장음표시 사용
21쪽
versatus, multa ibidem virtutis suae exempla, magn um doctrinae specimen dederat. sed tamen monumentum illius aliquod et sacrarium fuisse, non modo Kalendarii nostri auctoritate , sed etiam Menaeorum testimonio confirmare licet . nam in his post Domi. tiani Melitenae Episcopi memoriam subjectum leges : Τελε ται δεη αυτου , 5 του ο νος Γρrπυιου Nυσςns εν τp ἀγιωτατην ιλεγαλνEκκληρυφ, id est . ut saepe animadvertere licuit, in aede Sophiana; hoc quippe nomine illa vel ante Iustinianum significabatur: s nunc quidem lugubre te terrimae ac spurcissimae gentis delubrum . at olim regiae urbis lumen ac Romani Imperii decus ; quam et Matrem suae pietatis Zeno Aug. 6 et την τns ri αετυαs βασιλειαsμπrερα deinde Iustinianus nominavit.
Ι- Qui fuerint hi Patres, quorum hodie memoria Constantinopoli colebatur, ex Menologio Basiliano cognoscere licet : nisi quod res prope in ambiguo manere videtur , quia eodem die tria veluti agmina sanctorum Monachorum cientur, quibus harbari diversis temporibus necem intulerunt. Primum cnim Iocum habet A. Deus Taν οσιων Πατερων
eontigit, Theodosio juniore Augusto, aut non multo post. I
' ortamen sanetorum Parrum nostrorum M. i ta monta Sinoi eaesi sunt . Commemora eis eodem dia sanetorum Patrum, qui in eo d.m Sitiis. Biomyis Di taliano Imperistore oeeisi auκt . Eodem die Commemoratio sanem
22쪽
rursus Ty αῖp nμερ . Mιωαη των ΛΓ Πατερων των εν PMΘωσφαγεντων ύπο Βλεμυων των κατοικουσων, G που εισιν ia IB nn γαι 5 ταο δενδρα φοινικων. qui quidem omnes ante primos illos occisi sunt , verum non Diocletiani , Sed Valentis Aug. quemadmodum Τillemontius ostendit, a temporibus, post annum CCCL xxI atque horum historiam Aegyptia lingua scripsit Ammonius Monachus. Canopi incola, auctor accuratissimus, Graece vertit Ioannes Pres. hyter, qualem a Combefisio editam habemus. 3 Iam, ero, quia Kalendarium nostrum vix alios commemorare solet, quam eos, qui ad urbem regiam aliqua ratione pertinebant, non tam de hisce postremis memoriam bo die coli puto, quam pri morum illorum sestum enunciari, qui sub Theodosio juniore vitam profuderunt: quippe quos Coa tantinopolis non una de caussa
1 I, Nimirum inter Sinaitas illos Monachos , quos Blemyes accolae Erythraei irruptione facta interemerunt, sanctus Nilus Constantinopolitanus , praefectura urbis functus , Secesserat , ανυ σωφοs 5 ευλαβηs, ut est in Menologio Ba iliano, qui 5 α -οι διατον Mι ν αφmε την ν 5 τον πυτον, κν ε νενεTO Hs των nsa χων μοναχων. atque is est, qui tum de barbarorum manibus elapsus, historiam conscripsit tis την αναφεσιν των εν τ' Fra Σινφ- , 5 Hs Tm αιχμαλωσαν του ψου αυτου Θεοδουλου, quam ex codice Mon. chaliano edidit Possinus integram et Potiori interpretatione auctam , quam quae ex Stabat . quare cum Sanctis illis Monachis civem
suum Constantinopolitani hodie honorabant, quem quidam et Epis.copum, alii ctiam Martyrem appellarunt. s At Iustino iI Augusto , praeclari illi athletae civitate quo is dammodo donati sunt, Nili, Theoduli et ceterorum Patrum Reli. qui is in urbem translatis, quas Iustinus in templo, quod ipse Petro et Paullo Apostolis dicaverat 6 επι τω βαθρ' τns ἰυας πα- κε cris collocavit. itaque in Menaeis ad diem xiI' Novembris, quo Nili memoria celebratur, legimus οῦ I Κaται δε , cs cpασιν, αυτα
preν Grillum gloria et opulentia . pavestibus monoelis socium ae adjunxit . Patialis an . I 639. De caede monacso. νυm, quaa In monte Sinai faeta ait, ea do
23쪽
σεH Aπος ολti' του ἀγει Aaropon Παυλου του εν τω φανοτροφΗ . nec dubium est, utroque loco idem templum designari; quamquam primo utrique Apostolo , secundo uni Paullo tribuitur , quod in aliis quoque deprehendit Cangius , 7 recentioribus tamen , quibus anteponendus est Theophanes ad annum vID Iustini sic scri- heus et Tουτ* τιρ ε- γξατο κτιζειν δ Ιουςι- την Eκκλη αν των ἀγιων Απαρλων Πετρου Παυλου εν in ανοτμUA .
ut vides, scriptor Menologii inaudierat de Eudocia Augusta The dosii junioris uxore, ad quam Baronius ab Catenam utramque deinlatam
sae , et Propter sanς - ν Irtim in honora ha-3itas , πιν manus ad posteros sa vata. stine . aepos remo Crinstantinopolim a pelleios a Imparari roribus adlaraa .
24쪽
Ialam scribit, quum Hierosolymis esset , cujusque dono alteram Constantinopoli servatam ait, alteram Romam ad Eudoxiam filiam missam esse . quin tempora recentiora aperte indicare videtur; ad. dit enim : Και-εν τ' ιαω του ἀγίου Πετρου πω πλησιον ιντι Hs αγας Σοφιαs: templum nempe hoc Iustinianus aedificavit in viduae iundo , quem emerat , ut solum aedis Sophianae ampliare posset, in quo et Σκευαpυλο-ον construxit . nec sane sub initia imperii Iustinianei sacras illas Catenas Constantinopolis ha. huisse putanda est, quum ex Suggestione Legatorum Hormisdae , quam apud Labbeu in invenies , manifestum sit , rogatos eos esse a Iustiniano, ut Catenarum, quae Romae erant, fragmentum
aliquod sibi ab Hormisda impetrarent: sic enim illi de Iustiniano ad Pontificem maximum scripserunt: Petit et de Catenis sanetorum Apostolorum . si possibiae eII, es de craticula beati Laurentii Maro. ris . ac ne id quidem impetrasse illi videntur, quum rescribens ad Iustinianum Hormisdas de Sanctuariis tantum , quae item petierant, mentionem faciat : s) Beatissimorum vero Apostolorum Petri et Paulli Sane uaria, sicut religiosistimo quaeIistis assectu , per harum portitorem sub omni veneratione transmisimus. His animadversis , nemo, opinor, faciIe historiae illi de Eu. docia Thodosii uxore fidem habeat, quam quidem multi receperunt , ut apud Monsacratum recognoscere potes, sed tamen recentiores: 6 praesertim quum et Nicephorus Callistus . qui, ut admonet Papebrochius, iter Eudociae Hierosolymitanum , et Reliquias inde ab ea delatas memoravit , nullum de Catenis verbum habeat; neque in sermone illo de Catenis , quem Baronius Proclo aut Germano tribuebat, Tille montius ignoti auctoris esse contendit , 8) mentio ulla de Eudocia fiat .
Sed tamen , inquies , Catenae illae Herodianae saeculo ipso Iustinianeo Romae erant, et eodem in templo, ubi Romanae Petri Catenae adservabantur. id enim ex Aratoris carminibus liquet ,
quae ille Uigilii Pontificis maximi , cui dicaverat, jussu , in eo ipso
templo, atque in maximo procerum conventu pronunciavit. 9 hi quippe sunt postremi versus libri I. quos Arator narrato Petri e carcere educti prodigio, tamquam epiphonema subnectit: Io
25쪽
. . I manet omne per aevum Pignoris hujus apex, et sideris obtiner instar, Orpore quod Petrus sacravit et Angelus ore.
His solidata fides , his eri tibi , Roma, Catenis
Perpetuata salui. etc. haec nimirum de vinculis, quibus Apostolus Petrus Romae vinctus fuerat, explicari non possunt. nec dissentiunt, quae antiqua illa et a multis edita Inscriptio reseri , eodem olim in templo inscul.pta, quam iterum ex Marinii lectione vuIgamus.
HOC DOMINI TEMPLUM PETRO FUIT ANTE DICAT vM TERTIUS ANTISTES SIxΤUS SACRAUERAT OLIM CIVILI BELLO DESTRUCTUM POST FUIT IPSUM. EVDOXIA QvIDEM TOTUM RENOVAVIT IBIDEM .PELAGIUS RURSUS SACRAUIT PAPA BEATUS avia. CORPORA SANCTORUM CONDENS IBI MACHABAEO. APPOSUIT PETRI PRETIOSA LIGAMINA FERRI ILLUSTRIS MULIER QUAE DETULIT AB HIERUSALEM ET QUIBUS EST PETRUS NERONIS TEMPORE VINCTUS AUGUSTI MENSIS CELEBRANTUR FESTA CALENDIS HUC ACCEDENTI PURGANTUR CRIMINA CUNCTA
Enimvero nihil planius afferri potest , ut post Pelagii sive
primi sive alterius tempora communem hanc suisse opinionem intelligamus, Herodianas Catenas in templo illo ad Uineuia esse reconditas. Sed auctor Inscriptionis, ejusque aetas ignota e eamque historiam perstringi videmus, quam admitti non posse osten. dimus . Arator vero magis urget: sed nodum solvi quis putet, si eum , qui Romae prope hospes erat, Mediolani enim et in Liguria perdiu vixerat, falsum esse dixerit o quodque argumento , in quo versabatur , Optime quadrabat , pro Herodianis Catenis eas habuisse, quae jamdiu in eo templo servabantur . non Hierosolymis adlatae, sed Romae inventae. nihil certe Arator distinguit, et He
rodianas tantum agnoscere videtur, quas tamen Romae ambas suis.
se , ne in historia quidem illa conficta traditum est.
26쪽
iΙ- Qnae quum ita sint, Kalendarium nostrum sequuti . sacras illas Catenas serius receptas, et utramque primum Constantinopolim perlatam arbitramur, sub Iustiniano fortasse ipso aut post eum: inde alteram denique e duabus huc ad nos missam , et intemplo ad Uiucula esse collocatam, ubi jamdiu Romanae Petri Catenae conditae fuerant e quod ante saeculi x. finem contigisse fatendum est . rem autem paucis expediam . In Kalendarici nostro diserte, ut vides , scriptum est nς προ-
culo x. vertente consectum docuimus, titulus occurrit hujusmodi.
tulo congruit , unam tantum Catenam repraesentans in mensa positam , quam sacerdos adorat: tum in omnibus Menaeorum , Synaxariorum , hymnorum scriptoribus, qui Menologii Basiliani auctorem consequuti sunt, perpetuo animadvertere licet, non amplius ab iis duas, sed unam tantum Catenam commemorari, quae Constantinopoli servaretur . titulus Menologii Sirletini est: Apud urbem Constantinopolim veneratio pretiosae illius Catenae, quo beatas Apostolus Petrus Christi caussa, Herodis iusIu vinctus est . mitto alia exempla, quae cuique in promptu sunt. id me discrimen in eam opinionem prope rapit: et quia Iustinianus ah Hormisda , ut superius dixi, ne fragmentum quidem de sacris Catenis Romanis impetrare potuerat; hunc ipsum postea Hierosolymis Herodianas sibi comparasse Crediderim , et in templo a se condito posuisse : quarum deinde alteram Irene Aug. aut quis alius eorum , qui post hanc ad saeculum usque x. imperitarunt, Romam ad Pontificem maximum mittendam Curaverit . quamquam haec nullo scriptoris testimonio nituntur , nec a me plus aliquid , quam veri similia esse judicantur. HI Templum sancti Petri, in quo hujus diei sollemnia agebantur, in Menaeis velut pars aedis Sophianae describitur e collo
27쪽
Ι. Diem hunc ab ipsis Euthymii Abbatis temporibus ci quem
natum constat anno CCCLXXvII' Antonio magno sacrum suisse , Metaphrastes ex Cyrillo Scythopolitano testatur: a qui de consuetudine Euthymii loquutus, qui in deserta secedere quotannis solebat post oγ- μετοι Φωτα ἐμεραν , Sive post diem xIII mensis Ianuarii, eundem, quo anno mortuus est, subsedisse scribit; tum addit , Πιτp γουν το μετα ταυτα ἐμερ . , 5 τηs Am ωνιου mpn που
γελ- . atque hunc diem non Aegyptii modo , sed Graeci quoque et Latini adhuc retinent, et mortis ejus diem esse anniversarium merito arbitrantur . Decessit autem Antonius anno CCCLvI 3 et egregium Iaudum suarum praeconem a morte invenit magnum Athanasium, cujus commentarius Latine non multo post ab Evagrio Antiocheno redditus , famam Antonii per occidentem quoque auxit, multisque ad virtutem maximo incitamento fuit. s) quamquam fuere, qui et Hieronymum ejus commentarii interpretem facerent et quos ipsius Hieronymi locus in epistola ad Pammachium 6 de. cepit , verba ex Evagrii praefatione reserentis, quae illi Hieronymo perperam tribuerunt.1I- Sacrum Antonii Corpus, ubi ipse jusserat, a discipulis humatum esse, scribit Athanasius , additque , ignotum cuique , praeter hi nos extremi illius ossicii ministros, tum fuisse, quo lin
x in vit. Euth. n. s. apud Cotela Mon. Eees. GD T. II. a ibid. num, ios. Itaque tertio post kaee ἐιe , jam adνentante divini Antonii Festo, 'raeemita ut per totam noetem νigilarent in templo .
28쪽
co esset conditum . 7) 5 πεις οιδε τεω , που κεκρυZΠαι, πλnν μονωναῖων των δυο ικετων. Verum ducentis prope annis post Athanasium. divino admonitu repertum esse . et Alexandriam in templum san.cto Ioanni Baptistae sacrum magna pompa translatum suisse , Uictoris Tunnonensis, qui tum prope Alexandriam exsulabat, test, monio 8 et Isidori Hispalensis aliorum que relatione didicimus. inde saeculo septimo , quum Saracenorum armis Aegyptus premere, tur , asportatum Constantinopolim ab ipsis Alexandrinis barbarorum metu solum vertentibus , tradit Bollandus , 9 auctoritatem sequutus Aimari Fa onis , qui historiam de ea re scripsit: et sacrum illud pignus in templo Sophiae, aut in suburbano Constantinopolis repositum affirmat , quod de utroque loco aliquid memoriae mandatum invenerat . ceterum pro templo Sophiae Menaea stare videntur , in quibus legimus , Tε ται δε n αυτ εν Tri ανιωτα με Eκκλnσι : nisi quod Codinus Iemplum etiam Antonii proprium commemorat. Io
I Ecce tibi hodie Kalendarium nostrum suppeditat, unde Veterem illam quaestionem solvas, cur hoc die Athanasii memoria tu Graecorum Fastis colatur . multi hactenus putarunt, sestum id esse institutum , quod hoc die pontificatum Alexandrinum Susce pisset et alii, quod hoc die mortuus esset: quidam , quod Corpus ejus alio translatum hoc die suisset. Tillemontius vero , l quem
29쪽
Assem anus a sequutus est , diem hunc ad arbitrium esse delectum censuit, quo studium suum Graeci erga sanctissimum Archiepisco. pum impensius declararent . sed jam omnium sententias refellit titulus Kalendarii nostri, tis τυ Eπανο os εξυιας, et memoriam hoc die celebratam discimus Reditus Athanasii ad Ecclesiam Alexandrinam . At quum Magister ille fidelissimus et Confessor eminentissimur. ut a Uincentio Lirinensi in secundo Commonitorio appellatur, non semel Alexandria exsulare coactus sit, nec unus reditus ejus iupatriam fuerit ; quaerendum hic , cujus potissimum instituta celebratio videatur . primum enim ab ipso Constantino magno, quum eum ab Eusebianorum insidiis servare vellet. anno cccxxxv I Trevi. ros ablegatus est . unde biennio post Constantinus junior in honoris sui sedem reductum Alexandrinis percupientibus reddidit. rursum . annis du ,hus a reditu primo elapsis , Alexandria discedendum fuit, ut Romam peteret, concilioque adesset , quod Iulius Pontifex maximus indixerat . ibi dum accusatores suos expectat , calumniis absens appetitus . in conciliabulo Antiocheno damnatur , et pontificatu abrogato . in ejus locum Gregorius Cappadox inducitur . nec ille Alexandriam tum revisit, nisi post annos octo, Sarindicensis Concilii decreto restitutus , et Constantii Aug. litteris revocatus anno CcCL. aut proximo superiore . vix quinquennium in Ecclesia sua exegerat, quum adversus eum tertio conjuratum est,
eique fuga capessenda fuit , quo tempore apud solitarios Ascetas vixit, vel Alexandriae latuit, Georgio Cappadoce in locum ejus supposito, qui annos quinque Alexandriae dominatus, tandem anno CCCLYI Ethnicorum armis, quos aeque ac Christianos in se cou- citarat , interemptus est, sedemque Athanasio vacuam reliquit, quam tertio recepit. Sed Iuliano Apostata, qui jam imperium adeptus fuerat , ad Uersante, quarto se abdere, et publico carere coactus est usque ad Ioviani tempora , quocum et ipse et Ecclesia Alexandrina recreata revixit. nec tamen hic periculorum ejus et latebrarum finis . Iovianum excepit Valens Arianarum partium fautor: itaque ne tum quidem Athanasio secura pax fuit, Alexandria nihilominus excessisse non creditur . sed clam occulteque
munere suo ad mortem usque persunctus esse , quam anno CCCLXH'
qui pontificatus ejus quadragesimus sextus suit, contigisse , auctor est Socrates. 3 D a Habes
30쪽
Habes seriem exsiliorum et restitutionum Athanasii, quam apud Papebrochium . Montiauconium , Sollierum, si operae tibi sit, recognoscere potes . enimvero si petis, cujus ego reditus memoriam hodie coli existimem, ejus omnino arbitror, qui secundus fuit, quum, Gregorio Cappadoce mortuo, post octavum exsilii annum,
Constantio Aug. adnuente restitutus est. duo nempe in hanc sen. tentiam me adducunt, tempus et ipsa reditus celebritas. nam Gregorium illum, quem in pontificatum ejus invasisse diximus, mense Ianuario decessisse scimus, eodem Athanasio teSte, qui μετα λυας που δεκα mortuum eum scribit , post Pascha anni cccxxxxvDDquod 1iP nonas Apriles fuit : idque quam primum rescire potuit Constantius, qui tum Antiochiae versabatur: s ut hoc ipso die decretum de Athanasii reditu ab eo promulgatum putare possis. nam litteras jam a Constante fratre acceperat, quibus gravissime
admonebatur, ut Athanasium revocaret: tum eum detectae adversariorum fraudes molliverant, et Athanasio dudum conciliaverant , ut oblatam rei perficiundae occasionem statim adripuisse dicendus sit.
Iam vero ilIe Athanasii reditus omnium celeberrimus suit. redibat enim, ut Apologia ejus secunda nos edocet, splendidissimis Conciliorum Romani et Sardicensis decretis honestatus, rediis bat tribus Constantii Aug. epistolis invitatus , redibat Iulii Pontificis maximi litteris honorificentissimis Ecclesiae Alexandrinae commendatus : tanta vero orbis Christiani laetitia. ut quadringen. ti prope Episcopi numerarentur , qui literas ad eum gratulationis
caussa misissent; multi praeterea, quos adversarios habuerat, erro. ris sui veniam peterent, et cum eo in gratiam redirent . quare sicetum ille Aegyptum et Alexandriam suam ingressus est , ut eum provinciae universae prope humeris suis reportare viderentur. haec mihi omnia tanti sunt, ut secundi hujus Reditus memoriam in Fastis hisce nostris consignatam esse , pro certo habeam .iI Quod reliquum est, de honoribus Athanasii apud Constantinopolitanos , dicemus ad diem II' mensis Maji. nunc investigandum est, quinam sint, qui eodem hoc die in Kalendario post
δε thanasium memorantur, Cyrillus & Alexander . enimvero haud de re arbitror, qui proxima Athanasii commemoratione admoniti, Alexandriae Patriarchas eos esse putent, quorum alter Athanasium