장음표시 사용
2쪽
utilitate, virtute, efficacia, & necessitate verbi diuino fauore,
d gratia a nobis tradita fuerunt, diuino etiam semper magis illustren
tur,ic Clarescant lumine, nonnulla
quoq; pro viribus nobis a Deo im Dartitis non admittenda esse demon rare utile existimavimus, quoniam per ea obumbrari videtur diuini gloria verbi ob quemdam humana in
illud abusum sapientiar, quod satis apposite ostendi posse arbitrati su
3쪽
mus occasione superius impositaeqristionis, quam aggredientes italius exitum Deo Trino Vno,
ria verbi, eluxe, ac corde omni cum hin
4쪽
Tad qugstionis huius deter inatione breuissime de
ueniamus, negati in tenendam ess e aclut inurpad
tem, in eam nos hinnana, diuina trali itidi ita adi, ac Sacra auctoritate mime, quaerantiale sopum est ponderis, vir amni m-ss p. in probationes, να nobis is liliicilii sit: iit inini atriinsolitii ilisi si ei nixi πια quia cientia uniuersalior o sus non potest habere principii refundamentis principia, fundat enta inerius scientiae se minus indi alis, quia minus mirumsilia,tamquaminseriora, lata ne inunt se uniuersui inraiquamsup posita ac semagis lina coirquaest Here, de determinare , sed ab ipsis potius conaminensa ,- determibivitatae. Secinio, ita una scientia diuersae non potess 'ubere pri se pia, & fundamenta scientiae, alias non diuersa,sed vel una di eadem omni besset scientia, vel illius sal in pars mentiae .cuius sine me ne i , si amenta. Nam, si eaau verasum prin*pia,e qui hvisos quaelibet consui sine quibusillaesi nonpotest , ocilliae ius infit antentumsiperquod illaansidet, e subinenti m habet, Me naquod,propriam tauri iam basinu subsistit impossibile est scis comequenter talosit oportet, evis qualia sint principia,&findamenta, quia ab illis abstantiam recipitian hi asin, dcfimi nentum habet. Aducet&-1-8. Menradiato ruis ergo naniralis scientia ex eo, quod AeajMin ηγsa Parsant tractat, natura , quae phusis, respective vero illa physica, senim sicstientia merito philosγplii iam tali se etiam Milom omnia crom. , quod dein, quae si a stram sunt, tracta naruram, admonini notitiam diuina omnino egenuin re mone, non naturalis, sed si maturalis dicatur scientia, ipsa postulatratio, quiasi eundum scientiae sibilamiam,eius sit, decet, nomen Le. πι-23. haec ergo si seponaturalis, est, naturalia quomodo poterit habere prin ripiat filia menti, quae aron supra ipsatu, sed in ipsa sunt matura, ab
5쪽
ra suae sumens principia, se standamenta Bbstatutae, vel non pernaturalis, thd naturalis esset,is nostrae omnino per omnia elleissub lectibilis i telligentiar, quia naturalia nosti suapte natura cap intellectus, vel f pra se ipsani ipsa esset natura, quae omnia sunt sibi exaduerso contraria consequenter simul stare omnino non possunt,nam si ea, quaon hominis,muis nemo, nisis ritus hominis, qu in ipso est homine,si ea, quasini Dei, n uit nemo, nise viritus Dei, qui in ipso est natura Deo , nisi ergo Deus suum de a e is miserit sinitum Sanctum, qui ea nos doceat, ea sciamus, impossib,
sitit Obiecta scientiae . ac in ea tractantur, reveram n secundues honu-nem, sed secundum Deum senti, ab homule, sed a Deo accepta fuerunt,& ab eo in nos expuim&gωψωm peruentiunt dono post
m. m. 3. quomodo phiis, hia, quam sepematur is,Ausimurum esse extrinsecans Didame vinitaemi e dici poterit, si non solumeae, qua sinc sacve auctoritate pagura: quimur, omnia secundum hominem eiis dicanturi post. I. ad Car. c. s. nu. 8 se detiam certo scimus,&consteritur, quod illa sitie ninini simultan hoc, ει huius elementa mundi, a quo, dia quibus,tamquam,nequam,nos venit eripere Chrisbis,quonianam Einnidius turis,mur m so in ad
sed Mexpressis confitenuit illius auctorem fuisse, Messe Aristotelem, Mibi eam accepto series in illius propriam esse assirmamus, questim in confitemur seisieli inlinem secundum ergo hominena si sinis, ab homine puro, hoc ethnico accepta secundum praenitam Apostoli sentinitiam vnn theologicarum extrinsecandarum reis per se habere no
per mi sui praedicatio vobis uos furere crederam &ε satanant sine fide, impossi test, se quod fides ex diuino hoc a D Hecto,&n bis Uso iubente pracdicato otiatur vel , quae a mn hon perii iuressi ei fidenter, ac ulla sine haesitatione, vel physica perquisitioneratumis acquieuerimus, itaexigcte sumino Dei imperio citi subiecta sint omnia. αμα Gi 8. qui uiis, ει πιι Mar 6. mriis. D. c.3.m 3 6.
6쪽
ω. nu.8. alterac parte memorans, quod Aristoteles vir clarissimus, de
ali philosophi excellentes pro irrefragabili nitenteiid veritatis, sciendi methodostatuissesnt,ipiodnulli Eme prius acquiescerentus rei,
ouamassius inuentam habereinus ratio 'em, captan propter iam dicta asserta res esset uine qua illa esse non posset, de quod ista scieudi methodus in hominum ostii ummente ita obduruisset,ut ab ea illam exi, ruere difficillimum esset, quia prosemma haberetissapientia, ct ab ea recedere stultitia, ne quis hoc specioso delinitus su attextu sibi servideret, quod hac etiam in rebus fidei uti deberet methodo , tamquam praecedeturnaedio ad inserendam,&suscipietulam fidon cessario quia hoc:
actus, quem intra nos.de diuitiore excitemus verbo, nactualiter illa in nobisi tormetur, neceta est , quena modumsecie Abraham pateri ieicxemplar credentium, m sibi complacuit Deus nobis imitandum p oponere, ut ad eius fidei normam nostra perficeretur fides, ut sicut contra spem a physicis stibi ereptam rationibus in causis, in spem eius, ii supra natiiram est,eius acquiescens verbo ab eo fidelis est habitus, sic nos eius sectantes vestigiadde si ita faceremiis, fideles quoq; habere
nu. I 7. 'Τ. D. c. 8. πιι 3C 67. Ac . Apost. c. I . . T. qui consequenter diuini auditi verbi prius, quam ei ac qii iescat, physicam vult inuenire ratione na, vel causam, cuius medio, an ac qiu cicendum,seti credendum sit, scire clueat, manifeste interii an tuam detegit i increductitatem, primo, quia sici voci s re laesitando diu tro non acquieaerit erbo secundo, stura Disiligo by Corale
7쪽
ad fidem, Taluten ostram adtrersiis ipsius Dei electi Iem, latea timnis decretum priorem, lotiorem facit philosophiam ipsi diuino verbo
st tua υν-stum in se inciderii ..destruit ostiin, aluus uti
o quamvisaliarum est ornantem n scientiai uri, ac naturais immitum e Viniendonina conceptωnvitis sim eis Deus, quod inon solum privisos velut meritissimos , sedat omnes toro cordean Deo 4ligamus, reveream in veneremur i, qualitum consen meritii exing nt ouantum saltem exiguae , dcinbecillesnissem patiuntur vires, etsi, que tam damnem phesbsopine, tantum ianum appellates 'sem, hoc iacimus,mia vitia laudarinonmerentur, non autem o Macribui resoninis stolam cesset, o sinceritatisintentis, activi oti nostri in hac ventitati quaeitione radicem sicilius inuenire quis liva 'ueat, ex hac deducere iuuerit instantia nam s magis incile videbaturi quod B. Ioannes Baptista,quenta . Nosterus christus, Sanctiim, de
maioreminternatos mulierumhisedeclarauit,diuino eius verbo clarit. Qui praebere posset, do noli posse ii omino declararair ἐo. c. s. mι. a. set ' i. c. is. naueto. sic nec Aristoteles, ncceius philosoplita, nec alius ruo
8쪽
dius elarius, emcacius es: Omlai humano vel . IDI LII. xv. I s. errGO. Hal. IS. 4. 4 Io. c. I T. nu. T. IT sicut ergo Domi uus, desinag sterestinator, Messicacior seruo, de discipulo suo, sic verba,& rudimen ta Domina, Magiltri emcaciora erunt verbis, &rudin entis erui, do discipuli, propterea d. Io. c. I a C. dixit eis Smnonem meum nonam. dierunt, velseruaueriinle nec vestrula audienti, Platarabunt ideo. Eneeb. e.3-.7. rationem reddens cur illi auditores erus verba non audituri essent, atri te audire non possunt, quia verba mea audire iura:& qui nota posestini audire verba Dei, Litullo hominum pollunt erudiri. D.e.8.-q3. r.
7. ma8. Ercu8.3ru.9. ideo, serit, plantat,4 rigat, ut eicit Ap. r. ridicino an in 7.no ortus, vegetationis,vel accretionis est auctor,sta. ministrator, verbum vero Dei est verim fidei semen, a quo illa oritur, atq; illuminamur,&c. vidiffusius supra in tractatu de diuini veris utilit, te inure,emacia necessitate dicitur:volens propterea Deus o
periculi mendacii Quin non a nobis,m ab ipso
nostra non est philosophian absia eam dere, quodaduersus diuinum emum vinintillaniliabor, adpetias asse riones contra fuit nullius at ponderis, quod non in aliud fuit iustismiosilieni, ut praecedens traham; ipsa quisionis praefatio,oqim pos Menis rant, &Ἐμ satis esse putamus ad excludendamon item icioni ,ruinis umbi Gomona aptati sim it ---- ergo unde digressi lauruseamde, Deo adimunte, materi ni pro h
9쪽
-supra, abistunturctationem necessario quis eudam elis putem,ad lpidquoq; cur eam quiralix, vel quaeroidamputent , excipitiationem red-gant, ea festi siquirit ratio, alioquin finem.quoad eam piaerendani mo-
meantur, ignorantes, in incertui I ferantur, oportet,rationisq; quaesitae rei praetereuntes rationem ambigant, ambigeutcs vero errori subiaceatat,
consequens est, quia si volunt , quod omnia ipsa determinet ratio, non etiam scire poterunt, an perco inuenta taesitae rei ratio vera sit, volfalsa, concludetra, an non , si vis Noras medio rationis: nam id diabinius primis parentibus nolim rationem adducens, cur diuitu verbo Do mino illud sic profere te: De ligno autem Mentia bomio mali ne comederuis, quia in quaeumq; hora de illo comederitis morte morumιm; acquiescere non deberent, dixit Nequaquam misi ivi scit enim Deus,quod qM mq; h rade eo comederitis eritis sicut Di scientes bon- , armatum, quasi ina pius
ille diceret. Ne ergo Di edicimuir lioc vobis praecepit Deus, ius adoducta rationis , cua perquisi; lset iis diligenter indagasset rationem, an vera, vel falsa, probabilis, vel non, tiq; diaboli detegisset fi audem ab eoq; delusa nun fuisset,initis enim nisi is pq nitus Ipsa ratione ea reat, pintare posse quod Deus,qui iuxta suae placitum voluntatis omnia sumasia creauit sapientia, atq; prouidentia aeterna rem temere creasset, cuius
postea debuisset putimescere virtutem, quippe quae eo quasi inuito ses similes posset efficere Deos, qualem Heliae Daemon suggessit esse assi rem scientiae boni, ε mali, qua deniq; lignum erat 'et quod ipse Deus ipsemet est beneficentia, mortiuore quasi tactus inuidia honuiupraecepisset, ne de ligno illo comederet Mosii visis e eretur sibi, cino.
c.s i. r. Praefati ergo homines aut ex phili,sophia rationem verita tis divitii verin sine rati eo cautis quaeriintinc inmissum dicerentii assumere opus iuuialiqua cum ratione, Scausa eam qu erunt, ut ea videli estinuenta, 'tan viam nautico mciatis nostrae inuento pixide, abeam
mantvis, F omnes ex eaiahi ne deliberationes, at'; ad illi formani tuo .m.dercitus actus eo, quia tecturi idibium eis videatur, quod
bis ipsa praescribit ratio de tuncauteani Merunt, videliberate iris, quiefidei sunt, ea in c.ntrarium facere iuuent ab iis quoq; Sipsi recedant, animo iam infideles sunt v rei His auia.c. Iaar.et, .huiusnodi enim similes sint ab amico recedere vi litibus,qui nihil aliud expectat,quam
10쪽
Apost ad Cal. e. 6. m. 7. P. ad Thes'. nu. 8 aut non deliberato quidem animo ab iis discedendi vertim ii rationem tamquam quiesitorum exquirant legem, etsi non expresse, virtualiter saltem eodem dclinquunt, delicto, quia cum propolitarum rerum deliberationem ab ipsa putent omnino pendere in dassandaratione, illis etiam in contrariunt facere imi uenta eam , quoin diuinis verbis inest, excluderent in fallibilitatem , huiusmodi querationi eortim ubiiciendam putantes est in tem illi, consequenter acquiescendum fore pro certo haberent, opere complere parati essent que ratio etsi omnino concludens non esset, sed tantumodo apparens ab ea se rapi posse ignorare non possunt, nec debent, prout simili apparenti ratione realiter rapti fuerunt primi parentes nostri, ut ex superius posito niinis patet exemplo. Gen. d. c. 3. nu. 3.q. quia qui picem tangit inquinabitur ab ea periculuinque qui amat, perita in illo, qui sciri que debent, ignoraui,&ipsi guorabuntur Eccl. c. . II. ιI. c. 7 vu 27 -HL, ad Cor. c. I q. nit. 3 8 aut pro diuinis verbisti cere inuenta eius medio putent fidei augere auctoritatem, ac veritatem, illamq; semet ipsis plantare, solidare,ampliareq; posse,& tunc dona Dei, ipsi rationi,vel sue proprie tribrientes industrien sagacitati ab e quantur in se ipsis est, illa auferrent, mendacia eius conarentur reddere verbP.
enim fidem Deus non rationibus a natura desumptis , sed suo sibi com- placia it plantare verbo, veriam illius constituens semen, ex quo illa oriretur,4 cui, ut in nobis, tanquam in agro sata, oriatur, re acquiescamus,
Io. c. 6. nu. s. An quia peream diuinis putent pondus, auctoritatem tribuere verbis, suo quasi ea corroborarent testimonio 4 contu- rmelia in utique Deo inserunt in deterrimam se mergentes prisumptionem nostrorum omnium causam errorum, precipiti nostri . o. c. I P. m. IT c. 8, nu. 66 e q7. c. . m. q. al. II 8. m. 6o. Psal 92. . . Iob.
Gim es omne donum desursum descendens a Patre ti inum , apud quem non es