Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

발행: 1721년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

loquio illo testimonium serat. Tomnus autem utriustiue epustolam publicavit, ut vindicaret se contra mellerum, qui in Deis sensione sua sin se er Ableinung) id negaverat. In fine adduntur varia Mandata ordinum ouorundam s. Rom. Imperii ut Ε- Iectorum palatini, saxonici, brandenburgici, Ducum brunsviciae luaeburg. Ducum ligniciens. 6c briegens. ae Reip. noriberge sis de abrogandis ccmviciis, calumniis S condemnationibus pro Paulus T smur, montargiriensis gallus, Daniem filius 'theta. doctor heidelbergensis, S Palatinatu afficto pastor hanoviensis. biblicie Lumeri translationi Notas adiecit. --ου--4 di uialti ero minime probatas, vulgavit etiam Enchiridion Lo. eorum theologiae. S Indicem in Ss. Biblia. tandemque Hanoviae decessit A. 1629. aetatis Π. Io. Frid. Biblioth. bibl. IM.Τheophili M o S A NI Vindiciae eoncionis D. Abrah. Sobetι de statuis & imaginibus idololatricis. Hanoviae I6w. Habita fuit illa concio A. igi9. die ἔξ Decembris Pragae in templo aulico, atque ad obiectiones, a dialogista quodam pontificio, Balthas r. iesulta D. Frid. -& Licentiato Io. Haemera lutheranis postea factas, & partim ex Lutiars aliisque doctoribus mitteberg. productas, respondetur. Theophilus estacensis, vixit floruitque anno taeto.

CLXXXIV. Abrahami SCULTETI Historischer berichi, Historici Re-

Iatio de origine Resormationis ecclesiasticae in Germania ante annos centum, ex latino in germanicum translata a Reinhardo GMOLys. Heidelbergae A. 16i8. Partes II. quarum priori annexae sunt Multeri eonciones in novo anno,& iobeleo Iutherano, habitae anno isi . Ipse autem Relatio incipit ab anno Isi . & desinit in Io. S ALMUTHIII. Conciones in iobeleo euangelico, habitae Ambergae A. Isi . Ambergae isI9. Secunda editio. Prior concio agit de amisso sed IOSI AK regis tempore iterum reperisto libro legis, a. Reg. 23, I. posterior de ordinatione iobelei, ex

532쪽

to Salmuth , minister verbi divini apud Aesbergens floruit in inhio & progressu saeculi XVII. . Matthiae Η Ο Ε Treuhereige marnu , Fidelis dehortatio a. Seultiti concione iobelea. Lipta I6I8. In qua Scultetus accusatur falsae doctrinae de sacramentia, transformationis Eminglianorum dogmatum in purum euangelium. maledicentia . contra Auis

gustanam consessionem & librum Christianae concordiar, neglesti. erga laudatissimum Hectorem Saxoniae Christianum I. honoris atque ob amplam celeremque propagationem immerito laudataeae praedicatae calvinianae religionis. . , Ioannis CR AT II Iubilum continuatum, sive Desensio trium concionum iobeliearum, Heidelbergae & Ambergae habitarum. IIanoviae I6i'. Una illarum est oppugnata a D. Hoe diduae reliquae Io. Salmuthi, cui aliquis theologorum lutheranorum opposuit Abieinung sive Refutationem. In Praefatione agit de

controversiis Euangelicorum S Reformatorum, easque cum Lauro

Lalio reducit ad IU. capita, de Christi persona, baptismo, S. caena, S praedestinatione, ostendens ex ipsis nostratibus, eos non in integris illis capitibus, sed tantum particulis eorum ab invicem dis- erepare. Iubili istius continuati II. sunt partes, quarum priore

Sculteti concio, posteriore binae conciones vindicantur. Io. Cratius, Dan. Bor. Academiae fiancolanensis studiosus anno i6i'. libro hoc innotuit, atque in eb componendo adiutum

. mendatae Confessionis augustanae, & non nullorum eo pertinen- tium materiarum. 162I. Auctor praetendit ostendere, correctam Confessionem augustanam, nee tempore Lutheri, nec aliquot ab

eius obitu annis suspectam sitisse Statibus protestantibus, sed tam ipsi Lumero, quam Statibus protestantibus, eorumque theologis

nullo excepto, gratam acceptamque; porro Io. Calvinum, S sic dii flos Calvinistas, tam a Luthero, omnibusque Theologis prore- stantibus, quam a Principibus S Statibus euangelieis socios illius, Consessionis agnitos habitosque, & Pace etiam religiqia compre- . hensos suisse. Isai. Scriptum hoc II. constat Epistolis, quarum Uuq 2 altera

533쪽

altera de primo agit membro, altera de ceteris. Cum Appendisce, qua verum exemtar litterarum Electorum ae Principum protestantium de correcta Consessione augustana ad FERDINAN-D U M I. annovi datarum, continetur, quarum potiora capita exispenduntur. A.I624. In Demonstratione illa producitur p.1 3. Iudiciis um Schola Iavaniensis contra Apologiam ersuriensem pro libro Fo mulae concordiae, p. 18o. Rhythmi adversus Patres bergenses, qui auctores fuerunt Formulae coneordiae, & p. i8'. Consessio Fratrum Bohemiae it Moraviae, qui Picardi &Waldenses appellantur. In Appendice autem p. 3I. S sesq. collector ostendere laborat, etiam Formulam concordiae saepius mutatam esse.

CLXXXV. Ioannis B E R GII Dasi die morte Christi noch vest stehen, Quod verba Christi institutionis S. caenae adhuc stent firmiter,

eum refutatione Collegii testamentarii Io. Himaeulii. Vesaliae 16 6. Agitur hoc in libro de vera &salutari communione corporis & sanis minis Christi in S. caena, di quidem promovendae Euangelicorum' eoncordiae caussa, contra eo oralem praesentiam invisibilis corporis Christi in pane, S oralem eius manducationem. Suam vero, sive Resormatorum sententiam probatum it ex verbis instituti nis, S apostoli Pauli. In Praefatione ostendit, controversiam hane neque per conciliationem, neque per cessionem seu relaxationem. neque per cothurnos ambiguarum phrasium, sed hoe duntaxat modo componi posse. ut una pars alteri libertatem sentiendi permittat, nee tamen ei fraternitatem deneget. Cumque D. μαα

Iim priori huius tractatuli editioni, quae A. Isaf prodiit, X. Dinputationes, quas Collegium V at testamentarium, opposuisset, Baetias iam ei respondendum esse ratus est, eum in finem, ut i Ierantia inter dissentientes partes promoveretur; hane vero locum non inventuram, quamdiu Lutherani sententiam de corporali

praesentia & orali manducatione suam pro tali fidei articulo haseant, qui ad impetrandam salutem sit necessarius, di sine quo

non possimus esse christiani. Nec minus tune temporis adhue magister philosophiae, Ste omate, ut vocati suo, Witteberis gae postea repetito, atque adaucto. Bergii librum impugnavit. Vide I. C. Memanni Notitiam univessitatis stan furtanae p. I 8. & Pipping. Memor. theOIOSOr. p. 13O. Io.

534쪽

Bertias. Maressur si Io. Bergius, natus Stetmi Pomeranorum, Dav. Reateri& cv vii discipulus, in Collegio Trinitatis cantabrigiensi ultro,& sine ipsius ambitione atque expensis, gradu magisterii donatus, Francorurti ad Viadrum theologiae professoribus adiunctus, mox etiam creatus doctor, di prose r ordinarius constitutus, sequente autem anno ad munus ecclesiastae aulici vocatus, nec inde postea. etiamsi id peteret, ad functiones academicas remissus, quin superintendentura seu inspectione generali, nisi modeste recusastet. ornandus, atque inter consiliarios receptus consistoriales. duobus interfuit colloquiis, lipsiensi videlicet A. is3L S thorunia ensi A. is s. disputavit eum Io. Bebmia, ae Caelestino Mistenta, eomposuit Analysin controversiae de persona Christi, Tractatum de quaestione, an euangelicae per Germaniam ecclesiae dissentiant in fundamento fidei, Antapocrisin ad Dan. Cramera responsum . Regulam apostolicam de formandis in religione iudiciis, Discrimen & comparationem Euangelicorum in doctrina & eaerimoniis, Libellum de voluntate Dei omnes homines salvandi, variasisque conciones, anno autem i6N. doloribus ventriculi ae febri eo tinua correptus, ad beatum ex hae vita exitum se praeparavit. v loque pro pace S concordia ecclesiae euangelicae concepto placide obdormiviti annos natus sere Io. Christoph. Bumannωs in No.titia universitatis stancosuri. I33. te Diar. biograph. M m m CLXXXVI. sam. MARE SI I Iudicium & Responsum ad quaestionemsbi propositam de Canonicis ultraiectinis. qui resormatam reis Iigionem profitentur. Groningae I 6s7. Editio secunda, priori auctior. cum refutatione eorum, quae illi opposita suere a Gis-berto Retia in praelatione Primae philosophiae reformatae, & Appendice Dissertationis de Usu iuru civilis di canonici in Belgio, item ab auctore libri vulgari idiomate prodeuntis, sub titulo. -

.anieι eonossit. Quaestio haec erat: An Vir pius S resormatus,eeteroquin munere ecclesiastico aut academico iungens, possit bona & illaesa conscientia uti frui bonis illis, quae ecelsastica in Provincia ultraiectina appellantur, etiam sub titulis Praepoliti, Archiis diaconi, Deeani. Sacristae, Scholastici, Thesaurarii, Praebendarii. Canonici, Collegiati, Capitularis. Vicarii di similibus, absque ullo V v v 3 tamen

535쪽

tamen exercitio directo vel indirecto superstitionis romanae; atque sie accenseri primo illius membro, quod constituunt homines

illa bona sub eiusmodi titulis possiidentes, ex ordine ibi publico& lege sundamentali, iuxta quam, post tempora resormationis &recuperatae libertatis, nemo ad illa bona possidenda & υστεροπην illis annexam ab ordinibus admittitur, de quo non constet, eum resormatam orthodoxamque religionem profiteri ρ Ad eam respondet auctor assirmative. In Praefatione autem profitetur, seneminem hic expresse impugnare. nec potuisse sibi a responso, quod postulabatur, temperare, ossicii enim esse theologici ad dubia proposita respondere : ceterum querelas contra ad . versarium, ac tres criminationes solvit. Sam. Maresius, cita Aesimonio-picardus, Gurari &Lud. Canesti discipulus, cum in Gallia, tum in Hollandia miniaster verbi divini, immo S. theol. D.& professor in aead. sedanensi, tandemque groningensi, Occulta quadam antipathia carnem elixam, ius, herbas, poma, pira, cerasa 6c fraga aversatus, atque amystica & poesi maxime alienus, scriptis autem eristicis deditus obiit A. Is s. aetatis 76. Exstant duo eius tomi variarum Dispu-.tationum. Scripsit etiam contra c=me---, Labadie, Pet. Serarium, Hug. Grotium , Altingiam , Danum, Dav. Bundestum, maXime autem diuque contra Hoetium, donec

hi ambo, syncretismo facto . arma contra Cocceianos iungerent, Systema theol. cum notis, Notas in veterem Bibliorum gallicam versionem, & alia. Hugoni Grotis dicitur Barborita, i. e. coenosus ceu indicat Iae. L-rantius in praefat. H. Gratia Papirantis. Vide &MisarianaisI. . veri Biblioth. bibl. ι3o. Biblioth. P. I. Ε8. Genu so8. Lexicam n iv. histor. T. III. 447. Bamhem. de Statu eccles. ει schol. holland. P. II. 243. Laιλ de Scriptor. eccles. T. II. 276. - ιηιum Animadvers P. XIII. Io8. Ι6I. I66. XIV. II. XIX. 86. 6c Ire. naeum Philalethen qui est Rha ιrdus in Lersten oorspr. der Broe--der isten p. 6. Atque hic Pseudonymus P. IOI. refert, Hermau-- num Gisfarnichi, Maresii diicipulum 6c asseclam singularem, -- inde cognominatum, ex aemulatione editionis operum

Coeeeii, simili modo edere voluisse opera Maresit, sed non potuisse Andia

536쪽

. A r. Esse is Desensio Consilii theol. ultraiectini de canonicatibus, vicariatibus &c. Vltraiecti, Contra Marsi prae-eedens Iudicium. Andr. Bommelia-belga, S. theol. D. S pros ae pastor ultraiectinus, struxit Templum crucis contra Ioan. crestium Dissere. de decalogo & die Sabbathi contra Abdi m danum, Systema theol. & alia, quae memorantur a in Diar. biograph. N n n n, obiitque A. 1677. aetat. U.

Samuel. Marasit Ioanna papissa restituta. Groningae Iss8. Sunt Animadversiones & Annotationes historicae ad Dav. Blonderuti de Ioanna papilla quae S integra inserta est. Additur Refutatio Praefationis apologeticae, quam Anacris praefixit Stephan. , & Dissertatio theol. pro M. Trinitate, eidem Curcellaeo opposita. Nec minus Praefatio apologetica hic inserta est. Sed & exstat Iudicium viri docti de Maresti Papissa restituta, primo quidem subiunctum Quaternioni Dissertationum theolog. Curcellati p.-deinde autem seorsum editum; sique aves scire, quis ille sit, recurre ad Partem III. huius operis, ubi

P. is . invenies, esse Dan. Z ic erum.

EIU S D E M Diatribae tres de auro, thure, & myrrha, quae Magi ex Oriente, apertis suis thesauris. Christo obtulerunt. Gron insae is 8. In Praefatione etymologiam & homonymiam voca. buli Thosaari evolUit. EIUSDEM Munimen orthodoxiae Sc perseverantiae evan gelicae. Groningae i6sa. Contra tentationes S scandalum defectionis illius ad paeismum: cuius lugubre exemplum sunt etiam verba scriptoris parario Valeriano eapuccino, non ita pridem in Principe magni nominis Germania vidit. Munimen hoc continet IV. disputationes academicas, quarum prima proponit praecipuos praetextus, quibus suam desectionem colorant, qui relicta Euangelicorum ae Protestantium communione transeunt ad papismum et secunda Reflexiones theologicas ad 4. erotemata per Germaniam non ita pridem disseminata, S eorum solutionem, factam a Valeriano tertia litteras, quas serenissimus Hassiae Landgravius, scripsit ad G. Calixmm, postquam papismum publice professus est, una cum considerationidus theologicis cara resii

537쪽

seto η sis νιμ) ad Ilias: quarta Legitimas caussas desertae a praedecetaribus nostris, ae porro deserendae ab omni homine, pietatis S salutis suae studioso, communionis papisticae. Adiungitur etiam Epistola, quam Princeps scriptit ad Pontificem, obedientiam ei praestiturus, di sanctam, ut vocant, benedictionem impetraturus. EIUSDEM Compendiosa papismi refutatio. Groningae Editio secunda, recognita & aucta. Refutatio autem in hoc consistit, quod per modum Stricturarum S Animadversionum ad Propolitiones doctrinae catholicae Praesulum & Theologorum communionis romanae in Conventu thoruniensi anni is s. spondetur. Adduntur & ipsae Propositions doctrinae catholicae. EIUSDEM Dissertatio de usu ti honore S. Ministerii in riclesiis reformatis. Groningae I 6s8. Editio altera , auctiorisque. Opposita est haec Dissertatio anonymi cuiusdam qui, ex in.

aleio C. in Biblioth. Antiirinit. p. i 44. est Adam Foreeo periculoso libello, qui inscribitur Lisgem sPag. 39. in Mantissa: Author libelli inscripti Ad Iegem Stestimonium, enthusiastam egit, eum turbas daret, authoritate ' Regis i. Userula fuit coniectus tincidit in imaginationem, se

a Deo delectum extra ordinem,

citius ministerio Iudaei ad Christi fidem essent revocandi; atque circa illud consilium multa quidem. movit, sed nihil promovit: ipse eorsuum edens, baminum vitavit vestigia, tandemque Amstelo

damum concessit, inter novori

Haec omnia falsa esse perhibentur ab 'auctore Prairutici ad Malesium. rum prophetarum turbam uomeae laliquod conseeuturus. lgivsDΕM Videntes, sive Dissertatio de prophetia & prophetis. Groningae 2. In ea non assurgit auctor quae sunt verba in Praefat. quibusdam novellis prophetita, quae hoc tempore

538쪽

Maresius. BoreeL Arnoldiu sarpore magni fiunt a viris etiam magnis, Puta, Co is, Serario &

aliis. , ε

E IV S D E M Dissereatio de Waldensibus. Groningaeum 'satis auctori suit, summa huius historiae capita delibasse.

ANIMADVERSIONES CHRO NOLOGICAE in

Iohannam Papissam Sam. Maruli, contra Anacrisin Davidis Bloud.si

restitutam. Is61. In iis ostenditur, Maresium quidem . si historica respicias, satis plausibiliter rem suam eontra Blondellum egisse, sed in chronologicis oneri isti imparem esse. Ad Sam. Marsum, autorem Mantissae libelli, cui titulus: Dissertatio de usu & honore S. Ministerii in ecclesiis resormaia . tis, Protrepticon. Amstelodami, Auctor huius scripti est

Adam Boreet.

Adam Bareat, Σeesandus, denatus est A. I663. aetatis Q. Ε-iusdem est Veritas historiae euangelieae, Concatentatio aurea christiana, & Tractatio de fraterna religione. Vide Sandium I. c. Sam. Maresii Chiliasmus enervatus. iso . Contra Petrum

Serrarium, Continet hic libellus disputationem de coniunctio. ne omnium planetarum in Sagittario, facta, ut serunt, I. vela. Dec. anni isset. & iis, quae per illam portendi dicuntur, & Vina dictas: quarum pars prior agit de conversione universali Iudae rum, it populi iudaici restitutione in Palaestina, posterior de ab. olitione antichristi. ' Auctor adversarium suum in praefatione vocat bonum & pium virum, ae cete quin amicum, eumque tandem sensu suo abundare permittit.

CLXXXVII. Nieolai ARNOLDI Religio sociniana, sive Ressitatio Cata

echeseos racovianae. Franequerae Effigies auctoris, Praefationi praefigitur. In Praefatione autem recenset auctor priores doctrinae & Catecheseos socinianae refutatores, fateturque, nihil a se novi hic allatum, seque adversae doctrinae integra verba sua Refutationi praemittere nullDm dubitasse. Quid Io. Lud. Fabrι eius, theologus heidelbergentiti hoc de libro iudicaveris. retuli

539쪽

Arnauus. Fabrisius que variis rebus colloquium institueremus, dicebat vir non minore iudicio, quam doctrina praeditus, de divinitate Christi omnium optime scripsisse adversus Socinianos, eique: addi

posse ciccetam, cuppe burgium, Heidanum: Maresium autem, Coismenium, , aliosque, in hoc argumento tanti non esse aestimandos. Nicol. pleinensis polonus, Conuui ι , Ormisi , Mae-

eavit & Coeeoli discipulus, primum rector scholae lablonoviensis in Polonia, tandemque prose r theologiae in academia franequerana, in lucem quoque edidit Dissertiunculam de theologiae supra philosophiam uominio, Commentarium in epistolam ad He-b-s, Lucem in tenebris, stripta contra Bidestum, Eebardum, S Breviuum, itemque Defensionem Amesii contra Erbermanuum,& Discursum theologicum contra comentum , virum de se quonis data optime meritum, armaque & vitam deposuit A. i68'. aetatis Vide Lex eon univ. histori T. I. a . et miriueri Historiam vitae & obitus Io. Lud. Fabricii P. 6 . . Io. Lud. FABRICII Opera omnia: eum Io. Henr. Heides Iιri Historia vitae S obitus illius. Tiguri Illorum autem partes suist sequentes: I de Theologia, eiusque principio. Dinputatio sub Frid. Da hemii praesidio Heidelbergae. praetente ipso serenissimo Εlectore, CAROLO LUDOVICo habita. qua de eius gratiam meruit. a) de Amicitia, aliisque variis philosophiae eapitibus. de Natura S usu primae philosophiae. Qua inter alia adversus Amsum disciplinae illius usus disceptatur. 4 de omnium scientiarum hypothesi universali. Puta, abstractione: quippe qua disciplinae constituuntur, distinguuntur, S dividuntur. De qua multa subtiliter quae non publici saporis sunt disserit, concludens ad extremum, abstractionem esse actionem

intellectus, repraesentantem unum quid, hon repraesentando auterum, quod cum priori est; ita tamen , ut ab illa adaequate, vel inadaequate, intrinsecus vel extrinsecus distinctum sit, nemine eogitante. s) de Variis fidei capitibus. 6 de Immortalitate animarum. Est oratio, qua demandatam sibi professionem theolo. giae auspicatus est. scrupuli ex venerabilis saeramenti miserabili casu, quod aliquoties furto ablatum praeda sectum est, moti,

540쪽

sed nondum remoti. 8 . de Meditatione. Meditatio autem ei dicitur actio, qua mens ex se ipsa depromtas, vel sensuum servitio subministratas, vel divinitus revelatas rerum ideas, accurato ae proinde lento ex certis principiis examine deducto, perpendit

9 de Typo omnium disciplinarum. Io) de Methodo ad veritatem. Π de Viis Dei, an & quo usque sint similes viis hominum.

ra Apologia generis humani, contra calumniam atheismi. demonstratur, nullam omnino gentem adeo efferatam esse, quin Numen aliquod agnoscat, & colati erud. A. i683. I76. I3 de

Symbolica visione Dei. Exponit, qua ratione Deus visus sit Abrahamo, aliisque ; nimirum non in se & essentia sua, sed ' in symbolo, seu assumta specie. ivi de Baptismo , infantibus helerodoxorum conserendo. Si videlicet Magistratus praecipiat illos etiam insantes baptizari, qui a parentibus heterodoxis, vi legis civilis, offeruntur, S in neterodoxis sententiis informandi sunt.1o de Ludis scenicis. Quos a Collegii sapientiae alumnis honeste, di exercitii caussa repraesentatos, sed ad aliis, qui pismiscue

comoedias oderant, reprenensos, modeste defendit. is) Meditatio de controversia circa personam Christi, inter Euangelicos eo. gitata. Qua ostendit, Reformat's non dissentire a doctrina Io.. Gerbardi qui a cunctis Lutheranis agnoscatur orthodoxus. Et Gerh. . moltherus Maianus, illustris iam abbas loceumensis, in disp. inaugurali sub celeberriiso D. Ηehichio habita, testatur, Medita-

istam latim es, ut enunciare vix quantopere sibi probetur , sequa coUdere, eam plerisque probatum iri, qui rem ανευ παλν pondera νε potius, quam susticioηibus nequicquam indulgere pravient. Eandem

laudat D. Io. Iust. Κώhr, theselogus rintheliensis in Disp. XI. in Bechmanni Theologiam polemicam; nec audent reiicere Collectores Narrasisnum innocuarum ad A. I n. P. 32. nisi quod auctorem, sine allatis rationibus, suspectum haveant; improbatur autem Sebast. E barda Manichaeimi Reformatorum p. IO4. I7 Ε- pistola de libello Anonymi, quem praecedenti opposuit Meditationi. 38 Euclides catholicus, ad Fratres sub nomine Iani Alexandri Frerarii. . Genere scriptionis utitur singulari. &de quo dubium, ad mimesinne, an sarcasmum vel mysterismum referri debeat: simulat enim, quasi cum promachis papatus in constituenda di protegenda hierarchia faceret, atque ita iis XXX a illu-

SEARCH

MENU NAVIGATION