Dissertationes philologico-criticae singulas primum nunc cunctas. Edidit Christianus Friedericus Schnurrer

711쪽

explieari posse censet, si id tempus, quo Darius liellum contra Athenienses paraverit, ipsius Xerxis annis additum esse sumatur: itaque, cnm decem anni inter pugnas illas celeberrimas intercesserint, exaggerandi causa hoc totum temporis spatium ad bellum parandum adhibitum esse dici; sin autem ad initium ipsius expeditionis et ad bellum contra Aegyptios i tercedens respiciatur, ires, quatuor vel quinque annos posse numerari. Haec sententia magis etiam commendatur, si nobiscum reputamus, quam sacile inter Graecos Arma de bello Xerxiano augeri et exornari potuerit. DoddKellus quidem, quamquam ab iisdem locis, quos supra sundamentum totius quaestionis esse diximus, proficiseitur, tamen Herodoti fidemiueri stonatur. Ita sere V. D. disputat: conveniunt elim Thu- didis et Platonis de spatio temporis inter cladem Marathoniam ei Salaminiam tulercedentis testimoniis notae Herodoleae. Postquam enim Herodotus Darium quinto K proelio Marathonio anno mortuum esse narraVit, numerat annos quatuor apparatus ipsius Xerxis. Quos tamen annos moX ternario numero con-

eludit c. 21. 33. Horum annorum primo, Hiero post Darii mortem, Xerxis expedi. ionem contra Aegy- pii os statuit 7, 7. Inde iii eunte anno quinto Sardes semovisse tradit, ibique hiemasse Annali. Thucyd. p. 44. . Sed haee Herodoti defensio verbig ipsius: απὰ γαρ λγυπιουὁυίσιος ετι stri/ τεσσερα ετεα πλζρεα παραρτέετο σπα-τίην κ. M λ. fundi ius evertitur. Quae cum ita sint, non possumus quin Herodoti in hac re auctoritatem relinquamus. Eo autem securius testimonia illa contra Horo dolum possumus afferre, eum viri illi quaestionem nostram aut prorsus non curent, ut Wesselingius, aut aliam etiam defendant sententiam, ut Usserius et Pelavius. Sed aliae etiam restant dissicultates, quae quamquam acriticis plerumque negliguntur, doeirinae nostrae de Ahasvero adversari vidsintur. Herodotus postquam Xerxis reditum ad regni sui eapni retulit, plura narrat de . Amestri, uxore Xerxis, quae demonstrant eam plurimo apud regem honore et dignitate usum esse i9, 108 etc. . Ex hac narratione saei leeolligi posse videtur, Amestri in praecipuam fuisse inter Xerxis uxores et reginam Persarum. Iam vero eum Vasthia le

712쪽

tio anno repudiata et novae reginae eleelio post Xerxis demum reditum insiliata sit, quae iandem est haec regina Amestris I Sealiger non dubitat respondere: Amesuis illa Herodoti ipsa est Esthera nostr id quod summa nominis similitudo demonstrat Em. Temp. p. 592. . Neque vero desuerunt, qui huie eonieeturae suffragarentur; PDisserum dieo, Baumgartentum et Elchhornium. Hanc vero Sealigeri opinionem aeriter impugnavit Pelavius ΙΙ. p. 257. et valida sane opposuit argumenta: Amestrim ab Herodoto dici filiam Dianis, Persae nobilis, cum Esthera contra genis fuerit Iudaea, neque mores estris seminae erudelissimae Estherae modestiae eonvenire. Contra haee argumenta obloquitur PDisserus: Ρersas videri 'eonsulto obliterasse originem Estherae, ei a Persis Herodotum de Estitera salsum esse, deinde erudelitatem Amestris in Musislae uxorem limmemor est Neisserus alius eiusdem mulieris eradelitatis, quam Herodotus narrat 7, 114.3 ei potuisse as- fingi propter iustam vindiciam, quae instigante Esthera Hamanis familiae ceterisque Iudaeorum hostibus illata sit Dub. Vex. p. 483. . Talia argumenta speetem aliquam habent, et si res ipsa certa atque testata esset, audiri possent ad dissieuli tem removendam; at vero cum tota illa coniectura una sere nominis similitudine admodum Iubrica nitainr, parum cautum est Herodoti fidem in tantam vocare suspieionem. Quare alii sententiae Sealigerianae patroni hoc adminiculum ex Amestris historia petitum respuunt v. e. e. Carph. Int. p. 349. 3. Ita autem redit quaesito, quae ilia sit Armestris Herodotea. Bene mihi hanc quaestionem videtur solvere Iusti: Gemein lita motibi man, daas Ahasvertis anfangs biosa die Vos hiunia nachher die Esther xur eλα en Gemalitin gehclint. Aber dies intria meiner minung nata Mosa winis1 lichan nommen, denu das B. E. sagi meiter nichis, alados Ahasvertis die Vasthi ferstossen unu an ilirer Strue sicli die Esther Mermiihil habe. Dass er aber Nebe cr

713쪽

einer Gemahlin des Xerxes mit Namen Amestris ge-den ι, wesche weder die Vasini noch auch die δει her Minkann, tinter andern dest gen nichi, wea x die tam stris ach- ωor dem T. Mis Miner Regierung, alas inrder Esther harae. η' menn aber Ahare. mehrere 6 mahiannen harae, so dars Amratris nichi Esther, und Mes kann doch Ahasvertis frin. Ad hane sententiam eonfirmandam non inutile erit de hoc more Persarum, ad quem provocat V. B., praeier concubinas plures uxores Iegitimas simul in matrimonio habendi, aliquot testimonia. llegisse. Herodotus de Persis scribit: γαμέουσιν ἔκαστος αυτέων πολλὰς ιιεν κυαριδίας γυναικας, πλεωνας παλ-λακας κτέονται 1, 135. . Singula vero huius moris exempla leguntur Bdi. 3, T. Dan. 5. 3. Denique recensiores quoque Persas huae morem sequi testatur Chardinus V, p. 217. . et alia testimonia habet Paulsen. l. l. p. 388 est.

Deinde diserimen totius Estherae historiae radii in annum Ahasveri duodecimum. Secundum vulgarem quidem de Xerxis imperio opinionem hae in re nullum inest impedime tum, plerumque enim Xerxes annos viginti unum regnasse putatur. Sed haec opinio inveterata multis argumentis iisque, quantum equidem iudico, firmis resutata est a Vitringa Obss.

' Nisi forte, qσod mihi verisimilins videtur, rab narieae virgines dicuntur , quais modo ex provinciis arcessitae alat.' λ Hoc qnanium equidem scio demonstrari nequit. Comm moratur quidem Amestris in historia helii Xerxiani sHdt. R6I. II 1, sed hi Ioel nulIam habent temporia significationem. Disitig post

714쪽

ete. . Ex horum virorum doelorum sententia lotum Xerxis imperium non nisi nnderim vel duodecim annos complectituri Hengst bergius igitur, ne hoe calculo, quae in plausula libri nostri narrentur, a Xerxis imperii tempore excludantur, duodecimum illum anniim putat non a morte Darii, sed ab initio expeditionis Aegyptiae numerandum esse, affert enim Iocum

Herodoti 7, 4. , ubi Darius narratur, eum ipse in bellum,

eontra Aegyptios prosecturus esset, ex more Persarum stium suum Xerxem regeni constituisse. Sed quamquam idem hanc rationem in annis Nebucadnstgari apud Danielem numerandia

adhibendum esse doeuit mireue I, p. 63. , et Pelavius etiam Artaxerxis quoque Longimani annos ab eiusmodi duplied

initio numerandos esse statuit, tamen hoc artiscium a nostro Iom alienum esse censeo. Nam una et constans sibi sin6 ulla controversia annos Ahasveri computandi ratio per librum nostrum observatur; iam si duodecimus annus ab initio expeditionis Aegyptiae numerandus esset , non aliter de tertio et septimo anno iudicare possemus et quaeeunque ex horum annorum eum cetera Xerxis historia convenientia repetivimus, rescinderentur. Attamen quidni ultimum, qui nobis concedi tur, ierminum imperii Xerxis accipiamus ' nam ultra duodecinium Ahasveri annum nihil in libro Estherae narratur. Quinetiam haec proxima causa haberi dehet, cur de Mordeeliam et Esthera nihil addatur, quod hnnc terminiim excedat. Nam admodum probabile est, Mordeeliaeum et Estheram, qui solo Ahasveri lavore ad iam alium lavoris gradum evecti essent, fautore eorum ei tutore occiso aut ipsos quoque trucidatos esse aut in vitae prioris privatae umbram ei otium se recepisse. Et fortasse huius magnae rerum aulicarum mutationis moriem Xerxis subsequentis vestigium aliquod obseurnm deprehenditur apud Plutarchum; qui . de eo tempore, quo Themistocles ad regem Persarum eonfugit, ita seribit: πολλῶν καινoTost Ου-

ισων περι τῆν αυλὴν καὶ τοῖς φίλους του βασιλέως εν ἐκειν ,3 καιρ0 Them. c. 29. . Si Ephoro, Dinoni, Clitarcho, Heraclidi fides habenda esset v. PIui., Them. e. 27. , Themistocles ipsum Xerxem convenisset et verba illa Pluta chi ad historiam Hamanis et Mordechaei possent referri. Sed obstat auctoritas Thuerdidis et Charonis Lampsaceni, qui The

715쪽

mistoclem iradunt non ad Xerxem sed ad Artaxerxem cons gisse. Cum autem Thu dides hoc tempus ita ei reumferibat:

ἐσπειιτει γραμματα εἰς βασιλέα υνταξερδεην τον νεωστὶ βασιλευοντα 1, 137. 3, haud scio an non nimis temerarium sit, locum illum Plutarchi maxime de Mordechaei et

Esilierae potestate coercenda et tollenda interpretari.

Denique praeierire non debemus locum 10, 1., ubi Aha iverus narretur terrae et iugulis iribulum imposuisse. Hoc Ioeo Sehulgius utitur ad sententiam suam, Ahasverum esse Min- Xerxem Longi mannm probandam. Strabo enim scribit: τον

direr ξαντα τους φορους αρεῖον εἶναι τον μακροχειρα 15. p. 329.). Baumgarienius quidem vocem μακροχειρα opinatur per inelirium librariorum in hunc Iocum irrepsisse l. l. p. 244.i. Hoc vero Schulato non videtur sufficere, quandoquidem l mox uberior Longimani sequatur descriptio, ii que existimat tu Iocum Artaxerxis nomen Darii a librariis male sedulis inducium esse, vel Strabonem praeter Darium

Artaxerxem quoqne nominasse, hoc Vero nomen intereidisse. Artaxerxem autem peculiarem vectigalium curam egisse ex

Diodori I. II. probat. Hac ratione, ita pergit Schulatus, Sir lio conflaret Herodoto. Herodotus enim, ubi regiones tribui rias tributumque singulis pendendum reeenset, 'deinceps addit de alio tributo ex insulis et Europa provenienie 3, 96.). A 'cior libri Estherae non de tributo, quod ianiummodo ierrae. continenti sed et de tributo loquitur, quod insulis impositum est. Prius teste Berodoto a Dario imperatum est, posterius subsequente tempore accessii; hoc scilicet ab Masvero impositum, hic tributum a Dario imperatum confirmavit, auxit et ad insulas aliasque regiones protendii st. l. p. 27s. 272. . Subtiliter quidem haec ut plura alia a Schulato digputata sunt, sed cum iota demonstratio conieeiura de novo quodam tribuit ab Artaxerxe impositi genere nitatur, hac ratione ceria argumenta dilui non possunt. Primum enim satisne constat, loco nostro novum illud tribulum iudicari, de quo Herodotus loquatur c. 96. 3 Deinde enm ex Diodori non certo appareat, Artaxerxem ab insulis vectigal exegisse, cur non ipse Xerxes, qui per belloruim suorum fortunas adversas tu maximas sine

716쪽

dubio adaeius esset angustias, ad thesauros insularum exhauriendos confugere potuit' Quamquam hic alia exoritur di cultas. Quomodo enim eo tempore, quo Graeci nuper tres victorias maxime insignes de Persis et duas quidem navales reportaverant, ab rege Persarum insulis tributum potuit imponi Ai certa exstant testimonia, Graecos quamvis nunquam sere laetius res eorum florerent, in ipsa Asia vix aut ne vix quidem quidqtiam pristinae suae poteSinus recuperasse. Naserant quidem Thucydides 1, 89. et Herodotus 9, 103. I

nes et Helleponitos post pugnam ad Mycalen a Persarum imperio defecisse. Sed nullam aliam ob eausam exercitus a Xe xe Sardibus videtur relicius esse, nisi ut has provincias r euperaret et lueretur v. Diod. 11, 36. . Neque vero hunc exercitum otiosum fuisse ex iis apparet, quae de initio imp rii Artaxerxis memoriae sunt prodita. Nisi enim provinelao illae a Persis iterum essent oecupatae, quomodo Artaxerxes,

ut primum imperium suseepit, oppida Lampsaci, Montis et alia Themistocli donare potuisset v. Thucyd. 1, 138. Diod. 1 , 5T. Pluti Them. c. 29. Nep. Them. 10, 3. est. Eruegerus I. I. p. 224 ete. 3 Deinde Herodotus narrat, tribusum quod Ionibus Darii tempore impositum sit, suis etiam diebus a Persis

exaelum esse. Non insulae quidem, quantum equidem scio, sub potestatem Xerxis iterum redaciae esse traduntur, sed sum regiones maritimae a Persis occupatae sint, eoniici Iieet ins Ias quoque, proximas potestati eorum sessisse. Sin autem hoo nimis videatur audaX, alia patet .via. Vox enim non omnibus locis iusulas significat, si sed Hebraei praeterea, ait Gesenius Tliesaur. S. v. , ,, hoe nomine deSignabant terras maritimas mari meditarraneo adiacentes, quando quidem has praecipue navigando adire solebant Phoenices Ps. 72, 10, Dan. 11, 18. Bic usus vocis paulo negligentior inde videtur ortus esse, quod Hebraei neque maris neque insularum a curatam habebant cognitionem; ubi vero Reeurata deest eomiatio, termini rerum similium et finitimarum obscurari solent. Hoc vero in nostrum scriptorem, qui vix dubitari potest quia in Asia interiori vixerit, magis etiam eadis, quam in ceteros Itidaeos in Palaestina degentes. Si autem illum sequimur usum iu Iseo nostro interpretando ViX opus est, ut moneamus,

717쪽

quam egregie tum haec tributi mentio cum testimoniis illis de

provinulis Asiae minoris Xerxis tempore remperatis eonveniat. Postremum inter temporis indicia, quae in hἐane qua silonem cadant, referri etiam possint nomina magistratuum, praeseeiorum et virorum nobi Ilum. Et haec res maximi videtur momenti esse, si eonsideramus, Xerxis historiam iniste lGraecos esse celeberrimam et mulsa nomina eoriam, qui sub iillius imperii negotium aliquod egerint memorabile, apud scriptores Graecos circumferri. Quare Videtur consentaneum esse, in utrisque de eodem rege monumentis nonnunqnam certe ex iisdem nominibus et muneribus eosdem homines posse agnosci. Itaque ut ex hac quoque materia iustum Armarem arminen- tum, nomina utrinque obvia perlustranda existimavi. Plures

quidem reperi nominum similitudines, sed cum ex quaestione de Ahasveri nomine perspexerim, quam lubrica haec via es- ei, rem illam missam feci. Sed non possum, quIn paucas leriiteorum opiniones ex hoc genere argumentandi asseram. ἰBeriholdi ius nomen qui gynaeem virginum praepositus

finisse dieitur 2, 8.), apud Ciesiam sibi videtur invenisse p. 2424. . Ctesias Pers. 24. narrat quidem Hegiam quendam Xerxis tempore vixisse eumque Demarato, quem constat a Xerxe magnopere dilectum esse asque honoratum, adiungit, neque vero mangnam horum nominum similitudinem esse negari potest. Quare Iusti quoque et Ialinius hoc argumentum attulerunt. At Fero haec species admodum sallit, nam ille Hegias a Ctesia Ephesius 'γ dieitur; hoe autem ab omni pro- habilitate alienum videtur, Graecum aliquem hominem eumquo nobilem ' eastrationis ignominiam sustinuisse et gynaeceo Pessieo esse praepositum. In tantam quidem suspicionem non in-enrrunt duae Hebraeorum nominum cum alteris Graecis com- parationes, quas instituit Dereserus. Opinatur enim V. D. numhn Mardonii in historia Xerxis celeberrimum a nostronomen uni ex septem regis consiliariis tribuatur

, Αpnd Herodotum etiam Hegias quidam commemoratur 9, 32.3. Hie frater Tisameni Eleus dicitur, et .Lioni Ctesiae interpreti idem videtur esse, quem loquatur Ctesias, sed hoc admodum dubium esse opinor.

718쪽

s 1, 14 , nihil nisi forma diversum esse. Deinde comparat nomen qui a rege Estherae datus eique omninm enn chorum proximus suisse traditur 4, 5. 6. 9. 10. , et Grae- eas sormas Mτακας sive 'Aτακας, qui a Ctesia refertur plurimum omnium eunuehorum apud Xerxem valuisse Dereser. p. 199. . Hae coni iurae habent quidem aliquam probabilitatem, sed argumentis haberi non possunt. Altameu equidem

ea argumenta, quae supra exposuimus, ad id quod demonstra dum nobis sumserimus, Xerxem eSSe AMSverum, effieiendum abunde sufficere censeo.

라틴어 텍스트