장음표시 사용
301쪽
Graver. mmmel GRAVERI Antiparaeanum propugnaculum. Ienae I6II. in defensio argumentorum de proprio sensu verborum S. coena
eontra metonymum Dav. Paro, quam ille iis tribuit in Libris V. de litera di sententia verborum Domini in S. eucharistia. EIUSDEM Absurda absurdorum absurdissima calvinistim surda. Ienae i6ig. Mitio tertia. Sunt autem I Demonstratio logica di theologica hoirendorum, ut auctor vocat, paradoxo-xum calviniani dogmatis in articulis de Perssi Christi. Coena Dormini. Baptisino, & Praedestinatione. a Bellum Gisiai & Christi. a. Analysis qua onum theologico - physicarum de Iocalitate Ni oralitate eo oris Christi, adversus Barthol. armaηuum. iEIUSDEM Libellus de unica veritate. Ienae Isi'. Mitio nova. eaque emaculatior & auctior. Accesserunt enim i) Epist Ia Com. Martini ad Henricum Iulium, Ducem brunsvie. ae t neburg. α Uusdem Refutatio scripti Io. Mulieri de statibus controveritae primis , accesibriis. 3 Excerptum ex epistola Duneani Lidialii scoli. Med. doctoris. 4 Declaratio D. Dan. ---ου , ex decreto Principis publice secta. qua errorem agno nit suum, & abusum philolophiae duntaxat, non usum in inmis Iogia, improbat & condemnat. De modo autem disputandi illis temporibus, quibus auctor S alii eius similes vivebant, usitato egi meretur egregius di moderatior theologus, D. Christi Matth.
' CXIII. Io. ΗIM MELII Collinium antienthusi icum. lanaersa . Quo mataeologia enthusiastica X. disputationibus ex scrupturis Frithusiastarum singulari studio sunt verba auctoris eoulalia propo stur, di succincte refutatur. thesiastas dividit inveteres S recentiores: e vetoribus nominat Thomam de Xemps, Io. Taulirum , auctorem G Murae germinica, inobaptivi, eorumque choragum Thomam Monetaram, Casp. Se voe finium Philippum Theophrastum Pararessium, dictum Bombast ab Ho Meta quibus etiam non nulli adnumerant D. Andri inanisam seniorem e recentioribus Valentinum metelium , Erech. Mib, Fratres
302쪽
na, ac Mentori patris in gi essena discipuIus, primum Gym sit duriacensis, deinde spirenus rector, tum ibidem, impetratis prius Giessae honoribus doctoralibus, ecclestales primarius. denique theologiae professor in Lyceo tenensi, disputator acer ac perpe tuus, superavit quidem, beneficio optimorum medicamentorum, catarrhum suffocativum; sed cum paralysis inferiorum partium 'it marasmus eum infestarent, 'viresque omnes plane prostratae essent, id . quod sibi praedixit verbis ad filii praeceptorem emissis. placido obitu consecutus est, abiitque, di non e usus est, a
Micralius Synta . histori eccle s. p. 71 8. Multa ei urripta debentur tam biblica, quam erimea, videlicet oratio de fabula donatio. nis CONSTANTINI M. Collegium augustinum theologiis eum. Memoriale biblicum, Passionale academicum, Postula ac demiea. Tractatus de scriptura sacra, IV. trigae in prophetas mi nores, Iesulta pharisairam, Tractatus de natura invocationis eon. tra Phatinianas, Glvinianos, norificias speciatim adversus Barth. Nausiam, Anti-Materus, sive Dispp. contra Christoph. Concordia concors Papaeo- calvinutica, opposity Io. Andiri conetu'H-
torum pontificiorum, quibus Hethicus Viricus Η, imιm involuturfuit, Antis 'iam, Apologia contra Io. Bergium. Laudatur ille a no stratibus ob istum. quo flagravit in Disputationibus ac resutationibus suis; sed Gaail. Dissus in Considerab controvers nimii eum rigoris accusa, h. I4. 82. I28. EI V S D E M Collegium irenὶeum seu pacificatorium. Ienae Is3 . Quo contra Ioan . Duraum' legitimus ostenditur tua theranam cum ecclesia calviniana conciliandi modus, in eo renatistens, ut orthodoxiam ab ipsis agnitam nobiscum retineant, echeterodoxiam, passim ab iisdem publice disseminatam, reiiciant. Et in hunc finem omnes percutiit Loemtheologicos ae primo thesin orthodoxam proponit, deinde hererodoxam subiungit, denique epanorthosin sive heterodoxiae resutationem. subiungit.. - O O δ Salomo-Disitigod by Coos
303쪽
Salomonis GLASSII opuscula. iterum edita a Thomaci via. Lugduni Batavorum iγο. Sunt autem illa. x Christol gia mosaica, e prioribus Geneseos capitibus. M C stologia d vidica, e psilmo IIo. conscripta. Onomalologia Messiae prophetiea, qua nomina, Messiae tributa, explicantur. 4 plicatio capitis c3. Esaia. s Explicatio capitis i . manuis. p. 64'. 6 Dinsertatio de scriptura S. p. 8s4. 7 Oratiuncula va Ei oria, quum Ieris Gotham migraret, p. 18s. 8 Anniversaria D. Io. Gethardi Memoria. p. Quibus accedunt ' D. Mich. I tiberi Thr nologia de ortu. vita. studiis, scriptis, aliisque rebus gestis Sc bitu Glata. In Prolemmenis p. 28. Io Wol . Franiat oratio de Immanuele. p. II. II . Matthiae Mamrisii oratio de nomin e Iesu. p. ns. ra Caelestini Muisuta Programma de Happoretae Mich. 2, 13. P. s a. II Christoph. Ossarii Programma quod est n. XXI. eorum, quae Lipsiae prouierunt anno 168'. in δ. p. i28. denomine Filii rimisu. p. su. - D. Willi. D sers Christi patientiaria. Q. descriptio. p. 6M. Cremus toti operi Praesitionem istis Io gam praefixit, in qua, occasione dicti Λ. s. 3'. argumentum tractat de Christo ex omnibus libris V. Di eognoscibili. Coelestinus M. ta, e nobili Polonorum genere, natus in vico Cutieno districtiu angestumensis S. theol. doctor, atque, ut in Epitaphio dicitur, defensor orthodoxias acerrimus, theol. 6c, hebr. linguae professor, septies in academia regiomontana rector magnificus, assetar sambiensis Consistorii, ex pastor eam redralis ecclesiae, obiit A. aetatis Mortuum laudarimi D. Abr. G--μι, 6t M. Christ. Cosivi. Vide praeterea Henn. mutium in Memori theologor. P. I 7. Praeter multas di*ytationes, eum Regiomonti tum alibi locorum habitas, seripsit contis Rathmonum, Movium. Bergiam, & Micli. βιλω- , item Discimionem Disqui sitionis M. Caroli Sachin de communicatione idiomatum, Desensi nem Demonstrationis de communicatione hypostaseos, naturae de idiomatum. Dissertationem de statu religionis in Prussa,&Εxpliacationem Manualis pruienici.
Wilh. LUre, brunsvicensis, Polyearpi filius, Molori, Hue ii, O ,δει, atque in priam Io. Grebardi discipulus, ingenio, iuesiario, & theologica eruditione iuxta atque prudentia ut paucos habuit
304쪽
D ser. γεηιur a87buit pares, sic de ecclesia & academicis studiis, paternae avitaeque gloriae vestigiis insistens, non sine essicacissimae industriae exemplo illustri, optime clarissimeque meritus est. Annorum 18. adolescens, philosophiae masister creatus, plerasque Germaniae academias adiit, praecipuas insedit. Ilinc Be o, Gallia, Britanniaque lustratis, cum nondum Io. annorum euet, summρ theologiae gradu ornatus, simul e torgensi ecclesiae datus est ant te . Ex ea provincia sexto Post anno in academia in mitte mensem venit, interque professores adseriptus as. annis Deras litterita cum magna laude docuit publice, ecclesiae misenensi ingenuae inter Canonicos annum I. decanus praefuit, diemque suum obiit A. aetatis s7. Witte Memor. theologor. 7o . G. calixi. in Resutat
Welleri, S. 2. 13. Inter scripta sim ,. ne quid de Hus dicamus, sunt Disputationum catholico - postillarium decas prima
inpulsio accurationum IUuitarum contra Augustanam consessionem. Disquisitio depraedestinatione, Summarium locorum theologicorum, Aphoriunt ex epistola ad mMaas, Dispp. exegetici in e uelim. I annu, & Trifolium verae relisionis V. Tti, adainiti, eae, abrahamiticae & lsraeliticae, iuxta unifolium teligionis lumeranae consideratum. omas Cranius, marchicus, qui & Dorotheum Sisurum aliis
Sando se vocavit, post munus ecclesiasticum, quod gesserat. ,ymnasii eperiensis in Hungaria superiore rector, iam vero diu sine sparta, sed non sine incredibili diligentia & studio iuvandi bonas litteras vivens, inuis enim inter eruditos merita viri ignorat dedit Animadversionum philologicarum S historicarum Partes XIX. Libellum de prudentia theologica, Mercitationes IV. de libris scriptorum optimis, Dissertationem epistolicam de sim gularibus scriptorum, Dissert3tiones III. demtibus librariis, & Considerationes passionis Christit. De aliorimi scriptis, quorum bene multa edidit, variisque illustravit anotationibus ae praefationibus
.mavit, ne quid dicam.' Io. Com. Zestuor de Coriectoribus eruditis p. 33 . Laudatur passim ab auctoribus 'A-- sed mae, quem 'Munibus Quibus adde G. II. Greteium disp. inaugurali de Cornelii a I iia commentariis p. re & Mora lixae Ephemeridibus mi
305쪽
Comesii MARTINI Theologiae Compendium, eum Henr. Iul. . SCHEVRLII Theologia naturali. Welserbyti Isso. Non quidem ad finem perductum est isthoc Compendium, ita tamen se habet.
iudice sebourno, ut eo res theologicae non admodum paucae ex solidissimis fundamentis, Uregia methodo, facundia vero in hygenere propemodum inusitata explicentur. Et editor hune λι-pto titulum destinaverat. Corn. Martini Diremae tbeatigia exstat, avi haberi sed chalcographus, non explorata prius
editoris voluntate, eum, qui iam in fronte libri cernitur, se mavit & eoniscit. Subiungitur p. 3io. gravis S elegans Epistola de usuris, qlia docet. licitum esse, ut ultra sortem aliquid accipias, si alter pecuniam tuam suum verterit in commodum; sed si publicis privatisve calamitatibus affictus sit, pietatem & huma. nitatem in consilium adhibendam esse, illudoue identidem tibi eo tandum: Si ego ea essem conditione, qua hie est, ouid mihi fieri vellem Ita sere, ut ab uno & altero, quI miser redditus est, urgendo abstineas, eique non tantum usuram, sed etiam debitum gratis remittas. Sicut columbae celeri volatu ex alto dascendunt, ita & ille ignis, in quo erat Spiritus sanlius, quique corpoream ex hibebat speciem. tauritur. δε- coit. Matth. 3,I6. Lue. 3, an Amelius Emerterung P. LIOO. P. ya. Spiritus S. corporali macie
coti-ba descendit in Christum butuatum. RAEL Ne hoe quidem ratione
anquemur, animam ms h herp rationalem, quia eius id effectus in nobis arguat, cum
. asina Bileam non tantum locuta sit, verum etiam smum feceris. a M. Potest eis re Deus, ut ex 'nima parint m eminet alia, qua
με sibi pers adora non potest illustris Politieus. N eruditorum suo tempore facile Princeps. - qui auctor est dissertatiunc lae, quae, inscribitur Histolis da. Quam vide p. II. lAnimae humanae croantia , non autem producuntur pesemanationem ex animabus paren
306쪽
iisdem sit qualitatibus cum PM lrentis anima. Pag.us. Quia peccantes in Spiritum S. diabolice peccant, dia- lbolice quoque perseverare solent, neque ad poenitentiam, nili infrugiferam, Iudae instar
aut Caim d 'erationem videli- tum. Melch. nidur tract. de orig. animae rationalis P. I68.
Nisi Cain magnisudinem tantum satque atrocitatem peccati sui in
dicare voluit. I. C. Ortub disp. de Caino non desperante, e
Corn. Martini, antverpiensis, philos. 6c theol. doctor, ae Logices in academia Iulia prose r ordinarius, intersuit, a seri Duce Iulio missus, colloquio ratisbonensi, A. Isor. atque Greisero, aegre philosophi praesentiam serenti, dicentique, Quid Saul intre prophetMy promte respondit: Quaris Uiuamputru sui. Quae historia tecte hic narratur a Scheurtio p. 3o9. Neque vero ad summam senectutem vixit; sed editis praeclari ingenii monumentis hisce, Analysi logica, Commentario logico contra RamsM , Commenta. rio in librum μερμη ας, Dodtrina morali, Metaphysica, Responso ad Io. Olearium , Malleo impietatis es manniana, Responsis ad vexatam quaestionem Balth. Meifieri, Scriptoque de statibus controversis inter D. Dan. HUmannum & IV. Philosophos helm- stadienses, ad plures abiit A. IsaI. aetatis D. sM. Vitte talari biograph. R a. Ioach. Hud brand Histor. concilior. 3 3 8. & veneri abbas I. A. Schmidius disp. de proverbio, Quid Saul inter prophetas' p. zo A Georg. Calixto laudatur in Apparatu theol. p.r'. quod cum Io. Caselio fuerit optimarum litterarum S disciplinarum decus & columen. atque ornamentum non huius modo
academiae, sed universae Germaniae ; S in Iterata ad colon. Academiam compellat. p. 3Π. salutatur vir summus, animi ingentis S plane heroici, cui prae studio pietatis, virtutis & eruditionis vi lia suerint, quae splendore suo plerorumque oculos solent per
Henr. Iul. Scheuria latine Sebea lius, sive . ut alii scribunt. Seheurelius, heimstadiensis, theol. D. ae prolataris, itemque Superintendentis generalis filius, Moralium profestar in academia Iulia, philosophorum acutissimus, atque πολλων
307쪽
am SeheurI. IVMὸbuet G. Calixta disertus ille Scheurtius. prudentiae fidus magister, &peritus abdita Stoae & Lycei interpretari dogmata, dictus, praeter Statuam mercurialem, ac Philosophiam & Bibliographiam moralem, variasque Disputationes, reliquit Dissertationum politicarum deeadem, & supremum vitae diem clausit A. D. cum Servatori in terrestri militia, plenus fidei & amoris, sa. annis servisset. Witte Memor. philos T. II. IOs. IO'.
Henriet wIDE BURGII Sustema theologiae postivae. Helmestadii In quo universa christianae fini doctrina
certis thesibus proposita, ita pertractatur, ut singulis thesibus peris spicua verae doctrinae explicatio, di solida eluiaem probatio rubiiciatur. opus post auctoris mortem editum ab eius fratre & sue-aetare, D. Christoph. Tobiamdeburgis: cuius etiam est Praefatio, qua dicitur, praesens opus non in doctorum, sed auditorum gratiam , di methodo quiuem mathematica scriptum esse, ut perspicue & accurate res traderentur. erudit. A. I698. SO9.
Pag. im Filius & Spiritus s. De- In quantum eausa proprie dicis
um Patrem non agnoscunt, ue 'tanquam veram causam.
196. Quamvis haec verba, Fagi qui, non extent in Symbolo Nicaeno, extant tamen in conis stantinopotitanninfluxum in aliud, nempe in effectum, & esse peculiare producit, idque alteri largitur.
Alias Graei, vocabulum causae latius sumentes, non dubitarunt Patrem vocare 'παν
bricius System. theol. IsI. Cur gestaus 838,
Η 'non fuit additum in Concilio constantinopolitano, sed sequentibus temporibus, di quidem multo post saeuia in Ecclesia latina Symbolo illi
fuit insertum. Carpetam Isag.s . in libros symbol. 64.l iacmissimum , an ipse Athanais sius Ibid. AlbanoMym Symbolo.
308쪽
s sius Symbolum hoc adorna. t verit. Carya v. l. e. p. 73. . Henr. Is istiburgius, gouariensis, primum Logices, deinde S. theol. D. & prolatar in academia Iulia, vir valde industrius.& in quo nihil suci, nihil sellis, plurimum autem eandoris, multas setipsit disputationes ic philosophicas & theologicas, interque has de Lumine salutifero omnibus hominibus congenito, de Im- persecta renatorum & iustificatorum in hae vita persectione, de Non renatis quoque S impiis Scripturam S. Iegentibus verum eiusdem sensiam astequentibus, atque inter plurima Programmata unum de Praecipuis fanaticorum characteribus ex historia Leuli superioris, alterum de Methodo di utandi cum fanaticis & subitanea morte, quam pectoris angustia generabat, exstinctus est anno I6y6. aetatis cum dimidio. Piniet Memor. theolog. 64ς.& D. Io. Andr. schmiaim Program. altero de Primitivae ecclesiae lectoribus illustribus. Christoph. Tob. , halberstadiensis, a Matheseos prosemione, quam in alma Iulia per plures annos sustinuit, doctor renunciatus transivit ad theologicam. eamque cum honore gessit usque ad annum I Ti7. quo improvisa, ut frater eius, non tamen immatura morte abreptus est, cum vixisset annos o. dc menses 4. Non laboravit multis famam scriptis extendere, ea tamen. quae elucubravit, probae sunt notae, videlicet Disputationes
de observatione solis in passione dominica, S de Lumine lunari. de Tribus partibus hominis, corpore, anima & spiritu. de Peccato in Spiritum S. de Praegustu vitae aeternae, & binae de obligatione
votorum monasticorum. Vide Programma in sinere eius positum A. 17i7. d. v. Decemb.
CXV. Matthiae Maximiliani a PARASIN Feli des heiis. Petra
salutis. Noribergae Is3'. Ex latino in germanicum translata. In qua disputat contra primatum Papae, cultum sanctorum, adorationem imaginum, discrimen ciborum, caelibatum sacerdotum. meritum bonorum operum, indulgentias papales, subtractionem eaticis, S multitudinem caerimoniarum, ac probare nititur, Papam esse antichristum.
309쪽
Matthias Maximilianus a Parcsin, antehac Praelatus & Prois vincialis Claremontii in Polonia. a romana ad Iutheranam accensit eccilaam, ac professionem suam edidit Noribergae anno die 4. Martii. ΕRNESΤI Ausschreiben, Epistola invitatoria ad theoloissos in punctis religionis dissentientes. Commemorat duisia sua, quae ipsum commoverint ad cogitationes de instituendo inter P. Valerianum Mag -- & theologos quosdam diversarum religionum colloquio; refert excusationes tam Principum, quam theologorum quorundam, sequiturque tandem eqnsilium G. C rixti, ut collatio privatim fiat, non ore, sed scriptis. Erris tas, Gndgravitas Hassiae, inferiorum Cattorum comitatum tenens, &Rhe sellam incolens, anno Issa. religionem romanam cum resormata commutavit, Discretum eatholicum scripsit.
eiusque Extractum, nee non Tractatum de perpetua Iuce & viis sibilitate ecclesiae. insignem inter eruditos Principes Iocum meriis rus, S anno IΘ3. obiit, aetatis o. Imbos Notit. S. R. Imp. Proce Tum p. I7'. & Raseisin. Desineat. cathol. eccles. 7 s.
Io. Georgii DORSCI EI Bedenchen, Iudicium de LanLgravit Ernesti Invitatione ad colloquium de rebus religionis. A gentorati Est nihil aliud, quam restitatio illius Invitationis Additur etiam Capureser r/- Responsio ad quaestiones strenissimi Principis.
vastit, Brevis tractatus, quo demonstratur. nullum eliristianum qui in euangelica ecclesia educatus est, salva conscientia & sine peccato transire posse ad pontificiam. RinteId Altera editio. Constat II. Partibus, quarum priore status occidentalis eccIeissae a principio christianae religionis usque ad praesens tempus d seribitur, atque ita inquiritur Vera eausia, ob quam maiores nostri sermoti fuerint ad resormationem ecclesiae 1uspiciendam atque perficiendam; posteriore Papistarum argumenta aliquot, in se quidem vetera, a D. Elia schiluro autem dc so Von der Rub repeis kta & recocta, diluuntur & consutantur.
Ηentiet Martini Ε C C A R DI Grundiiche wideriemng, Solida resutatio vanarum obiectionum, di falsarum accuiationum,
310쪽
ntius. sartes sph. P. mnaratus ouas Pet. IVit 'li S. I. in sua Rechianorum motivorum defentione Tractatui Rintellensium opposuit. Rintelli i6s'. Traditur in ea, l. ecclesiam Iutheranam esse partem catholicae christianae ecclesiae. 2. Pontificiis iugum novorum aliquot articulorum fidei impositum a Concilio tridentino. Gethardi TITII Prufung Εxamen hildesheimensis pontificii Lapidis lydii verae & falsae ecclesiae, qui sub nomine Conradi munire haud ita pridem editus. Hel adii i6s3. Hennies ille erat M. Otto Sonoemann. Negat vero auctor, ecclesiam Iuth ranam r. in multis articulis fidei discrepare ab ecclesia primitiva ε christiana. a. multis adstipulari haeresibus antiquis. 3. veros non habere sacerdotes, adeoque nee veram coenam sacram. q. non esse partem ecclesiae vera catholicae. Deinde examinantur IV. notae, ex quibus antagonista veritatem ecclesiae romanae probare laborat, videlicet quod sit una, sancta, catholica, S apostolica. Additur etiam Appendix, comprehendens aliquot loca auctorum, quae partim ad maiorem declarationem, partim ad confirmationem rerum propositarum facere possunt.
EIUSDEM Kurae heimsendung, Brevis refutatio M. Ottonis Sonnemanni. Heimstadii is . Nimirum Sonnemaunus praeis tenderat, Τitium in suo Examine multos insignes commisisse er
IO ANNII, Comitis nataviensis, ad stium, qui se mem
brum feeit ecclesiae romano- catholicae, Epistola. 16s . In qua ei graviter exprobrat factum, hortaturque ut redeat ad priorem religionem, intercedens tamen, atque adfirmans, sibi neque in his neque in prioribus litteris animum suisse, Imperantes romanae
ecclesiae addictos propter ipsorum religionem invadendi, trad cendi, S sugillandi. Disquisitio theologica inter M. Io. SORTE FLEIS CH &p. HONOR ATVM de legitima vocatione & ordinatione pastorum Iutheranorum. Hildesiae i6s4. inam hie negavit, ille defendit. Et haec disputatio habita est Hildesae anno 3646.
pag. s. alleganti Capueemo Optatum milevitanum lib. I. contra Parmenianum dicentem, petrum solum accepisse claves, respondet Suetefieisch, se Optatum non habere ad manus, di tamen cupere