장음표시 사용
461쪽
Illud itaque certum est primo , Angelos existere. Hoc mille Scripturae testimonia confirmant: ratio ipsa & experientia si minus persuadent, plurimum videntur suad re. Quae enim fiunt ab energumenis, magorum praestigiae, Veterum etiam Oracula, nec
vix quidem explicari possunt, nisi substantias quasdam invisibiles, quas Angelos dicimus,aut daemones agnoscamus. Atque ut
alibi innuimus,id rectus rationis usus exigit ut infinitis prope rebus quas ex hominum Telatione accepimus , fidem habeamus dicum magna pars cognitionis nostrae ex hoc vel ut sente di manet . Quamquam ne in diversum nimia credulitate peccemus vendum est. Sed illud deformis pertinaciae est argumentum, cum iis quae oculati te- si es sanctitate& doctrina praecellentes pia blice facta reserunt, fidem detrahimus, non alia persuasi ratione, quam quod sint in s
lita , & praeter consuetum naturae ordinem. Atque haud scio an daemones, aut magorum praestigiae, aut energument in. animum cujusquam venire potuissent, si nihil ex iis omnibus umquam extitisset; nedum id omnium artatum testimoniis , &consensu esset comprobatum. Quare existentiam Angelorum non qui
dem a priori cum Deus qui eos produxit , sit causa libera sed a posteriori quodammodo, ex effectibus nimirum non physica quidem,sed morali probatione demonstrari posse arbitramur. Nam ut nemo, nisi insanire velit, innumera pene quae historiarum monumentis sunt consignata, ut Pharsalicam pugnam,aut quae in dissitis re
462쪽
gionibus observata,& omnium consensione recepta sunt,in dubium revocabit. Sic nemo nisi idem pertinax quae de magorum mal ficiis , & energumenis, aut oraculis , aut spectris a summis viris tradita sunt', ut commentitia, &ficta contemnet. Praesertim cum in rerum gestarum fide multorum
rum probitate praecellentium testimonio , ubi de rebus a se visis testantur,' potiuS. cre di oporteat, quam perpaucis hominibus qui negant quidpiam a se visum esse, aut com prehensum. Quodque tacito omnium consensu receptum est, praesertim ubi de rerum, quae in vita hominum positae sunt , existentia agitur, atque omnia veritatis indicia se produnt, in dubium revocari non potest. Atque ut innumeras hujus generis probationes omittam ex historia cum sacra, tun profana ductas , & Philosophorum authoritate confirmatas , non solum eam i esse Christianorum fidem SS. PP. docuerunt: sed etiam ex daemonum confessione invictum a gumentum adversus Gentiles collegerunt rut inter ceteros Tertullianus , & S. Cyprianus . Atqse adeo, inquit Tertullianus, in Apologetico , dicimus e se substantias qua amspiritales; me nomen novum es. Siciunt daemones
Philosophi e Soerate ipso ad daemonii arbitrium expactante. 2uidni ' eism Θ ipse daemonium is pueritia adhaesisse dicatur: etiam vulgus kndo Rium in usum maledicti frequentat. Ac post
quam de eorum maleficiis plura' disseruit, haec addit quae meo quidem judicio magni sunt ponderis . Edatum , in-
463쪽
quit , Db tribunalibus vestris , quem dis omagi constet jussus a quolibet Chrisiano loqui
Spiritus ille , tam se daemonem confitebitur do vero , quam alibi Deum de falso . Aequὸ ρυ-
ωcatur aliquis ex ἐis qui de Deo pati exire a rue , qui arn inhalantes numen de nidore comcipiunt , qui ructando curantur , qui an lamis praesantur, ni se daemones con in fuerint , Ciri iano mentiri non audentes , ibidem illius Christiani procarissimi sanguinem fundite. Luidiso opere manifestus , quid hae probatione Md. ius β Simplicitas veritatis in medio ,
τμρυι illi sua af ip , nibil suspieari licebir Magia , aut aliqua ejusmodi fallaria feri pdiciis non sistis , si oculi vestri co aureo peη-
miserint Duis : 2uid autem obniti potis ad- visus id quod ostenditur ntida Neritate. Ex quo quidem ita concludit. Si altera parte veri diisunt , cursesse daemonia mentiuntur 'stam ergo subjοἱ is es Christianis .dioinitas vestra . Si altera parte daemones sunt vel Angeli , cur se alibi pro diis agere respondent ' nam cur illi qui dii habentur , daemones se dic re noluissent, F serὸ dii Ggent , scilicet ne daemate re so deponerenν , ita Θ Mi quos δε- rario daemones nos is , non auderent alibi proigiis affers , si alii omnino dii essent, quorum no
minibus utuntur . Verarentur enim abiati mast
sae/ superiorum sino dubio oe timendorum o ad onulla est divinitas quam tenetis, quia AE esset , neque a daemoniis affectaretur in confessone , nequo
Certum est secundo Angelos esse naturas spiritales, cum sint penetrabiles e undere in Evangelio Christus Dominus hominem liberavit possessum a legione daemonum, d Lucae
464쪽
Lucae 24. ostendit se Spiritum, vel Angelum
non esse, quod Spiritus carnem & ossa nota habeat . Fatemur tamen multis e SS. Privisum esse Angelos aut tenuissima esse &aetherea corpora , aut iis saltem esse indutos. QuamviS eos nec contrectari, nec demum ullo sensu percipi posse faterentur . Quod autem in septimo Conc. illud Joannis Thessalonicensis comprobetur, Angelos d pingi oportere, quod sint corporei. R. id quodammodo approbari , quoad dictum, nota quoad rationem. Concilium Angelos pingi
Oportere assentitur , rationem vero quam Joannes affert, in medio relinquit, neque eam aut reiicit, aut admittit . Cum itaque Angelorum operationes sint intelligere,vel le & movere, minime necesse est eos esse corporeos, ut has functiones eXerant.
Ex his colligimus Angelum esse substantiam spiritalem, completam , & creatam Quae hoc loco quaeri solent reliqua, aut penitus nos fugiunt, aut certe ad Theologos pertinent, aut alibi commodiuS exponentur. Sic de extensione Angelorum, in prima parte explicare conati sumus ', Quaeque ad eorum cognitionem spectant, facilius ex iis quae de animae separatae cognitione diximus, intelligentur.
Quomodo autem Angeli sint in loco , etsi explicatu sit dissicile, eos tamen esse alicubi negare non possumus: eum rem nullibi esse omnino si impossibile; ac si res esset nullibi , haec quodammodo extra sphaeram ,ut ita i quar , immensitatis divinae, quae est ubique, confisteret. Quod non minus absurdum est ,
465쪽
ris, aut aeternitatis ambitum contineri. Neo minus absurdum est rem esse nullibi, quimeam numquam, seu in nulla temporis differentia existere. Maneat igitur illud tamquam certum, Angelos, & animam rati nalem esse in loco.
Cum autem res spiritales sint indivisibiles, eae quidem sunt in loco, sed indivisibili modo; extensionem habent, sed virtualem; sive sit penetrabilis, sive impenetrabilis, ut Angelo libuerit et quo major, hoc erit perfe-bior , & divinae immensitati vicinior. Sunt igitur res spiritales in loco definite, ut aiunt:
nam eorum extensio virtualis suis terminis continetur. Sic anima extra corpus non extenditur.
466쪽
Commentarii in Μetaphysicam Aristotelis.
Quaestio Prooemialis. De natura is divistone Metaphusices. 6Tractatus L De Ente. Disputatio I. De principiis entis. ibid. Quaest. I. Ouae sint entis principia coσnia
Quaest. II. De actu, potentia. πQuaest. III.. potentia objectiva. Quaest . IV. De e intia eκistentia . 4s Qvqst. V. utrum essentiae rerum sint ab
467쪽
mul. I. De primis entis attributis. ibid. Quaest. II. De extensi one in universum 99 Quaest. III. De qualitatum existentia . Ioseundum se spectato.
Quaest. V. De tempore. ' 'IIs Quaest. VI. De loco. Iga Tractatus II. De causis.
Uisput.II. De causissigillatim constiteratis.
Quaest. I. De causa materiaII.;bid. Quaest. ΙΙ. De causa formali. 187 Quaest. III. De utritisque causae materialis, formalis effectu. Quaest. IV. De causa exemplari .
Quist. VII. De vi activa causae efficieniis.
Tractatus III. De iis quaesunt ab omni materia separata,seu de Theologia naturali.
Disputatio I. De Deo seeundum sespectato.
Quaest. I. uuibus potissimum rationibus
468쪽
existentia Dei demonstretur. 237Quaest. II. Quomodo Deus a nobis cognos
Quaest. III. De attributis divinis in universum. 279 Quaest. IV. De Deo ut infinito . a Disputatio II. De Deo ut prima causa '297 Quaest. I. De Deo ut creatore conserva tore. ibid. raest. II. Quomodo Deus concurrat cum causis fecundis necessariis . gog Quaest .iIII. QMmodo Deus concurrat cum causis liberis : ubi de se fica praedeter
Disput. III. De animae separatae natura functionibus. 388 Quaest. I. De immortalitate animae rationalis. ibid. Quaest. II. De statu animae separatae. 377 .
Quaest. ΙΙΙ. De natura, unitate , or gine animae rationalis. 9I
Quaest. IV. De intellem oguuςst. V. De cognitione brutorum. 424 rus1ξ. VI. virum belluae aliqua ratione donentur. ibid. Appendix De exsentia is natura Ang