장음표시 사용
61쪽
Cum Phrygii Teucro manabunt sanguine rivi, Troicaque obsidens longinquo moenia bello Pesuri Pelopis vastabit tertius heres.
Currite ducentes subtemina, currite fusi. Illius egregias virtutes, claraque facta
Saer e fatebuntur gnatorum in funere matres, Cum in cinerem canos solvent a Vertice crineS,
Putridaque infirmis variabunt pectora palmis. Currite ducentes subtemina, currite fusi. Namque velut densas prosternens cultor aristas. Sole sub ardenti flaventia demetit arva Trojugenum infesto prosternet corpora ferro. Currite ducentes subtemina, currite fusi. Testis erit magnis virtutibus unda Scamandri.
Quae passim rapido diffunditur Hellesponto
Quoius iter caesis an istans corporum acervis, Alta tepefaciet permista flumina caede. Currite ducentes subtemina, currite fusi. Denique testis erit morti quoque reddita praeda, Cum teres excelso coacervatum aggere bustum Excipiet niveo perculsat Virginis artu S. Currite ducentes subtemina, currite fusi.
Nam simul ac fessis dederit fors copiam Achivis
Urbis Dardarii a Neptunia solvere Vincla, Alta Polyxenia madefient caede sepulcra Quae, Velut ancipiti succumbens victima ferro, Projiciet truncum submisso poplite corpus. Currite ducentes subtemina, currite fusi. Quare agite optatos animi conjungite amores, Accipiat conju felici cedere Divam, Dedatur cupido jamdudum nupta marito. Currite ducentes subtemina, currite fusi. Non illam nutrix orienti Iuce revisens, Hesterno collum poterit circumdare filo. Currite ducentes subtemina currite fusi. Anxia nec mater discordis incesta puellae
62쪽
Secubitu, caros mittet sperare ne Potes. Currite ducentes subtemina currite fusi. Talia praefantes quondam felicia Pelei Carmina divino cecinerunt omine Parcae. Praesentes namque ante domos invisere castas Heroum, et sese mortali ostendere coetu Coeli colar, nondum spreta pietate, solebant. Saepe pater Divum templo in fulgente revisens .
Annua dum festis venissent sacra diebus,
Conspexit terra centum procurrere currus ἀSaepe vagus Liber Parnassi vertice summo Thyadas effusis evantes crinibu egit, Cum Delphi tota certatim ex urbe ruentes Acciperent laeti Divum fumantibus aris. Saepe in lethi fero belli certamine a Vors Aut rapidi Tritonis hera, aut Rhamnusia virgo Armatas hominum est praesens hortata cate a S. Sed postquam tellus scelere si imbuta nefando, Justitiamque omnes cupida de mente fugarunt; Perfudere manus fratern sanguine fratres; Destitit exstinctos guatus lugere Parente SA Optavit genitor primaevi funera gnati, Liber ut innuptae potiretur flore novercae; Ignaro mater substernetis se impia gnato Impia non verita est Divos scelerare Parente , omnia fanda, nefanda, malo Permista furore Justificam nobis mentem avertere Deorum. Quare nec tales dignantur Visere coetus, Nec se contingi patiuntur lumine claro.
ETSI me assiduo confectum cura dolore Sevocat a doctis, Hortale, virginibus: Ne potis est dulces Musarum expromere fetus
63쪽
Mens animi tantis fluctuat ipsa malis: Namque mei nuper Lethaeo gurgite fratris Pallidulum manans alluit unda pedem; Troia Rhoeteo quem subter litore tellus Ereptum nostris obterit ex oculis. Alloquar audierone unquam tua facta loquentempNunquam ego te, vita frater amabilior, Aspiciam posthac at certe semper amabo, Semper moesta tua carmina morte legam: Qualia sub densis ramorum concinit umbris Daulias, absumpti fata gemens Ityli. Sed tamen in tantis moeroribus, Hortale, mitto Haec expressa tibi carmina Battiadae: Ne tua dicta vagis nequicqum credita Ventis ΕHuxisse meo forte putes animo: Ut missum sponsi furtivo munere malum Procurrit casto virginis e gremio Quod miserae oblitae molli sub veste locatum, Dum adventu matris prosilit, excutitur Atque illud prono Praeceps agitur decursu Huic manat tristi conscius Ore rubor.
OM MI A qui magni dispexit lumina mundi,
Qui stellarum ortus comperit, atque obitus Flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur, Ut cedant certis sidera temporibus, Ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegans Dulcis amor gyro devocet aerio: Idem me ille Conon coelesti in lumine vidit E Bereniceo vertice caesariem, Fulgentem clare: quam multis illa Deorum, Levia protendens brachia, pollicita est, Qtia rex tempestate novo auctus Hymenaeo,
64쪽
Vastatum fines verat Assyrios, Dulcia nocturnae Portans vestigia rixae, Quam de virgineis gesserat exuviis. Estne novis nuptis odio Venus P anne parentum Frustrantur falsis gaudia lacrymulis, Ubertim thalami quas intra limina fundunt pNon, ita me Divi vera gemunt, uerint. Id mea me multis docuit regina querelis, Invisente novo Proelia torva Viro. At tu vero orbum luxti deserta cubile,
Et fratris cari flebile discidium.
Quam penitus maestas exedit cura medullast Ut tibi tunc toto pectore solicitae Sensibus ereptis mens excidit i atqui ego certe Cognoram a Parva Virgin magnanimam. Anne bonum oblita es facinus, quo regium adeptae SConjugium, quo non fortius ausit alis PSed tum moesta virum mittens, quae Verba locuta est Jupiter ut tristi lumina saepe manu Quis te mutavit tantus Deus an quod amantes Non longe a caro corpore abesse volunt PAtque ibi me cunctis, pro dulci conjuge Divis Non sine taurino sanguine pollicita es, Si reditum tetulisset. Is haud in tempore longo Captam Asiam Egypti finibus addiderat. inteis ego pro factis coelesti reddita coetu,
Pristina vota novo munere dissoluo. Invita, o regina, tuo de vertice cessi Invita. adjur teque tuumque RPut:
Digna ferat, quod si quis inaniter adjurarit. Sed qui se ferro postulet esse parem PIlle quoque Versus mons est, quem maxin II in
oris Progenies Thiae clara supervehitur, Cum Medi peperere novum mare, cumque juVentu SPer medium classi barbara navit Atho.
65쪽
Quid faciant crines, cum ferro talia cedant pJupiter, ut Celtum omne genus Pereat: Et qui principio sub terra quaerere en ASInstitit ac ferri fingere duritiem. Abruptae paulo ante comae mea fata sorores Lugebant, cum se emnonis Ethiopis Unigena, impellens nictantibus aera pennis, Obtulit Arsinoes Locridos ale equuS Isque per aetherea me tollens advolat umbras, Et Veneris casto collocat in gremio. Ipsa suum Zephyritis eo famulum legarat, Grata Canopeis incola litoribus Scilicet in vario ne solum lumine coeli Aut Ariadneis aurea temporibus Fixa corona foret, sed nos quoque fulgeremus Devota flavi verticis exuviae. Uvidulum a fluctu cedentem ad templa Deum, me Sidus in antiquis Diva novum Posuit. Virginis et saevi contingens namque Leonis
Lumina Callisto juxta Lycaonida
Vertor in occasum, tardum dux ante Booten, Qui vix scio alto moriet to Oe Eariis.
Sed, quanquam me nocne premunt vestigia Divum. Luce autem canae Tethvi restituor, Pace tua fari haec liceat, Rhamnusia virgo, Namque ego non ullo vera timore tegam,
Non si me infestis discerpant sidera dictis,
Condita quin veri pectoris evolvamin Non his tam laetor rebus, quam me ab re semper, Ab re me a dominae vertice discrucior: inucum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus eXPers Unguentis, una millia multa bibi. Nunc vos, optato quas unxit lumine teda Non Prius unanimis corpora conjugibus Tradite nudantes rejecta veste papillas,
66쪽
Quam jucunda mihi munera libet onyx ;Vester onyX casto colitis quae jura cubili: Sed quae se impuro dedit adulterio Illius mala dona levis bibat irrita pulvis:
Namque ego ab indignis praemia nulla peto. Sed magis o nuptae, semper Concordia Vestras Semper Amor sedes incolat assiduus. Tu ero regina, tuens cum sidera Divam Placabis festis luminibus Venerem ;Unguinis expertem non si veris esse tuam me, Sed potius largis affice muneribus. Sidera cur retinent utinam coma regia fiam, Proximus Hydrocho fulgeret Oarion.
Salve teque bona Iupiter auctet Pe, JanU quam Balbo diciant servisse benigne Olim cum sedes ipse senex tenuit: Quamque ferunt rursus voto servisse maligno, Postquam est porresto fac tamarita sene. Dic agedum nobis quare mutata feraris In dominum veterem deseruisse fidem.
Non ita Caecilio placeam, quoi tradita nunc sum Culpa mea est quanquam dicitur esse mea. Nec Peccatum a me quisquam Pote dicere quicquam: Verum isti populo janua quid faciat pQui quacunque aliquid reperitur non bene factum. Ad me omnes clamaut Janua, culpa tua est.
67쪽
Non istuc satis est uno te dicere verbo, Sed facere, ut quivis sentiat, et Videat.
Qui possum P nemo quaerit nec scire laborat.
Nos volumus, nobis dicere ne dubita.
Primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis, Falsum est: non illam vir prior attigerat, Languidior tenera quo pendens sicula beta, Nunquam se mediam sustulit ad tunicam :Sed pater ipsius gnati violasse cubile Dicitur, et miseram conscelerasse domum: Sive quod impia mens caeco flagrabat amoreri Seu quod iners sterili semine gnatus erat, Et quaerendum aliunde foret nervosius illud Quod posse tronam solvere virgineam.
Egregium narras mira Pietate Parentem,
Qui ipse sui gnati minxerit in gremium.
Atqui non solum hoc se dicit cognitum habere Brixia Chinara supposita specula, I lavus quam molli percurrit flumine Mela,
Brixia, Veronae mater amata meae: Sed de postumio, et Corneli narrat amore,
Cum quibus illa malum fecit adulterium. Dixerit hic aliquis, Qui tu istaec, Janua, nosti, Quo nunquam domini limine abesse licet, Nec
68쪽
Nec Populum auscultare; sed huic suffixa tigillo
Tantum perire soles, aut aperire domum Saepe illam audivi furtiva voce loquentem Solam consciolis haec sua flagitia, Nomine dicentem, quos diximus utpote quae mi
Speraret nec linguam esse, nec auriculam. Praeterea addebat quendam, quem dicere nolo Nomine, ne tollat rubra supercilia. Longus homo est, magnas quo lites intulit olim Falsum mendaci Ventre Puer Peri Um.
QUOD ibi fortuna casuque oppressus Rcerbo,
Conscriptum hoc lacrymis mittis epistolium; Naufragum ut ejectum spumantibus aequoris undis Sublevem, et a mortis limine restituam; Quem neque sancta Venus molli requiescere somno Desertum in lecto caelibe Perpetitur; Nec veterum dulci scriptorum carmine Musae oblectant cum mens anxia pervigilet; Id gratum est mihi me quoniam tibi ducis amicum: Muneraque et Musarum hinc petis, et Veneris. Sed tibi ne mea sint ignota incommoda, Manli, Neu me odisse putes hospitis officium Accipe queis merser fortunae lustibus ipse, Ne amplius a misero dona beata petaS. Tempore quo primum vestis mihi tiadita pura est, Jucundum cum artas florida ver ageret, Multa satis lusi: non est De nescia nostri, Quae dulcem curis miscet amaritiem.
Sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors Abscidit misero frater adempte mihi
Tu mea tu moriens fregisti commoda frater: Tecum una tota est nostra sepulta domus: Omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
69쪽
Quae tuus in vita dulcis alebat amor. Quoius ego interitu tota de mente fugavi Haec studia atque omnes delicias animi. Quare quod scribis, Verona turpe Catullo Esse, quod hic quisquis de meliore nota Frigida deserto tepefecit membra cubilicii Id, Manli non est turpe magis miserum est. Ignosces igitur si quae mihi luctus ademit,
Haec tibi non tribuo munera, cum nequeo.
Nam quod scriptorum non magna est copia apud me, Hoc fit, quod Romae vivimus illa domus, Illa mihi sedes, illic mea carPitUr aeta ἰHuc una e multis capsula me sequitur. Quod cum ita sit, nolim statuas me mente maligna Id facere, aut animo non satis ingenuo Quod tibi non utriusque petenti copia facta est Ultro ego deferrem, copia si qua foret. Non possum reticere, Deae, qua Manlius in re Juverit, aut quantis juverit ossiciis; Ne fugiens seclis obliviscentibus aetas Illius hoc caeca nocte tegat studium: Sed dicam vobis; vos porro dicite multis Millibus et facite haec charta loquatur anus.
Notescatque magi mortuus atque magiS: Ne tenuem texens sublimis aranea telam
Deserto in Manli nomine opus faciat. Nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam,
Scitis, et in quo me torruerit genere Cum tantum arderem, quantum Trinacria Iupes,
Lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis
Moesta neque assiduo tabescere lumina fletu Cessarent, tristique imbre madere genae: Qualis in aerii pellucens vertice montis
RivuS, muscoso prosilit e lapide: Qui cum de prona praeceps est valle volutus,
70쪽
Per medium densi transit iter populi, Dulce viatori lasso in sudore levamen,
Cum gravis X ullos aestus hiulcat agros. Ac velut in nigro jactatis turbine nautis Lenius aspirans aura secunda Venit,
Jam prece Pollucis jam Castoris implorata: Tale fuit nobis Manlius auxilium. Is clausum lato patelecit limite campum Isque domum nobis, isque dedit dominam,
Ad quam commune e Xerceremus amore :
Quo mea se molli candida Diva pede Intulit et trito fulgentem in limine Plautam Inni X arguta constituit solea: Conjugis ut quondam flagrans advenit amore Ρrotesilaeam Laodamia domum Inceptam frustra, nondum cum sanguine sacro Hostia coelestes pacificasset heros. Nil mihi tam valde placeat, Rhamnusia virgo, Quod temere vitis suscipiatur heris: Quam jejuna Pium desideret ara morem, Docta est amisi Laodamia hiron Conjugis ante coacta novi dimittere collum iniam venien Una atque altera rursus hiems Noctibus in longis avidum saturasset amorem, Posset ut abrupto Vivere conjugi :Quod scibant Parcae non longo tempore abesse, Si miles muros isset ad Iliacos Nam tum Helenae a Ptu, Primores Argivorum Coeperat ad sese Troia ciere viros,
Troia nefas, commune sepulcrum Asiae, Europaeque, Troia virum, et virtutum omnium acerba cinis;
Qua nempe et nostro lethum miserabile fratri Attulit. Me misero frater adempte mihi: Hei misero fratri jucundum lumen ademptum lTecum una tota est nostra sepulta domus :omnia tecum una Perierunt gaudia nostra, Quae