장음표시 사용
11쪽
stimonium domesticum mihi est, issique satis luculentum, ut ad alia provincare mihi non sit opus. Cum enim Serenissimus Ba variae Elector in administrando Vicariatu Imperii suam in Musas propensionem orbi erudito demonstraturus me nihil tale cogitantem una- Cum posteris meis ad dignitatem Liberi Baronis S. R. I. proprio motu o
xisset, & postquam hoc mihi significa
tum fuerat, ego rem omnem ad MA.
ipso tempore, quo hostem in Bohemia profligabas & de exercitu in Silesiam ro
ducendo cogitabaS, Ut, quemadmo
dum debebam, in honoribus mihi d
12쪽
cretis totus a voluntate Tua depende
ME, non modo hoc vehementer pru-basti, verum etiam confirmasti S summis negotiorum publicorum Administris eam curam statim demandasti, ut in terris tuis ac in specie in Fridericiana tua inter Professores amplissima hac digni
tate eminerem. Taceo Cetera, quae
modestia reticeri jubet. Quantum,
as , sicuti aliis jam antea multis documentis, ita etiam hoc prorsus singulari probasti, quod adeo publice grato animo praedicari & posterorum memoriae commendari debebat. Deus T. b O. M.
13쪽
O. M. qui hactenus omnibus Tuis
consiliis & actis eventum respondere jussit, eodem nunquam in posterum
illa destitui veliti lia vovet
14쪽
Um anno stiperiori Tomum quintum Iuris Naturae publici juris facerem, monuime in Tomum Sextum rejicere coactum fuisse ea, quae de dominio utili demonstranda ad. huc erant, antequam omnia jura, quae a domi nio descendunt, absoluta essent. Ea igitur in praesenti volumine primo loco comparent. Praecipuae species dominii utilis sunt emphyleusis atque seudum, & illi agnatum est jus libellarium. census ac jus superficiarium. De hisce igitur
singulis ea demonstravimus, quae Iuri naturae consentanea sunt. Inprimis prolixa est de seudotractatio, cum nihil praetermittendum esse duxeriimus, quod ad hoc Ius intime perspiciendum fa-h a cit.
15쪽
PRAEFATIO.cit. Quamvis enim faciIe largiamur jus istud a
Germanis originem suam deducere,' non tamen propterea existimandum est, quasi idem ignoret Ius naturae, ac aeterna ita& immutabilis lex, quae a voluntate hominum minime dependet, nihil- de eodem praecipiat ac prohibeat. Quemadmodum ea regit omnes actus humanos 3 ita quo
que eidem subest seudum. Ius hoc possibile lin
it, antequam de eodem cogitarent mortales, nec
id introducere potuissent , nisi possibile suisset.
Etsi adeo homines eodem uti coeperint, cum an tea ignoraretur ; lege tamen naturae ab aeterno jam sancitum fuerat, quod in eo constituendo &exercendo observari debeat, veI Iiceat. Neque hoc singulare est in seudo: vidimus enim id o, tinere in aliis quoque actibus humanis, & porro videbimus , quando ea tradituri sumus, quae ad imperium tam privatum . quam publicum pertinent. Iura homines a quirunt per pacta & sese invicem ad certas praestationes obllgant per promissa. In pactis vero atque promissis pro vero
habetur quod dictum est, vel alio modo suffici-
16쪽
PRAEpATIO.enter indicatum. Quamobrem ut certum sit, quodnam jus ab altero acquisiveris, vel quam tum eundem sibi, aut tute ipsi obligaveris; omnis tandem quaestio huc redit, quid per verba aut si gna alia indicatum fuerit. Opus igitur est interpretatione, ac id habetur pro vero, quod recta interpretatio suggerit. Quaenam vero recta sit, lex naturae docet, quippe quae praecipit, quomodo ea fieri debeat. Postquam igitur de pactis, seu contractibus egimus, regula quoque interpretationis demonstrandae erant, quibus cavetur,
ne quis pro Iubitu fidem datam fallere possit abs
que perfidiae nota. Τuetur nimirum jus naturae iura hominum etiam per ea, quae de interpretatuone praecipit, ut adeo doctrina de interpretatio
ne haud postrema Iuris naturae pars sit. Ocjle
autem patet, quae de pactorum & promissorum interpretatione dicuntur, de legum quoque inter pretatione accipienda esse. Sunt enim pacta &promissa leges singulares, quibus ad certos actus personae singulares obligantur & earum libertas quoad eos ita restringitur, ut sterius juri sint
17쪽
subjecti, quam pactorum & promissorum cum
Iegibus convenientiam in ipso opere demonstravimus. Supererant vero etiam adhuc alia nomnulla, de quibus in anterioribus commode dici non poterat , quae tamen praetermittenda non erant. Ea igitur in praesenti volumine addere visum suit. Pertinet huc Ius ex communione prumaeva residuum, quod eadem sublata & dom, niis introductis tacite reservatum est, cum haec λne illius reservatione introduci haud quaquam permiserit Ius naturae. Eminet hic jus necessitatis, quod ut penitus perspici posset, de Iure quoque necessitatis in genere nobis agendum fuit. Ad jus istud necessitatis reserendus est j a.
Eius navis levandae causa in mari factuS, ut comismumpericulum evitetur. Quae igitur lege Rho. dia de jactu praecipiuntur , hic quoque ad normam Iuris naturae exiguntur. Neque hic opus est, ut lex Rhodia ad castus similes extendatur, quemadmodum ab interpretibus Iuris civilis fieri solet, cum de iisdem casibus ipse lex naturae praecipiat, quid fieri debeat, aut facere liceat.
18쪽
PRA FATIO. Ad Iura ex communione primaeva residua pertinet quoque Ius innoxiae utilitatis, quae plura particularia sub se continet, de quibus singulis dictum est, quatenus iisdem locus est , antequam imperia introducta supponantur Quae enim ab hisce dependent, suo demum loco demonstrahuntur. Equidem ossicia potissimum debentur Vivis, cum vivus vivo utilis sit, mortui autem ope ac auxilio nullius habeant opus; sint tamen quaedam adhuc ossicia, quae etiam mortinis praestari possunt ac debent. Nostrum adeo fuit nec haec intacta relinquere. Debemus mose tuis ossicium laudis, debemus etiam post fata gratiam benefactoribus , ita ut non modo grat,as agere iisdem teneamur, Verum etiam gratiam rependere in aliis. Cumque dominia & alia jura ab illis pendentia ab hominibus amittantur,
quam primum moriuntur, morte tamen eorum
dem cum iisdem adhaerentibus obligationibus non extinguantur; de eorum quoque transmi sione in alios generalia principia tradenda sudirunt. Quamvis vero hic locus videri poterat
19쪽
agendi de siuccessione ab intestato & testamentis; nostra tamen methodus hoc argumentum in alium differri jussit. Quid enim lex naturae cum de testamentis, tum de successione ab intestato praecipiat ue ea tum demum intelligi poterunt , ubi de imperio privato in personas fuerit aetiim : ex hoc enim deducendum est, quid
juri naturae tum quoad testamenta, tum quoad successionem ab intestato conveniat. λmor quoque universalis, quo promiscue homines Omnes prosequi debemus, morte non extingui tur, danturque actus, quibus etiam erga mortuos eundem demonstrare valemus. Est etiam
honoris quoddam osticium , quod mortuis adhuc deserti potest di huc quoque reserendus honor humanitatis, qui in actibus consistit, quibus significamus nos agnoscere, quod alter aeque homo sit, ac eundem a brutis & aliis rebus distinguimus. In hoc rationem issicientem agnoscit jus sepulturae universiale , quod determinationes particulares sortitur ab officiis ceteris erga mortuos. QuamVis adeo Grocius jus sepulturae ad
20쪽
ad jus istud gentium voluntarium retulerit, quod
nonnisi moribus introductum, nos tamen idem altius repetere ac ex genuino suo fonte naturali deducere voluimus, non neglectis iis, quae deceremoniis ac ritibus funebribus tenenda sunt.
ne in hisce quoque ab ea rectitudine recedamus, quam Ius naturae imperat. Cum denique promiserimus, nos in praesenti volumine de officiis ac jure eruditorum ex instituto acturos; fidem quoque nostram liberavimus. Equidem non alia sunt eruditorum officia, quae lex naturae ab iisdem exigit, quam quae homines ceteri sibi invicem debent; ea tamen eruditi etiam qua eruditi applicare tenentur in iis, quae ipsis agenda sunt. Quoniam vero vulgo hoc fieri non solet, ita ut dudum in proverbium abierit, quinquis eruditior est, eo pervesiorem eundem es.sie ; tanto magis e re esse videbatur in praecipuis saltem capitibus ostendere, quomodo officiis, quae humanitati debentur . sit fatisfaciendum. nisii in aeternam istam ac inviolabilem legem dcilinquere velis. Ostendimus enim eruditum quoa