장음표시 사용
51쪽
sententia, illud tamen satis constare utiletur, apud Locros ii declaiaiida legis sententia nihil ad intenpretandum acumini iudicis fuisse datuna, sed intra litteram legis omnem rationem substitis te. In quo tamen mirandum illud videri potest, quomodo in tam modico legum numero omnia tam plene et accurate definita esse potuerint , ut ipsa legum semientia omnes caussae viderentur esse decisa e. . mrum simplicitati, litium paucitati et iudicumctui et sanctitati id forte tribuendum. Sed et in poenali tantum rei iudiciariae parte seueritatem ibi ni interpretationis obtinuisse tenendum est ' Viguit etiam inter Locros lex Mosaica, cer tissimum simplicitatis et vitae et temporum doc
mentum a), ut oculo lueres tubis alteri elisum, noque ea poena si aesimatione redimi posset ' Quae te quas turbas dederit, cum vnoculo oculus eracus Ius esset, nota est narratio b). Ex superiore tamen lege disceptatio statim direnata esse debui cum in ipsis legum verbis iudici esset manendum. Eius tamen, qui noculus erat, suasione legi iactenus derogatum narrat Demosthenes, qui ei unum oculum excussisset, viroque priuaretur. Etiam Diodorus, qui hanc linem ad Charondae tabulas transtulit, diserte narrat, eius, qui oculoquem unum habebat excussio fuerat excaecatus, suasione legem fuisse abutitam XII, 7); minus tamen probabile hoc de Thuriis quam de Locris
52쪽
In adulteros lex constituta, ut oculis, quibus male si essent, priuarentur mam legem in filio adulterii reo ita temperasse fertur Zaleucus, ut alterum oculum filio, alterum sibi ipsi excut
reti meque tamen hoc memoratum vidimus, an multi excaecati incedentibus per vias urbis Occur 'sinerint. Potuit autem seuerior aliquis illud ipsum, quod alii a Zaleuco factum mirantur, in ista clem legis fictum dicere, cum legum et his esset inhaerendum, non verbi aut facti cauillatione ve horum vis eludenda. De Iuribus rutatis quod commemoremus habemus illud, quod apud Strabonem exaphoro affertur ii , aleucum decontractibus sim plicius, quam alios Legumlatores, leges suas descripssse. Quod quam salubriter factum esset, non nimaduertenteS
Thurno, cum contrario modo singula ad sum
- de Ponticus de Politiis, qui furtum memorat aut potius is qui eum excerpsit, tit. περ Δοκρα vix audiendus. v. Perizon. ad . l. Aeliani Sina n. Chron. ad 3s do. Aduersus plagiarios, itidem in adviuros se fligitiitos, a Locris poenas se coli titutas, etiam ιν maeus, ut ad eos prosi,etus erat deprehenderat V. Polyb. Exc. et xl. To IlI opp. p. o. Quam vim Ieges ad deterrendos amatores a vi amasio inserenda habuerint ut mallent Aulam laqueo frangere, exemplum p. Maxim Tyr disi. 26. p. a R. occurrit, quod unde ille habeat non succurrit.
vi Strab. VI p. 398. Str. p. 399. Debent itaque Thurii Locrorum te res adoptasse. Et sane apud Athenaeum XL p. so8. Thuriorum legumlator appellatur Zaleucus et apud Scymnum Chium v. 349 sq. Sybaritae periisse memor utvr, cum leuci leges
53쪽
mam subtilitatem exigerent, et, quod in quaquore summum es iet, persequerentur, iactum est, ut maiorem illi quidem inde celebritatem consequerentur, sed deteriorem haberent remp Quippe bonis legibus non eos, qui legibus suis omnem calumniae locum volunt praecludere, quod fieri quidem nequaquam poteli, te qui leges simpliciter striptas omni fide et cura tuentur. Atque ita etiam Plato sensit, dum apud quos plurimae sint leges. apud eosdem plurinias ait esse lites et mores pessimos sicut morbi esse soleant plurimi, ubi multi sint medici. maeo quidem Strabo. Ne syngrapham pro pecunia foenebri dari Meret. lege Zaleuci interdictum suish, apud Zenobium s legimus. Non satis explorata nobis legis mens est; sed aut foenori, graui in rep. malo, omnino
Occurrere, aut fidem bonam ita fundare voluisse videtur, ut nuda stipulatione constaret, non autem in syhgrapharma laqueos et cavillationes induc retur. Habuisse ea lex hunc exitum memoratur, ut multi essent, qui contractus inficiarentur. Requirebat saltem lex antiquam fidem et iurisiurandi sanctitatem, quae inter priscos homines summa fuit; ab eadem cum desciscerent seriores, scripto opuι fuit, quod idem nouis fraudibus excogitandisci cum fecit Verum omnino diuersis modis definita
leges soluissent. Quae loca nisi rem declararent, possent fune sphori verba in alienam sententiam a cipi. ef. Fabric. B. Gr. T. I. p. 535. Zenob. Prov. Cent. . a. συγγραφῆν - τῶν δανεi
μάτιον μη τίνωθαι Nisi forte hie homo legem ci rondae dicere volu et v. ins Probissim
54쪽
hvidetur lex quod ignoramus coli re tamin
licet ex alia lege ab Aristotele coimnemorata: ne, qui pa trimonium Dum vendat, is ranifesam calan i
turi Uriuia accidisse Scilicet fiere Locri
ex eo ciuitatum genere, in quibus bonorum aequa
litas seu fundorum aequa singulis portio erat.
Mulcias etiam pecuniarias in aleuci legibis irrogatas uille, ex FIesychii loco, appiuot Ius aliquod interdicto ut missidetis simile, aut
potius cum iure vindiciarum apud veteres Romanos comparandunt, apud Locros locum habuisse, ex
' de Rep. II, 7. - a L. g Λεπτας παχείας Ic D seo. His quoque vocibus inter argumenta utebatur Bentimus, quibus euincere volebat codicem hune Lura leues sophissa. sutile et ij nam secta illa Attica esse me tamen hoc per se, nisi alia adsta inti masn m habere potest vim. Potuit Hesyeh. ex scriptore laudare, qui Zaleues Lia intexum suis scriptis, vel obiter meminerat, et ad suae iustatis morem amommodauerat verba et
computum numorum. 4 acl. lib. XIV. 7. τουτον-ῖν κρατεῖν τῶν ἰαφισβητουμένων ἔ.υς τ ic ρισειος παρ' υ τήν ἀγωγήν συαβαίνει γίγνεσθα Controuersia in hoc tanquam cardine ver sabatur: I gis verba erant, vi rem, de qua sit con- trouersitia ille possedeat penes quem erat tum, cum In ius fuit ad sina, παρ ου την ἀγωγην συμβαινε γίγνεσθοι , h. qui manu niecta rem vindicatam in iudicium adduxerit. Addit xerat autem is in vindiciarum iuditici lim qui mancipium ante possessum et a se abductum iterum repetierat. At alter contendebat sibi mancipiis ruandi ius competere, ex sua enim domo illud esse abductum, etsi ab altero. Re a iudicibus ad sum-- num magistratum Cosmopolidem dictum delata, udetur
55쪽
rem de qua sit coturouersia, ite possideat, quamdiu sis pendebit, penes quoi eras, in in ius fuisse Mutacta Narrati eodem loco est de controuersia super huius legis sententia orta, cum alter alteri mancipium, quod is adhuc possiederat, per vim at dii isset, prior autela nao mancipium manu prelaensum in iudicium adduxistet, acriboniores daret. Ham enim uterque, et actor et reus, post eisionem rei litigio sae ad se pertinere contendebant. Sed ad caussam singularem descendere nunc non possumus. Sunt scilicet adhuc subiicienda nonnulla, quae ad legum a Zaleuco latarum ratiotiem omnino et indolem spectant Laudatur itaque in eo et Charonda, qui Thuriorum legibus scribendi nclaruit, quos etiam Ρlato imitatus est, et Cicero, et prohauit osidonius, quod in legibus non simpliciter et nude et imperiose, quae facienda vel omittenda essent, perscriberent verum, priusquam lex ipsa
proponeretur, in commendationem legis nonnulla praemitterent, quibus persuaderent ciuibuS, Vicam
sibi saliuarem esse putarent 0. At Seneca Ep. 94
impro- detur hic ita statui s. vh ni alteri vindicias daret et rem pendente lite pessis dendam addiceret. Legis itaque verbis magistra iis pertinaciter inhaesit. Ita saltem accipienda videntur verba Polybi p. 334. D δε διαροτειλαι θα etc. et secundum hanc interpretati nem etiam iudices sententiam tulere
min Cicero de L. II 6. Sed tu .- freti Plato credo esse faciendum , ut priusquam ipsam legem rem: i tem de eis Megis laude dicam quo idem et ale' i cuin et Charondam fecisse video. Vix in singulis lG gibus put himus id se mi, sed in solo prooemio. Subiuno
56쪽
improbauit hoc Legem enim, inquit, brevem e seo oriri, quo facilius as imperitas tenentiwr visa eniissa
diu Initrii, vox it; ibeat, non disputet. mihi videtur nisu rigidius, illi ineptius, quam sex cum prolam.
Mone, dic, quid me velis fecissee non disco, sed pum.
In tam diuersa iudicia adena res distrahi potest pro diuerso hominuni sensu, pro diuersisque reruni hominiamque respectu alter seruilibus ingeniis in perari, ingenuis et ciuilibus praecipi vult alter. Reputandum vero erat, aliam veteriam istarum is gum indolem fuisse, aliam Romanarum, quas S nec respiciebat Sane ea quae de iure personaruIII, contractuum, et sic porro, iure ciuili constituuntur, vix prooemia vulgus de iuris aut ratione aut aequitate docentia, admittunt, at in istis legibus ea, quam nos politiam vocamus, vel maxime contino. hatur una cun ethicis rooemium itaque non mala accommodatum videri poterat, quo leges tax quam paterno affectu suaderent ac monerentciues et
ad Obsequiunt hortarentur; neque adeo, quae in eo Occurrunt, poenarum minationes pro sanctione ha
Neque Subiungit paullo post ipse cicero prooenuum legia
suae, cuius sententia est: se deum eumque res h manas curare ac bona malaque reipicere. aegis laudis dixit, . commendationem , eandem, quam mox prooemini vocati; etsi hoc non tam in legibus omnino commendandis veriat.r; sed tantum ad prima
legis evita res est in quibus de religionibus agitur. Non itaque tam absonum in his prooemiis Zaleuci et charondae ad deorum ac daemqnum poenas pro vocari. Potuit ho idem facere Moses et in proo
57쪽
Neque vero Locrenses in rep. talibus legibus constituta male reni ges erunt. Magna enim eorun fuit per plura saecula felicitas hominumque et opum amuentia et summa ευνοωας laus h). Inprimis memorabile est indari praeconium, qui post CC ascriptis inde legibus annos, circa Olymp. LXXIV . Iustitiam ait Locrorum urbem regere et se iis Calliopen non minus quam Martem curae ). Et altero loco eos hospitii facilitate, rerum honestarum et litteraram sudiis e fortitudine commendat, Quo ipso re iselIitur iniquissima eorum opinio, qui humanarum Igum prudentia publicae priuataeque felicitati parum prouideri posse censent. Nec soluta est res p.
Loerorum, nisi vi externa quae si maior fuerit, nihil rerum humanarum est, quod non ab ea infrin lgatur et destruatur. Dionysius iunior Ol. CVI, i. J. Syracusis exclusus, cum suis opibus et stipatoribus, Locros, unde maternum genus ducebat, confugit, paulloque post tam atroci violentia in eos est gras
tate nuntinis artus et vitae suturae praemia ac poe-
22 ylinae ostendi possint v. S raho I. p. 397. D. πλειστον χρονον ευνομηθέντες. Plato de L. l. p. 38. A.' Steph et in Timaeo pr. ubi es Proetus in Timaeum p a. Demost h. aduersi Timocr. p. 48o. A. Aelian V. H. II, 37. Olympion. . 17. έμει γαρ 'Aτρέκεια πολιν Αοκρων. Quod ad illarum sacra attinet, praestantissimu ci- tharoe loruin Eunomus, ex ea urbe oriundus fuit. Strabori l. p. 399. m.
m OL I, 7 sq. si a C. 336 et 3a annis post leges a Zaleuco scriptas.
58쪽
tus, ut tota ciuitas pessundaretur. Sed videndi hac de re, quos Infra laudabimus ο). Haec quidem hactenus. Os sitem legibus patriis et maiorum inititutis immanentes noni inorem prosperitatem consequi posse existimare debernus Privatae enim vitae felicitas aliqua in qua-Cunque reip. descriptione esse poteli tanto ea maior et certior, si Optimi rincipis, Regis Indutinentissimi, pietate, lenientia et iustitia, Immortalium Virorum sapientia et cura ac Ide, et publicae et priuatae cuiusque securitati, tranquillitati et fel, citati prouidetur. p. d. XVI. Sept. I IaccLXVII.
59쪽
5.8 hiraberi Epizephyrii colonia eorum Locri rum qui in ni Cris*eo habitant Locrorum inol rum ab Euanthe deducta, non multo post Crotonem et syracusas conditas. Est haec Straboliis auctoritas eaque grauissima lib. VI p. 337. C. Addit idem falsi ab Ephoro a Locris Opuntiis eos suis repetitos. Ephoro tamet adstipulati tulit alii scriptores, in his ipse Virgilius Aen. VII, 3 9,): His et Narycii posue runt moenia Locri est enim Naryx Opuntiorum a n uiontur ipsi Locri hoc probasse, quandoquidem heroem suum Ajacem Locrum colebant, qui puntios duxerat, et eius comites post reditum a Troia disperib hoc littus adiis e narrabant. v. ad Virgil. l. c. add. Paus. III, 19. extri Conon. c. I 8. De originibus obis valde inter se diuersa na rata fuisse apparet ex fragmento Olybi lib. XILin Exc de V et V. To III s' de dissidio inter Aristotelem et Timaeum: quorum prior γcoloniam ex fugitivis mancipiis, moechis et plagia-
rusa is ad . l. et Cliivet. Ita t. p. 3o r. Salmas ad Solin. 48. Rem iii medio relinquit Scymnus chius v. 3Is. εισι ' ποικοι τ ὰν 'Οπουντι υ Αρκρροῦν ἔνιοι
60쪽
tiis, collectam esse dixerato, hic historiarunt lubro in lingenuorum ciuium ex Locris Graeciae prosectorum fulsis asseuerauerat. olybius ex iis quae terque attulerat, neutrum fide satis e lorata, verum fama et opinione accepta narrasse, Artistotelem tamen est probabiliora dixisse Timaeum quidem sibi inde fidem adstruere velle, quod se Locros Graeciae adiisse et ibi foedus inter metro- p in et coloniam criptum vidisse asserit d), quo commune inter eas ciuitatis ius constitutum erat, adiisse quoque Locros Italiae, et apud hos leges reperisse fugitiuorum et similium hominum ingeniis prorsus dissimiles. Verum fidem horum omnium ΡΟΙybius ita eleuat, ut Timaeum mentitum esse fosdus illud dicat forte etiani ipse in hoc paullo intiquior nam potuit tale laedus inter Locros Graeciae et Italiae estis; sed forte serioribus annis, ita ut Ortiginis conditionem probare non posset Polybius
crensibus famam ab Aristotele traditam firmari audierat: pro argument quoque asser nobilitatem