장음표시 사용
361쪽
A I. 2s I. Picinius ad Templum ad. ducitur.
eoatessio fidei, di maristyrium .
346 HISTOR Rbyter una cum sociis exulem quodammodo fidem gloriosa consessione revocaret .
s. Tandem ut paucis plura complectar , jussus Pionius e carcere egredi , atque ad templum sacrificii causa pergere , cum sponte ire detrectaret , fune ad collum alligata adeo vexatus est, ut praecluso gutture spiritum vix haurire polliet, atque apparitoribus tyaditus, ut una cum sociis illata vi duceretur , se christianos esse omnes inclamabant , & quod inviti asi solent, ad terram sese projecerunt, ut tardius, ac difficilius ad templum adducerentur . Pionium vero sex apparitores por tabant pariter , & trahebant : cumque jam fessi cederent , Iatera ejus calcibus verberabant , ut aut leve onus praeberet, aut victus dolore sequeretur. Sed horum nihil profecit asperitas, nec effectum habuit injuria; nam ita immobilis erat, quasi ejus corporis pondus apparitorum calcibus adderetur equare per vim ad aram delatis , Pionio , ejusque in consessone sociis , eur non fare eatis severa voce judices dixerunt ;illi vero se Christianos esse reposuerunt : dein post Plurima ,
Cum coronae tamquam sacrificaturis oblatae essent , ac sacerdos tepentia adhuc exta Pionio porrexisset ; ct sacrificulum Pionius cum extis repulit, & coronas discerpit: cujus exemplo cum ceteri etiam sacrificia respuerent , omnes alapis caesi in carcerem iterum conjiciuntur.
6. In custodiam itaque dum Consessores fidei inter surentis populi ludibria perducerentur, ex apparitoribus unus Pionio caput tam vehementer percussit , ut pene exanimaverit λ ac demum ingressi carcerem hymnum Domino dixere cum Gatia, eo quod in catholica fide , & Religione perseverassent. Post paucos vero dies, cum Smyrnam Proconsul advenisset, Pionio ad se accersito , ut diis sacrificaret etiam atque etiam hortatus est , quod cum ille constantissime recusaret, tandem
ad eum : Quoniam hesinas, inquit, ad mortem , vivus passurus es incendium , 6c recitari jussit ex tabula: Horium δε-crilegae virum mentis , qui se Chrisianum esse confessus es , ultricibus flaminis jubemus incendi , ut hominibus metum
faciat , ct diis tribuat ultionem . Attamen vir sanctus veluti ad triumphum profecturus, hilari animo, gressuque Prom pto incedebat , ac ad stadium perventus, priusquam commen tartensis juberet , corpus suum ipse nudavit , gratias Deo agens, quod se martyrio dignum fecisset : pyrae deinde impo
362쪽
ECCLESIASTICA. 347 sito , clavisque trabalibus fixo Pionio , necnon Metrodoro presbytero , cum stipites erexissent , accidit , ut primus ad dexteram , ad laevam alter staret . Cum vero quidam de popu- Io , sive misericordia , sive sollicitudine commoti : Paeniteat
te , dixisseiu , Pioni; tolluntur clavi , s facturum te spondeas. quod jubetur . Tum ille : fens, inquit, puluera , ct utrum in
xus intelligo . Denique admoto igne, cum per ardentem Pyram sortiter flamma crepitaret , clausis Pionius oculis , agonem suum tacita oratione Deo commendabat, moxque vultulatio ignem respiciens , & Amen dicens , animam exhalavit. Quem Pionius socium in passione habuit Metrodorum , ex Marcionitarum secta fuisse , plures Codices tradunt: nec sine caiisa adnotavit Auctor , tunc accidisse , ut Pionius ad dexteram , Metrodorus ad sinistram esset . Acta sunt haee sub Proconsule Iulio Proeso Quintiliano , Confula urimo Trajano Decio, ct Grato , ct, ut Romani dicunt, IV. Idus Martii, O , ut Asani dicunt, mense sexto , die Sabbati, hora decima.
De die tamen , & anno, num scilicet elapso , aut labenti,& an quarto Idus Martii, vel Maji certaverit Pionius, pluribus adhuc disputant eruditi , ad quos curiosum Leetorem remittimus . . Pionio Smyrnensi presbytero Saturninum Tholosa lium Episcopum addimus , cujus Aeta, etsi proconstitaria non sint, ab auctore tamen fere coaevo conscripta , multam sibi auctoritatem vindicant, atque inter Acta Martyrum sincera Ruinartius collectioin suae inseruit. Saturnini martyrium celebrarunt Gregorius Turonensis , Fortunatus, de Sidonius Apollinaris , de quo haec cecinit: auem negatorem Jovis, ae MiserPc ,
Et Crucis Christi bona con tentem Plinxit ad Iauri latus injugati Plebs furibunda.
di per abruptum bove concitato Spargere cursus lacerum cadaPer. In Actis vero hoc adnotatum reperimus , quod cum Martyrum passiones debita veneratione celebrentur , ac dies , ii quibus pro Dominici Nominis consessione luctantes , post be tum exitum , coelestis regni participes effecti sunt , vigi-X x 2 Iiis, Jasu CHR.
p. epip. 16. Martyrum festa eum hon in re celebrata.
363쪽
148 HISTORIAIiis , hymnis , ac Sacramentis etiam solemnibus honoren tur , ut eorum Patrocinia, atque suffragia in conspectu Domini Grando quaeramus , honorando mereamur ; multo magis beatissimi Saturnini Episcopi Tolosanae civitatis , ct Martyris memoria celebranda erat , qui geminatam coronam , Deo largiciate, promeruerat, di de Sacerdotis dignitate , S de honore Martyrii. Haec autem quinquaginta post antios se scripsisse ,
idem Auctor testatur : Ante annos quinquaginta , cui a Stirpublicis, ides Decis , O Graio Confusibus , Aut fideli recordatione retinetur , primum , ct Iummum Chrisi Tolose civitas
Sanctum Saturninum habere coeperat Sacerdotem. 8. Saturnini martyrio causam praebuit oraculorum si Ientiu in , eo quod , crescente in dies christiana fide . vaticinia cessaverant, nec sancti viri presentiam fallax daemonuin turba poterat sustinere . Tanta itaque rei novitate permoti , inter se invicem quaerere coeperunt Gentiles, unde in numina haec obvenillet inusitata taciturnitas , & sacrilegae superstitionis Antistites consulentes , acceperunt novam insurrexit se sediam Deorum cultui insensain , quae Christiana dicebatur , ejusdemque religionis propagatorem Saturninum e de , cujus irequenti juxta Capitolium transitu exterrita deorum Ora siluerant, nec facile polle reserari , nisi mors illum maturata subtraheret . s. Dum de hisce inter se inagua hominum multitudo congregata studiose inquireret , jamque parato ad victimam tauro , deos suos litatione tam ingentis hostiae vel reducere cuperent , vel propitiare ; ecce Saturninus ad officium solemne properans, prope Capitolium , ubi parva Christianorum ecclesia erat, transibat et quem cum aliqui agnovissetu, continuo sanctum virum , faeto impetu , circumdant, & presbytero uno , ac duobus diaconis , qui obsequiis ejus adhaeserant , perfugam lapsis, ad Capitolium attrahunt. Cum vero immolaredae inoniis cogerent, ipseque clara voce testaretur: Unum , e
perum Deum novi. Huie laudis hosias iwmolabo. Deos vestras daemones sis , quos incassum non tam hostis pecudum , quum
animarum disrarum Monibus honoratir ; ad hanc Saturnini vocem incanduit insanientium turba , tauroque illo , qui suerat victimae destinatus , fune lateribus circumacto , ct post terga demilla , ad suae utitur crudelitatis ministerium . Postrema enim parte funis , que ad posteriora tauri defluebat , sancti viri pedes illigant , actumque stimulis acrioribus taurum de
364쪽
ECcLESIAsTICA. 349 superiore Capitolii parte in plana praecipitant. Nec mora: inter primos descensus ipsius gradus, capite colliso , cerebroque excusio , de omni lacerato corpore, dignam Deo anima exhalavit . Exanime tamen corpus ad eum usque locum, tauro furente , perductum est , ubi sun e disrupta , a duabus piis staminis est tumulatum: inde vero illuc trausatum , ubi quinto ineunte saeculo in ejusdem honorem Basilica est aedificata ab Hilario Tolosatensium Episcopo, quam in ampliorem formam postea excitarunt Silvius ejusdem succestor , ac EXu-Perius irast Silviuin Episcopus, ut ibidem pluribus narrat idem
IO. Ad Decianam quoque persecutionem pertinet passio S. Maximi, quem in Asia martyrii palmam promeruisse , iisdem Acta tellantur. Siquidem Optimo Proconsuli apud Α-sam oblatus , arque ab eo interrogatus , quis , cujus condi tionis , & rQgionis esset , cum se plebejum , & Christianum ei se dixi lset ; non cognovisti decreta invictissimorum Princi-Pum , ad eum dixit Proconsul, ut scilicet omnes Christiani, relicta superflua superstitione , cognoscant verum Principem, cui omnia subjacent, α ejus deos adorent Maximus respon
dii: Inisuum Regis hujus seculi presaetam sententiam cognoPi,
o ideo me palam osendi , seque nunquam diis sacrificaturuin semes & iternin testatus est . Quapropter eum equu leo suspendi , sustibusque caedi jussi Proconsul , sperans , ut Praeceptis obtemperaret . Cum vero in tormentis ipsis sortior quodammodo, ac in confessone fidei constantior fieret, extra Urbem ductus , lapidibus obrutus Martyr occubuit , secundo
Idus Mais, sub Decio imperatore, O Optimo Proconsule .
II. Sub eadem persecutione Lampsaci in Asia passi sunt Petrus , Andreas , Paulus , & Dionysia Uirgo , quorum Primus cum Veneri sacri care recusasset , indignum meretrici immolare obtestans, julsus est in rota extendi, vinculis. lue serreis ita constringi, ut minutatim olla comminuerentur . At quanto pIus torquebatur, tanto magis fortior factus, Deo gratias agebat, quod tolerantiam in tormentis dedissset e cujus demum conliantiam ne diutius serret , aut miraretur Procou-sul , gladio eum percuti jussit. I 2. Luctuosillimus econtra suit Nicomachi cujusdam exitus , qui Troade cum Andrea & Paulo Proconsuli ob latus , etsi usque ad agoaeia i ere Christi fidem consessus suis'
365쪽
AN.2SI. Andreae, Pauisii , Dionysue,& Petri martyrium . Dionysia v I go ah Angelo liberata.
idolis se se obtulit et quo peracto satim arreptus a Gmone. ct in terram alliseus , dentibusue linguam suam comedent, emA
I 3. Nicomachi casum cum vidisset Dionysia virgo ann rum sexdecim: Infelicissime hominum, prae moerore exclamaνit, qui propter unius horae patium aeternam tibi penam comparasi illaec ut Proconsul audivit, eam in medium adduci jussit, ac de fide sua interrogata , etiam Christiana fum , inquit, propter quod infelicem istam plango , quare adhuc modicum non toleravit, ut perpetuam requiem inveniret . Proconsul vero : Uti modo re
quiem invenit , quando diis , ct invictissimis Principibus δε-crificando fiatis fecit . Ad ipsam vero : Tu igitur faerifica , ne
turpiter te illusum vivam incendam . Cui Dionysia: Deus meus major es , quam tu; ideoque minas tuas non timeo, qui potens es mihi dare in omnibus , quae intuleris , tolerantiam . Qua de causa duobus eam juvenibus corrumpendam tradidit, Andream interim , & Paulum imperans in custodiam recludi. Iuvenes ergo , accepta castissima Dei puella, & in hospitium perducta , nihil, ut ei vim in serrent, inexpertum relinque bant ; sed circa mediam noctem cum Angelus sub specie juvenis coram ipsis adstitisset, timore percuis ad pedes Dionysiae ceciderunt , eam deprecantes , ne quid sibi mali contingeret , quos illa liberos abire jussit . Interea mane facto, omnis tur ba ad Proconsulem venit , petens sibi tradi Andream , de Paulum, qui in medium adducti, atque Dianae jussi sacrificare, pari constantia responderunt, se neque Dianam , aut aIia daemonia unquam cognovisse , aut coluisse , praeter unum Deum Caeli Terraeque conditorem . Ad haec magis adhuc clamante turba , ut eos sibi Proconsul interficiendos traderet, sagellis primum caesos , extra civitatem lapidari julsit. Siquidem Asianis commune erat, deorum contemptores lapidibus obruere , juxta
illud Philostrati in vita Apollonii: Caedite Bune lapidibus De
rum inimicum . Dionysia vero, cum Andream & Paulum Iapid, bus Obrutos martyrio coronatos fuisse accepti set , de custodia se proripiens, cucurrit ad locum, ubi sanctorum corpora
jacebant, obtestabaturque , dicens: Ut vobisum possim vivere in caelis, opto vobiscum hic mori in terris: quae ut Proconsuli nunciata sunt , sanctam Virginem decollari praecepit, ut pluribus Adia narrant, apud Lampsacum die Iduum Aga jarum, Decio Diuiti e
366쪽
Derio Imperatore , optimo Procon Ie , regnante Do no nostro Jesu GR. Iesu Christi , cui es gloria, honor. ct potestas. AN.2s I .
Iq. Hoc etiam tempore Lucianus , & Marcianus , si Lusi ni, Martyrologiis fides habenda, Nicomediae passi t. Hi magicis quidem incantationibus , ac idololatriae inservientes , cum Virginem quamdam Christianam , variis illecebris tentatam , vincere non valuissent ἔ Jesu Christi virtute cognita, magiaeque libris igni traditis , nedum baptismum susceperunt , sed di fidem , quam professi suerant, constantissime praedicabant. Quapropter a furente populo ad Sabinum Proconsulem perducti, Mart 'Rom. Omniaque experti , quin a suscepto proposito recessissent, flam. in 'mis di ipsi septimo Kalendas Novembris consumpti fuerunt, prout ex Achis Proconsularibus, quae supersunt , videre est . Is . Interea cum adhuc Consessores in carceribus deti- De Schisinatenerentur , ct Cyprianus Carthagine abesset, Felicissimus Caria Fς i*issi Sathaginensis presbyter infaustum schisma adjersus Antistitem μη' - 'suum excitavit , adjunctis etiam presbyteris quinque , qui ejusdem ordinationi adversati suerant , quique, ut illi molestiam facerent , Iapsis communionem eontinuo impertiendam esse censebant, nullumque non movebant Iapidem , ut Consessbres quoque ab ipsius communione alienarent . Quae quam molesta Cypriano fuerint, his ipse verbis testatur: Per- Cypyi3Ri que'
fecutio est haec , ct alia tentatio . quinque isi pressieri nihil aliud sunt, quam quinque primores illi , qui edicto nuper Magistratibus fuerant copulati, ut fidem nostram subverterent , ut fragilia fratrum corda ad Iethales laqueos prevar,
eatione veritatis averterent. Eadem nune ratio, eadem rursuIeverso per quinque presbγteros Felici reo copulatos ad ruinam salutis inducitur , ut non rogetar Deus , nec qui negoPitciri tum , eamdem CBrisum, quem negaverat, deprecetur . HOS ut caverent , pluribus deinde hortatur : Hinc admoneo pariter , ct confulo , ne perniciosis vocibus temere credatis , ne fallacibus verbis consensum facile eommodetis , ne pro luce tenebras , pro die noctem , pro cibo fumem , pro potu sitim , Pe nenum pro remedio , mortem pro state fumatis ; & post plurima e Nemo vos fratres errare a piis Domini faciat, nemo
vos Christianos ab Evangelio arisi rapior, nemo filior Eces sae de Gessa tollat. Pereant sibi sit, qui perire voluerunt, extra Ecclesiam soli remaneant , qui de Ecclesia recesserunt, soli cum Episcopii non Ant , qui contra Episcopos rebellaruπt. Iσ. Quid Dissiligod by Cooste
367쪽
CyprianusFe licissimum, &Socios excommunicat.
is. Quid vero in Schismaticorum , & Iapsorum causa gestum sit , videamus . Quo tempme haec ad plebem suam scribebat Cyprianus, alias ad Caldoninm , ct Herculanum Episcopos, & ad Rogatianum , & Numidicum presbyteros epistolas dedit. Hos Cyprianus Carthagine reliquerat , ut suas
ibidem vices gererent , ac ut pauperum curam agerent , &pro cujusque necessitate providerent: ut vero Felicissimi faetionem augeri , eramque seorsim EccIesiam colligere novit, excommunicationis sententiam in eumdem , & socios tulit ,
de quibus ad eosdem Episcopos, & Presbyteros : 'hewemercontrisatus sum , inquit , fratres earisimi, acceptis litteris vestris, ut eum mihi propossum semper, ct votum sis, uni Pedi iam fraternitatem nostram incolumem continere . o. illibatum gregem , secundum quod caritas exigit , refer re nunc nun cinis Felicissimum multa improbe , O in disse esse molitum . ut prcter fraudes veteres , ct rapinas , de quibtis jampridem multa cognoveram , nunc quoque cum Episcopo portionem o bis dividere , ides, a pasore oves, ct filios a parente separare , Christi membra disipare tentaverit . Cumque ego Porpro me vicarios miserim , ut expungeretis necessitates fratrum nos rum sumptibus , s qui etiam vellent suas artes exercere , additamento quantum fatis est , de eria eorum juvaretis ,
ut etiam ct cister eorum , c, conditiones , di merita discerneretis, ut jam nunc ego , cui cura incumbit, omnes optimenusem , ct dignos quoque , c, humiles , ct mites ad Ecclesia- sicae admini rationis incis promoverem I iue intercesserit, nequis posset expungi, neve ea , quc de eraderum , possent diligenti examinatione discerni ; comminatus si etiam fratribus nostris, qui primi expungi accesserant, potentatu improbo , o
terrore violento , quod jecum in monte non comwunicarent, qui nobis obtemperare voluissent. Cumque pos haec omnia , nec loci mei honore motus, nee Defra auctoritate , ct praesentia fra
Lytas , instinctu suo quietem fratrum turbans , proripuerit se cum plurimis , ducem se factionis, Ieditionis principem temerario furore contesans; eum propterea , necnon ob adult rium , quo infamatus fuerat , ab Ecc Iesiae communione a stentum , & ab omnibus una cum schismatis sociis vitandum
esse denunciat. Deinde post plurima: Has litteras meas uer tribus no bis legite, di Carthaginem ad Gerum quoque res mitiise , addisii nominibus eorum , quicumque se felici imo
368쪽
iunxerunt. Ad suas Ecclesias redierant Caldonius , & Her- Jά o Cua. culanus Episcopi, cum haec scribebat Cyprianus ; quare eos rogat , ut perlectam epistolam Carthaginem ad Oreum trans
reiiterem . illi vero , his a Cypriano acceptis, excommunicationis sententiam in Felicissimum , & socios promuIgarunt, ut in sua ad Cyprianum epistola testantur: Abstinuimur, in- Dist. r. quiunt, communicatione Felicismum , c, Augendum , iterari Rensum de extorribus , c, Denem Rusiurtim , c, Paulum farcinatricem : item abstinuimus Sophronium, e, ipsum de extorribus , Soliassum Rodinarium , seu burdonari uin , id est mu- Iionem , qui de burdones dicuntur in Iege 49. T. lib.32. , ubi haec habentur : in legato eoxtinentur mancipia , puta lecticarii,
qui solam matremfamilias portabant vel lectica , pel fina , vel
burdones . Felicissimi autem schisma tunc in Africa conflatum altas radices egit se ex sequentium temporum historia patebit. Nam ex eodem surculo Novatus prodiit , qui discordiae sacem in Urbem intulit , atque post Cornelii Romani Pontificis ordinationem Novatianum ordinandum curavit : unde Novatianorum nomen huic sectae inditum est . I . Sopita interim persecutione , Cyprianus post festum Carthaginea- Paschatis ad suam rediit Ecclesiam e cumque ad eum plures se coiistitu convenissent Episcopi , synodum cum iis habuit, in qua de lapsorum causa , & de Felicissimi scitismate deliberatum est , com- n. munique omnium sententia Felicissimus cum asseciis suis iterato anathemate percussus est. Circa lapsos vero statutum est, ut post poenitentiam pro criminum qualitate peractam , ad communionem admitterentur , de quibus in epistoIa ad Antonianum Episcopum ait: Secundum quod tamen ante fuerat desi- E s. s s. natum , persecutione opita , cum data esset facultas in unum cox- pendendi , copiosus Episcoporum numerus, quos integros , ct incolumes fides sua, ct Domini tMela protexit, is unum convenimus , em Scripturis diu ex utraque parte prolatis, temperame tum salubri moderatione libravimus , ut nec in totum nes communicationis , ct pacis Iapsis denegaretur , ne plus desperatione deficerent, ct eo quod sibi Geloia clauderetur, secuti faec
Ium gentiliter viverent: nec tamen rufus censura solveretur ovavesica, ut ad communicationem temere pro Uirent; sed traheretur diu poenitentia , ct rogaretur dolenter paterna ciememtia , ct examinarentur causae , c, voluntates , O necessitates singuIorum . Cypriani sententiam Cornelius quoque Romanus
369쪽
J, qu Cust. Pontifex hoc eodem anno una cum suis Episcopis confirma.
s. a s i. vit: unde subdit: Ac se minus sinciens Episcoportiis in As i. ea nuwerus videbatur , Romam super hac re scripsimus ud Corneliuin collegam nostrum , qui in is se cum plurimis Coepis sis, habito concilio , in eumdeis nisi cum jententium pari graci, late , chyalubri moderatione consensi. Romanae synodi, & Car-EUeb. Iib. s. thaginentis meminit Eusebius : Extum adhae epistiae Cornelii εῖ Romonorum Episcopi ad Fubium Antiochenum, in Dibus , OR AEanae nodi gesa , in omnium per Italium , A f icam, aliuνque locorum tuorum provincias Iememiae dec rumar: aliae praeterea laIino sermone conscriptae extunt episeoic C priani, inritorum Anti tum, qui cum ipso in Africa congregati sunt. Ex quibus colligitur ipsi etiam placuisse , ut suboeniretur iis, qui in tentationem inciderant , utque auctor ne riae opinionis Felicistaus , in Novatur simul eum iis , qui ad puries ipsius
desiverunt, ab Ecessae catholicae consortio merito abdicarentur. Haec de censura in schisinaticos lata , ct de lapsorum causa in Romano, & Carthaginensi concilio, quorum sententiae subisscripssse & Fabium Antiochenum , & Dionysium Alexandrinum verosimile est DῖonysiiAlex 18. De lapsis, qui a Consessoribus, & Martyribus pacem obtinuerant, incertus erat Dionysius, ac propterea Fabium Antio- Ani Adh. clienum Episcopum conitendiun censuit: Caeterum divini Mum
jeb. lib.ε. Ores, qui nunc afesse res sunt Gryli, in Regni illius Gnsem tes , ae judicii participes una cum ipso judicaturi. dum his opud nos essent , quosdam e fratribus infor , in idolis facrificasse
condiosissusceperunt, in conversonem illo in , ac paenitentiam cernentes, cum judicassent eam placere posse illi , qui peccatoris paenitentiam ma Orit , quam mortem , eos iami runt , E eou gerunt, utque in caelum suum receperunt, G in orationibusae cibo eum ii em cowwunicarunt. Euid ergo nobis , fratres , de his fuadetis r uuid nos agere debemus ἰ utrum Iententia Murorum accedemus, O rem ab ollis judicatam , Ieu potius gratiam concessum tuebimur, in eum iis, quos tui miseratione Irssecutisunt, benigne agemus An contra judicium illorum idiritum faciemus , novique Us sententiae illorum discussores , ue judices constitueinus , clementiam d=lore inciemus , ordinem consitutum everteinus , Dei ipseus indignationem pravocabimus ZHaerenus de his , quae in lapsorum causa hoc anno gesta
370쪽
Ec CLE IASTICA. 33s p. Ut Carthaginensem clerum , nonnullorum presbyterorum dc sectione imminutum , augeret Cyprianus, Numidicum , ob gloriosam fidei consessionein illustrem , presbyterum ordinavit , cujus quanta fuerit dignitas in epistola ad clerum , Spopulum exponit: Admonitor nos, in infructos sciatis dignatione divina , ut Numidicus presbγter adscribatur prefoterorum Carthetinensium numero nobiscum jedeat in clero ,
luce clarissima ta tisionis illobis, vir tis ae Mei honore sublimis ; qui hortatu suo copis in Martyrum numerum lapidibus , ammis necatum ante se mi t; quique uxorem Gdhaerentem lateri suo , eoncrematam sinat cum ceteris vel con-Ier Mais magis dixerim ) Ictus aspexit . Ipse femiu latur, O lapidibus obrutus, ct pro m=rtuo derelictus , dum posmodum sis sollicito pietatis obsequio eadaver patris inquireret,
Iemiu nimis inventus, in extractus , refociuatur a comit,bus , quos ipse prcmiserat , remansi inpios ; sed remanendi ut videmus haec fuit eaus ut eum euro nos Dominus adjungeret , ct desolatam per lapsum quorumdam Presbteriinfri copiam gloriosi jacerdotibus adornaret.
ΣΟ. Aliis autem epistolis ad eumdem clerum , & populum addit, se etiam divina revelatione admonitum , Aure-relium , & CeIerinum Consellares ad Lectoris os scium ordinasse , ita. tamen ut presbyterati Itonore , idest stipeiidio fruerentur , ad Presbyteratum promovendi , cum per aetatem licuisset: Caeterum , ait, Presbγterii honorem de gnasse nos illit,uis seriistis, ut sportulis iisdem cum pres teris honorentur, ct ripis Onet mensumas aequatis quantitati us partiuntur , feffisi nobiscum , pravectis corroboratis annis suis . Qitae autem Aurelii essent merita , epistoIa eadem pluribus prosequitur, quem bis fidei consessorem fui illa , atque extorrem fa-dium narrat: dig ius sane , ut ex catasta , ubi fidem consessus luerat , pulpitum lector ascenderet, et Evangelium legeret . Epistola vero sequenti , ut de Celerint ordinatione exubtent, clerum & populum Carthaginensem monet, ac invitum sere , & divina revelatione compulsum ordinatum suilla commemorat , illudque hujusmodi honore dignum secerat, tum ipsa fidei consessio , cum inexpugnabilis pectoris firmitas in perferendis pro eadem tormentis e siquid ein per decem & novem dies custodia carceris septus, tu nervo , ac serio fuerat,