장음표시 사용
41쪽
hoc uno in mense diem xvIlI xxv. et xxx. cum Basilio et Chrysostomo , quos tamen sera aetas designavit. Latini veteres hodiernum diu cum Graecis retinuerunt , quem praesert Kalendarium Neapolitanum, praeserunt Beda, Rabanus, Notherus , Adonis prae . terea quaedam et Usu ardi exemplaria: posteriores vero in diem vinΙ. mensis Maji transtulerunt: etsi dies hodiernus mortis ejus anni. versarius videtur, quum in Kalendario Neapolitano scriptum sitDEpq et ipsae Graecorum Ephemerides hoc die mortuum enun-
cient . De aetate Gregorii scripsit Suidas, IJ Eλοιπας ιρε περι τα εν- . νενηκοΠα ετη 5 επεκεινα, Θεοδ ιου τριτον κ δεκατον εTos Uorios, κα-ταλ- τον βιον. quae verba, mirum , quantam quaestionem de an. no ejus natali excitarint. quum enim annos a Suida numeratos retinere vellet Pape hrochius , a atque adeo natalem ejus in annum
trecentesimum referret, mortem vero in annum trecentesimum nonagesimum primum , in magnas incidit dissicultates , e quibus se expedisse Tillemontio 3 non videtur . atque is quidem natum
Gregorium putat anno CCCxxvmI' mortuum anno CCCLXxxvmP aut sequenti, quum ageret annum vitae suae LX. aut ExI nec de
anno mortis multum discrepat Hieronymus; scripsit enim . s Decessitque ante hoe ferme triennium sub Theodosio Prineipe. nam si cum Vallarsio legas Biennium , ut quaedam exemplaria habent, cum Suida mortuus anno xuI Theodosii dicendus erit; quum li-hrum de Uiris Illustribus aggressus fuerit Hieronymus anno xiub Theodosii . sive biennio ferme post Gregorii mortem; quam Suidas anno xuI' Theodosii conjungens , refert in annum Dionysianum CCCLxxxxI' verum de tam longa Gregorii vita nihil nos edocuit Hieronymus : δε Tille montii dissicultates gravissimae sunt, quas ego iis dissolvendas relinquo . qui novam jamdiu operum Gregorii editionem Parisiis urgent. Res autem a Gregorio gestas , summas ejus virtutes, egregia scripta , magnorum denique virorum de eo praeconia , cum alii multi , tum Papebrochius in primis 6 et Tille montius exhibuere . mihi satis sit cognominis meminisse . quo hic ornatur, communem cum Apostolo Ioanne appellationem adeptus ob prae
42쪽
claras illas περι γεωλογιας quinque Orationes, quibus, ut ait Baronius , 8 exultantes et insultantes repressit hostes: qui diutius rumma rerum potiti, nemine advenante , fastu tumido incedenter , m gnam cum potentia ex perfidia et impietate sibi gloriam comparave rant . viventi ne Gregorio haeserit id cognominis, an a morte adaditum sit, minus liquere puto . certe Hieronymus eam appellatio nem, quum maxime deberet, non usurpavit: sic enim in libro de Pliris Illustribus c. cxviΙ et logium ejus incohat : Gregorius primum Sasimorum deinde Nazianaenus Episcopus, vir eloquentissimuI, pracceptor meus . quo Scripturas explanante, didici, etc. ceteri vero scriptores qui Gregorium Θεολογον aut τον δεστερον Θεολογον UO-
. cant, aetatis , opinor, omnes recentioris sunt. II Quo tempore Kalendarium nostrum scriptum est , carmhant etiamtum Constantinopolitani sacro Gregorii Corpore . Translatio enim ejus e Cappadocia pertinet ad annum DCCcCL. vel alium huic proximum , eaque celebrata est jussu Constantini Porphyro-gennetae magna admodum pompa, atque in Fastos relata ad diem xvHd- hujus mensis . exstat de ea Graeci anonymi Laudatio , quam
Latino. edidit Papebrochius 0 ex codice Bibliothecae regiae Taurinensis. io Sed tamen vigebat ibidem memoria Gregorii, et eximio totius
civitatis studio colebatur, duobus maxime in templis , Sophiae sci licet et Anastasiae , quibus tertium accessit templum Apostolorum . postquam Reliquiae ejus inlatae suere . nota haec e Menaeis , a potissimum e Synaxario Sirmondi . Ii aedem autem ipsius nomini dicatam, ut Cangius putabat, nusquam in regia urbe fuisse, superius indicavimus: Ia et confirmare licet ex Menaeorum et Synaxarii silentio . neque enim id praetermissum esset , quum ea quoque templa recenserentur, in quibus sollemnia ejus agi mos erat . num vero subinde tanti Patris Reliquiae Venetias , an Romani perlatae suerint, disputat Papehrochius , et post eum Tille- montius, ig) quos tibi adire licet. ea ad me controversia non pertinet.
43쪽
I. Ecce rursum in Fastis magnus ille Ioannes , regiae urbis Patriarcha clarissimus , nec jam alio nomine designatus, quam quod sibi aurea oris eloquentia pepererat . quae quidem viri appellatio non est habenda recens: falsuqque est Fabricius, qui multo serius cognomen illud Ioanni impositum existimavit, quod ei saeculo sexto jam tributum , in ad dotationibus ad Gregorii Agrigentini vitam de .
monstravi. Annum ac diem hujus Τranslationis proximus eorum temporum Socrates sic litteris consignavit : IJ Κω γεγονεν τpυπατεια του βασιλεως Θεοδ ιου, περι την εβδομην Εκαδα του Iανου pm ια os . consulatus autem xvI' Theodosii junioris notat annum Dionysianum CcCCxxx UNI' quo sacrae Chrysostomi Reliquiae in regiam urbem hoc die pervenerunt . nam Comanis quidem anno superiore elatae fuerant , ut adnotavit Stili ingus . a Porro Socrates Translationis hujus Proclum iacit auctorem: To
ipsi tribuit: 3 Tντον δε ε-νp Tn πο- τον θησαυρον δ νυν βασι λευων προ νεγκεν ζ quae tamen facile conciliari possunt , quum utriusque studio et praesentia peracta res suerit. narrat hic idem de Theodosio, quum ad Ioculum accessisset , oculos et frontem eum admovisse , ac pro parentibus suis supplicasse , quando illi per imprudentiam peccarant, ut pacem eis veniamque daret. Multa et mira de tota ea pompa complexus est Cosmas Bε- τωρ sive Vestitor oratione tis τυ Eπι odis του μου του εν ἀγιoιs
44쪽
πατροs r μων Ιωαννου του Xρυσος υς : sed quae non omnia recipit Stil. lingus: scripsit enim ille, ut censet Oudinus, saeculo decimo. at illud testatum reliquit Theodoretus, sub Reliquiarum adventum non aliter, ac tum contigerat , quum ab exsilio primo revocatus est, Bosporum obviam prodeuntium navigiis completum fuisse:
τα την καθαιρεσιν , primam nempe , tu quit Socrates idem : cui deinde Graeci veterem injuriam novis in dies honoribus compen. Sarunt. nam praeter hunc diem ei dicatum , quem Latini etiam Servant, ac praeter sollemnem ejus memoriam , quae die xDI mensis Novembris celebratur , pontificatus quoque ab eo suscepti et exsiliorum ejus dies anniversarios instituerunt . s)1I- Sollemnia hujus sesti biduo continenti a Proclo acta esse , non obscure indicat Theodorus Lector, qui Reliquias conditas scri. hit die xxviiI 6 Και κατετεθn εν τοις αγι ις A- λοιs προ πεντε καλαμω ι εβρουαριων . atque id ipsum Confirmat in Chronico suo Marcellinus Comes: Reliquiae beatiιsimi Ioannis, Augustae Vmbis quondam Episcopi, eidem redditoe civitati, ibique sepultae mense Ianuario die xxvnI- quum autem ceteri Patriarchae in templi Apostolorum porticibus , uti alias monuimus, sepulcra cum Augustis communia haberent , is honor Chrysostomo habitus est , ut εντos
του Θυσια pM, 8 id est prope Andream et Timotheum et Lucam conderetur, qui sub ipso altari quiescebant.
avisiostim multirudine instae eontinantis esse elo . ostium Bospori ad Propontidem situm saeuus obreuit . Nytia tollemnἐ pompa per urbem trais due tim . ingenti eum honora in Melesia alariarum deposuit a . s o anna pose ejus abdi ea Anem erisas ma quinto a s) v. Maroeh. la Kal. Neap. ad hune diem a M Histi Eeel. l. II. M. Ee eomposis satini ad sonetos Apostolos quinto earandas Fam
45쪽
IV Diem hunc sancti Patris Ephraemi memoriae sacrum habuere Graeci, Syrique omnes: at Latini jam ab riuardi aetate halendis Februariis natalem ejus colere solent. neuter tamen mortis ejus dies est anniversarius , quemadmodum a Tillemontio probe ostenditur : I qui eum mense Septembri decessisse , Gratiano Aug. imperium auspicante , declarat, sive anno CCcLxxvIII. eundem vero non diu posI mortem caelestium honoribus ab Ecclesia asse. Ctum esse , testis est Gregorius Nyssenus, qui in ejus Laudatione festum anniversarium sic designat: a E γαια δε νυν Hs ευφημιαν περ γαγε τρεχων ο χρονος. nam illam Nyssent opus esse plane germanum , non dissitetur Til Iemontius , 3 affirmat Caves.
Patria Ephraemi Nisibis suit in Mesopotamia, quamquam
Syrus appellari solet , quod antiquitus totum illum Orientis tractum Syriam plerique nominarent. natus autem est sub Constan. tini magni principatu , cs et ab adolescentia inter monachos vixit ; grandis natu Edessam migravit, ubi Diaconus factus, doctrina et exemplo multis saluti suit . scripta ejus extollit in primis So. zomenus, 6 quae e Syriaco in Graecum sermonem translata dicit vel eo superstite , nec minus placuisse , quam si Graece ab Ephraemo ipso dictata fluxissent; adeo succi pIena erant , et Sin gulari auctoris doctrina praestantia. de scriptorum etiam multitu. dine quae tum fama esset, addit, ac Λεγεται, inquit , ταs πψαsαμψι παs τριακοσμs μυριμας επων συγγραψαι et ubi-usurpat So-Σomenus pro , ut hene Ualesius contra Ebristophorsonum F a an,
νhraemum nune i Ist anni eirculus nobis cele Arandum reduxit .
46쪽
animadvertit; vetus quippe consuetudo erat , ut ad librorum calcem versuum numerum adscriberent, et in librorum censu peto μιετριαν etiam repraeSentarent , quam nos ex librorum forma et paginarum numero agnoscimus . de tot vero Ephrae mi operibus ex.
stant adhuc non pauca, et Syriace quidem multa, Graece alia aut Latine, quae doctissimorum virorum Petri Benedicti , ac Iosephi Simonii Stephanique Evodii Assemanorum cura prodiere Romae , voluminibus sex comprehensa et utili commentario illustrata . 7 1I Magnum ubique suisse Ephraemi nomen , veteres Patres passim significant ; eumque ad tantam venisse claritudinem , ait
Hieronymus, 8 ut post lectionem Scripturarum publice in quibusdam Ecclesiis ejus scripta recitaren ur . in Concilio autem Chalcedonensi Sabas quidam diaconus Syrorum doctissimus memoratur , o Tα συνταγματα καTα τον τοπον του μακαριου Eφραιμ λεγων : 9)quae dictum Hieronymi confirmare videntur . itaque non est mirandum , si fama ejus, quem Oriens universus suscipiebat , mare quoque transmiserit. et in ipsa regia urbe in honore habitus sit. sacram ejus Imaginem in magnae Ecclesiae Vestiario cum estis adservatam , docet nos Theodorus Studites in Testamento suo n. iuI εν τη Emρυτp Tns ιμεγαλης Εὐλnτιαs , unde illam hodie prolatam , atque in templo propositam credere licet. Reliquias quoque ejus Constantinopolim demum perlatas esse , non immerito existimare quis possit. certe in Aquilinae Maristyris templo memoriam ejus quotannis hoc die celebratam, Menaea testantur : Τελειται δε d αυτου Συναξις εν τορ Mαρτυριω της αγιαsAκυλιι ης εν τε, e ιλοξενω , πλησιον του Φορου, quod templum Iustiniani aevo jam stabat: ambustum enim incendio scimus in seditione Victoriatorum . io) ejusdem tamen Augusti munificentia restitutum vix putem; esto, illa in sacris aedibus exstruendis reficienis disque plurimum ubique enituerit: nam Fasti nostri Aquilinam non
Ceterum saeculo X. minus vera de Ephraemo Constantinopoliserebantur, qualia sunt , quae in Menologio Basiliano legimus. Presbyterum nempe a Basilio Caesariensi eum esse factum, & ab eo tempore Graece loqui coepisse . quum antea Syriace tantum sciret . sed de his jam a Tillemontio actum reperies.
47쪽
TH I Quamquam non una Reliquiarum Ignatii Τranslatio fuit pquum et Roma primum in Orientem perlatae fuerint, atque in An. tiochiae coemeterio prope portam Daphniticam conditae ; tum inde in ipsam urbem Antiochiam traductae, et in veteri fano coIIocatae; demum Antiochia Romam rursus advectae, et in Clemeniis templo compositae: titulus tamen Kalendarii nostri satis declarat . primae Translationis memoriam hoc die celebrari , quo die scilicet Antiochenses Ignatium Suum , quem Romam ad martyrium abductum amiserant , reducem quadan tenus acceperunt . nec sane dissicile suit, quum Ignatius martyrio defunctus esset die xx. mensis Decembris, ut ossa ejus die axumI' mensis Ianuarii, sive quadragesimo post die Antiochiam perferrentur: etsi nihil vetat, qu minus Translationem vel in annum proximum , qui suit cuniI. re seramus . nam in Actis martyrii haec tantum de Ignatii Reliquiis
1iquiae sint, nos edocuit Hieronymus: ca Reliquiae, inquit, comporis
48쪽
poris ejus Antiochiae jacent extra portam Daphniticam in eoeme
Ad hunc porro diem pertinere videtur homilia Chrysostomi in sanctum Ignatium . esto, illam .habuerit , ut ipse in exordio testatur, 3 paullo post festum Pelagiae virginis Martyris : de die hujus sollemni nihil exploratum proferri potest . ut ex hoc mense eximendus videatur. at contra titulus Laudationi Ignatii praepositus maxime huic sollemnitati convenit ; tum in ipsa oratione multa Chrysostomus compIectitur de Reliquiarum Translatione: &de Antiochensium felicitate prae satus, qui talem Martyrem tamque
καρ mss. s 1 I. Post Chrysostomi aevum . Theodosio juniore imperium administrante, altera Antiochiae celebrata Translatio est . cujus potius , quam primae illius memoriam hodie apud Graecos recoli, non bene putabat Usserius. 6 diserte enim ei opinioni ad veris satur Kalendarium nostrum: deinde festum illud secundae Translationis Antiochensium proprium , non Graecorum commune fuisse apparet . nam Evagrius, commemorata celebritate , qua Ignatii Reliquiae curru in urbem invectae sunt, et in eo templo reconditae. quod antea Τυχων aut TVαιον dicebatur , mox peracta expiatione ,
ρον του ιεραρχου Γρnγυns τα-m εξαραντος : quae sane urbis illius pro. pria sollemnia demonstrant, quibus novum etiam splendorem p stea addidisse Gregorius dicitur . DI Tertiam Translationem , cujus Latini meminere ad die in xv II mensis Decembris, Iustiniani aetate contigisse, suspicabatur Baronius . 8 at rem secus esse . evincit adlatus modo Evagrii l cus . quippe Gregorius ille Patriarcha , qui sol Iemnia secundae Translationis augustiora secisse dicitur , Evagrii aequalis suit , ut idem assirmat, 9 et vixit uterque post Iustinianum ad ultima usque
49쪽
que Mauritii tempora. itaque satius erit , tertiam hanc in saecu. Ium vi I rejicere, ac tum denique sacras Ignatii Reliquias Romam relatas credere, quum Saracenorum armis oppressa est Antiochia, id est post annum DcxxxVIII I i ib Ab hoc anno Constantinopoliunis, nisi jam sub Theodosio juniore potiti fuerant, de sacris Ignitii Reliquiis partem aliquam obtigisse putaverim ; quum alias quoque in urbes particulas earum nonnullas perlatas esse , vetus fama sit. Io sed aliam etiam cultus ejus et memoriae apud Graecos plerosque caussam afferre Ii. cet. Chrysostomus enim in prima illa Translatione urbes passim, qua sacrum illud pignus efferebatur , tamquam de reditu eximii Victoris laetatas esse tradit; cII itaque Antiochenses suos adlo. quens, Eo πειλιατε γαρ , ait, Eπισκοπον , s ισθε Mαρτυρα η
est mirandum , si laetitiae illius memoria mansit, diuque iis etiam cara fuit, qui plurimum Antiochia distabant e praesertim quum ob singularem sanctitatem ac praeclarum martyrium clarissimus esset. idemque multas antea urbes praeaeus adiisset, multas sibi, episto. Iis ad eas missis, devinxisset .
50쪽
I. Insignes hi Martyres Alexandriae Diocletiani aevo Iauream adepti, magno in honore apud Graecos suere , a quibus , ut Me nologia Iestantur, Θα--τουργοι et Αναργυροι appellati sunt; eaque de caussa convenire iis visa est lectio ex EvangeIio Matthaei, quae
rem utramque explicaret et nam illa hodie legebantur ex cap. x. Aσθεν σαs 3 εραπευετε , λεπρους καθαριζεIε, νεκρουs εγειρετε, δυναcνια. δωρεαν ελαβΠε , δωρεαν δοIs . nec vero iidem apud LM
in os ignoti, quum templum etiam prope urbem habuerint. f Acta eorum reperies apud Bollandianos , a a Sophronio Hierosolymitano scripta , e quibus loca quaedam in Concilio Nicaeno i I prolata suere . 3 Illud animadvertendum, primi Martyris nomen passim Cyrum esse, non Abbaorum: nec tamen differre, quod to Aββα nil aliud sit, quam appositum monachi , qualis suisse hic fertur Cyrus . qui nempe antea medicus Alexandriae versatus , mox clade Christianorum et Diocletiani edictis perterritus , ut est in Menologio Basiliano, φει H Hs Αραβιαν , 5 γωται μοναχος. enimvero , quod mirere , appellationem ejusmodi Latini alicubi retinuerunt , quam in Liturgicis aliquot codicibus reperit Mazochius et apud Ca. stellanum etiam indicatam agnovit : nos vero adhuc Romae legimus in aede Michaelis Archangeli ad sorum piscarium , antiqua nempe in tabula, quae ingredienti ad laevam occurrit, et sacrarum
Reliquiarum censum continet. versus enim decimus Octavus hujusmodi est: SCI ABBAQUIRI SCI, IOHANNI- SCI- DOMITiI. vocabulum Mazochius ab Aegyptiis fluxisse censet, unde erat Cyrus .