Catulli, Tibulli, et Propertii Opera

발행: 1772년

분량: 287페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

XCII.

SMYRNA mei Cinnae nonam post denique

messem satiam coepta est, nonamque edita post hiemem Millia cum interea quingenta Hortensius uno

Smyrna cavas Atracis penitus mittetur ad undas. Smyrnam incana diu secula pervolvent. At Volusi annales Paduam moruntur cibam, Et laxas scombris saepe dabunt tunicas. Parva mei mihi sunt cordi monimenta laboris. At populus tumido gaudeat Antimacho.

SI quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris

Accidere a nostro, Calve, dolore potest, Quo desiderio veteres renovamu amoTeS, Atque olim amissas flemus amicitias; Certe non tanto mors immatura dolori est Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.

ΝΟ , ita me Di ament, quicquam referre P

taVi, Utrumne os, an culum olfacerem Emilio.

Nil immundius hoc, nihiloque immundius illud. Verum etiam culus mundior et melior. Nam sine dentibus est; hoc dentes sesquipedales, Gingivas vero plo mi habet veteris. Praeterea rictum, qualem desessus in aestum

82쪽

Me lentis mulae cunnus habere solet. Hic futuit multas et se facit esse Venustum, Et non pistrino traditur, atque asino PQuem sitqua attingit, non illam posse putemus Egroti culum lingere carnificis

IN te, si in quenquam dici pote, putide Vetti,

Id quod verbosis dicitur, et fatuis Ista cum lingua, si usus veniat tibi possis Culos et crepida lingere carbatinaS. Si nos omnino vis omnes Perdere Vetti, Dicas: omnino quod cupis efficies.

AD IUVENTIUM. XCVI.

SURRIPUI tibi, dum ludis, mellite JuVenti,

Suaviolum dulci dulcius ambrosia. Verum id non impune tuli iamque amplius ho-

Suffixum in summa me memini esse cruce; Dum tibi me purgo, nec possum fletibus ullis Tantillum vestrae demere saevitiae. Nam simul id factum est, multis diluta labella Guttis abstersisti omnibus articulis:

Ne quicquam nostro contractum e ore maneret, Tanquam comminctae spurca saliva lupae. Praeterea infesto miserum me tradere amori Non cessasti, omnique excruciare modo:

Ut mi ex ambrosia mutatum jam foret illud Suaviolum, tristi tristius helleboro. Quam quoniam poenam misero Proponis amori, Non unquam posthac basia surii piam.

83쪽

DE CAELIO ET QUINTIO.

XCVII.

CELIUS Aufilenum, et Quintius Aufilenam

Flos Veronensium depereunt juvenum; Hic fratrem, ille sororem: hoc est, quod dicitur

illud

Fraternum vere dulce sodalitium. Quoi faveam potius Caeli, tibi. Nam tua nobis Perspecta est igitur unica amicitia,Cnm vesana mea torreret flamma medullas. Sis felix Carli, si in amore PoteUS.

MULT A per gentes, et multa Per aequora

vectus Advenio has miseras frater, ad infe ias; Ut te postremo donarem munere mortiS, Et mutam nequicquam alloquerer cinerem; Quandoquidem fortuna mihi te te abstulit ipsum: Heu miser indigne frater ademte mihi Nunc tamen interea prisco quae more Parentum Tradita sunt tristes munera ad inferias Accipe, fraterno multum manantia fletu Atque in perpetuum, frater, Ve, atque Vale.

SI quicquam tacito commissum est fido ab amico, Quoius sit penitus nota fides animi; Meque esse invenies illorum jure sacratum, Corneli, et factum me esse puta Harpocratem.

84쪽

16 CATULLI LIBER.

V sodes mihi redde decem sestertia, Silo, Deinde est quamvis saevus et indomitus. Aut si te nummi delectant, desine quaeso Leno esse, atque idem saevus et indomitus.

CREDIS me potuisse mea maledicere Vitae Ambobus mihi quae carior est oculis PNon potui; nec si possem, tam Perdite amarem: Sed tu cum Tappone omnia monstra facis.

MENTULA conatur impiarum scandere

montem,

Musa furcilli praecipitem ejiciunt.

CUM puero bello praeconem qui videt esse Qiiid credat, nisi se vendere discupere P

SI quicquam cupidoque, optantique obtigit un

quam Insperanti, hoc est gratum animo proprie. Ouare hoc est gratum nobis quoque carius auro;

Quod te restituis, Lesbia, mi cupido. Restituis cupido, atque insperanti ipsa refers te NobiS.

85쪽

Nobis lucem candidiore nota Quis me uno vivit felicior, aut mage nostra hac optandam vitam ducere quis poterit P

SI Comini, populi arbitrio tua cana senectus Spurcata impuris moribus intereat; Non equidem dubito, quin primum inimica bonorum Lingua exsecta avido sit data vulturio

Effossos oculos voret atro gutture OTUUS, In testina canes, caetera membra lupi.

Hunc nostrum inter nos, Perpetuumque fore. Di magni facite, ut vere promittere possit, Atque id sincere dicat et ex animo Ut liceat nobis tota producere Vitassiternum hoc sanctae fedus amicitiae.

AUFILENA, bonae semper laudantur amicae,

Accipiunt precium, quae facere instituunt. Tu quod promisti mihi, quod mentita inimica es, Quod nec das, et fers saepe facis facinus. Aut facere ingenua est, aut non Prourisse Pudicae, Aufilena fuit. Sed data corripere Fraudando essicitur plusquam meretricis Varae, Quae sese toto corpore prostituit.

86쪽

AUT II S A, viro contentas vivere solo

Nuptarum laus e laudibus eximiis. Sed quoivis quamvis potius succumbere fas est, Quam matrem fratres efficere ex Patruo.

MULTUS homo es, Naso, neque tecum multus homo, sed Descendis, Naso, multus es et Pathicus.

CONSULE Pompeio primum duo, Cinna

solebant Moechi. Illi ali facto consule nunc iterum Manserunt duos sed creverunt millia in unum Singulum. Fecundum semen adulterio.

FIM NI A N O saltu non falso Mentula dives. Fertur, qui tot res in se habet egregias. Aucupia omne genus, Pisces, Prata, arva, ferasque. Nequicquam: fructus sumtibus exsuperat. Quare concedo sit dives, dum omnia desint. Saltum laudemus, dum tamen ipse egeat.

ME NT UT A habet instar triginta jugera Prati,

Quadraginta arvi: caetera sunt maria.

Cur non divitiis Croesum superare potis sit, Uno

87쪽

cI TULLI LIBER. 79

Uno qui in saltu tot bona possideat PPrata, arva, ingentes silvas, saltusque paludesque Usque ad Hyperboreos, et mare ad Oceanum. Omnia magna haec sunt; tamen ipse est maximus ultro, Non homo, sed vere Mentula magna minax.

ST PT tibi studioso animo venanda requirens

Carmina uti possem mittere Battiadae, Queis te lenirem nobis, neu conarere Telis infesto mi icere musca caput; Hunc video mihi nunc frustra sumtum esse laborem, Gelli, nec nostras hinc valuisse Preces. Contra nos tela ista tua evitamus amictu.

At fixus nostris tu dabi supplicium.

89쪽

EQUITIS ROMANI

SEARCH

MENU NAVIGATION