Quaestiones de Furiis poetis

13쪽

De Furiis poetis, qu0 fuerint et quae carmina eis attribuenda sint, e0ntroversia fuit usque ad hunc diem, imprimis pr0pter duo l0008 0ratian08 sui. II, 5, te sui. I, 10, 36 , quibus M. Furium Bibaeulum perstrictum esse narrantseh0liastae. Primus multis verbis de ea re disputavit 'Veie hortus in ommentati0110' De Marco Furio Bibaculo . Corte laudanda est diligentia et sedulitas viri docti, qui de

illa quaesti0ne pro Sua parte optime meritus St, Sed negare neque multa ab eo pr0lata esse Sine ulla veritatis speeie, multa plane falsa. Confundit enim poetas Furi0 divers0s et plures pinione pr0fert, qua pr0bare n0n 0SSumus. Atque fuerunt sane viri d0cti, qui nonnullas ei horti coniecturas reiecerunt. Sed controversiam n0ndum diiudicatam esse puto, pr0pterea qu0d nem p0St eigherium totam rem ita tractavit, ut eiS, quae adhuc pr0lata Sunt, accurate examinatis certa ab incertis disiuncta sint. Sciens hoc dido. Nam quamquam ante paucos ann0 G. B. Camoggi '' e0piosed Mare Furi Bibaculo disseruit, tamen plerumque imprimis in fragmentis attribuendis, auct0ritate eigherii ducitur atque de pri0rum Ρntentii quidem fusius dicit, sed ea, quae viri docti nostri saeculi de Furiis p00tis scripserunt,

14쪽

putata sunt, in unum congerere et accurate Xaminare, ut

intellegatur, quid certum, quid pr0babile, quid reiciendum

sit. Atque quoniam contro Versia de Furiis p0etis e0rumque fragmentis orta est ex interprolandis du0bus locis Horatianis, inde exordium disserendi faciam et primo capit demonstrabo tres fuisse Furios poetas. Quorum de vitis et reliquiis sequentibus capitibus dicam. -

15쪽

epicum carmen magnum et hiSt0ristum repugnare innino consuetudini eorum poetarum, quibu annumerandus StBibaculus. Fuit enim X 0rum numero, qui lexandrinos potissimum secuti ab antiquorum e insuetudine discedebant et novi vel νεωτεoo a Cicerone '' appellabantur. Hi 00tau0mnes, ut bene exp0Suit ip perdetuS, 0mponobant minora carmina maxime amatoria, iamb0S, epigrammata, in epic0 genere et ipsa iniu0ra carmina fabulas magna doctrina exornatas, non hist0riam traetantia Seripserunt, qualia erant Catulli

epithalamium olei et Thetidis, Calvi 0, Cinnae Zmyrna.

Cum igitur per se ii an sit probabile ab hac e0nsuetudine Bibaculum recessisse et apud omnes veteres Seriptores altum silentium sit de carmine pie Bibaculi, evincitur aut nullum omnino carmen epici generis poetam seripsisse, id quod verisimillimum est, aut certe non carmen hist0ricum de bello Gallie0. Quid 3 qu0d ne argumentum quidem aptum carminis invenire possumus, Si Seud0-Αcronis ann0tationem Furium

Bibaculum Scripsisse pragmatiam belli Gallici verrem esse censemus. Nam de nullo ali boli Gallie e0gitari potost nisi do illo bello, qu0d Julius Caesar in Gallia gessit. Tacit autem teste, apud quem ann. IV, 34 Cremutius Cordus dicit , carmina Bubaculi et intulli referta contumeliis Caesarum leguntur, sed ipse divus Iulius, ipse divus Augustus tulere ista et reliquere , Bibaculus erat et C. Juli et Octa-Vian inimicus. Neque enim ex verbis Cremuti e inicere lidet a Bibaculo solum Augustum cisminibus SSe carptum, quoniam a Catullo unum Caesarem esse laeSum c0nstat. Nam

haud dubio Bibaculus etiam Julium Caesarem eXaVit earminibuS, quia probabile est, eum si Octavianum dominationis appetent0m vidit et laesit, dona de uti Caesare sensisse qu0 Catullum Quae cum ita sint, n0 video, qu0m0d fieri' l. I. p. 500. fr. Tusc. III, 19 45. r. 48, 361 ad Att. VII, 2, 1.

16쪽

parte Suas p0Stea commutavisse, Sed hoe per se nullam

veritatis speciem habet. Praeterea fides sch0liorum rufellitur iis, quae de praestantia carminum Bibaculi ab aliis traduntur. Testimoniis enim, quae apud Quintilianum, acitum, Di0medem, a quibus poeta una cum Archilocho, Hipp0naete, Lucilio, Catull0, Horati n0minatur, satis elucet Bibaculum fuisse optimum poetam imprimis in iambica p0est. Atque recte scriptores veteros iudieasse Bibaculum excellentem fuisse p0etam fatebitur, qui versus Catullianis simillim is legerit, quamvis pauca et parva fragmenta relicta sint se fr. cap. III). Itaque non est verisimile p0etam Simplicitate Verb0rum et Sententiarum insignem in tantum tum0rem tantamque insulsitatem incidisse, ut 0rati ludibri esSet Argutila autem quam Verius, ne dicam inepte, iudicant, qui dicunt Bibaculum 0ptimum quidem iambographum fuisse, Sed peSSimum p0etam

epicum.

Furius Bibaculus igitur nullo pacto potest esse p0eta ab Horatio utroque loe derisus. Atque verum hoc esse etiam X ea re apparet, qu0 viri docti frustra studuerunt CRUSIS Xplorare, cur maxima acerbitate in Furium Bibaculum usus Sit 0ratius. Jahnii conieeturam Furium

Bibaculum iram Horatii subiisse quod inter alios etiam Orbilium laesisset'), ut ehortus ' bene reiecit argumento petit ex H0ratii ipsius epistula II, I, 9, ubi p0ota illudit

magistrum plag0sum. Sed ipse eichertuS, quem nuper CamoZZi Secutus est, nimis fretus scholiastis comminisci cogitur aliam acerbitatis Η0ratii in Bibaeulum causam Putat enim hune admiratorem magnum Lucilii indigne ac m0lesto accepisse iudicium poeta n0velli de Lucilio sata, ir0latum eumque lac Me causa serm0nes Ἐ0ratii Maligno animo

' cir cap. II hgm. 3. ' l. l. p. 363, 2 l.

17쪽

- 21 eaStigaSSe. 0ratium autem audito sive lecto illo Bibaculi iudicio indignatum primum lentu tect0que n0mine eum sat. I, 9, 36 carpsisse. Sed Furium, qui intellexisset, quis iste,Alsinus esset, in 0ratium invectum versibus malignis tant0pere, ut hic illiberabili prorsus petulantia uteretur sui. II, 5, M.

Supervacaneum eSSe existim e0ntra tam subtilem explicationem multa pr0ferre, cum tota disputati0ne perspicuum laetum esse putem Bibaculum omnino n0n SSe 0SSepoetam oratianum. Illud tantum addam nos ignorare Bibaculum fuisse birectatorem Horatii, contra, si fuisset, ille certe eum n0n biter laesisset, Sed accuratius se defendisset ab oppr0briis p0etae sua aetate insignis. Sed eo consilio Wei chorti on ieeturas adseripsi, ut manifestum fieret in sententias futiles et commenti eius os trahi, qui SequenteS scholiastas poetam illis locis II iratianis perstrictum Bibaculum

putant.

Cum ero supra explicaVerim, qu0 0d P0rphyri 0, quem, certe ad sat II, 5, I, reliqui Sch0liastae secuti Sunt, in urium Bibaculum inciderit, et consentaneum Sit Seud0-Αer , nem c0mparati duobus locis etiam sui. I, 9, 36 Bibaeulum notatum esse putaSSe certe nemini mirum Sse potest, qu0 Furium Bibaculum castigatum poetam SSe0pinati sint scholiustae. Accedit, qu0 seimus etiam aliis

logis velut at L 3, 30 Alfenus', sui. I, 3, 2 Lubes, emp. II, 3, 30 tonsor Licinus a Sch0liastis personas

Horatianas plane ign0tas cum hominibus aliunde notis c0n

Qu0niam igitur graves causa sunt, cur de Furi Bibacul cogitati non p0ssit, iss0Wa et Ribbogkius alterum certe ex l0cis 0ratianis sui. II, 5, I referendum esse existimaverunt ad alium poetam ex eadem gente Furia, Aulum Furium Antiatem, quem aequalem et familiarum Lutatii Catuli illius, qui Cimbros ad Vercellas devigit, fuisse et

carmen epistum comp0SutSSe mem0riae est pr0ditum. Quam Sententiam argumenti aceuratius c0nfirmare studuit WiS80Wa,

18쪽

- 42 Ribbeckius autem eam simpliciter profert Secutus, Ut Videtur, Wisso Num. Itaque videamus, quid asserat ille pro pinione sua Gellium, a qu0 N I. XVIII, II diserte versus piet Furii Antiatis traditi sint, narraro a Caesolii Vindice, ,homine haut indiligente et hautquaquum inerudito', Furium Antiatem, quia dedecoravisset linguam Latinam setionibus

Verborum, ita reprehen Sum esse, ut verisimile sit uin etiam ea c0 inmiSiSSe, quae oratius vituperet. Sed e0ntra hanc

rationum dicendum est illud iudicium grammatici omnino non poS Se comparari cum iudici0 0ratii, cum ille, qu0dn0nnulla Verba nova finxerit, hic, qu0 tumore absurdisque imaginibus usus sit, Furium vituperet. Et Gellius ipso iurumihi videtur serandisse eti0n0 Antiatis his verbis: mihi quidem neque abhorrere a poetica facultate visae sunt neque dictu profatuque ipso taetrae aut insuaves esse, sicuti sunt alia ab illustribus poetis fotu dure et sinoide'. rgumentum igitur ex reprehensione Caesellii Vindistis sumptum valde neertum est. - aut gravi u Sane videli p0teSt alterum argumentum, quod sex scholiis Ver0nsensibus in ery sen. IX, 379. Wiss0wa petivit. 00 0e enim in codice leguntur haec , in annalibus belli Gallici rimo qua ducebant Dasiue divorti fossae μ' ubi is80Wa ante in annalibus belli Galliei' nomen Furius Antias olim exstitisse et titulum pragmatia belli Galliei a seudo-Acrone traditum non diverSum esse ab e0, qui h00 0e legitur annales belli Galliei' Beckorum')secutus HSpleatur et censet seud ,-Αeronem tantum de cogn0mine erraviSSst, Sed titulum carminis stondere ab Horatio

carpi Furium Antiatem. Ut hanc opini0nem refutem, paulo accuratius dicendum est de argumentis Beckeri, qui p0st Beriali ardyum ' probare studuit caruisen Furii Antiatis inseriptum fuisse annales belli Galliei', nam Beckeri disputatione nititur explicati , Nis80Wae. Sunt igitur fere Rec,

19쪽

nalium versus Furian0S X annali prim0, quari ete propter

imitation sim Vergilii asserat et sch0liasta Veronensis ex,unnultibus belli Gallici vel Sum item pr0pter imitati0num Vergilii attulisse videatur, ad idem carmen Furii Antiatis,unnales belli Gallioι', haec referenda SSe. Argumentum autem carminis fuisse bellum Catuli contra Cimbros in Gallia cisalpina, eum est Cicer0ne Catulus Auli Furii Antiatis familiaris fuerit Pseud0-Αer0nem ver pro annales belli Galliox Scrip8isSe prsiqniati belli Gulliol et du0bus p00tis

confusis h0 epistum carmeli Bibaculo attribuisse iniuria. Itaque cum etiam in lacuna sch0liorum Veronensium littorae,s' par SupereSSe videatur j, ibi verba Furius Intius excidisse serisimillimum esse. - Sed num recte haec omnia disputata sint, valde dubito Titulus enim carminis pici Furii Antiatis, si Macrobium Sequimur, qui unum quemque librum simpliciter annalen dicit, fuit annales 40n annales belli Galliei raeterea non verisimile est Scholiastum ei G-Ben Sem VerSum X annalibus belli Gallici pr0pter imitationem Vergilii, ut censet Beckerus, attulisse, nam verSu VergilianuSAen. IX, 379 obiciunt equites sese ad divortia notu nihil aliud commune habet cum versu ill , nisi unum vocabulum,divortia'. In ei autem Versibus, quo Macrobius laudat plura Vergilianis verbis similia insunt ''). Denique n0nexplicavit Beckerus, qu0 0d laetum Sit, ut Seud0-Αcro, pragmatia belli Gallici diceret, non annales belli Gullich. Quod vero n0men in lacuna Sch0liorum VercinenSium 0lim fuerit, n0scimus atque inutile esse puto de hac ree0niectura facere. Itaque X milibu argumentiS, quibuSBeckerus ad suam sententiam confirmandam Sus St, relinquitur unum, amicitia Furii Antiatis et Catuli, qui bellum in Gallia cisalpina gessit et de rebus gestis suis librum misit ad 400 tam ''') sed hac re una ne Beckerus quidem

' oti Keilii annotationem in editione Sehol. Veron. ' cir cap. l. '' ch. Cic. Brut 35 et cap. li huius libelli.

20쪽

setiam illa causa qua isS0Wam dixi 0mmotum esSe, ut Furium Antiatem ab Horatio notatum eSSe putaret, ad irritum cadit. Iam Ver certa argumenta Sunt, quibu pr0hibemur, ne Furium Antiatem ab H0ratio in Satiri deriSum Sse credamuS. Apparet enim H 0ratium utr0que l000 0minem Suae aetatis, qui ob tumorem apud aequale infami erat, perStringere, nam sic tantum dicacitus et acerbita poetae ei Spicua SSepoterat. Sed cum e temp0re, qu0 0rat tu Satira conscripsit, Furius iam diu supremum diem obierit, illis l0cis perstringi non p0tuit. Praeterea Furius Antias, quem teste Maer0bio Vergilius dignum Sse consuit, quem legeret et imitaretur, Vix tam ridiculum Se praebuerat, ut iam mortuus ludibri H0ratio et aequalibus eius fieret. Denique iocularis p0etae appellatio Alpinus nullam omnino explicati0nem habet, nam quae supra de Bibacul disputans dixi, eadem fere omnia etiam de Antiate valent. Qua cum ita Sint, aliam rati0nem inire debemus, ut explicemus, qui sit ille p0eta H0ratianuS. Omnes Sc0pulos, ut ita dicam, eluctamur, cum rupinum Verum c0gn0men esse dicimus et, qu0d 0ci oratiani inter Se congruunt,p00tam illis locis irrisum Furium Alpinum cum Bernhardy00t ipperdui appellamus. Etenim non m0d0 09 potest causa inveniri, cur Alpinus' nomen i0culare sit, sed ne probabile quidem os per se nomen esse fictum aut omnin0 perpauca nomina ficta in satiri Η0ratianis Sunt atque multa, qua olim pro nominibus fietis et a veteribus scholiastis et areeunti 0ribus interpretibus habebantur velut altinus sui. I,

2, 25 pr Maecenate et Villius sui. I, 2 64 Longaren- usque sui. I, 2, 7 pr Anni vel Milone vera hominum

obscuroruin n0mina esse ostenderunt Viri docti.' Et ne quis' oti M ad vix opus acad. I Epimetrum Hes Horatii secundae satira libri primi versu 25. S gel in s ki nominibus iersonarum apud 40etas Satiricos Romanos diss. Regimoni 1862. Jafie. De personis Horatianis diss. Hal. 1885.