장음표시 사용
391쪽
Form. e. l. p. Phil. a in litteris ad I. C. Feueri
num. A. I683. d. 27. Iul. datis, Tuis Ostens. summar. i a. dimio Epp P. l. Io4. I. A. Misicio de clar. Fabriciis 8. &O-isia in Glor. acad. attorf. H. nec non in claris Norimbergensibus 38.
CXLIV. Ioan. Conradi DuRRII Compendium theologiae moralis.
Alidorfit 1698. Editio tertia, cum Annotationibus auctoris, post eius obitum collectis, D. Io. Mich. Laetii Dissertatione prooemiali de origine N progressu theologiae moralis systematicae. & tractatuum , disputationum & aliorum opusculorum Durrianorum Catalogo. Omissa tamen est, ut in multis fit editionibus iteratis, elegans lectuque digna scriptoris Epistola dedicatoria ad Guntheis rum a Gricthelm, Ducis Saxoniae a consiliis aulicis & consistorialibus. Ipsum autem Compendium Iaudatur a Io. Otiaris Introdum in Theol. casist. p. & vocatur libellus elegantissimus.
Dilans semper deprehenderim. Cui Bebaimius respondit: m. Bh. Fabri ius iamridem mihi mauque Dominis Colletis ita sis. am probavit industriam , πι optemus, Pros oras omnae ei esse simit . Post discessum tuum a nobis Elam meι apud te rem sisse meis moriam , ut me litoris compestare , quin s muηere lylaudii mo, Bb. Fabricii Pralectionibus theologicis honoraro volaeris, uou
obiter percurri , intra paveos dici evi resiumturus, eam cura a eapite ad ealcem perlecturus. Ubique non tantum solida emis
ditionis documeuta securrunt, sed st benignioris ae miliaris dedissentientibus iudieii testimonia. Non insurgit an nos aliorum instar rigidiorum Nealogorum: iudicium suum de nobis promis, sed sina acerbitate; quin ct in plurimis admodum benigno. L quendi fremuis prerer Scriptura phrasio in Ecclesia receptis neriminem alligatum cupit . modo rem ipsam teneat. Qua aquisa. ta utinam omnibus serulis Dacteras usi fulsent: plurimi ιn M.
392쪽
Dure P. Ia. Fore compensationem bonorum operum in vita aeterna, nempe gratuitam: non autem sequitur, ipsam vitam aternam
et . Patres Concit. Vtivitani. 48. Ipse etiam Vorstius in epistola ad Casaubonum fatetur.
a 'se quaedam de istis asserri. 6o. Charitas erga Deum persectissima est, si eius ratio soris malis obiectiva sub qua sit - tura De , in se diligibilis.ci. Ille qui Homilias set sit Augustino vulgo attribulas, homicri. tomo X. P. 43r.
Verba haec sunt p. 288. in Epp. praestantiumVirorum: Fateor, obscurius interdum & intri-eatius in ipsa disquisitona , sub
persona prasertim o ponentu, a
me quaedam de istis asserti; sed quae prudenter a meis ansertionibus herent, & tandem
ex decimne sinall, iuxta cano nem candoris ae charitatis, ae
stimari debebant. Consideratio naturae divinae essiciet quidem , ut homo
tantam excellentiam ae perfectionem summopere adis 'miretur, quin etiam eius sormidabilem potentiam pertimestat, sed ut eum diligat, vix essiciet: diligitur enim
Deus sere propter ingentiansciorum seuorum, ae in specie creationis S conservationis, redemtionis per Christum, Nsanctificationis flumina, atque ob spem vitae aeternae. Ηomilia IX. de Temporet quae cre ditur esis Bombardi. P. 9q. b. Pag.
393쪽
DiDrtur Pag. 69. Ritterihusio Commenti ad Salvianum-2'. o. Tertulliano lib. de Corona milvis. Da corona. Nam etsi ab militi, cuiusdam facinore Septimius occasionem scribendi sumseriti tamen haud solos milites, sed omnem omnino christia- . Naaman Syrus 2. Res. s, d. Reti suo non dubitavit ean
siserum ministιrium in templo ido. ulamico Rimmon prastara, etsi
iam voto se obstrinxerat. se non ulli alteri, quam vero Deo Israelis serviturum. 't. Hackspan. Disp. de nomina
Dei 9s. Teste Tertulliano in volanum ab coronae gestamine depellit. Rigastius in titulum huius libri, P. IOO- Alii non de suturo, sed de ρυ-
terito exponunt, ut Io. Sauber.
ius pater im Geimichen praeservativ p. 4s. U. dc Episco δειε T. I. Opp. b. D. Dist. I. de nominib. Dei. cap. 32.
get. cap 31. Io . Verior sententia esse videtur. a Dphtha mactatam,& Domino sacrificatam esse. a as. Enthusiastae sive Qua-keri voluntatem Dei non per
externam praedicationem verbi,
sed per interius a Spiritu S. immissum alloquium addisci
debere contendunt. Iao. Autor lib. de Rectitud. cathol. conversat.
Auris librι de iis, qui mysteriis initiantur. Id quod nec ipsi Patrα Triad alisi diffleri potuerunt.
Sententia ista reiicitur a Satiberto erum postumorum s. IO7.
Non sumus Scripturarum riuuateis res seu contemtorre. Rob. Baris
elatis Apol. theoI. christianae P. 3. Eligilia, episcopus noviomensis.
394쪽
in Melesia pontificia animi simplictarum distrahuntur de
isi. Pontificii ἰηfassibilitatem Papa Rom. dc alia sub satatis perieuis credenda persuadere homini
Isa. Apud Pontifieios gratu seu benedicta Mitur
nnguis purgat, assignatur. 84. Casuale homicimum certis poenis eeclesiasticis subiectum ruisse, discimus excogitiis An.
rus potest eum. a quo inique et animo occidendi invaditur.
em Erasi , mihi maxime probatur. Eaudam ἐ-rabat Erasmin apud
nou est Eccι rom. neque articula
μιι. Vide tam end. Retula μδει cathol. Veronianae p. m. is Non per se, sed υι erationis re , uadictisuis super ipsis pronum ciatae. Pet. y ti fili Tneol. caelechet. lib. III. N. Ex Ancyrano quidem A. II LMbito, sed in Nicano , sive primo sive secundo, ribu brim rem
si id faciat ... a./mo eeeuenia . sed dum sui defensione is inistendit. Eximius autem Pa. tientiae dc amoris actus foret. si quis, ut alterius salutι consaistit, sponte vitam sibi ab invia fore adimi permittat: quem sicut damnare nolim, ita ne eessarium esse neutiquam ereodo. Discopius opp. Τ. L h. 28. A Limboreb Theol. christ. lib. V. e. 36. p. sos. G. P. misemibec disput. de quaestione et Virum vir pius. ac de salute sua certus, in necessita
395쪽
tis, caedem ab iniusto invase- ε sibi; intentatam perpeti potius, quam inserre illi de-
Pag. 193. Lex divina sapienter Inter furem nocturnum .&distinguit inter surem no- l. num. Neque tamen vel conis cturnum S diuturnum, Exod. ' ceditur, ' vel 'permittitur .aa, a. Nam ille iuste istare*ι.s censetur , quia prasumitur
ne dum probatur, multo minus mandatur. ut occidatur
talis, aut occidendi animo percutiatur; sed tantum poenae subducitur divina incluti gentia is, qui animo abigendi, ,ut se suaque defendendi.& ex ira durius sorte, ctuam vellet, atque ita invaIorem 4 percussit, ut inde moreretur. . s: T. I. a. ior. abo. Licitum & legitimum' Ratio α uo sint sufficients , bellum 'est, quod insertur quia Christiani a Deo non
barbaris , ius naturae immaniter violantibus, puta, homici- . dia , furta, adulteria impune patrantibus, item humana carne vescentibus, in paren- tes iniuriis , non tantum quod Deus ipse in Q popu- Ios nefandorum criminum, reos Israelitis puniendos tra- didis, sed Sc quia tales homi-. n omni rationis usu e Xut .
μί. Furtum est ablatio rei alio occulta i& fraudulenta, in-
. vito rationabiliter d6mino. habent eiusmodi mandatum; immo inter ipses si verum fatendum est, inulti in belluas degenerarunt. Neque bellum est iustum medium
in Adagio, Dulce bellum inexpertis, di Limborab Rei alienae mobilis. Immobilia enim alio quidem iniustitiae
genere, non autem furto homini eripi positat. Limboreh.
396쪽
certa hypothesi obligame, posita scilicet multiplicatione generis humani.
Ina natura tamaris i qriae et stantum mas & uita duntaxat femina ad ' propagandum' genus humanum a Deo creais . tore constituti sunt, voluit
3ss. Multiplicato genere humano, rapugnat eius propagationi , misceri eum eo Duuine , qui proxime ab eodem fonte fluens eosdem natales agnoscit. Non semfer. nee apud omnis.' Gnis
rivius ibidem. Ioan. Cohradus Dῶ risi , noribergensis, Io . Graum, Daberri. Hac spanii, parentis mei, Georg. Meuigii, Io. Mufa , Conro moria dc G. Calisti discipultis, Conrin loque, Seheurtio & C. Sebradero carus atque aestimatus Moral. 8c Theol. in acad. aliors prostiordinarius deque me etiam ac studiis meis' quod in honorem beati viri scribo, & cui in munere successi optime meritus, poeta, orator, philosophus. & theologus percelebris, atque ideo Titio de Phrasibus scriptori ecclesiast. p. io . Grabio in Vita Vrb. Regii 21. Ιo. Hehtio in Fasci selectar. ex univ. theol. t silum th. XII. lauadatus, immo & a D. Cativis in Carmine quodam orthodoxorum
classi qui tamen in plurimis cum Calixto faciebat adscriptus
atque adeo praeter meritum canonizatus, catarrhq apoplectico obiit anno 1677. aetatis sa. Inter scripta, quae edidit, eminent Institutiones ethicae Ethica paradigmatica, Notae in Isagogen Pieeurtἐin lectionem Aristotelis, Tractatus socinianis oppositus, Oratio de recondita veterum sapientia, & alia de praepostera & impia libertate philosophandi, praesertim in religionis negotio, opposita auctori Tractatus theologico politici, Memoriae Georg. Mentii, Iod. C Q. Rrs: i amplissimi Senatoris noribergensis, S Io. patris mei, ac Disputationes de praeiudiciis in rebus theologicis, de Haereticis & Schismaticis, de Ethnicis. Iudaeis & Muhainmedanis inexcusabilibus. fi liui Memor. theol. p. EIVS-
397쪽
Durri.s. 'Orson EIUSDEM Tractatus theologici tres, I) Brevis commenis ratio historico theologica de religione christiana, in Germaniam S singulatim in Remp. Noriberetensem introdum, & hue usque conservata. In Germaniae quasdam partes a viris apostolicis, in regionem vero noribergensem saeculo II X. introductam videri. a) Isagoge in libros normales seu symbolicos Ecclesiae noriber- sensis. o Observationes ad textum Augustanae consessionis. Jorimbergae 167s. Pag. Iga. Chemnitius Loeo de i De Pectato
Peccato originari num. 4. Actus tales indeliberatos, &mentis iudicium, voluntatis. que consensum animadumeno
Ia. Fratres Walenburchii in Motivo IV. Ernesti russae
excludit ab usu salutari saeramitieare asperiorem suorum l' mentorum, sed ab eorum vir- antecetarum sententiam de
an Lilarminus lib. II. de Missa
c. dicit, Manducationem eueharistiae, quae fit a face dote, ut est sacrificii eonsummatio, prodesse istis omnibus,
pro quibus sacrificium est ob-
tute & effcientia. Vide e iam Epium in IV. Sentent. dist. I. Tomo IV. 7. & ipium no strum auctorem p. asi. Omnibus , qui recte sunt dis Mil. Vide Milarminum l. c.
tionem anglicanam quintam in latinam limam translata. Franeolatii ad Viadrum ΙΘΙ. Εruditissimus aucior, ut ipse ait in Praefatione, extra controversiam ponit, Symbolum hoc epitomen esse eorum, eirca quae fides nostra christiana versatur; utrum vero omnia creditu necessaria complectitur, item an omnia veritatis capita,
398쪽
eapita, quae proponit, eius leni & immutabilis ae abselutae sint necessitatis, non audet definire; neque etiam id sui esse ossicii arbitratur. Haec autem est ratio instituti sui, ut r. cuiuslibet articuli verba disponat, prout ipsorum antiquitas & seneralis series, secundum quam in Symbolum recepta sunt, requirit. 2. Ut voces quasque sive terminos explicet, Et rectam eorum significationem adserat. ut ostendat, quaenam sint illa dogmata, quae nativa sua proprietate in terminis ita expositis continentur, eaque simmissima esse concinnis argumentis ec rationibus evineat. 4. ut indicet, quaenam sit necessitas credendi haec relevatae veritatis capita, quamque essicaciam ac vim influendi habeant in animum aevitam credentis. s. ut summaria quadam repetitione instituta, breviter argumentum cuiusvis partis exponat, quo cuivis, Symboli verba ore proserenti, constare possit. in quia animum intendere debeat, quidque ea pronunciam profiteri intelligatur. Et textui subiectae sunt eruditissimae Annotationes. Omnia huius commentarii sunt Iectu digna, in primis vero expositio articulide descensu Christi ad inseros, quem non ad exaltationis, sed exinanitionis statum refert, dc Dascendere ad inferor idem esse ait, atque ex loco viventium abire, et venire in locum illum, quo detinentur animae hominum, ob peccata mortuorum, quibus Satisfactor noster 8c vivens S mortuus aequari, similisve fieri voluerit. Qui, ad exemplum Matthaei qu, librum hine in vernaculam suam transferentis, eundem latine reddidit, eo maiore dignus est laude. quo pluribus hae ratione prosuit. di quo nobiliorem se tum sibi elegit conservandum it circumferendum. Vide Acta erud. A. Isyo.s41. Sique nomen Pearsonii, ut in posteriori Praef.
in Εpp. praestant. viror. scribit. vel solius huius coctissimi commentarii editione in Anglia est celeberrimum, quanto magis id iam diei potest de omnibus illis terris ae provinciis, ubi latine loquens ει legi & intelligi potest Z Librum hune Z ρh tuas de Parasive Raμ-mus Praefat. in Antiquo - christianas cogitat. p. a. laudat, eumque Catechismum vocat eruditorum, e quo etiam sexagenarii doctorum virorum multa possint discere. Similes libri sunt Historia Symboli apostolici, lapsiae i7os. 8. de qua Cisrieus T. XI de Ia Bibliotheque choisie p. o. 6t Apostolicum symbo- Ium, Notis historicis ae eriticis illustratum, anglice Londini I o3. 8.'e quo Acta erud. A. 17O . p. Si. C c c 3 Di Diqitigod by Corale
399쪽
tra De iussors nouis . Dissertatio pro doctrina D. Mart. Lutheri de Missa . edente C. Mittaris. Ienaei687. Nimirum est confutatio calumniae de eo loquio Lutheri eum diabolo. quam abbas quidam in tractatu gal- Iico A. i68 . Lutetiae edito. qui latine versus hie simul exhibeo tur . recoxit. Abbas autem ille nomen habet de Cordema , teste Piaeeio de anon. p. 293. Neque Sagittarius est auctor Consulationis, sed, ut ipse latetur. vir non paucis in publicum, di speciatim in rem literariam meritis illustris. Et quis Illel nemo alius, quam Vitus Ludovicus a Melandam, teste iterum Piaecis l. e.& de pseudonymis p. sso cui caussae fuerunt, cur nomen praescribere nol- Iet suum, sed scriptum Sagittario edendum traderet. Exstat etiam Frid. Balduini Tractatio theologica & scholastica de Lutheri disputatione cum diabolo, edita Linsiae A. Icos. 8. adversus Nicol. Sιrrarium. Et moinianin P. II. Hi R. sacrament. P. III. b. conqueritur de calumniis contra Oecolampadium sparsis. Io. Phil. TREVNERI primitiae Augustanae. Augustae Vindelicorum 1 o8. In quibus agit de paenitentia maximi gradus, eiusque caussas, signa & usum exponit. At vae capiti
tuo, Treunere: nam Reiatisuum, ut vocant, innoeuarum auctores . scriptum hoc A. 37 8. p. 626. recensentes, magnum in fine suspirium ducunt, hisce uu verbis: Vzinam hae diligentius eum Liabris θmbolisia eontulisset IIo. Phil. Ireuner, schalcaviae, Ducatus eoburgici oppido, na. ius A. I666. Frishmurbii , , Sa riuarii, Schisbarti, Rhhemii,
Baiιri N. L nc fri nam S iuridica sibi audienda esse putavit discipulus, philos S theol. D. atque illius prose r in academia sa- Iana, deinde Augustae Vindelicorum pastor in templo Minoritatum, S Ministerii euangelici senior. iam vero Vinariae concionator aulicus primarius, consiliarius consistorialis e: ecclesiasticus, supelintendens ecclesiarum generalis, & Gymnasii inspector, praeter alia dedit Prodromum Scrutinio ingeniorum praemissum. Theologiam Lueiani, Dis creationem de locustis, Clericum ad limina Principis, ae Principem ad limina clerici, virtute ac cruditione vir clarissiimus. P. Amboeter disp. de Augusta litterata p. 6'. Siruta Biblioth. philos ras. in vitis philosophor. tenens.
400쪽
CXLVI. Io. PRARSONII Commentatio 8t defensio LXX. intella
pretum versionis. Cum Epistola Phil. Maiauchil uis eiusdem s re argumenti. Helmstadii 1694. M. id est, Melchior Praefationem addidit, in qua disserit de versionis illius hostibus aedesen ribus. Pear nius autem in commentatione sua hisce utitur argumentis. quia utilis ae necessaria sit I ad hebraicam veritatem probe percipiendam. a. ad auctoritatem testimonio rum apostolicorum confirmandam. 3. ad nativum N. Tti stilum recte intelligendum. 4. ad graecbs latinosque Patres rite tracta dos. ad scientiam linguae graecae, ipsamque Criticen adornam
Christiani EORΤΗOLTI de variis Scripturae editionubiis Tractatus. Κilonii is86. Qui prius editus fuerat A.
nune autem exhibetur auctior. In eo de textu divinarum litterarum originatio, diversis eius translationibus, & celebrioribus peribus biblicis fuse agitur, quaeque de Scripturarum fontibus, versione LXXvirali, Targumim, ac latina vulgata Begarminui, huiusque propugnatores Iae. Greservi S Vitus E ermanuus minus recte disputant, solide refelluntur. In Dedieatione serenissimum Brunsvicensium ac Luneburgensium Ducem Rud.--m Augustum ob amorem litteratorum auctor eomparat cum Octaviano Philino Macedone, Auxaruiso M. Iutio Caesare, Hadri- & Antoniis .is, immo illis ob divinam, quam tenet, sapientiam eum praeserti eiusdemque reverentiam, qua verbum Dei stans capiteque det cto audiat, & eandorem. quo non nisi ex abundantia cordis loquatur . vehementer serioque laudat; in Praefatione autem rogat lectorem, ne iniquum se censorem praebeat , si forte . ubi de versionibus Bibliorum vulgaribus agitur, non semper acu reri tetigerit. Ae notandum. auctorem nostrum Disputationes suas , Beliarmino eiusque defensoribus , Gret , qui Defensionem Bellarmini . di Erbeκ-a εο , qui Bella unum vindicatum edidit , oppositas tribus inclusisse Tractatibus, quorum primus est de Canone scripturae S. Rostochii A. I 6ss.& Κilonii i66'. alter praesens, de quo iam diximus; tertius de Lectione Bibliorum in linguis vulgarib , Κilonii i67o. dc Picenae