Joannis Laurentii Berti Florentini ... Librorum De theologicis disciplinis tomus 1. 8 Tomus 8. In quo de sacramenti confessione, & satisfactione, necnon de reliquis sacramentis differitur, ac pertractatur

발행: 1745년

분량: 658페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

r De Theologicis Diseiplinis

ante tempus Poebae relaxandum, qui desperato valetudise Aesdrela Maegritudinem, apparet summa ejusdem reconciliationis, atque ah Iutionis necessitas . Extat hoc Innocentii rescriptum de Consecrat. dist. a. cap. De paenitentibus verὸ , nec non in secundo volumine Conciliorum Coll. Labbeante pag. Ia4 . Exhibet volumen tertium pag. II I. epistolam Sancti Leonis primi octuagesimam , ct in recentioribus editi nibus 136. datam Ricimero Contile , anno scilicet 4s9. in qua de secreta consessione, adversus nonnullos publicam requirentes, habetur ineluctabile hoc testimonium et IIIam etiam eontra Apostolieam rogulam praesumptionem, quam nuper agnovi a quibusdam iuisita usurpatiose eommitti, modis omnibus eon tuo submoveri de paeuirentis

Oidelieet, quae ita a fidelibus postulatur ne de silvulorum pereatorum genere libellisseripta professio publice reeitetur z cum reatus eo Henistiarum sussietusolis Deerdotibus indieari eonfessione fereta. Duamvis enim plenitudo fidei videatur esse laudabilis, qua propter Dei timorem apud homines erubescere nou veretur οῦ tamen quia non omnium ejusmodi sunt pereata , at ea quae Paenitentiam poscunt nos tῖmeaut publieare, remineatur tam improbabilis consuetudo, ne multi a paenitentia remediis arceantur, dum aut erubefluut, aut metuast mi

misis suis sua facta reserari, quibus pos t legum eousitutione pereeiali . Suffieis enim illa eo elso, quae primum Deo offertur, tum etiam Deerdoti, qui pro delictis paruitentium preeator aeeedit. Tune enim demum plures ad paenitemiam poterrui provoeari, si populi aurib rnοπ publicetur eonscientia confitentis . Haec sane intelligi nequeunt de publica manifestorum criminum accusatione, ideoque splendidissime mentiuntur haeretici, dum aiunt hanc di in taxat publicam confissionem ante Innocentii tertii retatem obtinuise . Hujus confession s se. cretae, quam sussicere hac in Epistola docet apertissime Leo Magnus. necessitatem commonstrat epistola altera 9 i. nune 82. ad Theodorum episcopum Foroiuliensem , ubi ait: Multum enim utile ae neesarium

es, ut peccatoram reatus ante ultimuis diem Sacerdotali supplieatisve solvatur: atque paullo infra, et ude oportet uuamquemque Chrillia. nam eonscientia suae babere judierum , ne converti ad Deum de die iudiem disserat, neo satisfactionis sibi tempus tu e vitae suae eonstituat, quem periculose sevorantia bumana eοπcludit, ut ad pavearum θοrarum spatium se r*rvet ineertum ς cum possit pleuiore fatisfactisve imdulgentiam promereri , illius temporis augustias eligat, quo vix tuu niat spatium vel eonfessis paruitentis, vel reconelliatis Sacerdotis. Magnus Gregorius permulta scripsit de peccatorum Consessione libro I. Moralium in caput 7. Iobi num. 37. ac 38. itemque lib. 29. in caput

38. num. 29. de consessione autem Sacramentali exquisite Hom. 26. in Evangelia num. 6. ubi versans ea Domini verba, ae toruin remiseritis, cte. Imendum est, ait, qua culpa praeessit, aut quaesis peruite

22쪽

Libri Τrigesimi quarti Pars altera Cap. I. I s

ns fleatura post cu*am: ut quor omuipotens Deus per compunnionis gratiam visitat , illas Pastoris sententia absolvat: ibique proferens quae a Christo in suscitatione Laetari gesta sunt , haec subjicit: Lazaro ergo dicitur, Veni soras, ae si aperte cuilibet mortuo in eulpa diceretur, Cur reatum tuum intra conseientiam abscondis P Foras jam per eonfessionem egredere, qui apud te interius per negationem latet . Veniat itaque fora mortuus, ides , eulpam eonfiteatur peecator . Venientem veris forasso aut discipuli; ut Pastores Delesiae ei paruam debeant amovere, quam meruit qui Non erubuit reusteri quod fecit. Haee de solutionis Ordiue breviter dixerim : ut sub Hanno moderamine

Pastores Delesiae vel solvere pudeant, vel ligare . Qis negabit Gregorium de consessione occultorum criminum , & qumn Ecclesiae ministris facienda , hoc in loco fuisse locutum Z Praedecessorum ergo suorum vestigiis insistens , non arritratu suo , neque studio novitatis iam ducendae, Innocentius III. seculo tertiodecimo in Lateranensi Concilio sacramentalem confessionem semel saltem in anno faciendam prae scripsit, seu potius praescriptae iam, & a Majoribus traditae tempus determinavit: quod ostendunt praecedentium Pontificum acta , confirmat ipsum Lateranense decretum cap. omnis utriusque sexus, Sc. de consessione, ct communione , non tunc institutis, sed pro Paschali

tempore praeceptis , expresse latum; comprobatque uni Versus Patrum consessus, ei e obtemperans universalis Ecclesia , decretu nisipsum , utpote spectans ad rem per iusta consiletudine roboratam, atque magnopere necessariam , summa reverentia complectens. Quare impudentissime haeretici mentiuntur, dum Innocentium III. faciunt primum Consessionis Sacramentalis institutorem. Neque verb Romani Pontifices eamdem consessionem praNipientes aberrasse dicendi sunt ab Apostolicis divinisque statutis: nam praeterquamquod sunt illi divinarum institutionum custodes integerrimi, & immunes a labe erroris interpretes; aperte adstruunt ipsius consessionis necessitatem vetera, ct recentiora Concilia. Inter quae Laodicenum in Phrygia auctore Nunechio Metropolitano paullo ant Nicaeni tempora celebratum canone A. praecipiens ut poenitentibus , qui perseverant in oratione , atque humilitate ric Θιλλο - , coU sionis, statuatur poenitentiae tempus S qualitas , ιπὰ τ ῶ αν Οἰω τοῦ πτάσι-ας, secuπdam proportionem delicti , supponit proculdubio enumerationem peccatorum distinctam. Vide primum Conciliorum Volumen prope finem. Cabilonenss coacti sedente Martino II. circa Aannum 6s . tom. 2. pag. 389. habetur canon numero octavus: Depetmientia vero peccatorum, utilem hominibus esse eensemus : θ' ut paenitentibus Uaeerdotibus data eonfessione indieatar paenitentia , cui versias sacerdotum nositar eonfutire. Trullanum, seu Quini sextuman. 692. edidit centesimum secundum canonem, Oportet eos , quiDAvendi .

23쪽

ct lignis i potestatem a Deo occepere, peccati qcantatem ransnderare , er ejus, qui peeeavis ad 'voso'em promptum studium, er se morbo eonvenientem offerre medicisom, nes in utroque immodera tione utatur, ab ejus qui laborat Disce excidu/. μα enim simpleae smorbus peeeati, sed variur ct multiformis, θ' multas ineommodi pro pagines germinaπs; ex quibuν motum m itum diffunditur, O alterius progreditur , donee viribus me 'tii co sax. gore qui media elisa mentiam in spiritu prome μr, vorteo e m primum ejus, quι peeeavit, assectionem considerare , oesive vergit ossanitatem , semeiaeeutra propriis moribus provocaς i se morbum o pisere ; quomodo

ejus , quae intereeit vita rariovis a conversionisque euram gerat, tom. v I. pag. II 8s. Obsecro nunc, qua ratione valeant sacerdotes dijudicare poenitentium affectionem , discernere interioris spieitur aegritudines, iisque praebere congruum , idoneumque medicamentum, fi penes peccantium arbitrium est unum, aut alterum crimen detegere , ac prodere erumpentia duntaXat Vulnera , non intus serpentia venena Huic Trullano canoni addit eruditus Scholiastes Christianus Iu pus caput 34. Vormatiensis Synodi habitae sub Adriano II. atque caput vicesimum quintum Lonainensis coactae ab Huberto Archiepiscopo Cantuariensi. Addo Cabilonensem alteram anni 8ia. quae canone 32. eos damnat, qui dum coint vi r peccata suasacei dotibus, που

plene id Deiant, ct canone proximo quosdam alios , qui Heunt Deo

solummodo eonfiteri debere peccata, illam quoque rationem producens, quod Deus salutis ac sanitatis largitor, hanc non tantum operatur invisibili administratione potentiae suae , verum etiam medicorum operatione . Adi volumen Conciliorum septimum. Sapienter itaque Inn eentius III. & Lateranense Concilium quartum in cap. nis utriusque,tom. XI. pag. i 3. memorata sacerdotum potestate solvendi atque Iigandi , Saeerris autem L subjicitJ lit discretus θ' eautus , ut more periti mediet superinfundat vinum ct o eam et uiseribus saueiσti, diligenter

inquirens dr peeeatoris circumsaotiai , ct peccati, per q.:as prudenter intelligua, quati illi consilium debeat exhibere, ct cujusmodi remedium adhibere , dimersis experimentis utendo ad sanandum aegrotum . Similia Tridentinum Concilium sess. xiv. cap. s. & canone 6. ubi definit Sacranientalem consessionem ivstitutam, ct adfaucem nee ariam esse jure divino, idque probat, quoniam collatam sibi potestatem judicandi,

incognita causa, sacerdotes exercere nequaquam possent, ut vidimus paullo supra . Igitur concilia docent exomologesis & consessionis nece sitatem, nec docent tantum , demonstrant etiam ex quo sacerdotes a Domino animarum nostrarum medici ac iudices sint constituti. auum praecitata Synodus Tridentina assirmet canone laudatae sesi

sonis tertio, Ecclesiam catholicam ab initio semper intellexisse illis verbis Ioann. xx. Ovorata remiferisis, e . collatam sacerdotibus po-Disitiroo by COOste

24쪽

Libri Trigesimi quarti Pars altera Cap. I. II

testatem remittendi, & retinendi peccata in Sacramento Poenitentiae; non abs re erit, post sanctorum Conciliorum definitiones doctrinam . Patrum investigare . Igitur S. Irenaeus lib. I. cap. 6. num . narrat quasdam mulieres clam a Valentinianis circumventas, ac postea ad Ecclesiam conversas, cum reliquis erroribus consessas suisse secreti stupri consuetudinem , ct cap. N ii . num. s. refert Marcum praestigiatorem amatoria ct illectantia pharmaca mulieribus propinasse , ut illarum eorporibus inferret probrum & contumeliam , subjicitque e αυτα. πολ-

υ, ἄναυ, - ἰρώτας που ἀπι--, Haesivissime eou- tersae ad Eee iam Dei is confessae Dut, ct secundum eorpus se ab eo eou- raminatas , necnon miro Usius amore exarsisse . Inter alias seminas a mago subactas, hanc labem in exomosi si purgavit pulcherrima quaedam uxor Diaconi, ut refert eo loci Irenaeus . In quo animadvertas , velim, consessionem occultorum criminum ἰ cuius profecto generis sunt incestus clam consummati, & serventes in animo cupiditates. Advertas insuper quod recte observatum a Mallaetio num. 7 . praeviarum dissertationum in Ire umJ non alia de causa mulieres , quas praeceteris asscit verecundia, compulsas ad retegenda occulta crimina , nulli mortalium nisi reis manifesta, cum magno etiam honoris , ac famae dispendio, nisi quia ex fide atque doctrina Ecclesiae noverant confessionem necessariam esse ad maculam peccati eluendam . Fatetur propterea Ioannes Ernestus Grabe, ex Irenam, aliisque Patribus demonstrari confessionem publicam peccatorum, sed negat inde evinci Sacramentalis consessionis necessitatem. Verum , ut dixi, quidnam verecundas , pudentissimasque mulieres ad exomologesim impelleret, certa

istiusmodi necessitatis fide sublata ξ Adde quasdam mulieres a Marco

compressas , ex eodem Irenaeo proximo num. 7. Cum revererentur

exomologesim facere, a vita Dei de Derasse, ideoque putabant nullum aliud adsuturum sibi remedium , consessione neglecta . Quod vero consessio fuerit publica, vel privata, nihil omnino attinet ad hanc quaestionem , in qua de necessitate ipsius consessionis, non de ejus modo disserimus . Utraque enim consessio, privata, & publica , cum s rei sacerdoti, decernenti satisfactionis mensuram , Sacramentalis erat, respondebatque potestati collatae Ecclesiarum ministris ligandi ac sol vendi. Publicae enim consessioni praeibat privata, facta coram legitimo pastore , vel presbyteris huic muneri praesectis, qui mandabant, ut ex omnibus oecatis sibi enumeratis , ea evulgarentur, quae, servatis prudentiae legibus, censebant ad repellcndos temporum illorum abusus, terrendosque perversos, esse manifestanda : ac deinde imponebant delinquentibus canonicam paenitentiam , quam postea excipiebat absolutio , ct percipiendae communionis sicultas. Atque haec obiter dicta sint, ut appareat haereticos perperam confugere ad veterem publicae

25쪽

13 De Theologicis Disciplinis

consessionis disciplinam , quotiescunque nos Irenaei, aliorumque P trum auctoritate adstruimus necessitatem confessionis sacramentalis. Sed quoniam de vario confessionis modo dicturus sum infra ς anseram , postarenaeum, celebrem ejusdem saeculi scriptorem Tertulli num , plura de confessione disserentem in libro de Poenitentia , a se coninscripto . priusquam deficeret ad Montanistas. Quo in libro cap. 4. peccatorum omnium , quamvis cogitatione sola perpetrata sint, idcirco eonsessionem suadet, quod singulis judicio sacerdotis taxanda sit poena , Omnibus, inquit, delictis, seu carne , seu spiritu, seusino , seu voluntate eommissis , qui paenam per iudieium desinavis, idem er veniam per paenitentiam θυοσdit. Et cap. nono recensita exemplo prodigi resipiscentia atque deliberatione animi, transiens ad confessionem, ejusque necessitatem commonstrans ex quo sese ad sacerdotum pedo prosternentibus iuxta accusationem criminum satisfactio sit imponenda, ad hunc loquitur modum. Tantum relevat confessio delictorum, qaaurum dissimulatio exaggerat. Confessio enim fatisfactionis Gnsilium est, dissimulatio eontumaeia. Hujus lauar paenitentia seeunda er unius , quanto in ariro negotium est, tanto operastor probatio est; ut ποπ soluet GVeientia praeferatur , sed aliquo etiam acta admisi retur . ti auara, qui malis Graeco voeabusi exprimitur, Ofrequentatur , exomologem est, qua de Mium Domino nostro confitemur, Mn quidem ut senaro ,sed quo tenus fatisfactio eonfessione disponitar, confessione paenitestia nastitar, paenitentia Deus mitigatur. Itaque eammolo si prosternendi Hr humii Aeandi hominis diseiplina ess, ere. En aperte TertullianuNasionat plenam illam peccatorum accusationem exteriori quoque actu faciendam .

Nil vein te moveat, quod confitendum dicat Domino : nam paul Io post ait eos, qui Domino confitentur, presisteris advolvi, ct earis Dei adgenteulari: addit plerosque abstinere ab hoc opere , pudo is magis memores, quam salaris, velut illi Desunt, qui in partibui vereeundioriabus eorporis eostracta vexatione, eonseientiam medentium vitant, erita eum erubescentia sua pereunt: concludit confessionem ac prosternationem fieri Domino, dum fit uni, vel alteri fratrum, quoniam is aso ct altero Delesia est, Delesia ver3 CBriseus: ergo eum re ad fratrum

genua protendis, orsum eontrectar, orsum exoras. Sunt itaque pessimi interpretes, qui haec Tertulliani loca de consessione soli Deo sim, accipienda esse contendunt; nam ad genua presbyterorum pro volvi , superare inditum pudorem , medenti occultum ulcus detegere, in fratre Ecclesiae administro contrectare Dominum, aliud certe Gnant, praeter intimam conscientiae redargutionem. Quare S Beatus Rhenanus fatetur Tertullianum agere de confessione apud sacerdotes etiam secreto laetam , ac Rhenani testimonio Pamelius pag. acio. adnotationum suarum exagitat ceteros Novatores. Videas quoque in I

quis Tertulliani Carolum Moreau Augustinensem pag. 497,

26쪽

Libri viges mi quarti Pars altera Cap. I. rs

Sequitur sanctissimus martyr Cyprianus, cuius in Libro de Lap-ss pag. 38 I. edit. novissimae haec sunt verba : Confiteantur singuli, quaeso eos, fratres ditis iis i, delictumsuum , dam antie qui deliquit iuscensi est , om admitti confessis ejus potes, dum satisfactio er remissio fucta per Deerriter opud Deum grata est. Enumeratis in stuper proxima

pagina nonnullis, qui dissimulantes occultum conscientiae crimen cxperti sunt Deum ultorem , xuanto , ait, idi fide majorer, timore meliores sunt, qui quamvis nutu Iaerificii aut libelli faeinore eonstricti, quoniam tamen de hoc eoeitaverunt, ιοe ipsum apud sacerdotes Dei δε- ιenter er simpliciter eonfitenter, exomologesin eonscientia faciunt, animi sui pondus exponunt, sistatarem medelam parvis lieet semodieis vulneribus exquirunι, seientes Ieriptum esse , Deus non deridetur . Hoc sane in Ioco secretarum cogitationum consessionem sacerdotibus factam , S quidem ad aures, tradi a Cypriano manifestum est: is nam , ut utar ,, verbis Editoris Benedict. num. ν i ii . Praefat. cum constet consessio ,, nem occultorum criminum pul,lice, & omnibus audientibus factam , is aut saltem praescriniam non fuisse: luce clarius est, eos, qui cogitata tiones malas apud sacerdotes confitcbantur, qui exomologesim conis scientiae faciebant, qui animi sui pondus exponebant, & medelamis vulneribus exquirebant, peccata sua auribus ali citius Sacerdotis deri posuisse. is Legenda praeterea est epistolaesus dem Cypriani ad Antonianum num. sa. in qua pag. is8. docet a Sacerdotibus neminem a poenitentia agenda debcre prohiberi, per ipses pacem concedi, non praecludendum duritia illorum iter doloris , sed suscipiendos esse in E clesiam quos ex toto corde poenituerit, quia apud inferos confessio nou

s , nec Gomologesii illis fieri potes .

Basilius Magnus in Psalmum 29. tom. i. pag. edit. Morellianae I9 I. exomologesim omnium, quae non recte nec sebrie admissa sunt, ad obtinendam propitiationem ac remissionem , necessariam csse testatur: actomo altero pag. 64s. ad interrogationem 288. euibus peeeatasint operieuda , respondet, ut supra diximus, omnino detegenda illis esse , quibus eredita es dispensatio divinorum steriorum, λαγώ π άῖς πεπις ώνως τρο οιM Has Q I tu a m τῶ Θε. ἰξοεολο ιυ τα αμερτήματα. Scri bens rursus ad Amphilochium pag. i. docet ex Patrum disciplina publicandas non esse νῶι γυνακας, --, δῖ-s adulterio pollutas mulieres, dr id eonfitentes re ni Fonis dr innocentia caussi, ob circumspectionem, sive ut vertit Hervetus , ob pietatem. Habes autem ex his paucis necessitatem confessionis omnium criminum- , tum confessionem faciendam presbyteris, confessionem quoque priva tam , ct ad sacerdotis aurem , non coram omnibus exponendam Sanctus Ambrosus, quem excipiendis secretis fidelium confessionibus summa caritate ac benignitate operam navasse, scribit in ejus vi

ta Paulinus crus notarius num. 39. Siquidem quotiesunque illi aliquis C a ob

27쪽

αo De Theologicis Disse linis

ob percipiendam paenitentiam lapsus sciar eonfessur esset, ita flebar, ato ilium fere eompelleret; videbatur enim I i eum jacente jacere: e-sas autem eriminum , quae illi eonfitebatur , nulli nisi Domino fili, aptisqnem intereedebat, loquebatur; bonum reliinqπ'ns exemplum posterissaeerdotibus, ut intercesserer apud Deum moxis Itur, quam aeeusatores apud homines: Sanctus , inquam , Ambrosius non tantum muneris sui exercitatione , sed etiam verbis docuit, firmavitque catholicam hane veritatem . Etenim in Psalmum 38. num. I . iudiciariam solvendi, ligandique potestatem , quam diximus non posse sine consessione exerceri , commonitrat ex clavibus Petro collatis, Matth. XV i. i9. subiiciens

quae sequuntur: me Novatianas non audi it, fid Dei sta Dei ouῶ-mit; ideo ille in lapse , nos in remi oner ille in impaenitentia , nos ingratia . mod Petro dieitur, α σολ dieitur . Non potestatem Uurpamus, sed servimur imperio , ne postea eum isserit Dominas, se Iigatos invenerit quos oportuit solvi, eommoveatur adversus dispensato-νem, qui ligatos servaverit servos, quor Dominus juserat fisi. Simil iain Psalmum cxv I l I. num. I . lib. v. in Lucam num. ly. S libro i. de

Poenit. cap. a. num. 6. aliisque in locis, de quibus praecedenti Volumine vi r. pag. 48o. Quod singillatim pertinet ad consessionem peccatorum etiam occultorum, illum is est Ambrosii locus in citato libro de Poenit. cap. xv I. num. 9o. Si quis igitur orauita erimina habens, pr

pter orsum tamen sudisse paenitentiam *erit, quomodo ista reeipit,

si ei commanis non refunditur 2 Hoc testimonio cum plurimum torqueretur Dallaeus , nihil habuit aliud quod reponeret, nisi Oh Hemento rem similitudinem librarios pro multa , posuisse Oeealta et quam ineptiam neque unius, vel editi, vel manu exarati codicis lectione munitam, helle exagitant limatae adnotationes PP. S. Mauri tom. a. pag. 4 4,Huc spectant quae Ambrosius ait libro a. cap. I. num. 4. Et nos ergo non eru-heseamus fateri Domiπo peeeata nostro. Quem enim fidelium pudeat peccata sua confiteri seli Deo, cui scit magis , quam sibi ipsi nota esse pItem quae leguntur cap. V i. num. 4o. Si vir justi ari, fatere delictum tuum: seisit enim eriminum nexus vere πώ eonfessio peecatorum; ali que id genus bene multa . Venio ad Chrysostomum , cuius potissimum auctoritate haeretici

homines abutuntur . Is consessionem peccatorum commendat libro a. de Compunct. ad Stelechium tom. r. pag. is r. edit. novissimae,de incomprehensibili Dei nat. hom. v. pag. 489. in illud, Intrate per angustam portam pag. 92. aliisque in locis passim . De consessione autem fi cienda sacerdoti agit libro a. de Sacerdotio pag. 3 4. S sequenti et ubi pertractans quomodo debeant impii ad meliorem frugem revocari, Multa quidem , ait, arte opus es , ut κνῖDeerdotum remediis libenter Ie subiisere suadeantur, δα, -υΛ ποψῶς χέα τῆς μηνος , ἔνα

28쪽

Libri Τrigesimi quarti Pars altera Cap. I. at

non temere oportere ad peccatorum modum adibere poenam, sed uiserius preeantium explorandum esse propositum , --αχ QV.---em .ine. Subjicit, idcireo pastori multa opus esse prudensia, aesexcentis oculis, ut undiqua animae flatum eiseu pisat,

-πῶν ..Hr Θω τὼ - ψυχας antistiti sine examine relinquendum , sed prosercndam ab eo sententiam omuibus renimenter exisploratis, . a . Haec habet illo in libro Chry ilomus t quae demonstrant cujusque spiritalis aegritudinis, etiam internae , manifestandam esse qualitatem pastoribus animarum . Sunt tamen magis perspicua, quae leguntur proximo libro pag.384. ubi postquam ostendit testimoniis Evangelicis Matth. xvii l. i8. ct Ioann. XX. 23. s ctam sacerdotibus potestatem remittendi peccata, Ne quo loco dictum alibi ' illos praesert sacerdotibus veteris legis, hac discriminis ratione producta e Corporis lepram puraeare , immo potius salutenus purgare , Bd purgatos probare tantum, oram Deerdotibus Ileebat. Hi et ero non lepram eo oris , Rd immunditiam animae, non purgatam probandi,std potius puraeandi potestatem acceperunt, Λε εο σωι ς απα--π s

Igitur, auctore Chrysostomo , quemadmodum veteribus sacerdotibus lepra corporis, ita sacerdotibus Evangelicae legis manifestanda est spiritus immunditia . Ac nota Chrysostomum ibidem loqui de remissione criminum, qua post regenerationem patrautur. Huc pertinent quae seribit Hom. a. de Cruce & Latrone, tom. a. pag. 4 l . allato lysius latronis exemplo, Sὸ latrouem , inquit, an cruee tanto honore diaguatur est; multo magis nos insitasua benignitate dignabitur , si voluerimus preeatorum confessionem iustituere . Ut igitur nos benignitate inius perfruamur, pereata propria eonfiteri .e erubessamur. Magus euim tam onis vis est , ct multa eius ροωmis, Da m. - η - τῆς πώ

ldentidem quippe diximus confessionem , de qua erubescimus, illam esse, quae pubilia, aut privatim fit alteri r atque id in hoc maxime loco, ubi producitur exemplum latronis, qui, ut ipsius Chrysostomi verbis utar , inivmpsit partes oeensatoris, prodidit seipsum, atque

arca pectorisfui expromin. His maximum addunt robur quae habentur in Orat. de Samaritana prope finem , Imitemur edi nos hane muli rem Samaritanam , ct ob propria peccata πon erubescamur, μι-ων τὰν τάν. - Σαπαρειάν - ημεις , - ω εως - - - via σιι- .us m . Attende, quaesb , haec erubescentia quo tendat . aeuierim cinquit ε vestigio homini detegere pueata erubesis, Deo vero

29쪽

De Τheologicis Disciplinis

remente Deere non erubescit , neque eonfiteri vult , er paenisestiam, agere, in die tua non taram uno , vel duobus, sed universo terrarum

ἀπά- ορο - παραδειγμπIorrvi. En aperte Chrys stomus, dum monet nemini erubescendum , adeo, ut peccata non confiteatur causa pudoris, loquitur de consessione uni, vel alteri hominum facienda. Praetermitto alia plura ex hom. 9.io. & i9. in Gencsim, necnon ex hom.I. de Davide S Saule, atque ex nona in Epistolam Pauli ad Hebraras , vatantummodo repetens, quae egregius doctor scribit Hom. Io. in Genesim pag. Io I. inimicum nostrum maxime tunc obsistere, omniaque moliri , ut nos supplantet, quando deliberamus peeeata eonfiteri, vulsero medita ostendere, edi sanitatem eonsequi, quando nimirum sacerdotibus peccata sunt detegenda. Demonstrant haec omnia, ut singula compre

hendam verbo, sacerdotes esse medicos animarum , earumque curam

gerere ς datum illis , ut peccata remittant; debere, ut id praestent, inter lepram ct lepram dijudicare ; aperiendas illis esse occulta crimina, ut judicium hoc exequantur: cavendum vero magnopere, ne peccato res tali assiciantur erubescentia , ut medentibus ulcus abscondant; Ue recundiam hanc expellendam extremi iudicii meditatione , atque ita evertenda daemonis, nos ad tegendas conscientiae labes hortantis , exi tiosa ac pestifera machinamenta. At haec omnia docet eximius Ecclesia Doctor Chrysestamus t in cuius proinde operibus , avr stilo, α in corrupta doctrina conscriptis, haeretici frustra inquirunt perversorum dogmatum patrocinia. Quid vero Latinorum praestantissimus Angustinus Facultatem absblvendi a peccatis datam sacerdotibus docet ille, explicatque exemplo Laetari in locis a me superiori velitatione produms . Huic autem potestati subiici manifestationem delictorum, expreta non uno in ioc demonstrat. Tractatu 49. in Ioannem num. 24. eidem exemplo insistens , mando ecntemnis, inquit, mortuas Dos; quando coη-eril. processir. Ruid est enim moeedere, nisi ab Oeeuhis vetat; exeundo mo nifestari Z Manifestari quidem hominibus, non Deo, quemadmiadum Lazarus processit e tumulo ad discipulorum conspectum; nam ct De nihil occultum est, ct Lazarus a discipulis solutus, poenitentium ab

solvendorum a sacerdote typum gerebat. In idem quadrant quae te guntur sermone a. in Psalmum ior . num. 3. Cum audis hominem ραπλrere peccatorum suorum , jam revixit : eam audis Bomisem eo teπώ

in terra,erant soluta-- eaeo. Acurate hic distinguuntur interior me nitentia, seu contritio , quae intus in corde agitur; manifestatio sic

30쪽

Libri vigesimi quarti Pars altera Cap. I. a 3

Ierram , quae foras prodit, atque huic a sacerdotibus applicata reconia et Ii atri N absolutio . Videntur in eumdem scopum collimare , & exterio. rem criminum accusationem suadere quae occurrunt Enarrat. in Psal. 66. Hom. τ . cinyeientia tua saniem collegerat, apostema tumuerat, eraesaia Bat te , requiescere που simebat: udbiber medicus fomenta verborum , ct a Gotianis fleat; adbibet medicivale ferram in eorreptione tribulationis e tu a nosce medici maπum , confitere, exeat in eo inone, edi δε- Huae omnis sanies. Enimvero quemadmodum ille medicus , per quem Deus adhibet somenta verborum, est sacerdos; ita huic manifestarictetiet conscientia, quae peccatorum sanie S apostemate inficitur. Lonne clariora sunt, quae habentur serm. 39 i. de Poenit. num. 9. Implicatus igittir mortiferorum vinculis peccatorum detretiat, aut differt, aut

duθitat confugere ad ipsas elazer Ecelesta, quibus solvatur in terra, ut sit status in caelo r Paucisque interiectis , Veniat ad antistites, per quortui in Delesia elaves ministrantur, & paullo post, A praepositis saera-wentorum aeeipiat Iatisfactionis sua modum. Sermone etiam 392. ad Conjugatos de iis agens . qui deviarunt a v nculo conjugalis continentiae, n. g. haec scribit. Dui post uxores vestras vos inicito eonetibitu maemiasis ,si post uxores veprat cum aliqua eoπeubuistis ς agite paenitentiam , qualis agitur in Ecclesia , at oret pro vobis Delesia . Nereo sibi dieat , oeeuhe ago, apud Deum ago et novit Deus, qui mihi ignoseat, quia ineorde meo ago. Ergo sine causa dictum es, solveritis in terra , δε- Iuta erunt in eaeis r Ergo sine eausa sunt claves datae Delesiae Dei Frusramus Euangelium, frustramus verba orsi Z Promittimus vobis , quod ille negat λ En aperte docet Augustinus peccatum humili consensione subiiciendum clavibus Ecclesiae , quamvis occultum sit, ut esse solent incestuosi concubitus, atque adulteria. Proximum sermonemas a. ita Augustinus alta incipit vocer Poenitentes, paenitentes, paeniatentes, si tamen sis paeniteπter , ct non estis irridentes , mutate virum , reeonciliamini Deo. Et vos eum eatena pscitis. Ga , inquir, eatena λ Qua ligaveritis in terra, erunt ligata ct in eaeo . udis liaraturam , ct Deo putas Deere imposturam Z S sub exitum eiusdem sermonis admonens impium , ut poenitentiam agat, dum sanus est, hanc

rationem profert, Letaasi ad ultimum vita peterit, nescit si tuam pae-

silentiam accipere, ae Deo ct sacerdoti peccata sua Gnfiteri poterit. Cedro sane digna, S refellendis haereticis , ct excutiendis impaenitentibus aptissima verba l Paucis enim consessionem peccatorum designant, ct confessionem faciendam sacerdoti, S consessionem ad mortis ui titulum non disserendam . Complura alia Augustini nomine producit in Confessisse eingustiniana lib. I. cap. 9. Torrensis , petita ex Opere desilia & vera Poenitentia, ct ex libris inscriptis De vistatione infirmorum . tarte clariora illa sunt meridiana luce: at utrumque opus Au- sustino supponitur. Primum tamen haud exiguam habet auctoritatem,

quod D sitirco by Coos h

SEARCH

MENU NAVIGATION