Joannis Laurentii Berti Florentini ... Librorum De theologicis disciplinis tomus 1. 8 Tomus 8. In quo de sacramenti confessione, & satisfactione, necnon de reliquis sacramentis differitur, ac pertractatur

6쪽

IOANNIS LAURENTII BERTi

FLORENTINI

LIBRORUM

DE THEOLOGICIS

DISCIPLINIS

In quo de Sacramentali CoruptanoME, & SATisFACTIONE, necnon de reliquis SAcRAMEMTis disseritur, ac pertractatur. ROMAE APUD PANTAEON ANNO D. MDCCXLV.

8쪽

DE THEOLOGICIS

DISCIPLINIS

LIBRI TRIGESIMI QUARTI

PARS ALTERA,

In qua discutiuntur complura ad CONFEs-sIONEM , atque ad SATIsFACTIONEM

spectantia.

T s I de Poenitentiae Sacramento in postrema VII. Voluminis parte plura conscripsi, praesertim vero multus fui in explicanda & vindicanda sentcntia, quae amoris initialis necessitatem propugnat, id, quod Augustinianae Scholae vetus & constans assertio, atque adversariorum numerus & auctoritas magnopere postulabat; non omnia tamen expedivi, quae spectant ad ejusdem Sacramenti perfectionem & amplitudinem r sed vestiganda & discutienda romanent complura alia, circa peccatorum confessionem ac satisfactionem , Catholicae Ecclesiae dogmata , & placita Theologorum. Fateor equidem, ut de controversiis ceteris , ita de his, quas aggredior, disseruisse propemodum innumeros auctores , ob quorum immensa commentaria, librorumque editorum ingentem copiam The

logicae lucubrationes minori pretio aestimantur; quumque idem lapisi sime repetant, atque interdum sophisticis dialogismis , verborumqueri. HIL A a aspe-Diuiti eo by Corale

9쪽

asperitate ae barbarie non offendant modo, sed excrucient, enecentque auribus prurientes; adversa sertuna non studiosorum teruntur manibus , sed abroduntur a tineis , ct quod longe deterius est, fiunt salsa. mentorum involucra, sive, quod Epigrammatis suis pertimestebat Valerius Martialis, thuris , piperisque cuculli. Verum ad laboravi pro mea virili, humanissime Candidate , ut ex illa Scriptorum congerie in unum corpus utiliora redigerentur, & Vario quodam litterariae eruditionis apparatu, sibique constanti methodo pulcherrima haec & nobilissima stientiarum omnium incederet exornata , atque illi facultates aliae , ut decet, famularentur , divitiarumque Parum aliquod tributum persol verent; ut ipsam a contumeliis profanorum hominum eripe-xem , quidquid virium , ingeniique in me est , quod probe sentio quam parum sit, impendens in ejus obsequium , cultorumque sit rum utilitatem & commodum . At cum agendum mihi esset de Poenitentia , undequaque ab haereticis oppugnata, a laxioribus quibusdam molliter & perniciose proposita, ab aliis contra asperrime S rigidisisme, negleAa autem & conculcata ab iis, qui sibi quaci unt patrocinia peccandi , ct remedia peccatorum contemnunt; praeter diligentiam , quam studui in ceteris dissertationibus adhibere. curavi utilissimas prae ceptiones inserere , documenta probatissimorum virorum colligere, azsbimet blandientium conscientiarum dolos fraudesque detegere . Ita siturum spero, ut rudis haec dissertatio gerentibus hellum adversus haereses, disteptantibus inter domesticos , excipientibus fidelium conseis sones , fidelibus ipsis patritis eraenuntiaturis, necnon e suggestu Christianam plebem erudientibus magnum conserat emolumentum . Quod si fiat, iisque singulis , quibus sorte offensionibus , perditisque moribus damnum maximum intuli, opera, stilo, ac industria mea reseram boni aliquid , & pro sua erga me summa beneficentia S caritate compensationem hanc minimam dulcissimus piissimusque generis nostri Auctor , Reparator, S Dominus ratam habeat; me percepisse Ductum hujus laboris uberrimum praedicabo . Interim Uero , quoniam nemo nostrum ignorat saluberrimum illud parentis nostri Augustini in Psalmum vicesimum primum eloquium , arando homo detegit, Deus rexit ἰ eum homo celat , Deus nudat . eum Tomo agnoseis, Deus igno- seir: de iis, quae de peccatorum enuntiatione & accusatione tradendέι sunt, dicere instituamus .

De Sacramentalis Confessionis necessitate , se praecepto.

VII. A LYRRA itaque Sacramenti Poenitentiae pars , de qua nobis disserendum est modo, est peccatorum Confessio. Triplicis

10쪽

Libri Trigesimi quarti Pars altera Cap. I. s

generis consessionem Theologi, Patresque commemorant, fidei nimirum , laudis, Sc peccatorum ς ac de priori consessione ait Domitius Mati. x. 22. me con us fuerit coram hominibus, cte. de consessione laudis Matui. xI .as. Conuereor ιibi Parer, Domine eaeii ct terrae, quia

obsoniam haee a sapientibus, ct prudentibus, ere. de consessione denique peccatorum legitur in prima Ioannis epistola , i. s. Si eonfiteamur peceata nostra, fidelis es ct jusus, ut remittor nobis peeeata nostra. Igitur consessio fidei ea est , qua exterius profitemur Christi nomen aereligionem; unde S Apostolicum symbolum appellatur eonfessio ab Augustino cap. 24. Enchiridii, S fideles dicuntur eonfessi lib. i. de Civ.Dei cap. 3s. Illam quoque templorum partem , in qua requiescunt Martyrum corpora , ct quam Patres frequenter appellant sedem . O loeum Sanctorum, juxta vetusta Acta passionis Theodoti Ancyrani apud Ruinartium , juxta Martyrologium Romanum pridie nonas Iulias , S. Caiasiodorum ilhro X. epist. II. vulgaris consuetudo sermonis, ob fidem .

a Martyribus effuso sanguine confirmatam , apeellare itet apud Graecos quidem Mart rium, apud Latinos autem confessionem . At conses.so laudis illa est, qua summa Dei bonitas , justitia , caritas , S ines. fabilis etra homines beneficentia commendantur, S praedicantur: atoque de hac consessione plura in Psalm. Ii . serm. 29. & 6 . praeclarissi. mus Augustinus . Possunt vero hae duae confessiones, fidei S laudis, in. veniri absque confessione peccatorum et sed consessio peccatorum , si taeut oportet, nequit esse sine consessione laudis & fidei; quandoquidem necessiim est confitentem peccata sua sperare , ct credere, ideoque intimo saltim animo quae revelata sunt profiteri, ac Patris , qui nobis

propter Christum propitius redditur, laudibus prosequi summam, maximamque miserationem .

Peccatorum consessio, quam diximus praecedenti Volumine pagina 4 i. dici etiam Graeco vocabulo Exomologesim, est peccatorum accusatio , quae ad Sacramenti genus pertinet, eo fine suscepta, ut virtute elavium veniam impetremus . Tradit hanc definitionem , illamque perspicue explicat Catechismus Romanus P. z. cap. s. num. 39. Docet dici aeeusationem, quod peccata non ita commemoranda sint, quasi scelera nostra ostentemus, aut rem aliquam gestam otiosis auditoribus delectandi gratia exponamus, sed accusatoris animo, eadem peccata in nobis vindicare cupientes . Addit hanc confessonem fieri veniae impetrandae eatis,' quod Ionge differat hoc iudicium a forensibus capitalium rerum quaestionibus, in quibus consessioni supplicium , non erratorum venia statuitur: quae adeo manifesta sunt, ut nulla alia egeane explicatione. ra Consessioni peccatorum adstrictos olim suisse Iudaeos commonstrae erudito Commentario Ioannes Morinus lib. ix. de Aministr. Poeniten.

p. 33. ac sequentibus. In festo quippe Expiationum mensis septimi,

ides