장음표시 사용
641쪽
σro De Τheologicis Disciplinis
digna visa sunt, quae post Augustini verba subiicerentur . ea , quae Ie-νuntur apud Ambrosium libro ita de Cain , ct Abel cap. IV. n. i6. Cum enim renuntiatur improbitati, statim adsciscitur virtus t egressus euim malitiae , virtutis operatur ingress,m. Eodemque studio, quo eriamen exeluditur, inuoeentia eopulatur. Praxlara quidem sententia. qua hoc de divortiis commentariolum absolvimus .
De aeramenti Matrimonia inibus , ct ceremoniis
Uri quaedam de huius saeramenti ritibus dicta suerint, ad peropta
conjugii, atque de gratia, quae hujus sacramenti effectus est, in priamo , S secundo capite disseruimus . Ergo de ritibus pertraltantea iiii dicemus de ce moniis, quibus nuptias celebrarunt Gentiles , omittendo uirides ramos, accenses lanales cereos, epithalamia, & cetera , quae in opere de Ritibus nuptiarum explicavit I. B. Calatius . Mitti inmus quoque ritus , quibus in nuptiis utuntur Iudaei, de quibus complura in Myebna libro . Rid febis, de Conjugiis, atque
apud Thomam Goodvinu in volumine III. Antiq. sacrarum pag. 4I .R Ioannem Seldenum in libro, quem inscripsse , Uxor Graios . Silentio quoque praeterimus quae apud Indos orientales serrari superstim tiose ritu dicuntur , circulos ad a Mertenda maleficia . hordeique au spicium , ex confarreatione, idest, farreo libo gentilium , aut e satione in haebraeorum nuptiis adhibita deri Watum, atque inhibitum a viro eximio Alexio de Meneges act. νr i. decreto i . Synodi Diam- Peritanar, quam nuper latinestate donavit, notisque illustravit Vir praestantissimus Io. Facundus Raulin : necnon fanicubum, quem appellant, superstitiosum numerum serculorum , Iulea vasa , arbo rem , aliosque Sinensium ritus , non semel ab Apostolica Sede, atque anno elapso i . damnatos a BENEDICTO XIV. P. G. M. in Constitutione, quae incipit, omnium soliteitudinum . Itque his praetermissis , observantur maxime apud nos sacerdotalis benedictio, porrectio anuli, ac dexterarum coniunctio ; nam impositio velaminis, S coronae in desuetudinem abierunt .
Quaedam de nuptiarum benedictione egimus pertraruntes supra de clandestinis conjugiis , atque de hujus saeramenti ministro , ac di invis illam commendaxi a Tertulliano lib. a. ad Uxorem cap. 9. AM brosio Diuili su by GOrale
642쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap. Ult. sau
hrosio epistoIa ad Vigilium num . . & Innocentio I. ad Uictricium. De eadein benedictione Stricius in Epistola ad Himerium cap. 4. ait :IIIa benedictio , quam nupturae sacerdos imponit, apud cles e udam fuerilegii instar Ut, si ulla transsgressone violetur; S in Hormis dae da- cretis, XXX. q. s. legitur , NullusAdelis , cujuscunque conditionis sit, seculte nuptias faciat, sed benedictione aerepta a Dcerdote publice nu-lat in Domino . Cum benedictione celebrandas esse nuptias itincmarus aliique Episcopi in Epistola ad Caesarem , quae est ad calcem opusculorum Petri Blesensis, colligebant ex ipsa conjunmone primorum pare tum Deo auctore firmata, unde gentes quoque , quae nullam legem acceperunt , consimilem quemdam ritum servarunt. Et revera Alexandrini apud Photium Cod. a a. legitimas nuptius esse negabant , quibus non interfuisset sacerdos Isidis , ct ex Nummo quoque Adriani
apud inconem pag. 22 colligimus nuptias coram sacerdote pera.&as . Inter hebraeos inviolabilis erat ea lex , quam refert Ioseph de Volsiri sieri. py' di DR n II dies Non iacet aecedere adsponsam atque benedictione. Olulto magis id a Christi fidelibus servandum est, apud quos matrimonium habet sacramenti dignita tem, praesertim cum viri doctissimi contendant formam sacramenti in
ipsa benedictione consistere. IL Hanc benedictionem in faeie Getesiae
dandam esse, inquit Tridentina Synodus sess. XXIV. cap. lia de Resorismat. matrim. Idem confirmant Synodi Hechliniensis, An tuerpiensis, ScAudomarensis productae a Van Espen p. z. tit. I 2. cap. 6. necnon ita tuta Isaac Lingonensis Episcopi, aliorumque apud Martentum lib. I. Antiq. rituum . cap. 9. art. 2. Affert tamen eo loci Marten ius exempla nuptiarum , quae domi celebratae suere : atque ita celebrari etiam num posse , modo adsit Parochus , ct servetur Tridentini Concilii sorina, scribit Sanchea lib. 3. disp. I s. num. 2o. At ex Tertulliano Bribente citato in locci felix esse matrimonium, quod Ecelesia eoactis
fiat , O eonfirmat oblatio , ct obsignat benedictio, infero antiquissimam
esse consuetudinem , ut fideles non in Ecclesia tantum , verum etiam sacrificii tempore inirent coniugium , aut inito ante fores templi, prout Ritualia multa praescribunt, intus ad oblationem S synaxima ingrederentur . Et quidem sponsbs matrimonium contrahentes tra factis quoque saeculis sacram percepisse communionem, demonstrane Graecorum Euchologia, S canones Latinorum . Videsis Arcudiunia lib. V l. Concordiae cap. 3 a. Martentum citato in loco, & Menardum Not. 3 4o. in Sacrament. Gregorii. IIL Hujus benedictionis intuitu Concilium I v. Carthaginense anno 398. edidit canonem I 3. Sponsus o Donsa , eum benedicenssant aIacerdote , a parentibus suis, τι paruvmphis serantur. Qui eum Mnedictionem acceperint, eadem πι He pro reterentia ipsus benedictionis in virginitate permonσ-t. Hahι-
643쪽
Anulus, quem arrhae loco sponsus dat 'sponsae, suisse oIIm semreum scribit de Idabitu mulierum cap. I s. Tertullianus: nec preti sori utebantur Ethnici, sed serreo itidem , ct absque gemma, auctoribus Plinio lib. II. cap. I. S Plutarcho in Pra: reptis connub. cap. 36. Hebraei argenteum quoque adhibebant, aut ex lapide Onychinor illius generis est anulus S. Annae conjugis beati Ioachim, hujus vero generis anulus Deiparae e quorum primum Romae apud sanctimoniales S., alterum Perusiae asservari vulgaris opinio est, pro qua an. i 622. eruditum opuscultam edidit I. B. Lauri. II. Anuli notas deis scribit S. Clemens Alexandrinus Iib. 1 II. Parelagogi cap. I i. his verbis: Sint nobis signacula , eolumba , .eipyeis, vel navis, vel bra musica,
. sines idolorum, sed haec signa, quae commonstrant Spiritum sanctum, haptismum , Ecclesiam, concordiam, spem, Evangelium, vel alia his consimilia . Anulos quosdam fidelium ex ruderibus etatas insturuptos Christi nomine, vel signo crucis adnotavit Caesar Cardinalis Bais
ronius adan. LVII. num. sa. Vide etiam observationes eruditi viri Marci Antonii Boldetti libro a. cap. 34. necnon libro vi. Romae subter. cap. so. Paulum Aringhum . Hinc apparet non Christianam m
destiam , sed gentium luxum ostentare quisquis, ut Martialis uincverbis, Sardonlabas, smaragdor, adamanras, iaspidar a Portat in arti io, o e.
III. Anulus est Bmbolum fidei eonjugalis , ut inquit Nicolaus I. in Rea
sponsis ad Bulgaros apud Gratianum, xxx. q. s. Idem scribit Isidorus lib. a. de divinis officiis cap. 19. addens ideo inseri quarto sinistrae di- to, quod in eo si vena quaedam , vel potius nervulus ad cor usque perveniens e quod assirmat etiam lib. X. Noctium Attic. cap. Io. Aulus Gellius , id confirmans testimonio Appionis Aegyptii. Nec aliter lib. Ui i. Saturnalium cap. II. Macrobius. Ex Genesi quoque xxxvIIT. 8. ct Lucae XU. 22. inserimus apulum esse arrham , edi sincerae fidei fgnaeulam , idque advertit libro v II. in Lucam num. 23 r. sanctus Ambrosius . Ulterius silentii Ombolam In anulo agnovit Calassius lib. de Insignibus cap. I. sorte quod anulis imprimerentur sigilla, ut constateX cap. xlv. Danielis versu i . Hinc anulus etiam rei domestieae eupo diam significat: ideoque S. Clemens Alexandrinus , laudato cap. XI. Paedagogi pag. 246. ait uxoribus τήν οἰ- - - --, domus cust diam eommitti Recte itaque , ut haec fancto, ct christiano fine serve tur, nuptialis anulus benedicitur.
644쪽
Liber Τrigesimus septimus Cap V it.. ca ab
Ante, vel post traditionem anuli, scilicet, quando ami matriis monium contrahunt sponsi ad ampliorem consensus expressionei , dexteram sibi invicem tradunt. Meminerunt ritus hujus Tertullianus de Uelandis virginibus cap. II. scribens per dexteram rὸ σπι ραδε rem spiritas, & Naesanaenus, qui epist. s . loquens de nuptiis Olympiadis , tom. I. pag. 8is. ait et των n- τὰ σἐτ. τῶ θαἰ, Iuvenilis dexterar inter se jungo , Gque sura ue Dei manui .. Claudianus item in Epithalamio Palladii & Si Φ
n dextram eo lexa viri. dextramque puella Tradis, er hλe ultro saneis eonnubia dit3is.
At de hac re , ni arido ii ἰAμm ccim ore an inomnibus jungendo dexteras iniri foedus animosque uiari non opus est plura dicere .. DE FLAMEIs, SERTISQUE NUPTARUM. .
Consueverunt antiqui, tam Ethnici, quam Iudaei R Christiani tegere nuptarum capita velo croceo , quod flammeum dixere , quia reserret flammae colorem . Ab hoc velamine , eo quod obnuberet mulierum faciem , appellari nuptas dixi capite i. huius libri, Rebeccae exemplum proferens, necnon quosdam Sancti Paulini versius ex Epithalamio Iuliani . Addi possunt Tertullianus de Velandis virginibus cap. ii. Ambrosius in Epist. ad Uigilium , ct Isidorus Ith. a. do divinis Off. cap. 19. Contentiunt autem omnes fimmeum fuisse Wirginei pudoris indicium ideoque Paulinus . commemorato.Rebeccae pal-Volo inquit et: QO pudibunda suam texit velamise vallum Oblatam sponsi virgo pavens faeiem . Di ami , qui virginalem verecundiam exuerant , minime flammeis obtegebantur . Fuit & in nuptiis usus coronandi sponsos , ut inquit de Corona militis cap..i3. Tertullianus & Nicolaus I. ad Consulta. Bulgarorum cap. 3. Multiplex quidem in nuptiis coronarum genus et de quibus Seldenus in Uxore Ebraica ,. salius de Uet. Connub. S in Glossario Du-Cangius : sed frequentior corona ex olivae ramusca lis, de qua in fine Epithalamii Sidonius , Paee ligat, ne Ait dextras, di faedera iuvit . . Verum flammea & coronae. nuptiales , ut supra diximus , obsele
Iam vero hoc opere ab luto, quemadmodum ei manum admovens exordium duxi a Paraenesi ad Augustini discipulos , significans me provinciam hane subjisse hortante atque impellente Ordinis nostri
645쪽
Magistro, in quo sanctissimi Protoparentis personam suspIcere ae venera debebam , illosque ad Theologiae cultum , ad meliora studia
eapessenda, atque ad exhibendam mihi benevolentiam , indulae umque ignorantiae meae magnopere hortatus sui r ita in Iibrorum istorum exitu ad eosdem Augustini discipulos animum orationemque conνet eo, ct ne ulterius eorum aures inconditis abrecti sique verbis offendam. ea repetam, quae in concione, ac ipse Augustino praesente , amantissi'
ersessionis verbo, priscerit nos coπversatiouir exemplo. Praeeaeis nor
isquam, utinam vel sequamur. Qidquid enim ιδ hoe viro miramus' veneramur, amplectimur, tuse creditur vere a nobis amari, si nompigeat amitari. Pro modulo ergo nostro ad eum nos a Gai de tendamus, atque existentes de radice eordis ejus diversos virtutum ramos
prout valemus singuli decerpamus , mi potest , assequatur eius eloquentiam: qua nou potest, teneat continentiam . si potest, imptiae Mauseoritatem: qui non potest , sectetur Bumuiralem. hui potest. apprebendat eius Ment am: qui nos potest, imitetur eius ientiam eatque an omnibus v/is Domini, qui potest, ambulet eum usi; ct oris potes, discat ab ido. α
646쪽
t. Aerarum litterarum auctoritate demonstatur disinam Gera memo talis Confessionis prae tum . 21r. Idem ex Majorum traditiove, atque ex vetustissimo Gelesiae usu h bet robur firmitatem, I xur. Neque labefactatur , sed magis magisque falaitar eelebri Nectarii fari, de quo variorum sententia expenduntur . 29 xv. Patribus autem hoe is dogmate Gratianus quolae, er veteres Seho laseisi eonsenserunt. 4 l. v. Ad eonfeeutionemsalutis ποπ perutilis tantaH. merametἰamprorsurseeessariaeensenda est eouem daeramentalis Confessio,
vi. I, rixque enumera/ν fuος peccoca omnia D alia, quorum paenie tentes remisiscuntur.
Have Confessonem edentes aliquaσδε ρr ἰσ Deans ob eautritionis mehementiam publiee enuntiabant peccata sua, s viii. Eis utilia Divisa , aut Ecclesiastica lege adigerentur ad palan enantiauda qua occulce patroer nt: ssis. In re sequebantur prudentis Sacerdotis eonsilium, ante publia eam exomologe , secro a patratorum criminum Messalisse ad iia Ilus aures pramissa. syx. Ruis aliquando eo aetum faeere generalem, omniumque anteasta vitae helercis eonfessionem. 6aNI. Adiuveniantur praeterea exempla eonfessisuis factae per litteras ς 6x Nir. Tames eonfessio Bajusmodi nequaquam fuerit saeramentalis. MNm. Moniales non πρω- per asti tam presbytero eonfitebantur. o XIV. Possunt venialia peccato, utiliter euraque omnem praesumptionem Deerdotibas enuπtiari: a M. Os mortaliam siet ram debet speetes ae omerus aperiri. 74 Nur. Greumstantias item, si plurimum preeari gravitatem adavυπς, detegere atque enuntiare aequum est. vIr. Haud seeus de peeeatis dubiis est sentiendum, si talia appareant prudenti rationahut eausa, non autem levi atque inani. scixvIII. Non debet preeatorum re essis ita dividi, ut quadam peceata enuntientur uni, quaedam auerisaeerdoti. 8s XIX. mum inter eeteras eonditiones, bane Confeso exigat, ut sit se. creta, qui sis tuam audis , ad sigillum naturali, divino, eeelesiasteo jure reserar. 9
XX. MIIa aarar Confessis, quae sit valida quantum adseramenti subsantiam, fit absque effectu, se,ut inquiunt eboissici,inserinis. o6
647쪽
Magistro , in quo sanctissimi Protoparentis personam suspicere ae venerari debebam , illosque ad Theologiae cultum , ad meliora studia capessenda . atque ad exhibendam mihi benevolentiam , indulgendumque ignorantiae meae magnopere hortatus sui: ita in librorum istorum exitu ad eosdem Augustini discipulos animum orationemque converto , & ne ulterius eorum aures inconditis abiectisque verbis offendam, ea repetam , quae in concione, ac ipso Augustino praesente, amantissimus aeque ac modestissimus Eraelius recitavit e Sustepi inquit sermone , qui extat ad calcem Augustinensium suscepi nuper ineli σμeesstate eompulsus, auia hoc musus effugere non habebam . Sed Deila
est absentir maxi*ri heum suppisat quieunque diseipulus: arduum vero est atque di iis Meere eondissipulos sub magistro, tali praesertim
magistro . euus verbis ex eo est major auctoritas , quod doeentem Γπ-
isquam , utinam vel sequamur. Qidquid enim iis boe viro miramisse. .eneramur , amplectimur, tuπe creditur vere a nobis amari, si non pigeat imitari. Pro modulo ergo nostro ad eum nos a Mai ue tes mus , atque existentes de radice eordis ejus diversos virtutum ramos prout valemus singuli decerpsimus , potest , assequatur eius eloquentiam : qus nou potest , teneat continentiam . ρotest, impleat
eius aufroritatem: qui non potes , sectetur bumilitatem. mi potest . apprehendat ejus mentiam qui non potest, imitetur ejus patientiam. It ae in omnibus viis Domini, qui potes, ambulet eum illo ; er qui on potest, discat ab illa,
648쪽
t C Aerarum niternam auctoritate demonstratur divinam Geramen
xii Tametsi eonfessio huiusmodi nequaquam fuerit saeramentasis. 64
xiv. Posui venialia peeeato, utiliter e traqae omnem praesumptionem Deerdotibus enuutiori . . l. xv. ta mortalium suasirum debet speetes ae numeras . 74πvi. Grea antias item, si plurimum pereeati gravitatem adauesn ,πvII. HIdfeeus de peeeatis dubiis e sentiendum, si prudenti edi rationabili eausa, non autem levι atque 3 m. ScixvIII. Nos debet preeatorum es essis ita distri, ut quaedam peccaenuntientur uni, quadam alteri sacerdot . . SNIx. Ouum inter eeteras eonditioner, hane Confusio exigat, ut U I a, qui sis uiam audir , ad sigitium naturaci, divino, Oecelsa ineo jure te et r ,γ AXx. Nolia satur Confessio, qua sit valida quantum sa'tiam, fit absque essectu,sive,ut inquiunt ebolasticumsermis. 96
649쪽
admini'are Io IxxiI. Ideoqve Exomologesis par diaconum data . de qua: Curraσur , non erat eonfessio , neque absolutio sacramentalis; Io xxiri. Nee sacramentalis itidem , nee ad salutem neeessarIa fuit eoπ- fessio ilia, . quam nonnulli in exitu vita fererant lateis . IosxxIV. Fuerunt etiam, qui pluribus simul. Deerdotibus. peeeata enuntiarunt i sed neque id es alicujus nee Patis , sive praeepti. . ιογ/xxv. Sacerdoti, ut aliquem valide absia texeepto. mortis , artisvis sneeessaria est potesai jurisdictionis. θ' approbatio Ossevi et ii
xxvr. D qua approbatione summopere expedit, ut graviora. crimin solvenda summis facerdotibus refervestiar. . I VII. . Ut autem recte presister absolutionem ivendat, Uar quoque est, . scientia rei orie peritia, . atque sagaeitate fit praeditur. I iv xxvim Quamquam vero in grave. auo os Reetas. prolapsis. danda. essopera, ut quomeritur confiteantur ἔ iag
eui sati fit per eonfessionem foliam cuique Confessario opproba oetiamsi non sit Paroebus 26.
anni temporibus confessonem saeramentalem omittant I 3a: xxxI: inique semel invita generalem exomologesim. edere student. I 34. xxxIi. . Perspicue nou evincitur viguisse olim sive apud Latinos, sive, di apud Graeeor formam saeramentalis absolutionis deprecativam: i 37 xΠΩ. Ceterum sive obtinxerit .. et u , .magis eongrua ct idonea est sorma illa , qua in Latina Getesia usurpatur I 2 Σοrv. Hauesormam faeraris pronuntiaus non deesara eeeata a Deo jam esse dimissa, sed ipse auctoritate a Chrso . areepta eadem pec
xxxv. ιridentur ea tantum verba Absolvo te , . pertinere. ad essentiant ejusdem forma. - . . 346 xxxvr. e flutionis benefieio privandi sunt , extra imminentis mortιε periculum. implieati inosita pereandi consuetudine is oxxxvIr. Idemque judicium esto de iis , . qui nolum proximam peccati ac- sionem deserere is xxxvur. Sed .n exitu mortis nemini baptizatorum quamvis perditi stimo, reeonciliationem atque absolutionem petenti, . debet hac. d
xxxix. Haud aliter de illis disendum est, qui posteaquam paenitent a signa dederunt , isquendi saeuitate ct exteriori sensu destituuπ-
650쪽
dendum esse eensemor. n νxtr. Si de veteri Gelasia disciplina velimus disserere , ab e Ostolorum tempore usque ad aetatem Tertulliani , inomnibus peceatis remissio crvenia eonees afuit . t 6 INLII. eis eirea Tertulliani rempora erant qui maeebis negarent absolutionem; es hae non esset communis Delesiarum Catholiearum eou- Detudo: . . ΣMII. Deereto Itaque zephWinI relaxatus non fuit rigor ant7quioris circa maeulam disciplinae ,sed temperata potius dis plina illasverior eirea Tertullian; aetarem invesia.
IV. Recte proinde gessit se Coprianus veniam Iapsis omnibarps actum
paenitentiam indulgent ἰ . HXLV. Neque in extru mortis idem oprianus, veI Africanum Coneι-Π-- - σνu IVM ct sacrifieatrs reconcutationem O parem, i 67πIvI. Tames praelaudatus Mart disciplinae severitare nou relaxata , hujus aequitatem in lapsis reeipiendis servaverit. I 69NLvII. Nee ideo Curianus ealpandus es, quod paeem daret exaΠα iam paenitentia, quamvis non si defaeramenti substantia, ut satisfactio praeedat absolutionem. 173XLvIrr. ωtque his, quae de veteri disciplina Lximus , non adversantur,s quae apud ipsum Curianum, aliosque nonnullos leguntur de reconis eisiatione aliquando in mortis exitu deuegata . 'I NMX. Desatisfactione , ut de illa agamus mori , haesentimus : 'Plerumque dimissa eulpa temporaler poenae luendae remanent. Igo L. Potes, ae debetDeerris confessis paenaffarissastorias injungere ; i 84M. Idque non ad exemplum duntaxat, or ad eationem Ecelesiae, .er mersam Ga row-o. peeeata, ad satisfaetendum Deo, ct adeo enfandas illatas ipsi iniuriar. ii GDr. Vertim quid in satisfastionibus injungendis a Confessariis sep dam es ὶ Tradidere hujus rei Patres ae Theologi optima do mesin
xm. Paestiens autem debet injunctam sibilatisfinissem sereptare, o que implere, i98Σrv. Si paenitentia ei Injuncta levissima fit, patratis sceleribus sive impar , sponIe agere atiam: 399 LV. emimadvertere, quo alifaeere non potest π peeeati abjietat a sectum; 2o xvr. Neque propria auctoritate posse aliquem subsisuere, qui sui Deo iniunctamsatisfactionem adimpleat. IOA
VII. Poterit paenitenιium torporem exeatere , animamque excitare