장음표시 사용
41쪽
pluribus exponam. . Anto vero de Schediasmate dicem dum est, quod milii, interea dum haec literis mando, occurrit. Est Luneburra Io. Michael Hein1e . U. C.
Rector Michaelei, quod ibi est gymnasium literarum
publicum, germanica interpretatione librorum Ciceronis de Oratore nobilitatus, ut alia ejus nunc omittam praeclari ingenii monumenta. Necesse illi erat prox, mi superioris anni I76 . me ase Septembri, ut novum Conrectorem alumnis suae disciplinae proponeret at- que commendareti CujuSmodi albis libelli typis erieusi, pro more in scholis quibusdam Germaniae recepto, significare et denunciare solenti Per ejusmodi occasionem itaque cum verba P. C. essent publice facienda, defunctus est brevi praefatione, qua exposuit de consilio, quod novus Collega suus cepisset Theocriti edendi. Est ille Conrector Luneburgensis recens creatus Io. Nicolaus Nicias. Hic cum amore Theocriti ducoreis tur , et nainis esset e bibliotheca Ducis Uimarietas editionem bomanam Theocriti, cui praeter alias annotationes viri dom, non constat cujus, adscriptae sunt variae techiones e codicibus manuscriptis duobus, altero, qui quondam Fulvii Ursini, altero, qui Nicolai Stopii suit; ex eo coepit de edendo Theocrito cogit re, et annotationum sarraginem colligere, cujus specismen ad primi Idyllii versus sexaginta, post illam Hein.
1ianam praelationem, suis ipse verbis prodidit; una eum specimine lectionum variantium, et interlinearium scholiorum; et annotationum viri docti, quas in illo eodice, quondam Gudiano, nunc Uimariensi reperit. Me quidem, in eodem stadio cum Niciasio U. C. curis rentem, haud decet de eius coepto et specimine edito iudicare, ne in vulgare illud Aulus' Audum incurram. Coepit ille animum Theocrito adiicere dudum ante, quam de Lipsiensi editione adornanda cogitaretur; et ego
42쪽
ego rarsus conscriptos iam dudum Mite meos ad Themeritum libellos animadversionum habui, quam Niciasii. coeptum, et vel nomen ipsum, mihi innotesheret, etiam processerant in hoe Theocrito excudendo operae ad Idyllium XVII. eum Niciasii specimen in manus meas veniret. Auctor et suti, si quid mea apud eum valet auctoritas, ut cum ab edendo Theocrito desistat, qua molestia levatus nune est, tum tamen peculiari libello sua ad poetam nostriun collectanea proserat, in quibus esse haud poenitenda specimen ab eo editum
restitur. Uidetur mihi haec ratio veteres auctores o nandi et interpretandi , omnium esse expeditissiina, quam et ipsemet in libellis meis Animadve sionum ad Graecos auctores teneo, ut non ipsos auctores cum commentariis nostris reddamus, multis enim ea res premitur dis ultatibus. sed ut meros nostros edamus commentarios ad optimam quamque auctoris cuiusque editionem accommodarus.
Exposui quodammodo natales leaeonis Theocriateae, quae ad hoc diei in libris vulgaribus versata est, et si idia doctorum hominum in ornando Theocrito p
sta. Admonui, lectionem vulgarem a me multis locis ex Aldina et Roninna restauratam, interdum quoque. quamquam hoc quidem parce timideque, ex ingenio meo mutatam esse. Nam Dorisinos, quos in exemplo Heinsiano inveni, reliqui, nullos novos invexi, nisi ocodd. - . auctoritate. Harum novarum lectionum ex utrique genere rationem debeo nunc studiosis Theocriti reddere. Sed magnitudo operis et angustia huius
praelationis obstat, quo minus eam rationem nunc s a-tim reddere queam. Reddidi, satis diligentem, et, quod spero, etiam satis bonam, in libelli tribus Antimadversionum, qui, quoniam per brevitatem temporis excudi nune et in vulgus emitti non Poterant, opera dabi-
43쪽
dabitur ut proximis nundinis autumnalibus huius ipsius
anni in manus et ad cognitionem doctorum hominum venianti 'Nam, praeter adminicula variantium lectio. num, quae adhuc ab amicis nonnulla exspecto, reliqua omnia iam parata et conscripta in chartis iacent Interim, ut soleo ubique locorum et rerum bona fide et aperte simpliciterque agero, et semper alienumst mea, et ab honesti hominis persona duxi, haudo quemquam circumvenire, subjiciam hic statim earum novarum lectionum indiculum, quas marte meo procu sas in Theocritum hunc meum induxi; quo possent homines docti. et aequi iidem, ex eo rationis, qua in refingendo Theocrito usus sum. et ingenii mei experis mentum capere, breviquo opera quid novationum a me prosectum, et quid e vetustis libris repetitum sit, discernere, et quamve laudem, quamve culpam simmeritus, statuere. Forte sint in illis novationibus, quae auctorem habent, praeter me, neminem, nonnullae, quae meam diligentiam in hoe indice conficiendo effugerint, ideoque hic desiderentur. Sed eae erunt haud multae, et si quae tamen.erunt praeteritae, eas, suo quasque loco,in Animadversionibus indicabo omnes, atque ut potero, tuebor. Ab ingenio itaque meo proselino
sunt, meaque solius auctoritate nituntur hae lectionφs
44쪽
II. Διωνα. accensu in antepenuit.
66. praescripsi personam Pollucis st67. yersonam Amici.
45쪽
27. praeposui personas primo et secundo versui. a. ἐμη δ' ἐλένα.
litis distribui. quorum primo demonstro quid lectionum
quoquo loco in libro quoquo, aut Aldino, aut Romano, aut Stephanino, aut in codicibus manuferiptis verissetur. nam manuscripto quoque codice Lipsiensi usus sum, et varietates lectionum e quatuor codicibus mediceis excerptas Leida ad me misit vir doctissimus, opumque literariarum, quibus avita et patria bibliotheca nitet. liberalissimus largitor, Abrahamus Gronovius. U. C. Patruus ejus, Theodorus Laurentius, ille expost tonscolumnae rostratae Duilii nobilitatus, Florentiae varietates illas excerpserat, et ad Helasianaris majorem adstri Disiligoo by Corale
46쪽
adscripserat. Unde colligi possit, quibus locis annotata
nulla sit e codicibus mediceis cum Heliasiana illa disere. pantia, ibi libros illos cum hac consentire. Spes quoque abblanditur, sere ut aliunde auxilia hoc de ge- , nere liuet ea contraham, dum libellus iste meus Animadvorsionum Theocritearum typis excudetur. Lectio-.nes has inter se conseram et dijudicabo, vulgaris quaesit, et quam praetulerim caeteris, docebo, iacti cau. sis allegabo, sententiam ipse meam de locis adhuc corruptis dicam, quos locos de conlectura mea correxi, demonstrabo, suffragia doctorum hominum, et quicquid uspiam per libros sparsum novi, ab iis ad illinminationem Theocriti prolatum, id colligam, locorum obscuroi um sententiam declarabo, locos I heocriti a vetustis auctoribus laudatos indicabo, et quae sunt alia hoc de genere. Tametsi, ut obiter hoc admoneam, veteres grammaticos in allegandiis Theocriti locis minus reperi assiduos, quam in Callimachi, quem magis trivisse et adamasio videntur. Hae serme partes erunt
primi libri Animadversionum; quae sunt primariae: istae secundi. ipsae quoque secundariae. Latinae interpreistationis mendas. quae sunt multae et turpes, eluam. Non passus essem maculam hanc bonarum editionum diutius locum suum tueri, et nostrae quoque editioni
insidere, si otium suisset, vel potius, nisi animus de-suisset, meliorem interpretationem lassiciendi, aut saltim vitiosos vetustae locos emendandi. Quare ulcus hoc intactum plane reliqui, tametsi haec nescio cujus interpretatio et a sententia auctoris, et a lectione recens a me constituta, et a bona latinitate, et haud raro etiam ab ipso sensu communi, plurimum abhorret. No tamen ista pestis noceret tironibus , operam dedi secundo libro Animadversionum, ut loci vitiosi latinae interpretationis notarentur, et ut docerentur juvenes, quomos do '
47쪽
do locus quisque male redditus a vetusto interprete, quisquis ille filii, melius reddi possit. Tertium denique librum decrevi Scholiis dare. Sed, ut universi opera mea Theocrito navata est subitaria et per sestin tionem emisi, ita inprimis haec post ema pars illius operae, illa puta Scholiis impertienda, erit perquam
perfunctoria. Nam, praeterquam quod otio careo. et librorum item necessariorum copiis, non habito in grammaticis graecis; a quorum eonsortio alienus homo lacere nequit, quin sinistre negotium hoc gerat. Αbhorret etiam animus a faece nugarum, quae in haeo Theocritea scholia, velut in sentinam quandam, confluxit. Quare partem hanc ita trepidans et raptim peragam.
ut si per prunas ardentes, quod vulgo ajunt, incedam. Quod si meum in hac re rogatum esset consilium, aut s librariorum natio ita docilis esset atque obsequiosa, ut ficile pateretur se ab erroribus quibusdam popul ribus abduci, quos e sermonibus imperitorum hauserunt, quibus credunt dictantibus, imperfectam vitio- simque et nullo loco habendam esse editionem eam, cui detractum aliquid sit vetustarum veluti fimbriarum. et in qua vel litera mutata sit ab illo exemplo, quod
semel vanitas et coecitas erroris publici in arce collocarit; auctor fuissem Jahnio meo, primum ut exemplum magis Stephanianum, qnam Heinsanum sequeretur, deinde ut totam hane farraginem Scholorum omitteret. Sed commendaverat ei nescio quis editionem Theocriti Londini A. I 729. proditam, tametsi illam alia nulla laude, quam chartarum mundarum typorum. que bellorum commendabilem. Nam alias perquam vitiosa est, et, quod serius, quam Vellem, animadverti, rator eius, quisquis ille fuit, nam praefationis ei nihil adiecit, unde de ipsius instituto cortiora disceremus plus sibi licentiae, quam decebat, in refingendo poeta
48쪽
arrogarit. Quo factum ut ex illa editione nostra quo quo interdum vitii non nihil traheret, me imprudento et securo, ut e. c. Idyllii 7. ustisns. εχτ' αμφοτεραισι est a nobis editum, ax illa Londinensi, ubi omnes edd. recto dant o Hanc itaque editionem operis typographicis ea lege in manus dederat conductor imitations exprimendam, ut paginae et versus novae nostrae oditionis Lipsiensis versibus et paginis Londinensibus ad amussim responderent. Non poterant itaque Scholia, ouae in Londinensi circumferrentur, ab hac editione nostra abesse; quamquam eiusmodi illa sunt, si ab exigua
quadam eorum parto discesseris, ut si ludi magister aliquis auctorem diquem vetustum eiusmodi annotatium culis oneratum, latino illis aut vernaculo sermone con scriptis, proderet, rideatur et convitio publico obruatur, haud secus, atque memini Minellianas et Iunkera. nas, a magno quodam ludimagistro, haud illo multum iis, quos exagitabat, sapientiore, obrutas et eiectas esse. At dignitatis tamen non nihil his Theocriteis Scholiis conciliant, primum auri ramenta quaedam intermixta; dein vetustas possessionis ; nam a trecentis paene annis in libris Theocriti regnant, et aegre se patientur loco depelli. Nihil itaquo aliud hae in parte egi, quam ut haec Scholia ad editionem Romanam, quae mater eorum est, exigerem, et si quid juniores injuria ab illo exemplo primigenio demutassent, ex eo emendarem; quod ipsum tamen haud spondeam summa diligentia a me curatum esse. Intercessit enim festinatio, et negotii agendi spissitudo; quae passa itum non fuit, ut loca poetarum a Scholiastis passim vilegata in cubilibus suis inve*:garem, atque inde corrigerem. Subinde quoque, ubi emendandi ratio facilis, et perspicua et
in promtu posita erat, adspersi. emendatiuncularum nonnihil, pro mediocritate ingenii subministrantis. Quod
49쪽
saepe iam excusavi, et iterum atque iterum excusare necesse habeo, vocatus sum, vel conjectus potius in negotium spissum et grave, derepente, plane imparatus; ut, cum multa simul essent agenda, mihi sim etiam congratulaturus, si vel uni rei satisfecisse videar. Erunt sine dubio haud pauci, huic literarum generi non adsueti, qui ubi viderint commentarios meos resertos annotationibus variantium lectionum, mirentur , eamque operam nimiam et male collocatam judi-eent. Qui mihi docendi videntur ipsos errare, eamque operam non uno modo sciactuosam et pernecelsariam esse. quam si majores aut sensissent necessario susci piendam esse, aut sustinuissent in se suscipere: neque passi essent ab ea se absterreri a magnitudine et multitu- dim taediorum . quae in ea devoranda sunt, nae magna illi nos molestiaque et dubitationum perplexitate levapsent. Nunc enim cum in locum quendam obscurum veteris cujusque auctoris incidimus, nescimus, sitne ille error typo Aphicus, an menda multos per libros et multa per saecula propagatus, ab ignorantia aut supinitate librariorum natus, an denique docti alicujus hominis seu coi ruptio, seu coniectura, seu emendatio; et a quo tempore ista te lio in libris coeperit versari, i et quibus auctoribus, satis idoneis, an tralaticiis eteonitimnendis. Et si qua est scita et firma emendatio, nescimus cuinam laus inventionis debeatur. Rursus si qua irrepsit a lascivia prurientis ingenii critici labes, ignoramus, in quem conserenda ea sit invidia. Quods autem sedulo annotamus. aut consignatum literis a manu perita habemus ante oculos, brevi in tabella, quid liber quisque lestionis teneat, iuxta aetatem, qua quisque natus est, cernimus, quae fides cuique libro sthabenda, et quando et a quo auctore nata sit quaeque
lettio, et quibus e sontibus prominarit. Quod cum
50쪽
enemus, tum ipsius quisque lectionis pretium iacile est aestimare atque definire. Cognoscimus hoe modo editoris cujusqtie in edendo auctore suo adhibitam et domonstratam, seu solertiam, sedulitatem, diligentiam.
doctrinam, seu socordiam,' et tarditatem, improbita- . tem denique. Mihi ' quidem magnam attulit oblectationem contemplatio studioriam, quae viri docti, per tria pene jam saecula. alii ex aliis, primus Aldus, tum Calliergus, inde Camerarius, post Xylander, denique
Henricus Stephantas, Casaubonus tandem, ne recei tiores commemorem. Obiter in Theocrito versatos, ad eum ornaridum Coritulerunt. 4 Stupet animus meus et paene cohorrescit, cum cogitat, post tantam tot hominum . navorum hercle atque doctorum, Contentio.
nem , post tot annorum decursum, in hoc uno tam pisTum volumi nolo, tam levi, qui videatur quibusdam, nugacique Poeta, multum tamen nos adhu dum a persectione abesse, quae ei impertiri possit. Sed hoc iter naturae est. Seniim et pedetentim, per gradus minutos ad culmen arcis ascenditur. Merentur tamen lam dem, qui gradus ponunt infimos huius veluti scalae; ne- 'ue minorem Illam, quam qui summoq. Teclum im- poni nequit, nisi. sundamentum sit jactum. Tametsi perquam molesta est et plurimorum plena taediorum haec multψrum librorum unius voculae causa pervolutatio, fructus tamen ea mihi cum ahos multos attulit, tum hunc non contemnendum, ut sic inciperem magni facere, et summa veneratione prosequi studia majorum nostrorum, qui tametsi cruda quaedam et impolita reliquissent, suo tamen labore planius nobis iter reddiderunt. Sine eorum face nos in his tantis tenebris pedem non eramus promoturi. Mirifica quoque haec est
palaestra ingenii soleνtis. Saepe enim e Medis illis mirificeque detortis et corruptis vestigiis lettionum velini starum