장음표시 사용
141쪽
subsidia multa eo erant legibus comparata, quibus aut iudicium a se depelleret , aut in aliud tempus dif-: P pulsio iu- ferret, ast eodem iudici j laqueo aduersarium suum
impeditum, & constrictum teneret. primum autem piaesidimia fuit παραγραφη, quam nos exceptionem vomcamus, quae,teste Polluce, & Ulpiauo, erat, quotiesic uis negabat, actionem eam introduci posse, aut quia damnatus ante, aut quia absolutus suisset, aut quia tepus abiisset,quo iudicari oportuisset, aut quia . a sinon publica acito intendenda fuisset, sed priuata, ne- 'δquς apud Areopagum, sed apud Palladium, neque apud arbitrum, sed apud archontem, aut thesmoth itas, aut alios, aut non eo tempore, sed alio. Extant autem multae eiusmodi apud Demosthenem caussae, ex quarum diligenti obseruatione aperte perspicitur. παραγρα par nihil aliud esse, nisi cum docentur iudices,
Am μἐεισαγain ιμνειν ra, quod praecipue ex paragraphe pro Phormione cognoscitur : unde in prima contrair stephanum illud est: Litem, in qua haec testata sunt,s si ει σαγωγ 3 Erra Phormio, quia ei crimi-ν na condonassem. Vt autem reus παραγραφνν attulit, se accusator nemee cum teste produxit, qui assereret, litem - γωγipii Bis deq. ea iudicium constitutum est aduersus ipsum contestantem , quem illi ο -- ναρτνρέσαν in vocarunt. Quin etiam actore nullum t siem producente , reum produxisse, & Iitem μ. ε αγω. τμον ciuiu probasse . inuenio apud Isocrate in oratione ad Callimachum,cum inquit. Intendit mihi litem decem militum drachmarum, cum ego testes proserrem γρο εἰσαγωγuον ει M. Qui autem alterum falsi testimonii arguebat,is dicebatur ε Προι, mora. Quae omnia ex una oratione de hereditate Pyrrhi apud Isaeum perspios eiuntur: Matre, inquit, nostra, sorore autem Pyrrhis, litem de hereditate mouente, tutor mulieris,quae hos , reditate adierat, ausus est δεαμαρτυρῆσου, matri nonsae
142쪽
fraternam hereditatem non esse cisti iraν,quia legitinia 'filia extaret Pyrrho , cuius ab initio hereditas tu erat.' nos autem& ad vos adducentes eum,qui ausus erat διαμαρτυρῆσα de ijs, arguente'. quod aperte fabia testatus esset, eum apud vos falsi testimonii condemnauimus. item in oratione ad Leocharem rIste δραμιαρτυρικεν, Archiadae hereditatem non esse ιπῶρ- , quod ei extarent legitimi filii . Alterum vero subsidium dictum est, ν Ῥω , quatri definit Arpocratio, quoties differretur actio per caussam peregrinationis,aut morbi, aut aliqua re eiusmodi, interposito iureiurando. idq. apparere inquit ex oratione. contra Olympiodorum, in qua ita oratori Postquam xarchon omnes litigatores in forum' accivitex lege, eπομπαμ i, id est subiurauimus nos, hune Olympiodorum abesse in exercitu. cum autem & hie subiurasset,&aduersarii contra subiurarunt, Olympiodorum hunc criminantes. Hinc Vlpianus in Medianai m ων dixit esse iusiurandum, quo iudieiuna prorogaretur , si quis aut morbum, aut amici mortem, aut fortunae iniquitatem excusaret. Horum autem duorusubsidiorum meminit etiam contra Euergum Dem sthenes, cum inquit, eo testimonio priorem aduerissarium ingressum forum, se neque, παραγραφομi , n
Tertium fuit αιπιγραφή , quoties, ut inquit Pollux. qui accusabatur, contraaccusabat . qui si causa cecidisset, summam pecuniae quandam debuit, quam vO- carunt επωβελDti unde illa apud Demosthenem in oratione ad Phaenippum:Me αντον ora Phaenippus, non iuste bonorum detectionem instituisse. & ad Leoch rem: Et nos ἀποπα eo, se Otrynensem esse. Qii arturn ἀττιλνbς, quando absens aliquis foro, per praecone citatus,neque audies, iudicium deseruisset. atque intra duo&menses nequeenim ultra licuit inu.
143쪽
tuam actori litem intentasset . quod si litem non obtinuisset, inscriptam mulctam debuit, & infamia not tus est. Desertum autem, quod ego dixi, iudicium, illi
dum praesentem aduersus eum, qui iudicium deseruisi iiset,dare, A ἰρῆ- καταγιν in Ar,aut ἐλειν alterum deserti iudicii nomine condemnare,& ψ μην οφλιααπιν deserti iudicii nomine condemnari.quae dicendi genera passim apud oratores inueniuntur. ε. Quod si nullum horum remediorum reus tentasset, sed recta via iudicio occurri siet, quod illi ζυθυδινυοσ,de ἐνθυδικῆ vocabant, quemadmodum ex oratione ad Phormionem, & ex prima contra Stephanum liquet, tum vero multa administrari sunt solita,quae homines a iudiciis temere inferendis facile deterrerent.Si qui dem actor, & reus iusiurandum quoddam suscipere, di pecuniam quandam deponere a magistratu coacti sunt, quo caussam syncerius agitarent. Iusiurandum Iusurandum autem fuit duplex, idq. duobus nominibus a Graecis, ο'D ,M ut sunt in fingendis, iungendi'. verbis felices, designatum est, προομωσία,& αντομαῖα. Προομωογα, teste Pol luce, suit iusiurandum, quo primum adigebatur ille, qui litem inludebativera se crimina obiecturum.Aπο- μοσία, quo reus,se non iniuriose acturum. Hinc Demosthenes ad Aphobum dixit:Me vero προομέ-ντος, hominem liberum esse, si contraria iuraris, tibi ignosco. & ad Macartatum: Aliquem ei esse genere propinquu
nemo tentauit ανπομοσαι.Isocrates autem in oratione de Iugo usus est αντομο α etia,cum loqueretur de actore: Plus temporis, inquit, in criminando parente meo ponunt, quam in iis, de quibus serωμιαν. edocendis. Quin etiam pro viri'. saepe eti ina μνωαι,& ι γονοπια adhibuerunt.q uod ex superioribus auctoritatibus col ligi potest. In publicis autem iudiciis accusator praeci puo se sacramento obstrinxit, contestans deos, de ρο-
144쪽
cunia ae sationem non dimissurum , neque ullo modo praeuaricaturum . unde aduersus Timarchum Aeschines dixit: Et cum accusationi in foro insistens s crisan manus sumptis iurasset, se munera neque accepisse, neque accepturum esse, & cum deos iurisiurandi arbitros adiurasset, & sibi ipsi pestem optasset, tamen pecuniam accepisse conuictus est. Pecuniarum item, quae deponerentur, multa genea
tanea Pollux cu Arpocratione eo sentit, pecunia fuisse. quam ante iudicium actorem, S reum deponere oportui t, qui vero iudicio facto victus esset, pro utroque iudicibus persoluit. mori'.fuisse addit, ut qui de summa centum drachmarum usque ad mille contenderet, tres drachmas deponetent,qui de mille usque ad decem millia, triginta; alios autem existimasse, pryt nea aestimatae litis partem decimam . fuisse, eam q. pro sportulis iudicum ab actoribus esse depositam . Par stasis vero drachma suit deposita ab iis, qui 'priuatis inter se de controuersiis disceptarent. quo pacto accepit Andocides in oratione de mysteriis, cum inquit: His cognitis extemplo ego parastasim deposui,& litem Leagro priori de hereditate intendi. Aristoteles tamen, ut narrat Arpocratio, in quaestionibus etiam, quas thesmothetae exercuerunt, parastasim depositam esse, memoriar prodidit. Qui vero de bonis publicis cum rep.aut de puellarum hereditate cum priuatis cotenderunt, ij π ακαταβολήν deposuerunt; illi quidequintam partem bonorum, quae in controuersiam v earentur, hi vero deeimam.quod & Polluci, & Απ erationi multorum hoc oratorum auctoritate . maxime autem Demosthenis aduersus Pantaenetum, comprobanti videtur. Quae autem pecunia exigebatur ab ais, qui quem accusassent, non condemnassent, ea ἐπωβελία nominata est. nimirum, quod pro singulis
145쪽
, drachmis obolus deponeretur, qui erat sexta pare
drachmar. Atque hoc est, quod dixit Demosthenes cos , tra Euergum rPostquam solui multis praesentibus testibus mille, de centum tres drachmas, de duos obolosas Q βαιαν ,&Isocrates ad Callimachum: Intendit mi- , , hi litem decem militum drachmarum , me vero testes s producente, quemadmodum lis non esset εἰσαγώγμος, , , arbitrio facto, illud ille persequutus non est,quod sci- , , ret, se si quintam suffragiorum partem non tulisset, i., επωβίλιαι debiturum. inducto autem magistratu, rum f. , sus eandem dicam scripsit, tanquam in prytaneis solis periculii co tracturus. Non in omnibus tamen actionugeneribus hae depostae pecuniae sunt-ostendit hoc Isocrates contra Lochitami. cum inquit, de sola contumelia & dicas. & γραφας constitutas esse sine paracata ibola. & Isaeus in oratione de hereditate Pyrrhi, cum, , ait: Tu non detulisses ad archonte male tractari puellam heredem ab adoptiuo tanta contumelia affectam,& paternis bonis spoliatam; cum praesertim solae hae caussae actoribus nihil asterant periculi, & liceat cuili-abet opem ferre puellis. neque enim mulcta delationibus ad archontem proposita est, ne si nullum quidem suffragium tulerint, nec prytanea, nec parastasis vita , , in delationibus deponitur, sed actores deferre sine pes, riculo possunt, damnati vero extremis supplicijsam
Saepe etiam incidit, ut ante iudicium ad finiendam: Plite litigatorii alter alteri conditione aliquam ferret, ' x
quod illi, &προκλε rn appellarunt.declarati t ehoc Demosthenes cotra Pantaenetu:Ferunt, inquit, no bis conditionem , quasi non accepturis, ut aut omnes ab eis pecunias auferremus, atque abiremus, aut ipsis eam pecuniam solueremus, quam petebant.& contra
Stephanum i Tulit conditionem Phormio Apolli do in , si negaret . exemplum testamenti eas esse tabula quas
146쪽
, , quas Phormio in echinum irmni serat, ut aperiret te distamentum Pasionis. Maxime autem se inter se condiationibus lacessere soliti sunt, famulos, famula' ad
quaestionem,aut ad testimonium poscentςs.ut contra x Pantaenetum: Recitat mihi προκλiunx sane longam, po- stulans, ut seruus, quem dicit liarum rerum esse coi
scium, in quaestionem detur. & contra Nicostratum: a ' Volo , inquit, dicere de conditione, quam mihi tule runt, quando prima recitatio est facta, dicentes,sepa ratos esse tradere mihi seruos in quaestionem, cum vel lent, hoe sibi aliquid testimonij esse. & contra Euer- gum: Atqui oportebat, foris in sortem coniectis,pr si ducta muliere, de sumpto praecone quaerere de me, an vellem quaestionem habere, α ingredientes iudices te
stes adhibere, se paratum esse tradere. Hinc etiam ἀντι προκαλέ Θοα dixerunt,mutua aduersarium conditione lacessere, ac prouocare. quo verbo usus est Demosthes a nes contra Pantaenetum: Recita προκλη πν,inquit, per ην quam ego coactus sum eum ἀντιπροκαλειβο9, & seruum tradere. In oratione autem pro Ctesiphonte diserte aperit, quarum rerum προκλκας instituta sit, de quarus a non sit, cum inquit: Neminem vestrum ignorare arbi . tror, earum rerum προκλήσεις inuentas esse, quae in vexi strum conspectum proferri gestae non possunt. exem-ν pli caussa, torqueri praesentibus vobis non licet. eiussa rei προ-οις sit, necesse est . factum est aliquid extra rex a gionem.eius item προκυω esse necesse est.ubi vero res, , in vestrum proferri conspectum possunt,quid simplia , , cius est, quam in medium eas adducere λQuoniam autem qui litigabant, in primis rem te-τ η '' ' stimonijs confirmabant, hinc multa sunt etiam de ci-φ '' iandis testibus, & dicendis testimonias prodita monumenta. quorum ratio nequaquam nobis videtur eo in hoc doctrinae commentario negligenda . sunt autem duae voces in Primia in hoc sonere iactitatae, μαγ
147쪽
. quarum illa fuit, quoties qui vidit , testimonium dixit, haec vero, quoties qui audiuit. Quod si qui viderat, testimonium dicere renuebat, tu
per Praeconem citatus cogebatur aut testimonium dicere, aut i niora, id est abiurare, se aut non affuisse. aut certe mi Ile drachmas pendere. Qui vero ad dicendum testimonium citabatur, is dicebatur ν ri tat, per quem citabatur, νυρ, qui mille drachmarum te rore testimoniu dicere cogebatur, iasin 'risi, M. Atque haec quidem cum a Polluce, & Arpocratione traduntur,tum etiam priscorum oratorum auctoritate,ac t stimonio comprobantur . quorum verba censeo proferenda . Isaeus de hereditate Pyrrhi: In sim Kώως eos. qui affuerint,qualescunq.sint,adhibeamus necesse est, ubi vero ab imbecillis, aut peregrinaturis ἰηιαρτνρίαν eiicimus, optimum quenque ciuem,& nobis notissimum omnes aduocamus, neque cum vno, aut duo
bus, sed quam plurimis possumus ινμαρτυρὼς facimus. Aeschines in Timarchum Quare si Misgolas huc acce Ons verum μαρτνρει voluerit, iuste faciet , sin autem λα-υελου maluerit , quam vera μαρπιρρον, Vos rei summam cognouistis. si enim qui egit, erubescit, &mille drachmas pedere aerario mauult, quam Os suum vobis ostendere, qui vero passus est, concionem habebit, sapienter fecit legislator, qui hos tam flagitiosos homines a suggesto remouit . sin autem obtempe- .rauerit ille quidem, sed ad impudentissimam rationem illam se conuerterit το εἱομνυσ3ri,dum Timarcho rem gratam faciat, aduersus se peierabit. Demosthenes contra Neaeram: Hipparchum cogam μαρτνρῶν, aut ἰ1ομνυβα, aut ε- τε-ω illum . & in prima contra Stephanum : Primum vobis ex iis . qui eis adsunt, testimonium dicentii,qui viderunt. neque enim puto fore, ut velit, eos ἐυμνωοα. Quid plura recitati hem in secunda leges, quibus haec tota, quam dixi. il T consue-
148쪽
, , consuetudo sancitur: Iubent, inquit, reges, quae quis, , vidit, & quibus gerendis interfuit, ea in tabulis scri-
, , pta τυρρον, Vt neque demere liceat quidquam , n ,, que addere scriptis. rem vero a vivente auditam pro, , testimonio dicere non sinunt, sed a mortuo. imbecil- , , lium aut ua, di peregrinantium ret in scribi in ta bulis. Addo etiam., moris fuisse, ut qui testimonium dixi sient, ad aras progressi ose vera dinisse iurarent. cuius rei doctamento est vir integerrimus. sanctissi-. mu'. Xenocrates , qui cum testimonio dicto iurandi caussa ad aras accederet, una uoce omnes fiudicerineis iuraret, reclamarunt. unde celebris vox illa Peria' sim manavit qui rogatus ab amico, vi prolse falsum .deieraret, probe resipondit , amicum se a III tantum . usque ad aras futurum. . mi et Oou tu . Haec igitur omnia, ceteraq. quae adiudicium, litem T. l. .- Pςxxii G Πt, ante iudicium in tabulas, litteras'. Ar ac Mis. ' pocrationu testς, referebantur, pacta , sacramenta,in ius vocationes, testimonia ,& si qua erant eiusmo. di alia , eo tirmq. exempla, quae αντίγραφα dicebant in capsulam, quam illi , id νον vocabairi,includebant . . . .ac ne qua stans admitti posset, diligenter obsignabantur, quemadmodum ex multis Demosthenis locis colligitur, ut aduersus Boeotu de nomine:Et nisi iam . , , obsignatis echinis haec accidissent, testes ad vos pro- , , .duxissem. Nicontra Mephanum: Phormio Apollodoro i,o conditionem tulit, si negaret testamenti eas, , ese tabulas, quas Phormio in . echinum intulisset, ut i . , , testamcntum aperiret Pasionis . item : Testimonium, , , quo me reuincturum putabam , in echino non inueni. , , S contra Olympiodorum di Ego huic conditionem tu- . e, , li , meque sequi ad Andocidem , apud quem pacta . , , , sunt, iussi ovi comimini consensu pactis descriptis , , iterum signarentur, γραοκε ero in echinum immi , , terentur , ne qua saspicio Or etur. Lλ ero obsigna- t
149쪽
ta in iudicium deserebantur, ut praesto litigatoribus ipsis essent, ubi ea iudicibus pes scribam recitari iustissent
His autem peractis viri q. litigatori hora e legς ad Π, . , i die ridicendum statuebatur,eaq. olepsydra notabatur, pro - du'm ele,rptereaq spati uim illud appellaruta dra norata. trat autem, ut inquit Arpocratio, modus quida aquar ad dimensum diei spatium fluens, quae mense Posideone mensurata, in quo maxima, & maximis de rebus iudicia exercebantur, in tres porro partes distribuebatur, unam, quae actori dabatur, alteram, quae reo,tertia in , quae iudicibus.quem morem cum ex commentarijs Aristotelis de re p. Atheniensium prodidit, tum ex oratione Aeschinis in Ctesiphontem, in qua ha ex , .verba sunt: In tres partes diuiditur dies, cum γραφῆ πατι ραγξ is in sorum introducitur. prima enim aqua accusa, , toribus, & legibus, & democratiae infunditur, secun- .s, da vero reo, de patronis. ubi vero primis sententiis a
, , solutus non sit, qui trangressus esse leges arguitur, tu , tertia aqua infunditur aestimationi, de magnitudini irae vestrae. Clepsydra vero , de qua dixi, uas fuit peris soratum, in quo, ut Vesparum scribit interpres, aqua insundebant, eam q. fluere sinebant usque ad forante, atque ita oratori silentium imponebant. ne fortasse dicendo diem eximeret, atque alios, ne digerent, im-
. pediret. Huius autem rei tam multa extant apud or tores testimonia, ut ea commemorare, prorsus putidum esse videatur. Demosthenes contra Nicostratu mi,. Non multis,inquit, post diebus in sorum ingressus est , , ad diem dimensam. item ad Aphobum de falso: Quod
, , tunc in parua quadam partu aquae totius cu alijs obie- , , cimus, nunc ad totam aquam ipsum per se probaturi , , tramus. & ad Polyclem; si quispotest ostendere, mo, , thentiri, surgens, in mea aqua redarguat. & contra. Neaeram:Procedente oratione, si volueritis audire, de . i T a mihi
150쪽
xx mihi aquae copia suppetat, demonstrabo. &Isaeus des , hereditate Pyrrhi: Recita, tu vero infunde aquam. Videtur autem orator id mandare archonti . quia Demosthenes in eiusmodi de hereditate iudieio infunde dae aquae negocium archonti assignat. Postquam, in- , , quit, archon eos in forum duxit, de caussam agere oportuit, cum alia omnia sibi parauerunt ad iudiciu, , , tum aquae,ad quam decertandum erat, quadruplo plus, , nobis sumpserunt. necesse enim habebat archon a , , phora viri q. litigatori infundere , & tres choas posteriori orationi. Pollux autem ministrum assui sie quendam scribit, qui diceretur Epυ ωρ, qui clepsydrae aequalitatem asseruarii. Videndum tamen etia atq. etia admonet Arpocratio , quid sit, quod Isaeus contra Elpagoram dicat, aliquando ad dimensam diem sine aqua iudicium fieri, aliquando cum aqua. sententia se . Perorata vero tandem utrinque caussa, cum nihil rendae ratio. addendum reo videretur, petebat, ut iudices suffragia de se ferrent. quod significare Xenophon in sympo, , sio videtur, cum inquit: Atqui nihil habeo amplius, , , quod opponam . quare serant suifragia, ut statim vi- , , deam, quid me nati, aut soluere oportet, modo occulte ferant. Tum vero magistratus, qui iudicio praesidebat, suffragium iudicibus dabat, quo reum aut absoluerent, aut damnarent. unde illud est, de quo diximus,
, , Lysiae: Graue esset, si qui iudicium dederunt, &suia . , i fragium permiseriit, ne quos iudices ipsi condemna-
. rent, iuberent. Praeco vero, qui actori aderat, roga bat iudices, ut cui reus videretur culpae affinis esse , .codemnatorium ferret calculum, qui secus, absoluto- . . rium. verum haec non in omnibus iudicijs eodem mo , . do. na quibus criminibus poena legibus erat constituta,qui ἀγων ατη τος,teste Arpocratim appellabatur, . . una sententia satis erat, qua poena illa reum aut muta, ctabant, aut liberabant.quibus vero nulla a regAlatore certa