Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

발행: 1721년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

29 toreiseb. M aus. caltatas ielus videre verba. Verum de solo nihil habet optatus, sed hate eius iunt verba: Bera revocasti clavre ad Et pag. 22o. exinhibetur tractatus Matth. Fiacii de electione Episcoporum, quod videlicet illa non ad solos ecclesiasticos, sed di ad laicos, ut vocant, pertineat. iIo. Saeu uise, , mundensis, philos magister, pastor ecclesiae S. Andreae in urbe hildesiensi, quod mortale habe dat, deposuit anno issa. Diar. biograph. T. II. 68. Ioannis M V S A EI Vettheidimng des unes eglichen

grandes. Desensio immobilis fundamenti, quo augustanae conissessionis socii ad demonstrationem ecclesiae suae utuntur, praecipue contra Iodocum Ienaeis s4. Primarius quidem scripti huius scopus est, ostendere verum sundamentum, e quo vera probetur ecclesia, di quam sophistice Keddius agat sub postulato 1ingularis fundamenti, & per commixtionem diversarum uuaestionum; sed, postquam D. Elias Schi ιν varia emisit schediatimata, dc nostram de ecclesia catholica doctrinam oppugnavit, etiam hae de materia doctissimus auctor sibi agendum, ac praecipua adversariorum argumenta resutanda esse existimavit. CXVI. Geometi C ALIXTI Epitome theologiae, cum Declaratio-Gethardi G H. Heimstadii Est novissima editio, prioribus, quarum prima anno prodiit Is I9. longe accuratior. Prae mittuntur Protegomena, quae maximam partem conveniunt cum contentis Apparatus theologici, p. isa. ita ut tractetur de studio theologico exquisite formando; S subiungitur Disputatio de principio theologico, demonstrans, Pontificios in probationibus suis theologicis circulum committere, di principium petero. Quam materiam etiam seboum proponit in Tractatu de processu dis putandi papistico. Acta eruiator. A. I687. p. 2C8. Quamquam icProtestantibus circuli vitium obiicere audeat Becanus in Appendi-ee Manualis p. 8ia. De Epitome autem theologiae sciendum. auctorem eam nec recognovisse, nec edidisse vide ipsum calix is in Resui. Buscheri P. II. as. in Resutat. Welleri D d. in Digress de Arte nova P. 1 O. di Titium in Declaratione p. a. u. sed nee

312쪽

caritus 29s retractasse. De quo legendus Frid. Vir. Calixtus in Respons ad Theses antisyncretist. p. 97. Et quamvis Balth. in epistola ad Henri Wideburgium multorum eam errorum accuset, de quo agunt Narrat. -ος. A. I O8.2OL S Harinaceius in Continuat. Syntagmatis Micraeliani p. 278. tamen non solum Ioach. Hildebrandus System. theol. p. r. magno discentium fructu legi νosse iudicat, sed di m*ιma. ut Methodi studii theolog. p. 298. scribit, cum Formnia eanerem , miteri Compendio, & SeAeri Hortulo biblico eonsetti a distentibus posse Locos Hasemruseri & Epi- tomen Georgii calixti, uti quidem legitur, ad quam I. M. L-gius in Dissertatione prooemiali in Clerici Concordiam euangelicam 22. provocat, in editione anni I63s nam in editione quinta, Wittebergae anno i66 . facta, ultima illa de Calixti Epitome verba nescio quo spiritu inducta sunt,& substituta haec: H Diio-

troduct. in Collere scriptor.

rerum brunsvic. u. Seotum excepit Bretramus temini ramnati

poribus C A R O LI Calvi.

x 43. Nos, omηα Christianas, qui , Est petitis priseipii apud nos; me panem edunt, mandato tene- conclusio, quae inserenda suri. ut etiam e calice bibant, mebatur, , fertur, sed praeis asseveramus; εc quoniam no- supponitur in Minore. Naustra est assirmativa, eam hoc fiui Apologetici p. go. argumento probamus: Quibus est aliquid a Christo mandatum, illi hoe facere debent. At iisse istu , panem edunt, a Christo est mandatum, ut e

calice bibant. Ergo ipsi illi qui panem edunt, e e sce bibere debent. I. Omnino perisde est, quasi a gumentum ita conciperetur:

Quicquid rom. Pontuex defi-

313쪽

ca tatus

attinet , concludere ribaisses ra rom. Pontifice esηdefinitum est infallibiliter verum. Sed omne id, quod Pontifex ille definit esse infallibiliter verum, est a Rom. pontifice definitum. Ergo omne id, quod Pontifex ille definit esse in- fallibiliter verum, est infallibiliter verum. Gamquam,

ratione materia, vit me nugax

est ea argumentatio. Ceterum in altero illo argumento eanelusis infertur prorsus eadem eum Maiore. Idem i. c. p. 28.

EIU S D E M Epitome Theologiae moralis. Cum digressiqne de Arte nova, ad omnes Germaniae academias, romano Ponti-

siet deditas Si subditas, in primis Coloniensem. Heimstadii Issa. Sed Epitome est impersena. disserens tantum de fine, subiecto

theologiae moralis, principiis actionum hominis renati, S legibus: laudata tamen a Conrisiis de Orig. iuris german. 2 q. ut aureus libellus, S Lud. Croeso in Epp. Vossit p. I97. ut salivam movens & spem faciens reparandae doctrinae, altercationibus ultimiseeuli nimis labefactatae & implicatae. Bart. autem seripserat librum hoc eum titulo: Ars nova dicto S. Scripturae unico lucrandi e Pontifieiis plurimos in partes Lutheranorum, detecta non nihil & suggesta Theologis heimstetensibus Georgio praesertim, & Conr. Ho ιio: qui monentur, immo etiam atque etiam rogantur, ne Compendium hoc negligant. A. Is32. in A. Huic libro opposuit Calixius anno 1634. Digressionem de Arte nova, Digresonem vocans, quod a Theologia morali ad resurandam Artem novam digrederetur: quam Nousius excepit Apologetico pro Arte nova, Coloniae Agrippinae potius Amsteloclami is o. 8. Si contra eandem Digressionem scripsit Veranius A. 1638. in

fine I. Tomi opusculorum. De eadem Digressione vide iudicia Lud. Crocii in Epistolis G. I. Vossit p. I=T. & Ηug. Grotri Epp. praeis stant. viror. P. 788. Ecquis Vero unm ille, primario loco sedens. cuius nit, est infallibiliter verum. l

Sed roman. Pontifex definit, iquod infallibiliter sit verum

quicquid rom. Pontifex defi- init. Ergo infallibiliter est ve-l rum, quicquid rom. Pontifex ldefinit.

314쪽

cuius mentio fit in ,. 8. Digressionu p. ia Uidetur esse Basilius Satur , si eonferes Nihusii Mologeticum D. 82. Primam Digressionis editionem inscripserat Calixtus serenissimo Brunsvie. &Luneburg. Duci Friderico Virico . alteram filius inclytae Reip. Bancolanensis ad Moenum ordini senatorio; in eaque patrem contra syncretisini, & indifferentismi notam defendit, pariterque integram illius ad celsissimum Principem epistolam dedicatoriam, in qua rationes incrementi papatus ex reconditis historiarum monumentis depromuntur, inserit. In Digress de Arte nova p. 124. Cavendum mihi esse ab homine quem aliquid monstri alere, & de me in vincula coniiciendo. vel deportando consilia mire e nonnullis de me in eodem

scripto verbis coniicerent. 227. Emergit Nova ars, per quam scilicet, qui Uirmat, non t/neais

374. Per vere mereri, Patres tridentini intelligunt sine dubio propria s condigne. 3gr. Quaestiones ad moribundos, quae exstabant in Sacerdotali l

dem mere susticaηιι- tanquam hi maxum elara conspexissent.

labusius in scholio, Apologetico subiuncto, L a.

Dι reo ae rsondente dixi id se lum in libello meo; de actore autem di opponente asse- tui semper apertissime contrarium. Idem in Apologetici corollario P. MI. Reiiciuntur consequentiae, qua vittiis laboranti Vide ipsum. met hic talistum P. 2s'. Non sunt suem, Vere mereri &Condigne mereri. Sed nee maritum digni aliud est, quam

meritum ex promisso gratuito.

Ob ambiguitatem verbi crederet

non negantes interim, nos meritis Redemtoris nostri, deo a non

315쪽

Calixtus

expurgatorii, romanus & hi-

anicus. Sie & in Refiatat. Buscheri P. II. 44. Pag. 332. Hi sunt fiuctus viden

rum. Sie S in Responso ad lMoguntinos P. I3o. non propriis, ad gloriam pervenire. mbas Suscitabuli p. 43.

Non in ostenderent , nati se, ut animam agentes ista & similia se Iesu Christi, non propriis meritis salvari, neque in nisee, sed in illis fiduciam ponendam crederent, sed ut ambiguitatem tollerent. Idam

Multa eorum non sunt Misclesiae rom. placita, sed opuniones & doctrina Schaia lieois

r/- , vel Canon starum , aut aistiorum particula tum Doctorum,

fatente ipso G ta in Resp. ad Moguntinos p. i8O. Nihκ- iApologet. 23. 27. S in Wee-her seu Suscitabulo p.

dradius Desens fid. trid. 4OO. LIVIDEM Summa rapitum religionis christianae, e Coris pore doctrinae Iulio excerpta, & disputanda proposita. Ηelmstadii issi. Praefatio est Fria. Viri Calixti, filii, in qua de auctore S contentis Corporis doctrinae Iulii disserit, & summam eius a parentis auditoridus in latinum translatam esse coniicit. EIUSDEM Responsum, Moguntinorum pro rom. Pontia fieis infallibilitate, praeceptoque sub una Vindiciis oppositum. Heimstadii is a. Recensitum, atque ex auctoris exemplari Ioeu. pletatum a filio, F. U. Calixto. M II. quidem conrit Partibus, quarum prima de studio eoneordiae ecclesiasticae agitur, altera de infallibilitate romani Pontificis. Gerh. Io. V us Responsum hoe in App. p. 3'o. appellat doctissimum; sed Harinaeeius in Conti nuatione Syntagmatis histor. Micraeliani p. pSo. Theologos in eo plures

316쪽

madversion. in Titii Ostensionem summariam p. 3. audet scribebere: Calixtum palmam calumniatoria maledicentis in catholicos abisCXUII. Thoariarum Hel a d. Grundiiche wideri ung Solida resutatio Statii Busibιri Crypto-papismi novae theologiae helmstadiensis. Luneburgi is i. Refutatio haec II. absolvitur Partibus. in quarum priore tractatur de norma christianae doctrinae, di quomodo praeciis pue ex SS. litteris, deinde etiam ex consensu veteris ecclesiae contra Pontificios S alios solide sit disputandum; in posteriore de christiana Melesia, de potestate & superioritate Papae romani, de iustificatione di bonis operibus. de peccato originis, de coena Domini & sacrificio missae pontificio. de quaestionibus annatis, videlicet Causa peccati per aecidens, Christiana libertate. Praedestinatione. Necessitate bonorum operum, Partibus fidei, Descriptione peccati originis. Modo praesentiae Dei apud creaturas. Auctores

huius operis sunt G CALIXTUS, & Conr. HORNEIUS. qui non eonsilio & sponte sua, sed iussu & auctoritate serenissimorum Principum suorum manum ei admoverunt, ita inter se pensum distribuentes, ut Hornaim capita tria elaboraret nempe l. de Auctoritate & usu antiquitatis ecclesistitat, a. de stu dio bonorum operum. 3. de studio concordiae seu tolerantia in ter dissidentes in ecclesia ; Calistra duo reliqua. videlicet 4. de Mysterio sanctissimae Trinitatis ex V. T. sequestrata Novi aucto ritate non probando. S s. de Apparationibus Dei in U. Tto. De

quo legi potest Catisius in Refutat. melleri P iiij. 3. A partibus autem Buscheri, utut mendacis ae fugitivi, stat Hul emanaua in Dialysi apolosetica, atque ex ea elarissimo lubuit creuis dare ex ee tum in Animadverson. Parte XIII. p. Ι'. Reperies quoque in I. Parte huius Refutationis p. 8o. contenta Corporis doctrinae Iulii. p. 81. Theologorum helm stadiensium iusiurandum prose rium, p. 27. rationem docendi philosophiam in acide mi a Iulia; in Parte II. p. 22. Catalogum primorum scriptornm G. Calixti, p. 3o. doctrinam de Iure patriarchali, p.ra. doctrinam de antichristo. p. 236. rationem tractandi studia theologica in academia Iulia. M a Geor Disitigod by Cooste

317쪽

Georgii CALIXTI Widerlegung, seu Refutatio D. Iae. mtiri, & Apologia adversus ea, quae ipsi in serenissimi Elictora Saxonia, eiusque ecclesiastae supremi, Duces Brunsvicenses litteris imputata erant. Cum Responsione ad D. Io. Huia semanni Messierliches muster, sive Specimen bonorum operum Calixtinorum. Heimstadii Accessit Appendix, contineruo Expositionem septimi S sequentium versuum capitis XXXIX. Geneleos de Iosephi continentia. O Catholicae ecclesiae & cecuismenicorum conciliorum Symbola & consessiones. Desiderium di studium concordiae ecclesiasticae. Haec scripta insigne elogium reportarunt a Prusebe esita in Actis literariis Struvii, Fasce V. p. 4'. di tertium a Conristis in Conringianis p. 4O7. mestreus autem opinposuit Detersionem, Dreaeae de duplex Examen Apologiae calixtinae, ibidem anno eodem, S D. Io. Schaolus Protestationem adversus G. Catixti scandala, & fallacissima eius crimina, cavillationes & iniurias, mittebergae Issa. S Mam 'Epistolae exegeticae M. Osrualdi Siumi H, ad D. Io. Scharsium scriptae, A. In R

sutatione quidem D. melleri agitur de probatione mysterii Trianitatis ex V. T. 6 44. de fide Iudaeorum in V. T. 8 . de probatione divinitatis Christi ex V. T. 88. de apparationibus Filii Dei in V. T. 3'. de Formula concordiae. IV. de fabula Reversalium a Calixto datarum. I3s. de dignitate abbatiae Regiae Lutem. I36. D quod ad Apologiam adversus imputationes tam Electorales quam Wellerianas attinet, scriptum hoc. sed non nullis additis.& aliquibus detractis, exstat in fine Refutationi, Buscheri. In ea que defenditur scribens non omnem culpam homini adimere acceptum ius veniae, statumque gratiae apud Deum, sed il-Ias tantum, quas describat S. Paulus I. Cor. 6. 2. IO. GaI. s, I9-2II. Tim. I, 9. Io. Porro agitur de necessitate bonorum operum ad

salutem, unione hominis fidelis cum Christo secundum substantiae suae peeuliarem adproximationem. Desiderium autem &studium concordiae ecclesiasticae est disputatio, scripta di publice habita anno 16so. respondante M. Ioach. Hildebraηdo, additaqueCohsultationi de Tolerantia Resormatorum. Oppugnatum quidem fuit hoc Desiderium sive Consilium a D. Io. Hulsamammo; sed de sundamentis eius legendus est D. Ger. Titius in Pleniore repraesentione consilii Callatini de reducenda concordia f. 36. Iaudatur

318쪽

qui & germanice illud reddidit, in Actis Struvii literariis, Fasce

In Refutatione melleri f. LVIII. H iiij. Ego puto. verba Danielu 9, 26. Et Christus exscindetur, it non ipsi, sic transferenda esse et Me ipsius caussa, i. e. non propter suum

ipsius delictum. 3. LXXI. Κ iij. Non potest negari , particulam ιm non

tantum esse notam accusativi, sed etiam sagnificare cum s a, peri sicut sane σιππα chaldaeus Onhelos, Graeci, latinus. & recentiores reddide

runt.

In Apologia f. III. Dd. In Aug. Consessione art. VI. dictum aliquod tribuitur Ambrosii eam.

mentario in Op. PaulinM, qui tamen non eu eius. liste interpretatio nec Miomati hebraeo, nee Patribus ecclesiae, nee aliis interpretibus est eonsona. G ius in Iudicio de controvers. Saxonicorum cum Hel ad. P. 236. Contrarium patet e versione R., inta quadam ora.& interpretatione ciarii, Fagis, Faeseri, Sehinori, mandri ,& Lud. de Diau. Abr. Calovius

Disp. de fide veterum in Christiam 3. 3o. in Crenti Fasce V. P. ais

Tune tamen habebatur pro A bro flana. Io. Georg. Dorscheus Iaa

tronis theol. & Theologi latron. p. 28s. Et M liui Dispp. in Aus. Consession. p. IO8. dis.ctum illud Chrysostomo trubuit. CXVIII. EIUSDEM Apparatus theologicus. & fragmentum Historiae ecclesiasticae, ex autoris MSto aucta a F. V. Calixto. Hel ais dii ig61. Εditio altera. Apparatus ille est introductio ad studium . theologicum, sed imperfecta, cum pri alis curis, publicisque tumultibus, laborem operosiorem subinde interrumpentibus ut ipse auctor ad Vossum scribit in Epp. Vossit p. 13 finem non via derit, in eoque agitur de variis acceptionibus vocabuli Thistoria, p. I. de theologo proprie dicto, eiusque officio. s. de requintis studiosi theologiae. ia. de litterarum & disciplinarum existimatione apud priscos Ecclesiae Patres. 3si de famulatu Philologiae &QA 3 Phil

319쪽

3oa cubaetin Philosophiae. 4s. de diversis mundi religionibus. n. de statu, stu' diis. & doctoribxia ecclesiae. IIa. de theologia scholastica. Is'. de

partitione studiorum theologicorum. Isa. de Imperatoribus romanis. iy9. de Pontificibus romanis. Eo8. Fragmentum autem Histo- riae ecclesiasticae, de statu rerum in ecclesia occidentali saeculis IIX. IX. X. S deinceps, quando tontificius dominatus & corruptelae invaluerunt. Atque hic tractatus historicus eo nobis gratior esse

debet, quo excellentius auctoris in historia ecclesiastica & antiquitatibus studium fuisse novimus: quod etiam laudibus celebratur a Sehur risebio Epp. selectar. & utio in Constitutione rei scholast. itfeldensis p. ari. De hoc Apparatu ludicrum quid prosert Nibusius Suscitabuli p. IOI. sed nos malumus serium isthoe Ietere ex Morbosio, qui in Polyhist. Tomo III. p. si. scribit: Cainus vastius argumentum animo complexus crat: nee tantum descriptoribus theologicis asere in animo habuit, sed de omni ap- Paratu theologico In universum. Magnam certe secimus iacturam in huius libri desectu: paucula enim tantum attigit, sed profecto eruditissima, & profundam antiquitatis & historiae, tam sacrae, quam civilis, cognitionem spirantia.

Mosis inimonidis insigne exstat opus, quod Iad vocant.13i. Nicolaus, oriundus Lira, oppido Brabantia. minat s Parschandata. Iad ehasa M. MAlpus Biblioth.hebr. 83'. Oppido Normannis. Saluore Biblioth. erit. T. IV. 2 2. Biblioth. hebr. 'I2. EIUSDEM de tolerantia Resormatorum circa quaestiones inter ipsos & Augustanam consessionem prose s Consultatio. Heimstadii i697. In qua disieritur de discrimine errorum circa res fidei, de terminorum varia acceptione, praedestinatione, unio. ne personali, ubiquitate, praesentia corporis & sanguinis Christi in S. caena, & modo tolerantiae Resormatorum. Praemittitur I Frid. Vitiei Calixit Mutuae Christianorum in S. romano Imperio publico & libero religionis exercitio gaudentium, citra omnem religionum miscellam, pressior declaratio. In qua agit de statu controversiae praesentis quem ait hunc esse: An stantibus erroribus, cum Pontificiorum, tum Reformatorum, sundamentum fidei non

everten-

320쪽

evertentibus, nostra interim non cessante contradictione, illi nihilominus, ut christiani, tolerari possint ac debeant 3 de symbolo apostolico, ut fidei sundamento, de calixta patre, ultra tolerantiam non progresso, de communionis virtualis ad actuali differentia, de sanctitatu necessitate, de fidei sundamento in III. symbolis cardianalibus consistente, vide cimr et a M'. de auctoritate symbolorum, de distinctione errantium sive ex ignorantia di simpliciis tale, sive ex pervicacia, de coniugiis inter personas disparium religionum, S de applicatione dictorum ad Pontificios S Resormatos. Catalogus operum G. Ca u. Consultationi autem subiungitur Desiderium & studium concordiae ecclesiasticae: de quo ante diximus.

EIUSDEM de praecipuis christianae religionis rapitibus

Disputationes XU. Heimstadii iss8. Et hare est tertia editio, prima autem anni Istr. quo S habitae fuerunt. Sed opus est iuvenile fatente ipsemet a-οσι de Arte nova p. ra . u8. quidquid dicat Nibusiis Apologet. P. 8I. Pag. 32I. Eusebius musauis. 36o. IO AN NKS Papa XXII. re.

ravἰt, docens, animas beatorum non visuras Deum ante

resurrectionem,

Geth. TITII Disputationis peccatoris eorum iudicio Dei. inauguralis, pro consequendis praeside a calιxt .

s. XXV. in fine: Illi, qui Biblia

germanice interpretati sunt, excusaNorimber, anno M83. hoc modo exponunt: Wirmissen, dasa der mensth Heοι mird gereebiserriget aus den

cisisti Eusebius Emesrarara. Sic erraverint, quotquot eum tu thero & SS. Patrotis docent ere duntque: animas hominum a corpore separatas esse in Seheolusque ad alem resurrectionis.

de Gratuita iustificatione homi-Ηelmstadii isso. Erat disputatio summis in theologia honoribus Proprie sic Iegitur: - -rdge.

SEARCH

MENU NAVIGATION