장음표시 사용
11쪽
quare , quum hujus diei festum ευτων θεος εQων non ultimum censeri debeat, ibidem, ut cetera ejuSmodi, .actum esse, optimo jure contendimus.
Ι Uigiliarum sacrarum non unum apud Graecos nomen est: nam et Παραι η et Αγρυπνια et Παννυχις vocari solent . at A γρυπνιαν Κ alendarium nostrum non memorat, Παραμον ciet ante Natalem et Epiphaniam ; ante Evangelismum , Dormitionem sanctae Mariae et festum primarium Chrysostomi Παννυμα . at rene ipsa, an nomine tantum haec discrepabant equidem Παραι νην appellationem fuisse jam crediderim stationis diurnae , contra Παννυχιδα vigiliarum nocturnarum. certe Chrysostomus post vigilias Martyrum in Antiochiae suburbano celebratas, quum populum hortaretur . ne ad cauponas diverteret , sic quemque adloquutus est: i) Παραμενε τον ταφὴ του Mαρτυρος, εκχεε πηγαs δακρυων εω , et quae deinceps : tamquam si Παραιαονην eos Παννυχιδι addere cuperet, quum in templo consistere eos mallet , quam vagari. quare a manendo diem hunc Expectationis nominari posse duxi.
sic et Constantinopoli milites aulae Palatinae Παραμοναs appellabant . a Illud utique planum habeas , Παννυχιδα nocte advigilantium
propriam fuisse , ut vox sonat . itaque Chrysostomus in eadam illa
12쪽
vita Euthymii ex Cyrillo Scythopolitano Μetaphrastes explicat , de templi dedicatione scribens, quae in Eliae coenobio a Martyrio Archiepiscopo facta fuerat: s Κατελθων εκειυς μετα πολλns 5
Porro A γρυπνιαs sive Παννυχιδας ante Natalem quoque et Epiphaniam Constantinopoli etiam diu actas puto, quemadmodum apud Latinos frequentabantur: D sed paullatim factum esse, ut sollemnitas earum minueretur : itaque nαρα δονας fere apud Coa stantinopolitanos esse coepisse, quod apud nos hodie Stationes et Vigiliae sunt.
I- Antiqua omnino diei hujus sollemnitas in Ecclesia unive sa jure habetur ; quam non modo in Polem ei Silvii Ka endario, sed etiam in Carthaginiensi consignatani accepimus. Sed non Omnia Graeci hodie, quae Latini, spectabant. horum quippe sestum
13쪽
erat tripIex , quod Pole meus sic extulit : vHI idus Epiphania. quo die interpositis temporibur stella Magιs Dominum narum nunciabat. et aqua pinum facta, vel in amne Iordanis Salvator Oaptizatur est. at Graeci Magorum adorationem die ipso Christi natali recolebant: itaque ad eum diem titulus Menologii Basiliani est, I p αυτη n ερ
homilia de haptismo Christi, quam hoc die habitam Antiochiae censet Monisiu conius: a Tres ουν ενεκεν, inquit, eυτη Emφανεια
Nomen autem sollemnitatis , commune Graecis et Latinis, 'Ubania, quod hoc die se Deus hominibus manifestum praebue. rite nec minus quandoque Theopbavia fuit ; nam id in Gelasii etiam Sacramentario legimus. 3 illa vero Graecorum propria appellatio est, Tα 4λωτα, cujus duplicem interpretationem tradit Allatius: Luminum, inquit, dicitur a cereis et Iampadibus, quibus aceensis universus ille ritus aquarum baptizandarum absolpitur. quo spectant Chrysostomi verba: S Δια τοι τουτο 5 μεσονυκτιφ κατα ον δερτnν
rite expiari solebat , ac tum nova EccIesiae proles divino baptis. male abluebatur, et plerique e populo ex aqua illa Iagunculas hydriasque religioso quodam studio domum in morborum remedium asportabant. sed haec in Oriente quidem hodie usurpata, addam B a etiam
14쪽
etiam in Africa, ut Victoris Uitensis historia testatur: 6 at non Romae aut per occidentem. Si ricius certe ad Himeri u in Tarraconensem , 7) Leo magnus ad Episcopos Siculos 8 scribens, baptismatis celebritatem hujus diei propriam non esse censuit , et Paschatis ac Pentecostes consuetudinem retinendam. idcirco apud Latinos ejusmodi Luminum appellationi locus non erat. Pergit vero Allatius, et Alii, inquit, a Baptismo ipso Christi. quod Graeci Φροισμον , II luminationem vocant, dictum hunc diem autumant . quod enim Latini baptismo ablui dicunt , id Graecis φατιγσθαι est, illuminari . quam in rem exempla affert , quibus
nec opus est . porro haec etiam interpretatio minus Latinis conve . niebat , qui hoc die Magorum adventum potissimum recolebant: et quibus vox illa , de Baptismo Christi, qui Φως ipse exat, durior videri debuit . at Graeci et appellationem Yων ούτων et ritum ac sollemnitatem eandem servant adhuc, 9 cui et dies tres, quos Προεvτιοι T. appellant, celebritatis augendae caussa praeire
1 P Quod reliquum est, sollemnia νων οἰγιων Θεαφομι- intemplo Sophiano peracta esse , ostendit titulus Acclamationum, quae illic usurpabantur in magnis hujusmodi conventibus, quas in codie e Bibliothecae regiae Parisiensis Goarius reperit . est enim hujus modi: Iob Onous πολυχρονι σι os ΒαουλHς κ τον Πατριαρχυ εν τ
5 τη Παρασκευp. Valet quoque aliquid Cndini auctoritas, quamquam sero Scripsit : nam Graeci semper an Iiquitatis studiosi fuere, nec facile n vos ritus intulerunt. is vero hujus diei sestum inter sollemnit,tes templi Sophiani recenset, I et ritum etiam, quo aqua hodie expiari ac didi solebat, attingit: quae caeremonia ita Patria chae propria habebatur , ut si Constantinopolitanus deesset , eam
alter praestaret, quicumque de ceteris tribus casu in urbem regiam venisset. O δε, inquit, τα την Moργιαν άγιασμιos, H Πατριαμ
Quιbus acclamationibus multos annos Augustis et Patriarcfiae preeari mos ait in magna Ee-elesia d e natali Christi , dia Tvminum , et feria magna Parasceνe .
15쪽
stus in Euchologio i ab reperies .
I In Menologio Basiliano post ei logium Ioannis Baptistae haec hodie adscripta legas et ) Δια ταυτα τιμωσα την Βαπτις ν ἐ
προθωυιον ' enimvero Notandus , inquit ad hunc diem Pape bro-ebius, i hic Graecorum ritur, quo post singula majora ciristi Domini aut Deiparae festa subjungunt memoriam eorum Sanctorum, qui propius ad mysterium concurrerunt . ita post situm inpastanIersecuuda Februarii, sequitur memoria justi senis Simeonis , qui ruis ulnis Christum excepit : et sic de ceteris . ceterum hujus consue
16쪽
tudinis bina tantum in Kalendario nostro exempla habes: quorum primum est memoria Ioachimi et Annae post Natalem sanctae Mariae, alterum hodierna Sancti Praecursoris Synaxis . neque haec so lasse antiquissima: nam in ea oratione, quam hodie habuit Gregorius Nazian Zenus, ca) nulla Ioannis fit mentio, et is est orationis titulus , in vo ἀγιον Βοι Πισμα : tum in exordio diserte hester.
διαλεξομεθα. instat quidem et homilia, quae olim Chrysostomi nomen praesetulit, hoc initio: 3 Ιωανει του Βαπτιον παmγυριν αγω μεν : sed eam ante Montiau conium Savilius jam et Ducaeus repudiaverant , nec sane Ianto auctore dignam invenias . De hodierni autem Festi titulo quaesivit olim Paci audus , quo pertineret, quidve esset, quod Συιαξις appellaretur . caussam enim ejus appellationis . quam modo ex Menologio attulimus, rejiciebat , negabatque de sacro conventu accipi posse , quum is omnium celebritatum indiscri ininatim proprius esset . quare eo ti tuto praescribi hodie arbitrabatur, ut memoria recoleretur Confluentium quondam ad Ioannem populorum , quos congregatos erudire et haptismo abluere sole hat: quam quidem opinionem Confirmare ille poterat Menologii ejusdem verbis, quae superius ad diem v nPNovembris reperies, ubi Συ de Archangelorum consensu usu pata est . mihi tamen ea sententia non tam sci' ida, quam splendida videtur. Synaxes nimirum nonnullas celebritates dictas esse puto, quod nec de Natali cujuspiam nec de Martyrio agebatur , itaque potior appellatio desideraretur , qua sollemnia illa extraordinariae nunciarentur. Graecos autem hodie de concursu isto Iudaeorum ad Ioannem ne cogitasse quidem . lectio ipsa praescripta declarat: quae ex Evangelio Ioannis est . ubi Praecursor sanctissimus Iesum agnoscens ad se venientem , illa ter talus dicitur, Iδε δ αμνει του Sin, et quae sequuntur. II Quum aedes xv. Iancto Ioanni Baptistae sacras Constan. tinopolis habuisse seratur, quarum pleraeque vetustissimae erant, s in qua potissimum Kalendarii nostri aevo, Synaxis acta sit . definire non audeo. Synaxaria vetera memorant in primis Sancti I
17쪽
annis Πρ GAον εν τon Σφορα ου, sive apud domum Sphoracii viri clarissimi , qui consulatum cum Fl' Herculano gessit anno ccccciI- Marciani Aug. temporibus , et a Storacio Praesecto urbis Romae distinguendus omnino est , qui aliquot annis antiquior apud nos inclaruit, ut Theodosii et Valentiniani lex Novella xxxxvnI- ostendit, et Zirardinus in commentario suo scite admonuit. 6 Tελειται δε η' αυρο Συναξιs εν τοις Σφωρωειου. verum ea sollemnitas fortasse recentior est . in eaque aede sestum non ante agitari coepit, quam illuc sacra Praecursoris Manus inferretur; quae saeculo x. Constantini et Romani Augg. principatu a Iobo Diacono Anti cheno adlata dicitur: et Theodori Daphnopatae Laudatione celebrata est. de templo, quod Studius Cos. deque eo, quod Themdosius senior sancto Praecursori dicarunt, honorifica alio loco incidet mentio. ii I- Adnectitur huic diei Sabbatum diesque Dominicus μετατα , quod neutri scilicet propter hebdomadum vices certus et immobilis in mense dies esset. Sabbato autem, ut monui, 8 non minus quam diei Dominico sua semper lectio ex Evangelio adsignata erat . at de Octava nullum hic vestigium est, quam nec omnia Latina Martyrologia reserunt . eam tamen Graecis omnibus ignotam putare non possum . nam Oγδ- των ἀγιων Θεαφανιων ὐαεραν his memorat in Euthymii vita ex Cyrillo Scythopolitano Metaphrastes. 9 ceterum quod scripsit Baronius de Theodosio magno, io) sic hujus diei celebritatem coli jussisse, ut septem diebus, qui praecedunt, ac totidem, qui subsequuntur, judicialis strepitus conticesceret , παροραμα est docti viri ad majora properantis . nam lege illa de Feriis Il non Epiphaniae sed Paschae dies qui septeno vel praecedunt numero vel sequuntur , in eadem observatione se numerare ait Augustus; auctor vero subjectae Inter. pretationis ipsum tantum Natalem, et diem sollemnem Epiphaniae inter serias recenset . verum de his jam superiori volumine actum
18쪽
I- Martyrium fecit Polyeuctus Melitenae ad Euphratem in Armenia minore: sub Decio ne , an sub Valeriano, ignoramus; quod Acta ejus utrumque perperam jungunt, quemadmodum in aliorum quoque Martyrum Actis iidem Augusti . nullo temporum discrimine copulantur . i totam martyrii historiam commentario it. lustravit Henschenius, a et post hunc Tille montius . 3) Martyris corpus in eadem urbe conditum dicitur, ibique templum ei dicatum . Cyrillus Scythopolitanus et Metaphrastcs in vita Euthymittestantur, ad quod parentes hujus itabant, nec minus ipse Euthymius jam natu grandis . Polyeucti memoriam Latini quoque colunt, sed idibus Februariis . vel xvD Kal. Martias , ut legitur in II ieronymiano Florentinii, in quo item v D idus Ianuar. occurrit . at vero apud Graecos jam ab anno DcccLxxv. diem hunc illi sacrum fuisse , adnotavit Tillemontius: s) cui sollemnitati centum praeterea annos Kalenis darii nostri auctoritate tribuere nunc possumus. verum si Acta se
quimur, dies martyrii suit decimus Ianuarii , quo die quatuor Usu ardini Codices celebrant a Solliero col l at i. iI- Ιnsignem Constantinopoli aedem habuit Polyeuctus, multoque auro splendidam , cujus Latini quoque meminerer inquam item vetus epigramma est . quod Salmasius memorat . 3 hanc a. Iuliana Ualentiniani magni filia conditam esse, auctor est Codinus . cu) Πν άγιον Πολυ κων Ιουλιανn , ἡ πατηρ Ουαλεντινιανου
19쪽
μεγαλου Θωδ A. atque hunc quidem Codini locum cupide ample. xus est Lambecius , iob et gratiam illi habendam maximam duxit, quod unus nos de Iuliana illa Ualentiniani I. filia , Gallae Theodosii uxoris sorore, docuerit, de qua nihil veteres, nihil novi scriptores tradiderunt. atqui nimium mihi videtur honorem habere recenti scriptori , qui saepe falsus est, et hoc ipso in loco
plane errat, conditorem aquaeductus . sive κτις'να του αγωγου appellans Valentinianum , quum illum a Ualente exstructum esse con
stet , eversis Chalcedonis muris, et inde lapidibus Constantinopo. lim comportatis : D) etsi quidam e recentioribus Ag taeductum Valentinianum appellarunt, qui Valentinus cum Ammiano dicendus erat . ansam praeterea suspicandi praebet. et Codini auctoritatem eIevat Iuliana illa altera Anicia, quae, ut Gregorius Turo nensis reseri, Ia Iustiniani I aevo Cameram sancti Poheueti , qui Constantinopoli magno cultu honorabatur, quod periuris praesentem ultorem agnoscerent, auro puro vestivit, quo avaritiam Principis deluderet . fieri enim potuit, ut Codinus ob αν ζορπιαν Iuli, nam hanc ad Valentiniani I, tempora reserendam putaret . fuit autem Iuliana Flavii Anicit Olybrii Aug. et Placidiae Valentiniani tiI- filiae filia, quam et Theophanes memorat. I3 quin et ejus imaginem nobis servavit celeberrimus ille Dioscoridis codex , qui Constantinopoli ante annos amplius ducentos in Bibliothecam Augustam Vindobonensem pervenit. I eidem igitur jure tribuas. quae ex Codino protulimus. Aedem porro hanc prope domum Iulianae fuisse, scribit Tu. ronensis, quam vix aliam crediderim, quam Placidianam, ubi Uigilius Pontifex maximus aliquandiu hospitatus est. Is fuit enim Iuliana quoque Pontificum Romanorum studiosissima , ut litterae ejus ad Hormisdam ostendunt, a Baronio editae. ID
20쪽
Ι Diem hunc Gregorii nostri emortualem suisse , indicat Versus Ephemeridum metricarum Pape brochii: Γρηγοριον δεκατην Hus αμφεκαλυιεν 'sed Latini ab antiquis temporibus memoriam ejus colunt viI' idus Martias, sive is suscepti ab eo pontificatus dies fuerit , sive eum hoc die Ecclesia Nyssena ab exilio reducem receperit: de cujus reditu agi videtur in epistola ejus, quam edidit Zacagnius. i Patria Gregorio Caesarea Cappadociae metropolis; sedes vero honoris Nyssa, urbs ejusdem provinciae non ignobilis , sed a Gre gorii pontificatu clarissima: ut quantum Basilii fratris laude Eoclesia Caesariensis crevit, tantum hujus virtute Nyssena nobilitata sit. pontificatum autem suscepit anno CCCLXXII gessitque annos minimum viginti duos . Acta Gregorii post Papebrochium digessit exornavitque Tille. montius, ca) qui et veterum Patrum praeclara de eo judicia retulit. inter quae commemoranda omnino est appellatio, qua in Concilio Nicaeno iI designatus est, 3 his scilicet verbis: Γρηγοριos
μαγμενos . eundem Tillemontius dignum censet , qui ob vexationem et exsilium pro Catholica professione toleratum Consessor appelletur. II Aedem honori Gregorii Nysseni dicatam habuisse Constantinopolis non videtur, quamquam is non semel in ea urbe