Dissertationes philologico-criticae singulas primum nunc cunctas. Edidit Christianus Friedericus Schnurrer

701쪽

sche, die aueli die Umstetring taliurus erkliaren wira p. 33. Non opus est 'multis verbis exponere, quantuin hielocus ad sententiam Scaligeri confirmandam asserat, ultimatu vero Lassenii annotiationem praeierire non posSumus, propterea quod sententiae nostrae de accuratissima rerum Persicarum cognitione, qua historicus noster exuellat, nonnihil videtur repugnare. Etenim si auctor voluminis Estherae aut ipse tempori'bus Ahasvori Susis vixit aut historiam suam ex eorum hausti commentariis, qui omnia ipsi vide ni, cur non eam ipsam noet minis Xerxis formam tradidit . qualis iii aulae regia Susiana audiebatur Attamen non debet negligi, eum regum Persarum,' quem vulgo sub nomine Xerxis intelligamus, neque unum neque primum fuisse, qui hoc nomine appellaretur. Praeter nostrum Ahasverum hoc nomen habebant pater Darii Medi i. e.

Astyages apud Danielem 9, 1.) et Cambrses apud Esrain

4, 6. γ' ) Prima igitur huius nominis nolitia venit ad Iudaeos Babrionicos, quare facile seri potuit, ut iii ea. ad Hebraeam linguam fleetenda dialecti Bilbylonicae aliquid indiuisceretur. Ei quid mirum, quod haec prima nominis peregriui Arma apud

Hebraeos usu ad posteriora tempora irnnStata eSt. .

Altamen Grolius, quamquam Scaligero concedit, nomen Xerxis ab Hebraeis in IID IN esse mutatum, negat, hoc

uomen ad quaestionem de tempore Ahasveri quidquam sacere, quoniani nomeu Xerxis appellativum sit, ut loquuntur, et plurium regum commune. De natura nominis huius Sine controversia, recte monet Grolius; ia'in Herodotus tradii

' λ Quis fuerit μουηρος, qui Tob. 14, 15. legatur, Pr0yter vagam totius libri indolem vix possit indagari.

702쪽

significalionem eius et quicunque in nativam eius formavi iu-quisiverunt, hoc sequuti sunt, ut ex lingua Persica ipsam huius nothinis vim investigarent scis. recentissimus et doctissimus huius nominis interpres Lassenius. p. 35. 36. . Nihilne igitur tota hae de Perstea origine nominia Ahasveri disputatione ess

etum est φ Equidem multum sane arbitror essectum esse . ΡΗ-mum enim si constat, Ahasveri vocem Hebraeam esse formam nominis Xerxis, quivis in eum lucidet regem Persarum, qui sub hoo nomine celeberrimus est. Deinde causa nostra minime est integra, cum enim demonstratum sit , omnes alios re ges, qni in quaestionem eadere possint, certis argumentis exeludi, omnis iam quaestio in illum ipsum Xerxem, euins apud Graecos et . Romanos mentio sit saepissimo, inclinavit. Deinde si speetiunus ad ingenium, quale in Ahasvpro nostro appareat, eaque comparamus, quae de Xerxe nobis ira- diui sunt, ad eandem ducimur sententiam. Nam multi suerunt, qui similitudinem Xerxem inier et Ahasverum magnam indagarent, dico Vitringam, Rambachium, Dereserum, fiese' nium, Minerum, Calmbergitim. Maxime insignis est in Ahas- vero nostro temeritaου illa inconsiderata, quae superbia nilainrimmensa et facile ad crudelitatem feratus; idem vero in Xe xis historia apparet. Huius temeritatis et crudelis alis aliquot . . asseramus exempla. Cum pons, quo rex Persarum Asiam cum Europa coniurigi voluit, exorta tempestate dissolvius es set, magna ira commotus Hellesponto iussit trecenta verbeis ra inlligi et inter haec verbera hanc ad mare haberi orationem z ευ πικρον δεσποτni τοι δίκην τήνδε, οτι suν ηδίκύσας, Ουδἐν προς ἐκείνου αδικον πα-

eiiismodi immanis Orudelitatis exemplum idem narrat Herodo ius paulo inserius. . Fuit Pythius quidam Lydius, homo immensis praediius divitiis. Is non solum eopias Xerxis innumeras per Asiam transeuntes Iautissima coena excepit, sed etiam ingeniem pecuniam donavit. Hoc eximio ossitio summo-

703쪽

pere laetus Xerxes enm rogavit, ut quidquid vellet a se peteret. Pythius cum Iioc ipso tempore nihil haberet, quod peto Tet, paulo post Xerxem rogavit, ut, cum omnes quique. filii sui in exercitu Persico essent, maximum natu ad senectutem suam recreandam et rem familiarem administrandam sibi redderet. Hac aequa et modesta petitione j Xerxis superbia et ira tantopere exeilata est, . ut eorpus filii illius, quem paler peteret, dissecaret ei partibus utrobique positis exercitum traduceret. Qui ob has causas levissimas, quibus maiestatem Suam in Sam esse opinaretur, talia perpetrare sustinuit, is sane non mirum est quod reginam, quae mandato regio morem non gessisset, repudiavit et iotam gentem Iudaeorum, qui propter mores suos peculiares contumaciae speciem praeberent, Ha-manis sui libidini siue ulla haesitatione prodidit. Deinde magna in Ahasvero eernitur luxuria ei ostentatio. Ne hoc quidem a Xerxis ingenio alienum fuit. Quod aliis de regibus Persarum narratur in universum, id a nonnullis scriptoribus no palim tribuitur Xerxi. Xerxem reserunt Cicero , Tusc.

P0Suisse, qui novam reperisset voluptatem. Et cum ex Graecia redux reset sactus, tristem cladis suas recordationem libidinis intemperantia exstinguere studuit v. Ηdt. 9, 107. 3. Et quid magis ad ostentationem potest comparatum eSSe, quam tota e peditionis adversus Graecos pompa 3 ', Neque vero hoc a Xer-Nis animo . abhorret, quud Ahasverus narratur Mordeclineum propter Ossicium isibi praesitium summo studio et gratia prosequutus esse. Nam eius modi generosi si s animi indicia de eodem Xerxe ab Herodoto tradita sunt. Notissimum est illud, Demaratam, regem Spartanorum, quamquam Saepe ingenue apud Xerxem Io lueretur, non modo nihil pasSum eSSe, sed

etiam multis asseclum esse honorihus v. inpriinis Udi. 7, 105. .' Idanifestum quoque magnanimitatis documentum edidit Xerxes in Bulo ei Sparthio Spartanis dimittendis. Hi enim a civitate sua missi eraut ad caedem legatorum Persicorum expiandam, et quamquam multum aborat, ut supplices regem adirent, Xeixes' In universum do Iuxurioso Xerxis ingenio eiusque a Dario disserentia disputat Plato de legib. III. Opp. II. P. 695.

704쪽

lamen admodum elementer cum iis agit. , inquit He

ποκτείνας εκείνους α πολυσειν Αακεδαιμονίους τῆς αἰ ἱζς. Denique restant temporis indicia tu libro nostro obvia, quae item ad Xerxis imperium nos ducunt. Hic primum in quaestionem venit ambitus imperii Persici, qui deseribitur 1, 1. 8, 9. Dicitur regnum Ahasveri ab Iudia usque ad Aethiopiam perlinuisse et CXXVII provincias continuisse. Qui vis demonstrari nequeat, hanc deseriptionem in unius tantum Xe xis imperium quadrare, hoc tamen manifestum est, locis illis id temporis spatium indieari, in quod Xerxis aetas inciderit. Cum Indi et Aethiopes ultimos terrae torminos colere putare tur, haud obscuram cum illa descriptione habent simili itidipein verba Xerxis, quae loquutus est, cum bellum contra Graecos suscepturus esset: εἰ τουτους Ἀθηναίους τε καὶ τους τουτοισι πλnΠιπροώsθους καταστρεφομεθα . . . γῆν τὴν

Praeterea Aethiopes et Iudi regi Persarum tributa solvero dicuntur v. Ηdi. 3, 97. 98. ei inter populos victos repertu tur ib. 7, 9. 15. 69. . Quod vero ad numerum provinciarum iailinet inde dissicultas oriri videtur, quod Herodotus resert tempore Darii Husiaspis totum Persarum imperium viginti tantum provincias sive satrapias habuisse. Huic autem loco Herodoti opponi potest liber Danielis, qui Darium Medum narrei CXX praesectos provinetis suis praeposuisse 6, 2. . Deinde do hae

inter libros sacros et Herodotum controversia bene monet Ro-

705쪽

bemerti, nichi eine Provin in heirung nata geographia. schen Nestimmungen, m Hern nur esse Elassismalion aer Merschiadenen Miker, welche die ea oberien Liander B wohnten, nata der Bestimmung des tamen aufersemen Tribures. Fur die Richligkeu der hebriaischen An bens riche nichi allata, clara die Non Herodot ange bene Zahl xon 20 Satrapien, asenn wir darunter Provin revero Hen women, viet et u gering wiare, da Meinasten. sp uer allein 10 Satrapsen enthieli, εο erga auch classais Zahlangaben dor Midon Non mersiste nen Versas--rn hera ithrenderi Eucher von einandari verachitaen sinu. Multo vero aperitus demonstrant, Ahasverum nostrum Xerxem esse, altera duo temporis indicia, quae libro nostro traduntur. Primum enim illud convivium. a quo lota Estherae historia incipit, in tertium Ahasveri annum lucidisse dieiatur, deinde Esthera narratur Septimo avno in tori et imperii a eietatem a rege recepta esse. Nemo quidem exspectabit, has ipsas res a Graecis quoque traditas esse, sed temporis ratio tam accurate in reliquam Xerxis historiam quadrat, ut mihi quidem de Ahasvero nulla relinquatur dubitatio, et magnum inde historiae Estherae fidei Rrgumentum conciliari videatur. Quod ad ingens illud Ahasveri convivium aliivet Herodotus narrat: Αἰγυπτου αλωσιν, εος υιελλε ἐς χεῖρας ἄξεσθαι τὰ στρατευμα τὼ επι τας 'άθήνας συλλογονεπίκλωτον Περσει n/ τρυν αρίστουν εποιμετο, ινα γνώμας τε πυθνταί σφεων κaὶ aoτῖς εν πῶσι ειποι τα λει I, 8. . Hoc eoncilium procerum Persarum Susis habitum tu teritum Xerxis annum incidisse, inde lacile potest colligi, quod paulo superius Xerxes dicitur altero a morte Darii anno expeditionem contra Aegyptios Rusevisse. . Iam vero quid facilius est, quam hoc Xerxis concilium eum AJuisveri convivio componere lam Sealiger, qui primus defendit, Abasverum esse Xerxem, hoc usus est argumento, et qiii .eius sevientiam sequuti sunt plerique omnes hoc quoque argumentum protuIerunt. Herod ius quidem nihil do conviviorum apparatu et pompa narrat, et liti nostro libro de consultationibus propter bellum suscipiendum allum silentium, sed uterque hoc tantum eurat, quod ad suam rem faciat illustrandam. Accedit vero ad hanc controversim

706쪽

componendam, quod apud Persas concilia cnm eonviviis eoniungi solebant. Herodotus de Persis narrat: μεθυσκομενοι ἐωθασι βουλευεσθαι τα σπουδαιέσαπα τῶν πρζγμάζων,

p. 329.); Athenaens: ἐν ἐνίοις δἐ καὶ Περσικων συ/hποσίων ἐγίνοντο τινες καὶ βουλαί 5, 19. ell. 4, 23.), et Ammi

nus, qui cum nostro loco optime convenit: inter epulas de a paratu bellorum et seriis rebis apud Persas Graecorum vel rum more consultatur l. 18. . Propter maguam inter Persas

et Germanos similitudine' addi quoque potest Taciti testim nium: de reconciliandis iuvicem inimicis et iungelidis assivit tibus et adsciscelidis principibus, de pace denique et bello plerumque in conviviis consultant v. Germ. c. 22.ὶ. Sed opposuerit fortasse quispiam, diuturnitatem convivii nostri cum Herodoti narratione de consuliationibus propter bellum Graecis i serendum habilis male congruere, eum paucis diebus teste H rodoto tota res transacta sit. At bene videndum quid tran actum esse narret Herodotus. Primum proposita est quaestio, uirum bellum Graecis inserendum esset, neu ne, latio re per aliquot dies in utramque partem disputata decretum est, ut ulciscendi causa expeditio adversus Graecos iustitueretur. Qui vero Iocum Herodoti mox sequentem: κρινάντων ει ταυτηὶ

ιιύγc0ν καὶ Περσέων τε τῶν συλλεχθέντων αἰτίκα πῶς ἀνὴρ ἐς τὴν an ν ἔαυτου ἀπολάσaς κ. M λ. negligentius inspexerit, facile in animum inducere poterit, post illud deer

tum in suam quemque provinciam dimissum esse. Accuratius' autem linius loci sevientiam perscrutanti apparet, inter deliberationeS, quae proxime antecedant, et hunc Daereclorum reditum aliquantum spatii intercessisse, ad tempus enim huius roditus reperienduin recedendum est ad initium eapius 19.r ωρ-

ἐν τ2 υπνεὶν ἐγενετο; ' obira verbis tempus indieatur, quo

707쪽

Xerxes bellum eontra Graecos decretum iam paraveAt. Et ex

rei quoque naturn lios consentaneum est, nam cum deliberationes de bello suscipiendo finitae seni, ingentes copiarum, a morum et alimentorum npparatus consultarentur et inter singulos provinciarum praelauios distribuerentur neeesse suis. Quare eum in his helli apparatibus plures sere anui transigerentur, Deile praesecli Susis per dimidium annum retineri poterant. At si eonvivium, quod initio libri nostri narratur, iam arcio cum bello Xerxis cohaeret, nonne magna exoritur dissi- euitas, quod de hoc ipso bello, quod per totam antiquitatem omnium fuerit celsiberrimum, apud scriptorem nostrum ne ve

ten. . . . Aann man nun an tan aue die Forderungenmachen, die man einem Geschichractroiber des ' in vertis

708쪽

hellum illud commemorandum suisse, si haec sola cansa suisset, cnt novae reginae electio in septimum Ahasveri annum disteretur. Imo vere equidem existimo quemadmodum ad diuturnitatem convivii Asagveri mulium faciat, si illud eouvivium cognoverimus propter bellum contra Graecos suscipiendum institutum esse, ita quoque talisnm, eur nuptiae Estherae septimo demum Ahasveri anno habitae sint, ex historia Graecorum. de bello Xerxis repetendum esse. Cum hac ratione pili res scriptores, qui de eadem re reserunt, Saepius inter se illustrent, et singulorum lacunas expleant, ab historico Hebraeorum, qui res peregrinas non admodum curaverit, nullo modo alienum

haberi potest, quod impedime uti illius in bello contra Graecos positi mentionem omiserit. Quale id quod per se dissielle ostad explicandum, quomodo factum sit, ut nuptiae Estherae tamdiu differrentur, si Aliasuerus est Xerxes, facile intelligitur. Nam eum inter Vasthiae repudium et edi lum do virginibus' conquirendis promulgatum aliquantum temporis videatur inte cessissae, ) eum ex provinciis maxime Ionginquis puellae ex-eeSSerentiir necesse esset, denique tolus annus in virginibus Praeparandis praeteriret, cum denique in hoc ipsum temptas maximi belli apparatus in chleret, Xerxi priusquam Esthera ad contubernium regitim praoliarata esset, in bellum 'rat pr fici Scendum. Quae cum ita sint, non solum quadrat Senientia nostra de Ahasvero, sed habet etiam necessitatem aliquam, quae non mediocris saue est ipsius sententiae commendatio et sidei libri nostri documentum. Possemus quidem in hac demonstratione acquiescere, nisi vulgari sententiae de tempore hstili a Xerxe gesti impedime

tum obstaret haud contemnendum. Vnlgo euim exstimatit, Xerxem ipso septimo regni sui tinno, quo eodem nuptiuo Esth rae habitae esse narrantur, ex Graecia reducem esse lactum et ad hanc vulgarem opinionem provocant, quicunque defende- in. Z,I.: ndri nbr Ud 'ariri 'ns Haec

verba spatium haud ita parvum indicant; sed res ipsa, irae, qua rex contra reginam eXarserat, remissio, Propter notam Ahasveri vehementiam nos impedit, quominus Iusti assentiamur, qui hane Ahasveri mutationem opinetur pluribus demum annis interiettis fieri potuisse. Duiliasu by Corale

709쪽

runt, Ahasverum esse Xerxem. Attamen si in hac temporis ratione , qtiemadii odum alias, silum nostrum ducem, HerqdotiIm, sequimur, res Videtur longe εecus se habere. Narrat Berodotus, Darium, cum nuntium de clade Marathonia aecepisset, Atheniensibus etiam infestiorem esse lactum et statim contra Graecos bellum parasse. Quo npparaiis cum per tres annos tota Asia exagitata eSSet, anno quarto post pugnam ad

Marathonem Aegyptios defeeisse 7, 1.). Darium autem altero ab hac Aegyptiorum desectione anno diem supremum obiisse, regno silio Aiossae Xerxi tradito c. 4.3. Deinde Xerxem anno suo sequndo expeditionem contra Aegyptios . patre inceptam suseepisse et hac finita tertio anno, ut vidimus, nobilissimos quosque Persarum Susa convocasse o. T. 8.); quo concilio

enim bellum adversus Graecos deereium eSSet, per totum quadrienniuin copias et quae ad bellum neeeSSaria viderentur coimparata esse apertis Verbis. Herodotus testatur: καὶ Σερξης του στρατου ουτω επάγερσω ποιέεται, χωρον πάντα ἐρευνων

χειρὶ μεγάλην πὼ δεος c. 20. . Deinde postquam copias

suas Sardes contraxit ibi lire. hiemavit, tum demum ad Bellespontum traiiciendiim aggressus est c. 32. 37. . Ab hoe Hellesponti transitu quarto mense Persae in Atticam perven runt 8, M.); non multo post pugna. ad Salamiuam facta est,

indeque totus praeteriit annus, . eum Mardonius cladem suam ad Plataeas perpessus est. Hoc demum nuncio accepto Xerxes Sardibus, quo post cladem Salaminiam confugerat, Sasa reversus est. Si hanc sequimur tempor/s rationem, Xerxes non ante decimum annum suum ex Graeca expeditione redux laetus est, et iola doctrina, quam de Estherae nuptiarum tem .pore eXposuimus, coneidit. Hanc difficultatem in Sealigeri sententia de Ahasvero tuenda Senserunt Serrarius, qui haec opponit: iam vero Ahasvero sexto ' et septimo anno suo in patria sive in palatio Susiano morabatur, Xerxes contra iis annis in Graecia vel expeditione vel fuga erat, et hanc rem

secundnm Herodotum copiosius persequitur Commi. p. 294.3, et Fiineeius in Chronologia sua apud Drus. Am. p. 85.).

710쪽

At vero ne inm qnidem, si haec Herodoti narratio mordicus etiam tenenda refot, huic dissentiati cedendum esse censerem. Nam Herodotus etiam spatium nobis dat, quo nuptias Esthe Tne colloeemus: si enim Oetavo nnno, quod ex Herodoti ratio-no colligi potest, Xerxes Susa prosecius est, septimi anni mense decimo Estheram in matrimonium ducere poluit; duode-

Cimo vero anno, quo ea, quae de Hamane narrantur, accide-xunt, Herodotus nihil impedit quominus Xerxem Susis degisse

putemus. Tum vero concedendum eSt, nos causam, cur nuptiae Estherae tamdiu retardatae sint, ignorare. Alimen quamquam lemerarium videtur testem tam fidum et probatum, qualis est Herodotus , in hac re deserere, tamen cnm viris doetissimis: qui in temporum doetrina summi habentur, eum hoc Ioco erroris Sive negligentiae postulandum censemus. Illi enim Herodoti rationem aut prorsus negligunt, ui Sixiliger et Ρet vius, aut aperie docent Herodotum falsum esse, quemadmodum Isserius et Wesselingius. Temporum enim periit ad unum fere omnes totius de hoc spatio doctrinae fundamenta saetunt locos duos testium locupletissimorum, dico Thuc. 1, 18. et

Plat. de legib. III. p. 194 c., qui inter pugnas Salaminiam

et Marathoniam perhibent decem lutercessisse annos. Iam vero eum ex ipso Herodoto constet, Xerxem quinto vel sexto anno post eladem Salaminiam in locum patris auecessisse, neees4e

est eum quarto sere vel quinis imperii sui anno Susis tu hellum prosectum esse. Idem Scaliger praeterea ex solis desectu, quem Herodotus 7, 37. accidisse narrat, quum Xerxes tum exercitu suo Sardes egrederetur, essiet posse iudicat Emend. Temp. V. p. 407. . Hoc vero tam malo congruit cum app ratu quinquennio, quem Herodotus loquitiar, ni Petavius huic apparatui nuum tantum ait uuin tribui posse eenseat v. Docir. Temp. l. 13. p. 913. Od. Veron. 1735.). Neque vero pro sus deest ratio, qua hie Herodoti error de annorum, qui in parando bello transacti sint, numero explicari possit. Magna est inter veteres scriptores de hae re discrepantia, Herodotus numerat quatuor annos, Diodorus, ut videtur, tres 11, 2.3,

Iustinus quinque 2, 10.3, Lysias et Iulianus decem annos v. Wraseling. ad Diod. l. l. Bahr. ad Udi. 7, 20. . Huius disserentiae rationem miselingius I. l. ei ad Hili. 7, 20. ita

라틴어 텍스트