Operae horarum subcisivarum siue Meditationes historicae auctiores quam antea editae. Continentes accuratum delectum memorabilium historiarum, & rerum tam veterum, quam recentium, ... Centuria prima tertia. Vna cum indice locupletissimo. Philippo Cam

발행: 1658년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

sive meditationes historicae.

' ipsorum se adversu entur.Et sane compertu est,Principes Christianos ini tota tua e peditione,inullis atque atq;ab illa hominum sece suisse infestatos. i Lorum insidiis & Comes Tripolitanus occisus est, & aliquando post Edua i vulneratusi esti Philippus Galliae Regis filius praemonitus de insidiis,in se illis locis com-l positis,coactus est ex illis finibus excedere. Et Ludovicus, quem sanctumi appellant,pater ipsius,ipse perditorum illorum conatus dissiculter evasit.A

i que inde Ass AssiNI na Gallica datalica lingua vocantur;qui caedem aliquam, i aut alioquin atrox facinus vel mercede conducti,vel spepraemii dedita .pcra perpetrant. ridericus quoque Caesar hujus nominis primus, qui a colore pilorum Barbarossa vocatur,majus periculum,ut refert Albertus Crai talus, His .fax vi valit. eni castra sua haberet ad fluvium quendam cujus citci io- ob 7.ς ι .rem ripam hostes tenerent, S sorte solus cum famulo cogitabundus obambularet; quidam ex insidiis subito in eum irruit, conatuique cst pertrahere lacumC arem in profluentem,hocq; perfecisset,nisi gladio ministri abactoo h φ per amnem ad suos natando revertente. Huic Caesari Abbaes Urspcrgensis hoc encomtum tribuit. Quod esset princepS a re urenuus,acer animo, exercitatus in bellis, hi consiliis providus,in Danubio deveheretur, di a Richilla vi-QuaA iberti Ebers bergii magnifice hospitio &convivio excitarctur. Dinnenim Eliarcna ea supplex orat; ut Bosenburgum &praedia nonnulla, qu aemaritus ipsius possi derat, X clyhoni nepoti suo ex fratre tradat, u Caesar cxtensa dextra postulatis filuisset,repente contignatio collabitur. Henriciis in alveum solii balnearii illisus cecidit. Uerum Bruno Episcopus irccburgensis,cogi attis Casaris, qui postea in numerum Divorum relatus cli, Ale- inanias LEbcrsbergensis, & Richilla margini tabellisque ii nei labri graviter allisi paucis post diebus hoc casu extinguuntur, teste Aventino, qui etiam recenset,quale spectrum sub imagine atri AEthiopis, paulo ante in saxo

emanciuiori apparuerit, & quomodo Brunonem cum Caesare navigantem compellavcrit. Non minus periculum evasit Henricus IV. Iinp. prope Nemetum Au stam, ut abrilem Aventinus refert, qtium arte Annonis Archie- An al F pucopi Coloniciasis in navim ornatist ad abducendum eum illectus csset, atque ad neccm sc duci ratus,e navietio in Rhenum se remis ciis ,r ελ et .

152쪽

erae abcisivae, o

O Tussium Ciceronem, non solum eloquem sedetiam non tamen absq; nota VIactura existimarionu

in locuplete uisse. Et de aestimati/are capiatisqusq; monumento.

A O N A ciun voluptate vidimus, in a Romanorium ab Italis Lagrotra ferratae diebim, quod hodie tantum Graecis monachis, admodum Latinae linguae , & antiquitatu Roananae, ut o corum sermonibus intclusere potuimus ,i προ- peritis dininatum cst. Non enim ambigi mr, hunc esse eum

ipsum locum , in quo olim stetit Tusculanum Ciceronis c quem nonnulli natum putant Arpini, anno mundi s83 . mati e Helvia, patre equestris ordinis , o rcgio Volscorum genereo quod infinito sumtu ab eo in aedificatum fuisse, Salustius ipsi objecit. Et sane subterranea loca, ruinae Nais, tus, nec non & situs amoeniss indicia limi magnificentiae, quae passin pradicatur. Ipse antcm Cicero apud Atticum conqueritur, Tusculani sui ad ficium tantum quingentis sestertiis .estimatum esse, quae iecundum domi

Bruti na, duod cim millia S quingentos aureos faciunt. Constat quoqpecum non minoris, quam quinquaginta millibus et ureoriura domum Riol. Crassi omisso, & hic uia emptionc hon exiguam notam vanitatis subiisse, de qua re Ccilium audiamus. Cicero inquit, quum emere velici in palatio mutuo sesicritum victos tacite accepit. Ea rcs tamen , priusquum cinerit, proditasta vulgus cxivit,objecthim aliceicit, quod pecuniadi domus cmem uae causa a rco accepisset. Tum Clacro inopinata approbatione permotus,acccpisse se, ac domum quoque se citaturum ncgavit. Atque adeo ait, W- ruin sit accepisse uac pecuniam, si domum cincro. Sed quum postea emisset, ' S hoc mendacium in Senatu ei ab inimicis objiceretur, risit satis, atque inter ridciailum, Ignoratis, inquit, prudentis& cauti patrisiamilias esse , quod emcre velit, emturulia se negare, propter competitores emptionis. Ha- Lib. y cicnus Gcllius. Blondus autem tradit, scob crvasse in epistolis Ciceronis, νη-N Ciceronein villas duodeviginti numero habuisse, in queis praecipuas Tuscu- - , A, lanam, i Ormianam, Arpinatem, Ancanam de Pompejanam. FIas tamenis, a. lcmpore possedisse Budaeus negat, nec assicinat ipse BIondus. S,

ne ipso

153쪽

sive ditationes historicae. Is I

ne ipse Cicero fatetur,se sincritum ducentio haereditatibus referre. Constat igitur Cicci ont,licet ei patrimonii lcnuitas kSalustio objiciatiir,non tantum ex litibus, sed etiam ex haereditatibus aliisque rebus multis accrevisse, &ci fructuosam atque etiam auri seram cloquentiam fuisse. Id quod etiam ex hoc, ut de aliis accessionibus taceamus , constat, quod de insigni munificentia Pompeji Attici crga Ciceronem traditum cst. Is cnim quum Ciccroni in

mnibus ejus periculis singillarem fidem praestitisset,illi fugienti ex patria, sestertia ducenta de quinquaginta aureis nostris aestimat.Q ta autem fuit AG tici observantia &hdhs ergaCiceronem,qui,utVelidiis Paterculus de co scribit,omnia incri nenta sibi debuit,vir novitatis nobilis sinae, S ut vitaήlarus, ita ingenio ma amusnant immo multo majorem inimicitiai n&implacabile odium Antonii in me,ex hoc constat,quod caput ipsitis occili decu-plo pluris aestimatum fueritiquam aliorum scriptorum. Auctorem enim linti cimis Appianum,ducentare quinquaginta millia drachmarum Popilio L naepro capiteCiceronisAntonium dedisse,vel ut Budaeus censet decies in i aest,quinque viginti millibus aurcorum nostrorum, caput eloquentiae ab inimico aestimatum csse. mare justa motus indignatione Vellejus Pate cutus,martem tanti viri doplorans,contra tonium ita exclamat: Nihil egisti M. Antoni cogit enim excedere propositi sermam Operis erumpens nimo depectore indignatio nihil inquam,egisti mercedem coelestissimi oris N clarifumi capitis abscissi numerando, autoramentoque senebri ac conscrvatoris quona m Reipub.tantique Cosirritando neccm. Rapuisti tu M. Ciceroni looim silicitum,& aetatem senilem, & vitam miseriorem te Principe, ruam sub te Triumviro mortem. Famam vero gloriamque factorum mite

ictorum adco non abstulisti,ut auxeris. Vivit,vivellic pcr omnem seculorum memoriam. Dumque hoc vel forte,vel providentia, vel utcumi const tutum rerum naturae corpus,quod ille pene solus Romanorum aluino vidit,ingenio complexus est, eloquentia illuminavit, manebit incolumς comitem aevi sui laudem taceronis trahet: omnisque posteritara illius in te scripti mirabitur,tu um in eum factum execrabitur, &c. Plutarchus quoque ita Rithis di taceronis occisi caput & mamini, quae Philippicas scripserat amputas uonius j esst,& ad se afferri agitoq; cum gaudio spectavit assatam, κcachinuos sistulit: Satur inde ejus spcctaculi, in foro poni pro rostris julsit,

caras vero mortumn contumelia assceret, di non potius se fortuna per tibiacitam abuti,& contaminare potentiam ostendercti risi autem certo coi si quo gcncrc mortis hoc lumen cloquentiae cutinctum sit: tamen de in mimento ejus non planc convenit inter autorcs, nonnulli in ea opinione

154쪽

Adfuisse etiam duas umax,quarum minor lacrumarum urnula fuit,ma; orem autem infundo cinerum haec verba continuisse, AvE MAR. 4 ui. . I hevetus vero in sua CosnographiaGallica describit & depingit, quod ipsemet ibidem viderit.Extant quoque inLudoviciPonti deicriptionibus4 arraconensibus ae , quas omittere nolui.' M. TuLLIO CICERONI M. F.

Prisata brescia a pubi cissiparanda, haecque ilia prinponenda ese.

UM res Romana moribus antiquis adhuc staret, ii quirit sstratu&autoritate aliqua inter Romanos erant, omnem ori ram navarunt : ut publicum commodum a privato sep 'de illi quam huic magis studerent. Eo tempore, invit m. ' rius Maximus,animi virorum & eminarum vigebantintate , eorumque bonis, dignitatis aestimatio cunctis in rebus pon tur : haec imperia conciliabant: haec jungebant assinitates :- haec in haec in curia; haec intra privatos parietcs plurimum poterant. 3 Patri' rem unusquisque, non suam auore properabat, pauperque in dives in paupere imperio versari malebat. Atque huic tam N pposito illa merccs reddebatur , quod nihil eortim , qtiae virtuti temere pecuniadicebat, inopiaeque illustrium virorum succurrebatur.' qua re cum alia memorabilia exempla in historicis extant, tum ea idone Africallo Livius, thinus,& alii autores tradiderunt. Cum

s. l Africanus ad Regem Syphacem in Africam foederis causa trης

155쪽

sive meditationes historicae. Is 3

sorte accidit,ut eodem tempore Asdrubal dux Carthaginensium,iam dudum ab eodem Scipione ex Hispania pulsus,adveniret. Quum igitur Regi magnificum videretur, duorum opulcntist . ea tempestate duces populorum, uno die suam pacem amicitiamque petentes ventile, & utrumq; in hospitium invitasset,conatum; eos esset in colloquium contrahere dirimendarum simul latiun causa; abnuit Scipio aut privatum sibi ullum cum Poeno odium csse,

quod colloquendo finiret: aut de Repub. se quicquam cum holle agere imjussu Senatus, posse. Huc referri potest aliud exemplum sane memorabile de eodem Scipione. ira enim legati Antiochi Regis pacem a Consule Pub.

Scipione fratre Africani peterent, ad hanc conciliandam peculiare donum Aselcano serentes,ipsiusfilium,quem Rex parvo navigio trajicientcni ceperat; icanus,qui erat nomine Senatus populiq; Rom. legatus Datris,privata beneficia a rebus publicis segregata dixit; aliaque esse patris ollicia, alia patriae jura, quae non liberis tantum, verum etiam vitae ipsit praeponantur. Proinde se gratum munus accipere , privatoque impendio militiscentiae Regis

responsurum. Quod ad bellum pacemque pertineat,nihil neque gratiae dari, neque de jure patriae decidi poste respondit. Nam neque de redimendo filio

unquam tractavit,nec Senatum de eo agere permisit, sed ut dignum majest te ejus erat,armis se recepturum filium dixit. Is erat Scipio, qui postea Carthaginem captam diruit, secundus post hunc Africanus cognominatus Pauli filius, qui Perseum Macedonem cepit, Scipionis nepos ex filia, ex adoptione si ius. Eundem animum habuit Pub.Popilius; Quum enim l satus ad Antiochum Regem, nomine Senatus populique Romani missus esset, ciunmandatis, ut abui ncret ab AEgypto, aut si jam incessisset,ut excedere eum jubcrct ; Rexque advenienti osculuin obtulisset nam coluerat inter caeteros Popilium Antiochus, quum Romae obses esset tunc Popilius facessere interi in privatam amicitiam j ubet, cum mandata patriae intercedant, prolatoque Senatus decreto, Stradito, quum cunctari regem videret consultationemque ad amicos reserre: ibi Popilius virga, quam in manu gerebat,amplo circulo inclusum, ut amicos caperet, consulere jubet: nec prius inde exire, quam Mnatui responsum daret aut pacem aut bellum cum Romanis habiturum. Adeoq; haec asperitas Regem fregit, ut pariturum se senatui responderet. Simile & non minus memorabile exemplum legimus apud Valer. Max. Cautum erat apud Romanos neminem equo insidentem ad consulem ve--Insis.

nire debere, scd honoris gratia, antequam consuli appropinquasset, descendendum erat. -m autem Mab. Maximus ad stium consulem Suessuna Senatu lcgatu missus esset, isque animadvertisset, quod sedens equo ad sevcnim; per lictorem ei indicari jussit, ut relicto equo ad se accederet. Cui quum continuo Fabius pater obsecutus esset: Non ego, inquit ili summum V impe-

156쪽

rs Operae subcisivae,

imperum tuum contems, sed experiri volui,an scires C susem a re. Liabet qlioq; adjicere,ca qua Justin. histor. de Pharnace Rege Parthorumscri- Liba ρυ- bit. Is enim praeteritis suis filiis, quos multos reliquerat, statri potis limum δ Mithridati,insignis vinulis viro reliquitimperium, plus regno, param patri deberi nomini ratus,potiusq; patriae,quam liberis consulendum. Hac de re habemus insigne exemplum ex recentiori trus in Ferdinando Aragoniae &S ciliae Rege. inum enim ab omnibus, rejecto Henrici Datris ejus filioJohanne o quem mortuo patre successio pertinebat, Rex acclamaretur, e Labnuente, a Principibus ea eausa ad concionem populus vocaretur,ubi Sit e

Ferdinandus adesse jussus est et is quod futurum crat,animo praevidens, labchlamyde Datris filitim,admodum puerum adhuc,regio more amictimaciam deserens,eo & ipse compulsus venit.Igitur omnium ruis agiis &votis ac unanimi consense Ferdinandus Aragonum Rex, puero dejecit eligitur. Quod ubi Ferdinandus comperit Johannem fiatris filium e chlamyde extulit, ni meroque impositumpopulo ostendens odita voce edixit: En Magonensis Regem vestrisin: noster hic est Rex: huic fidem servemus, rout mos est Hi spanae gentis : Atque his dictis collocatum in regio solio inlantulum, primus ipse ad pedes ejus procumbens veneratus est, atque in verba ejus juravit, demque ut omnes facercnt, exemplo suo adegit. Restituto igitur auctos illi regno, vatum potius agere, quam sbi regnum alienum usurpare delegit. Haiu historiam , cum fit valde memorabilis, ex Fagello CxscribereToliti. ---Noluit enim optimus Rex Ferdinandus patriae sine hanc macullam laurea, . - t y in legitimo Rege posthabito in ejus Iociim intempestivo favore nobiliam de multitudinis, privatae potius quam publicae dignitati intentiis, colloca c-tur. Sed ut ad Romam revertamur , audiamus quomodo hanc ob rem

lebretur Pub. Scipionis Nasicae Serapionisi immen ab insigni historico V. lejo Paterculo, ita enim inquit r Tum Pub Scipio Nasica, ejus qui optima vir a Senam judicatusfuerat , nepos, ejus qui Censor porticus in Capitolio

fecerat filius,pronepos autem Cn .Scipionis celeberrimi viri, P ADicanip mii,privatusqueeutogatus,quum esset consobrinus T.Gracchi,patriam,c gnationi praeferens,& quicquid publiee salutare noncsset, privatim alienum existimans,ob eas virtutes primus omnium absens Pontifex Maximus factu est, quum clara laevo brachio toga lacinia, risuperiore parte Capitolii suammis gradibus insistens, hortariis est, qui salvam vellent Rcmp.la sequerea' rilr. I iura optimates,Scnatus, atque equestris ordinis pars melior & major, intacta pemiciosis consiliis plebs, irruerein Gracchum stanteiri in areacum catervis suis, & conciontem pone totius Italia: Dcquentiam se icias decur

rensq; clivo Capitolino, Dagmine subselli j ictus, vitam qua iuriosis

Ad Sercpotucrat, immatura morte finivit. Unde teste Vala. N ambigi laudis Diuitig Coost

157쪽

sive meditationes historicaest . Is s

tiudis ei is existim statur, qiu debitisReipubl. ossiciis non siri sponta, sed .

iussus iungeretur.Q-lucquid unperio cogitur,exissenti magis quam praestanti acceptum rcfeminin diuautem hic animus Romanis mansit, tamdiu imperium Oorumsoriast propagatiun est. Hoc quoque PavLAEmilius Περο ι . Veronensis observavit, quuma Tolosatibus, qui paulo ante propriis mania' bus patriam muris nudare coeperant, omniq; inj uriae os potvinos seipsoss cerant,ingentem pecuniae vim exactam esse scribit,&addit:Mirium,ira intura comparatum,utina quemque damna magis , quam publicus dolor moveat, nec ullum acrius quam rei numinariae ictum inveniri possit.Qui patriam jussu evertebant,arcae jacturain sacere non sustinuerunt. Id iplian monuit,vel potius exprobravit ribal Carthaginensibus,anudLivium. mcnimvitas illis Icomanis tributii inesset impositum, &exliausto diutino bello aerario prima collatio pecuniae dissicilis vitaretur, moesticiaque & fletus incuria es.scta identem serunt Annibalem conspecitum, cujus quum Asdruul Haedus risum increparet in publico fletu,cum ipse lacrymarum causaeset: Si quem . admodum oris habitus cernitur oculis, inquit, sic di animus intus cerni pos. -sete facile vobis appareret, non ti, sed prope amentis maliscordishune quem increpatis ritum esse et qui tamen nequaquam adeo est intempestivus, quam vestrae istieabsurdae atque abhorrentes lacrymae sum. Tuc flevi sed

Cuit,quumadempta nobis arma, incensae naves, interdictum externis bellis: illo cnim vulnere concidimus. Nec esse in vos odio vestro consultum ab Romanis credatis. Nulla magna civitas diu quicscere potest. Sisoris hostem non habot, domi invenit: ut prae talita coqmra ab externis calisis tuta videntur, sed suis ipsa viribus onerantur. Tantum nimirum ex publicis malissentimus,quantiun ad privatas res pertinete nec in eis quicquam acrius,quam pecuniae damnum stimulat. Itaque quum spolia victae Carthagini detrahebantur,quum inermem jam ac nudam destitui inter tot armatas gentes sicae cerneretis, moingemuit: nunc quisbutum ex privato conferri

dum est,tanquam in publico funere compi tiso cisin vercor, ne propediem sentiatis,levissimo in malo vos hodie IacrymasD Huc praetcrca respexit Rob. Gaguinus. Illud, inquit, nonnunquam compertum est inter Fraim In historicos phis damni in Rempub. vehi,dumsacerdotis consitores agitur, qu mmum prudens aliquis ex saeculi nobilitate rebus urendis praeticitur. Ille enim nescio qua insatiabili ambitione omnia sibi vendicat: Hic populi misertustacommunitatis detrimentum strum esse ratus, Rei p. bene ut potest, consulit. Illo fastim&pompamex duputate metiens, coaudaei is divitias Fouerit,quo minus ultionem timet, Ecclesutica Iiberialeprotectus et Heautem opes suas cumRepub. conjunctas esse non ignarus,expublico incommodo rivatum quoq; auguratur.Namqui res sitas cxReipatatu considerin

Vi illas

158쪽

va finem illas sine hac nequaquam stare posse intelligit, Et Tilius citat Demosthenem

L -- dicentem, magi es privatae corrum, qui publicas fulichionos habent, augentur, eo magis Remp. minui. Sires, inquit, privata, non avertitpublicam,aequissimum est,ut res eorum privat qui publicam adjuvant, augeatur,& incrementi fiant participes. ProptereaPerdiccas teste mutarcho) cui Alexander Magnus ad Asiaticam expeditionemseipsum comparans, auribuerat de proventu Macedoniae, quumNoandram audivisset Dentem, nihil velle se aliud retinere, quam spem siti consilii,dono renunciam dixi se quinque velle fieri illius spei participem, cujus exemplo alii permultae secerus antiiratidia consimiliter, 'uQdmclius omnibus cecidit. Hoc quoque Corneli Tac, tusconsideravit, ubide Britannis ita biit olim Regibus parebant,nua per Principes factionibus&studiistrahuntur. Nec auudaciversiisvalidis si uentes pro novis utilius, quam quod incommune non consulunt ; Ramis duabus tribusque civitatibus ad propulsandum commune periculum Ga s, ventus. Ita dum singuli pugnant, universi vincuntur, &c. Et profecto Me. ii ra fin- 1itilitatis publicae major, quam privati emol umenti ratio habeatur, singuli onariit, bonis debet esse propositum .. De hac requoque Legislator . 1is ML A liciti fuere. Quodnisirit,itidemnobis evenis' sicut membris actui sit serui. . gimus,quae ob contemtum, & ninnam curam sui ipsius, detractis ventris, imas. νε- consuetis obselliis , a quo tamen ipsis cursus vigor&vires suppedies M tur,sero&cumpromata ra i utcllexerunt,quain stolide contra propri laborvirent. Eicimn Eumani generis secietatem , corpo unius instar essevidemus, in quo si unumquodque membrum sensum shabeat, uisommodum suum tantum utilitatemque respiciat, &non et 'aliorum, nec inter se membra omnia conveniant, viceinque reserant, is facile pote uicito debilitetur, toriumque dissoli compace intereat: I si jecur, si caput, si cor privatam tantum &suam respiciant utilitatem &co'

modum, nec eam servent, Pu mcorporis harmoniam concentumsK

pientcsquidam appellavere, hoc est, D membraeinvicem par pari non lG-δuri. vant;corpus integrum pereat & concentus ille ditalvatur,necesse est. μ' lanilem illi floreulus Romana: Reip accidit, quum enim propeinod Orbe terrarum ubi noriterat, victrix etit, seditio nixa est,u intest 'iu, L Ddit bullisquessicipsam quoque testrucret&vinceret. '

Id autem prius fieri non potuit, nisi cum publico commodo privatum m secuta sunt occulta odia, donec juvenilia consilia '

accederent.Na:ra postquam senes,qui&conspexerant saepe pericu J, lxperti fuerant jaeturas, naturae concesserimi, insurrexere j ii venes,ing 'o,rudes & pi aeteritaruin rerum omnium inexperii. Haec igitur in 'expe

159쪽

sve meditationes hisi ricae. Is

pernietes rem Romanam, laae itastabiliruerat, ut a quovis externoh In Cam-ste & qualibet vim oritura,firmaque esset, tandem evertit,sicut Cicero i

Prisatos ectioin consutationibuspublisis a

Usi debere.

AuDAarLEM feram esse morem Venetijs inter Senatores, quando in Curiam ad consilitandum de rebus publicis conveniunt Solent enim ante vestibulum ejus omnes privatas inumicitius I similitates interipssis, apud S. Marcum,utimos loquendi ipsiscit, deponere, ut animum ab assectibus in consiliis obsieis liberiorem haberepossinta Utinam autem hoc quoque apud nos, quandodesiluis Imperii& re spublicis tractatur, accideret, tunc sortasse remeliorestatuGermaniaesset. Et sine dubio haec res illis pisimum adj ine i assere ad stabiliendam ipserumRem'iniae pIus quam mille annossi xuit, neque ipsorum urbs unquam ab ullo hoste, quos habuit saepenumero potentiminos, postquam fuit condit occupata cst. Tale exemplum,utp eo, illum habemus in historiis de ulla urbe vel Repub.licrepotentistam nitis eoquenon frustra Horumtur,urbem Venetam esse adhuc virginem, inpote qua Uneremis ab hoste semper inviolata ineorruptave nianseri Sed ut in propolitumnouram revertamur, idipsum innuere & monere vo- Ilait inscriptio Hegans & pia in curia talisbonensi, quae conspicitur in tabula

marmorea,aureis literis, talis: scivis SENATOR cuRIAM OFFICH CΑusA INGREDERIS, ANTE

Hoc laudab1le institutum habuit quoque optimus RexMagonii Tonsus. Dicere enim solitus fuit, sita,colitigisset nasci temporibus, quibus Romana pub. florebat, se constructurum sivise contra curiam,remplumJovi sitorio, in quo prius' uam venirent in Senatum Patres conscripti, odium, amorem,ac Privatos affectus omnes deponerent. Hoc nos etiam docuit M

160쪽

Hamo. Tistides,qui licet remistoclis potissimum opera in exilium elemis esset, ta-

omnes injurias in commimis totius Graeciae pericillo patriae condo-aians , sponteque ad Themistoclem sibi antea inimicum accedens, eum iu apud Herodotum compellat: Nos certare oporiet Omni tempore non privatis simultatibus & odiis, sed uter nostriina, melius de patria mereri, & plura iambjRDa- cam beneficia conferre possit. Prudenter etiam Narses in expeditione Go- dico contra thica ad Belisarium & reliquos duces cxercitus ita exorditur suam oratio-Goibo . de publica, o viri, utilitate consulitur,est quidem,ut existimo, utilitas ipsa per se inspicienda, nec aliis respectibus, vel odii vel amoris pe landanda.&c.Ob eam causam&Romani laudantur. QMmdiu enim illis L dum erat S altum Rei p. pectus Curia,silentii quo salubritato munitum & va, latum undique;cujus limen intrantes, privata cliaritate abjecta publicam isti duebant:tamdiu ab omni injuria&hostili vi tuti filere. Hoc ipsum remiscerni poterit ex sacramento Consiliariorum seu Senatorum, quod praestare tenebantur,illud fuit ejusmodi:

Postremo adjicere libet exemplum M. Attilii Reguli,qui quum certo se ret, se ad exquisitissima supplicia tralii in Africam, tamen neglecta sita vita,

SEARCH

MENU NAVIGATION