos a cerebro motum tribuentes per ejus substantiam decurrere. . 4 Nullum musculum gustare. At pulpam linguae, gustus esse instrumentum , ut Piecolom Ergo inferente Arantio, non est musculus, sed glandula. A t contra. Caro linguae potius est mu- confisscu fisa ; clim in omnes motus anima- Ψ Gralis differentias , ad subtilissima vocabit probatisfila, syllabas & literas proserendas vcloiscissime & expeditissime moveatur, quo eelerrimos animi conceptus exprima Praeinterea movendo nunquam lassatur , contrahitur, dilatatur, duplicatur, ad latera movetur , cibos in masticatione revolvit, S ad mentum exeritur. Quas omnCs actiones a mentis libero dictamine pen-
33쪽
dentes, nisi mustulus esset, vel ab aIiis musculis extraneis moveretur, proculdubio exequi non posset: Cum vero plane desint musculi extranei, qui tantae m tuum varietati sufficiant ; sequitur, eam virtute suarum fibrarum moveri & verum musculum esse. Ligamenta habet duo: Vnum latum &membraneum, quo basi hyoidis molliter adnectitur. Alterum ab eo prognatum sub lingua ad apicem fere ejus prorepit, & -- nulum appellatur; hoc, si in recens natis ad linguae mucronem usque pertigerit , ungue vel forcipe incidendum est : alitersectio impeditur: vel forte potius id agunt, ne loquelae olim sit impedimento. In qua operatione , si substrati linguae nervi incidantur , repentina ejus convulsio supervenit, ut observavit diligentiss. Hildanus de - an loglossis. Hoc fraenum in canibus deis
generare in vermem , & causam rabiei es.se , asserit Riolanus: quod sorte a venatO- , ribus deceptus, qui ligamentum hoc canibus eo nomine evellunt, acceperat. V rum vix decet Anatomici gravitatem, quicquam frustra in natura conditum esse
γὲθ ἡ; Rationibus Arantii praedictis sic respon-
st. I. Fibras lingua cuivis rem diligenter intuenti, satis patere; eamque musculos sortitam esse, imo vero substantiam ejus maximam partem musculosam esse , ex
34쪽
variis ejus motibus clare constat. Mustu lorum autem illius fibrae perplexe adeo atque varie intertexuntur, ut tantae motuum varietati suffciant. 2 Non necesse esse, ut omnis mustu-
Ius tendinem habeat; sed qui carneo principio gaudet, potest habere & consimilem
sinema 3. Nervos per totam ejus substantiam excurrere: Idque videre est in hemiplegia, in qua tape , parte altera fana, alteram paralyticam esse compertum est. 4. Partem linguae musculosiam non gustare , sed pulpam illam glandulosam ,
quam membrana ejus immediate integit, praesertim juxta ejus radicem r. Atque su-jus membranae interventu, saporum Omnium discrimina internoscit. Quippe sec-ci, qui degustantur, adeo cito in gulam transeunt, ut vix credibile sit, eos tantilla contactus morula, posse crassi ustuis iam linguae cutim penetrare, & ad carnem musculosam interiorem pertingere. ἰQuare linetuam , quanquam nonnihil glandulosiae substantiae, praesertim circa radices suas ut postea uberius dicetur ) includit ; reipsa tamen multo saltem maximam ejus partem verum musculum esse, plane concludendum censeo. .
35쪽
- C A P. III. Num cerebrum ad glandularum numerum vel scerum accedat rau
potius sis membrum ab utroiaque distinctum.
ἡ ' Ut glandularum familiae annumerant, standu- videntur se tueri authoritate Hippoera-ι ' tu, qui libella deglanae haec habet, sκου τελ- ran ex g ναι, μειξ αδrrae. Ubi uliginosae par- f., .hfia ς 'Vi ecissmgMMulae. Et postea, οκου-lia . de hae r . - e τυμ ubi glandulae , ibi etiam pili. Atque iterum apertius. μείζων ό ἔ κέφαλοφτ ἁλων αAνων mafius es cerebrum quam reliquae glandulae, &c. Gr/bri Uerum absque limitatione sententia ist- glan- haec sustineri non potest. Quanquam e dularum nim glandulae omnes nervis, hique ipsi
ορ-- Φρ cerebro, subserviunt r non tamen credi
bile est famulam ejusdem dignitatis esse &substantiae cum Domina , cui a longinquo tantum ministrat. Porro, si substantiam cerebri consideremus, plurimum differt ab illa glandularum. Est enim mollior, tenerior, purior, magssque friabilis, lubrica , & candida. Similiter si fabricam cerebri & glandularum conseramus, diverinsura plane struetiiram earum deprehendemus. Nulli enim nervi cerebri substantiam
penetrant, Omnes vero ab eadem originem ducunt, glandulisque tantum, earum
ministrationis gratia, dispensantur, eoque
36쪽
fine earum substantiam subeu . Insuper parmcisma cerebri duum generum est; aliud nimirum corticis , aliud medullae et glandulae vero ex uniformi parenchymatae constant. Cerebrum demum nihil sangui- nis in niveam suam substantiam admittit, Succum nutritium in totius corporis habitum ex aequo distribuit, sensum quoque omnibus partibus largitur, motumque a nimalem pro arbitrio imperat sedatque. Hinc ob eximiam illius dignitatem natura arcem hane seu regiam animae, ossibus validis undique circumsepsit ; nulli ver glandularum consimile propugnaculum exstruxit. Ratum ergo esto, cerebrum nota esse glandulam. At enim , Hippoerates eerebrum glan- Sententudularum numero accensuit. Accensuit Hippo- certe , noluit tamen ipsum simpliciter & ς t
exquisite loquendo, pro glandulla haberi;
sed duntaxat ob similitudinem quandam, glandulis annumeravit. I dque plane ex iis verbis constat : δ εβες αλ 'ικελο- αAM, cerebrum glandulae simile est.
Qui, autem cerebrum visceribus annu- D. merant, Galent authoritate nituntur , ipse
enim diserte hanc partem viscus nominat . . Siquidem lib. 3. cap. 6. de decretis . Hippocratis ct Platonis contra Chrysippum disputans , Cerebrum passim visceistis nomine appellat. Et lib. 6. cap. 3. Substantia animae, ait, quae facultas dicitur, in singulis vis eribtu contineIur; in cerebris a
37쪽
rationalis; in corde , irascibilis; in jecore , concupistibilis aut naturalis. Atque etiam e frisoteles de partibus animalium , lib. 3. cap. 7. ubi de υVceribus ex professo agit , cerebrum inter vilcera receniet. Qui eerebrum ab utroque illo genere distinctum autumant , ad medullam reserunt. Est enim substantia mollis ac stiabilis & medullae instar, in cavitate ossium includitur. Est quoque ejusdem plane substantiae cum spinali medulla , quae non alio nomine quam medullae exprimitur. Quanquam autem concedimus, ob rationes iam dictas ; medullae nomine venire posse : si tamen naturam & substantiam medullae, quae in ossibus est, conintemplemur ; vix communem aliquam rationem inter illius & cerebri substantiam reperiemus. Est enim medulla tisium ignobilis plane pars, & revera eorum eXcrementum l. porro , est mera fere pinguedo,& in igne liquescit, flammasque sevi instar concipit, totaque absumitur. Gerebri autem substantia nobilissima est, & aqueapotius quam pinguis ; nam coargulum lactis nondum pressi haud incongrue refert; igne non liquestir, sed potius exsiccatur , nec flammas facile concipit, neque ulla denique in re cum oleagineis convenit. Si velimus igitur huic parti medullae nomen adscribere,quoniam nulla ratio communis inter hujus partis medullaeque substantiam intercedit, oportet ut medullae nomen
38쪽
nomen prius distinguamus. Statuamus ergo medullam , quae in ossibus continetur, de sulphuris natura participare; eam vero quae in cerebro est, Mercurialem magis dici oportere. Huic certe distinctioni congruit illud Columbi. lib. 8. cap. I. Sub tenui dicta meonge cerebri 6ubstantia latitat, alba mollisque ct medullaris quoque nuneupata; licet a substantia mediatae, qua in ossium cavitatibus reperitur, non parum discrepet. Ipse etiam reliquique Anatomici in eandem sententiam abeunt. Quo niam aliter spinalis medulla, commodo nomine destitueretur. Est enim ejusdem rationis cum cerebro. Ratum sit itaque, eerebrum medussam esse, verum sui generis , ut jam diximus. Si vero quaerat aliquis, an non vistus simul & medulla,vel medul
Respondeo , posse nos quidem Ob tam σοῦ obfMeel rium virorum authoritatem , cere- fucerebrum in viscerum numerum admittere ; brum di licet arduum plane sit, rationem aliquam Itη Vi communem inter ipsum reliquaque viscera constituere : Existimamus autem au thores illos, Galenum nempe & Aristote- Iem , cerebrum ob illius nobisitatem potiusquam naturae communionem aliquam , viscus appellasse; idque in eum finem praecipue , ne caeteroquin inter partes ignobiliores accenseretur. Si tamen usum vocis
39쪽
Craecis 'λαλνα dicebantur , nimirum . eas tantum partes inclusisse videntur, quae in caesis victimis aruspices inspiciebant, quae exta vocari solebant. Sumptum est enim ab aruspicinis id vocabulum Minde ad nobiliores animalium partes imvernas translatum cst. 2Patet ergo, quoad originalem significationem vocis, cerebrum nomine visceris venire non posse; aruspices quippe ventrem inferiorem & medium , non cerebrum inspiciebant. Quanquam postea ob eximiam partis dignitatem in viscerum admittebatur censum, quia digniorem non excogitabant. Statuendum itaque est, eerebrum relapia diversi esse generis, tam a glandulis quama visceribus, & esse substantiam sui generis Medullarem, commodius vero, tum ob Partis hujus, prae caeteris, nobilitatem, tum ob Medicorum consensum , ad viscerum, non autem glandularum familiam accensendum esse.
Lienis ct TT Actenus explicuimus quo sensu cere r/ών - brum vel ad glandulas vel ad visce- , I ra referri possit superest , de liene in lenita. qui rauὶus, num is ad glandularum , an potius ad viscerum classem reserendus
si similitudines quasdam inter glan dulta
40쪽
dulas & lienem. admittimus , inter quas illa principatum tenet, quod nimirum se terque eorum ossicia nonnulla nervoso generi p stet. Glandulae enim omnes ali quo modo nervis famulantur , partesque omnino secretoriae sunt, quodque ab iis secemitur, vel e nervis excipiunt, velitiadem suggerunt ; nisi sorte sit materia plane inutilis, cusus excretioni peculiares nonnullae glandulae dicantur, nabentque vasa isti muneri appropriata. Lien similiter nervis ministrat, estque munus ejus secreto rium : Videtur autem liquorem aqueum a singuine mediantibus suo parenchymate& fibris nervosis , prolicere. ViX autem fingi potest in quem usum , liquorem hunc eliciat, nisi in nervorum. Desunt enim alia omnia vasa per quae idem abs- portetur, praeter nervos. Nam lympharinductus nulli adhuc per hanc patetem distributi observantur , neque facto accurato examine potuimus vel minimum vasis excretorii vestigium in eodem deprehendere. Probabile quoque est, lienem vase exineretorio destitui , vel ex eo quod pars haec ad vitam non admodum necessariast, ut patet, quia canes & feles forteque nonnulla alia animalia , si experimentum ad ea quoque extenderetur execto bene non admodum infeliciter vivunt.Nulla vero pars cxcretoria a corpore separari poteli sine magno animalis detrimen-