장음표시 사용
31쪽
cnrmen SeXtum, qui in n0nnulli manuScripti ,In Cassium Severum inseribitur, in Furium Bibaculum esse comp0situm. H0 enim recte vidit Ritterus h0minem carmine illo castigatum esse non p0sse CaSSium Severum' ), qui uno δ' ljsis exsulm0rtuu St, quia e temp0re, qu Horatius armen illud comp0Suit 110ndum togam Virilem Suin pserat. Haud dubio iambo graphum osse Significatum demonstravit vir doetus, talem ver praetor 0ratium unum tunc fuisse Furium Bibaculum, acerbitate versi gulorum ius ignem, cui crimini dari p0sset identia maledicendi in homines innoxi0S Surpata.
Ex Taciti loco, quem in prim capite adscripsi, c0lligi 088e opinatus est itterus Bibaeulum Ant0nii partibus addidium
fuisse, atque cum ea re altius il est ad OctaVianum quoque, Spectaret, consulto Horatium nomen tacuisse su Spleatus est
Sud 0ntra hanc interpretati0nem dicendum est mnino non quadrare verba Horatii in Furium Bibaculum, nam ne ille quidem hunc, qui ausus erat Caesares carpere et Sicut quondam ipse Horatius rei publiea liberae amantissimus erat, ignavum et immerentes hospites vexantem se fr.epod. VI, I. 2 appellaverit sequo quidquam in urbis Taciti inest, qu0d ostendat Bibaculum re vera ab Antonii partibus stetisSe. Omnino supervacaneum eSSe ut de certo poeta carmine illo perstricto quaerere, etiamsi alii demo initio Marso aut de Naevio aliisque cogitaverunt tempe 0dem
32쪽
h0minem carmine Horatius carpSerit. N , minus inanis et falsa est sententia e0rum, qui
Furium, C. em Catullus carminibus XI, XVI, XXIII, XXIV D. 5 - XXIII, D, XXVI ut rivalem et adversarium et mendi eum h0minem sugillat, Bibaculum esse voluerunt ams sirius Catullianus fuit isaurensis, id quod recto est-phalius aliique Catulli dit0res sex arminis LXXX versibus
terti et quart 00niecerunt, et humo plane ignobilis. Quaseumque m0d attuli pini0nes, sane futiles et commenticiae sunt appellandae. Probabilior autem voli 0tius sine dubio vera est c0uiectura Bibaeulum fuisse discipulum Valerii Catonis et una eum Catullo, Calv0, Cinna, 0rnificio, aliis habendum esSe in numer e0rum, qu0 ut cantores Euphorionis derisit Cicer0'). Nam Bibaculum tu illa sueta fui SSe, et teSte vetere et fragine ut n08 00ent. Quintilianus inst. r. X, I, 96 de e dicit haec: Iambus non sanea Romanis celebratus est ut proprium Fu8 quibusdam interpositus cuius acerbitas in Catullo, Bibaculo, Horatio, quamquam illi epodos intervenit, reperietur In quibus quamquam quaedam corrupta Sse apparet' ), tamen id certum est Quintiliano ante Η0ratium in iambica poesi null0 praestantiore esse visos quam Catullum et Bibaculum. Quod quale Sit, melius aestimabit, qui ne Calvum quidem, quem iambos plenos ingentis animis Scripsisse mem0risto traditum est' '), a Quintilian h0 loco commem0rari reputaverit. Deinde apud Tacitum, cuius verba iam prim capite attuli
ann. IV, 34', ut Su in e0dem 1 dine, qu Catullus, p0nitur Bibaculus. Denique Diomede uri stram libro III cI, 485, Ipir. . eil haee, quae ex Suetonii libro de poetis hausit, Ieribit Cuium carminis scit umbici praecipui
33쪽
- scriptores apud Graecos Archilochus et Hipponilae, apud Romanos Lucilius et Catullus et Horatius et Bibaculus. Consentiunt igitur omnes optimum fui SSe poetam certe in iambica p0esi Furium Bibaculum. Nihil contra h08 testes valet iudicium Messalae C0rvini, qui teste Suetoni de grum. . . sed Reiffer- se heid I93, 3 in quadam epiStula eripSit: non esse sibi rem cum Furio Bubaculo, ne cum Tioida c0dd. Pigidu)quidem aut litteratore Catone. Nihil enim aliud nil e0lligi p0test nisi Messalae displicuisse rationem ill0rum n0v0rum p0etarum, qui in disciplina Catonis erant, neque tamen illo iudiei evincitur ibi culum fuisse malum p0ρtam. Num ad certum librum Bibastuli illud Messalae spectaverit, ut Wei chertu l. l. p. 36I SuSpicatur, expl0rari nequit neque eg crediderim.
Ut redeam ad testim0nia Quintiliani ut i0medis, inde id e0nicere n0n licet Furium Bibaeulum nihil aliud scripsisse
nisi iamb0s. 0ntra per Se Verisimile est eum eadem fere carmina e0mp0suisse atque ceter0 illiu Sectae poetaS epigrammata, ludicra amatoria Sicut Catullus. Atque ex hac ipsa re, qu0d 0 diserte traditum est eum talia scripsisse, elucer mihi videtur plurima carminum eius fuisse ambie0msetro et praestantia ambieae p0eSi p0tissimum gl0riam et laudem assequium ess Bibaculum. Iniuria autem Bern ardyus
et alii, qui p0etae birectabant, ex verbis Quintiliani t Paciti atque ex versiculi in Cat0nem e fr. rvm I et )c0niecerunt Bibaculum asserbum et maledicum h0minem fuisso. Nam etiamsi Quintilianus et Tacitus acerbitatem amb0rum eiu praedidant, tamen e hae e S0la 011 S c illigendum Bibastulum tantum acerbitate excellentem fuisse Au Catulluset Η0ratius, quibuscum Quintilianu eum c0mparat, tantum acerbi amborum seriptore fuerunt et hae una re censentur 3 Versus autem, qui Xstant de Valeri Cat ine, elegantes et SuaVe n0 mod0 0n ambiguitatem aculeatam et ironiam ostendunt, Sed etiam miti laude digni sunt. Nam recte iudicavit de versibus illis Nipperdetu dicenS: Quorum eΥ-
34쪽
- 38 prioribus nihil mea sententia potest esse dulcius alteri de toni dijoultate rei familiaris tanta cum festivitate et tam insigni hominis laude iocantur sine ulla malitia, ut stratissimi esse debuerint nobili grammatico, cui familiaris paupertas
neque Summum malum videretur neque pudori esset. Bibaculus igitur i0e0se Cat0nem magistrum c0nS0 latur Veneran eum
aperte sine ir0nia et ambiguitatu Malitiam Rutem inesse inversibus eam b rem potiSSimum dixerunt, ut haberent, unde Bibaculum h0minem impr0bum et ingratum fuiSSe Stenderent. Qu0niam in prim capite satis demonstravisse mihi vid00 Bibadulum carmen pieum non comp0SutSSe reStat, ut dicam de libr0 ius pedestri serm0ne c0nscript0, cui titulus erat Lucubrationes Qu0 titulo Drtasse hoc signifieabat Bibaculus se h0ris vespertini et n0eturni librum c0mposuisS sicut posteriore tempore Gellius libr0 su0s collectan00s eadem ratione Noctes Atticus inScrip Sit, quoniam loristinquis per hiemem noctibus in styro terrae Atticae commentationes iudere et facere' Xorsus erat. De argumento autem nihil certi tradiderunt Veteros, sed quidem puto nos penuriam
Jure, ut iam Supra exp0Sui e Muci 0bii Saturnalium l0eu II. I. I ccilligere p0SSumus, in Lucubrationibus congesta fuisse ioca telaque vir ,rum exeeli sentium. Sed longius progredi et in re obscura coniecturam proferre mihi liceat. Nam lucem, ut ita dicam, plane noVam Lucubratione accipere cenSe0, si ad 00 pu alius Deus aer0bianus refertur.
Maerobius enim ut III, 9 6, ubi de carminibus, quibuSR0mani ad deos ex urbe obsessa ev0cand0 et ad dev0vendaSurbe utebantur digit, haec Scribit: num repperi in libro quinto erum econditurum Summonio Sereni ' utrumque carmen, quod ille se in cuiusdam Furii vetustissimo libr0 repperisse professus est Quamquam non dixerat Serenus quis ille Furius esset, ex cuius libro illa Sumpserat,
' Sammonissum Serenum Septimii Severi principis aetate floruisse idem Macrobius Sat. III 16 6 testi est.
35쪽
- 39 tamen uini in Furii Bibae illi Lueubrationes quadrare per- Suasum habe0. Nam quod use likius' suspicatus est Furium Antiatem fuisse auctorem illiu libri, quo usu erat Serenus, et quod erigius '' de L. Furio hilo, qui anno a Chr. n. 36 consul erat, c0gitabat, nulla re confirmatur, quia nullo veterum testim0ni 00nstat illos opus aliqu0d prosaic Serm0ne Scripsisse. Sed qu0niam Furius ibastulus ut supra dom0nstravi, talem librum c0n Seripserit et Veri- Simile est Lucubrationes fuisse libros collestiane0s, nihil DbStat, qu0miud Serenum ex Lucubrationibus Bibaeuli illa
carmina attulisse censeamuS. Certe Lucubrationes' vetustissimus liber a Seren diei 0terant, neque offendendum est, qu0d 00 000 apud Maer0bium legitur S0lum Furii nomen, cum ut II, I, 3 Fur ius Bibaculus dicatur. Nam sine dubi Verba in cuiusdam Furii vetustissimo libro ipsius
Sereni sunt, qui aut neglegentius auct0rem S0l nominΘappellavit. Itaque, si recte iudi RVi, Lucubratione continebunt varias antiquitatum et litterarum R0manarum parteSot erant eis libris similes, quo posterioribus temp0ribus comp0suerunt Gellius et aer0bius. Atque faeli seri 90terat, ut tale pusculum e0mp0neret diseipulus Valerii Cat0nis, qui ipse erat et poeta et 1 3mmaticu S. Iam reliquum St, ut fragmenta Bibaculi, quae ad
plicem, atque disseram, qu0 iure alia etiam ei poetae tributa sint Suet 0nius' ' de gram et rhet. c. I p. 99. IIOR ff.) Vixit scit Vulerius Cato ad intremam prope Senectam, sed in summa auferte et paene inopia, abditu modico gurgustio, postquam Tuscidana villa creditoribus cesserat, ut auctor est Bibaculus'
' Ηus e like, urisprudentiae AnteiuStinianae quae SuperSunt LipS. 1874 p. 11. ' Ηert g Jahrb. f. Phil. 85 1862 p. 53. 4. In apparatu erit te annotand usus Sum editiones Reliquiarum Suet0nii Reifferscheidii.
36쪽
- 40 I Si quis forte mei domum Catonis, depictas minio assulas, et illos custodes videt hortuli Priapos miratur, quibus ille disciplinis
funium sit supientiam 8SecutuS, quem tres cauliculi selibra farris, racemi duo tegula sub uda ad summam prope nutriant senectam.
exissuum Catonis assibus XStructam.
dutionem Maligeri, quod pluruli numerus h 0rtuli de parvo horto intonis vix adhiberi poterat et hi hortulum C a tim i sesse, 0n Priapi signiscandum erat. v. 4 miratur e0dd. Supra in missitur L l miretur V0ssius, W0lfius, Meyerus, ei chortus malet Quisque, dicit poeta, qui viderit domicilium rammatici, faceren0n 0terit, quin miretur. V. 5 sit sustentiam L Pontanus) sapientium sit ΝGOI sit satientium Baaehremmi: SI Iocose dicit Libaculus causam suusertutis uir. rvm. 29 dissim iuris Catonem admirubili uti sopientia, qui quondam pulchram domum et hortum soSSederit, nunc mutato consilio tenui victu contentus sit.
emendationem Heinsit uda L . quae perpluit, nam igni- scutur paupertu S. Suot 0nius ibidem h0s qu0ques Bibaculi hendecasyllabos in Catonem tradit:
37쪽
tota creditor urbe venditabat. mirati sumus, unicum massi8trum, Summum grammaticum, optimum poetum omne Soli ere 988 quaestioneS, unum descere expedire nomen.
eri cor Zenodoti, en iecur Cratetis sev I Quis fuerit ille saltus, it quem libuoulus Jom misit carmen, nescimus Cossita erunt nonnulli de Cornelio ullo poeta.
spicua constructio verborum Sit, cluare nunc fere omne eam coniecturam receperunt Nomen metonymice usurpatur pro pecuni ipsa credita, nomen enim eiu8, qui pecuniam coeperat, in tubulas rationum referebatur. V. 7 Pranslate cor et iecur adhibentur, ut prudentia'
et sapientia' signiscentur. t robus Cath. I, I Gr. Lut Keil IV, p. 29, 10 sister exempli grati ex ultimo Mersu verba e iecur Cratetis utque Marius totius Sacerdo art. rumi. l. LII Gr. L VI, 480, 2 totum
Suetonius de gram. c. 9 p. 6Z, 5 ff.) ViXit Scit Orbilius prope ud centesimum aetatis annum, amiSSaiam pridem memoria, ut versus Libaculi docet 3 Orbilius ubinam est, titterarum oblivior Versus est trimeter iambicus, sum senilii infrmitus Orbilii Oerbe deridetur. Schol. ad Juven. VIII, 6 ed. Jah p. 29D: Cutina oppidum Siciliae usque ad probra dissolutum notatur ut et Libuoulus Vibuoulus et Vibulus c0 dices ':4 Osce eneae, Catinaeque puer, Cummaria meretrix
Versus est hexumeter dactylicus, fortasse eae epigrammαte Sumptu S.
38쪽
, Grabatus' siqnifout lectum exiguum exstat vocabulum
etiam apud situllum X, 22 Verg. Mor. 5. Mart. VI, 9, XII, 32, II. Verba petr hendecasyllabi esse videntur. 6 Charisius inst. gram. l. I. G. L. I, 27, 29 ,d ut L ei Bi' ac illi , duplici,' inqui , toga involutus
n0n duplisse.' michertus haec tria verba umbicis epigrammatis rii Libuouli adscripsit hende sisyllabi partem esse Lachmannus C0m in Lucr. 99), oui equidem assentior, Luc. uellerus anacreontium esse censet Quod autem Baehrensium Coni Cat. p. 39 verba ex opere rosaic a Charisio petita esse futut non est probabile, nam haud facile quisquam negaverit metrum in Derbis inesse. Eodem ordine, quo apud Charisium, verba ill bis repetuntur in glossis Salomonis, quae Scuntur, inoodie Monacensi e fr. Sener hein Mus XXII, p. 46), ubi narrutur Livius Andronicus primus tragoedia comoediusque egisse desid in i ci ci vi Luam S. Ut uno consensum inter Charisium et glossas e licet, non sine veritatis specie serierus Rhein Mu S. XXIII, p. 76 suuriositi trfontem, eae quo et Charisius et glossarum scriptor hauserint, fuisse versus Furii Libuouli de Livio Andronico. Haec sunt fragmenta, quae adscript n0mine Bibaeuli ad n istram pervenerunt aetatem. Sed reete aliud fragmentum p 00tissum viri d0cti Furi Bibacul tribuerunt Seribit enim Suet inius de gram. o. II, p. 99 Rff. de Valeri 0
Cat0 ne haec: docuit multos et nobiles, visusque est peridoneus praeceptor, maxime ad poeticum tendentibus, ut quidem apparere vel his versimulis potest '
39쪽
- 43 7 ut grammaticus, Latina Siren, qui solus legit ac facit poetas. Etiamsi nomen poetae non addidit Suetonius, tamen nemo non assentietur Durnianno Sec , qui in nih0 l. at Vol. I, p. 22 eos referendos esse ad Bibactuum censuit. Eodem enim loco de eodem Catone asseruntur quo ei, quos sub et 2 annotavi atque et metro et dictione similes sunt his, qui Bibaculo compositi esse dicuntur apud Suetonium. Neque quidquam obstat quominus duos illos versus Furio Libuoulo tribuamus. Inter fragmenta igitur recipiendi sunt versiculi, qui ipsi quo ue magis confrmant nostrum sententiam Bibuoulum fuisse discipidi m Catonis. V. 1 Siren reppellatur Cato propter facultatem poeticam vel proster dulcedinem poematum. v. 2 egit hic signis ut enarrare , interpretari quia olim grammaticorum industria in eo versabatur, ut discipitio ipsos redderent poetas praelegendis seu interpretandis
Ε Lucubrati0nibus vero Bibaeuli, si mod de his libris Supra regi iudieavi, hae duo eXStant i agmenta apud Maer0bium 8 S a t. III. 9 7-S , Si deus si dea est, cui populus civitusque Carthaginiensis est in tutela, teque maxime, ille qui
urbis huius sisquique di telum recepisti, precor venerorque veniamque a vobis peto ut vos popluum civitatemque Carthaginiensem deseratis, loca templa sacra urbemque eorum relinquatis, absque his abeatis eique sophii civitati metum formidinem oblivionem iniciatis, proditique Romam ad me meo8que veniatis, nostraque vobis loca templa sacra urbs acceptior probutiorque sit, mihique populoque omano militibusque meis praepositi sitis ut sciamus intellegamusque. Si ita feceritis, voveo vobis templa ludosque facturum.'9 Sat. III, 9, 9-II Dis puter Veiovis Manes, sive quo ubi nomine fas est nominare, ut omnes illam urbem Carthaginem eaeercitumque suem ego senti, dicere fuga
40쪽
- 44 formidine terrore compleatis, quique adversum essiones Xercitumque nostrum arma telaque ferent, uti vos eum exercitum eo hostes eosque homines urbes grosque eorum et qui in his locis regionibusque agris urbibusve habitant ubduculis lumine supero privetis Xercitumque hostium urbes astrosque eorum quos me Sentio dicere, uti vos ea urbe agrosque capita aetateSque eorum devotas consecratasque habeatis ollis legibus quandoque sunt uaeime hostes devoti. Eosque ego Dicarios pro me de massistratuque me pro populo Romano exercitibus legionibusque nostris do devoveo, ut me meamque dem imperiumque testiones exercitumque nostrum qui in his rebus
gerundis sunt bene salvos siritis esse. Si hue ita fuaeitis ut esto solam sentiam intellegamque, tunc quisquis hoc votum fami ubi fumi recte factum est ovibus atris tribus Tellus muter eque Iuppiter obtestor.'Asssentiri neque o. iii ecki 0 ), qui suspicatus est Vergilii catalept0n Iacere me quod alta non possim putas ut ante Oeetur freta elo ' a M. Furi Bibacul eSSe Scriptum. Ita enim iudicat vir dodius Vergilium illud carmen non
scripsisse docere ipsum initium, d iam Senem Se antea autem per maria ectum et arma Victoris secutum esse dicat p0eta 0rta SSe auet 0rem esS Bibaculum, quem ne Senem
quidem sal se acerbita destituerit, nam hoc Stendere armina in Orbilium et Cat0nem c0nscripta. Iam Vides ipsum Ribb00kium certum argumentum pro Sua Sententia non attulisse. Sed etiamsi pr0b0, qu0 dicit carmen Vergilii ESS DOR OSSe tamen omnino neg0 Bibaculum pr auct0re esse habendum. Ita tantum aliquam pr0babilitatem ea conieetura haberet, Si 0n Staret eum alta freta vectatum et arma Dictoris secutum esse 00 autem unum pr0 cert0 habere p0SSumus carmen n0 esse Vergilii et post aetatem AuguSti 0nScriptum esse a qu0dam Catulli aut I 0ratii imitat0re, Sed ign0ram HS qui e0mpoSuerit Versu ill0S. -