장음표시 사용
41쪽
quantitas utilitati proportionanda, quam ex re empli leutica percipit emphyleuta. tauod erat alterum.
Solutio canonis quae fit in recognitionem dominii directitantummodo probare debet, emphyleutam agnoscere, quod is, cui eundem lvit, sit dominus emphyteu suos, adeoque ipsi competat in re emphyleutica dominium directum. Obtinetur hoc ipsa canonis lutione, nec quicquam huc conseri canonis quantitas- Ejus adeo determinatio prorsus arbitraria est, atque ea de causa, cum pactione aequiratur emphyleusis f. I I. ga. , mutuo consensu paciscentium definiendusia Ouoniam Ius Romanum ad essentiam emphyleuseos requirit Ioluti onem canonis in recognitionem dominii directi ;. quae in praesiti propositione demotastrantur, isto quoque Jur: Valent-
m is qua, Quoniam canori in emphyleusi mutuo emphyleutae achthie eo, omini emphyte eos consensiu definitur, pro uti placuerit,ixis a dimem nec ejus quantitas utilitati proportionanda, quam ex re em- is emph)- Pbyleutica percipit emphyreuta f. i 6.).canan exiguussolvi
testis seia et amo magna ex re emphumica percipiatin autitas nec venia.. 'μωσι adversMuri si embleura exiguam utilisarem ex re em- torua percipiens mulio majorem camnem solvat, quam ab M 'qu1 muisa majorem utituarem percipit. Nihil scilicet interest, utrum ire multo, an in modico ea non consistat. Sussiceret adeo pro canone vel unicus nummu etsi reditus mille thalerorum ex praedio emphyleuticario perta Peretur. Quodsi enam emphyleutat exiguum istum canonem solvit , facto suci non minus eum, cui iluit, dominum dire . ctum agnostin, quam si centum selveret thaleros. Atque adeo quantitas nihil facit ad finem, cujus gratia canon selvitur, obii nendum. not. g. I 6 λ - Ι 8
A, eanoni Similiter quia quantitas canonis nul Ium, respectum ha-
averi possistat ad utilitatem , quae ex re emphyleuticaria percipitur
42쪽
De Dominis utili ct ejus Speciebus quibusdam. 13
s . 16. ; eanon augeri minime debet ob meliorationem, seu redΙ - os meliora-
Initio fundi ineuiti ac sterilas in emphyleusin dabantur, ut colarentur, ac meliorarentur. Poterant igitur dari gratis; sed ad conservandam memoriam dominii directi opus erat ean ne, qui cum sumeret, quantuluscunque esset, nec ulla ratio madebat, ut ob meliorationem, factam augeretur..
consistere potest tam m pecunia, quam in rebus quibuscunque, velu- debeat. D frument , vιno, oleo, ovibias, vis F, gallinis,.ansieribus, reu, burro ae ita rorest. Solutio probat dominii directi recognitionem, adeoque nihil huc facit qualitas ejus, quod solvitur, modo quod solvitur solvatur in recognitionem dominii directi, seu tanquam canon emphyleuticus. Qui rem quamcunque solvit in recognitionem dominii directi, eo iplo confitetur se esse emphyleutam& eum, cui solvitur, dominum emphyleuseos. Atque sic ob- tinetur finis, cujus gratia canonis solutio ad essentiam emphy aeuseos requiritur nox. g. I 6. .
domino emphyre eos comperit jus eum a Munonem adtendi. -- canoris..turaliter vero emps eu in ob solarionem neglectam I derrecta-tam, non amuIit, nisi expresse ira ferit convenitim. Etenimem phyleusis conceditur sub conditione canonis praestandi I. ia. & ab emphyleuta acquiritur eκ contractu I s. .. Quamobrem cum ex contractu oriantur obligationes perfe- g. 793. ρa r. s. Fur. nat.)p emphyleutae obligatus est adicanonem quotannis solvendum. αuod erat primum:
Enimvero quando solutio non fit eo die, quo quid de-B 3. betur,
43쪽
hetur, eodem praeterlapso debitor compelli potest ad solvendum debitum . 667. pari. I. Dr. nat.1 consequenter si emphyleuta canoncm quotannis non solvit, dominus emphyleusem eum ad solutionem compellere potest. Competit igitur cidem jus emphyleutam ad solutionem adigendi I. is 6.
Quoniam itaque ex obligatione solvendi canonem non nascitur naturaliter nisi jus adigendi emphyleutam ad inlutionem per demonstrata; naturaliter emphyleusin non amittit emphyleuta, si canonem solvere negligit, vel darcinati
Enimvero si expresse ita convenitur, ut, si certo tempore non solvatur canon, emphyleusis amissa esse debeat, contractui emphyleutico adjicitur poena I. 6o6.84υ.3. Prinat. U . I s. h. . Quamobrem cum contractus sint adiminplendi g. 789. 794. 8art. 3. Dr. nat. ; emphyleuta empli . teusin amittit, ob solutionem canonis neglectam, vel citrectatam. Auod erat quartum.
Quod in Jure Romano emphyleusis amittatur, si canon intra triennium non solvatur, poenale ac mere civile est. Quamvis enim jure naturali etiam valeat poena conventionalis; non tamen praecise ad triennium, restringitur . sed tempus caducitatis pro arbitrio paciscentium determinari potest : quodsi vero nullum fuerit determinatum, nec de poena expresse conventum, ea quoque locum habere nequit. s. a IaM eamn Non repugnae, ut canon respondeat fructilus: in dubio tamen frum 1 re' hoc in casu locario praesemisur. Etenim canon mutuo consensius Mereris emphyleutae ac domini emphyleuscos dosinitur, prouti vi-M, U ρηι suin fuerit fg. 16 G, & cmphyleuta obligatur ad canonem conis in dubio in- ventum solvendum ao.), sive in multo, sive in modico depraesum*' consistat s. i7. . Quodsi ergo consentiatur in canonem,quirβr. . fructibus
44쪽
De Dominio nisii ct 0us Speciebus quibusdam. IS
fructibus ex re emphyleuticaria percipiendis respondet; emphyleuta quoque ad hunc canonem soIvendum obligatur. Patet itaque non repugnare, ut canon fructibus respondeat.
Enimvero si canon respondet fiuctibus, quantitas ejus proportionatur utiIitati, quam ex re emphyleuticaria percipit emphyleuta. Quamobrem cum non opus sit, ut hoc fiat I. i 6. , sed etiam in modico consistere possit canon, quamvis magna ex re emphyleutica percipiatur utilitas
II.); Ordinarium non est, ut canon fructibus respondeat. Quoniam vero in locatione conductione is animus esse videtur contrahentibuS, ut strvetur aequalitas, nisi rationes fortes in contrarium prostent sI. sa 19. ρου. 6. Fur. na J, adeoqtae ordinarium est, ut quantitas mercedis proportionetur utilia
tali ex re Iocata percipiendae, seu ut ea fructibus respondeat, ordinarium vero praesumitur, non quod rarius fit . a are. a. Pr. nat.); si canon structibus respondeat, in casu dubio non emphyleuiis, sed locatio praesumitur. moderas acierum-
Ut canon excedat fructus, seu utilitatem ex re emphyreuinticaria percipiendam, emphyleusi repugnat, quippe emphyte ta, tanquam dominus utilis F. II. , Omnem ex re utilitatem solus percipere debet f. a. , canone in recognitionem dominii directi g. I 4. , adeoque non in compensationem usu sfructus Iuro. Quodsi vero canon excederet fructus, seu utilitatem perceptam, emphyleuta non modo nullam ex re emphyte μcaria caperet utilitatem, verum insuper continuo damnum p teretur. Facile adeo apparet, m istiusmodi canonem non consensurum emphyleutam, aut s forsan contingat eum per errorem consenssse, eum emphyleusin derelicturum e quod
ipsum facere posse postea ostendetur. Emphyteufi non satis
convenit, ut canon respondeat fructibus, quamvis hoc eidem non repugnet; magis conVenit, ut ab iis deficiat not. q. I . ,& quo minorem rationem ad eos habet, eo magis emphyleus respondet,
45쪽
respondet, praesertim s ea meliorationis causa constituta, quemadmodum initio obtinebat apud Romanos, quando agri inculti aut steriles in emphyleusn dabantur. Ascanon re- Emphyleuta canonem annuum solvere tenetur. etiamsi eo amismittendas Ast parum aut nihιl ev re emphteuticaria perceperit stilitatem, nisi ob viilua- de remittendo aut mrnuendo certo casu canone expresse ferit con-
rem cessam ventum. Etenim emphyleuta canonem solvit in recogniti rem. nem dominii, nou vero in compensationem usus rei emphyleuticae, seu ad communicandum utilitatem rei s. t 4. . Quamobrem cum ratio solvendi canonis subsistat, quamdiu emphyleusis subsistit, nec per hoc tollatur, quod cassi quodam contingat, ut parum aut nihil utilitatis ex re in emphyleusin data percipiatur, veluti ob sterilitatem, aut incursionem
hostium ; empsyleuta canonem annuum solvere tenetur , etiamsi eo anno parum aut nihil ex re emphileuticaria perinceperit utilitatem g. a r 8. Iol. 9. aliud erat unum. Enimvero cum emphyleuta ultra voluntatem suam domino emphyleustos non Obluetur g. 38 a. para. I. Iuri nato, si in contractu emphyleutico, quo emphyleusis constituta &acquisita . as. , expresse fuerit conventum de canone ce to casu remittendo vel minuendo, emphyleura quoque casu isto existente canonem non solvere tenetur. aut de eodem detrahere potest, quantum fuerat conventum. Euod erat
Conventio istiusmodi superflua sciret, s in modieo consistat canon, ita ut utilitate per alios annos percepta aut percipien- 'da abunde compensetur modicum istud, quod solvitur absque ulla utilitate. Ast si in multo idem constat, ut, quod in recognitionem dominii directi datur, censeri etiam possit ad communicandam utilitatem dari; convcntio de canone remittendo vel minuendo, prout casus tulerit. aequitati minime adversatur. quae damnum commune esse suadet, quando commodum
46쪽
De Dominis utili in ejus Speciebus quibusdam. II
commune est: quod ut clarius appareat, propositionem sequen- rem addere lubet.
Si tanon in multo consistis; iure interno dominus emplνω- abania .
rae eundem remittere debet, quando nullam ex re e breurica non totas perceris utititarem, aut partem remistere, si Gguam tantumm vel ex panedo utiluatem capere potuerit. Etenim si canon in multo con- remittendus
sistat, ut adeo ad mercedem pro usu rei solvendam prope-jaremur . modum accedat; quamvis in recognitionem dominii directi stipuletur ac promittatur s. is . , in eo tamen definiendo contrahentes respexisse intelliguntur ad utilitatem, quae ex re emphyleutica percipitur β. tr. . Quamobrem etsi expresse non fuerit conventum, ut canon solvi non debeat, qua do nulla ex re emphyleutica percipitur utilitas, aut ut minuatur, si parum utilitas percipitur; cum tamen unusquisque non ininus ab altero, quam a se damnum avertere debeat l. 49 3. 49 2. Furi nat. , dominus emphyleustos canonem remittere debet, si emphyleuta nullam ex re percipere potuit utilitatem, aut partem remittere, si exiguam utilitatem tantummodo capere potuerit & benigna mentis interpretatione hoc, cum contraherent , voluisse intelliguntur
Cessat ratio, si canon in modico consistit, quemadmodum Patet Per ea, quae modo annotavimus noa. F. 22. , & unus. quisque per se facile assequitur. In hypothesi autem propositionis praesentis emphyleusis quodammodo accedit ad locationem , ut, quae de mercede vel integra, vel pro rara remittemda demonstrata sunt g. Ia 94. pari. ψ. Furi nar. , ad emphy teusin quoque applicari debeant. Etenim canon major mixtum quid est ex canone emphyreuticario & mercede, ut detur
quidem in recognitionem dominii directi primario, sed simul ad communicandam utilitatem secundario. Quodsi enim nonnisi recognitio dominii directi intenderetur, sussicere poterat
canon valde exiguus,veluti unicus nummus II. .
47쪽
Ac se ira Fus exigendi eamnem, Psd dumino emph=teineos competit, est sit ius exis ius in re. Etenim canon solvitur in recognitionem dominii Denaei coo- directi . 34. , consequenter domino emphyleustos compe-
m. tit vi dominii directi, adeoque vi proprietatis, quam in re emphyleutica habet s. 3 . Quamobrem cum proprietas sit jus ad dominium pertinens β. 336. 8art. a. Fur. nat. , dominium vero sit jus in re . 779. 3. P . nat.) ἱ jus exigendi canonem, quod domino emphyleustos competit, est jus in re.
Non adeo demum nascitur ex contractu emphyleutico, etsex eo emphyleuta obligetur ad praestandum canonem, quem jure suo exigere poterat dominus de re sua pro arbitrio dispo-ΠοN f. II 8. yart. a. Jur. nat.), 3c quantitas canonis mutuo consensu determinetur s, i 6. . Aliud est jus exigendi mercedem in locatione, ubi nihil proprietatis transit in conductorem, sed res tota maneat locatori propria. Tum enim fieri non . Potest, ut ratione mercedis pro uui praestandae ex ipsa re satis-nat Iocatori, consequenter is nonrufi conductorem sibi obliga- um habere potest. Enimvero in emphyleusi omnis utilitas ad emphyteu m pertinet, adeoque ex ipsa re satisfieri potest domino emphyleuseos , si canon non fuerit solutus. Immo ob hanc rationem civiliter constitui potuit, ut, ea ne non soluto Per certum tempus, emphyleusis amittatur; id quod ex sequeris
o solutum exigere potes a quocuxque possessore. Etenim jus exigendi ca- ab alio ps nonem, quod domino emphyleuseos competit, est jus in re sessorem a 4.), adeoque in rem iptam eidem competit g. 278. gere risu pari. I. Dr. nat. . Quodsi ergo canon ab emphyleuta non dominas em- fuerit solutus, rem ipsain pro eodem sibi obligatam habet,
reusios. quae adeo eundein debete intelligitur cf. a Io. pari. I. Hic
48쪽
De Dominio utili cejus Speciebus quibusdam. I9
y cI. untis . Quicunque itaque rem possidet, is canonem ex re solvere tenetur, consequenter dominus emphyleuseos eundem exigere potest a quocunque possessore.
Videbimus mox , emphyleusin posse alienari, adeoque rem . . emphneuticam jure possideri ab alio, quam ab emphyleuta originario. Quodsi ergo hic canonem non solvit, quemadmodum debebat, novus emphyleuta eundem solvere debet, nec dominus emphyleustos ad solvendum compellere tenetur em- Phyleutam priorem tanquam debitorem. g. 26.
Omodo refricta esse debeat proprietas, mutuo consensu em mmod ph teura ac domini emps te eos in contractu emphytorico de A d. friararendam. Etenim a sola domini, qui emphyleusin constituit, restrictis. voluntate pendet, quomodo dominium utile in emphyt - proprietaris tam conferre velit j. rr. pari. 3, P . nat0, adeoque pro- inem Dprietatem restringere, utpote per essentiam emphyleustos teust. non definita restrictione j. I a. . Quoniam tamen nemo alterum sibi obligare potest ultra voluntatem suam 38 a. pari. 3. Iur. nat θ; necesse est ut in restrictionem consentiatemPhyleuta β. 638. para. I. Hic Wact. Mum J. Quamobrem cum in contractu emphyleutico determinetur lex, qua proprietas restringenda 3. 330; quomodo ea restricta esse debeat, mutuo consensu emphyleutae ac domini emphyte eos in contractu emphyleutico definiendum.
Contractu emphyleutico opus est, ut iura dc obligationestam emphyleutae, quam domini emphyleuseos definiantur. quippe quae per naturam rerum definita non sunt, sed quorum definitio a constituentis & primi acquirentis voluntate potissumum pendet. Neque enim solum agitur de eo, utrum quis emphyleusin acquirere velit, nec ne ; verum etiam de quantitate ac qualitate canonis solvendi, & lege solutionis ejusdem ac proprietatis restringendae, nec non de modo concessionis emphyte eos. e
49쪽
g. a T. Unde meti- Quoniam mutuo consensu emphyleutae ac domini em-eηdum sit phyleuseos in contractu emphyleutico definiendum , quo-jus emp6- modo restricta esse debeat proprietas . a 6. , ex contractu μψα ac δε- autem nascuntur obligationes I. 793. parr.3. Pr. Nat. , adeo mist emphr que etiam jura contrahentium cs. a 3 . pari. I. Iur. nat. ἱ , uineos quo emphyleuta es domini embleusios quoad proprietatem ex contra ad proprie- α emph leutico meriendum.
Mum. Loquimur hie de eo, quod naturaliter valet. Jus enim ei Vile, quod formam dare potest emphyleus, etiam legem restrictionis proprietatis praescribere potest, a qua recedere neque - unt contrahentes, nisi hoc fuerit permissum, &, quando hoc a ' Permittitur, non recessisse intelliguntur, siquidem de eo incon- tractu emphyleutico nihil fuerit expresse iactum. Ratio pate bit suo loco, quando de theoria legum civilium naturali R.
Similiter quia mutuo consensu emphyleutae ac domi-lt, P se ni emphyleusieos in contractu emphyleutico definien- δεδμι em- da est proprietatis restrictio β. 260, proprietas vero restri ps cinera m ς potest cum quoad jus alienandi, tum quoad jus rem im
re Mim nis mutandi g. 6. ; quale fas comperat emptingteuta ιn re alieoanda es immutan- ammusanda, ex contractu emph leunco a m nae m. Valent hic eadem, quae ad propositionem praecedentem mo do annotavimus t. f. a Z. .
phteusis comedi potest ad certam tempus, aut in 'rpet. φ Ff eQ β am si e simpluiter. si e L ermrnasive, nominatu personis, ad 'μβε- α -- transmitti queat. Etenim a sola domini emphyleusin constituentis voluntate pendet, quomodo dominium utile inem phyleutam conferre veIit rL. 8art. 3. γ' nari , nec plus juris acceptatione sua ex contractu enthyleutico acqui
50쪽
De Dominio utili ct ejus Speciebus quibusdam. II
rere valet emphyleuta, quam in eum conserre voluit do- , minus I. fart. 3. Fur. nat. . Quamobrem cum in se non repugnet, ut emphyleusis constituatur vel ad certum tempus, vel in perpetuum, & si in perpetuum constituatur, ut aut simpliciter constituatur, aut saltem pro certis perisnis, ad quas ea transmitti possit; emphyleusis utique concedi potest tam ad certum tempus, quam in perpetuum, sive simpliciter, sive determinative, nominatis illis personis, ad quas transmitti debeat. Clarius haec evadent ex jure haereditario, de quo suo loco
dicemus: neque enim doceri potest . quaenam naturaliter de jure haereditario tenenda sint, antequam de imperio privat actum fuerit. . 3O.
Si alienandi potestas emph eura ademta, alienatio ab eo fa- De potesatem nulla se naturatiter Iamen jus emps Iearicam non amutior, alienanae nisi exprese isa fuerit conven/um. Consensu vero domini emphr emphyleutaere eos etiam 1n hoc ease emph testa emphyleusin alienare potes. ademta. Etenim cum ex contractu emphyleutico non plus acquisiverit emphyleuta, quam in eum conferre voluit constituens s. 38a- ρart. I. Iur. nar. ; si alienandi potestatem eidem ademit, nec emphyleusin alienare licet . a Io.ρart. I. I Lltrast enim . Quodsi ergo hoc non obstante alienare is audet, alienatio nullo sit jure, adeoque nulla est. Σ'od erat pra-
Enimvero etsi alienatio subsistere non possit, ut nullum sit jus ejus, in quem jus suum transferre voluit emphyleuta, ex eo tamen minime si quitur, quod jus suum amittat, sed tantummodo quod ad eum redire debeat, aut, si ipse habere nolit, ad eos, ad quos transmitti potest ex contractu. Naturaliter itaque jus emphyleuticum non amittitur, si alien tio fiat, alienandi potestate per contractum ademta. moderat