장음표시 사용
401쪽
4 s lam aurem primam Tomi I. bellarminiam de vel Dei controversiam, & ne quidem totam absolvisse, nee ad sequen-- Derrexi . Quae est μοινι observatio in Hypomnemat. ad lib. Christianus Drabast, natus Bergae in insula misella Femeta. UcbemisIAE, Dorsebei , Maur1tii, Qui mia, Ioam Erri. Gnbarvi discipulus. colloquiis eum tarenista fit Larom. Gelesiae filiis, habitis, sumtoaue theologiae gradu, primum graecarum literarum in academia rost hiensi deinde in hiloniensi theol. professor, ac tandem primus, pariterque academiae canceia latius, a multis Principibus, sed frustra, quia stationem in patria deserere nolebat, expetitus, Sec sudorsio, Maiori & Denero, immodi Brati bauptio Praefat. In Institui. theol. Casp. Sagittaris Introduct. iutast. eecles 3IT. N-de Homon. p. 4oo. atque Isag. in Hist. et t. P. II. M laudatus. omnibusque bonis atque eruditis lauis dandus, obiit quidem A. 16'4. aetatis εI. sed vivit, vivetque in seriptis, quorum LXXV. numerantur: & ex iis sunt Tractatus de
origine' & progressu philosophiae barbaricae, Tractatus de pers
cutionibus ecclesiae primitivae. veterumque martyrum eruciatibus. Tractatus de calumniis paganoriun in veteres christianos. Ateriarimus papisinus contra T. L. Timothei Laubaubertero Aterrimum IutherLismum, Hauriaηαι conse r. huiusque Apologia contra Christian. Fabrum, Anti. Iommim, Disquisitiones contra Baronia-, pseudadelphia iniana, Epistola contra calumnias Steoh. nquιυ
de polygamia, quasi publice approbaretui in aeademia kiloniensi.&Ηistoria ecclesiastica N. Tti: de qua tamen alii dubitant, immo adscribunt. Piniet Memor. theolog. 1 I. Zum Felde ει ration. p. 2 . N S Dbur librorum Mnholti editorum, Disquisi. tionibus antibaronianis subiunctus, p. 4sa. Io. Frid. MATERI Historia versionis gemanicae Biblio. tum D. M. Lumeri. Hamburgi ΠΟΙ. In qua agit cap. r. de inutiis, progressu, & erima editione versionis Lumeri. a. de fide geinduintia Lutheri in transferendis Bibliis. 3. de secunda editione sive recognitione versionis a Luthero curata. q. de distinctionibus capitum versuumque, & glossis marginalibus. s. de editio
nibus praecipuis post mortem Lutheri Agatis. 6o de versione Lutheri
402쪽
theri in complures alias linguas transfusa. 7. de encomtastis huius versionis. t. de eiusdem reprehUsoribus. 9. de eius pud Lucteranos auctoritate. Io. de eius defensoribus. Mam tissae loco adduntur Io. Reu ii Epistola de antiquis Bibliorum versionibus germanicis, & -νετι IU. Dissertationes, videlicet r. de antiquissima iuermanica S. urripturae versione. a. de versionibus sermanitas librorum faciorum ante Lutherum ineditis sive Mntis, .
in bibliothecis delite Rentibus. M de codice biblico germanico.
A. I G. manu exarato. q. de versionibus scripturae S. ante Lutheri translationem impressis. Ita autem legenda est haee Historia, ne M. Io. Melch. Emendanda negligas. aut praetereas. impressa Stesvici A. nos. 4. neque de iis tantum audias Collectores Narrat. ἡ-oe. A. I7o6. 328. sed etiam Ioach. Ingenuas narrati vol. I. P. VL M.
MONV MENTA pietatis di literaria virorum in re publiea & literaria illustrium selecta. Francolani ad Moenum I OI. Constant II. Partibus, in quarum priore continentur i) Frid. SUburgii Catalogus librorum MM. Fraec'm Bibliothecae elector Iis palatinae. 2 Henr. Attingia Historia ecclesiae palatinae. 3 Iae. Antiqq. quaedam palatinae. O Chronicon lutrense. s Huberti Thoma epistola de monte Tauno. 6 Iae. Sturmii Ep. de eis mendanda aeademia heidelberget . Eridaries III. Hectoris pa- Iat. litterae ad varios Principes. allesque. O Eiusdem colloquium eum Η ENRIC O III. tunc Poloniae rege. 9 Αω de Sylvano de
Neusem. io litterae ad Turrarum Imperatorem. II m
mae S Conr. Epistolae. In posteriore i Epistola: Cr
403쪽
Frid. Θ burgrus, metieranus hassus, agricolae filius, .sed qui sapiens ipse sibi fortunam scivit fingere, Lauta Rhodomaum ductis pulus, primum letchensis in Comitatu sol mensi, deinde neuhusiani ad urbem Vangionum ludi magister, scholastico autem pulvere relicto partim Francosurti ad inenum in mecheliano, paristim Heidelbergae in commetiniano typographeo agens . ac Vet mih scriptis, maxime graecis, emendandis atque illustrandis operam novans, ideoque annuo a serentis Hassiae Landgravio, miro plane exemplo, ex academiamareurgensi stipendio donatus, num iis tandem vigiliis, ae typographicis laboribus consumtus, Helis det bergae A. Is96. aetatis exspiravit lue epidemiea. Habemus
ab eo Herodotum, Aristotilem, Dionem Casilum, Sar ueniea, Et mois Iogicon magnum, Iustinum martyrem, clementem alexandrinum,
Thredor/tum, legimusque, fuisse non tantum graeeae linguae instauratorem accuratissimum, sed etiam virum eximium, humilem, industriae incredibilis, candidumque S apertum. Melch. Aiamur in Vitis philosoph. p. 4I6. Pope-Biount 8i3. Quibus adde Thuanum lib. C X VII. o. Schura 'isbium de Meritis Germanorum circa linguam graecam f. IO. IO. Alb. Biblioth. gr. I. 3. c. 6. p. 168. & Festerum Monument. inedia T. I. s a.
Henr. , em danus, Io. Piscatoris discipulus, & Conr Vorsis condiscipulus. informatione Friderico, Electoratus palatini heredi, postoue ea infelici Bobemiae regi, egregie ac fideliter praestita. in academia heidelbergensi constitutus fuit prosetar theois
Iogiae, atque ornatus honoribus doctoralibus et & hoc munere praeclare functus cum Paulo TDuo ad Synodum missus est dord racenam. Sed, expu8nata a Tillio urbe, quum solum cum familia vertere cogeretur, in urtenbergieam se recepit ditionem, indeque Emdam . donec Groningenses professionem ei conserrent theologicam: cui ita praefuit, ut a Magistratu aeque ac studiosis laudem reportaret. Novae etiam Bibliorum translationi, quod ad novum testamentum S libros apocryphos attinet, sedulam & κ- curatam operam navavit, hic tandem, in ipso die natali, denatus S locum quietis eXperim anno I64 . aetatis 61. Bemb-. de eccl.
404쪽
S schol. holland. PII. Eai. Ca*. Sag. itiarius Introduct. in Histor. ecclesiast. T. I. i s. Opera eius post obitum prodierunt Amste- Iodami A. I646. Hippolytus a costibus, e nobilissima Italiae familia, Pauli, religionis euanselicae amore ex Alexandria territorii mediolanensis in Rhaetiam, indeque Tigurum profugi filius, Tiguri natus, icFrid. θlburgii discipulus, praeceptoris opinione maior evasit: adeo enim, post liberiorem & dis lutiorem vitam, se legum studio totum mancipavit . ut Doctor creatus non tantum Basileae dc Heidelbergae in prosectrum numerum cooptaretur, sed & Bali- leenses postea syndici & consiliarii munus ei conserrent. Inde cancellarium egit apud Christianum Principem anhaltinum, atque
ab hoe trantiit ad Electorem palatinum FRIDERI CVM IV. eique servivit, ut consiliarius. ac praeses curiae & dicasterii, nec diu post ut consiliarius intimus, & praesectus dioecesi heidelbem 'gensi. Multas quoque Sc memorabiles legationes sustinuit in Angliam, Galliam, Poloniam, Belgium. atque ad praecipuos Im-
Perii romano- germanici Ordines. Sed ecce, cum ad fastigium virtutum S dignitatum pervenisset, ut mortalia omnia sunt caduca, anno I6ia. Heidelbergae febri ardente & continua medicis de venae sectione, adhibenda ne esset, an non, disputantibus, ipso autem dicentei Dum vos deliberatis, ego secundum regu-1as Galeni & medicinae morior exstinctus est, aetatis sI. Fuit vir ingenio selici, eloquentia laavi, iudicio acri, linguarum plu- .rium, nec solum iuris, sed humaniorum etiam litterarum ae historiarum peritus, in dicendo iure prudens ac iustus, a donorum cupiditate alienus taciturnas S secretorum custos fidelissimus. in quotidiano convictu urbanus & facetus, atque, ut paucis absolvam, plane talis, qualem munera imposita postulabant. In posteritatis usum ab eo edita sunt Commentarius ad titulum T. de diversis regulis iuris antiqui, Princeps, Consiliarius. Palatinus, sive Aulicus, Nobilis, ic, sine expressitone nominis, Harpocrates sive de ratione silendi. Tantus quum esset Hipi olytus, iure meritoque dicere potuit, quod eum saepe dixisse Ierunt, praeceptori
quondam suo: Eeee . si tuo obtemperassem consilio , νam non essem, quι
sum Tantumque abest, ut ex parentum suorum exilio & damno dolorem conciperet, aut querelis indulgeret, ut potius laeto
405쪽
diceret Ore : Alii cemiuιruntur, Io rιligionis cAEusa omηia pardidissei ego vero numinam eo dignitatu perve issem, nisi mra reliquissem. Melch. Adamas in Vitis ICtor. p. 4st. Crenim Aaimadversion, P. XIX. 24.
C. Oleriis de Studio politico Methodorum Crenti T. III. 3 so CXLVII.
Uriindlicter beritat. Solida relatio de Io. Melch. Deueri hetero- doxia, quam ore S calamo aliquandiu propagare, atque nune libro Mumniose PalinodiaStengeria Uicto, defendere ausus est. Ienae is a. Et hie quidem Stengero attribuitur, eum corrupissedosmata de salute hominum, miserentia reccatorum, nec non
Iegis Christi di Mosis. gloria propriae iustitue, iteratione m ae Poenitentiae, contritione, exstirpatione mali propositi, fide. & Gi- Iibus. In Praelatione ostendunt Theologi & Doctores illi, qui
tune erant Io. Musos, Seb. Memaunus, S Fridemannus Beesimanonm , suam ceterorumque theologorum protestantium doctrinam
non imminuere verum. salsumque iuvare christianismum: sibi interdictum a Superioribus, ne se immisceant controversiis Helmis stadiensium: duas principales Stengeri theses, easque a se ut Missas reiectas, has ipsas esse, i. Qui in fine vitae non habet testimo. nium vitae sanctae, & ad normam divinorum praeceptorum peractati is ordinarie non moritur beatus. I. Magna paenitentia a veistis Dei filiis non iteratur toties, ut multi sibimet persuadent; sed veri Dei filii ea vel nunquam indigent, vel non nisi semel. E IV S D E M Aussuhniche Erklaerung, Aecurata explicatiosa. quaestionum religionis sive controversiarum contra famosum libellum inscriptum Theologorum tenensium Errores. ex variis eorundem scriptis dilucide monstrati. is s. Huius libri auctor maximam partem est D. Musam, ceterum suam quoque symbolam attulit Fridem. in iis videlicet, quae ipsi attribuebantur. In Dedicatione ad Principes serenissimos, almae Satanae nutritores, enumerat Musaeus artas ealumnias, quibus Ienenses theologi eo praecipue aevo fuerint proscissi, ac proicindantur. De famosi autem libelli origine & semento legenda est Praefatio μου. μι, Quaestionibus theologicis de Syncretismo di scriptura S. prae-
406쪽
- CXLII X. Ioannis MUSAEI Trareuus de ecclesia, Ienae is s. Mitio secunda: prior est anni 16 t. Duae in eo antehae habitae din Iutationes, una de natura, definitione ecclesiae, altera de eius. em distinctione in universalem diparticulares, uberius diducumtur, & ab adversarionam eum primu Niti μι--a- , obiectionubus di exceptionibus vindieantur. Deciatim disi utatur P. I. disp.
m. contra asserentem, Ecclesiam. quae non est ex omi parte & puncto vera Spura, non posse fidelium esse m trem: disp. X. contra EisH-ο-- , negantem, verbum Dei in aliis extra papatum visesis esse emax: & P. II. disp. IV. & VI. contra M. Amonium de Damisia de ecclesia catholica praesumtiva; nec non contra August. Giblisuem de Burgo schismatis culpam in Protestantes transserentem. Et Musam quidem. si RocheαδιἈμ-Ηist. ecclesiast. p. 7i . audimus. Erber anna- 'hic accurate cons lavit. In dedicatione, quae ampla est, commemorat Musaeus mriginem sui cum Hrminna conflictus, nimirum perillustrem Baronem a Boisebure excitasse Erbe annum ad oppugnandum disputationes suas de Ecclesia; hunc autem ait non ea naede caunsam egisse, sed fraudibus, desis, nugis, confusionibus, .& falsui utationibus.
EIUSDEM Tractatus de Conversone hominis peecatoris ad Deum. Cum Praefatione . qua Biblia norimbergensia, vern eula lingua glossata, a Viti Errirmauni virulenta maledicentia vi dieantur. Ienae I I. In Tractatu hoe de conversionis appellationibus . natura, actibus 5 speciatim de .actibus fidei, deque sdei obiecioso ali sunt verba rubria contra Pontificios mode nos sua disseritur. ει discussis illorum argutiis, religionis pontia fietae sundamenta praecipua impugnantur. EIUSDEM Bibliorum Lutheri, seren. Saxoniae Ducis ENnesti iussu glossis ae intei pretatibus illustratorum, S Noriber
exeusorum Vindiciae, contra iteratam Viti Er rasanus malediceniatiam. Ienae I663. Cum Praefatione, qua eiusdem Erbermanni Iustam expostulationem nihil minus. quam iustam esse, falsoque .aceusari Theologos tenenses, quod aesideratae concordiae Proteis
407쪽
stantium cum Catholicis in una fidei consessume praestacte obae
sunt, docetur atque Ostenditur. . . .
EI US W athiones theologicae, inter nostrates agitaistae de syncretismo & Scriptura. sacra. Ienae Is79. Cum Epistola deditatoria ad strenissimos Academiae illius Nutritores, & Praesatione, in quibus querelae fiunt adversus Continuatorem Systematis theologici, id est, D. Abr. Glον-m, nec non auctorem Theissium orthodoxorum N antithesium heterodoxorum: qui, si non sit idem Calovius. earum tamen sit instigator & auctor prima- rius, qui Ienenses lab odioso Calixtinismi &Syncretismi nomine subinde lacessat. Quaestiones sunt istae: i. de voce Syficretisini quid denotet a. de concepta definitione Syncretismi. Quam ex magni nominis theoloso, i. e. Conr. Daunbauero, adsert. 3. dedissentu in causa religionis, quotuplex sit, di quinam veram ecclesiae pacem impediat, vel non impediait 4. M sundamento fia dei in quo consistat 3 s. de mutua ecclesiarum dissidentium tote rantia, quam Syncretismus importat, an licita siti Pag. 111. addi tat Appendix, quae nihil aliud est, quam Iudicium Faeultatis theologicae de D. ἰου Consensu repetito, datum iussu sere nissimorum Principum nutritorum. In Loco autem de Scriptura sacra haec tractantur: I. de auctoritate S. scripturae, unde dependeat i a. de auctoritate scripturae eanonicae, unde nobis innote seatl 3. an, quae in scriptura S. continentur, omnia ex divina reia velatione conscripta sint i 4. an praeter Scripturam detur aliud eredendorum principium, nempe Consensus Patrum ecclesiae veteris φ .EIvsDEM Introductio in theologiam. Ienae Is '. Agitur in ea de natura Theolosiae naturalis & revelatae, & de huius principio cognoscendi primo, Scriptura sacra, eiusque auctoritate et emeaeia. & subiungitur Disputatio eiusdem materiae; vocatur enim Introductio in theologiam, de distinctione theologiae in
naturalem S revelatam, deque natura theologiae revelatae. A. 166 . habita. Speciatim autem ipso in opere disputatur contra G, t fi ωοι p. go. 8c 3O2. contra M3tth. 8 uneu p. 346. contra Edoardum.
Baronem is de Cherbury, p. 23. dc contra Herm. '
408쪽
Musavi.' Mehm,κἀnum. In Deditatione duo ait requiri a bono episcopo, & quovis Scripturae sacrae ae theologiae doctore P nimirum ut sit aptus ad docendum , & tenax fidelis, qui secundum doctrinam est, sermonis. De prosectu autem iaclesiae notat, requin ad eum i ut vere prosectus sit. a ut analogiae fidei consormis. 3 ut ad diascentium prosectum directae declarationes doctrinae, verae solideisque fundatae sint: in sacris quidem litteris, si partem doctrinae reis velatae, in naturae vero S rationis indubitatis principiis, si quaei. stionem continent philosophicam. ψ ut declarationes 4llae alprosectum in solidiori S accuratiori cognitione. doctrinae fidei vere aliquid conferant, di difficultatibus obscuritatibusque quae distentium progressum remorantur, discussis, faciliorem aperiant viam, facemquρ ad accuratiorem rerum intelligentiam quin prae.
CLI. . ' .Fridemanni BECHMANNI Annotationes uberiores in Compendium theologicum Leonh. HuturL Longo-Salissae I6' Denuo autem editae Francofurti & Lipsiae A. I696. Et illae quia. dem natae sunt auctori in Collegio privato, cum articulos fidei eκCompendio Hulteriano auditoribus expliearet, quo ipse id inprimis sibi proposuit, ut auditores in via. quam ingressi essent.
amplius deduceret, & ad libros ecclesiarum, unde Hmterus pleraque depromsit, paulatim. eis pracluceret. Ipsum quoque Compendium huic libro: insertum est. .. .i: . L. V. qu. VII. 3. 4. Statuit vir - muni-, seculo demum. VI. Dionysium areopagitam, scriptis suis innotuisse.
LXVII. qu. IX. Militans eccle- 1 sa complectitur adhue: . in his terris, sub vexillo Christi. adversus diabolum, mundum S carnem militantes.
L. XIIX. qu. XIII. & L. XXXIII. . qu. IV. In casu persecutionisti confessionis non licet nova Est Georg. citatus, de Igne puris gatorio R a. credex M. Iae. Raantur L. de eliclesia p. 3ta hae doctrina perelausi
alia periculis plena. 4 b eque
409쪽
ad aphrra recipere , aut Vetera
Qu. IV. Scandalum datum potest
praeaveria lucus iste rem probat. C. τώ masius Program. de II. Collegiis A. I OI.
traditur, di potius ad doctrianam is decoro pertinet. Irim P. 23.
Non pors siemper, ut sunt homines pleririnque. Idem P. a . Fridemannus Beebmanu, natus in pago EIIebio Comitatus Amstadio schmarcturgi, pastoris filius, a truci milite abreptus puer, & militiae destinatus, nisi Dei providentia e periculo liberatus esset, studia coluit sub Re bero in gymnasio. atque in aca-.demia tenensi sub mblio, n*olis. Suvettis & Sagittaris in phi-Iosophia, ac praeterea sub musco, Gemnitio & Gretardis in theolo
sta, idque tam feliciter, ut non modo Iauream philosephicam re insignia doctoris theologi reportaret, sed & prosetar constitueretur primum logices dc philosophiae primar. deinde vero iosius S. theologiae. Cumaue adhuc esset in ordine philosephieo, ad Ernesto pio vocatus eri Gotham, ut aethiopicas ab h nine abyssino litteras ibi disceret: quam serenissimi Ducis spem ille non implevit tantum, sed etiam, quaerat ingenii praestantia. superavit. Auditorum ipsius tanta suit copia, ut re ni sint summi viri.
qui eum eommunem Germasia praceprorem nonorifice appelIarent.
Sed quod omnium laudabilis simum. vitae innoeentia eruditam doctrinam ornavit: nemo enim illo mansiretior, nemo religiosior, aut qui ardentiores ad Deum funderet preces, unquam putatus est; nec dubium, qui pietatem ema Deum, S pacem erga homines, praenomini suo convenienter in vita seliatus est, eundem, spe discessus a peccatis, S liberationis ab aerumnis, hilari mortem vultu excepille, quando illa satalem ipsi horam annuntiavit: id quod contigit die IX. Martii A. r o 3. cum militasset quid enita est vita nostra, quam strepitosa S aerumnosa militia i
annos fere s. Memoria eius conservatur adhue. & conservabitur in posterum in striotis; non multis, at praestantibus tamen,
di univorsalem quasi adprobationem nactis: eaque sunt Systema physi-
410쪽
phyfirum, Institutiones logicae, Institutiones theologicae, Theologia polemica, Annotationes ad D. Io. Olearii Tabulas theologiae
moralis, variaeque Disputationes, inter quas sunt XII. inaugurales eorum , qui pro obtinendo gradu Doctoris more academico disputarunt. Henr. Pippi et Memor. theologor. 98o. numer in Vitis theologor. tenens. p. 2OI.
EIU S D E M Theologia conscientiaria. Francolani &Lipsiaeis; . Mitio secunda: prior enim in lucem prodiit anno 16'a. Estque tractatus de Casibus conscientiae, adornatus in primis in gratiam eorum, qui ad sacrum ministerium adspirant, vel ad iulud noviter admoti sunt. Sciebat nimirum vir optimus, ministro ecclesiae di scientiam dc conscientiam apprime necessariam esse;
sicut igitur illam promotum ivit libris dogmaticis 6c polemicii. ita hanc adiuvare voluit morali di casuistica doctrina, utrinqu planus di perspicuus, nec minus pius S religiosus. CLII. Io. MVSAEI Collegium controversarum,
liuo , Cretioque, di aliis Socinianis oppositum. . Ienae 1 oti Praefixum est Io. Andr. Sehmidii Programma de variis controversias the logicas vel tollendi vel minuendi modis: ut, quando I. Igne se roque contra dissentientes saevitur. a. Si lex praescribitur, ut alis tera pars a consequentiis abstineat. & omnia dogmata expressis . probet Scripturae verbis. Si ius praetendis praescriptionis, negas-.que, tibi incumbere probationem eorum, quae doces oc affirmas. 4. Resormatores eccleuae Iton habuisse missionem, sive ordinariam
i sive extraordinariam. Nolle ecclesiam inquiri ex Scriptura, sed potius ex notis obviis, sensusque simpliciorum magis ferientibus. Capita, de quibus disceptatur, Mn attingere fundamentum .dei. P. Vta ratjonum, quae fidei certitudinem omnimodam promittant. . S'licita Armatio status contrbversiae, ic evolutio .rus
is i et praedicati quaestionis. 9. CollegiuA XII. theologorum ., totidem studio1brum adiunctorum. Io. Via colloquiorum. Silentium. Post haec consilium dat, quomodo novis occurrendum sit litibus S controversiis. . . .s IO. Andreas natus Wormatiae anno Linardi Umigelii , Erijsichmuthi , , Casp. Sagittarii , Baieri , Bechmanni . . Parx IV. D . Lee Io.