Lucianus

21쪽

ἔνναμφύτερον , Jιστον φημὶ ἔγωγε ο μην περί γε των ἐμῶν ἔχω διατεινεσθαι ώς τοιούτων οντων, αλλὰ

δέδια μὴ το κατέροι κάλ-ς η μαις συνέφθειρεν. 6. v πάνυ γοιν συνήθη καὶ φιλα αρχης ν ὁ διάλογος καὶ

ἐν οἶς περιπάτοις μετ λέγων τὰς διατριβὰς ἐποιεἶτο, ὁ παραδοτσα- ιονυστ αιτὴν θεάτρφ μέλει ar καὶ ξυνέπαιζε καὶ γελωτοποίει καὶ ἐπέσκωπτε καὶ

ἐυθμῶ βαινε πρὸς αυλον ἐνίοτε, ἀναπαίστοις μέτροις ἐποχουμένη τὰ πολλά, καὶ το λον si του διαλογουέταιρους ἐχλείοζε φροντιστὰς και μετεωρολέσχας και τὰ aτοιαυτα προσαγορεύουσα καὶ μιαν αὐτη σωοαιρεσιν ἐπεπolso ἐκεινους στιοκώπτειν καὶ την ιονυσιακην 34ελευθερέαν καταχεῖν avτῶν, αρτι μεν ἀεροβατοῖντας δεικνυουσα καὶ νεφέλαις ξυνοντας, αρτι δὲ ψυλλων πηδήματα ιαμετρουντος, ο dῆθεν τὰ ἀήρια λεπτολογουμ νους. o διάλογος δὲ σεμνοτάτας ἐποιεῖτο τὰς συνουσιας φνσεως τε πέρι καὶ ρετης φιλοσοφων' στε τὸ των μουσικῶν τουτ δις δια πασῶν εἶναι τὴν ὁρμονιαν laeto του ζυτάτου ἐς το βαριτατονJ. και μως ἐτολμήσαμεν

με*- ουτως ἔχοντα προ αλληλα ζυναγαγεῖν καὶ ξυνορμοσα ου πάνυ πειθόμενα ιδ ευμαρῶς ἀνεχόμενα ra

θέως ἔργον, οὐ Προμηθέως ἐστιν.

22쪽

υ μὲν παροιμι φησι, λυοκα εἰς ' - νας, ο γελοῖον νω τις ἐκεἷσε κομέοι γλαυκας, τι πολλαὶ παρ' at τοἱς εἰσιν. ἐγὼ εἰ μὲν δυναμιν ὀγων ἐπιδειξασθαι βουλύμενος ἔπειτα Νιγρίνφ γράψας βιβλίον ἔπεμπον,

εἰχὀμηνυν φ γελοω γλοικος ο ἀληθῶς ἐμπορει-ενος ἐπι δὲ μόνην σοι δηλωσαι την ἐμὴν γνώμην δέ-

Θουκυdido λέγοντος, τι η ἀμαθέ με θρασεἶς, κν ρ- δὲ τὸ λελογισμένον απεργάζεται Jhu γαρ io in ἀμαθέα μοι μόνη τῆς τοι της τόλμης, αλλὰ καὶ oπρος του λίγους ἔρως αἴτιος ερρωσο.

l. ET L m σεμνὸς μει σφόδρα καὶ μετέωρος 1

23쪽

νέσθαι μετριώτερον ἰ

μὸν ἐν χερσὶ βιβλιον ἔχοντα, πολλὰς δὲ εἰκόνας παλαιῶν Mσοφῶν ἐν κυκλφ κειμένας προυκειτο δὲ, μέσφ καὶ

πινάκιόν τισι των re γεωμετρίας σχημάτων καταγεγραμμένον και σφαψα κολάμου προς τὰ του παντὰς μιμημα - ἐdόκει πεποιημένη. 3. σφό)ρα ιν με φιλοφρόνως ἀσπασάμενος ἰρώτα ὁ τι πράττοιμι κἀγὼ πάντα διηγησάμην υτω, καὶ δῆτ' ἐν μέρει καὶ αυτὸς ξέουνειδέναι τι τε στράττοι καὶ εἰ υθις αυτ εγνωσμένον

εἴη στέλλεσθαι τὴν ἐπὶ της Hudος ὁ ἀρξάμενος, Hαῖρε, περὶ τούτων λέγειν καὶ την -- γνώμην διηγεῖσθαι τοσαύτην τινά μου - λόγων αμβροσιον

ἄρα γένοντο καὶ τὰς Ληληδόνας καὶ τὀν 'Oμηρου λωτον ἀρχαιον ἀποδεἰωι' ἴτω θεσπέσια ἐφ γέγωτο. 4. προ- ais 4u αυτήν τε Δοσοφων ααινέσαι καὶ τὴν μιταύτης ἐλευθερέαν καὶ των δημοσέρ νομιζομένων ἀγα-

γῶν καταγελάσαι, πλούτου καὶ δόξης καὶ βασιλεέας καὶ τιμης, ετ τε χρυσο καὶ πορφύρας καὶ των πάνυ περιβλέπτων τοῖς πολλοῖς, τέως δὲ κἀμοὶ δοκούντων απερ εγωγε τενε καὶ ἀναπεπταμένη τη φυχη δεξάμενος --

24쪽

13τ ος ἐγιγνόμην καὶ ἄρτι μὲν λυπουμην, ἐληλεγμένων μοι - φιλτάτων , πλούτου τε καὶ ργυριου καὶ ὀξης, καὶ μόνον υ ἐδάκρυον ἐπ αυτοῖς καθηρημένοις, αρτι

ρον α ῶσπερ ἐκ ζοφερο τινος ἐρος το βιου τοὐπρύσθεν ἐς αἰθρων τε - μέγα φως ἀναβλέπων ' στεο δή, - καινοτατον του φθαλμου μὲν καὶ της περὶ αυτον ἀσθενείας ε τελανθανόμην την ὁ ψυχην ὀξυθερκέστερος κατὰ μικρὸν γιγνδμην' λελη γειν γαρ τέως αυτὴν τυφλώττουσαν περιφέρων. 5. προικον δε ες τόδε περιήχθην, περ ἀρτίως μν ἐπεκάλεις missed τε γαρ στοτου λόγου καὶ μετέωρος εἰμι καὶ λως μικρον Ουκέτι

Ουδεν ἐπινοῶ δοκῶ γαρ μοι μοιόν τι πεπονθεναι προς φuοσοφέαν, Idνπερ καὶ οἱ γνdo προ τον οινον λέγονται παθεῖν, τε πρῶτον ἔπιον--οὐ θερμότεροι γαρ ντες φήσει πιόντες ἰσχυρον - πότον αυτικα μάλα ἐξεβακχεύθησαν καὶ διωλασέως πο ου κράτου ξεμάνησαν. Ουτω σοι καὶ αυτὰς ἔνθεος καὶ μεθυων α των λ4γων περιέρχομαι.

6. EOI μην τουτό γε ο μεθίειν, ἀλλα νή- 6φειν τε καὶ σωφρονεῖν ἐστιν. ἐγὼ δὲ βουλοέμην ἄν, εἰ οἷόν τε, ιτῶν ἀκουσα των λόγων Oud γαρ υθε φθo-- νεῖν αυτῶν Jμαι θέμις, ἄλλως τε ε καὶ φιλος καὶ περὶ τα δμοια σπουδακὼς ὁ βουλόμενος ἀκουειν--.AO- ωάρρει, γαθέ τουτο γάρ τοι - του η- ρου, σαεπιδοντα καὶ αὐτὸν παρακολεῖς, καὶ εἴ γε μὴ φθης, αὐτὸς αν δεήθην ἀκουσα μου διηγουμένου μάρτυρα γάρ σε παραστήσαο ι προς τους πολλοῖς ἐθέλω, τι Ουκυλήγως μαινομαι αλλως τε κοὶ ὁ μοι τὸ μεμνῆ-- αιτῶν πολλάκις, καὶ ταυτην η' μελέτην ποιησάμην επει καν μὴ παρών τις τύχη, και υτ δις τρὶς 4 της μέρας ἀνακυκλῶ προς ἐμαυτὰ τὰ ειρημένα. I. και ἄσπερ οἱ ἐρασταὶ των παιdικῶν ου παρόντων ἔργ' αττα καὶ λήγοις εἰρημένους αυτοῖς διαμνημονευουσι καὶ του- τοις ἐνδιατριβοντες ζααὰτῶσι την νόσον, ς παρόντων σφισι των ἀγαπωμένων ' νιοι γουν υτοἶς καὶ προσλαλεῖν

25쪽

ανιασθαι ' υτ dx καὶ αυτος φιλοσοφέας ου παρούσης τους λθοις, ους ὀτε κοτινα, συναγειρων καὶ πρὸς ἐμαυ- τον ἀνατυλιττων οὐ μικρὰν ἔχω παραμυθέαν, καὶ λως, καθάπερ εν πελάγει καὶ νυκτὶ πολλὴ φερόμενος ἐς πυρσόν 46 τινα τουτον rLOβλέπω πασι με παρεῖναι τοῖς ια' ἐμοὐ πραττομένοις τον ανδρα ἐκεῖνον οἰόμενος, αε δε σπερ ἀκοιων αιτο τὰ αὐτὰ πρός με λέγ-ος ωοτευέ, καὶ μάλιστα τα ἐνερείσω την iiDχ , καὶ το πρόσωπον αἰ- του μοι φαινεται - τῆς φωνης ὁ χος εν αἱ ἀκοαὶς παραμένει καὶ γάρ τοι κατὰ τον κωμικὸν υ ἀληθῶς ἐγκατέλιπε τι κέντρον τοὶς ακουουσι. 8. TAL Παυε, ω θαυμάσιε, μακρον ἀνοκρουόμενος καὶ λέγε ξ ἀρχῆς ἀναλαβὼν ὁ τὰ εἰρημένα μου μετρίως με ἀποκναιεις περιάγων. ΑΟΥΛ. υ λέγεις, καὶ ουτω χρη ποιεῖν ἀλλ' ἐκεἐνο, 47

λου εώρακας ποκριτάς, των συριττομένων λέγω του- etων καὶ deagθειρεν Ιων et ποιήμara καὶ ο ελευταιον ἐκβαλλομένων, atro των ὁραμάτων πολλάκις εἰ εχόντων τε καὶ νενικηκόrων;

ETAL Πολλοῖς οἶδα τοιουτους. ἀλλα τι τοῖτο; AOYK. δοικα μη σοι μεταζ δόξω γελοέως αὐτὰ μιμε ἶσθαι, τὰ μὲν diάκτως συνεέρων ἐνέοτε δὲ και αυ- τὸν α' ίσθενεέας τον νουν διαφθείρων, κῆτα προαχθῆς ηρέμα καὶ υτο κοταγνωνα του δράματος. καὶ τὸ μὲν ἐμόν, οὐ πάνυ πιθομαι η δὲ πόθεσις οὐ μετρίως με λυπησειν εοικε συνεκπέπτουσα καὶ το ἐμον μέρος ἀσχη G μονουσα. 9 τουτ' υν παρ' λον μέμνησό μοι το λύ- γον, οὐ μεν ποιητης μῖν των τοιούτων μαρτημάτων ἀνευθυνος καὶ της σκηνῆς πόρρω πο κάθηται Ουδὸν αὐτW μέλον των ἐν του θεάτρω πραγμάτων. ἐγὼ δ' ἐμαυ- του σοι πεῖραν παρέχω, ποiός τίς εἰμι την μνήμην τα κριτης Ουθεν γγέλου τὰ λλα τραγικοῖ διαφέρων. σιε

26쪽

εγένετο καὶ ς ἰδ' Leto ηκεις στρος το λόγον παρεσκευασμένος και αμεινον εἶχεν αυτον ταῶι λέγοντος

ἀκουειν - γα ὀλιγα καὶ υσα Iόν τε η τυγχάνεις τῆμνήμην συγκεκομισμένος - ταιτ' ἐρει μελλες οἰδὲν

ουν αὐτῶν ἔτι σοι δεῖ προς ἐμέ νόμισον ὁ τουιου γε ενεκα πάντα σοι προειρῆσθαι ' ς γ και βοὰν καὶ κρο-

σωπε Io περικείμενος και την σκευην καταισχυνων, πὸ

και των Ἀθήνησιν ἀνθρωπ- οτι φιλοσοφέρι καὶ πινιρσύντροφοί εἰσι καὶ ἴτε των ἀστῶν Ουτε των ξένων ὐ-d ἐν τέρπονται ορῶντες O αν τρυφὴν εισάγειν εις υ-

τοις βιάζηται, ἀλλ' ia και τις ἀφικηται παρ ouxοις οιτω

27쪽

16 Uni ordin μιμενος, ρέμα πι, μεθαρμόττωσι καὶ παραπαι - γωγουσι καὶ νερος το καθαρὸν της ιαέτης μεθιστῶσιν. 13 13. ἐμέμνητο os τινος των πολυχρύσων, O ἐλθὼν Ἀθήναζε μάλ' ἐπισημος καὶ φορτικὰς ἀκολουθων χλου viri noraus --τι καὶ χρο- αιτος μὲν φετο ζηλωτος εἶναι στασι τοῖς θηναίοις και λα ευδαίμων ἀποβλέ

ἀπαγορευοντες, ἐλευθέρρ τῆ πόλει κωθ' -τινα τροπον βουλεται μη βιουν ἀλλ' ἐπεὶ καν τοῖς γυμνασέοις κώ Mλουτροἶς πληρος ἐν θλίβων τοὶς ἐκέταις καὶ Ξενοχωρῶν τους παντῶντας, συχῆ τις αν πεφθέγξατο προσποιούμενος λανθανειν, σπερ υ προ αυτὰν κεμοναποτείνων, ὁοικε μὴ παρα--ται μεταζ λούμενος καὶ μην εἰρήνη γε μακρα κατέχει το βαλανεῖον ουδὲν ου δε στρατοπέδου. ὁ δὲ ἀκουων δῆτα μεταξ επαίδευετο την δὲ ἐσθῆτα την ποικιλην και τὰς στορφνριδας ἐκείνας πέδοσαν μον ἀστεως πάνυ το ἀν- ρὸν ἐντι- σκωπτοντες των χρωμάτων, taxo δη λέγοντες, και Π θεν ὁ ταὼς ουτος καί, δε της μητρός ἐστιν αυτου '

τες, ἐμων Ο πρής με φωνης τινος, ην ἀκοῖσαι πάντων ἔφη κοινὴ προεμένων is Q ἀγῶνι των Πανα ναέων' ληφθέντα μὲν γάρ τινα των πολιτῶν ἄγεσθαι παρὰ τον

ἀγωνo θέτην, τι βαπτὸν ἔχων ἱματιον ἐθεώρει, τους δὲ ὁδντας ἐλεησα τε καὶ παραιτεῆσθαι καὶ του κήρυκος ἀνειπόντος, τι παρὰ τον--ον ποιησε τοιαυτη σθῆτι θεώμενος, ἀναβοησαι μι φωνη πάντας σπερ ἐσκεμμι- νους, συγγνώμην ἀπονέμειν α φ τοιαυτά γε ἀμπεχομένο)μη γὰρ εχειν αυτὰ ετερα ταυτά τε Ουν ἐπηγγει καὶ προσέτι την ἐλευθερέαν την κε καὶ της ψέτης, ἀνεπέ- φθονον, συχων τε - ἀπραγμοσυνην , a d ἄφθονα

28쪽

δυναστεέα μετρεῖ, εὐδαιμον, γευστος με ελευθερίας,

σπειρατος δὲ παρρησιας, ἀθέατος ὁ ἀληθειας, κολακεέρα τὰ πάντα καὶ Ουλειο σύντροφος η στις do ij πῆσαν την νυχην ἐπιτρέψας ταυτη όκη λατρευειν διέγνωκε, τέλος μεν περιέργων τραπεζῶν, τέλος ὁ πότων

hi τερετισμάτων καὶ διεφθορότων σμάτωνJ, τοῖς δὴ τοιον- τοις πρέπειν την τοιαίτην διατριβή 16. μεσταὶ γυρ as

παρασυρεται δὲ της ψυχῆς ἐπικλυζομένης πάντο γε αἰδώς καὶ ἀρετη καὶ δικαιοσύνη των δὲ ἔρημος ὁ χῶρος γεν μενος δίφης ἀεὶ πιμπλυμένης si ανθεῖ πολλαις τε καιἀγρέαις ἐπιθυμέαις τοιαύτην detrέφαινε την πολιν καὶ κ τοιουτων διδάσκαλον γαθῶν. 17. ἔγωγ' υν, ἔφη, τε 17 το πρῶτον ἐπανηειν ἀσῶ της Ἐλλάdoς, resisse reo γενόμενος ἐπιστησας ἐμαιτον λόγον ἀπητουν της ευρο αφλζεως, κεἰ να δὴ τὰ του 'Oμηρου λέγων τέατ αυτ δύστηνε, λιπὼν φάος ηελιοιο, την Ἐλλάδα καὶ τὴν υτοιαν ἐκείνην και την ἐλευθερων

τὸν ἐνι θ θόρυβον, συκοφάντας καὶ προσαγορεύσεις υπερηφάνους in δεῖπνα και κόλακας και μιαιφονέας καὶ διαθηκων προσdοκέας - φιλιας ἐπιπλάστοις η τι καὶ

29쪽

18Λ0IMANOrαρῶξαι διέγνωκας μήτ' ἀπαλλάττεσθαι μητε χρῆ-ι 18 τοῖς καθεστῶσι δυνάμενος 18. ἴτω δὴ βουλευσάμενος καὶ καθάπερ ὁ κεις τον Ἀκτορα πεξαγαγὼν εμπιπονε βελέων, φησίν, ἔκ ἀνdροκτασέης εκ θ' ωατος ἔκ τε κυδοιμο Mτὸ λοιπὸν οἰκουρεῖν εἱλώμην καὶ βιον τινὰ τουτον γυ ναι--δη καὶ -ολμον ταῖς πολλοῖς δοκουντα προτιθέμενος

πολλὴν ψυχαγωγιον κοὶ γέλωτα παρέχειν δυνάμενα, τουτοὶ δὲ καὶ πεῖραν ἀνdeo ος ληθῶς βεβαίου λαβεῖν. 19 εἰ

γα χρ και κακῶν παινον εἰπεἐν μὴ πολάβης μεῖζόν τι γυμνάσιον αρετῆς η της ψυχῆς δοκιμασέαν ἀληθεστέραν τῆσJε της πόλεως καὶ της ενταυθα διατριβῆς οὐ γαρ μικρὸν ἀντω is τοσαύταις ἡ ἐπι μιπις, τοσοίτοις δε θεάμασι τε καὶ ἀκουσμασι πάντοθε ἔλκουσι καὶ ἀντιλαμβανομένοις, ἀλλ' ἀτεχνῶς δεῖ τὸν δυσσέα μιμησάμενον παραπλεὶν - μὴ δεδεμένον τὼ χεῖρε, δειλον γὰρ μηδὲ τὰ τ κηρτ φραξάμενον, ἀλλ' ακουοντα M20 - λελυμμον - ἀληθῶς περήφα,- 20. ἔνεστι ἐκαὶ φιλοσοφία -υμάσαι παραθεωρουντα τὴν τοσαύτηνανοιαν, καὶ τεῖν της ψυχῆς ἀγαθῶν μὴ καταφρονεῖνορῶντα σπερ εν σκηνὴ καὶ πολυπροσώπ δράματι τον μὲν ζ οἰκέτου εσπότην προιώτα τον δ' ἀναν--σιουπένητα τον δὲ σατράπην ἐκ πένητος η βασιλέα, τὸν δὲ φιλον τουτου χθρὰν τον δὲ φυγαδα φιλοπι τοὐτο γάρ τοι καὶ τὸ δεινότατόν ἐστιν, τι καίτοι μαρτυρομένης τῆς ιτης παιζειν τὰ των ἀνθρώπων πράγματα καὶ μολπονσης μηδὲν αυτῶν ἱναι βέβαιον, δμώς ταυθ' ὁσημέραι βλέποντες ρέγονται και - - καὶ δυναστεως 21 καὶ μεστοὶ περιέασι πάντες ου γιγνομένων ἐλαέδων. 21. δὲ δὴ φην, τι καὶ γελον ἐν οἷς γιγνομένοις ἔνεστι καὶ ψυχαγωγεῖσθαι, τοῖτο ὁ σοι φράσω. πῶς γὰρ o γελοῖοι μὲν οἱ πλουτοὐντες αυτικα καὶ τὰς πορφυρέ- δας προφαίνοντες - του δακτυλους προτεινοντες καὶ

30쪽

τοῖς ἐντυγχάνοντας αλλοτρέα φωνῆ προσαγορεύοντες, γαπῶν deos ντες , τι μόνον αυτους προσέβλεψαν οἱ ἐσεμνότεροι και προσκυνεωθαι περιμένοντες οὐ ρ -

οὐδ' ς Πέρσαις νόμος, λιλα --ροσH-ντα καὶ υποκύψαντα καὶ πόρρωθεν την ψυχην ταπεινώσαντα καὶ O gra O αὐτῆς εμφανίσαντα ἔν του σώματος μοι τητι τὰ στηθος η την εζῶν καταφιλεῆν, ζηλωτὸν καὶ περιβλεπτον τοῖς μηδὲ τούτου τυγχάνουσιν μί' ἔστηκει παρέχων ἐαυτὸν εἰς λεω χρόνον ἐξαπατώμενον. ἐπαιγωει γε ταέτης -ους τῆς ἀπανθρωπίας, τι μη τοις στόμασιν μας προσίενται. 42. πολυ δὲ τουτων οἱ τροσιόν re αὐτοὶς και νεραπεύοντες γελοιότεροι, νυκτὰς μεν ξανι πάμενοι μέσης, περιθέοντες δὲ is κύκ- την πήλιν καὶ στρος των iam 5 -- ωμενοι, κυνες καὶ κόρακες καὶ τὰ τοιαλα κοιειν νro μενοντες γέρας δε της πικρῆς ταύτης αυτοις περιόδου τὰ φορτικὼ εκεὲν δεῖπνον

καὶ πολλῶν αἴτιον συμφορῶν, ἐν σπόσα ἐν ἐμφαγόντες, πόσα δὲ πυρὰ γνώμην ἐμαιοντες, ποσα δὲ ἄν - εχρῆν ἀπολαλησαντες η μεμφόμενοι τὸ τεῖ --- η δυ φορουντες ἀπίασιν η διαβάλλοντες O εὶανον η υβριν καὶ μικρολογων ἐγκολουντες. πληρεις δε αυτῶν μούντων οἱ στενι-οὶ κἀγαρος οἷς χαμαιτυπείοις μοχομένων si καὶ μεθ' ημέραν οἱ λειονες αυτῶν κατακλιθέντες -τροῖς παρέχουσιν ἀφορμας περιόδων ἔνιοι μὲν γαρ τδ